Paardevolkje naar „Leiden uiieuw vragen over Bureau Huisvesting Tuinstad- X wijk ziet dagelijks trieste resultaat 8QE&B PvdA-raadslid Hes ontevreden Een van de combinaties in actie tijdens het lichte springconcours. LEIDEN - Hoe gewild de Leidse hippische vier daagse bij het paarde- volkje is bleek gisteravond overduidelijk. De organi satoren hadden het aantal inschrijvingen voor het lichte springconcours (1.10 meter) tot veertig willen beperken. Meer dan zeventig combinaties meldden zich echter aan. 5? Om niemand teleur te stellen werd daarop besloten in twee zelfstan dige groepen te starten. Om dat te kunnen verwerken werd al vroeg in de avond begonnen. En toen bleek alras dat de zware vloer de paarden danig parten speelde. Het was wel wat beter dan de avond tevoren, maar het leem was nog veel te nat. Vele weige ringen waren mede daaraan te wijten. Het gevolg was dat in beide groe pen slechts vier combinaties foutloos de eindstreep konden halen. Om onnodig op- en afbou wen van de hindernissen te voor komen werden de twee groepen volledig afgewerkt, waarna beide barrages op tijd achter elkaar konden volgen. De uitslagen waren: Groep I: 1. M. Dijkman met Rex Kennedy. 2. Mej. A. v. d. Marei met Marie, 3. Dick Hulscher met Remon, 4. Edith Doornekamp met Scarlatte. Groep II: 1. Ben Achterberg met Peu Nerveux, 2. Mej. L. Valken burg met Nanda Barino, 3. Ania Brinkers met Orlano, 4. Wouter Plaisier met Nearco. Daardoor was de ring meteen vrij voor het equipespringen. Drie combinaties van één vereniging die elk een parcours van acht hindemissen (1.10 meter) moes ten springen. Bij elke weigering of springfout moest een andere combinaties het parcours op de volgende hindernis vervolgen. Slechts één trio - namelijk dat van Groenesteijn - kon foutloos over alle 24 hindernissen komen. De equipe van Marfleet kon 22 punten verzamelen. Derde werd het trio van Kapitein v. d. Wal met LEIDEN - Het PvdA-raadslid Joy ce Hes heeft burgemeester en wethouders voorde tweede maal vragen gesteld over de toeganke lijkheid Bureau Huisvesting, de service aan woningzoekenden en het contact dat huisvesting heeft met de Sociale Dienst. Aanleiding tot het stellen van deze vragen is de situatie van me vrouw Boon die met haar drie kinderen al ruim anderhalf jaar op één kamer moet verblijven bij de stichting Cortona. De kosten daarvan bedragen ruim 400 gul den per dag. Mevrouw Boon heeft tevergeefs geprobeerd con tact te krijgen met Bureau Huis vesting. Aan haar huisvestingssi tuatie is nog steeds niets veran derd. Mevrouw Hes vraagt zich af of B en W voor het beantwoorden van de eerste serie vragen wel inlichtin gen hebben ingewonnen bij de Sociale Dienst over de ervarin gen met het nieuwe afspraak-sys teem van Bureau Huisvesting en 13 punten, vierde Oranjehoeve met negen genomen hindernis- Het was gisteravond niet overwel digend druk. Dat werf ook niet verwacht. Men hoopt vanavond en morgen, wanneer de zwaarde re springconcoursen op het pro gramma staan wat meer publiek te trekken. Ook gistermiddag viel de belang stelling tegen toen een dertigtal paarden pony's werden geveild. Daardoor was ook de verkoop niet daverend. Slechts enkele dieren veranderden tijdens de of ficiële veiling van de eigenaar. Maar paardemensen zouden geen paardemensen zijn als daarna niet nog wat zaken werden ge daan KOOS POST over het al of niet bestaande overleg met dit bureau. Op haar vorige vragen hebben B en W geantwoord dat er regelmatig contact is tussen ambtenaren van beide instellingen. Mevrouw Hes wil graag weten wat dat overleg precies inhoudt, hoe