Van Halem:
„Pison eruit,
of ik eruit"
Gematigd optimisme bij Leidse
roeiclubs
„Van Leiden Lions wordt een soort Peyton Place gemaakt"
Orion behaalt
volleybaltitel
in eerste klasse
ZATERDAG 31 MAART 1979
SPORT
PAGINA 13
LEIDEN - In eerste aanleg heeft hij
het boekje, dat collega-bestuurs
lid Koos Pison vorige week in de
ze krant over hem opendeed,
schouderophalend dichtgesla
gen. Direct na terugkomst uit het
Roemeense Galati vond Leiden
Lions-voorzitter Pim van Halem,
in hoger sferen als hij door het
WK-succes van het nationale ijs-
hockeyteam toen nog verkeerde,
het de moeite zelfs niet waard om
te reageren "op de woorden
stroom, waarin twee jaar-opge
kropte ijshockeyfrustatie werd
ontladen".
Eenmaal terug in de Hollandse rea
liteit zette de 29-jarige Hagenaar
de zaken evenwel voor zichzelf
op een rijtje en raakte langzaam
maar zeker bezield van het ver
langen om "alle geponeerde on
juistheden te weerleggen".
Nu hij "al die achter mijn rug gede
biteerde nonsens" goed op zich
heeft laten inwerken, oordeelt
Van Halem één en ander voor zijn
persoon belastend genoeg om
zichzelf tot inzet te maken van
een ongetwijfeld met veel emo
ties geladen verkiezing, waarbij
de leuze "Pison eruit of ik" cen
traal zal staan.
Een keuze, waarvoor de vereni
gingsraad van de Leidse ijshoc-
keyclub op 24 april geplaatst zal
worden, nu van Van Halem "na
dat artikel" niet langer met Koos
Pison aan één bestuurstafel
wenst plaats te nemen. Sterker
nog, hij wil hem zelfs niet meer
als medelid accepteren. "Want,
legt Van Halem uit, "Koos Pison
moet zo gauw mogelijk uit de
vereniging, aan dit soort mensen
heeft Leiden Lions niets. Die
mening wordt trouwens door
Ton Menken gedeeld. Begrijp me
goed, ik kan best tegen kritiek,
dat is gezond, maar nu is hij te ver
gegaan. Ik ben trouwens ook te
leurgesteld in de houding van
Theo nijssen. Ik had van hem niet
verwacht dat hij ooit via de krant
zou laten weten dat ik als voorzit
ter niet meer geloofwaardig ben.
Maar hij heeft Menken inmiddels
laten weten het niet allemaal zo
bedoeld te hebben. Van mij mag
Nijssen blijven, al heeft hij, net
als Pison, twee jaar lang niets aan
de stimulering van het ijshockey
in Leiden gedaan. Maar hij heeft
in ieder geval direct na de oprich
ting al gezegd 'ik kan me vanwegs
mijn werkzaamheden niet langer
nuttig maken voor de club'. En
toen is hij ook vice-voorzitter ge
worden. Noem het een erebaan
tje".
