Fred de Bruyne teleurgesteld in mentaliteit top coureurs VRIJ-UIT Elf stedentocht? Het komt er nooit meer van Trainers willen onderzoek naar de shirtreclame Belg gaat door me t jonge renners DINSDAG 16 JANUARI 1979 SPORT PAGINA 12 Ophet moment dat ik dit schrijf is het maandagmiddag. Er schijnt een vrolijk zonnetje en de sneeuwgrens in mijn tuin wijkt steeds verder. De Elfste dentochtwaarover nog geen week geleden enige beroering viel'te constateren, lijkt verder weg dan ooit. Eerlijk gezegd geloof ikniet dat er deze eeuw nog een Elfsteden tocht (in zijn oude vorm) zal plaatsgrijpen. Ik weet niet waarom. Mijn gevoel zegt me eenvoudig dat het er niet meer van komt. De vraag is of we dat alléén maar jammer moeten vinden. De laatste rit dateert al weer van zestien jaar terug. Toen verplaatsten we ons in Nederland nog niet zó gemak kelijk; het auto-bestand in dit land was beperkt. Dat is nu heel anders. Je kunt er donder op zeggen dat nu een ongelooflijke horde op weg gaat naar Friesland als er weer een Elfstedentocht wordt gehouden. Al die nauwelijks of in het geheel niet getramde li chamen die dan aan die 200 km lange tocht beginnenIk weet niet of dat wel zonder brokken afloopt. En tochals het maar even vriest dan roep ik meteen: wanneer wordt de Elfsteden tocht gehouden? En ik ben zeer ontgoocheld als op het Journaal van acht uur Fred Emmer dat vraagje dan niet direct voorlegt aan iemand van het Elfsteden- comité. Liefst aan zo'n wat ou dere Fries die 2 op 1 spreekt (twee woorden Fries op één woord Nederlands). Prachtig is dat altijd. Die man roep dan steevast iets in de orde van :"Als de wind nu draait naar noord-noord-oost en de Friezen zien er vanavond allemaal vanaf om een kop hete chocola te drinken dan zou-ie mis schien, héél misschien over veertien dagen gehouden kun nen worden, als tenminste tot d ie tijd niemand een poot op het ijs zet". Het is een soort folkloredie nooit verloren mag gaan. Daarom mag dat Elfstedentochtcomité ook nooit en te nimmer worden opgeheven. De hoop moet le vend worden gehouden. Waar schijnlijk zullen de heren van de organisatie zich ook te plet ter schrikken als het er werke lijk nog eens van komt, maar dal is van later zorg. Piraten-Porno Vrijdagnacht heb ik de eerste uit zending van "De Piraten Tele visie Leidenbekeken. U zult zeggenwat heeft dat nou met sport te maken, maar daarvoor moet ik u dan verwijzen naar de laatste regel van dit stukje. Een collega had mij er op gewe zen dat er wat stond te gebeu ren. Zelfs een deel van het pro gramma (de porno-film) was bekendAlles wat vies en voos is in deze wereld bereikt mij altijd razendsnel. Mijn vrouw en ik togen dus ter stond naar een adres in Leiden waar het piratenwerk kon worden bezichtigd, want wij hebben allebei gelukkig een ui terst betreurenswaardig ka rakter. Dat keurige Nederland 2 was nog nietuitdeether.ofja. daar was-ie. Eerst nogal veel tekenfilmpjes, wat stellig mooi was (uit het oögpunt van tech nische prestatie van de pira ten), maar inhoudelijk nogal teleurstellend als je je juist ge- Dit plaatje van die juffrouw met het woord "tijger" op het broekje trof ik aan in een num mer van het Amerikaanse blad World Tennis. Voor moeders met opgroeiende dochters is het waarschijnlijk iets om 's nachts wakker van te liggen. Mijn vroegere .hbs-leraar geschiede nis zou zeker hebben gezegd: "Een dekselse meid". preparcerd hebt kennis te gaan nemen van een kroniek vol slecht bestede levens. Maar tenslotte kwam dan toch het porno-wezen aan bod. Nu heb ik in de loop der jaren in dit genre al de nodige pruduktjes beke ken (dit vak leidt werkelijk tot