Ik vind kraken niet zo erg *Tr i Gezond voordeel uit de zuivelhoek van Centra I Archief toont "Breestraat Breeduit" Directeur Leidse Woningstichting: Per stoomspuit naar Lakenhal ALTIJD m 1 1 "f f I iijf""'"""" ZATERDAG 10 FEBRUARI 1070 LEIDEN LEIDEN - "Als een woning een hele tijd leegstaat vind ik het niet erg dat die gekraakt wordt. Als mensen een huis kraken gebeurt dat meestal uit pure nood". Dui delijke taal van directeur C. Streefland van de Leidse Wo ningstichting (LWS). Er is de laatste tijd heel wat gekraakt in Leiden. Meestal panden die al ge ruime tijd leeg stonden. De kraakacties werden meestal on dernomen door de Leidse kraak- bond. "Ik heb liever te maken met een of- ficiël kraakbond", zegt Streef land. "De laatste tijd bereikten mij ook berichten dat er figuren in Leiden rondlopen die bereid zijn om voor grof geld een woning te kraken. Over de kraakbond: "Ik heb de in druk dat de kraakbond werkt uit sociale bewogenheid, maar ik vind wel dat zij vaak de valse hoop wekken bij mensen dat er dan niets meer kan gebeuren. Misschien kunnen zij dat zelf weerspreken", zegt hij. "Ik zou best eens met de kraakbond van gedachten willen wisselen. Hij noemt het verschijnsel kraken, tegen de achtergrond van wo- ningschaarste en langdurige leegstand, best aanvaardbaar maar voegt daar meteen aan toe: "Als een woning pas een paar da gen leeg staat en hij is dan al ge kraakt, dan moeten ze er uit. Bij Bureau Huisvesting kunnen ze ook geen ijzer met handen bre ken. Soms wordt een woning een paar weken vastgehouden om een speciaal geval te helpen. Het moet niet zo zijn dat diegenen, die het brutaalst zijn, het eerst aan de beurt komen. De-LWS heeft zelf geen enkele be voegdheid om mensen uit een woning te zetten. We melden het slechts aan Bureau Huisvesting als een woning leegkomt. Deze week hebben we een brief aan B en W geschreven waarin we er op wijzen dat kraken een logisch ge volg is als woningen te lang leeg blijven staan. De problemen waarvoor woning bouwverenigingen staan zijn tal rijk. Het gaat niet meer alleen om het bouwen van woningen. Van daag behoort ook de renovatie tot het takenpakket, voor sommige woningbouwverenigingen, met veel oude voorloorlogse wonin gen in hun bezit, hangt het on derhoudsbudget als een zwaard van Damcles boven het hoofd. Streefland, directeur van de groot ste Leidse woningbouwvereni ging: "Een flink deel van de el lende zit inderdaad in het onder houd van de woningen. Het derhoudsbudget gaat vrijwel heel op aan de meest noodzake lijke reparaties. Als je in het hart kijkt yan de bestuurders van wo ningbouwverenigingen dan zou den ze veel meer willen doen. Het ontbreken van geld hoeft een goed onderhoud echter niet in de weg te staan. Een woningbouw vereniging heeft een sociale taak. Als het dak instort dan kunnen ze niet zeggen: er is geen geld dus doen we er maar niets aan. Dan moet er maar geld geleend wor den. Gelukkig staan rijk en ger meente garant voor het voortbe staan van de woningbouwver enigingen. Zij vullen de tekorten steeds aan. Als het particuliere organisaties zouden zijn waren ze allang failliet geweest". Hoewel de woningbouwverenigingen nauwelijks genoeg geld hebben voor het normale onderhoud, komen er nog eens de kosten bij als gevolg van vernielingen door de jeugd. "Er moet jaarlijks dui zenden gulden worden uitgege ven om de schade te repareren die wordt veroorzaakt door bal dadigheid. Over de stadsvernieuwing zegt LEIDEN - In de Leidse brand weerkazerne staat ondanks het ruimtegebrek een voertuig dat zijn praktische waarde allang heeft verloren en alleen bij zeer speciale gelegenheden van stal wordt gehaald. De opening van de tentoonstelling "Het Leidse stadhuis, bouw-verbouw-brand- herbouw" gistermiddag in de Lakenhal was zo'n zeer speciale gelegenheid. Gestoken in bijpas sende kleding begaven burge meester Vis en enkele leden van de brandweer zich per glimmend rood en koper gepoetste stoom spuit naar het museum op de Ou de Singel. Dezelfde stoomspuit die ook bij de stadhuisbrand van 1929 assisteerde. Het voertuig is in 1903 in Rotterdam gebouwd, en tot vlak na 1929 bij de Leidse brandweer in dienst geweest. Burgemeester Vis opende de ten toonstelling met een toespraakje waarin hij ondermeer zei: "We meenden