Niets gedaan
Pison daarentegen is, als secretaris,
twee jaar lang in functie geble
ven, zonder dat hij overigens
maar iets heeft gedaan. Hij liet
zich weken niet zien, zodat de
post ook maar bleef liggen. Als ik
hier dan al die brieven zag liggen,
epistels die vaak per ommegaan
de behandeld moesten worden,
beantwoordde ik ze maar. Want
Pison zei dan altijd wel 'je kunt
mij ieder tijdstip van de dag bel
len', maar dat is naar mijn mening
een verkeerd uitgangspunt. Hij
had gewoon naar de hal moeten
komen om die post af te halen en
vervolgens te behandelen. Nijs
sen en Pison zouden eigenlijk blij
moeten zijn dat er nog zo'n gek
bereid is geweest om zich voor
het ijshockey in te zetten. Zo
langzamerhand heb ik geen pri-
véleven meer, ik zou in het week
einde best ook weieens iets an
ders willen dan me bezig te hou
den met ijshockey. Met vrienden
uitgaan bijvoorbeeld of met een
vriendin ergens gaan eten. Dat is
er door al dat werk, wat de sport
met zich bracht, niet van geko
men. Ik heb dat nooit erg gevon
den, uiteindelijk hebben we in
twee jaar tijd een club opge
bouwd, waar menige vereniging
jaloers op is. En ik mag wel zeg
gen dat dit niet de verdienste van
Pison en Nijssen is. Als dan met
name zo'n Pison, iemand die no-
tabene nog voor geen tiende pro
cent aan de ontwikkeling van het
Leidse ijshockey heeft bijgedra
gen, mij gaat afbreken op een
moment dat ik in het buitenland
zit, dan krijg ik daar wel een vieze
smaak van in mijn mond. En d^t,
terwijl hij twee jaar lang geen
woord van kritiek heeft laten ho
ren. Wel kwam hij steeds met
plannen over ijshockeypromotie
in Leiden. Plannen die altijd
plannen bleven. Er gebeurde
werkelijk nooit iets'...
Deze voor Koos Pison weinig
vleiende monoloog doet onher
roepelijk de vraag rijzen, hoe Pim
van Halem de door hem zo ver
maledijde secretaris zo lang als
medebestuurslid heeft kunnen
gedogen. De Leiden Lions-prae-
ses maakte er geen geheim van
"dat hij altijd heeft gehoopt dat
Pison op zou stappen. "Maar",
zegt hij, "ik heb bewust nooit op
zijn aftreden aangedrongen, om
dat ik steeds heb beseft dat zoiets
de rust binnen de club niet ten
goede zou komen. Nu hij echter
zijn twee jaar opgespaarde fru
stratie in één klap naar buiten
heeft gegooid, hoeft hij voor mij
niet meen moet Pison maar zo
snel mogelijk verdwijnen".
Denkwerk
"Maar dat maakt Van Halem niet
uit", reageert de secretaris
strijdlustig, "dat zal de vereni
gingsraad wel bepalen. Ik moet
trouwens mijn bewondering uit
spreken voor het feit dat Pim van
Halem erin is geslaagd om zo
netjes te becijferen dat ik maar
ééntiende procent van de werk
zaamheden heb uitgevoerd. Zal
hem vermoedelijk veel denk
werk hebben gekost".. "Ik heb
Van Halem vaak genoeg gezegd
dat hij teveel hooi op zijn vork
nam, ging alleen daarom al dik
wijls met uitwedstrijden mee.
Gewoon om hem te ontlasten.
Voor het behandelen van post
kreeg ik eenvoudig de gelegen
heid niet. ik kwam drie keer per
week in de hal. in mijn postbakje
lag dan niks, bleek Pim de post in
een kast opgeborgen te hebben,
waarvan alleen hij de sleutel had.
Nou wat moet je dan??"
Berustend: "Ik wacht wel af wat er
op die algemene vergadering gaat
gebeuren. Van Halem kan nu wel
zeggen 'hij weg of ik', maar daar
laat hij alleen maar mee uitko
men dat ie moeilijk in staat is om
in teamverband te werken, de
neiging heeft om zich binnen de
vereniging als een despoot op te
stellen. Als de leden zeggen 'Pi
son moet weg', dan ga ik, maar ik
moet nog zien dat ze tot die uit
spraak komen"...
Pim van Halem hooph daar uit
drukkelijk wel op. Meldt dat hij
onmiddellijk op zal stappen als
de verenigingsraad ertoe mocht
overgaan om Pison te handha
ven, maar zegt te vertrouwen op
Pim van Halem
het gezonde verstand van de le
den. Dreigend: "Want ik kan wel
zeggen, dat als ik weggestend zal
worden dit wel consequenties
voor het ijshockey in Leiden zal
hebben... Welke consequenties?
