Goed lopende zaak veel vrouwen waar li hoop aan hebben"jj „Onderwijs voor Derde Wereld levensbelang" Kerkbalansopnieuw geslaagd DONDERDAG 8 MAART 1979 Leidse vrouwencafé bestaat jaar De opgang, "Het is frustrerend om in deze rotzooi te werken". LEIDEN - Het Leidse vrouwenhuis/café bestaat vijf jaar. Vijf jaar "vanuit een feministische visie werken aan de bewust wording en daardoor aan de bevrijding van de vrouw". Vijf jaar voorzien in een behoefte, aldus de stellige overtuiging van Ellen Ouboter en Elselies van der Horst. Het Leidse vrouwencafé kwam be gin 1974 voort uit Dolle Mina. De afdeling van Dolle Mina was eind 1973 opgeheven omdat ze de lan delijke lijn van "vrouwen tegen geweld en voor pacifisme" niet Zag zitten. Een lijn die overigens vrij spoedig weer is losgelaten. De Leidse groep wilde een meer feministische koers varen. Het Amsterdamse vrouwenhuis was net opgericht, en ook hier was een groep die vond dat er toch iets voor vrouwen moest zijn nu Dolle Mina niet meer bestond. Ellen Ouboter was één van de twee vrouwen die toen het vrou wencafé oprichtten. Bijna een jaar zat het café boven het Praethuis aan de Vrouwenkerk- koorstraat, daarna een paar maanden in het inmiddels opge heven café Link aan de Haar lemmerstraat, en vanaf 6 mei 1975 in het gebouw waar het nu nog zit. Nieuwe Riin 20a. "Vanaf het begin heeft het goed gelopen", vertelt Elselies van der Horst "Dat heeft ons wel ver- baasd. Want in het Praethuis Problemen moest je door het gewone café om in onze ruimte te komen, en dan kreeg je toch wel de nodige op merkingen te verduren". week op zaterdagavond geopend. En behalve het vrouwencafé zit ten ook de NVSH en de Leidse Werkgroep Homofilie in hetzelf de pand. Maar het is meer dan een café, er zijn thema-, praat-, litera tuur-, femsoc- en andere groepen. En na een drukbezochte thema avond met Harriët Freezer is er een Vidogroep (Vrouwen in de overgang) van de grond geko men. Er bestond zoveel behoefte aan dat er op dit moment al vier van die groepen (met tien vrou wen per groep) draaien. Binnen kort wordt er vanuit die groepen begonnen met koffieochtenden één keer per week, waar overi gens ook vrouwen die niet in een Vidogroep zitten welkom zullen zijn. Doelstelling De vrouwen kwamen niet alleen voor het café. Dat was ook niet de bedoeling van de initiatiefneem sters. Ellen Ouboter "In het be gin was onze doelstelling vrij vaag, hoor. We hadden vanuit Dolle Mina het idee: er moet een ontmoetingsruimte komen voor vrouwen van waaruit we acties kunnen voeren enzo. We wilden ook thema-avonden organiseren. Dat hebben we gedaan en het is steeds harder storm gaan lopen. Er komen nu minimaal zestig vrouwen op een thema-avond. De laatste keer, toen het over de pil ging, hebben we er zelfs negentig moeten wegsturen. En toen had den we er toch al zeker honderd ingestouwd". Na vijf jaar vrouwencafé merkt El len Ouboter verheugd op: "Het is van heel klein in het begin nu een goed lopende zaak geworden, waaraan veel vrouwen meedoen en er kennelijk een hoop aan hebben. Want in het begin was het toch een vrij studentikoos groepje van een stuk of vijftien mensen. Daarvan is nu niets meer te zien. Er komen hier vrouwen uit alle richtingen en van alle leef tijden". Tussen in Het hangt nu een beetje tussen een vrouwencafé en een vrouwen huis in. Een echt vrouwenhuis zou betekenen dat er een eigen ruimte is waar de hele week door dingen gedaan worden. Dat is het niet, want het is maar twee avonden in de week en om de Het vrouwenhuis voorziet in een behoefte, dat is