Leo van Vliet:
„Hier heb ik
lang op gewacht
'Kick' zit 'm
juist in het
NIET-scoren
Winst voor P/Leiden;
publiek verliezer...
Van Bracht stuit op Rico
Vrij
L.F.C.-
Blauw Zwart
ZATERDAG 10 MAART 11170
Mijn bezwaar tegen basketbal is
altijd geweest, dat scoren te
gemakkelijk is. Het is een
soort libre geworden.een spel-
soort waarin je nauwelijks
meer serieüs wordt genomen
als je niet van acquit af de
vijfhonderd caramboles bij
elkaar stoot. Een beetje be
hoorlijke biljarter tikt die 500
zo bij elkaar, om alleen wel
eens te versagen als de om
standigheden uitzonderlijk
ongunstig zijn: gaten in het
biljartlaken, een aardbeving
binnen de speelzaal zelf, of een
door de hitte kromgetrokken
keu.
Met basketbal is het net zo. Wie
de bal heeft scoort. Dat is zelfs
bij volleybal lang niet zo vaak
het geval, hoewel je in die
sport de aanval ongehinderd
door tegenstanders kunt op
zetten althans tot aan het net
toe. Het verschil zal wel hierin
schuilen, dat de bal bij bas
ketbal omhoog moet.de basket
in. en dat hij bij volleybal
omlaag moet. de vloer op.
Laag verweer is blijkbaar
toch gemakkelijker dan hoog
verweer, hoewel het lage ver
weer toch ook weer met het ho
ge verweer van de "blok" be
gint. Aan de andere kant zou
je denken dat het gemakkelij
ker moet zijn een groot vloe-
roppervalk met een bal te ra
ken dan zo'n zelfde bal door
een ring te gooien die maar
even groter is dan de omtrek
van de bal, maar in de prak
tijk blijk\ daar niets van.
Blijkbaar is het gooien of du
wen van een bal zoveel gerich
ter dan het slaan van een bal.
dat het scoren bij basketbal
toch nog steeds veel gemakke
lijker is dan bij volleybal.
Deponeren
In principe is het bij basketbal
zo, datje met een of twee pun
ten verschil wint. als je erin
slaagt te mogen beginnen, en
er tevens in slaagt de bal een
seconde voor het eindsignaal
in de basket van de tegenpar
tij te deponeren Toch gebeurt
het nog wel eens dat twee
ploegen van niveauniet gelijk
spelenof niet meer dan een of
twee punten verschil.winnen
maar met 13 punten verschil.
Dat gebeurde bij EBBC Den
Bosch en Sinudyne uit Bolog
na. De Nederlanders wonnen
met 105-92. waardoor zij, na
de twee verlengingen, een
schamel puntje meer gescoord
hadden dan hun tegenstan
ders in de eerste wedstrijd in
Bologna.
Het is dus toch nog mogelijk dat
twee ploegen met een gelijke
stand beginnen en met dertien
punten verschil eindigen. Er
moeten dus momenten zijn
dat de bal NIET geruisloos
door dè ring en het bodemloze
netje verdwijnt, maar afstuit
op de rand, of op een hoog uit
gestoken hand van een tegen
stander. Pas bij de Studio
Sport-report ages van een half
uur van EBBC Den Bosch-Si-
nudyne Bologna heb ik begre
pen dat de "kick" van basket
bal niet zoals bij de meeste
andere sporten in het scoren
zit (want dat is een routine
handeling), maar in de
schaarsere momenten van het
NIET-scoren.
Schoonheid
Nu besef ik heus weidat er ook in
de wijze waarop voortdurend
gescoord wordt een grote
schoonheid kan schuilen. De
onverbiddelijke manier
waarop de door de Nederlan
der Akerboom en de Joego
slaaf Cosic weggestuurde
ballen na een kortere of lange
re boogbewcginggeruisloos
door de ring verdwenen had
iets fascinerends, maar er zat
toch ook een soort automatis
me in. De machine weet dat
hij in een hoek van 34 graden
op een afstand van 6 meter 32
centimeter van de basket af
staat, en dat hij de bal dan
vanaf exact die hoogte, met
zoveel kracht en (op de graad
nauwkeurig) in die richting
moet gooien om er zeker van te
zijn dat hij door de ring
heenglijdl. En dat allemaal
terwijl de machine in bewe
ging is, door tegenstanders
wordt geattaqueerden voor
zijn berekeningen niet meer
dan een tiende seconde de tijd
heeft.
