Woody Allen op
nieuw terrein
Speelfilm van
Herman van Veen
nadert voltooiing
Acteerprestaties in
Exit 7 zeer matig
Films
deze week
Interiors is uitstekend drama
VRIJDAG 9 MAART 1979
FILM
PAGINA 13
Blijvers
"Superman" - in vreselijk veel
trucage verpakt jeugdsenti
ment, Trianon Leiden.
"Een vrouw als Eva" - Moni
que van der Ven heeft genoeg
van de huiselijke sleur en vindt
troost bij Maria Schneider, Lido
3, Leiden, en Euro 2, Alphen.
"The Swarm" - zwermen bijen
die nu eens iets anders doen dan
bloempjes bestuiven, Luxor
Leiden.
"Piranha" - waterige rampen
film, Euro 1, Alphen.
"Force 10 from Navarone" -
Oorlog in de Balkan, Euro 3, Al
phen.
Terug in Leiden
"De rechter en de linkerhand
van de duivel" - een trinityfilm
met kaakslagen als pistoolscho
ten, Camera Leiden.
Kindermatinee
"Luckey Luke" - Rex, Leiden.
"Tom en Jerry" - Lido 3, Lei
den.
"Bambi" - Studio, Leiden.
"Poppey's lachparade", Came
ra Leiden.
"Dunderklumpen" - Euro 3,
Alphen.
"De porno-avonturiers" - en
dat spreekt voor zichzelf.
Nachtfilms
"Rose Mary's baby", Camera
Leiden.
"Sex lawine in Tirol", Rex,
Leiden.
"Kijk uit, we rammen je de
bocht uit", Euro 1, Alphen.
"Kind van de zon", Euro 2, Al
phen.
"Klaar terwijl u wacht", Euro
3, Alphen.
"Eat my dust", Euro 4, Alphen.
Haagse bioscopen
APOLLO 1: "Heaven can wait",
dag. 2.30,7 en 9.15 uur, zo. 1,7 en
9.15 uur. AL.
APPOLO 2: "De Turkse non",
dag. 7.30 en 9.45 uur. do., vr., ma.
en di. ook 2 uur. 16 jaar.
ASTA "Superman", dag. 2,6.45
en 9.30, zo. 1.15, 4, 6.45 en 9.30
uur. AL.
BIJOU: "I never promised you
a rose garden", dag. 2, 7.30 en
9.15uurzo. ook4.15uur. 16jaar.
CALYPSO: "Exit 7", dag. 2.15,7
en 9.30 uur, zo. 1.45, 7 en 9.30
uur. AL.
CAMERA: "Brutti sporchi e
cattivi", dag. 2.15, 7 en 9.30 uur,
zo. 2, 4.30, 7 en 9.30 uur. 16 jaar.
CINEAC: "Even en oneven",
dag. 1.30,4,7 en 9.30 uur, za., zo.
en woe. 7 en 9.30 uur. AL.
CORSO: "Jungle vechters in
Birma", dag. 2, 6.45 en 9.15 uur,
zo. 1.45,4.15,6.45 en 9.15 uur. 12
jaar.
DU MIDI: "House calls", dag.
8.15 uur, vr. en za. 7 en 9.30 uur,
zo. 3.30 7 en 9.30 uur. AL.
EURO: "De twaalf veroordeel
den", dag. 1.45 en 7.45 uur, za.,
zo. en woe. 3.45 en 7.45 uur. 12
jaar.
METROPOLE: "Een vrouw als
Eva", dag. 2,6.45 en 9.30 uur, zo.
1.15, 4, 6.45 en 9.30 uur. 16 jaar.
METROPOLE 2: "The fury",
dag. 2, 6.45 en 9.30 uur, zo. 1.15,
4, 6.45 en 9.30 uur 16 jaar.
METROPOLE 3: "Interiors",
dag. 2, 6.45 en 9.30 uur, zo. 1.15,
4, 6.45 en 9.30 uur. 16 jaar.