deze tentoonstelling niet alleen te moeten houden omdat het stadhuis vijftig jaar geleden afbrandde, maar ook omdat juist deze dagen het Stadsbouwhuis in gebruik wordt genorpen". De burgemeester Directeur C. Streefland: Vernielingen zijn bron i Streefland: "Soms lijkt het alsof de vaart er uit is, omdat de vroe gere staatssecretaris Schaefer veel aan de weg timmerde en al lerlei stunts uithaalde. Je kunt wel zeggen dat wethouder Ver boom in Leiden de vlag van Schaefer heeft overgenomen. Ik ben eens meegeweest naar de provinciale directie en ik heb ge zien dat dat de betoogtrant van Verboom heel wat prettige din gen voor Leiden heeft opgele verd. Sommige dingen zijn voor de hellepoort vandaan gesleept. Ik ben niet in alle gevallen vóór re novatie. Persoonlijk vind ik de renovatie van hekjeswoningen in de Haver en Gortbuurt een giller. Dat zijn situaties waarvan ik zeg: nu kun je beter nieuwbouw neer zetten. Je kunt ook zien dat de mensen zich steeds meer afzetten tegen sommige plannen die van bovenaf worden opgelegd. Je krijgt de mensen niet meer zoals vijfjaar geleden in een wisselwo ning in de Meren wijk. Al zou je ze er met een gouden koets heen brengen... Op de vraag of de wensen van be woners, de medezeggenschap en eventueel het medebeslissings recht, geen zwak ontwikkeld ter rein is bij de woningbouwvereni gingen antwoordt Streefland ronduit "Ja... maar dan ik met een weer in de verdediging. De LWS is al geruime tijd bezig om te komen tot de vorming van bewo nerscommissies. De Protestants Christelijke Woningbouwver eniging is één van de drie wo ningbouwverenigingen die deel nemen aan een landelijk experi ment op dit punt. In beide geval len is de opkomst bij de buurt- vergaderingen en het 'enthou siasme van de bewoners zeer ge ring." De heer Streefland legt uit dat de Leidse Woningstichting vaak de moeilijkst plaatsbare gezinnen moet huisvesten. Gezinnen die elders niet aan de bak komen. We zijn een soort laatste toevlucht soord. Je zou kunnen zeggen: je hebt goudreinetten en stekkies. De woningbouwverenigingen pikken de goudreinetten er uit. Door de LWS wordt niet bewust aan ghettovorming gedaan. Daar pluk je op den duur toch zelf de wrange vruchten van. De Hor sten in de Merenwijk hebben wel een slechte naam. Dat zijn de eer ste twee flats die in de Merenwijk uit de grond zijn gestampt. In het begin was er veel leegstand en dan kun je moeilijk neen verko pen als er een gezin is dat er in wil. Zo zijn er nogal wat gezinnen te recht gekomen die je beter niet samen in één flat kunt huisves ten: De klachtenstroom is ook niet zo verwonderlijk als je be denkt dat er 126 gezinnen ge bruik moeten maken van één trappenhuis en twee liften. Over de toekomst "Een woning bouwvereniging is eigenlijk een instituut dat zichzelf overleefd heeft. Ik vind dan ook (en ze zul len zeggen daar heb je hem weer) dat een fusie het meest wenselijk is. Er ligt nog een belangrijke taak om het eigen woningbezit voor de laagste inkomens moge lijk te maken. We zijn tegen de verkoop van het huidige wo ningbestand. Daar doe je de laag ste inkomens geen goed mee. We willen graag bouwen voor ie dereen, maar ik zie niets in het volbouwen van open plekken in de binnenstad. Je bouwt nu een maal het goedkoopst op een grote bouwplaats. Ik zou het liefst van alle open plekken in de stad een klein plantsoentje maken en dan de Leidse Hout volbouwen. Daar piesen toch alleen maar die dure hondjes uit Oegstgeest!". JAN RIJSDAM ADVERTENTIE noemde het een klein gelukje bij een groot ongeluk dat in 1929 niet alleen het stadhuis, maar ook een gedeelte van de woningen aan de Vismarkt verbrandden, omdat daannee ruimte vrij kwam voor een groter stadhuis. Mevrouw Moerman en de heer Van Maanen, die beiden een grote in breng hadden bij de inrichting van de tentoonstelling, kregen van de burgemeester een voor deze gelegenheid heruitgegeven brandpenning uit 1929. Elders in deze krant meer over de brand en de tentoonstelling. bij zwaar of licht weer, i op zondag en door de week A Meer weten. Dienstregeling en Big Ben Tours progra de Stoomvaart Maatschappij Zeeland liggen bij uw reisbureau of automobie Bij de ABN. de AMRO- of RABObank. Bij NS-mlichtingenkantoren. Of bel rechtstreeks SMZ. tel 01747-3944. ook voor