bedrijfsruimte Een sleuteltje helpt. jongste bediende aankomende bediende verpleegkundigen a ziekenverzorgsters verpleegkundige verpleegkundigen ziekenverzorgsters ~ir randstad uitzendbureau GISTEREN M'N KOELKAST INDE KRANT. VANDAAG VERKOCHT. (Van onze correspondent) WASHINGTON - Recht, in Ameri ka, is niet èèn en ondeelbaar. Daar waar het zuiden begint, zijn de dodencellen vol. John Arthur Spenkelink (30), zoon van een in Ni.iverdal geboren vader, is de eerste Amerikaan die sedert de opschorting van de doodstraf na twaalf jaar tegen zijn wil wordt terechtgesteld. Anno 1977 stierf ene Gary Gillmore in Utah voor een vuurpeloton nadat hij opzet telijk alle mogelijkheden op her ziening van zijn straf had afge sneden, door de wens tot sterven kenbaar te maken. John A. Spenkelink evenwel wil niet dood, zelfs al zou zijn sterven dan plaatsvinden in de recentelijk opgeknapte elektrische stoel van de staatsgevangenis in Talahas- see, gebouwd van het hout van een eik, die anno 1924 door ge vangenen werd geveld en waarin hem sedertdien 169 slachtoffers zijn voorgegaan. John spenkelink is een moorde naar. Dat wil zeggen: hij heeft be kend een metgezel om het leven te hebben gebracht, onder wat in Nederland verzachtende om standigheden zouden heten. Maar de Amerikaanse justitie heeft nimmer de moeite geno men de juiste spelling van zijn naam te vernemen. Zodoende draagt hij dan ook een bloes met de naam „Spinkkelink" - zo doende ook verscheen die naam (metéén „1" meer-Spinkkellink) in het bevel tot ten uitvoer leg ging van de doodstraf dat de toenmalige goeverneur van Flo rida. Reubin O'D. Askew, op 12 september 1977 ondertekende. Het is aangrijpend, vernederend en symptomatisch dat men te Florida als veroordeelde moor denaar desondanks niet onder zijn eigen naam mag sterven. Een gevangen mens heeft maar weinig mogelijkheden tot daad werkelijk verzet. Hij bevindt zich, een uur of drie luchten per week daargelaten, in een cel van twee bij drie meter. Beschikt weliswaar over eigen toilet en tv en mag alle leesmateriaal hebben dat hij wenst wanneer hij de aanloop neemt naar zijn laatste ogenblikken, doch dit betekent geenszins dat men daarom ook eerbied verschuldigd moet zijn aan de werktuigen van het recht te Florida. Zodoende gebeurde het aan de vooravond van Thanksgiving Day 1978, op 22 november, dat John Spenkelink weigerde zijn etensblad terug te geven. Immers, een medegevan gene, Robert Lewis, was kort te voren ontsnapt en dus mocht geen der ten dode opgeschreve- nen bezoek ontvangen. Spenkelinks moeder was toen be reids onderweg van haar woon plaats Buena Vista in Californië naar Talahassee, een 68jarige met een ernstige longaandoening die haar teistert met korte adem. Spenkelink vond dat intrekken van de bezoeken onzin. En hij pleegde zijn verzet. Hij hield een etensblad in zijn cel. Vier bewakers, schuilend achter een schild dat de politie bij op stootjes gebruikt, rukten de tra liedeur open. Zij zeiden later dat Spenkelink met de steel van een stoffer en een sok met een stuk zeep erin zichzelf had gewapend - Spenkelink noteerde in een ver klaring achteraf: „Ze knepen mijn keel dicht tot ik bewuste loos was". Toen hij bijkwam was een van de bewakers nog bezig zijn neus te breken. Hij vroeg la ter om een dokter. Maar die was net vrij vanwege de Thankgi- vingsday. Zodoende werd Spen kelink pas een dag of vijf nadien onderzocht. Hij bleek twee ge broken ribben te hebben. De straf voor