alles), vandaar dat ik gefun deerd kan verklaren dat het geen de piraten uitzonden aan de zéér pittige kant was. Al die aan de schaamstreek ontleende activiteiten waren dusdanig close-up gefilmd dat ik af en toe dacht dat de opnamen bestemd waren voor de rubriek "Opspo ring verzocht" in het Poli tieblad. Mochten de piraten een nieuwe uitzending voorbereiden dan zou ik hun willen verzoeken, terwille van de broodnodige variatie, ook eens aandacht te besteden aaneh een andere tak van sport. Bunnik-zijde De echo van de basketbalwed strijd Parker ILeiden-Gronin- gen van ruim een week geleden is nu nog hoorbaar. Zoals men zich wellicht nog herinnert liep toen de Groningse Amerikaan Clinton Johiison tegen een bord aan en moest met een hersen schudding naar de kant worden gebracht. Dit alles tot groot genoegen van een deel van het Leidse publiek (jeug dig, wordt er overal bijgezegd) dat "dood-dood-dood-dood" riep. Je kunt als buitenstaander zoiets hoe misselijk ook, afdoen met een schouderophalen. Rotjon- gens zijn er immers overal. Maar de psycholoog dr. Cees Ekkers heeft in de krant van af gelopen zaterdag uitgelegd dat je als clubbestuurder hierop be slist moet reageren, "want de stap van verbale agressie naar lichamelijk geweld is maar een kleine". Het is overigens niet de eerste keer dat een dergelijke grove on- sportiviteit zich in Leiden voordoet. Tijdens de play-offs, aan het eind van het vorig sei zoen, werd een andere Gronin ger. die ook pijnlijk op de grond belandde, in de Groenoordhal gelijk een bokser uitgeteld. Dat gebeurde toen door een niet on aanzienlijk deel van het publiek. Wat mij bij dit nieuwe incident zo opvalt is dat je niets hoort van P/Leiden manager Frans van Egmond. Anders een man die de weg naar de pers uitstekend weet te vinden met verklarin gen, beweringen, voorstellen, suggesties enz. Wie herinnert zich niet hoe hij de trom roerde (deels terecht) toen zijn ploeg vorig jaar in Leiden een ruime re accommodatie nodig had voor de finalewedstrijden om het Nederlands kampioen schap? De telex van deze krant heeft nog eens roodgloeiend ge staan van een woest stuk van hem, omdat hij het met onze be richtgeving niet eens was. Ach, en wie herinnert zich niet zijn legendarische kreet: daar zakt mij de broek bij af'.als iets niet deugde? Ik heb hem toen aange raden aan zijn sponsor een paar bretels te vragenDie heeft hij nu zeker, want ik hoor hem nog maar zo weinig Dat P/Leiden weet wat winnen is, is zo zoetjes aan wel bekend, of ze ook weten wat een stukje basketbalopvoeding is, moet worden afgewacht Niet te lang hopelijk, want voor je het weet hebben we hier in Leiden, in navolging van Utrecht, een soort Bunnik-zijde. Overdreven Uit een artikel in deze krant van vrijdag /zaterdag "Trainen langs de openbare weg of kla verjassen in de kantine", maak ik op dat er een zekere wrevel in het Leidse voetbalwereldje leeft, omdat men geen gebruik mag maken van de diverse gymnastiekzalen in deze win terse periode om de training goed bij te houden. Vooral oud-UVS-speler Matti Kantebeen maakt zich boos op Sportstichting dan wel gemeen te: Ik ben wel verbijsterd als ik zie dat er zoveel modatie leeg staat, nooit een regeligng is getroffen. Ze laten je gewoon barsten uit onbegrip, onwil en formalisme Iedereen kent de problemen, niemand kan of wil ze alleen oplossen Ik vind het allemaal een tikje overdreven, al heeft de erva ring me ook geleerd dat Sport stichting en zeker de onderwijs inspectie niet direct de soepelste organen op aarde zijn. Maar dat geblaat uit de voetballerij nu we een behoorlijk wintertje hebben, slaat me een weinig te gen. Zelfs