gebleken, zeggen de twee vrouwen. Ze zeggen ook: "Die behoefte zal voorlopig blij ven bestaan. Tot we in een ideale maatschappij leven, als die er al ooit komt. Als we optimistisch zijn denken we aan over honderd jaar. Vrouwen zitten nu met al lerlei problemen, dat komt in de groepen duidelijk tot uiting. Er zitten vrouwen bij die nog nooit over die problemen hebben ge praat, met niemand, en bij wie nu de ogen open gaan dat ze niet de enige zijn en dat ze al die tijd heel erg geïsoleerd hebben geleefd". Een vraag die niet kan uitblijven als er over het vrouwenhuis gepraat wordt waarom worden mannen zo angstvallig geweerd? Ellen Ouboter "Het is ons gebleken dat mannen een belemmering vormen voor de vrouwen die hier komen. Ze hebben er behoefte aan om onderling te praten en dingen te doen. Ik heb zelf ge merkt toen ik nog in Dolle Mina zat, dat was een gemengde groep. De mannen daarin zouden ons wel zeggen hoe het moest. Toen we dat niet meer zagen zitten en zonder de mannen zijn verderge gaan, was de sfeer ineens totaal anders. We kwamen met veel meer initiatieven". Elselies van der Horst "Je moet niet denken dat vrouwen die hier komen dan ook meteen in een to taal vrouwenwereldje zitten. Het is de bedoeling dat ze zich bewust worden van waar ze altijd mee bezig zijn geweest, en dat ook uitdragen. Je hoopt dat vrouwen sterker worden, voor zichzelf op komen, niet dat ze agressief te genover een man gaan staan. Het is onzin dat wij agressief tegen over mannen staan, we zijn niet LEIDEN - 'Het scheppen van een zinvolle toekomst voor jonge mensen'. Pro fessor J. Verkuyl, die gis teravond tijdens een jubi leum-bijeenkomst van het 60 jaar bestaande Leidse Visser 't Hooft Lyceum sprak, noemde dat één van de voornaamste beteke nissen van het onderwijs in ontwikkelingslanden. Volgens professor Verkuyl, die eerst een algemeen beeld schet ste van de problematiek waar ontwikkelingslanden mee kam pen (onder meer beheersing be volkingsgroei, opbouw nationale economie, plaatsbepaling in ei gen werelddeel, en het vormen van een volksgemeenschap) be staat er in de landen van de Derde Wereld op onderwijsgebied vooral behoefte aan technische- en beroepsscholing. In dit verband wees professor Ver kuyl op de belangrijke rol die de kerken spelen en haalde als ADVERTENTIE t.b.v. Nat. Puzzelactie Ellen Ouboter (rechts vooraan op de foto): "De vrouwen die hier komen hebben er behoefte aan om onderling te praten". anti-man maar pro-vrouw. Ik denk dat het op den duur ook voor mannen prettiger zal zijn als ze op meer gelijke voet met vrouwen komen te staan". Ruimtegebrek Het grootste probleem voor de vrouwen van het vrouwencafé op dit moment is de ruimte. Ze zou den graag meer dingen willen doem "Het enthousiasme is er zeker, maar het is frustrerend om in deze rotzooi te moeten wer ken", zegt Elselies van der Horst. Ze hebben twee jaar geleden bij de gemeente een aanvraag inge diend voor een eigen pand. Acht maanden later kregen ze het aan bod om de bovenverdieping van de Reinwardt Academie aan de Caeciliastraat te betrekken. Ze voelden er wel wat voor, maar het aanbod werd weer ingetrokken. Voor de NVSH en de Leidse Werkgroep Homofilie komt de Reinwardt Academie nog steeds in aanmerking en het vrouwenca fé heeft inmiddels de toezegging gekregen dat ze dan alleen aan de Nieuwe Rijn mogen blijven en een ton krijgen om het pand op te knappen. Ze zouden nog voor de zomervakantie kunnen beginnen met de verbouwing. dat de gemeente ze zo langza merhand serieus begint te ne men. Viering Elselies van