Nou, als ik weg moet, trekt Ton
Menken zich ook terug. Die wil
ook niet meer met Pison samen
werken Hoofdschuddend:
"Ik vind het jammer dat het alle
maal zo gelopen is. Dat we niet als
volwassen mensen met elkaar
hebben kunnen praten. Nu is er
om een lachwekkende aanleidin
gen een breuk ontstaan binnen
het bestuur. Ik begrijp nu nog
niet dat Pison en Nijssen zich zo
druk hebben gemaakt over het
feit dat ik Björn Skaare in Galati
heb benaderd. Ik heb die jongen
twee jaar terug voor het eerst in
Oslo, tijdens de interland Noor-
wegen-Nederland, ontmoet. Hij
was op dat moment 18 jaar. Toen
zag ik dat hij een sterspeler zou
worden. Ik ben hem daarna uit
het oog verloren, tot ik hem in
Galati weer tegenkwam. Vroeg
toen wat hij deed. Skaare ant
woordde dat hij één jaar in Kan
sas had gespeeld, dat contract
had uitgediend en nu vrij was. Ik
heb hem vervolgens gepolst of hij
van plan was om terug te keren
naar Europa, waarop hij bevesti
gend antwoordde.
Skaare liet tijdens dat gesprek uit
komen dat hij, nu hij is getrouwd,
niet zozeer financiële maar so
ciale zekerheid wil. Ik heb hem
toen meegedeeld, dat nederland
hem datgene kan bieden, wat hij
wenst. Hik wil een woning, een
contract op langere basis en gaan
studeren. Welnu, Skaare ligt, ge
zien die eisen binnen onze moge
lijkheden. Zeker, als je bedenkt
dat hij meh zijn financiële eisen
op één lijn zit met de 'salarissen',
die de 'import' bij ons krijgt. Er
onstaat dus bij een eventuele
komst van Skaare in geldelijke
opdracht geen scheef beeld bin
nen de spelersgroep. Maar het is
aan Paul Domm om te beslissen
of hij werkelijk komt. Hij is ver
antwoordelijkvoor de technische
leiding, vandaar ook dat ik, als ik
in mei naar Canada ga, tezamen
met Domm afrondende bespre
kingen met Skaare zal gaan voe
ren".
Van Halem laat uitdrukkelijk we
ten dat een eventuele verbintenis
met de Noor niet het vertrek van
één van de buitenlanders (Cuomo
of Mathewson) tot gevolg zal
hebben. Er zijn tenslotte, zegt hij,
met die jongens mondeling over
eenkomsten gesloten en die ko
men wij na.
Alleen zal er een kunstgreep moe
ten worden toegepast om de
komst van Skaare naar Leiden
mogelijk te maken, nu krachtens
de reglementen van de NIJB een
club maar twee buitenlanders 'in
dienst' mag hebben. Maar voor
dat probleem valt volgens Van
Halem wel een oplossing te vin
den. Paul Domm, zo filosofeert
hij, zou bijvoorbeeld een Neder
lands paspoort kunnen aanvra
gen en voor Mathewson of Cuo
mo kan bij de bond een verzoek
tot benoeming als statusspeler
worden ingediend. Iets, waartoe
de NIJB normaliter eerst na drie
jaar overgaat, maar waarop vol
gens Pim van Halem, vertel hém
wat, best wel iets te vinden zal
zijn om dat doel te bereiken. Hij
laat, zonder namen te willen
noemen, doorschemeren over'
voorbeelden te beschikken,
waarbij de NIJB in het verleden
wat dat betreft al overstag is ge
gaan.
"Ik kan", vindt hij, "echt wel
beoordelen of iemand een goed
ijshockeyer is. Zowel in spel-
technisch als in mentaal opzicht.