inlichtingen over vrachtvervoer LEIDEN - Politiek is ze de laatste jaren een knelpunt, maatschap pelijk wijzigde ze zich van een bestuurscentrum en woonstraat in een aanzienlijke winkelstraat, maar historisch is en blijft de Breestraat de centrale ader van Leiden. Ontstaan als een oude Rijndijk werd de 'Brede Straat' een doorgangsroute door de stad, een functie die de straat tot op heden nog noodgedwongen heeft. De centrale plaats van de Bree straat in de ontwikkeling van Leiden is door het gemeentear chief uitgewerkt in een tentoon stelling "Breestraat Breeduit'. De expositie behandelt de geschie denis van de bebouwing langs de Breestraat door de eeuwen heen, zij het dat de nadruk valt op de laatste anderhalve eeuw. 'Breestraat Breeduit' is een aan vulling op de grote expositie rondom de stadhuisbrand van 1929 in museum De Lakenhal. Deze opzet is gekozen omdat de tentoonstellingsruimte van het gemeentearchief te klein bleek om de veelheid aan informatie over de historische brand te be vatten. De tentoonstelling van de Bree straat laat de ontwikkeling van de straat zien aan de hand van voor namelijk beeldmateriaal over de belangrijkste panden en gedeel ten. Deze opzet geeft de tentoon stelling een boeiend en interes sant karakter omdat de vele ver anderingen daarmee aanschou welijk worden gemaakt en de his torie zo voor zich spreekt. De bebouwing langs de Breestraat heeft zich in de loop der eeuwen sterk gewijzigd. Vroegere heren huizen verdwenen in de loop van de 19e eeuw soms gedeeltelijk of geheel voor winkels en grote winkelgebouwen, kantoren ga ven de straat in deze eeuw een geheel ander karakter. Boeiende foto's en tekeningen to nen zo de transformatie van de hoek Breestraat/Diefsteeg (ABN- kantoor), de overzijde daarvan met restaurant 'In den Vergulden Turk en sociëteit Amicitia die werden verdrongen door Vroom en Dreesmann en Peek en Clop- penburg; het noordelijk deel met het monumentale postkantoor (nu deels nieuwbouw Rijnland) en de afgebrande en in heden daagse kilheid herbouwde stu dentensociëteit Minerva. 'Breestraat Breeduit' toont ook in dringend de verandering van het straatbeeld. Van kleedjesklop- pende dienster midden op de straat in de tweede helft van de vorige eeuw, via de blauwe en gele tram in de voor- en na-oor- logse jaren tot het dubbele bus- en autoverkeer van vandaag. r Ir ïf i fl 'ss kt ;i«! i In m m- n - fmr 8* i M 'r*~: f~~- ut r m 4 14 t4j~1 f f 1 jL 'Ia IA .'i De hoek BreestraatIDief'steeg aai De tentoonstelling in het gemeen tearchief aan de Boisotkade is, evenals de tentoonstelling van de het einde van de vorige eeuw (waterverftekening uit 1896). stadhuisbrand in de Lakenhal, vanaf vandaag voor het publiek geopend en loopt tot 10 maart. De expositie is door de week over dag, op zaterdagmorgen en op de donderdagavond te zien. RUNDERGEHAKftAQ Schoenmaker De aloude zegswijze "Schoen maker hou je bij je leest" staat al flink wat jaren op de tocht. De branches vervagen steeds meer en dat heeft het er alle maal niet duidelijk op ge maakt. Vroeger kon je er ten minste van op aan dat wan neer je een sigarenwinkel binnenstapte daar alleen rookwaren verkrijgbaar wa ren. Nu loopje het risico direct een voetmassage te krijgen of wordt er een uitgekiende se lectie sexlingerie op de toon bank uitgespreid. Er zijn al kruidenierssupermarkten waar je een fiets of een stof zuiger kunt kopen en bij een Leidse benzinepomp zag ik laatst antieke horloges han gen. Het komt waarschijnlijk ooit nog eens zover dat je bij de He ma je schoenen kunt la ten verzolen en dat platen- handelaar Capilux ook be reid is een crematie voor je te regelen. Hoe schimmig het al lemaal geworden is bewijst een folder die de bewoners van het Morskwartier dezer dagen in de bus kregen. Daarop prijst de Centra kruidenier uit de wijk zijn waren aan onder de vette kop "Gezond voordeel uit de zui velhoek van Centra". Wie de koopjes doorloopt zal vergeefs zoeken naar zuivelprodukten. Wel aanwezig zijn de echte Jagermeister, zuivere cognac, whisky en als "klap op de vuurpijl" rum. Ik moet zeggen dat ik de bio-industrie altijd al argwanend bekeken heb, maar dit wordt toch al te gek. Om een beetje te bekomen van de schrik heb ik gauw een glaasje driesterren karne melk genomen. Ja, on the