Het probleem is
niet of het
mag
Homofiele relatie wordt in kerkdienst bevestigd
1 -----
LEZERS SCHRIJVEN
Gescheiden mannen
gebeten op raad
k inderbescherm ing
VRIJDAG 23 MAART 197!)
„«TTTB
(Van c
correspondent)
Hans Stolp is wel ge
schrokken van de reac
ties. Hij had de centrale
kerkeraad van de her
vormde gemeente in Gro
ningen toestemming ge
vraagd voor het doorgaan
in een kerkdienst waarin
twee homofielen elkaar
trouw wilden beloven. Na
een heel lange discussie
gaf de kerkeraad zijn toe
stemming voor de vie
ring. Toen het verslag van
de kerkeraadsvergade-
ring in het Groninger
Kerkblad stond, werd ds.
Stolp de dagen daarop
overstroomd met tele
foontjes. "Het gekke is
dat de mensen óf heel en
thousiast óf uiterst af
keurend reageren. Blijk
baar is er geen tussen
weg".
Ds. Stolp, sinds 1974 geestelijk ver
zorger in het Academisch Zie
kenhuis in Groningen, is lid van
de provinciale pastorale werk
groep "Homosexualiteit", een in
terkerkelijke groep die het pasto
raat aan homofielen verzorgt.
Zulke groepen bestaan tegen
woordig in de meeste provincies,
door het baanbrekende werk op
dit gebied van de IKON-pastor
Klamer en de gereformeerde
predikant Brussaard te Den
Haag. Als lid van dit pastorale
team kwam ds. Stolp in contact
met twee homofielen die hun
vriendschap graag kerkelijk be
vestigd wilden zien.
Rust
Ds. Stolp: "Beiden hebben veel ne
gatieve ervaringen opgedaan in
de kerk. En niet alleen daar. Ook
in de samenleving staan veel ho
mofielen nog altijd bloot aan dis
criminatie. In hun vriendschap
hebben deze twee een geweldige
rust gevonden, en daar zijn ze zo
blij en gelukkig mee dat ze er be
hoefte aan hebben hun relatie
voor God en Zijn gemeente vorm
te geven. Zij ervaren heel sterk
dat hun relatie een geschenk van
God is.
Wij hebben er lang over gepraat,
want ik wilde hun motieven goed
weten. Het is absoluut niet zo dat
zij dit op touw hebben gezet om
grenzen te doorbreken. Het is te
goed voor een stunt. Trouwens,
als het werkelijk zoiets was ge
weest, had ik er niet aan meege
daan".
Persoonlijk heeft ds. Stolp geen
enkele moeite met het verzoek.
"De homofiele relatie is een van de
manieren waarop mensen elkaar
kunnen liefhebben. Als zodanig
heeft zij alle recht van bestaan.
Liefde is het hoogste goed dat
God ons heeft geschonken. Daar
mogen wij voor bidden en dan
ken. Juist in de kerk. Voor mij
was het probleem dan ook niet
zozeer: mag dit wel? maar kan
dit in onze gemeente?"
Kardinaal Alfrink heeft in 1970 een
adviescommissie laten studeren
op die algemene vraag. Men
kwam tot de conclusie dat de
homofiele relatie volkomen ac
ceptabel is en kerkelijk ook be
vestigd zou moeten worden,
maar dat de kerkelijke gemeente
er nog niet aan toe is. De discussie
in de centrale kerkeraad van
Groningen bevestigde dat. De zes
leden die uiteindelijk tegen in
williging van het verzoek stem
den deden dat vooral omdat zij de
tijd nog niet rijp achten.
Ds. Stolp: "Als de kerkeraad in
meerderheid nee zou hebben ge
zegd, zou dat de zoveelste afwij
zing zijn geweest die dit tweetal
binnen en buiten de kerk te ver
werken had gekregen. Ze zijn be
handeld als tweederangsburgers.
Ze hebben te horen gekregen dat
hun levenswijze voor God niet
kan bestaan. Kortom, ze hebben
alles doorgemaakt wat homofie
len in onze samenleving staat te
wachten. Afwijzing van het ver
zoek zou hen opnieuw de woes
tijn hebben ingestuurd. Ze ston
den al aan de rand van de kerk.
Maar dan zou hun houding zeker
in bitterheid zijn omgeslagen.