De Amerikaanse journalist
John Mc Phee heeft een een
lang verhaal geschrevenget i-
teld "A sence of Where You Are
("Een gevoel van waar je
bent Over de Amerikaanse
Basketbal-ster Bill Bradley.
Hij beschrijft daarin hoe
Bradley's warming up poor
een wedstrijd in Philadelphia
aan het aanvankelijk ongeïn
teresseerde publiek een ovatie
ontlokte. Hij begon met "set
Kees Akerboo
shots" vlak bij de basket, trok
geleidelijk aan van de basket
voor "Long shots" van een me
ter of zes, zeven afstand, en
nagenoeg alle ballen verdwe
nen in een bijna mechanisch
ritme van accuratesse door de
ring. Toen begon hij aan een
serie moeilijke "jump shots",
waarvan de ene na de andere
feilloos door de ring ging. Het
publiek begon te murmelen.
Hij maakte zijn "jump shots"
steeds ingewikkelder, het ge
mompel nam toe, waarna hij,
eerst met zijn rechterhand,
daarna met zijn linkerhand,
de basket met "hook shots" be
gon te belagen. Zeven links,
zeven rechts, en allemaal
probleemloos raak. Het
publiek barstte in een luid
applaus los...
Oudheid.
John Mc Phee vertelt dan dat
Bradley (hij schreef het stuk
in 1965, dus alweer in de grij
ze oudheid van het basketbal)
een bepaalde manier van sco
ren had die je zelden zag. Hij
liep parallel aan de baseline
met de bal. sprong omhoog,
gleed met zijn rug naar de
basket door de lucht, zag nie
mand van zijn teamgenoten
vrij staan, en wierp de bal
dan over zijn schouder heen in
de basket, pas omkijkend als
de bal al door de ring gleed.
Wie het voor het eerst zag.
meende met een geluksschot te
maken te hebben, maar wie
het hem dikwijls en meestal
met succes had zien doen, wist
wel beter.
Toen McPhee eens tijdens een
training in de zaal met
Bradley stond te pralen, zei
Bradley dat zo'n schot over
zijn schouder veel makkelij
ker was dan het leek. en om
dat te illustreren wierp hij de
bal over zijn schouder recht
streeks in de basket terwijl hij
doorpraatte met McPhee en
deze in de ogen bleef kijken.
Mc Phee haalde de bal op en
gaf hem weer aan Bradley.
"Alsje een tijdje gebasketbald
hebt.hoef je niet meer naar de
basket te kijken als je er zo
dicht bij staat als wij nu
staan", zei Bradley, terwijl
hij de bal weer zonder kijken
over zijn schouder heen recht
streeks door de rrng wierp: "Je
ontwikkelt een gevoel van
waar je bent".
Mulder
Jan Mulder heeft daar. dacht ik,
ook wel eens over geschreven,
maar omdat ik het in zijn
bundel "De opmars der straf
schopgebieden" niet kon te
rugvinden, heb ik het hem
maar even persoonlijk ge
vraagd. "Er zijn natuurlijk
allerlei bakens in het veld.
waarop je je orienteert"zei
hij: de lijnen van het straf
schopgebied. de hoekvlag et
cetera, die je, ook als je met je
rug naar het doel slaat, toch
het gevoel geven waar hel doel
zich precies bevindtEigenlijk
merkte ik dat nog het beste als
ik een tijdje geblesseerd was
geweest (en dat gebeurde
nogal eens, zoals je weet) en
daardoor uit mijn ritme was.
Ik voelde me dan gedesoriën
teerd. het leek net alsof alles
een tikje verschoven was, ik
kon hel doel niet meer blinde
lings vinden en schoot net
naast als ik normaal gespro
ken gescoord zou hebben
NICO SCHEEPMAKER
DORDRECHT - Do voorgaande
drie duels tegen Parker/Leiden
waren voor Dordrecht nogal ca
tastrofaal verlopen en om een
nieuwe afgang te voorkomen
koos coach Maarten van Gent gis
teren in het laatste competitie
duel tegen de Lcidse ploeg voor
een andere strijdwijze. Geen ren-
parlij mocht het ditmaal worden,
want hdfewel zijn eigen spelers
Dave Moore. Rene Ridderhof en.