rocks. Lichtbakken Daar hangen ze dan toch, aan lantaarnpalen op bijna alle in- en uitvalswegen van Lei den. Lichtbakkenvijftien in totaal, die verwijzen naar de Groenoordhallen, zodat ook niet-Leidenaars niet meer de hele stad behoeven te door kruisen, maar de hallen nu "bijna blindelings" kunnen vinden. Handig met beurzen en concerten, maar ook voor de veevervoerders die 's mor gens in alle vroegte (als alle welwillende Leidenaars in hun bed liggende weg naar de veemarkt moeten vinden. Gr oenoor dhal-directeur An dre de Jong heeft er jaren om lopen zeuren bij de gemeente, maar die gaf niet thuis. Maar wat doet de slimme directeur: hij haalt het geld, nodig voor de aanschaf van de verwij zingsborden, uit de pot "on derhoudsplan 1979".dieopde begroting staat. Natuurlijk heeft hij wel braaf bij die ge meente vergunningen aange vraagd om de lichtbakken te mogen ophangen. Stadsgehoorzaal Overigens kunnen we op de uit valswegen binnenkort waar schijnlijk ook verwijzingen vinden naar de Stadsgehoor zaal. Want het gemeentebe stuur wil het beheer van de gehoorzaal met ingang van 1 juli onderbrengen bij de dienst voor de Groenoordhal- len. De huidige beheerder. I. Milikan, legt eind juni het bijltje erbij neer. Dat Andrè de Jong en zijn mensen nu niet direct een vetpot in de schoot geworpen krijgen blijkt uit de begroting die de gemeente voor dit jaar voor de Stadsge hoorzaal heeft opgesteld. Te genover uitgaven die de half miljoen overschrijden staan slechts inkomsten van ruim een ton. Een snel rekensom metje leert: een gat van vier ton. Maar we mogen niet pes simistisch zijn. Waren er ja ren geleden niet eens plannen om de Groenoordhal maar te verkopen aan Albert Heijn vanwege de hoge kosten? Dat is toch ook allemaal goedge- komen? En mocht het met luk ken dan zitten er altijd nog mensen in de wachtkamer die van de Stadsgehoorzaal een mooi warenhuis met een pas sage willen maken. Alleen zullen we dan toch weer nieuwe lichtbakken moeten aanschaffen. Om de Leide naars de weg te wijzen naar de concertpodia in Den Haag, Rotterdam of Amsterdam. Rijnvervuiling Deze week las ik in de krant dat de ministersconferentie over de vervuiling van de Rijn niet doorgaat. Landen met boter op hun hoofd en chemisch af val en zout op de oevers heb ben de bijeenkomst getorpe deerd. Om de conferentie enigszins onder druk te zetten werd deze week in Dusseldorf een symposium gehouden. De vergadering zou een resolutie aannemen om de minister tot daden aan te zetten. Leiden behoorde tot de vijftig ge meenten in Duitsland, Ne derland, Zwitserland, Frank rijk en Luxemburg die waren uitgenodigd voor het sympo sium. Het college besloot eind vorig jaar niet op de uitnodi ging in te gaan. Ook op een verzoek van één van de amb tenaren om te mogen gaan werd negatief beslist. B en W zagen er niets in. Nu kan op twee manieren worden uit gelegd. Van Dam heeft als waarnemend portefeuille houder de milieuzaken zo voortvarend aangepakt dat er geen milieuambtenaar meer een paar dagen gemist kan worden. Of de belang stelling voor milieuzaken staat nog steeds op zo'n laag pitje dat een oproep tot inter nationale solidariteit niet wordt beantwoord. De tijd zal het leren. Van Vulpen Afgelopen maandag stortte de Leidse gemeenteraad zich massaal en langdurig op een importante kwestie, die van boer Van Vulpen en zijn boer derij in de Merenwijk. De heren en dames raadsleden maakten er een gewichtige vertoning van. Bijna de hele a vond spendeerden ze aan het lot van boer Van Vulpen eiiz'n boerderij. Moest hij nou uit z'n boerderij, waren hem toezeggingen ge daan, verzorgde de gemeente de dieren slecht, was de ge meenteraad onvoldoende geïnformeerd en was een nieuwe boerderij met een schoolbioloog niet beter dan een oude boerderij met een gepensioneerde boer? U ziet vragen te over. Zelf heb ik er iveinig van begre pen, van al die drukte. Dui delijke taal vernam ik alleen van het comité van verontrus te Merenwijk-bewoners, een soort actiegroep "Boer Van Vulpen moet blijven". Zij schreven de gemeente om Van Vulpen op de boerderij te la ten, want zeiden ze: Je zegt nooit schoolbioloog wat zeg je van m'n kippen. En zo is het maar net L. GLIBBER fHfHfï

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1979 | | pagina 3