Spenkelink: dertig dagen eenzame opsluiting. De straf voor de bewakers: degradatie, ook voor de hoge gevangenisfunctio naris kolonel Barton, die Spen kelink te lijf was gegaan met een om zijn imposante vuist gewik kelde koppelriem. Flarden lucht Vanuit zijn cel, door de traliedeur, aan de overkant van een gang kan John Arthur Spenkelink net een raam zien, met wat flarden lucht en een ander stukje gevangenis. Hij leest de bijbel en wel het nieuwe testament, hoewel het oog om oog, tand om tand hem toch in eerste aanleg zou moeten aanspreken, sedert de fatale avond dat hij een verkilde lifter oppikte tijdens een sneeuwstorm in Nebraska. Die lifter was Jo seph J. Szymenkiewicz die op 4 februari 1973 in een kamer van het goed bekend staande motel Prince de Leon het leven zou la ten, nadat een op zijn ruggegraat uiteenspattende kogel uit een .38 Revolver zijn aorta had openge scheurd. De schutter John A. Spenkelink Moord op een onschuldige lifter? Geenszins.Joe Szymenkiewicz had een straflijst ter lengte van een arm en ging er prat op dat hij ooit in de gevangenis een mede gevangene had vermoord. In de sneeuw van Nebraska was het trouwens een merkwaardig toe val geweest wat deze mannen te zamen bracht Spenkelink, in een lichtblauwe Ford Camaro van Canadese maar legale herkomst, op de vlucht na zijn ontsnapping uit het penitentiaire strafkamp Sierras Nummer 4 in Californië, dat hij op 15 oktober 1972 onop vallend had verlaten - Szymen kiewicz, een harde jongen van een te zeer gestampte pot, een geweldpleger, een moorde- Twee gevangenisboeven te zamen. Szymenkiewicz in het bezit van een revolver, de .38. Hij dwong, zegt Spenkelink, met die revolver in de hand zijn metgezel tot so domie, dwong hem tot het spelen van Russisch roulette, waarbij in de trommel van de revolver maar èèn kamer is geladen. Die trom mel wordt snel rondgedraaid. Als hij stil staat, wordt de loop tegen het hoofd van een der spelers ge plaatst en de trekker wordt over gehaald. Als zijn hersenpan niet tot een bloederige brei uiteen wordt geblazen, heeft het poten tiële slachtoffer gewonnen. Szy menkiewicz stal ook Spenke links bagage. En zijn beetje geld. Toen dit tweetal in het motel Prince de Leon te Talahassee aankwam waren zij halfdronken. Er werd nadien op de kamer meer gedronken, er werden drugs ge bruikt. Szymenkiewicz ver dween uit de realiteit - ronkend op een bed. Spenkelink zag zijn kans schoon. Immers, zijn medereiziger had hem nog opgedragen de auto te laten wassen. Hij ging dus op weg, vond in het handschoenen kastje de revolver, pikte een nieuwe lifter op, reed terug naar het motel en vroeg de man op de hoek te wachten, zeggend: als je een revolverschot hoort komt dat uit kamer nummer 4. Die uitla ting heeft hem de das omgedaan. Daaruit is tenslotte de plotselinge voorbedachte rade gecon strueerd, die in Florida's recht spraak wordt toegelaten. Spen kelink zegt dat cr een worsteling onstond - de staat zegt dat hij Szymenkiewicz eerst tweemaal op het hoofd heeft geslagen en vervolgens tweemaal heeft ge schoten terwijl het slachtoffer nog op bed lag. Kruitsporen op het kussen, een kogel in de ma tras. Daar bovenop een dode. Een liederlijk gebeuren ongetwij feld, waaraan Spenkelink zich geslepen onttrok. Hij betaalde een extra nacht logies, legde uit dat zijn vriend wilde blijven sla pen en zette spoorslags koers - met zijn nieuwe kameraad - naar Californië, nog steeds in het bezit van het moordwapen. Terug