Dragen van contactlenzen
vergt uitgebreid oefenen
[PUBLIEK
Hillegomse
slagerij
nn galerie
Motorfouten oorzaak van
ongelukken met de F-15
Veel zin en onzin rond lens
VOOR- EN NADELEN
J>AGINA 4
VARIA
DONDERDAG 11 JANUARI 1979
De afgelopen tijd konden de wieltjes 'van de slede worden gehaald.
Komend weekeinde worden in Winterberg,
een plaats in het Duitse Sauerland, snel
heidswedstrijden gehouden met sledehon
den. Inzet is het kampioenschap van Ne
derland. Ook uit de Leidse regio gaan er
deelnemers naar toe. Onder andere uit Bo
degraven Nel Schouten en uit Katwijk An
ton Schild. Deze laatste is in het bezit van
vier zogenaamde Husky-honden.
De wedstrijden zijn georganiseerd door Mus-
hing Holland, die dat vorig jaar voor het
eerst deed. Naast Huskies doen er ook an
dere typen poolhonden mee zoals de
Groenlander, de Malamute en de Samojet.
Het organisatiecomité heeft doelbewust dit
keer weinig ruchtbaarheid gegeven aan het
komende kampioenschap. Voorzitter Hek
kers: "Door het Nederlandse publiek wordt
nog steeds een beetje scheef aangekeken
tegen mensen in ons land die deze honden
houden om er sport mee te bedrijven. Met
name uit de kringen van de dierenbe
scherming zijn de reacties nogal fel. En als
we nu volop de publiciteit zoeken maken
we het o.i. alleen nog maar erger. Daar wil
overigens niet mee gezegd zijn dat we ons
het ongenoegen van anderen kunnen voor
stellen. Men maakt zich volkomen onte
recht kwaad. Men zou eens de moeite moe
ten nemen het een en ander over deze sport
aan de weet te komen. Gegarandeerd dat
men anders gaat piepen".
Omdat in Nederland nog steeds de Trekhon-
denwet van kracht is, is het officieel niet
toegestaan honden, wat voor soort dan ook,
voor een kar of slee te zetten. Tot voor een
paar jaar terug werden Husky-houders die
zich niet aan deze wet hielden nog wel op de
vingers getikt maar de laatste jaren wordt
het trainen met de dieren oogluikend toe
gestaan. "En terecht", meent Hekkers. "Die
dieren zijn er nu eenmaal op gebouwd om
lasten te trekken en dat bovendien in een
stevig tempo te doen. Lichamelijk onder
vinden ze er geen enkel nadeel van. Nee, als
we het over dierenmishandeling praten dan
moet men eerder de bestraffende vinger
richten op al die hondenbezitters die hun
huisdier net zoveel snoepgoed voeren tot
dat deze daar een leverkwaal aan over hou
den en dood gaan".
Katwijker Anton Schild, hij heeft in het ver
leden ook heel wat negatieve reacties moe
ten slikken als hij met zijn honden aan het
trainen was, heeft zich terdege op het kam
pioenschap voorbereid.
Hij traint met zijn honden in de duinen. Laat
ze daar een lichte slede op wieltje trekken.
Als er sneeuw ligt, zoals vorige week, gaan
de wielen er af. Om zo min mogelijk met
publiek geconfronteerd te worden traint hij
er 's morgens vroeg of in de namiddag.
Na een paar maanden "droog" trainen in Ne
derland volgen dan, meestal aan het begin
van het jaar, uitstapjes naar sneeuwrijke
gebieden in Zwitserland, meestal Duits
land. Vanwege klimatologische omstan
digheden zit het er niet in dat ooit in Ne
derland de nationale kampioenschappen
kunnen worden gehouden. Opvallend is het
wel dat Nederland, hoewel geen sneeuw-
land, in verhouding met landen als Oosten
rijk en Zwitserland juist erg veel beoefe
naars van deze typische sneeuwsport kent.