METROPOLE 4: "Moord op de
Nijl", dag. 2 en 8.15 uur. AL.
METROPOLE 5: "Magie", dag.
2, 6.45 en 9.30 uur, zo. 1.45, 4.15,
6.45 en 9.30 uur. 16 jaar.
ODEON 1: "Magie", dag. 1.45,
6.45 en 9.30 uur, zo. ook 4.15 uur.
16 jaar.
ODEON 2: "The Buddy Holly
Story", dag. 2, 6.45 en 9.15 uur,
zo. ook 4.30 uur. AL.
ODEON 3: "F.I.S.T.", dag. 1.45,
6.45 en 9.15 uur, zo. ook 4.15 uur.
ODEON 4: "Kentucky fried
movie", dag. 2, 6.45 en 9.15 uur,
zo. ook 4.30 uur. 16 jaar.
PASSAGE: "They called him
bulldozer", dag. 2, 7 en 9.30 uur,
za. en zo. 1.30, 4, 7 en 9.30 uur.
AL.
STUDIO 2000: "Superman",
dag. 2, 6.45 en 9.30 uur, zo. 12.45
en 9.30 uur. AL.
DE UITKIJK: "Una giornata
particolare", dag. 7 en 9.15 uur.
do., vr., ma. en di. ook 2 uur. 16
jaar.
AMSTERDAM (ANP) - Deze maand worden
de opnamen afgesloten van de Nederlandse
speelfilm "Uit Elkaar" naar een scenario
van Herman van Veen.Samen met Monique
van de Ven speelt hij ook de hoofdrol in de
rolprent, die zonder steun van het Neder
lands Produktiefonds wordt geproduceerd
door Harlekijn Holland.
Behalve Monique van de Ven en Herman van
Veen. die ook de spelregie heeft, spelen mee
Lou Landré. Marlous Fluitsma. Marjon
Brandsma. Marja Koppejan en Guido de
Moor. De filmmuziek is gecomponeerd door
Erik van der Wurff. de tekst va n de titelsong
is van Rob Chrispijn. De cameraregie is in
handen van Ralf Bouwmans.
Volgens Harlekijn is "Uit elkaar" de eerste
Nederlandse speelfilm, die met stereofo-
nisch geluid in roulatie zal worden ge
bracht. De film wordt op diverse lokaties in
binnen- en buitenland opgenomen, zoals
Amsterdam, Den Haag, Scheveningen, en
Londen.
Nadat hij in '76 al een hoofdrol
speelde in de min of meer serieu
ze film The Front, heeft Woody
Allen nu zelf een film in dit genre
gemaakt. Na Annie Hall, waarin
naast het kolderieke element ook
wel wat dieper werd gegraven,
was dat ook niet zo onverwacht.
Allen stak immers nooit zijn be
wondering voor een regisseur als
Ingmar Bergman onder stoelen
of banken en ook zijn angst om
vastgeroest te raken in een be
paald genre, maakten een derge
lijke, toch ingrijpende koerswij
ziging vrij logisch.
Wel verrassend is het resultaat.
Voor Interiors heeft Allen tot nu
toe onvermoede talenten aange
sproken. Niet alleen begeleidt hij
zijn acteurs en actrices naar
grootse prestaties, maar boven
dien blijkt Allen over een groot
gevoel voor drama te beschikken.
In eigenlijk al zijn komedies (be
halve dan Annie Hall) zat nauwe
lijks enige structuur. Er waren
gewoon een aantal grappen ach
ter elkaar geplakt. De zorgvuldi
ge opbouw van het verhaal is nu
echter één van de pijlers waar In
teriors op rust. Wat het eerste be
treft Diane Keaton (uiteraard
ook weer van de partij) komt on
der de leiding van Allen weer tot
haar beste prestaties. In Looc-
king for mister Goodbar (de laat
ste keer dat ze vreemd ging) leek
ze zich voortdurend af te vragen
wat er van haar werd verlangd,
maar voor haar rol in Interiors
zou Keaton zo weer een Oscar
kunnen krijgen.