vaak het plaatsvindt en tussen welke afdelingen dan wel perso nen. Zij wil verder weten of het voor ambtenaren van de Sociale Dienst mogelijk is ten alle tijden in noodsituaties bij huisvesting aan te kloppen. Het PvdA-raadslid vraagt zich af hoe B en W hebben kunnen con stateren dat er geen „drempel" bestaat voor het maken van een afspraak bij Bureau Huisvesting. Mevrouw Hes meent dat juist diegenen die een drempel heb ben geen afspraak zullen maken. Zij wil weten of er bij de gemeen te signalen zijn binnengekomen dat het afspraken-systeem niet goed werkt en of een afgewezen cliënt een afspraak kan maken om over de reden van afwijzing te praten. Volgens de chef van Bureau Huis vesting, de heer Dekker, is het af spraken-systeem een enorm suc ces. Hij zei dit deze week in een vergadering van de Adviescom missie Huisvestingsvraagstuk ken. De heer Dekker meent dat ook de bezoekers erg gelukkig zijn met het nieuwe systeem en dat de service aan woningzoe kenden is verbeterd sinds zij op afspraak worden ontvangen. Mevrouw Hes vraagt ook nog om inlichtingen over de steekproef die ëén dezer dagen is gehouden over de bevindingen van het nieuwe systeem Op verzoek van het voormalige PvdA-raadslid Duivesteijn zal dinsdagavond in een vergadering van de raads commissie voor de volkshuisves ting over de resultaten van het af spraak-systeem worden gespro ken. Schouwenhove Met uitzondering van D'66- raadslid Bert Oosterman schaarde de Leidse raad zich op 14 januari 1974 als één man achter de bouw van de serviceflat Schouwenhove in het Leidse MorskwartierDe elf verdiepingen tellende mo loch, troetelkind van de toen malige wethouder Kret ver rees. Nu ruim vijf jaar wreekt zich het feit dat destijds op geen enkele wijze is onder zocht of er wel behoefte be stond aan 188 luxueuze ver zorgingsappartementen voor bejaarden. Want maandag moet diezelfde Leidse raad - zij het in andere samenstelling - hals over kop diep in de buidel tasten om de stichting Zomerland, die de flat exploiteert het hoofd bo ven water te houden. Er moet een lening van ruim een mil joen gulden worden verstrekt om de rente en aflossing van het kostbare project te kunnen betalen. Doet de gemeente dat niet dan dreigen de financiële wolken die zich boven de ge meente samenpakken nog donkerder te worden. De gemeente heeft namelijk - om de bouw mogelijk te maken - een lening gegarandeerd van 25 miljoen gulden. En als de stichting Zomerland de rente en aflossing niet kan betalen, zal er automatisch bij de ge meente Leiden aan de bel ge trokken worden door de geld- verschaffers. De bouw van Schouwenhove is in meer dan één opzicht een weinig gelukkige keuze ge weest. Al direct na de inge bruikneming bleek dat voor de appartementen onder de bejaarden - want daarvoor waren ze in feite gebouwd - maar een zeer geringe belang stelling bestond. Er moest let terlijk mee "geleurd" worden en toen ook dat niet lukte werd als een soort noodsprong de minimumleeftijd voor de be woners verlaagt tot 25 jaar. Met die beslissing werd in fei te al toegegeven dat het een verkeerde investering was geweest. Hoewel de serviceflats daarna langzaam maar zeker "volge- slibd" zijn is de kritiek op "Schouwenhove" niet ver stomd. De afgelopen maan den is er door de bewoners geageerd tegen de forse ver hoging van huren en service kosten. Een probleem dat nog steeds niet uit de wereld ge holpen is. Er is nog een opmerkelijk kantje aan "Schouwenhove"Het aannemersbedrijf dat des tijds nogal wat haast achter de bouwplannen heeft gezet was Fraanje uit Ridderkerk. Hetzelfde bedrijf dat zich via