Ik heb in de loop der jaren wel
zoveel mensenkennis opgedaan
om te weten of iemand positief
dan wel negatief in zijn optredenj
is. Zegt Paul Domm "ik wil hem!,
niet, hij past niet in ons team' dan
weet ik in ieder geval dat ik niet1
met een klootzak ben aan komen
zetten. Daarvoor wordt er aller-,
wegen te positief over Skaare
geoordeeld. Als Fred Schweers of
Frans Henrichs mij vraagt 'zijn
jullie met Skaare bezig, nou daar
zou je wel een goeie aan hebben'
bewijst dat eens te meer dat het
met mijn door Pison zo betwij
felde kennis van het ijshockey
best wel meevalt. Ik loop in dit
wereldje lang genoeg mee om te
weten wat ik wel en niet kan
doen.
Geen tijd
Waarna hij andermaal laat uitko
men dat Pison over te weinig
kennis beschikt om een gefun
deerd oordeel over zijn beleid te
kunnen geven. "Neem nu die
contractengeschiedenis", stelt
Van Halem als voorbeeld. Pison
doet het voorkomen alsof ik uit
mijn neus heb zitten eten bij die
besprekingen. Maar hij heeft wel
gemakshalve vergeten erbij te
vertellen dat ik ook nog aan de
begrotingen van Dordrecht en
Enschede moest werken. Dat mij
eenvoudig geen tijd overbleef om
de mondelinge overeenkomsten
op schrift te stellen. Ik heb met de
spelers de besprekingen gevoerd,
daarna hun eisen met het bestuur
besproken en vervolgens de jon
gens meegedeeld dat de verlan
gens ingewilligd zouden worden.
Tegen Cuomo en Mathewson heb
ik gezegd 'ik zie geen kans de
overeenkomsten op dit moment,
nu jullie op toernee naar Frank
rijk gaan, allemaal zwart op wit
stellen. Daarom heb ik ook afge
sproken dat ik die contracten zou
nasturen. Er is dan ook geen en
kele aanleiding tot onrust. Ik
weet trouwens van andere clubs
dat daar dezelfde procedure
wordt gevolgd. Ik heb met be
trekking tot diverse spelers gele
zen "dat ze bij hun clubs al gete
kend zouden hebben". Nou ik
weet wel beter. Van spelers uit
Heerenveen en Den Haag heb ik
vernomen dat ook daar op basis
van een 'gentleman-agreement'
wordt gewerkt. Pison en Nijssen
weten dat niet, waaruit opnieuw
blijkt dat ze geen verstand van
ijshockey hebben. Dat komt in
nog sterker mate tot uiting als Pi
son zegt dat het financiële ge^
rommel rond het eerste team niet
ten koste van de jeugd mag gaan.
Als hij zich in de afgelopen twee
jaar als penningmeester werke
lijk met het financiële beleid zou
hebben bemoeid, dan had hij ge
weten dat het eerste team en de
fest van de vereniging twee apar
te begrotingen kent. Dan had hij
zich ook niet belachelijk hoeven
te maken door naar de bank te
stappen om te vragen 'geen kre
diet meer aan Leiden Lions te
verstrekken". Een lachertje... Ie
dereen, dus ook ik, staat bij een
bank weieens in het rood. Maar
ons tekort heeft nooit grote vor
men aangenomen. Pison had zich
al die zielige handelingen en op
merkingen kunnen besparen, als
hij zich werkelijk voor de club
had ingezet. Nu hij dat heeft na
gelaten, heeft hij van Leiden
Lions een soort Peyton Place
gemaakt, zij het, dat ik dit een
slecht geproduceerde aflevering
vond"....
GERARD VAN PUTTEN.
VOETBAL - Volgens de Spaanse
krant 'Diaro 16' zal de Deense
aanvoerder van Borussia Mön-
chen Gladbach, Alan Simonson,
een tweejarig contract tekenen
voor FC Barcelona.
LEIDEN - Na een lange periode
van gedwongen rust, opgelegd
door Koning Winter, staat het
Nederlandse roeiwereldje nu
weer aan het begin van een nieuw
en tamelijk belangrijk seizoen,
dat vandaag'wordt geopend met
de Heineken-vierkamp. Een ta
melijk belangrijk seizoen: im
mers, wie naar de Olympische
Spelen in 198Ö wil, zal zich dit sei
zoen moeten bewijzen. Vivian
Schaper-Voss, de chef d'equipe
van de dames zegt het zo: "In
Bied (waar dit jaar de WK worden
gehouden) zal de Moskou-équipe
zo'n beetje klaar moeten zijn. Het
NOC verwacht van de potentiële
Moskougangers dat ze dit jaar in
Bied goed uit de verf komen".