naar de staat waar hij was ontsnapt aan een veroordeling (vijf jaar tot levenslang) wegens een gewa pende roofoverval op een ham burger-tent, waar hij de somma van 165 dollar had buitgemaakt. Op die manier zat hij op 28 maart 1973 wederom in de gevangenis van Californië, met een nieuwe veroordeling wegens gewapende beroving van een benzinestation. Totale opbrengst driehonderd dollar. Maar Spenkelink was ge pakt, met de revolver. En de poli tie stelde vast dat met dit wapen de moord in Florida was ge pleegd. Spenkelink werd uitge wezen. De plaatselijke rechter van Leon County, John A. Rudd sr., veroordeelde hem tot de doodstraf. Op 20 december 1973. Gratieraad Jonh Spenkelink is zo langzamer hand toe aan zijn laatste oordeel. Eind volgende week zal een gra tieraad beslissen over clementie, dat wil zeggen, die raad doet de aanbeveling aan de goeverneur (een andere dan voorheen) wel of niet de doodstraf te laten vol trekken aan de man die in zijn cel een dagelijks toenemende hoe veelheid post verwerkt. Goever neur Robert Graham, verzekert moeder Spenkelink aan de tele foon, is te verstandig en politiek bewust om John te laten sterven. De advocaat: „Dit is geen rech- terlijke beslissing, het heeft niets met recht te maken, het is een puur politieke beslissing". De doodstraf is politiek wisselgeld geworden in het zuiden vooral, dat onderdeel is gaan vormen van verkiezingscampagnes. En het gegeven dat de voorstanders van de doodstraf vooral onder de blanken werden gevonden (72 procent voor) en niet onder de zwarten (40 procent voor, 48 pro cent tegen) verleent dat nog wat meer reliëf. In veel gevallen zijn de nieuw geschreven wetten zo geformuleerd dat een jury in feite kiest tussen de doodstraf bij schuldigverklaring of vrijspraak. Het gevolg: een enorme groei van het aantal doodstraffen, omdat aan dit Amerikaanse recht de mildheid ontbreekt die tot nuan cering kan leiden. Andere staten hebben wetten die een jury eerst nopen tot een beslissing over de schuldvraag en vervolgens over de doodstraf of levenslang. Spenkelinks advocaat heeft in een - afgewezen - beroep op het Ame rikaanse opperste gerechtshof aangevoerd, dat mensen die een blanke om het leven brengen zwaarder worden gestraft dan degenen die een zwart mens vermoorden. En dat er zodoende sprake is van discriminatie. So ciologen zeggen dat niet de kleur van de moordenaar maar de kleur van het slachtoffer de strafmaat dikwijls bepaalt. De argumenten daarvoor zijn uit de statistieken te construeren. En dan komt er nog bij dat diezelfde statistieken wijzen op duidelijke verschillen tussen de rechtspraak in conser vatieve districten en die in gebie den waar ietwat liberaler wordt gedacht. Zoen Maar wat zal het Spenkelink nog helpen? Er wordt alom voor hem gebeden. Door zijn moeder die in Florida bij vrienden is ingetrok ken om hem elke week te kunnen bezoeken. Door zijn vriendin, Carlotta Key, een 43-jarige moe der van zeven kinderen, die met hem zou willen trouwen en wier zevenjarige dochter klaagde na een bezoek: „Hij zit maar achter dat glas. Ik kan hem geen zoen geven, ik kan mijn armen niet om hem heen slaan". Maar ze heeft John A. Spenkelink wel ge vraagd om „alsjeblieft mijn pap pie" te willen worden. Spenke link glimlacht dan wat bedroefd. Hij is zeer op kinderen gesteld, maar wat moetje met levenslang als beste vooruitzicht in dit be staan? „Hij is helemaal geen herrieschop per", zegt zijn moeder Lois. „Hij is een lieve