Leidsch Dagblad | 1979 | 28 april 1979 | pagina 3

Roomburg

huldigt

Singeling

Gezin Mallee leeft
tussen de afbraak

Goed bestuurslid heeft
altijd een vuile tuin

ZATERDAG 29 APRIL 1979

LEIDEN- Wie het binnen het we
reldje van de Leidse volkstuin
ders over de vereniging Room
burg heeft denkt onmiddellijk
aan de sympathieke kantinebaas,
tevens penningmeester en voor
malig bestuurslid van de Leidse
bond van Amateurtuinders, Jan
Singeling.

Deze krasse, rasechte Leidenaar,
die de pensioengerechtigde leef
tijd al ruimschoots is gepasseerd,
heeft zich in de loop der jaren ge
liefd gemaakt bij nagenoeg alle
tuinders in en rond de Sleutel
stad. "Zijn eenvoud, beschei
denheid (zijn lijfspreuk luidt:
"Als je maar laag bij de grond
blijft dan val je niet zo hoog") en
eerlijkheid hebben daarvoor ga
rant gestaan", aldus Roomburg
voorzitter Zwart.

Vandaag nam de 69-jarige Singe
ling tijdens een algemene leden
vergadering van zijn volkstuin
vereniging afscheid als pen
ningmeester. Maar liefst 35 jaar
heeft hij zich als een kloek ont
fermd over de centjes van Room
burg. Vandaar dat hij vanmiddag
werd benoemd tot 'lid van ver
dienste'.

Pionier

De heer Singeling werd in 1941 lid
van Roomburg. Hij was aanwezig
op de oprichtingsvergadering (21
maart 1941) en kan dus een man
van het eerste uur, een pionier,
worden genoemd. In die beginja
ren van de oorlog ligt trouwens
de oorsprong van vrijwel alle
Leidse volkstuinverenigigingen.
De heer Singeling: "Het was in
die tijd natuurlijk zeer welkom
om over een stukje grond te be
schikken waarop je je eigen
groente kon verbouwen maar de
belangrijkste reden voor mij om
me bij een volkstuinvereniging
aan te sluiten was toch wel dat ik
nu eindelijk eens mijn grote hob
by tuinieren, kon uitoefenen".

Dat het in de oorlogsjaren bepaald
geen eenvoudige zaak was om er
een eigen tuintje op na te houden
blijkt wel uit het feit dat er nau
welijks (kunst)mest te verkrijgen
was. Bovendien, zodra de gewas
sen boven de grond begonnen uit
te steken trokken talrijke, door
voedselgebrek geteisterde,
stadsmensen er in de nachtelijke
uren op uit om hun graantje van
de noeste arbeid van de tuinders
mee te pikken. Singeling: "We
hebben in die tijd dikwijls op de
tuin wacht moeten lopen".

De tuinders zelf trokken er trou
wens óok dikwijls bij nacht en
ontij op uit om karweitjes op te
knappen die het daglicht nu niet

direct konden verdragen. "In de
winter was het eens gelukt om
zwart een paar karren kunstmest
in te kopen. Maar we konden die
karren moeilijk overdag gaan
vervoeren want dan pikten de
Duiters het hele zaakje in. Dus
wij in het holst van de nacht met
al die karren over het ijs van de
Rijn naar het huis van de voorzit
ter, die aan het Jaagpad woonde.
Daar werd de hele boel dan in de
schuur opgeslagen. Tja, dat wa
ren linke karweitjes".

Loopgraven

Dat Jan Singeling bepaald niet
bang was uitgevallen blijkt wel
uit het volgende verhaal. "De
Duiters hadden eens vlak naast
mijn tuintje, we zaten toen nog
aan de Roomburgerweg, een paar
loopgraven aangelegd. Die din
gen zaten boordevol met hout en
houtjes voor de noodkachel wa
ren natuurlijk nooit weg. Ik op
een ochtend, het was tegen zes
sen. samen met m'n broer die
loopgraven in We waren net lek
ker bezig met zagen en palen uit
de grond te rukken, zien we op
eens twee Duitsers met een ver
rekijker aan de vaart staan. Wij
natuurlijk de hele rotzooi achter
gelaten en gelijk de rit genomen.
Die Duitsers achter ons aan maar
gelukkig wisten we ons onder
een brug te verstoppen en na een
tijdje konden we veilig naar huis.
Een week later zijn we weer die
loopgraven in gegaan en toen was
er geen vuiltje aan de lucht. Met
een handkar vol hout zijn we naar
huis gegaan en we hebben er een
tijdlang lekker van gestookt".