Het was trouwens een wonder
dat ze nog met de kerk te maken
wilden hebben".
Schuld
De kerk, zo meent deze predikant,
staat bij de homosexuelen in de
schuld.
"De afschuwelijke gebeurtenissen
in het verleden, dë executies van
homofielen onder het Hitler-re
gime, de talloze zelfmoorden, het
intolerante klimaat waarin ho
mofielen hebben moeten leven.
het zijn allemaal dingen die de
kerk door haar houding mede
mogelijk heeft gemaakt. En we
zijn nog niet waar we wezen moe
ten. Laatst hoorde ik tijdens een
ontmoeting van ouders van ho
mofielen nog het verhaal van een
ouderpaar, dat van een predikant
niet aan het avondmaal mocht
omdat hun kind homofiel is. En
dat is geen uitzondering".
Ds. Stolp is het niet eens met ds.
Klamer van het radiopastoraat
als deze zegt dat de kerk eens af
moet van het "schulddenken".
"De tijd van de kerkelijke doetjes is
voorbij", zo schreef Klamer on
langs in Hervormd Nederland.
We kunnen niet van schuldge
voelens blijven leven door steeds
maar te herhalen dat we het vroe
ger als kerken zo verkeerd hebben
gedaan. Politieke partijen en
vakbonden hebben het probleem
van de homosexualiteit gene
geerd. Er is geen groep die zoveel
voor de emancipatie van de ho
mosexualiteit heeft gedaan als
juist de kerk". Aldus Klamer.
Ds. Stolp zegt daarvan, dat zijn
collega zelf geweldig veel voor de
emancipatie van de homofielen
heeft gedaan, maar dat het alge
mene beeld dat de kerk te zien
geeft toch niet zo positief is als hij
laat voorkomen.
"Er zijn veel rapporten over homo
filie geschreven door de kerken,
maar die gaan altijd uit van een
verdedigende positie. Er wordt
ruimte gevraagd voor homofilie,
respect en tolerantie. Prachtig
natuurlijk. Maar het gaat niet ver
genoeg. Ik heb nog nooit in een
kerkelijk rapport gelezen hoe fijn
een homofiele relatie kan zijn.
Hoe gelukkig homofielen kun
nen zijn. Hoe dankbaar ze ook
kunnen zijn voor deze door God
gegeven mogelijkheid.
Maar ja, wij leven in de jaren zeven
tig. En die worden gekenmerkt
door restauratie. Het is griezelig
om te zien hoe een Evangelische
Omroep over homofilie denkt. En
in Amerika zitten ze met Anita
Bryant".
Sober
Ds. Stolp weet nog niet welke
vorm de kerkdienst met het ho-
mofielenpaar zal krijgen. Dat
wil hij in overleg met de betrok
kenen bepalen. Wat hem betreft
zal de dienst in elk geval sober
zijn. Een bijbellezing, gebeden,
een preek en dan de eigenlijke
vriendschapsbevestiging.
Voorzover de Groninger predikant
De illustratie
bij dit artikel
is genomen uit
de bundel
"Trouwen is
dag aan dag"
van Herman
Verbeek.
weet is zo'n dienst nooit eerder in
Nederland voorgekomen. Hem
zijn wel bevestigingen in de hui
selijke kring bekend, maar dit is
waarschijnlijk de eerste keer dat
een viering officieel onder ver
antwoordelijkheid van een ker
keraad plaats vindt.
Met dit alles is niet gezegd, dat ker
kelijk Groningen geen moeite
meer zou hebben met het ver
schijnsel homofilie. De kerke
raad gaf in dit ene geval zijn toe
stemming, maar wilde daaraan
wel een algemene discussie over
homofilie gekoppeld zien. Hoe
dat precies gaat gebeuren weet
ds. Stolp nog niet, maar hij ver
moedt dat het gesprek dan zal
gaan over het geheel van alterna
tieve levensvormen.
Voor veel homofielen komt de dis
cussie te laat. Zij hebben de kerk
allang losgelaten. Anderen, die
wel in de kerk zijn gebleven, pro
beren hun geaardheid te verdrin
gen. Ze zijn het slachtoffer ge
worden van onverdraagzaam
heid en zijn met name bezweken
voor het ongenuanceerd smijten
met bijbelteksten.
