De bijzondere ogen van Laura Mars Atlantis: ingeblikte spanning Nietzsche en fatsoen in de vorige eeuw IIORI T*---S3BS=r Superman, een kostbare en zwakke grap VRIJDAG 23 FEBRUARI 1979 Tamelijk spannende thriller "Eyes of Laura Mars", de ogen van Laura Mars dus, daarmee is iets heel bijzonders aan de hand. Dat wordt in het eerste shot al duide lijk, al weet je dan nog niet pre cies wat er nu voor vreemds aan is. Maar dan sperren de ogen zich verder open en zien de meest akelige moorden gebeuren. De kamer, waarin Laura Mars zich bevindt, is echter leeg. En de kij ker voelt het al aankomen: Laura Mars heeft de paranormale gave om dingen te zien gebeuren die verderop plaatshebben. Niet dat "Eyes of Laura Mars"; regie: Irvin Kershner; hoofdrollen: Faye Dunaway en Tommy Lee Jones; Luxor; 16 jaar. ze nu zo blij is met die gave. Want die vervelende gebeurtenissen betreffen altijd mensen die haar na aan het hart liggen. Een nogal angstaanjagende ervaring dus. De politie komt te hulp naar het zoeken van de moordenaar en in de vorm van inspecteur Neville vindt zij de steun die ze zo nodig heeft. Hij zal ook met de onthut sende ontknoping komen opdra ven. Al met al een flinke portie spanning in deze film, die enigszins aan "Don't look now" doet denken, waarin ook een "ziener" voor kwam. Al haalt "Eyes" het hier niet bij. Faye Dunaway is van zichzelf neu rotisch genoeg om de beroemde fotografe die met de opmerkelij ke gave is behept gestalte te ge- Opzwepende muziek en een sug gestieve manier van filmen zor gen ervoor datje af en toe wel het klamme zweet in de handen krijgt. Toch ontbreekt er ook veel aan "Eyes". Zo wordt er al te ge makkelijk heengewalst over de achtergrond van de dingen die gebeuren. Die 'zienerskwalitei ten' van Laura komen zomaar uit de lucht vallen en schijnen op het einde weer even plotseling in het niets op te lossen. Daarbij komt nog dat zij op een gegeven ogenblik een gebeurtenis ver keerd voorspelt en hoe dat dan te verklaren? Immers, waar Laura steeds exact alles 'ziet', maakt zij plotseling een fout. Daar moet een verklaring voor te vinden zijn. Maar daar wordt helemaal niet meer over gepraat. Verder is alles er tamelijk dik bo venop gelegd. Al snel wordt dui delijk dat degenen op wie de ver denking valt zeker de moorde naars niet zullen zijn. Dat maakt het een stuk minder spannend. Toch blijft er genoeg over om ge boeid te blijven kijken naar het reilen en zeilen van deze dame, die zoveel sex en geweld in haar foto's stopt. Dat zij met die foto's zo goed geld verdient dat zij er een sjiek penthouse in New York en een luxe fotostudio op na kan houden, komt de plaatjes in de film zeer ten goede. Dat neemt niet weg dat aan het slot toch de vraag blijft hangen: wat gebeurt er nu verder met die ogen van Laura Mars? ANNEMIEK RUYGROK The Nightporter, zo heette een aantal jaren geleden uitgeko men en tamelijk geruchtma kende film met Dirk Bogarde en Charlotte Rampling in de hoofdrollen. De verwijzingen naar de Tweede Wereldoorlog met een kamparts en een ge vangene, die elkaar na jaren weer ontmoeten, maakte nogal wat emoties los. Rond de regis seur van die film, Liliana Cava- ni, bleef het sindsdien lange tijd stil, maar nu heeft haar laatste werkstuk Beyond good and evil ook Leiden bereikt. Een film, die overigens al enige maanden vrij geruisloos door de vader landse bioscopen circuleert en dat is merkwaardig en jammer. Merkwaardig gezien het stof dat Cavani's vorige film deed op waaien en jammer omdat Beyond good and evil wel wat meer in de belangstelling ver dient te staan. Neem alleen al het onderwerp. Weliswaar niet zo controver sieel als in The Nightporter, al zullen de pogingen van de Duit se filosoof Friedrich Nietzsche en de Russische Lou Salome aan het eind van de vorige eeuw zich bevrijden van knellende zeden en fatsoensnormen nog wel enige weerstanden oproe pen. De valse hoop, die Lou aan het eind uitspreekt - "deze eeuw is bijna ten einde, nu volgt Beyond good and evil; regie: Liliana Cavani; hoofdrollen: Er- land Josephson en Dominique Sanda; theater: Studio; leeftijd: 16 jaar. onze eeuw" - geeft dat thema dan echter nog een extra-di mensie. De twee leren elkaar kennen door Paul Klée, een medicij nenstudent. Op