Aan het eind van de oorlog werd de
heer Singeling benoemd tot be
stuurslid en in 1954 kreeg hij het
beheer over de kas. Zes jaar later
verhuise Roomburg naar de
Vlietpolder waar het echtpaar
Singeling een kantine op poten
zette. In eerste instantie deed een
kleine directiekeet als zodanis
dienst: "Mevrouw Singeling (69):
"Die keet was zo klein dat maar
zes man tegelijk er koffie in kon
den drinken. Wanneer ze de kof
fie op hadden moesten ze naar
buiten zodat de volgende zes een
bakkie konden doen".

Kantine

De kantine breidde zich door zelf
werkzaamheid van de leden
steeds verder uit om uiteindelijk
uit te groeien tot het tamelijk
riante gebouw dat er nu staat.
Totdat hij de pensioengerechtig
de leeftijd bereikte toog de heer

Poppenspel

In het Rijksmuseum voor Vol
kenkunde zal morgen een op
voering gegeven worden van
de Wajang Kantjil, door de
bekende Haarlemse poppen
speler Rien Baartmans. Er
zijn twee voorstellingen van
dit Javaanse poppenspel. De
eerste begint om kwart over
twee, de volgende om kwart
voor vier. De toegangsprijs
bedraagt vier gulden voor
volwassenen en twee gulden
voor jongeren onder de 18 en
65-plussers.

Oranjetocht

Morgen wordt door Swifttoer de
Oranjetocht georganiseerd.
Dat is een recreatieve fiets
tocht over een afstand van 50
kilometer. De start is tussen 9
en 10 uur bij het clubhuis van
Swift aan de Admiraal
Banckertweg in het industrie
terrein De Waard. Het in
schrijfgeld bedraagt vier gul
den en drie gulden voor jon
geren tot en met 15 jaar. Zij
die de tocht volbrengen ont
vangen een herinnering. In
lichtingen: W. Edink, Ade-
geest 11, Leiderdorp tel.
071-895297.

Jazz on sunday

Jazz on sunday, huizend in de
bistro van de Groenoordhal-
len, sluit het winterseizoen
morgen af met een afwisse

lend programma. Vanaf twee
uur 's middags zal de groep
"Scales" optreden, bestaande
uit Hans Beun (slagwerk), El-
bert Raadschen (piano), Henk
Scheffer (bas), en Bob Rigter
(tenor- en baritonsaxofoon).
Vanaf half vier treedt de Big
Band van het Haagse Conser
vatorium o.l.v. Adrie van Vel-
sen op. Gastsolist op deze
middag is gitarist Hans van
Leeuwen.

Africhtingswedstrijd

De kringroep "Sleutelstad"een
vereniging van fokkers, en
liefhebbers van Duitse her
dershonden organiseert mor
gen een nationale africh
tingswedstrijd. Dit jaar zal
op drie onderdelen worden
gestreven: speuren, gehoor
zaamheid en verdedigingEr
is een recordinschrijving van
24 combinaties. De wedstrijd
begint om 8 uur en wethouder
Tesselaar reikt om half zes de
prijzen uit. De wedstrijden
worden gehouden op het ter
rein van het jeugddorp Lei
den Zuid-West aan de Voor-
schoterweg.

De Ratel

De werkgemeenschap "De Ra
tel" houdt morgenavond om
half elf een ledenvergadering
in het gebouw van het Leidse
Volkshuis aan de Apothe-
kersdijk 33. Na afloop zullen
films worden vertoond van de
heer 'l Ecluse. De toegangs
prijs bedraagt f 1,75.

Rommelmarkt

In Verbum Dei aan het Planta
ge 16 wordt maandag 30 april
een rommelmarkt gehouden.
De gelden zijn bestemd om een
drinkwaterbron aan te leggen
in het dorpje Robin in Haiti.
Tevens zal de aandacht wor
den gevestigd op een kledings-
inzamelingsactie van Mensen
in nood die op 12 mei wordt
gehouden. De rommelmarkt
begint om half tien 's och
tends.