der Horst: "We zitten te Het vijfjarig bestaan wordt zater- spnngen om een eigen ruimte, en hopen dat de hele verbouwing eind dit jaar achter de rug is. Dan kunnen we de hele week open zijn en hier veel meer vrouwen organisaties onderbrengen. We willen allerlei cursussen gaan or ganiseren, zoals zelfverdediging, timmeren, muziek, noem maar op. We kunnen dan wat meer een actiecentrum worden ook, van waaruit dingen kunnen worden opgezet. Denk maar aan de vrouwentelefoon". Het heeft lang geduurd, dat wel, maar de vrou wen hebben nu toch de indruk dag aanstaande gevierd met een open huis (voor vrouwen) van drie uur 's middags tot drie uur 's nachts. Er kan worden gegeten en vanaf acht uur is er feest. Er zullen ondermeer drie cabaret groepen en een feministisch vrouwenkoor - "De Sirenes" uit Leiden - optreden. Het vrouwencafé is geopend op dinsdag- en woensdagavond vanaf negen uur, elke tweede za terdag in de maand van tien tot twee uur 's avonds en vanaf twaalf april op donderdagoch tend van half elf tot twaalf uur. North Sea Ferries „Het Gehandicapte Kind" voorbeeld de situatie in Zuid-In- dia aan waar zo'n 180 varrde 200 technische scholen een relatie met het christelijk onderwijs hebben. "De kerken zien het le vensbelang van onderwijs in de ontwikkelingslanden in en heb ben het zich tot taak gesteld scholing van jonge mensen te be vorderen", aldus prof. Verkuyl die een oproep deed om hulp te bieden door het scheppen van beurzen (schoolgeld voor de arm ste kinderen). Overigens vindt er op het ogenblik op het Visser 't Hooft Lyceum een dergelijke beurzenactie plaats. Verder noemde prof. Verkuyl het een belangrijke zaak bij ontwik kelingshulp troebele motieven te vervangen door zuivere. Troe belheid zag hij onder meer bij economisch ODDortunisme en het oparin- gen van een ideologie. Als zuivere motieven zette prof. Verkuyl daar onder meer tegen over het solidariteitsmotief (meeleven met de Derde Wereld), het schuldmotief (als uitvloeisel van de uitbuiting door het westen in de koloniale periode) en het vredesmotief (verkleining van de kloof tussen de arme ontwikke lingslanden en hdfc-rijk^ westen bevordert de wereldvrede). Nederlandse politiemannen naar Namibië DEN HAAG (GPD) - Het kabinet- Van Agt overweegt dertig oudere politiemensen ter beschikking te stellen van de vredesmacht van de Verenigde Naties in Namibië het vroegere Zuidwest-Afrika. Gedacht wordt aan zo'n twintig tot dertig man die in Namibië een ongewapende politietaak moeten gaan vervullen bij het VN-deta- chement dat toezicht gaat hou den op de voor juni aangekon digde verkiezingen. Het zouden politiemensen zijn die vervroegd de dienst verlaten en vrijwillig naar Namibië willen gaan. ENTHOUSIASME DEED IJZEL SMELTEN' 9? ADVERTENTIE /•vV e> r> y<r&J>"pjï N 5,°* ,0° PROVESTE MODE, HAARLEMMERSTRAAT 149, LEIDEN REISBURO CEBUTO, DOEZASTRAAT, LEIDEN DRIEBERGEN - De actie "Kerk- balans" 1979 heeft in de Her vormde Kerk tot dusverre 8,4 procent meer opgebracht dan in 1978, bij een inflatie van onge veer 5 procent vorig jaar. De ge reformeerde schatting wijst op een toeneming van 10,8 procent. Van de rooms-katholieken valt op dit ogenblik weinig meer te zeggen dan dat men niet zeer op timistisch is. Dit deelde ds. J. A.G. van Zanten uit Wassenaar gisteren mee in de voorjaarszitting van de hei-vorm de synode in Driebergen. De actie moest dit jaar worden gevoerd onder erbarmelijke weersom standigheden. Ds. van Zanten zei daarover dat die weinig meer hebben veroorzaakt dan hier en daar enige vertraging. "Enthou