Ds. Stolp kan daar erg boos over
worden. "Het is angstaanjagend
te zien hoe sommige christenen
de bijbel hanteren als een wet
boek van strafrecht. Op elke
vraag hebben ze het antwoord
klaar in de vorm van een tekst,
die dan meestal uit zijn verband
is gerukt".
"Je kunt als reactie daarop probe
ren die teksten anders te inter
preteren. Zo zijn er mensen die
menen te kunnen aantonen dat
de bijbel alleen de ontaarde vor
men van homofiele sexualiteit af
keurt, zonder de homofilie zelf te
verwerpen. Eerlijk gezegd vind
ik dit erg geforceerd.
Volgens mij is het beter, erop te
wijzen dat in de tijd van het ont
staan van de bijbel heel andere
normen golden. Toen was er sla
vernij. De vrouw werd onder
drukt. Ook waren er allerlei eet-
en kledingvoorschriften. Nie
mand zal het vandaag in zijn
hoofd halen om slavernij bijbels
te noemen. Weinig mannen zul
len de vrouw nog willen behan
delen zoals het hier en daar in de
bijbel gebeurde. En wat de voe
ding betreft zijn we wel helemaal
afgedwaald van het bijbelse
beeld. Waarom zouden we dan
wel zweren bij bijbelteksten over
homofilie? Het gaat in de bijbel
wel om heel andere zaken".
Verontrusting
De kerkeraad van de wijkgemeen-
te Sionskerk schreef de centrale
kerkeraad een brief waarin deze
zegt met verontrusting te heb
ben kennisgenomen van het ver
slag in het kerkblad.
"Een concreet verzoek inwilligen
zonder eerst gedegen op de prin
cipiële kant van de zaak in te
gaan is ongeoorloofd", zo meent
deze wijkkerkeraad. "Men mag
niet tot besluitvorming komen
en tevens een principiële be
handeling uitstellen tot later".
Volgens de kerkeraad delen tallo
ze hervormden die visie. "Zij al
len wensen dat dit besluit onge
daan gemaakt zou kunnen wor
den. Zo niet, dan wordt de cen
trale kerkeraad toegewenst dat,
wanneer de homofilie te zijner
tijd in breder verband aan de
orde komt, het onjuiste zal wor
den ingezien van wat nu beslo
ten is. Waarin dan tevens opge
sloten ligt, dat dit ééns gebeurd
is maar nooit weer".
Leger des Heils. Kapitein Ver-
poorte van het Leger des Heils in
Nederland heeft op de maande
lijkse vergadering van de Raad
van Kerken ontkend dat er bin
nen het Leger een discussie zou
worden gevoerd over een even
tueel opzeggen van het lidmaat
schap van de raad. Berichten
daarover doen namelijk de ronde.
Wel worden over het lidmaat
schap van de Wereldraad van
Kerken en het gastlidmaatschap
van de Raad van Kerken in Ne
derland de meningen gepeild. De
kapitein voegde eraan toe dat hij
zelf graag zou zien dat het gast
lidmaatschap van de Raad van
Kerken werd omgezet in een ge
woon lidmaatschap.
Met emeritaat. Ds. J.T. Wiersma,
hervormd predikant in Wasse
naar, gaat 1 april met emeritaat
(pensioen). Die zondag is er om 10
uur een afscheidsdienst in de
Kievietkerk.
Na in de Friese dorpen Birdaard en
Hallum werkzaam te zijn ge
weest, werd ds. Wiersma studen
tenpredikant in Delft, de eerste
hervormde fulltimer in die sec
tor. In 1952 kwam hij naar Wasse-
naar. Ds. Wiersma is ook voorzit
ter van de vereniging van her
vormde predikanten.
Ook ds. C. van der Jagt, vrijge-
maakt-gereformeerd predikant
te Doesburg-Doetinchem, gaat 1
april met emeritaat. Van 1945 tot
1950 werkte hij in Voorschoten.
Beroepingswerk. Hervormde
Kerk: beroepen te Hendrik Ido
Ambacht W. A. Vlasblom De Bilt,
te Jutrijp-Hommerts (Fr.) S.A.
de Vries Grollo, te Waardenburg-
Neerijnen E. Bouman Heerde, te
Drachten A.J. de Bue Schamc-
goutum (Fr.); aangenomen naar'
Tiel H. Woldendorp Amsterdam.