Hel echtpaar Singeling achter de bar van de kantine van de volkstuinvereniging Roomburg. In 1960 zetten zij
kantine op poten, in een kleine directiekeet.

Singeling elke dag na zijn werk
zaamheden. aanvankelijk als on
derhoudsmonteur bij de wolfa-
briek van de firma Van Wijkende
laastc tien jaar als gasfitter bij de
lichtfabrieken, richting tuin.

Op zaterdag was en is hij nog altijd
in alle vroegte paraat om de tuin
ders van hun natje en hun
droogje te voorzien. Zijn vrouw
stond en staat hem daarbij dik
wijls ter zijde. Nu hij de tijd aan
zich zelfheeft stapt Jan Singeling
elke ochtend tegen de klok van
negenen op z'n fiets om. zoals zijn
vrouw zegt. "naar z'n nieuwe
baas te gaan". Elke dag, behalve
op zondag want dan is het echt
paar Singeling om pricipiële re
denen niet in de kantine aan te
treffen.

Deze nauwgezetheid kwam ook al

tijd naar voren in Singeling's ac
tiviteiten als penningmeester. Hi j
zegt: "Ik zorgde er altijd voor dat
de centjes op tijd binnenkwamen
en dat viel lang niet altijd mee.
Vooral in de eerste jaren dat ik
penningmeester was moest ik
dikwijls achter het geld aan
sjouwen. Ik heb het meegemaakt
dat ik op oudejaarsavond, terwijl
het jaar al bijna uit was, nog bij
een aantal tuinders langs ging",
aldus de heer Singeling.

Eén cent

Zijn vrouw vult hem aan: "Maar
ondanks alles klopte de kas altijd
keurig. Voor kascontrole hoef
den we nooit bang te zijn want
alles klopte altijd tot op de cent.

Hoewel, we hebben het een keer
meegemaakt dat er een tekort
was. Precies één cent en die ene
cent moesten we uit eigen zak
overleggen in het bijzijn van de
controleur".

Na een korte pauze vervolgt zij
glimlachend: "Doordal mijn man
altijd zo intensief voor de vereni
ging bezig was kwam er van tui
nieren nooit wat terecht. Ik heb
dikwijls tegen Jan moeten zeg
gen: "Joh, wat ziet die tuin van
jouw er toch uit". Ja. daar was ik
wel eens kwaad om".

De heer Singeling: "Maar dan zei ik
altijd maar: "Meid, een goed be
stuurslid heeft altijd een vuile
tuin", en zo is 't toch?".

JAAP VISSER

LEIDEN. - "We hebben geen leven
meer", zegt mevrouw Mallee uit
de Lombokstraat in Leiden. "Ze
renoveren maar, het is gewoon
een verschrikking. We kunnen er
niet meer tegenop, we zijn alle
maal over onze toeren".

Mevrouw Mallee woont met haar
twee kinderen in een bovenwo
ning aan de Lombokstraat. Naast
haar woont nog het gezin De
Laaf. De andere woningen van
het blok zijn leeg en vooreen deel
gesloopt. De huizen moeten wor
den gerenoveerd maar voor me
vrouw Mallee en haar kinderen
en voor het gezin De Laaf is nog
geen geschikte tijdelijke woon
ruimte gevonden. Vorige week is
wel de woning naast die van de
familie Mallee afgebroken.

"Het was afgrijselijk", roept me
vrouw Mallee uit. "De honden
hebben lopen janken en de kin
deren liepen gillend het huis uit.
Ik ben ook maar weg gegaan en
telkens gaan kijken wat er verder
gebeurde. Alleen de poes is in
huis gebleven".

Mevrouw Mallee, moedeloos: "We
zitten al een jaar in de rommel en
in de herrie van het heien. De
meeste mensen hier zijn afge
knapt. Hiernaast en achter ons
huis zijn ze al lange tijd bezig. Je
wordt er gek van en je hele huis
vervuilt. Ik durf geen mens meer
op bezoek te vragen want ik
schaam me gewoon dood. Het
huis zit steeds maar onder de
stof'.