David Jones dit spel toch aardig
beheersen had Van Gent be
merkt dat dit voor het publiek zo
aantrekkelijke spelletje precies
in de kaart speelde van het nog
veel snellere Leiden voor wie het
niet hard genoeg kan gaan. Een
zone dus en een beheerste aan
valsopbouw. Een middel om het
tempo omlaag te brengen met als
doel de Blom-formatie zolang
mogelijk te binden. Niet zo aardig
voor de toeschouwers, maar het
doel heiligt de middelen, niet
waar? Hoewel... als je nou toch
moet verliezen.
Want dat gebeurde namelijk Wel en
daarmee verloor Van Gent met
zijn ploeg eigenlijk op twee fron
ten. De 106-111 nederlaag bete-
kende niet alleen het verlies van
twee, overigens broodnodige,
punten, maar met zijn taktiek be
nadeelde hij ook nog eens de toe
schouwers. Alleen omdat de
Dordtenaren erg lang uitzicht
bleven houden op een eventuele
verrassing had het merendeel
van de supporters er vrede mee.
Toen de verwachte ineenstorting
kwam en de terechte nederlaag
een feit werd bleef men echter
met een leeg gevoel in de maag
streek achter.
Van Gent had beter moeten weten.
Dit heeft geen zin, hier heeft nie
mand baat bij. Dordrecht komt,
hoe het ook gespeeld wordt,
doodgewoon teveel tekort om
zich tegen een tegenstander van
dit kaliber ook maar enige illusie
te kunnen maken. Goed, na een
matige eerste helft die werd afge
sloten met een gelijke stand
(51-51) kon de thuisclub het nog
tien minuten bijbenen, maar toen
was het dan ook definitief afgelo
pen. Oorzaak: een veel te smalle
basis. Superrebounder Jim Zoet
was tegen zijn vierde persoonlij
ke fout opgelopen en Ridderhof
moest doodmoe naar de kant.
Met zijn onbekwame wisselspe
lers poogde Van Qent om met een
press de zaak overeind te houden.
Lachend maakten Mitchell Plaat
en Jim Woudstr^ (met John Was
hington de beste Leidse spelers)
er een eind aan.
Nee, dan had Dordrecht maar beter
kunnen kiezen voor een open
wedstrijd. Hoewel de ploeg dan
waarschijnlijk tegen een neder
laag met groter verschil zou zijn
opgelopen had het publiek in ie
der geval nog van wat aardige
staaltjes basketbal kunnen genie
ten. David Moore, de razend
snelle en behendige Amerikaan
van Dordrecht, komt dan veel be
ter tot zijn recht. Het had moge
lijk ook wat meer interesse bij
Leiden opgewekt. Het team van
Blom (zonder de geblesseerde
Bruinsma en met een falende
Hans van Rooden) wachtte nu
plichtmatig het juiste moment af.
Dat kwam. zoals gezegd, tien mi
nuten na rust. Even werd het toen
aardig, even ging het snel. De
score liep op van 70-72 naar 82-95.
Zoet en Ridderhof kwamen te
rug, de zone ook en het was met
een weer afgelopen. Bij 106-111
was de onvermijdelijke neder
laag toch een feit. Met dank aan
Van Gent.
AD VAN KAAM
Scores:
Leiden - Collins 26. Woudstra 25,
Plaat 25, Washington 20. Van
Rooden 7, Oostveen 4 en Kip 4.
Dordrecht - Moore 31. Zoet 25,
Ridderhof 19, Jones 16, Heijde-
man 8, Van Dongen 4 en Gijsbers
Trotters
Nijssen Trotters heeft gisteravond
in de sfeervolle sporthal "De
Kuil" in Bunschoten gespot met
de reputatie van Anquilla. De
Bunschotenaren die in eigen
home al twee jaar ongeslagen
zijn, werden in de rechtstreekse
confrontatie tussen de nummers
een en twee van de rayon
hoofdklasse met maarliefst twin
tig punten verschil (64-84) versla
gen. De overwinning had uitein
delijk nog hoger kunnen uitval
len als de Leidenaars gedurende
de eerste twintig minuten wat ge-
controleerder hadden verdedigd.