Gereformeerde Kerken: beroepen i
te Aal ten L. Pleijsant Kruinin-
gen-Krabbendijke, te Doetin-
chem A.G.E. Klap Fijnaart, te
Haarlem-Noord J.G. Korteweg
Haastrecht-Bergambacht.
Geref. Kerken Vrijgemaakt: beroe
pen te Zuidhorn M. Brandes Er-
melo.
Rechter
Lefebvre. De door het Vatikaan
geschorste Franse aartsbisschop
Marcel Lefebvre heeft de paus in
een brief gevraagd, zelf een oor
deel over hem te vellen. Tot nu
toe wordt in Rome aangenomen
dat Lefebvre voor een college van
kardinalen zal moeten verschij
nen, dat na hem te hebben ge
hoord zou moeten beslissen of er
voor de ex-bisschop nog plaats in
de kerk is.
Een maand geleden verklaarde Le
febvre, die het helemaal niet eens
is met de vernieuwingen in de
Rooms-Katholieke Kerk, steun
van de nieuwe paus te verwach
ten. "Hij is niet een aanhanger
van valse ideeën als democratie,
vriiheid en gelfikheid in de kerk.
Ex-bisschop Lefebvre
.paus moet oordelen
De paus neigt niet tot het af
schuwelijke compromis met de
moderne wereld".
Aldus Lefebvre in een interview
met een Spaanse krant.
TelefoonIn Zwitserland bestaat
de mogelijkheid om telefonisch
twee minuten naar bijbelteksten
te luisteren. Vorig jaar hebben
ongeveer 70.000 Zwitsers van de
ze gelegenheid gebruik gemaakt.
De telefonische bijbeldienst,
waarin zowel rooms-katholieken
als protestanten zitten, meldt in
zijn jaarverslag een duidelijke
stijging van het aantal bellers.
Verkiezingen. De Britse r
katholieke bisschoppen hebben
hun kerkleden in Engeland en
Wales opgeroepen om op 7 juni
massaal naar de stembus te gaan
voor de verkiezingen van een Eu
ropees parlement.
In een "herderlijke brief' zeggen zij
dat de verantwoordelijkheid van
de christenen niet alleen ligt op
het plaatselijke en nationale maar
ook op het Europese vlak. "Het is
belangrijk dat wij ons inzetten
voor eenheid tussen alle landen
van West-Europa en voor verdie
ping van de relatie tussen die
landen", aldus de bisschoppen.
Terug
China. Bij de Jezuietenorde in
Rome zijn "signalen" uit China
opgevangen dat de orde haar
werk daar spoedig zou mogen
hervatten. De Chinese autoritei
ten zouden dat aan Franse di
plomaten hebben meegedeeld.
De algemene overste van de orde,
pater Pedro Arrupe, heeft naar
aanleiding hiervan verklaard dat
de jezuieten bereid zijn weer in
China te werken, zoals zij het vier
eeuwen lang hebben gedaan.
Volgens hem leven er in China nu
nog 120 leden van de orde.
van deze brieven houdt niet in dat de redactie
het altijd met de inhoud ervan eens is.
Verschrikkelij k
Verschrikkelijk dat er geen stoepen
zijn op de Rijn- en Schiekade, zo
dat je verschrikkelijk moet ma-
nouvreren om tussen de auto's
door te komen. Verschrikkelijk
hard wordt er gereden over de
Rijn- en Schiekade, vooral door
de PTT-brievenophaaldienst. Die
halen wel 100 km per uur. Heb
ben zij zo'n verschrikkelijke
haast voor de post of willen zij
verschrikkelijk vroeg thuis zijn?
Maar het is heel verschrikkelijk ge
vaarlijk als je een kinderwagen,
kind of huisdier bij je hebt. Als
wethouder Waal op de Rijn- en
Schiekade zou wonen, zou hij
waarschijnlijk verschrikkelijk
veel haast maken met het aanleg
gen van verkeersdrempels. Want
hij zou het verschrikkelijk vin
den om daar zijn kind voor de
stalen monsters te werpen. Er is
heel verschrikkelijk veel haast bij
het aanleggen van verkeers
drempels! (denk eens aan het
bouwverkeer Witte Singelplan,
waarvan we vorige week een
voorproefje kregen. Van Gend en
Loos-wagens van 17 meter lengte
over de Rijn- en Schiekade)
En het sluipverkeer uit Zuid-West.