We zouden begin april al een wis
selwoning krijgen maar dat ging
niet door. Al die tijd zitten we
helemaal gepakt en gezakt. Toen
vroeg een bestuurslid van de wo
ningbouwvereniging "De Een
dracht" of we naar een bovenwo
ning in de Javastraat wilden. Die
woning hebben we bekeken
maar die was helemaal uitge
leefd. Er zat ook geen douche in
en geen aansluiting voor de was
automaat. Toen heb ik gezegd dat
ik daar geen zes maanden in wil
de wonen.

Daarna hebben ze ons een veel te
kleine wisselwoning aangeboden
met maar één slaapkamer. Dat
kan toch niet voor een gezin met
twee kinderen. Aan de familie De
Laaf is nog gevraagd of ze niet
naar de Merenwijk wilden. Maar
die mensen hebben hier in de
buurt kinderen op verschillende
scholen zitten met verschillende
lestijden. Ze zouden ik weet niet
hoeveel keer per dag heen en
weer moeten rijden om de kinde
ren te halen en te brengen. Dat
gaat toch niet een halfjaar lang".

Volgens mevrouw Mallee valt er
niette praten met het bestuur van
de woningbouwvereniging. "On

een gegeven moment stond de
heer Hillebrands van het bestuur
van "De Eendracht" voor de deur
en zei: "Jullie willen niet mee
werken, dus nou gaat de beuk er
in. Nu wordt er gesloopt." Toen
zijn ze met van die grote grijpers
gekomen en zijn ze begonnen het
huis hiernaast te slopen", aldus
mevrouw Mallee.

"Ons hele huis stond op zijn kop",
gaat ze verder. Het raam in de
keuken ging kapot het dak eraf
en om vier uur gingen ze rustig
naar huis zonder de zaak af te
dekken. Toen heb ik naar de Wel
zij nsraad gebeld en die hebben
geregeld dat ze's avonds om 7 uur
toch nog terugkwamen om de
rand van het dak met plastic af te
dekken.

We wachten nu maar gewoon af
wanneer we een wisselwoning
krijgen", zegt mevrouw Mallee
triest.

De heer Mittelmeijer. voorzitter
van woningbouwvereniging De
Eendracht laat desgevraagd we

ten: "Het zijn lastige i
hadden er al lang uit kunnen zijn
als ze hadden meegewerkt. Ze
hebben al diverse woningen aan
geboden gekregen maar niets is
goed genoeg. De wisselwoning
was inderdaad te klein, maar we
hadden niets anders.

Die woning in de Javastraat heb
ben ze amper gezien toen riepen
ze al: "Dat neem ik niet". We heb
ben gezegd dat de woning hele
maal zou worden schoon ge
maakt en gestoffeerd. We hebben
zelfs een gratis verhuizing aan
geboden om de zaak te bespoedi
gen."

De heer Mittelmeijer zegt verder:
"Wij hebben geen opdracht ge
geven om de woning naast me
vrouw Mallee te slopen. Er was
alleen opdracht gegeven door de.
bouwdirectie om de keuken af te
breken. De sloper is wel iets te
hard tekeer gegaan. Dat betreu
ren wij ook", aldus de heer Mit
telmeijer

JAN RIJSDAM

bij de puinhopen naast haar

ADVERTENTIE

LEIDEN - In een groot aantal
Leidse wijken worden
maandag festiviteiten geor-
ganiseert ter gelegenheid
van de 70ste verjaardag van
de koningin. Een uitgebreid
overzicht van de feestpro
gramma's vindt u op pagina
30. Ten gevolge van de nieu
we winkelsluitingswet zijn
op 30 april alle winkels ge
sloten.

Als U met Koninginnedag
dc reklame-vliegtuigjes
van Hein ziet
vliegen, bedenk
dan dat U die

dag had kunnen
beginnen met een bezoek aan Hein's

showroom. Boordevol
gegarandeerd honderd
jarig Iers antiek.

kheinjc Hoge Rijndijk 260

rhriQniin^ Leiden-Tel.[phone]
UlUdpiJU Koninginnedag geopend

P7frHd\l totiiföymbs van 10.00 - 18.00 uur

Bezorgdheid

De Leidse raad besloot afgelo
pen maandag dat de sluiting
van illegale pensions voor
buitenlandse werknemers
twee maanden wordt opge
schort. De raadsleden zeiden
dat te doen in het belang van
de gastarbeiders. Men was be
zorgd over hun lol. Mooie be
zorgdheidnoem ik dat. Mo
gen buitenlandse werknemers
- omdat raadsleden vreesden
voor hun welzijn - twee
maanden later in brandge
vaarlijke en onhygiënische
pensions wonen.