"Nu leek de verdediging wel een
gatenkaas", merkte Peter
Kesteloo, de coach van de Trot
ters op.
Niettemin kan hij toch tevreden te
rugblikken. want de agressief
uitgevoerde 1-3-1 zone bleek te
gen Anquilla het juiste systeem
om de drie gebroeders Bos uit te
schakelen.
Aan de andere kant werd de forma
tie van Kesteloo veel ruimte ge
gund om te schieten. Vooral,
spelverdeler Wil Moerer maakte
daar handig gebruik van. De Lei-
denaar had een schot percentage
van 72 procent en met 20 punten
werd hij uiteindelijk ook topsco
rer bij de Trotters.
Behalve Moerer waren ook Erik
Jan Berendsen (12 rebounds) en
Peter Paul Maassen uitstekend
op dreef. Maassen presteerde het
zelfs om op een gegeven moment
tien punten achtereen te scoren.
Vijf minuten voor het eindsignaal
gingen ook de andere Leidenaars
zich meer bemoeien met de pun-
tenproductie, waardoor Anquilla
in een mum van tijd op een on
overbrugbare achterstand (48-72
en 50-80) werd gezet.
BESANCON (GPD) - Met smart wachtte Leo van Vliet
meer dan een jaar lang op een internationaal meetellend
succes bij de professionals. Gistermiddag ging zijn zo
lang gekoesterde wens in vervulling. Met de Fransman
Bernard Vallet schoot hij op de finish af. Hij voelde de
hete adem van het losgeslagen peloton al in de nek. "Maar
ik bleef toch koel,', zei hij. Met zijn schaarse baanervaring
flitste hij onder Vallet door naar een ritzege in de etappe
koers Parijs-Nice.
"Hier heb ik altijd op zitten wach
ten". stamelde de overgelukkige
Zuidhollander. Vorig jaar, toen
hij in dienst van de ploeg van
Joop Zoetemelk reed, viel er in de
finale weinig eer voc* hem te ha
len. "In die ploeg had ik helemaal
geen steun. Die zaten de laatste
kilometers niet meer van voren.
En als je dan, net als ik, geen echt
snelle eindspurt hebt, kun je het
wel vergeten".
Van Vliet profiteerde nu van de
kracht van de Raleigh-ploeg. En
Parijs-Nice beleefde de derde
Nederlandse ritzege in drie da
gen. De sinds kort in het West
brabantse Roosendaal wonende
Van Vliet ervoer wat het betekent
om in zijn équipe te rijden. Want
na een enerverende rit, waarin
Bernard Hinault erg veel courage
toonde en in een vertwijfelde po
ging zijn positie probeerde te
verbeteren, werd hij in de laatste
kilometers weer naai' voren gedi
rigeerd.
Actief
Want niet alleen tijdens de koers
was de Post-ploeg actief, ook in
de finale moest alles weer uit de
kast worden gereden. Van Vliet:
"Op tien kilometer van de aan
komst sprong Vallet weg. Raas
riep dat ik mee moest gaan aan
het wiel. Eerst nam ik geen kop
over, maar toen we wegbleven
wel."
Op de wielerbaan van Besancon
bleef Van Vliet achter de ontke
tende Fransman. "In de laatste
bocht stuurde hij iets omhoog,
ADVERTENTIE
A.s. zondag
14.00 uur
Boshuizerkade.
Dat allemaal na een étappe waarin
de renners van Peter Post erg at
tent hadden moeten rijden. Want
er werd hen geen enkele rust ge
gund. Meteen ook werd de ploeg
geconfronteerd met een gevaar
lijke ontsnapping. De Belg
Etienne van der Helst, de Brit
Paul Sherwen en de Fransman
Jacques Michaud spoten weg uit
het peloton op het moment dat
net buiten Montbaud de vlag
voor het vliegend vertrek viel.
Tot ieders verbazing werd er op
gereageerd door niemand minder
dan {Bernard Hinault, die Jan
Raas als bewaker in het wiel
meenam.
Hinault had er zin in en nestelde
zich aan de kop van de vijf-
mansvluchtformatie. De voor
sprong werd snel ruim een mi
nuut.