Het zou verschrikkelijk jammer
zijn als eerst het kalf verdrinken
moet, voor de put wordt ge
dempt. Verschrikkelijk jammer!
P.J. Lauwerse
Rijn- en Schiekade 95e
LEIDEN
Huisvesting
Gaarne wil ik, als medewerker van
de Gemeentelijke Sociale Dienst
te Leiden, reageren op het artikel
over de antwoorden op vragen
van het raadslid mevrouw Hes in
uw krant van zaterdag 17 maart.
Als eerste valt mij op in genoemd
artikel dat voor wat betreft de cri
sis-situatie zoals omschreven in
een artikel in uw blad van 17 fe
bruari (vrouw met 3 kinderen
reeds anderhalf jaar in opvang
centrum Cortona wachten op
huisvesting) geen verdere mel
ding wordt gedaan. Het is dan
ook volgens mij een goede zaak
om dat alsnog even te doen. Wel
nu, deze vrouw verblijft nog
steeds in het opvangcentrum en
er is verder ook niets gedaan bij
mijn weten. Ook mevrouw Boon
zelfheeft nog niets vernomen van
Huisvesting.
Verder delen B en W mee dat de
resultaten van de proef met het
afspraken-systeem bij huisves
ting nog moeten worden afge
wacht aangezien er een tijdsduur
van drie maanden voor is vastge
steld. Ik vraag mij af als blijkt dat
er een proef niet die resultaten
oplevert die men ervan verwacht,
men er dan mee moet doorgaan
alleen omdat de termijn nog niet
is verstreken.
Ook heb ik zo mijn twijfels (hope
lijk onterecht) over de manier
waarop men de resultaten gaat
vergaren. TUs ik dan lees dat men
een enquete gaat houden onder
de bezoekers van het bureau
Huisvesting vallen mij direct en
kele punten op.
1. Slaat men dan niet een belangrij
ke (zo niet de belangrijkste) groep
over, nl. die groep die al telefo
nisch is afgewezen of schriftelijk
een verzoek heeft ingediend en
ook weer schriftelijk zijn/worden
afgewezen.
2. Verwacht men nu werkelijk dat
bezoekers van Huisvesting die
uiteraard met goede hoop dit bu
reau bezoeken, negatieve reacties
zullen geven over systeem of be
handeling van de instantie die als
enige mogelijk een oplossing kan
bieden. Ik kan mij best voorstel
len dat men snel geneigd is om
het betreffende enquete-formu-
lier zo sympathiek mogelijk in te
vullen.
Verder deelt het college'nog mee
tot op heden geen enkele klacht
te hebben ontvangen. Dit nu vind
ik wel wat simpel gqsteld.
Als iemand, en zeker iemand in een
nood-situatie, moeilijkheden
ondervindt met een instantie als
Huisvesting is hij/zij zeker niet
geneigd om meteen een brief
naar het college te schrijven. De
reden hiervoor is natuurlijk dui
delijk: hij/zij schiet er namelijk
niets mee op, m.a. w. er komt geen
oplossing. (En zeker niet op korte
termijn). Wat gebeurt er wel?
Men stapt naar de Kraakbond of
een andere instelling waar hij of
zij geholpen hoopt te worden. (En
gelukkig gebeurt dat dan ook
vaak).
Nu denk ik dat het voor het college
best wel mogelijk moet zijn om
bovenstaande zelf te verzinnen
en zij in vervolg hierop kunnen
nagaan bij deze instellingen in
hoeverre dit inderdaad het geval
Bovendien dacht ik dat in het arti
kel over mevrouw Boon in cen
trum Cortona toch wel een be
hoorlijke klacht ligt besloten ten
aanzien van de gang van zaken bij
Huisvesting.
Met andere woorden: je hoeft toch
heden ten dage niet meer in een
kamertje te gaan zitten wachten
op "officiële" klachten om in te
zien hoe desbetreffende zaken
zich ontwikkelen.
Als laatste wordt in de antwoorden
nog aangegeven dat het college
het niet nodig vindt om te trach
ten de contacten tussen bureau
Huisvesting en de Sociale Dienst
aan te halen.