Voorts is dit jaar van belang omdat
voor het eerst de nieuwe interna
tionale klasse-indeling wordt ge
hanteerd. Het ziet er echter naar
uit dat er - in Nederland althans -
niet zo bar veel zal veranderen.
De zwaar-beladen term "elite",
die men een paar jaar geleden
vergeefs trachtte te vervangen
door "ereklasse" is nu definitief
verdwenen als benaming voor de
hoogste klasse en de nieuwe in
deling is niet meer gebaseerd op
het aantal behaalde overwinnin
gen, maar op de leeftijd. Dit is ge
beurd op aandrang van de Oost-
europese landen, die een tamelijk
stringente leeftijdsopbouw bij
hun ploegindeling kennen. De
goede jonge ploegen kregen in
het oude systeem weinig kansen,
omdat ze altijd tegen de "eli-
te"-groep van de ouderen moes
ten strijden. In Nederland speelt
dat probleem niet zo, want, zoals
Frans van Rood, lid van de "lich
te" TAC het zegt "Wij knijpen
onze handjes al dicht als we acht
of vier goede roeiers bij elkaar
hebben. Dan kunnen we er heus
niet op letten of iemand nu ne
gentien of drieëntwintig is. In
Oost-Europa kunnen ze dat wel".
Het nieuwe internationale sys
teem werkt als volgt roeiers zijn
tot en met hun 18de jaar junior,
tot en met 22 jaar Senior B en
vanaf 23 jaar Senior A. In Neder
land zijn, o.m. op voorstel van
Njord, nog een paar klassen ge
vormd om de beginnende en
middelmatige roeiers wat meer
kansen te geven. Op nationale
wedstrijden zijn er nu: een be
ginnelingen-klasse (nog geen
overwinning), een nieuwelin
genklasse (maximaal 1 overwin
ning) en een overgangsklasse
(maximaal 4 overwinningen),
daarna moet men Senior B of Se
nior A starten. Ook kromme wed-
strijdbanen tellen nu weer mee;
een aardige stimulans voor de
Alphense Hollandia-wedstrijden,
die de laatste jaren wat bloedar
moedig werden.
Het nieuwe seizoen ziet bij de lichte
heren en de dames redelijk hoop
vol uit. Frans van Rood, in Ha-
zerswoude wonend en lid van de
"lichte" TAC is optimistisch.
"Vorig jaar beleefden we een
meer dan redelijk te noemen sei
zoen met driemaal WK-zilver en
het ziet er naar uit dat het grootste
deel van die équipe er nu ook
weer bij is. Guus van der Werff
heeft de vier (Paulssen, Helsloot,
Appeldoorn en Van Berkel) weer
onder z'n hoede en coach Lig-
thart begeleidt een grotendeels
ongewijzigde acht. Zo'n vroege
formatie geeft de mogelijkheid
om heel doelgericht op te bou
wen; heel prettig. Niettemin
houden we nog de nodige tests,
op de roei-ergometer, in tweetjes
bij een lange afstandsrace en op
de Bosbaan. Nu het samenstellen
van de equipe, niet al te moeilijk
lijkt, kunnen we veel aandacht
besteden aan de sub-top. Het
baart ons wel zorgen", aldus Van
Rood", "dat het gat tussen top en
sub-top nogal groot is.
Dat gat is niet één-twee-drie te
dichten; door aktieve begelei
ding proberen we er nu wat aan te
doen".