Arie Verboom

Ik kom nog even terug op de
reactie van het CDA-raadslid
Mary Kokxhoorn op mijn
stukje over wethouder Arie
Verboom vorige week. Ze hul
digt in haar brief de opvat
ting dat de PvdA heel goed
wist aan wie zij de wethou-
derszelel toedeelde en zelf voor
de gevolgen zal moeten op
draaien.

Hel spijt me voor Mary Kokx
hoorn, maar daar maakt ze
toch een denkfout zo groot als
de HavenbrugZij moet toch
weten dat het de taak van een
raadslid is om steeds te han
delen in het belang van de
stad. Als een wethouder fou
ten maakt - fouten die het
stadsbelang kunnen schaden
- dan is het de plicht van
raadsleden te pogen die scha
de tot een minimum te beper
ken en herhaling te voorko-

En dan kun je je er als raadslid
niet vanaf maken met de con
statering dat de PvdA de kas
tanjes maar uit het vuur moet
halen. Natuurlijk, de verrich
tingen van Verboom zouden
bij de PvdA aanleiding moe
ten zijn tot het nemen van
stappenMaar wan neer CDA-
raadsleden zwijgen over de
missers van Verboom, dan
bedrijft men partijpolitiek.
En dat verfoeien CDA-ers nu
juist in de PvdA. CDA-
raadsleden hebben een eigen
verantwoordelijkheid voor
het bestuur van de stad. Of
dat nu een PvdA-VVD-college
zit of niet.

Energiek

Toch vraag ik me een beetje af
waar de gemeente mee bezig
is. Immers voor de reclame
worden de drukste punten
van de stad uitgekozen. Lo
gisch want daar komt het
meeste publiek langs. Maar
dat zijn - verkeerstechnisch
gezien - vaak ook de gevaar
lijkste plekken. Bijvoorbeeld
kruisingen die al voorzien
zijn van ritsen verkeersbor
den. Juist op die plekken
wordt de aandacht van de
weggebruiker afgeleid door
flitsende reclames. Een zekere
inperking lijkt me op zijn
plaats. Zeker gezien het feit
dat voor reclames langs
rijkswegen stringente bepa
lingen bestaan.

Hulp

Energievoorziening blijkt toch
maar overeenkomsten met het
voetbalspel te hebben dan ik
altijd heb gedacht. Las ik dat
het energiebedrijf Rijnland in
de periode van december tot
maart jl 3300 "rode kaarten"
heeft uitgedeeld. Hoeveel gele
kdarten moeten er dan wel
niet geweest zijn? Als dat zo
doorgaat heb je nog kans dat
er gebruikers zijn, die in de
zomermaanden hun energie
in de Verenigde Staten gaan
halen.

Lichtreclame

De tijd dat lichtmasten nog lan
taarnpalen heettenen uitslui
tend geplaatst werden om de
openbare weg in duistere
uren te verlichten ligt al weer
een tijdje achter ons. De gas
lantaarn - degelijk op het
voetstuk maar kwetsbaar
door de ruitjes - kwam en
verdween. En met hem de lan
taarnopsteker. Zijn rol werd
overgenomen door de grote
producent uit het zuiden van
het land: de gloeilamp, de
neonbuis, de natriumverlich-
ting.

De gebruiksmogelijkheden van
de lichtmast zijn in de loop
der tijd aanzienlijk ver
ruimd. En dan doel ik daarbij
niet op de uitstekende gele
genheid die het viervoeters
biedt om het pootje even op te
lichten. En evenmin dat ze de
doortocht van een afge
dwaalde auto soms abrupt
belemmeren. Nee, het gaat er
om dat de lichtmasten door de
gemeente worden verhuurd.