Na 88 van de 156 kilometers was het
echter gedaan met de vlucht. Hi
nault, die het Leeu wedeel van het
werk op zich had genomen, was
leeggereden. Het bleef daarna
rustig in de groep. Een rust die
slechts even werd onderbroken
door een valpartij, waarbij onder
anderen de Franse sprinter Jac
ques Esclassan, de Belgische
klimmer Lucien van Impe en de
Italiaanse kampioen Pierino Ga-
vazzi betrokken waren, maar zij
konden zonder noemenswaardi
ge verwondingen overeind krab-
beien. Tien kilometer voor het
einde werd de beslissing gefor
ceerd. Met Van Vliet als uitein
delijke winnaar.
Algemeen klassement
1. Knetemann (NED), 2. Raas
(NED) op 12 sec, 3. Van Vliet
(NED) op 23, 4. Lubberding
(NED) op 23, 5. Mutter (ZWI) op
48, 6. Pronk (NED) op 56, 7. Zoe
temelk (NED) op 58
Leo van-Vliet bejubelt zijn eerste internationale profsi
Vallet de tweede étappe van Parijs-Nice
de Fransman Bernard
BESANCON (GPD) - De frisse
weersomstandigheden in de Rit
naar de Zon (Parijs-Nice) heb
ben Hennie Kuiper gisteren de
das omgedaan. De gure wind die
over de Bourgondische vlakten
raasde bezorgde de kopman van
de Franse Peugeot-ploeg van
Maurice de Muer zoveel last aan
de luchtwegen, dat hij al na ze
ventien kilometer besloot de be
zemwagen op te zoeken.
ADVERTENTIE
LIGTERINK
Zondag a.s. 14.00 uur Qp JJREEF
Lugdunum—
Naaldwijk
Sportpark
aan de Oegstqeestefweg.
DUREN (GPD) - Avelino Rico leek, gezien zijn prestaties op het EK
driebanden tot nu toe, niet eens zo'n gevaarlijke tegenstander. Toch was
het de Spanjaard die de opmars van Rinie van Bracht gisteren tot staan
bracht.
Nu ook Dieter Müller en Johann Scherz gisteren in de fout gingen, zal de
titel andermaal voor Raymond Ceulemans zijn weggelegd.
Het verloop van het toernooi bezorgde Rinie van Bracht een tweetal fikse
teleurstelling. Liep hij 's avonds tegen het onverwachte verlies tegen
Rico aan, eerder op de dag, in de partij tegen de Zwitser Niederlander,
had hij een vergeefse poging gedaan zijn eigen record algemeen gemid
delde over zeven partijen te verbeteren. Voor de Westduitser Dieter
Müller is het toernooi in sportief opzicht helemaal mislukt, nu hij tegen
de Zweed Noren remiseerde en de sleutelpartij tegen Scherz verloor.
Veel leverde die winst voor die laatste niet op, omdat hij tegen de Frans
man Vierat na 55 beurten exact een carambole te kort kwam, hetgeen
eliminatie voor de titel impliceerde.
LEEUWARDEN - Gert Ligterink
heeft in de vijfde ronde van de
strijd om het nationale schaak
kampioenschap zijn positie alk
leider aanmerkelijk versterkt, nu
de Groninger Hans Ree versloeg.
Ligterink heeft nu anderhalve
punt voorsprong op zijn naaste
concurrenten.'
Jan Hein Donner kwam tegen
Hofland eveneens tot winst. Hij
verkreeg na een konings-indièr
terreinvoordeel, wat hij knap uit
buitte. Genna Sosonko had al
evenzeer weinig moeite met zijn
tegenstander Van der Weide. Ook
hij kwam goed uit de opening,
wikkelde vervolgens vakkundig
af. waarna Van der Weide op
mocht geven.
Het treffen tussen Kick Langeweg
en John van der Wiel eindigde na
25 zetten in een rustige remise.
Een resultaat, dat ook in de partij
Van Dop-Hartog werd bereikt.
De stand: 1. Ligterink 4*/a, g/3Böhm,
Timman 3 1 uitg.. 4/6 Ree, Sosonko.
Donner 3, 7. Baljon 2 1 afg., 8/10 Lan
geweg. Hartoch. v.d Wiel 2, 11 v.d. Vliet
l'/a 1 afg., 12/13 Hofland, v. Dop 1 'k