Ook het samenstellen van de dame
séquipe lijkt dit jaar niet al te in
gewikkeld, hoewel een paar cory
feeën het - voorlopig-laten afwe
ten. Zo is Karin Abma, de vaste
partner van Joke Dierdorp, ge
stopt. Er gaan echter geruchten
dat ze toch weer in de boot zal
stappen. Voorlopig ligt het zilve
ren (WK 1977) en bronzen (WK
1978) duo uit elkaar. Joke Dier
dorp roeit nu met Liesbeth Vos-
maer, die na zo'n tien jaar top-
roeien nog steeds volop mee
draait. Ook Sytske Boomstra
neemt een jaartje rust. Chef d'e
quipe Vivian Schaper-Voss ziet
de blonde Rotterdamse echter
wel terugkomen. Tegenover het
wegvallen van Karin en Sytske
staat de rentree van Hette Bor-
rias, die o.a. in 1974 Europees
kampioen in de vier (mét Lies
beth Vosmaer) werd. Hette skifft
Harald Punt: toch weer terug.
voorlopig. Verder roeit de dub-
belvier (vijfde op de WK) op volle
sterkte door en ook de gestuurde
vier is grotendeels weer van de
partij. De dubbelvier en de twee
zijn "beschermde" ploegen, al
dus Vivian Voss, "maar ze moe
ten zich wel bewijzen. De rest van
het boordroeicircus zit in twee
tjes en legt daarin een aantal tests
af. Daarna wordt een acht gefor
meerd. Nee, Leiden is er weer
niet bijhoe dat komt? Eén van de
redenen is gebrek aan goed ka
der", volgens Vivian Voss. De top
heeft zich voor de komende wed
strijden genesteld in een tweetal
achten; Nereus in de ene en de
rest in de andere.
Ook bij de zware heren lijkt het
mogelijk tot een redelijke equipe
te komen. De Leidse roeivereni
gingen zijn weer niet overmatig
optimistisch; de vertegenwoor
digers van Asopos de Vliet, Die
Leythe en Njord verwachten een
"gemiddeld" seizoen; iets in de
trant van "leuk mee kunnen ko
men". De Leidenaars hebben, zo
als iedereen in ons land, nogal
veel last ondervonden van de
lange ijsperiode. Alleen Rob
Robbers (Die Leythe) laat een
ander geluid horen: "Nee, de
roeiers hadden niet het idee dat
ze stil hadden gestaan, iedereen
roeide na die lange tijd vrije ge
makkelijk weg." Die Leythe
heeft, net als Asopos en Njord, de
ijs-tijd nuttig trachten te maken
met extra landtraining en roei-
training in de roei-bak van de
universiteit. Verder trainden de
routiniers van Die Leythe met de
krachtsporters van De Spartaan.
Robbers ziet het allemaal wel zit
ten, dit jaar: "Vorig jaar dacht ik
dat het niks zou worden en het
werd heel wat. Nu gaan veel men
sen van vorig jaar door, dus wié
weet?" Het meest gelauwerde
duo van vorig seizoen, de junio
ren Bongers en Atsma, is nu uit
een. Peter Bongers is senior ge
worden en vaart met Rob Otten.
Douwe Atsma is nog junior en
roeit op het ogenblik in de twee
met een Amsterdams maatje.
Verder vaart hij de Heineken-
vierkamp en de Head in een re
gionale Zuid-Holland-junioren-
acht. Ronald Florijn, nog steeds
een veelbelovend talent, mag ook
nog een jaartje bij de junioren
uitkomen. Broer Rob zit nog wat
moeilijk, doordat hij in militaire
dienst niet aan z'n trainingskilo
meters kan komen. Robbers zelf
gaat er dit jaar weer stevig tegen
aan in de skiff. Hij draait al volop
mee in het nationale scullersge-
beuren, dat zich dit jaar wat meer
gaat richten op de bloedsnelle
dubbelvier zonder stuurman.
(Ook de Rotterdamse broers Ver-
voort roeien dit jaar met ieder
twee riempjes).