een onduidelijk gebleven pro cedure ontdeed van 79 appar tementen in de Merenwijk die nu nog bijna allemaal leeg staan... Kunstbezit Aan het openbaar-kunstbezit- tertje spelen van Leidse amb tenaren is nu weliswaar een einde gekomen, maar verre gaande consequenties heeft het spel niet gehadZe kunnen de schilderijen gewoon thuis aan de kurkwand laten han gen. Wel moeten ze erom den ken de witte plekken in het Stadhuis te verdoezelen, an ders valt het zo vreselijk op. Om het geheugen wat op te vij zelen: directeur Wurfbain van stedelijk museum De Laken hal moet enkele maanden ge leden tot de opmerkelijke conclusie zijn gekomen dat ambtenaren niet altijd zo nauwgezet zijn als wordt ver teld. Bij een inventarisatie van zo'n driehonderd aan (para) gemeentelijke instel lingen uitgeleende kunst voorwerpen deed hij merk waardige ontdekkingen. Zo vertoonde een aantal in bruikleen gegeven schilderij en en tekeningen flinke gaten. Bij andere ontbrak de lijst. Drie schilderijen waren hele maal verdwenen. Navraag leerde Wurfbain dat de schil derijen in de huiskamers van ambtenaren hingen. Wat wil je ook: geen chef die verant woordelijk was voor de muurdecoraties. Dat gaat nu echt veranderen. De respectievelijke chefs van de huishoudelijke diensten moeten onder het koffie schenken door een oogje in het zeil houden. Opletten dus of er geen schilderijen onder regen jassen verdwijnen en dat ambtenaren in de lunchpauze geen pijltjes naar de kunst werken schieten. Voor de rest wordt de lijst van vermiste kunstwerken door B en W "voor kennisgeving" aange nomen. Het college ziet af van het indienen van een scha declaim bij de verzekering, omdat, zo zegt ze, dat geen zin heeft met een eigen risico van 500 gulden per geval. Aan di recteur Wurfbain' de eer om richtlijnen te gaan opstellen voor het toezicht op de schilde rijen. Plakker Deze week zijn vrijwel alle fi lialen van uitzendbureaus in Leiden beplakt met affiches van de Dienstenbond FNV. Ik vraag me af wie de FNV nu heeft uigezocht voor deze nachtelijke uren. Iemand in vaste dienst, met vakantietoe slag en een risico-toelage in het geval dat de illegale plak ker in de kraag zou worden gevatOf zou het toch een uit zendkracht zijn geweest? Dienstregeling Conducteur van de intercity- trein via de geluidsinstalla tie: "Reizigers met de toekom stige bestemming station "De Vink" worden verzocht in Leiden Centraal over te vlie gen..." Stadhuisplein De wegen van het Leidse ge meentebestuur zijn soms wonderlijk. Vorig jaar sep tember besloten burgemeester en wethouders met grote be slistheid dat het Stadhuis plein snel autovrij moest worden, weg met dat blik, bomen erop, bankjes erbij en hier en daar een fraaige- vormde lantaarn. Kortom een gezellig pleintje in het hart van de stad. Het gemor van het automin- nend volkje was niet van de lucht. Het gaf geen pas om de ze fraaie parkeerplaats op te heffen. Burgemeester en wet houders bleven echter onver biddelijk, het blik moest weg. Binnen de kortste keren ston den er borden (zie foto) dat het parkeren verboden was. Inmiddels zijn we ruim vijf maanden verder en nog altijd is het "van maandag 16 okto ber op het stadhuisplein par keren verboden". Het plein is behalve met goede voorne mens van het gemeentebe stuur geplaveid met een toe nemend aantal auto's. Sinds het parkeren op het Stadhuis plein verboden is, neemt het aantal auto's dat er een plaatsje vindt ongeveer da gelijks toe. Nog even en in de Leidse binnenstad is geen parkeergarage meer nodig. L. GLIBBER LEIDEN - Bewoners van gereno veerde woningen in T\iinstad- wijk klagen