Als reden wordt dan aangegeven
dat zij vinden dat het huidige
overleg tussen beide instellingen
daartoe geen aanleiding geeft. Op
zo'n antwoord kan ik mij alleen
nog maar heel verbaasd afvragen:
welk huidig overleg dan?
Ik vind dat zo'n antwoord dingen
suggereert die zeker misverstan
den gaat opleveren en de zaken
erg onduidelijk maakt voor men
sen die de gang van zaken ge
volgd hebben rondom mevrouw
Boon en soortgelijke "toestan
den".
Tevens zie ik in de hele beantwoor
ding van deze vragen een bepaal
de zorgeloosheid ten aanzien van
overheidsgelden die mijns in
ziens onnodig en op verkeerde
plaatsen worden besteed, om nog
maar niet te praten over de ellen
de die mensen in zulke situaties
moeten doormaken.
Floor Buschman
Nieuwstraat 11
Leiden
Homofilie
Toen mgr. Ernst van Breda voor de
televisie dingen had gezegd o.a.
over homofilie kon iedere zinnig
denkende Nederlander begrijpen
waar de schoen wrong en wringt.
Een paar dagen geleden deed de
bisschop van Haarlem daar nog
een schepje bovenop.
Impulsief als ik ben heb ik mgr.
Ernst een brief geschreven om ui
ting te geven aan mijn waarde
ring - onze waardering moet ik
zeggen - voor zijn pastoraal in
zicht. Vandaag (het is de dag
waarop de lente begint) brengt
tante post onder meer een door
mgr. Ernst zelf geschreven ant
woordbrief en het kwartaalbe
richt van de paters Jezuieten.
De brief van de bisschop liegt er
niet om en in het kwartaalbericht
lees ik, dat een mij onbekende pa
ter dr. P. de Bruin S.J. op 87-jari-
ge leeftijd is overleden. Pater de
Bruin was filosoof, econoom en
socioloog en kreeg als docent
wijsbegeerte een door Rome op
gelegd onderwijsverbod omdat
hij een wijsbegeerteleer prefe
reerde, die de kerk niet welgeval
lig was. Kop dicht derhalve.
Ik citeer nu uit de uitvaartdienst
van pater De Bruin: "Wie De
Bruin gekend heeft, kan zich le
vendig voorstellen in welke be
woordingen hij öns de harde
waarheid voor ogen gebracht zou
hebben. Ik hoor het hem al zeg
gen", zegt de proviciaal van de
Jezuieten in Nederland "Za-
chaeus in onze tijd, die zou de
Heer gezocht hebben bij de on-
maatschappelijken, bij de aan de
drugs verslaafden, bij de homo
seksuelen. Hij zou gast hebben
willen zijn in een commune van
krakers, in de kring van alterna
tieve jongeren, in het milieu van
degenen, die als maatschappelij
ke nietsnutten en deugnieten
gelden".
Zijn homofiele mensen maat
schappelijke nietsnutten? In de
leer van de Simonische Gijseling
om hen wetens en willens te laten
branden wel, maar in de geest van
pater De Bruin niet "Ware liefde
betekent ook, dat je de veront
waardiging van de weldenkende
mensen trotseert. Dat je het
conflict met de bewakers van de
goede zeden niet uit de weg gaat.
Liefde, zo zou ik overigens vol
gens de opdracht van De Bruin
moeten duidelijk maken, bete
kent beslist geen conflictloos
heid. Omdat zij op ware mense
lijkheid en menselijke waarheid
moet berusten, moeten terwille
van haar conflicten worden uit
gevochten. Zij onstaan onver
mijdelijk tussen degenen, die
zoeken naar hetgeen waarlijk
voert tot een betere maatschappij
en bijdraagt tot een betere dul
ding van onze menselijke situa
tie. Maar ik beperk mij tot het
weergeven van de leidraad, die
hij zijn leerlingen altijd voorge
houden heeft: conflicten moeten
uitgevochten worden, maar dat
moet in alle liefde gebeuren, wil
het conflict vruchtbaar zijn".