als maar vijf of zes Leidse ploegen met hun trai ningsgroepen de gymnastiek zalen in willen, eist dat een niet gering stukje organisatie én toezicht. Dat gaat maar niet zo een-twee-drie, dat moet be hoorlijk worden voorbereid. In de komende maanden moeten de Leidse clubs gezamenlijk maar eens proberen met de Sportstichting /gemeente een behoorlijk noodplan op te stel len dat in werking treedt zodra de winter arriveert en het spe len buiten onmogelijk maakt. Desnoods huurt men nu al vast lokalen voor de maanden ja nuari en februari van het vol gend jaar, want in die periode is het meestal toch niet veel zaaks op het veld. Dat behoeft géén fortuin te kosten. Een aardig taakje voor die fa meuze contactvereniging van Leidse clubs, wier bezigheden mij toch altijd al een raadsel zijn geweest. Met wild schreeuwen schiet men niet veel op. Sponsoring Wielerkeizer Peter Post is zater- Door Ruud Paauw dag voor de NCRV-microfoon hevig uitgevaren tegen de dagbladen omdat ze het altijd hebben over "de ploeg van Post" en het - uitzonderingen daargelaten - vertikken de naam van de sponsor te noe men. Als we op die manier doorgaanaid us Postdan is er straks geen sponsor meer te vinden die nog geld in een Ne derlandse wielerploeg wil ste ken. Dat is dan de schuld van de kranten, vindt hij. Is Post nu een onnozele of heeft hij zijn ogen en oren bewust dicht- gestopt voor hetgeen het laatste jaar over sportsponsoring ter tafel is gekomen? Het zal het laatste wel zijn, want Post is om de drommel geen on nozele. Daarom nog één keer: sponsors (althans zoals Post ze op het oog heeft) geven geen geld aan clubs of wielerploegen om dat ze zo aardig zijn, maar om er wijzer van te worden. Vaak (niet altijd) komt het neer op: een spiering uitgooien om een kabeljauw binnen te halen. Dat is het goed recht van de sponsor, maar het is het goed recht van de krant om met die spelletjes de vrije publiciteit) niet mee te doen. Dagbladen hebben niets te maken met verbintenissen die sportclubs aangaan met sponsors. Ieder heeft zijn eigen verantwoordelijkheid. Zo een voudig ligt dat. 'it •«- - - ANTWERPEN (GPD) - Een jaar "beroepswielersport-van-de-andere kant" heeft de ex-profcoureur en televisiecommentator Fred de Bruyne de overtuiging opgeleverd dat het in de top van dit wereldje niet deugt. „Er zijn", zegt hij na zijn eerste seizoen als ploegleider, „veel te veel parasieten bezig. Die mensen lappen de sport aan hun laars en hebben slechts tot doel het budget van de sponsors uit te persen en de renners op te drijven. Wat ik dit ene jaar allemaal ontdekte, is onvoorstelbaar. Het was voor mij een openbaring met onthutsende feiten, die ik echter liever niet uitdraag". Ook met de mentaliteit van topren- ners blijkt Fred de Bruyne zwaar tegenvallende ervaringen opge daan te hebben. Daarmee kreeg hij de volle laag, want in sportief opzicht lieten tie renners van wie zoveel werd verwacht hem danig in de steek. Freddy Maertens, ooit de kroonprins van het Belgi sche wielrennen genoemd, maakte een crisisjaar door en bleef steken in magere resulta ten. De meest opvallende daad van een andere grote troef binnen de ploeg, Michel Pollentier, beleef de Fred de Bruyne in de schaduw van de schande op Alpe d'Huez, waar hij in de Tour de France voor een opzienbarend geval van fraude bij de dopingcontrole zorgde. „Dat is allemaal onverge telijk triest", aldus Fred de Bruy ne, die naar zijn zeggen minstens even hard is geschrokken van de allure die de onder zijn leiding rijdende vedetten zich durfden aan te meten. Ziek „Ik trof een sfeer aan", aldus De Bruyne, „die me na amper twee maanden ziek