Aan bedrijven die op enigerlei
Wijze reclame wensen te ma
ken voor hun produkten. Na
een wat aarzelend begin is
langzamerhand een fors aan
tal lichtmasten voorzien van
allerlei uitnodigende recla
meboodschappen. Sterspots
aan een paaltje.

De gemeente heeft voor de Leid
se lichtmasten een klassein
deling. De masten op het Sta
tionsplein horen thuis in de
ere-divisie en daarvoor be
taalt u een bedrag van 400
gulden per jaar. De masten
elders in de stad zijn wat la
ger ingeschaald en worden
aangeboden tegen het voor
deelprijsje van 300 piek per
jaar.

Leiden heeft nu vier instanties
die rechtshulp verlenen bin
nen de stadsgrenzen. Naast de
Burgerraadsliedende Leidse
Rechtswinkel, en de Sociale
Raadsvrouwe is er nu ook een
Bureau Rechtshulp geopend.
Wordt het toch niet langza
merhand tijd voor een aparte
organisatie die rechtshulpbe-
hoevende burgers verwijst
naar de instantie waar hij
moet zijn?

Krachtmeting

Over voetbal gesproken. Ko
mende maand kunt u in Lei
den een bijzondere categorie
sportlieden aan het werk zien.
Artsenteams van alle acade
mische ziekenhuizen, de heren
professoren van het Acade
misch Ziekenhuis in Leiden en
de landelijke parlementariërs
gaan hun krachten meten op
het voetbalveld. Dit alles voor
een goed doel, het Nationaal
Fonds Gehandicapten.

Het gebeurt in Leiden en Prins
Bernhard zal voor die spe
ciale gelegenheid de aftrap
verrichten. Dat kan dus een
gezellige en sportieve boel
worden, maar voor één wed
strijd ben ik eigenlijk een
beetje bezorgd.

De professoren van het AZL
zullen binnen de krijtlijnen
aantreden tegen een rege
ringsteam. Niks aan de hand
zult u zeggen. Allemaal keu
rige heren. Dat moet een voor
beeldige match worden. Fair
play gegarandeerd.

Nou. ik weet dat niet. Als we nu
weten dat de regering - of lie
ver gezegd minister Pais van
onderwijs - kort geleden een
forse streep haalde door de
nieuwbouwplannen van het
AZL en dat het ziekenhuis
daar flink boos over was en
nog is. Denkt u zelf maar ver
der. Onder professoren leven
ook gevoelens. Dus als ik cap
tain Van Agt was zou ik
"manneke Pais" maar buiten
de lijnen houden. Anders
vrees ik dat er misschien wel
een onvrijwillig bezoek aan
het oude AZL voor de be-
dwindsman inzit.

Verhit

D'66-raadslid Jan Hoekema is-
ik heb het hier al eens eerder
betoogd - een pientere jongen.
De onlangs door de regering
gedane oproep'om zuiniger te
zijn met energie heeft hem
geïnspireerd tot enkele prie
mende vragen aan burge
meester en wethouders van
Leiden. De energieke diplo
maat wil zo graag weten hoe
warm het gemiddeld in de
gemeentelijke gebouwen is en
of het college de temperatuur
wil terugdraaien en tot welke
graad? Als ik Hoekema goed
begrijp kan de gemeentelijke
kachel best op een wat lager
pitje. Want, weet het raadslid
te melden: "Uit eigen erva
ring merkte ik dat in het stad
huis de temperatuur in ruim
tes zoals de raadzaal flink
oploopt". Hoekema regi
streerde temperaturen van 23
en 24 graden. Nou kan ik me
die laatste vergaderingen
van de Leidse raad niet meer
glashelder voor de geest halen,
maar ik denk wel dat het poli
tieke warmte geweest zal zijn.
De gemoederen in de Leidse
raadzaal willen nogal eens
flink oplopen bij al die verhit
te debatten. Dat moet toch zijn
weerslag hebben op de tempe
ratuur. Ik weet het, het is geen
gemakkelijker vorm van
energiebesparingmaar mis
schien kan D'66 daar wat aan
doen als redelijk en koel al
ternatief.

Retour

Pas na twaalf jaar keerde de
PTT terug in de Leidse Bree-
straat. Zeker vergeten het
postcodenummer bij de
adressering te vermelden.

L. GLIBBER