„En onze houden doen echt niet onder voor
die in het buitenland", zegt|Hekkers. De
hier getrainde sledehonden passen zich
zonder moeite in de sneeuw aan".
In Winterberg komen honderd hondenstellen
aan de start. Lopen ze in klasse A (5 tot 8
honden) dan moeten ze een heuvelachtig
terrein met een lengte van 14 km afleggen.
In klasse B (3 tot 5 honden) 10 km en in
klasse C (3 of 4 honden) 6 km. Er moet een 12
tot 14 kilo zware slee worden voortgetrok
ken met daarop de menner. Aan dit open
kampioenschap doen ook honden mee uit
Duitsland, Zwitserland, Finland, Noorwe
gen en Denemarken mee.
Katwijker Anton Schild is een van de kans
hebbers in de B-klasse. Halverwege fe
bruari is hij ook met zijn honden van de
partij in Tanheim (Tirol) in Oostenrijk waar
dan de Europese kampioenschappen wor
den gehouden.
door
Herman van
Amsterdam
De winkel waarin hij nog niet zo
lang geleden zijn klanten de kar
bonades en doorregen speklap
pen in handen speelde, heeft de
Hillegomse oud-slager Piet Al
leman omgetoverd tot een gale
rie, waarin louter zijn eigen wer
ken en die van zijn kinderen te
zien zijn. De kleine schilderijen
liggen in de smalle etalage uitge
stald en op de in tact gebleven
toonbank, op de winkelvloer en
rondom de in de achtermuur
aangebrachte vriesruimten hangt
en staat het grotere werk.
De winkelruimte, aan het begin van
de Molenstraat, trekt veel be
kijks. En Alleman laat dikwijls
belangstellenden binnen om met
hen van gedachten te wisselen
over wat hij maakte. De slager, hy
zat vijftig jaar in het vak, hanteert
al heel wat jaartjes de penselen.
Een kwart eeuw om precies te
zijn. Aanvankelijk één avond in
de week, maar nu hij met pen
sioen is gooit hij er dagelijks twee
uur tegenaan, 's Morgens vroeg
en later op de avond. "Tussen
door hou ik de tijd vrij voor mijn
acht kinderen", zegt de slager
Er is veel vraag naar zijn schilderij
en. "Als ik nu zou aankondigen
dat ik ze allemaal van de hand wil
doen (hij heeft er een dikke zes
tig) dan zou ik ze binnen een paar
weken kwijt zijn. Maat wat heb ik
aan geld? Ik moet er niet aan
denken dat mijn bankrekening
hoog is maar mijn winkel leeg. Ik
kan er erg moeilijk afstand van
doen".
Een opleiding heeft de Hillegom-
mer nooit gevolgd. Wat hij er van
weet heeft hij uit studieboeken.
Tips voor deze rubriek kunt U elke
morgen tot 10.00 uur aan mij kwijt, tel.
071-144941, toestel 215. U mag ook
schrijven.
Tegenwoordig schildert Alleman twee uur per dag
Het liefst schildert hij meester
stukken na. Rembrandt en Jan
Steen zijn favorieten. Maakt zijn
keus uit fotoboeken of komt in
een museum op een idee. "Als ik
ergens een mooi schilderij zie",
zegt hij, "wil ik het ook hebben.
Kopen kan niet dus probeer ik ze
maar zelf te maken".
Voor het naschilderen van de
Nachtwacht trok hij anderhalf
jaar uit. Op ware grootte repro
duceerde hij ook een schilderij
van een Engelse meester. Die
kwam zo goed uit de verf dat des
kundigen van het rijksmuseum
een kijkje zijn komen nemen.
Zijn werken hangen in de slagerij
en overal elders in de woning. De
huiskamer gebruikt hij als ate
lier.