siasme deed sneeuw en ijzel smelten." Toonde de synode zich dankbaar voor deze financiële groei, ver ontrust was zij over het dalende ledental van de kerk. Tegenover 16 procent hei-vormden van alle geborenen in ons land staat 32 Nuttig De synode kreeg te horen dat het bestuur van de Raad van Kerken een gesprek heeft gehad met kar dinaal Willebrands en bisschop Simonis over de positie van de RK Kerk in de raad na de problemen met mgr. Gijssen, die immers verdere medewerking weigert. Secretaris-generaal dr ATI. van den Heuvel wilde, onder grote hilariteit, slechts kwijt dat het een nuttig gesprek was ge weest. Sprekend over de Wereldraad van Kerkën verklaarde Van den Heu vel niet te verwachten dat deze op korte termijn weer omstreden giften zal verstrekken alvorens de leden-kerken te hebben ge raadpleegd. De Hervormde synode heeft dit jaar drie vergaderperioden, waarvan nu de eerste is geweest. Als be stuur treedt dan op ds. G. Spilt te Ede, voorzitter, ds. S. Kooistra te Menaldum (Fr.), eerste waarne mend voorzitter, ds. C.B. Bot te Eerbeek, tweede waarnemend voorzitter, mevrouw W.J. van der Schans (diaken) te Bennekom, derde assessor, en dr. A.H. van den Heuvel, secretaris. In het brede dagelijke bestuur van de synode zitten dit jaar ook mevr. ds. C. de Vries te Ten Boer (Gr.) ds. J. Vroegindewey te Em- meloord, mevr. ds. A. Elsinga te Bakkeveen, H.J. ter Haseborg te Winsum, G.H. Franken te Heek (Nijmegen), J. Haeck te Hoevela ken, R.A. van Oosten te Zelhem en J.J. van Vliet te Almelo. Beroepingen Hervormde Kerk: Aangenomen naar Zoeterwoude J.R. Wolthaus Aarlanderveen, naar Rotterdam- Zuid, J.J. van Thiel Vlaardingen, het beroep tot predikant voor bij zondere werkzaamheden (zie kenhuis) te Amstelveen kandi daat B. Soepboer Amsterdam; bedankt voor Woudenberg P. Koeman Oene, voor Maarssen W. J. van der Geer Heukelum, voor Zoetermeer W.J.J. van der Waal Nijmegen. Gereformeerde Kerken: aange nomen naar Bloemendaal E. Th. Thijs Eindhoven. Geref. Kerken Vrijgemaakt: be roepen te Monster kandidaat H. Wilschut Leiderdorp. Chr. Geref. Kerken: beroepen te Carambei (Brazilië) voor de Evang. Kerk H. Last Eindhoven. Doopsgezinde Broederschap: aan genomen naar Delft: (part-time) mevr. J. Kuipers-Postma Leiden. Overleden: R.C. Harder te Amster dam, 69 jaar, was van 1939 tot 1946 gereformeerd predikant te Leiden voor "studerende ooster lingen". Mevrouw ds. J. Kuipers-Postma te Leiden (vrouw van de doopsge zinde predikant) heeft een func tie aangenomen binnen de re monstrants-doopsgezinde ge meente te Delft. Een morgen en twee avonden per week gaat zij daar kringen- en jeugdwerk doen. Zondagmorgen wordt zij officieel tot dit werk ingeleid. Publicatie van brieven van lezers houdt niet in dat de redac- tie het met de inhoud eens is. ADVERTENTIE Dierenhulp (2) Hiermede wil ik alsnog reageren op uw artikel over de Dierenhulp- dienst in uw dagblad van 2 maart jl. en wel voornamelijk op de handelwijze van de dierenbe scherming. Wat is eigenlijk de drijfveer van de bewuste brief aan de fractievoorzitters? Is het broodnijd, afgunst of onnaden kendheid? Beseft men niet meer dat dierenhulp ook voor de die renbescherming voorop dient te staan (boven persoonlijke ge voelens). Door het zwartmaken van de Dierenhulpdienst wordt het doel voorbijgestreefd en hiermee is geen enkel dier ge baat. De aangevoerde "feiten" van de kant van de dierenbe scherming kan ik uit ervaring te genspreken. Na een telefoontje werd een door ons gevonden aangereden kat zonder vragen opgehaald. Dit was voor ons een reden