Wanneer de aartsbisschop en twee
bisschoppen van Nederland
leerlingen van wijlen pater De
Bruin zouden zijn geweest, zou
den ze door hen gedane domme
uitspraken nooit hebben kunnen
doen. Zij zijn dan ook niet door
Rome geschost! Homofiele men
sen en mensen, die Hollands
nuchter denken, blijven derhalve
doorvechten. Wie dat ernstig
meent, weet dat het recht op
menswaardig bestaan zal zege-
J.A.F. Doove
Papengracht 34
Leiden
Speldeprikken
Bij het lezen van verschillende ar
tikelen in Uw dagblad, met
daarin vele speldeprikken ten
opzichte van onze Oosterburen,
begint er een klein raderwerk op
gang te komen. Na 35 jaar wordt
plotseling een generatie jongeren
geconfronteerd met verschillen
de affaires van mensen, die fout
waren in de afgelopen oorlog.
Deze mensen staan erg vooraan
in de huidige politiek. Duizenden
Nederlanders kunnen gerust op
één lijn gesteld worden, al waren
ze dan geen N.S.B.'ers, geap
plaudisseerd hebben ze te vaak in
die oorlogsjaren bij de Duitse
muziekuitvoering op Nederland
se pleinen.
(Van redactiewege bekort)
Van Keimpema
Jan Luijkenlaan 97
Leiden
(Van e
r verslaggevers)
LEIDEN - „De Raad voor de Kin
derbescherming adviseert enkel,
maar van het dragen van verant
woording wil hij niets weten. De
raad is een bemiddelingsbureau
voor de moeder. Hij is zo corrupt
als de pest". Deze uitspraken
werden donderdagavond gedaan
tijdens de eerste bijeenkomst van
de in Leiden opgerichte Lande-
Zendpiraten
Met groot machtsvertoon en inti
midatie heeft de Leidse recher
che weer een aantal zenders in
beslag genomen. Het leek wel
weer oorlog: mensen tegen de
muur, vechten, huizen doorzoe
ken e.d. Wat heeft de Leidse re
cherche precies tegen deze men
sen? Dat er klachten van omwo
nenden komen is niet waar. De
amateurs zenden altijd na de t.v.
uit. Meestal diep in de nacht als
haast iedereen zijn bed heeft op
gezocht. Radio-amateurs zijn
hele gewone mensen die na de
televisietijd graag een babbeltje
met elkaar maken. Er zijn men
sen bij die invalide zijn en niets
anders hebben.
Maar ze worden beschouwd als gro
te misdadigers. Terwijl in 1980 de
band wordt vrijgegeven. Ik vraag
me af of de Leidse recherche
niets anders te doen heeft dan
achter deze mensen aan te jagen.
Er zijn nog wel andere belangrij
ke zaken aan de orde onder ande
re de moord in het Leidse Hout en
op de Haarlemmerstraat.
A. Bremmer
De Genestetstraat
Genestetsstraat 114
LEIDEN
lijke Vereniging voor Geschei
den Mannen, Man '79.
Bovenstaande grieven zijn slechts
enkele van de vele flinke vegen
uit de pan die gisteravond aan het
adres van de raad werden uitge
deeld. De bijeenkomst diende om
de problemen voor gescheiden
mannen te peilen, zodat er een
werkprogramma zou kunnen
worden opgesteld. „Een pro
gramma om", zoals initiatiefne
mer P. Prinsen het verwoordde,
„deze getroffen Nederlanders te
„mobiliseren", opdat er samen
een vuist kan worden gemaakt
met als doel op te komen voor de
rechten van de gescheiden man,
die in onze samenleving gede
gradeerd is tot een economisch
object. De gescheiden man die
van het kastje naar de muur
wordt gestuurd en voor zijn hele
leven veroordeeld is. Dat omdat
twee mensen het niet met elkaar
konden vinden", aldus Prin-
Voornaamste klachten waren dat
men eenmaal gescheiden, als va
der, niet meer serieus wordt ge
nomen; dat er een einde moet
komen aan de uiteenlopende
vonnissen en de onevenwichtige
jurisprudentie op het vlak van
echtscheiding. „Er moet een dui
delijke wetgeving komen", zo
bepleitte Prinsen, „zodat de rech
ters iets hebben waarop zij hun
kunnen baseren".
Prinsen ten slotte: ,We moeten we
tenschappelijk onderzoek laten
verrichten over dit erbarmelijke
probleem. Er moet een einde
komen aan onze rechteloosheid,
aan de duur van de alimentatie
plicht, kortom onze kwetsbaar
heid. Ons streven moet zijn te
komen tot een wetgeving waarin
man èn vrouw werkelijk gelijk
zijn, ook na scheiding".