De slager is destijds voorzitter ge
weest van een clubje Hillegomse
huisschilders. Eén keer per week
gingen die gezamenlijk aan de
slag in een zaaltje aan de Hille-
gommerdijk. De eerste jaren
kwamen er steeds zo'n twintig
opdraven. Dat, werden er steeds
minder en inmiddels is de club
niet meer.
Er zijn meer amateur-schilders in
het gezin Alleman. Van de acht
kinderen pakken drie regelmatig
de penselen. Met name de doch
ter Lia, een 28-jarige verpleeg
ster, schildert zeer verdienstelijk.
"Ze is enorm goed in het priegel-
werk", zegt vader Piet", als je ziet
wat ze heeft gemaakt zou je zwe
ren dat het een of ander meester
werk is".
Lia Alleman, goed in het priegelwerk.
DEN HAAG (GPD) - Een
slager die bezig was met
uitbenen kreeg een splin
ter in zijn oog. Gelukkig
drog hij contactlenzen,
zodat er niets beschadigd
werd. Een vrouw in Zaan
dijk droeg contactlenzen
dag en nacht. Zij liep een
infectie op en werd blind.
Pas na een transplantatie
van het hoornvlies kon zij
weer zien.
Met dergelijke voorbeelden kun je
bewijzen hoe veilig en hoe onvei
lig contactlenzen zijn, vooral als
je een van de gebeurtenissen ver
zwijgt. Positieve verhalen berei
ken minder gauw de pers dan de
negatieve. Vandaar dat alleen het
ongeluk van de vrouw nog steeds
de ronde doet. Vergeten wordt
dan ook nog dat verkeerde voor
lichting de oorzaak was van alle
ellende. De vereniging van con
tactspecialisten (ANVC) voert al
enige tijd een actie om de kopers
dergelijke ervaringen te bespa
ren en uiteraard ook om de eigen
naam te beschermen.
De naam van contactlensspecialist
is niet wettelijk, ofschoon de
nieuwe opticienswet al ruim zes
jaar in voorbereiding is. Iedereen
mag zich nog specialist noemen.
Volgens Th. M. Merkx, secretaris
van de vereniging, is dat de reden
waarom zoveel mensen zijn te
leurgesteld. Veel lenzen van en
kele honderden guldens liggen
nu waarschijnlijk voorgoed op
geborgen in een la omdat de klant
verkeerd is voorgelicht, de voor
bereidingen onvoldoende waren,
of de lenzen niet goed aange-
Want contactlenzen aanschaffen
vergt meer dan het betalen van
een fors bedrag. Niet alle mensen
kunnen ze verdragen. Je moet
Voor- en nadelen van contactlenzen volgens de vereniging van
specialisten. Voor: Anti-brillendragers kunnen hun cosmetische
of ijdelheidsoverwegingen laten varen. Men houdt zijn eigen ge
zicht (niet altijd even voordelig). Contactlenzen beslaan niet. Bij
regen belemmeren druppels het gezicht niet. Zij geven door
gaans een betere gezichlsscherpte. Men heeft een onbelemmerd
gezichtsveld. Bij sommige beroepen, sport, spel en hobby's zijn
ze gemakkelijker. Zij breken niet bij vallen of stoten (al moet men
er niet op gaan staan). Wie de lenzen volgens de voorschriften
draagt en onderhoudt is zich er vrijwel nooit van bewust een
hulpmiddel te dragen (geen druk op neus en oren).