De grote klappers van vorig sei
zoen, Jan Klerks (bekend als fy
siotherapeut van P/Leiden) en
Fred van der Loo roeien dit jaar
wel de vierkamp en de Head in
dezelfde acht, die in het najaar de
zilveren WK-acht lik op stuk gaf,
maar daarna stoppen ze vermoe
delijk. Het vrouwelijk element is
in het oranje-zwarte wedstrijd-
gebeuren wat magertjes verte
genwoordigd: alleen Liesbeth
v.d. Velde en Michele Parmentier
zijn van de partij.
Dan Asopos de Vliet: René van
Vliet, de wedstrijdcommissaris,
meldt een vrij groot aantal ploe
gen, die hij allemaal de kwalifika-
tie "redelijk" geeft. Zo brengt de
Dwarswateringse club dit jaar
een vierdejaars dames-dubbel-
vier, een tweedejaars én een eer
stejaars damesacht op het water
en wat de heren betreft een der
dejaars lichte acht, een tweede
jaars lichte vier en een eerstejaars
lichte acht. Verder nog een drie
tal ouderejaars zware roeiers, die
met Rijnland en Die Leythe een
acht vormen en nog een zware,
grotendeels eerstejaars, acht.
René van Vliet constateert een
chronisch gebrek aan zware
roeiers: "Misschien wordt heel
Nederland wel lichter." Voorts
vertelt hij dat coryfee Ed Maan
(vorig jaar zilver in de lichte dub-
beltwee) dit jaar geen tijd heeft
om te roeien. Wel treedt hij zo nu
en dan op als supervisor Van
Vliet denkt dat vooral de eerste-
jaarsploegen gehandicapt zijn
door de lange ijsrust: "Ze kunnen
hun kracht nog niet kwijt in de
boot. Het zal nog erger spetteren
dan anders." Bovendien heeft de
intensievere landtraning extra
blessures veroorzaakt.
Njord viert dit jaar zijn honderden-
vijf jarig bestaan. Volgens tech
nisch commissaris Joost Bos is
dat niet meteen reden om grote
daden te verwachten. Een prog
nose geven vindt hij moeilijk. De
ploegen varen immers nog maar
zo kort. "Frusterend was, dat de
wateren rond Leiden veel eerder
dan het Galgewater weer bevaar
baar waren. Wij zaten maar opge
sloten. De Heineken en de Head
zie ik nu meer als een verkenning,
niet als een echte test."
Njord brengt dit jaar wel weer een
man met een grote naam op het
water. Harald Punt kon toch niet
stil blijven zitten en is weer volop
in training om z'n faarti als Ne
derlands beste lichte skiffeur
weer gestalte te geven. Zijn on
bevredigende afscheid na de WK
van 1977 bleek niet definitief. Hij
wordt nu weer regelmatig bege
leid door Nico de Voogd, de kras
se Oegstgeestenaar met wie Punt
in Luzern (1974) WK-zilver haal
de. Njord brengt verder een ou
derejaars zware vier uit, die zich
duchtig aan het voorbereiden is
op de Varsity. Daarnaast vaart
een tweedejaars zware acht (Bos:
"met veel talent aan boord") en
een tweedejaars lichte vier, die
met Asopos in zee gaat. Voorts
zijn er de gebruikelijke eerste
jaars ploegen. Lichtblauwe da
mes zijn te vinden in een dubbel
vier (met o.a. de echtgenote van
Punt, Hannemiek, aan boord) en
een boordvier. Zes eerstejaars
Njorddames vormen samen met
twee Asoposdames een blauw-
wit-paars-rode congsi. Ook Joost
Bos. Njords wedstrijdman,
maakt melding van veel extra
blessures door de overmatige
landtraining. Alle drie de Leidse
roeiverenigingen werken hard
naar de eerste wedstrijden toe.
De vierkamp (vanwege het ijs
twee weken uitgesteld) opent de
reeks op 31 maart en 1 april. De
vierkamp is overigens een drie
kamp geworden, want de organi
satie leek het beter om, in ver
band met de korte voorberei
dingstijd, de 750 meter te schrap
pen. De Head volgt (ook twee
weken verschoven) op 7 april. Dit
alles op de Amstel tussen Oude-
kerk en Amsterdam.