maakte. Ik wist niet wat me overkwam en ik werd nerveus en vervelend van de grillen die de zogenaamde grote jongens erop na hielden. Toen ik vorig jaar aan dat werk begon, dacht ik dat die kopmannen van de ploeg de ambitie hadden van de ware kampioenen. Dat ze zou den leven voor hun vak, in al zijn aspecten. Maar dat bleek een droombeeld van mij. Ik miste de inzet die nodig is en trof in plaats daarvan opgeblazen allure. Toen ik eens tegen Freddy Maertens zei dat hij niet altijd te laat aan tafel moest komen, omdat een kampioen een goed voorbeeld dient te geven, was zijn antwoord letterlijk: „Op een kampioen moeten ze maar wachten". BILJARTEN - Na de tien eerste beurten heeft de Spanjaard Fer nandez de leiding in het toernooi om het Europees kampioenschap kunststoten. Zijn landgenoot Nadal volgt op de tweede plaats terwijl de Belgische titelhouder Steylaerts opklom naar de derde positie. Aan Freddy Maertens bewaart Fred de Bruyne slechte herinneringen. Na de Tour de France onderhield de belangrijkste renner van de ploeg geen enkel contact meer met De Bruyne, die zich boven dien gekrenkt voelt door de wijze waarop Maertens hem deze win ter enkele keren in het openbaar beschuldigde. De Bruyne: „Vol gens Maertens hield ik er een verkeerde leefwijze op na. Ik kan die kritiek zonder moeite weer leggen, maar ook al zouden die verwijten terecht zijn, wat dan nog - zo vraag ik mij af - heeft dat te maken met het slechte rijden van Maertens". Drank oorzaak moet hij bij zichzelf zoe ken, en dan beginnen bij de drank. Hij drinkt veel te veel. Een volle fles wijn leeg maken aan ta fel en daarna op je kamer door gaan meteen fles die je onder het bed hebt verstopt, is iets wat een sportman niet behoort te doen. En zeker een man als Maertens moet veel laten, want zo'n ver schrikkelijk grote coureur blijkt hij ook niet te zijn. Ik ben erach ter gekomen dat er zes, zeven knechten nodig zijn, die voor hem met trekken en duwen een weg moeten banen in de eind spurt wil hij een kans kunnen maken. En zelfs toen lukte het hem in het afgelopen seizoen niet om regelmatig te winnen. Dat zet te natuurlijk kwaad bloed bij de coureurs éie zich voor hem uit de naad moesten werken. Ach, en dan die verhouding tussen de zo genaamde Grote Drie: Maertens, Pollentier en De Meyer... Er meer rivaliteit dan eenheid". Ondanks zijn kritiek op wat hij m zijn nieuwste functie binnen de beroepswielersport aantrof, be sloot Fred de Bruyne toch door te gaan, maar op een heel andere basis. Hij presenteerde' gisteren in het Antwerpse de nieuwe profclub DAF-Lejeune, die voor namelijk uit jongeren bestaat. Van de 16 renners zijn er zeven eerstejaars prof. (Onder hen de enige Nederlanders in de ploeg: Jo Maas en Jacques Verbrugge); zes beginnen aan hun tweede sei zoen bij de beroeps (de bekend- sten: Eddy Schepers en Guido de Nederlanders Maas en Verbrugge. Fred de Bruyne: „Nadat vaststond dat ik bij Maertens zou vertrek ken, heb ik lang nagedacht wat ik zou gaan doen. Ik kwam tot de conclusie dat ik beter in de wiel rennerij kon blijven om via de jeugd een positieve bijdrage te leveren in plaats van te vertrek ken en alles aan de parasieten over te laten. Wat mij voorstaat, is bouwen aan de basis, maar nooit meer hogerop". Met zijn jonge, weinig ervaren ploeg gaat Fred de Bruyne een opvallend zwaar programma af werken: enkele kleine rondes (te beginnen met Parijs-Nice), alle klassiekers en de Tour de France. De Bruyne over dat schema- „In derdaad een flinke opgave, maar omdat wij ervan uitgaan dat, ge zien de opzet van de ploeg, het deelnemen belangrijker is dan het winnen, zal er geen grote