Tegen: Een gevallen contactlens is moeilijk, zo niet onmogelijk
terug te vinden. Een stofje of haartje dat tussen oog en lens raakt
irriteert of doet pijn. De lens moet soms uit het oog worden
gehaald en schoongemaakt, ook op ongelegen ogenblikken (bij
voorbeeld in de auto). Een harde contactlens kan verschuiven of
uit het oog springen. Zij vragen een nauwgezet hygiënisch on
derhoud. Bij felle zon kan een lens lichtgevoeligheid veroorza
ken. Te lang dragen veroorzaakt meestal brandende en soms
pijnlijke ogen. Bij veranderde lichamelijke omstandigheden zo
als ziekte, gebruik van medicijnen of (te veel) alcohol, zwanger
schap en menstruatie kan de lens het oog irriteren. Bij het auto
rijden 's avonds kan men last hebben van reflectie door tegenlig
gers. In een erg warme, rokerige atmosfeer kunnen er moeilijk
heden optreden.
ermee leren omgaan en eraan
gewend raken (waarschijnlijk
met meer moeite dan bij een
kunstgebit).
Alleen een vakman met een goede
opleiding kan de klant op de juis
te manier helpen, aldus Merkx.
Zijn vereniging eist van de onge
veer 250 leden een opleiding van
minstens acht jaar. Zij moeten de
klanten objectief voorlichten en
zowel op voor- als nadelen wij
zen. Om de leden voor de klanten
onmiddellijk herkenbaar te ma
ken dragen zij een identiteits
kaart.
De kopers van contactlenzen krij
gen een SOS-penning, zodat
hulpverleners in geval van on
gelukken kunnen zien dat het
slachtoffer contactlenzen draagt.
Een bewusteloze beweegt zijn
oogleden niet. Daardoor wordt
het oog door de lens afgesloten
van zuurstof. Duurt dit te lang,
dan kan dat schadelijk zijn.
Specialisten die niet zijn aangeslo
ten bij de vereniging, een klein
percentage overigens, hoeven na
tuurlijk niet slechter te zijn dan
hun georganiseerde collega's.
Een niet georganiseerde kan met
een diploma even goed bewijzen
dat zijn opleiding voldoet aan de
eisen van de vereniging. Maar bij
klachten sta je als klant alleen te
genover de specialist, die niet kan
worden berispt of op andere wij
ze aangepakt door een vereni
ging. Bovendien zorgt de vereni
ging voor nascholingscursussen
voor de leden.
Over de risico's van contactlenzen
wordt baarlijke nonsens verteld,
zegt Merkx. De lenzen zijn vol
komen ongevaarlijk mits ze op de
juiste manier worden gebruikt.
Zelf kreeg hij een vrouw in de
zaak die een klap op haar oog had
gehad. De lens had geen enkele
schade aangericht aan het oog.
Miljoenen mensen, van wie vele
honderdduizenden in ons land,
dragen volgens de vereniging
contactlenzen. De cijfers leidt
men af van de verkopen.
In Europa zijn na 20-25 jaar elf ge
vallen bekend waar echt iets is
misgegaan, waaronder die ene
vrouw in Zaandijk. Acht gevallen
deden zich merkwaardigerwijze
voor in Zwitserland. Er zijn wel
mensen die nooit kunnen wen
nen aan contactlenzen, zelfs met
de hulp van de specialist. Het
succes is voor een belangrijk deel
afhankelijk van de wil om door te
zetten, vooral in de beginperiode.
Daarom is het belangrijk om
eerst bij zichzelf te rade te gaan of
men wel voldoende gemotiveerd
is, zegt de vereniging.
De gewenningsperiode doorzetten
(bij harde lenzen langer dan bij
zachte) vraagt enig doorzettings
vermogen. Geleidelijk aan gaat
men de lenzen langer achtereen
dragen, totdat de ogen er hele
maal aan zijn gewend en men de
lenzen de hele dag van 's och
tends vroeg tot 's avonds laat
zonder problemen kan inhouden.
In de nacht moeten ze in elk geval
eruit.
Mensen die lijden aan chronische
droogte van de ogen, chronisch
ontstoken oogleden, of aan oog
ziekten, wordt contactlenzen af
geraden. Ook wanneer men nu en
dan een bril nodig heeft kan men
beter geen contactlenzen aan
schaffen. De vereniging heeft
speciale voorlichtingsboekjes la
ten drukken voor de koper, een
voor zogenaamde harde lenzen
(die kleiner zijn en daarom wel
eens worden verloren) en zach
te.