aandringen van Lou probeert het drietal geza menlijk een samenlevingsvorm te vinden, maar dat strandt op wederzijdse jaloezie tussen de mannen. Lou vertrekt dan met Paul naar Berlijn, terwijl Fritz Nietzsche in Italië achterblijft. Hij takelt zienderogen af. Sy philis en veelvuldig gebruik van opium slopen hem, waarna hij uiteindelijk belandt in een krankzinnigeninrichting. Ook tussen Paul en Lou loopt het al spoedig mis, zodat de kijker vele illusies armer wordt ach tergelaten. Net als in The Nightporter weet Cavani door een knap samen spel tussen kleur en muziek een heel aparte sfeer te scheppen, waarin het onafwendbare noodlot domineert. Eerdere en latere ervaringen worden daar bij door flash-backs tot één ge heel gesmeed. Cavani's grote kracht ligt daarnaast vooral in het regisseren van de acteurs en actrices. Bekwame krachten als Erland Josephson en Domini que Sanda komen onder haar leiding volledig tot hun recht. Enig bezwaar, dat je tegen dit verder zeer boeiende werkstuk kunt aanvoeren, is de wat lange duur. Vooral de laatste fase van het verhaal is te veel uitgespon- BART JUNGMAN Zelfs Superman had komelijke problemen met de barre weersomstandigheden van vorige week. De Leidse première van dit Amerikaanse spektakelstuk viel daardoor een paar dagen later, vandaar ook nu pas een recensie. Een recensie, die je eigenlijk nauwelijks anders kunt begin nen met te melden dat Super man de duurste film aller tijden is. Een etiket, waar de produ cent maar al te graag mee pronkt, maar dat natuurlijk ook heel wat over de film zelf zegt. Volop spanning en sensatie, weinig tot geen artistieke aspi raties. Daarop inhakend kan de vraag worden gesteld: is het toeval dat Superman juist nu gemaakt wordt? Is er na films over gewone mensen met ge wone problemen weer behoefte aan luchtkastelen uit de droom- fabriek van Hollywood? Niet alleen de successen van Star Wars en Close encouters of the third kind, maar ook de kenne lijke behoefte aan een idool als John Travolta wijzen in die richting. In dat kader is het aardig te be seffen dat de stripheld Super man, naar wie nu de film is ge maakt, in 1933 door de Amen- kanen Jerry Siegel en Joe Shus- ter werd verzonnen. De popula riteit van Superman was na tuurlijk voor een groot deel te danken aan de economische crisis, die de wereld destijds in haar greep had. Een ideale voe dingsbodem voor dagdromerij- Superman; regie: Richard Donner; hoofdrollen: Cristop- her Reeve en Gene Hackman; theater: Trianon; alle leeftij den. en, waar ook Hollywood gretig op inspeelde. Het verband met de jaren zeventig, waarin niet zelden over een nieuwe crisis wordt gerept, is daarmee vlug gelegd. Zo deed ook producer Alexander Salkind, die de tijd rijp achtte om de buidel te voor schijn te halen voor een verfil ming van Superman. Tal van prominenten werden aange zocht: Mario Puzo (The Godfa ther) voor het scenario, Richard Donner (The Omen) voor de re gie en Gene Hackman, Trevor Howard en Marlon Brando (ga ge: drie tot vier miljoen dollar!) voor een rol (letje). Na de nodige strubbelingen kwam Superman er uiteindelijk en niets leek een groot succes in de weg te staan, ware het niet dat een klein denkfoutje werd gemaakt. Want crisis of geen crisis, we zijn inmiddels wel veertig jaar verder. Figuren als Batman en Dick Bos wekken niet veel meer op dan wat nostalgische vertedering. Ook Superman creëert een dergelijk gevoel en of dat voldoende is om de kassa's te laten rinkelen valt te betwijfelen. Hoofdrol speler Cristopher Reeve - een oubollig jaren vijftig-hoofd - kan daar weinig aan verande ren. Zeker niet met dat malle speelpakje met een grote S op z'n borst dat hij draagt. Daar mee is het verschil met Star Wars en vooral Close encoun ters, die toch wel wat meer tot de verbeelding spraken, ook di rect aangeduid. Ondanks al de knappe trucages zie ik Super man binnenkort eindigen in de kindervoorstelling. Fijn samen met Bambi en Sjors en Sjim- mie. En waarom ook niet?. BART JUNGMAN n" - Goed idee? Haagse bioscopen APOLLO 1: "Enter the dra gon", dag. 2.30,7 en 9.15 uur, zo. 1, 7 en 9.15 uur. 16 jaar. APOLLO 2: "De Turkse non", dag. 7.30 en 9.45 uur, do. en vr. ook 2 uur. 16 jaar ASTA: "Superman", dag. 2.30, 6.45 en 9.30 uur. zo. 1.15, 4, 6.45 en 9.39 uur. AL. BIJOU: "An enen* people", dag. 2,7.30 e zo. ook 4.15 uur. 16 jaar. CALYPSO: "Grease, 2.15. 