steen en been over het resultaat van de renovatie. Klachten over scheuren in mu ren, tocht, klemmende deuren en ramen, slechte afwerking, kort om: er is een waslijst van klach ten. De heer Kromwijk, één van de be woners van een gerenoveerde woning aan de Acaciastraat maakt er melding van. „Het is verschrikkelijk", zegt hij. „Wat hier is afgeknoeid. Er is geen deur die past. Als er een kier tussen de muren of ramen zit slaan ze er een latje voor. Dan zie je hét niet meer, maar je trekt wel weg van de tocht. Het is gewoon allemaal knoeiwerk". Kromwijk kan zich er erg kwaad over maken. Dat wordt hem meestal niet in dank afgenomen. Toch kan hij zijn mond niet hou den, zegt hij zelf. Ook niet toen enkele jaren geleden een bouw keet in de Acaciastraat werd ge plaatst die lange tijd de gemoede ren verhitte. Direct na de plaat sing van de keet kwamen de be woners van de Acaciastraat, met name Kromwijk, in actie tegen de plaats van de keet omdat die het uitzicht van vele bewoners be lemmerde. In die tijd speelden zich zeer emo tionele taferelen af en Kromwijk ontpopte zich als een fanatiek strijder tegen de keet. „Dat ne men ze me nog steeds kwalijk", zegt hij. „Als ik nu kom om te zeggen dat er iets niet deugd dan zeggen ze: daar heb je die ouwe hoer weer! Ze nemen me gewoon niet serieus. Maar ze kunnen het aan iedereen vragen. Alle mensen klagen". Zijn buurman, de heer Zirkzee, knikt bevestigend. „Het lijkt ner gens op", zegt hij. „Ik heb 40 jaar in de bouw gewerkt maar zoiets heb ik nog nooit gezien. Er wordt geknoeid bij het leven, maar je mag niets zeggen. Kromwijk mocht niet in de bewonerscom missie zitten omdat die zijn mond wel open durft te doen. Een tim merman die hier in de buurt woont wilden ze ook niet want die weet natuurlijk ook te goed waar het om gaat". Kromwijk laat het allemaal zien. De scheuren in het keukenplafond en in muren. Het hout van een nieuw keukenraam dat al is ge scheurd. Een muur in de kamer die duidelijk scheef staat. In de gang bladdert het nieuwe schil derwerk af, sommig nieuw hout werk is helemaal niet geschil derd. Bij de andere bewoners van gerenoveerde woningen is het van hetzelfde laken en pak. Zirk zee laat zien dat de muren in zijn keuken helemaal geel zijn uitge slagen. „Er is ontzettend slecht gereno veerd", zegt Kromwijk. „Ik heb nog van alles zelf moeten doen. De schouw heb ik zelf om het schoorsteen-kanaal moeten bouwen. Ik mag om medische redenen geen centrale verwar ming. Wat me dat moeite heeft gekost om voor elkaar te krijgen dat de schoorsteen bleef staan. Van inspraak moet de aannemer die het werk uitvoert niets heb ben. Met het betegelen van de keuken is het precies zo gegaan", zegt Kromwijk. Ondanks afspraken vooraf hadden de mensen hier Links: Een pak stenen zo maar ergens midden op straat. Volgens de bewoners stond het er al vele weken. De ze week bij de voorbereidin gen voor dit artikel werd het pak weggehaald. Toeval? Rechts: Scheuren in woningen die pas gerenoveerd zijn. niets te vertellen. Ik had zelf ge kleurde tegels die ik in de keuken wilde hebben, maar dat mocht niet. Ik moest per sé witte tegels nemen", roept Kromwijk ver ontwaardigd. „Toen heb ik ge zegd: „als je die er tegen aanplakt dan sla ik ze er zo weer uit. Het is hier geen slagerij!". Overal hoor je hetzelfde verhaal. Mevrouw De Graaf uit de Serin genstraat vertelt dat de scheuren in de muren steeds erger worden. „Als je er over klaagt dan sturen ze je van het kastje naar de muur of ze zeggen: gooi er maar albas- tine tegen. Sommige mensen be hangen de gangmuren weer met rauhfaser-behang, dat