De boekjes schrikken sommigen af
omdat er eem uitvoerige ge
bruiksaanwijzing in staat die op
mij overkomt als een beschrij
ving van een dagelijks terugke
rende doktersbehandeling. Aan
de andere kant bewijzen de
boekjes de nauwgezetheid
waarmee de vereniging de kopers
wil informeren.
„Voor de kl&nten een boekje krij
gen hebben we eerst al uitgebreid
met hen goefend", aldus Merkx.
„Zo'n boekje is alleen een geheu
gensteuntje en niemand schrikt
er dan nog van!".
t de F-15 Eagle. Door stagnatie in de brandstoftoevoer zijn tot dusver al negen Eagles
DEN HAAG - Stagnaties in de brandstoftoevoer in de
motoren van het Amerikaanse gevechtsvliegtuig F-
15 (Eagle) hebben tot dusver het verongelukken van
negen van deze toestellen tot gevolg gehad. Vijf on
gelukken vonden plaats in West-Duitsland, alle in de
afgelopen acht maanden. De Amerikaanse lucht
macht heeft 28 Eaglés gestationeerd op Soesterberg.
De motor, Pratt Whitney F-l 00, is dezelfde als in de
door Nederland bestelde F-l 6.
De constructiefout zit in de startmotor van de naver-
brander. Gebleken is dat wanneer het vliegtuig van
gewone stuwkracht over gaat op volle stuwkracht -
om dit te bereiken wordt de naverbrander in werking
gesteld - de brandstoftoevoer kan stagneren. Daar
door vielen in enkele gevallen beide motoren uit. De
ongelukken, vier van de negen gebeurden in de Ver
enigde Staten, kwamen zowel by het opstijgen als in
de lucht voor, en hebben in West-Duitsland tot dus
ver het leven van een vlieger gekost. De vliegtuigen
werden grotendeels of geheel vernield.
De Amerikaanse luchtmacht heeft nu besloten dat in
elk geval op oefenvluchten de naverbranders tot na
der order niet mogen worden gebruikt. Inmiddels
wordt gewerkt aan een wijziging van de motoren
(twee per F-15, een per F-16), maar het probleem is
dat het stagneren van de brandstoftoevoer verschil
lende oorzaken blijkt te hebben. Daarmee rijst de
vraag of de aangebrachte veranderingen afdoende
zijn om de kans op deze ongelukken uit te slui
ten.
De beperking voor het gebruik van de extra lawaai
makende naverbrander geldt ook voor de vliegtui
gen die op Soesterberg (Camp New Amsterdam) zijn
gestationeerd, ofschoon in de motoren van deze F-15
Eagles de beoogde wijzigingen al zijn aangebracht.
Dezelfde verandering is ingebouwd in de motoren
die voor de F-16 worden geleverd.
Op de Amerikaanse basis Ramstein in West-Duitsland
zijn 75 Eagles gestationeerd. Het zijn de modernste
zware gevechtsvliegtuigen uit het Amerikaanse wa
penarsenaal en vele zijn nagenoeg constant in de
lucht. Enige tijd geleden werd een record gevestigd,
toen de 75 vliegtuigen in een tijdsbestek van bijna 23
uur 322 starts maakten.
Een woordvoerder van de basis Ramstein heeft er in
tussen op gewezen dat het aantal ongelukken per
vlieguur voor de F-15 tot dusver zeer laag is in verge
lijking met vroegere gevechtsvliegtuigen. In de'eer-
ste 100.000 vlieguren die de Eagles hebben gemaakt,
zijn er gemiddeld 6,6 verloren gegaan. Voor de F-4
Phantom, evenals de Eagle een produkt van
McDonnell-Douglas, was dit cijfer 24,8 en voor de
Lockheed F-l04 Starfighter was het 46,0.