jongen. Ik hou van hem. Het is met hem verkeerd gegaan, maar dat maakt hem niet slecht". Spenkelinks eerste vrouw in Ana heim, Californië, zegt: „Wij ken den elkaar vanaf mijn tiende jaar. We trouwden toen ik achttien was. Ik was te jaloers, te bezitte rig en te onvolwassen om te kun nen aanvaarden dat andere vrouwen altijd achter hem aan renden. Ik ben weggelopen. Maar John nam altijd de verantwoor delijkheid op zich, ook als ande ren de schuld hadden. Hij heeft W WÊÊÊt John Spenkelink mij altijd buiten zijn problemen gehouden. Ik kwam altijd op tijd thuis. We schrijven elkaar nog steeds en ik ben nog goede vrien den met zijn moeder en zijn zus ter". Ze huilt een beetje als ze dat allemaal vertelt. Zoals ook Car lotta huilt en giert van de zenu wen. Zoals moeder Spenkelink met haar slechte longen naar adem snakkend, soms slechts komt tot lange perioden van stilte en een snik. In zijn hart, verklaat de advocaat van Spenkelink, hecht hij nog al tijd aan zijn Nederlandse af komst. Ik vraag dat aan moeder Spenkelink. Telt het voor hem dat hij Nederlander is? „Nou", zegt moeder Lois, „het hindert hem helemaal niet hoor". Ik leg uit dat de vraag anders was be doeld. Het blijkt nimmer als een sterk gegeven naar voren te zijn gekomen. „Ach", zegt moeder Spenkelink, „hij kan niet eens bakassie meer zeggen. Bakassie? „Ja bakassie". Er gaat mij een licht op. Asbakkie mis schien. „Ja natuurlijk", zegt de moeder, „asbakkie, dat zei mijn man altijd vroeger en alle kinde ren herinneren zich dat nog. En dat is een wel zeer klein stukje Nederlandse erfenis. Maar het wordt beheerd dat wel. Moeder Lois lacht droevig: „Ik heb weer wat geleerd, asbakkie, zeg ik het zo goed?", en in een adem, „ik kan niet geloven dat het gaat ge- beuren.Ik kan het niet gelo- Citaat van rechter Ervin: „Deze doodstraf en de meerderheid die deze bevestigt vertegenwoordi gen een onjuiste terugkeer naar de negentiend eeuw en verte genwoordigt het atavistisch den ken dat in die eeuw gebruikelijk was.... De grondwet moet in ter men van de twintigste eeuw wor den uitgelegd..." HENK KOLB Te huur in Leiden aan de Willem Barentszstraat 37 Oppervlakte hal 521 m2 waarvan 105 m2 kantoorruimte en op de verdieping 105 m2. Voorzien van c.v., plafonds met verlichtings ornamenten, kantoorindeling d.m.v. schei dingswanden. Voor verdere informatie en documentatie kunt u contact opnemen met BV. Gemako Makelaars o.g. Javastraat 58. 2585 AR Den Haag, tel. 070-632940, Afd. Bedrijfshuisvesting. De stichting Maatschappelijke Dienstverlening „MIDDEN-RIJNLAND" vraagt voor haar rayon in Alphen aan den Rijn op korte termijn, ter vervanging wegens ziekte EEN FULL-TIME LEID(ST)ER BEJAARDENVERZORGING Het dienstverband betreft de maanden apnl t/m septem- Vereist: ervaring in deze werksoort en kandidaten dienen in het bezit te zijn van het diploma M.B.O. of H B O Het werkgebied van de stichting omvat de gemeenten Alphen aan den Rijn, Hazerswoude, Koudekerk aan den Rijn, Zoeterwoude en Leiderdorp. Sollicitaties binnen 14 dagen te richten aan de heer F. J. M. van Rossum, directeur van de Stichting Maat schappelijke Dienstverlening „Midden-Rijnland". Postbus 116, Hazerswoude-Rijndijk. Bejaardencentrum "Rhijndael" Koudekerk aan den Rijn Zoelt u als ziekenverzorgende, bejaardenverzorgende of nachthoofd werk in een modern tehuis, waarin ca. 65 bejaar den verzorging genieten, dan kunt u uw sollicita ties aan onderstaand adres richten. Vereisten: - diploma