7 en 9.30 uur, zo. 1.45, 4.15, 7 en 9.30 of the AL. CAMERA: "Brutti sporchi e cattivi", dag. 2.15, 7 en 9.30 uur, zo. 2, 4.30 7 en 9.30 uur, 16 jaar. CINEAC: "Even en oneven", dag. 3.30, 7 en 9.30 uur, zo. 2, 4.30, 7 en 9.30 uur, 16 jaar. CORSO: "Veel liefs uit Mos kou", dag. 2,6.45 en 9.15 uur. zo. 1.45, 4.15. 6.45 en 9.15 uur. 12 jaar. DU MIDI: "Saturday night fe- di. ADVERTENTIE Vooropgesteld: het is geen gemak kelijke opgaaf de zo befaamde le gende van Atlantis, de verzonken stad waarin de tijden van Caesar en Nero herleven, een beetje le vensecht te verfilmen. Maar de nog onbekende Britse regisseur Kevin Connor heeft zich er, met een poging daartoe, toch duide lijk met een Jantje van Leiden van afgemaakt. In plaats van een redelijke science fictionfilm, is zijn versie één gro te, hier en daar iachwekkende brok onwerkelijkheid geworden. Grotendeels gevuld met de ene explosie na de andere is het een film die je tegen beter weten in Neem alleen al het verhaal. Het i: Atlantis, de verzonken stad; regie Kevin Connor; hoofdrollen Pe ter Gilmore en Doug Mac Clure; Lido-2; a.l. kinderlijk eenvoudig, dat je gaan denken dat de schrijver het in sneltreinvaart vanuit zijn duim rechtstreeks op papier heeft gezet, om zijn vrouw nog wakker in bed aan te treffen. Een voor een expeditie gehuurd schip vaart over de oceaan en laat een onderzeebol naar beneden. De ontdekkingsreizigers (Doug Mac Clure en Peter Gilmore, be ter bekend als James Onedin) brengen een gouden beeld af komstig van Atlantis naar boven. Aangezien op dat beeld een vloek rust, duurt het niet lang of een reuze-inktvis ontvoert de be manning naar de verzonken stad waar het klassenstelsel hoogtij viert. Intussen hebben we kunnen ont dekken dat er onder water volop zuurstof is en dat een lekke on derzeebol geen water maakt, rara hoe kan dat? In Atlantis maken we kennis met de oorlog tegen de Zaars, enorme hagedissen die je eerder in de lach doen schieten dan je de stuipen op het lijf jagen. In Atlantis heeft iedereen zich al lang neergelegd bij zijn eeuwige gevangenschap. De leden van de expeditie wensen de moed niet te laten zinken, noch willen zij hun wijsheid beschikbaar stellen om de hoogste klasse van de Atlan- tisbewoners terug te brengen naar de sterren, waar zij thuisho ren. Als waren de goden hen goed gezind, ze weten de ene hindernis na het andere obstakel te trotse ren en komen veilig en wel, al spelend met de wet van de zwaar tekracht, boven water. De malle inktvis steekt nog een keer zijn kop op en dan is het met de in geblikte spanning gedaan. Kortom: een film, vol onnodige duurdoenerij, die geen enkele in druk bij je achterlaat, of je zou er met een flink stuk in je kraag naar moeten hebben gekeken. Maar dat was niet het geval met uw re censent SJAK JANSEN uur, do. 8.15 uur, vr. 7 en 9.30 uur. za. 2. 7 en 9.30 uur, zo. 1, 3.30, 7 en 9.30 uur. 12 jaar. EURO: "2001: A space odys-- sey", dag. 1.45 en 7.45 uur, za. zo. en woe. 3.45 en 7.45 uur. 12 jaar. METROPOLE 1: "Een vrouw als Eva", dag. 2,6.45 en 9.30 uur, zo. 1.15. 4, 6.45 en 9.30 uur. 16 jaar. METROPOLE 2: "The fury", dag. 2, 6.45 en 9.30 uur, zo 1.15, 4, 6.45 en 9.30 uur 16 jaar. METROPOLE 3: "Interiors", dag 2, 6.45 en 9.30 uur, zo 115, 4. 6.45 en 9.30 uur 16 jaar METROPOLE 4. "Moord op de Nijl", dag. 2 en 8.15 uur. AL. METROPOLE 5 "Revenge of the Pink Panter", dag. 2, 6.45 en 9.30 uur, zo. 1.15, 4, 6.45 en 9.30 uur. AL. ODEON 1: "The wedding", dag. 1.45, 6.45 en 9.30 uur, zo. ook 4.15 uur. 16 jaar. ODEON 2: "The Buddy Holly story", dag. 2, 6.45 en 9.15 uur, zo. ook 4.30 uur. AL. ODEON 3: "De kat van de melkweg", dag. 2. 6.45 en 9.30 uur. zo. ook 4.30 uur. 16 jaar. ODEON 4: "Kentuckv fried movie, dag. 1 45, 6 45 en 9.30 uur. zo. ook 4.15 uur. 16 jaar. PASSAGED "They called him bulldozer", dag. 2. 7 en 9.30 uur, za zo., ma. en di. 1.304,7 en 9.30 uur. AL. STUDIO 2000: "Superman", dag. 2, 6.45 en 9.30 uur, zo. 12.45. 6.45 en 9.30 uur. AL. DE UITKIJK: "Una giornata particolare", dag. 7 en 9.15 uur, do. en vr. ook 2 uur. 16 jaar.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1979 | | pagina 11