Diane Keaton is ook verantwoor
delijk voor de titel Interiors, en
dat pleit zeker voor haar, een
werkelijk prachtige titel, die je op
tal van manieren kunt uitleggen.
Het kan slaan op de innerlijke
strijd van diverse hoofdperso-
tnteriors; regie: Woody Allen;
hoofdrollen: Geraldine Page,
E.G. Marshall en Diane Keaton;
theater: Studio; 16 jaar.
nen, het kan betrekking hebben
op de opvallend vele opnamen
binnenskamers en bovenal op de
moeder (Eve), die binnenhuis-
architecte is.
Ze is in de film voortdurend in de
weer met het inrichten van
prachtige maar kille interieurtjes.
Het is voor Eve dan ook min of
meer een vlucht uit de werkelijk
heid, die ze niet meer aan kan na
de scheiding van haar echtge
noot. Het is één van de vele the
ma's in Interiors, Thema's, die
zich ook niet zo gemakkelijk la
ten uitsplitsen, omdat ze in alles
op elkaar ingrijpen. De oudste
dochter Joey, die zich verant
woordelijk voelt voor haar moe
der, maar meer verwantschap
heeft met haar vader. De tweede
dochter Renate, getrouwd met
een gefrustreerd schrijver, die
zich door haar overvleugeld
voelt. Kortom: een intellectueel
milieu, waarin emoties voortdu
rend wordèn gerationaliseerd en
pretenties (afgezien dan bij Flyn,
de jongste dochter) de boventoon
voeren.
De vader probeert die beklemmen
de situatie te ontvluchten door
een relatie aan te knopen met een
eenvoudige vrouw (in de goede
zin van het woord), die in alles het
tegendeel is van Eve. Op hun
trouwerij explodeert de zaak, zo
als in de hele film te verwachten
viel.
De veelheid van conflicten en intri
ges brengen Interiors gevaarlijk
dicht in de buurt van een melo
drama. De afstandelijke benade
ring en de uitstekende dialogen,
die de verschillende personen
zeldzaam raak tekenen, houden
de film echter overeind. Wel had
wat mij betreft de climax wat
minder ingrijpend kunnen zijn.
De onderhuidse spanningen
komt daarmee wel erg sterk aan
de oppervlakte en dat past niet
helemaal in de verdere teneur
van Interiors.
BART JUNGMAN
Jadwiga Jankowska, intrigerende persoonlijkheid
Al zo'n 15 jaar verschijnen er Ne
derlands-talige speelfilms, die de
toets van de kritiek glansrijk
kunnen doorstaan. Met vorig jaar
nog Verstappens Pastorale als
één van de absolute hoogtepun
ten. Aan die stroom van Neder
landse films is er inmiddels een
tje toegevoegd, die echter jam
mer genoeg nog niet in de scha
duw kan staan van de illustere
voorgangers.
Het gaat om Exit 7, een soms niet
onaardige film van de Belg De-
gelin met Peter Faber, de Poolse
Jadwiga Jankowska en Laura
Gemser in de hoofdrollen. De
Belg galoppeert echter jammer
genoeg op cruciale momenten
zichzelf voorbij en valt dan fiks
door de mand.
De film handelt over een vliegtuig
kaping, waarbij de hoofdpersoon
een forse klap op het hoofd krijgt
en daardoor bij tijd en wijle zijn
leven in flashbacks de revue laat
passeren. Het zijn vooral de
sexualiteit en de dood die de
herinneringen aan elkaar verbin
den. De sleutelscène is een
schranspartij van oesters en
champagne, waarbij Mare Du-
mont (Faber) zijn ideeën over de
ze beestjes, de mensen en de
zelfmoord uiteenzet. Maar de es
sentie van die filosofie blijft er-
Exit 7: regie Emile Degelin; voor
naamste rollen Jadwiga Jan
kowska, Peter Faber, Laura
Gemser; Lido 1; 16 jaar.
gens tussen de eerste en de laat
ste beelden steken.