ziekenverzorgende of bejaardenver zorgende - enige ervaring Geboden wordt: - prettige werkkring - goed salaris - eventueel reiskostenvergoeding - O.r.t. en 8% vakantietoeslag Inlichtingen 01714-9110 Sollicitaties te richten aan de secretaris van het bestuur, de heer W. Bezemer, Hogewaard 63 te Koudekerk aan den Rijn. „DOE HET ZELF CENTRUM" „WIBO" Bevrijdingsplein 48, Leiden. Sollicitaties na telef afsoraak met de heer H Kriek tot 5 uur: 766224 de heer H Kriek na 19.00 uur: 761528 de heer W. Boogeet na 19.00 uur: 764368. gemeente alphen aandenrijnV De directeur van Openbare Werken te Alphen aan den Rijn. daartoe gemachtigd bij besluit van burgemeester en wethouders van Alphen aan den Rijn; Overwegende dat in verband met transporteren van vloeren t.b.v. de bouw voor het Gezinsvervangende Te huis aan de Julianastraat de tijdenlijke noodzaak is ont staan tot het nemen van een verkeersmaatregel als be doeld in artikel 137, het eerste lid van het Reglement Verkeersregels en Verkeerstekens. BESLUIT op dinsdag 17 april 1979 v.m. het weggedeelte van de Julianastraat tussen Pieter Doelmanstraat en Kerkstraat te sluiten voor alle verkeer. Alphen aan den Rijn, dd. 12 april 1979 VAN BERGE HENEGOUWEN B.V. Op korte termijn kunnen wij in ons bedrijf plaatsen: All-round AUTOMONTEUR die in onze moderne werkplaats zelfstandig alle voorkomende reparaties en onderhoudsbeurten kan uitvoeren. In onze afd. autoschade kunnen wij plaatsen Ervaren AUT0SPUITER die in onze spuitkabine zelfstandig vakwerk kan afleveren. De juiste man bieden wij: hoog loon. VAN BERGE HENEGOUWEN B.V. Hogewoerd 56-58/Leiden. Tel. 071-120206 VOOR AL UW „TIMMERWERK" NAAR: 'Timmerbedrijf K. Zeegers' Hoge Rijndijk 64 2313 KK Leiden telefoon: 071-142996 Wij verzorgen voor u o.a.: Het plaatsen van keukens Winkel en wandbetimmeringen Het vernieuwen van: ramen, deuren, vloeren, plafonds, schuttingen etc. direct (para) medisch werk voor: voor alle diensten bij een instelling in Koudekerk. Alle diensten, voor langere periode. voor de dagdiensten in een instelling in Alphen a. d. Rijn, voor een langere periode. voor de dagdiensten bij een instelling in Sassenheim. voor een langere periode. voor de dagdiensten bij een instelling in Sassenheim. voor een langere periode. Leiden, Kort Rapenburg 6, tel. 071-149541 Alphen, Vondelstraat 18, tel. 01720-93505 (tussen 14.00 en 17.00 uur) Katwijk, Cleijn Duijnpark 12, tel. 01718-71215 (tussen 14.00 en 17.00 uur) GEMEENTE LEIMUIDEN ADMINISTRATIEVE MEDEWERK(ST)ER De werkzaamheden omvatten in hoofdzaak het bijhouden van een deel van de boekhouding en het bedienen van de boekhoudmachine. Een opleiding op MAVO-/HAVO-/MEAO-niveau wordt vereist, terwijl het bezit van het Praktijkdiploma Boekhouden tot aanbeveling strekt. Tevens wordt de voorkeur gegeven aan degenen die een ruime ervaring hebben op het gebied van soortgelijke werkzaamheden. Het salaris bedraagt minimaal 1.514,- en maximaal 1.880,- per maand exclusief diensttijduitloop en de algemene salarisverhoging per 1 mei 1979. De vcor het gemeentepersoneel gebruikelijke rechtspositie'regeling is van toepassing. n de afdeling de heer G. Verweij, tel. Schriftelijke sollicitaties kunnen binnen 10 dagen na het verschijnen van dit blad worden gezonden aan burgemeester en wethouders van Leimuiden, postbus 81 2450 AB Leimuiden. Auto, fiets, bankstel, tafel, televisie kwijt? Bel 071-123256

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1979 | | pagina 17