KEES DE RUIJTEK.
Het kampioensteam van RW. Staand v.l.n.r. trainer J. v.d. Wal, Ina
van der Plas, Ellen Castermans, Gerda van Winkoop, Marry van Duyven-
voorde. Gehurkt v.l.n.r. Jeanet den Haan, Margareth Meijer, Corrie v.d.
Horn en coach Gerrit van Dijk.
LEIDEN - In de eersteklasse van
de volleybalcompetitie zijn de
beslissingen gevallen. Bij de he
ren werd Orion kampioen en bij
de dames RW. De druk van het
moeten winnen woog bij Orion
erg zwaar. Het was dan ook een
uiterst nerveuze ploeg, die aan de
start kwam tegen SKC. Tot
SKC's grote verrassing kon het
haast uitlopen naar een 12-1
voorsprong, voordat Orion bij
machte was wat terug te doen.
Langzaam kwam het juiste ritme
terug en punt voor punt werd er
ingelopen met als verrassend re
sultaat toch nog een 14-16 setze
ge. Ook in de tweede set ging het
Orion aanvankelijk niet zo best af
en vooral het gemis van hoofd
aanvaller Cor Wesseling wreekte
zich in deze fase. Niettemin lukte
het net in de slotfase: 14-16!
Daarna was het in de laatste set
een koud kunstje via 10-15 de 0-3
zege veilig te stellen, waarmee
het kampioenschap een feit was.
Automatisch volgt nu promotie
naar de prom. klasse.
DAC en Ridderveld vochten broe
derlijk om de punten in de Al
phense derby en besloten tot het
delen van de punten (2-2)
WW verstevigde zijn tweede
plaats met een duidelijke 3-0 zege
op het de laatste weken sterk ge
stegen RW.
Leython kon bij Gem/K niet de
kracht opbrengen vier sets voluit
te spelen en werd vooral op de
aanval te vaak afgeblokt, on
danks sterk spel van Louis Clo-
guet en Ger Renes. Gem/K kon
zodoende een kostbaar puntje
overhouden aan dit duel (2-2).
Bij de dames werd dus RW? kam
pioen. Daartoe diende het team te
winnen van S'70. RW begon het
karwei goed en met gedegen spel
werd S'70 op afstand gehouden.
(15-10). Daarna instrueerde de
S'70 coach zijn team en dit had
effect want met prikballen in het
grote midden-gat plaatste S'70
vervolgens het trage RW? voor
grote problemen. Een afgang was
het gevolg: 1-15! In de derde set
wijzigde RW? zijn opstelling en
dichtte het gat zodat het effect
van de plaatsballen verdween.
Nu draaide de aanval weer, zodat
een 15-7 uit de bus kwam. In de
laatste set freewheelde RW? ont
spannen naar nogmaals 15-7,
waarmee het kampioenschap een
feit was. Ook RW? volgend sei
zoen in de promotieklasse.
NOVO 2 kende tegen Leython 4 een
voortvarend begin: 15-3, vooral
omdat de Leiderdorpse ploeg
niet ingespeeld was. Daarna
kreeg Leython steeds beter vat
op het Noordwijkse spel, al lukte
het in de tweede set net niet de
winst te pakken: 15-13. Daarna
echter wél, en via 9-15 werd het
2-1. In de vierde set zakte Ley
thon toch nog weg (15-7) waar
mee NOVO de volle winst (3-1)
pakte. DAC en VCL deelden de
punten: 2-2 na een pittig duel,
evenals Gem/K4 en VCO de pun
ten deelden. NOVO 3 liet geen
steek vallen tegen LUSV 2 thuis
en versloeg de studenten ruim
met 3-0. Orion 2, dat door een 0-3
zege op WW 2 kampioen werd
van de tweede klasse promoveert
automatisch naar de eerste klas
se.
GER RENES