druk op de renners rusten. Daarom is het programma naar mijn me ning wel verantwoord". ZEIST (GPD)-Zes trainersafgevaardigden zullen zaterdag tijdens de buitengewone vergadering betaald voetbal van de KNVB met betrekking tot het besluit om per 1 juli shirtreclame in te voeren, een amendement indienen. Jaap van der Leek, secretarisgeneraal van de WON, zei dat gisteren tijdens de jaarlijkse studiebijeenkomst van de trainers-vakorganisatie. Van der Leek: „Het officiële voorstel van de clubs luidt om zaterdag het per 1 mei te effectueren besluit aan te nemen om op 1 juli over te gaan tot shirtreclame. In dat voorstel is een later overleg ingebouwd met de externe geldgevers en de overheid. Wij willen echter het bestuur betaald voetbal opdragen om een onderzoek op gang te brengen naar de moge lijkheden voor shirtreclame, waarbij naar de stem van het BBI, de exter ne geldgevers, maar ook naar die van de NOS dient te worden geluisterd. Pas daarna moet er ons inziens gestemd worden over het invoeren van shirtreclame". Principieel Van der Leek zei dat de WON niet principieel tegen shirtreclame is. wel tegen het door de FBO gevolgde procedure. Van der Leek: „Uit ge sprekken met Keja en Trypels (WD), Worrell (PvdA) en De Boer (CDA) is ons gebleken dat de meerderheid van het parlement èn overheidssub sidie èn shirtreclame niet gewenst acht. Wij sluiten ons daarbij als WON bij aan. Dat wil zeggen dat we de voorkeur geven aan overheids subsidie boven shirtreclame, al is het alleen maar omdat shirtreclame de rijke clubs nog rijker maakt en de arme armer". Saillant detail: bondscoach Jan Zwartkruis bracht gisteren de discussie over shirtreclame op gang. Na afloop van de toespraak van betaald voetbal-bestuurslid Jo Witteveen vroeg hij deze om zijn mening ten aanzien van shirtreclame. Vervolgens gaf Jaap van der Leek het ant woord. Witteveen in een later stadium in kleine kring: ..Als bestuurslid van het sectiebestuur betaald voetbal ben ik tegen shirtreclame. Vol gens mij is Eric Vilédat ook, maar die kan nu moeili jk meer terug. Toen ik Vilê sprak, zei deze: „In materiële zin heb je gelijk, maar ik heb te maken met wat de clubs willen". Discussie De discussie over shirtreclame was trouwens maar een klein onderdeel van de studiedag van de trainers. In de ochtenduren spraken Witteveen en Ben Hoppenbrouwer respectievelijk over de positie van de oefen- meester en de confrontatie trainer-scheidsrechter. De middag werd be steed om journalist Joop Niezen te beluisteren, die het over de verhou ding trainer-pers had. Niezen haalde zich de verontwaardiging op de hals van Piet de Visser (FC Den Haag), Bert Jacobs (Roda JC)en Pim van der Meent (De Graafschap). Bondscoach Jan Zwartkruis hield tenslotte een enthousiast betoog over het Nederlands voetbal internationaal gezien. Zwartkruis: ..Menotti was in Argentinië als de dood voor ons. Ze hebben alles geprobeerd om ons uit ons ritme te krijgen. Onze tolk kreeg zelfs een heleboel geld geboden om alles van wat zich binnen onze muren afspeelde aan Menotti door te spelen. Vlak voor de finale lieten ze zelfs iemand van een schoenfabriek door de militaire bewaking glippen. Arie Haan, de man van het verwoes tende schot, kreeg toen 30.000 mark aangeboden wanneer hij op een ander merk schoen wilde spelen. De gebroeders Van de Kerkhof die voor een heel seizoen veel minder incasseren, stonden meteen op hun achterste benen. Dat was trouwens de bedoeling. Tweespalt in ons kamp bewerkstelligen. Via de Oranjeraad hebben wc die zaak toen gelukkig kunnen opvangen".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1979 | | pagina 11