om deze dienst als dona teur te steunen. Helaas moesten wij op 1ste kerstdag 1978 's avonds om 11 uur de Dieren hulpdienst inschakelen omdat onze kat een aanval had van nier stenen. Zelf hadden wij geen ver voer. Tussen kerst en nieuwjaar is toen onze kat geopereerd en moest zeven dagen lang iedere dag naar een dierenarts. Ook in het weekeinde en op oud- en nieuwjaarsdag. Wat waren wij blij dat alles zo netjes geregeld werd. De kat werd bij ons opge haald en later weer thuisgebracht ondanks het slechte weer. Wat was dit prachtig geregeld door de samenwerking van Dierenhulp dienst en dierenartsen. Volgens de dierenbescherming worden deze artsen bevoorrecht. Is men wel doordrongen van het feit dat men hierdoor ook deze artsen in opspraak brengt? Van mijn kat zijn ze in elk geval niet rijk ge worden. Want de kosten bedroe gen honderd gulden voor de hele behandeling en de Dierenhulp dienst rekende een speciaal ta rief. Waarom dan die brief was voor mij de vraag? Navraag bij een van de bestuursleden leverde als verklaring op: "U weet niet alles en bovendien is het een be- stuurskwestie." Ik zou het vol gende aan het bestuur willen vra gen: 1. Is het stukje over de fam. Hollebeek wat in de krant stond door uw medewerking tot stand gekomen? Dit zou namelijk veel verklaren, want dan speelt broodnijd een rol. 2. Mag iemand van zijn hobby, niet zijn beroep maken en moet men dan per se onder supervisie van de dieren bescherming vallen? Ik vind dat de dierenbescherming hiermede geen goede zaak heeft gediend. Als lid meen ik dan ook mijn ver trouwen in het bestuur te moeten opzeggen en wel door middel van mijn beïndiging van het lidmaat- schap van de dierenbescher ming. De vrijvallende contributie kan ik dan gebruiken als extra bijdrage aan de Dierenhulp-' dienst. M.C.H. van Gastel, Hartelstein 12, LEIDERDORP Dierenhulp (3) In een tijd waarin dieren in uiterste nood verkeerden en grotendeels afhankelijk waren van het initia tief van ongecoördineerde, hulp verlenende vrijwilligers, die op hun beurt weer afhankelijk wa ren van de ambulancadienst bij het ophalen van gewonde dieren, achtte men het d.d. 19-2-1979 blijkbaar verantwoord deze dienst via de fractievoorzitters van de politieke partijen in Lei den te moeten aanvallen op grond van bevoorrechting van donateurs en,dierenartsen. Afgezien van het feit dat deze een zijdige belichting de dieren en de ambulancedienst heel wat scha de had kunnen - en nog kan be rokkenen, voel ik mij, zeker voor wat betreft de eerste beschuldi ging verplicht, van het tegendeel te getuigen. Behalve hulpverlening in voor gaande jaren heeft deze dienst binnen het tijdsbestek van eén maand tenminste zesmaal prompt voor mij (niet-donateur) klaargestaan om: a. zwaargewonde en/of stervende meerkoeten aan mijn adres op te halen. b. tips over in nood verkerende zwanen na te checked. c. tweemaal de brandweer in te schakelen om een wak te slaan ten behoeve van 200 a 300 water vogels, die gevaar liepen vast te vriezen of poten te breken. Met geen woord is ooit gerept over een donateurschap of het even tueel moeten aanvaarden hier van, alvorens voor hulpverlening in aanmerking te komen. Mevr. M. Frank, Lorentzkade 74, LEIDEN „.inLeidseiihags! 't Gezelligste, modernste winkelcentrum vlakbij Den Haag. Volop parkeerruimte. Makkelijk te bereiken. U vindt er alles wat uw hart begeert. En elke week ^*31 is er iets bijzonders, iets leuks of iets geks! WINKELCENTRUM LEIDSENHAGE LEIDSCHENDAM. \0°^V^

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1979 | | pagina 11