is toch niet normaal in een gerenoveerde woning". Een andere oude be woonster die klaagt over tocht en scheuren durft haar naam niet te noemen. Kromwijk vertelt dat iemand een waterrekening heeft gehad van over de honderd gulden. „Dat komt doordat alle huizen in de straat zijn schoongespoten", ver klaart hij. „Andere mensen heb ben een hoge gas- en licht-reke- ning gekregen. Er is een me vrouw met aow die een rekening heeft ontvangen van meer dan 1100 gulden. De mensen begrij pen er niets van". De heer Langezaal uit de Acacia straat zegt „Als dit renoveren is dan weet ik het niet meer. Mijn tuin is helemaal platgewalst. Dat was nergens voor nodig. Ik heb zelf een nieuwe schutting moeten plaatsen en dat heeft me een hoop geld gekost". Kromwijk: „In de bestekplannen voor de renovatie staat dat de tuinen moeten wor den geëgaliseerd maar ze ver dommen het gewoon. Er zijn be woners die hebben het maar laten doen en die zitten er nu voor in de schuld. De mensen huilen er maar zo om". De woningen aan de Acaciastraat en omgeving zijn in beheer van woningbouwvereniging Tuin- stadwijk. De gemoederen binnen deze club zijn al jarenlang aan de oververhitte kant. Een bestuur dat zijn leden uitmaakt voor lapswansen en dat ervan be schuldigd wordt dat zij zichzelf de beste woningen toewijzen. Dat zijn de kwalificaties waarmee be stuur en leden elkaar bestoken. Op de laatste jaarvergadering vielen vooral harde verwijten in de richting van het aannemings bedrijf Dijkxhoorn. Gezegd werd dat de Haagse aannemer zijn wo ningen in het algemeen slecht afwerkt. Dijkxhoorn renoveert al vanaf 1976 voorTuinstadwijk. Hij nam in dat jaar het aannemingsbedrijf Ton- gi, uit Leidschendam, over dat in financiële moeilijkheden was ge raakt. De renovatie stagneerde en de gemeente moest er nog eens ZATERDAG 31 MAART 1979 900.000 gulden bijleggen anders zou ook deze firma het loodje leg gen. Eind mei zullen 60 woningen met vier maanden vertraging, worden opgeleverd. Direct daar na wil Tuinstadwijk de renovatie van 100 andere woningen van stapel laten lopen. Van de ge meente heeft de woningbouw vereniging het advies gekregen om opnieuw met Dijkxhoorn in zee te gaan. Het bestuur van Tuinstadwijk heeft laten weten daar niet zo gelukkig mee te zijn maar dat het te duur zou worden om een andere aannemer in de arm te nemen. Een woordvoerder van het aanne mingsbedrijf Dijkxhoorn deelt desgevraagd mee dat zij niet het aangewezen adres zijn om op de klachten in te gaan. De architect van het renovatieproject. West geest, denkt daar anders oven „Als er gebreken zijn is de aan nemer verantwoordelijk", zegt hij. „Wij wijzen de aannemer er steeds op dat hij iets aan de klach ten moet doen. Maar het tempo waarin hij de problemen oplost ligt erg laag. Telkens blijkt op de bouwvergaderingen weer dat hij dit nog niet heeft gedaan of dat nog niet heeft gedaan. Maar wij blijven er op wijzen. Als hij die klachten niet verhelpt en de kwaliteit niet handhaaft dan krijgt hij zijn geld niet. Wij laten het er echt niet bij zitten", aldus architect Westgeest. De bewoners voelen zich genomen. De huur is flink gestegen maar er mankeert nog van alles aan hun huizen. Kromwijk: „En dan wordt er gezegd: Uw huis kan weer vijfentwintig jaar mee. Nou, als ze zo doorgaan dan kunnen ze over tien jaar weer beginnen". Op verzoek van het PSP-raadslid Passchierzal aanstaande dinsdag in de raadscommissie voor de volkshuisvesting gesproken worden over de renovatie- problemen in Tuinstadwijk. JAN RIJSDAM

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1979 | | pagina 3