Het zoontje van Dumont speelt in
dit alles een belangrijke rol. Want
de vader van Mare verdween,
zelfmoord naar werd aangeno
men. Het heeft op hem een on
uitwisbare indruk gemaakt. Maar
de geschiedenis herhaalt zich.
Ook Mare verdwijnt om, al laat de
film de kijker daarover in het on
gewisse. in het vliegtuig het
slachtoffer van de kapers te wor
den.
Wat echter mateloos irriteert zijn de
dialogen en de af en toe zeer ma
gere acteerprestaties van de ac
teurs. Jadwiga, de Poolse, vormt
daarop, samen met Peter Faber
en Laura Gemser een uitzonde
ring. De Poolse geeft je tenminste
niet het gevoel, wat anderen in
Exit 7 wel doen, datje een slechte
toneelvoorstelling bijwoont. En
omdat Jadwiga geen Nederlands
spreekt maar Engels wordt de
helft van alle dialogen in die taal
gevoerd. Natuurlijk spreekt Fa
ber zijn Engels niet accentloos,
niettemin wordt het wel verve
lend als je de helft van de rolprent
geconfronteerd wordt met een
nou niet bepaald vlekkeloos uit
gesproken tekst.
Exit 7 is een brokkelige, onduide
lijke film. Van meneer Degelin,
die aan reputatie toch wel het een
en ander heeft te verliezen, zou je
wat anders mogen verwachten.
WIM SCHEURER
Jadwiga jankowska en Peter Faber in de Belgisch-Nederlandse produktie Exit 7
Buikspreker
slachtoffer
van zijn pop
Buiksprekers hebben me nooit erg
kunnen bekoren. Glimmende
poppen elke keer een klap geven
als ze een schunnige opmerking
maken ("Ik stop je weer in de kof
fer, hoor") is niet bepaald het
toppunt van vermaak. Een der
gelijk eng tweetal in een film doet
dan ook het ergste vrezen. Maar
als er dan een illuster duo als pro
ducer Joseph Levine en regisseur
Richard Attenborough (Een brug
te ver) achter blijkt te staan, is
enige aandacht toch alleszins ge
rechtvaardigd. En niet ten on
rechte: schrijver William Gold
man, die best-sellers als Lord of
the flies en Marathon Man op zijn
naam heeft staan, is namelijk op
het lumineuze idee gekomen om
een pop de tweede persoonlijk
heid van de buikspreker mee te
geven.
Een uitstekend gegeven voor een
goede thriller, en dat is Magie dan
ook geworden. Anthony Hop-
Magic; regie: Richard Attenbo
rough; hoofdrollen: Anthony
Hopkins, Ann-Margret en Bur
gess Meredith; theater: Lido 2;
16 jaar.
Diane Keaton vervult een van de
film van Woody Allen
in "Interiors"een ernstige
kins, geknipt voor zo'n rol met
zijn wat panische ogen, is een
goochelaar met weinig succes.
Een pop er bij op het podium ver
andert dat echter spoorslags. Het
publiek stroomt toe, de televisie
toont zelfs belangstelling, maar
Corky, die inmiddels niet meer
buiten zijn pop kan, vlucht voor
een daarvoor benodigde medi
sche keuring naar zijn geboorte
dorp, waar hij een oude liefde
ontmoet. Daar gaat het mis met
Corky. Hij wordt het slachtoffer
van zijn pop. In de handen van
een oude rot als Attenborough
kan een verhaal met zoveel mo
gelijkheden nauwelijks de mist
ingaan. Magic is dan ook een
avondje griezelen op niveau ge
worden.
BART JUNGMAN
