Lekkage 'wegstrijken'
GUTSENSET
Waarom
die
donkere
dooier
-^22223233^-
Plat dak of goot
Oplossing
voor lelijk
badkamer-
raam
Lekkage is een van de naarste problemen. Kwetsbare
plaatsen zijn platte daken en goten. Bruine plekken in het
plafond, eeuwig gedrup vanuit de goot, dat zijn dingen
waar wat aan gedaan moet worden. Meestal niet zo'n aan
trekkelijk lijkend dhz-karwei. Een emmer of een teil tje is
echter geen oplossing en ter voorkoming van ernstige
schade aan de constructie van het huis is een rigoureuze
aanpak dan toch de enige verstandige beslissing.
waarop tien jaar
lag is of u dat moet laten doen,
of dat u het zelf kunt. Dat laatste
wordt u gelukkig steeds gemak
kelijker gemaakt, al bestaan er
helaas nog geen pillen tegen
hoogtevrees. Wanneer u de bib
bers krijgt als u op een ladder
staat, kunt u er beter niet aan be
ginnen. Maar geeft dat geen
problemen, neem dan het platte
dak of de binnenkant van die
lekke goot gerust zeif onder han-
die
de
belangstelling komt. Daar
voor is nogal specialistisch
gereedschap nodig; met een
zakmesje kom je niet ver. Een
erg fraaie „beeldhouwgut-
senset" zagen we in het Stan-
ley-assortiment. De naam er
van kan wellicht wat mislei
dend zijn: „gutsen" zijn hol-
of bolgeslepen beiteltjes. De
set bevat echter ook vlakke
(rechte en schuine) beiteltjes,
met rechte of gebogen bla
den. De originele Amerikaan
se naam „carving set" komt er
beter bij als je „carving" ver
taalt als „kerven".
Je kunt er heel wat mee afker
ven, zowel in- als uitwendige
profielen. De set bevat een
handig slijpsteentje waarmee
je de beiteltjes even vlijm
scherp kunt houden als u ze
geleverd krijgt.
Het is, behalve een leuk
kerstcadeau, ook een prima
investering in een heleboel
winterse creativiteitsactivi-
teiten.
Kleine stukjes hardhout (afval)
zijn redelijk goed verkrijg
baar, en daarvan kun je heel
grappige dingen maken: een
brood- of vleessnijplank,
rekjes voor specerijenpotjes,
hand- en theedoekenrekjes,
klein speelgoed (handvorm-
figuren), slabestekken, hand
vatten voor messen e.d. En
fin, aan de mogelijkheden is
nauwelijks een grens. De set
kost f 66,25. Daarvoor krijgt u
dan zes beiteltjes van goede
kwaliteit en het slijpsteen
tje.
den. Het scheelt u
geld.
Er bestaan diverse methoden i
dit soort reparatieklussen. De
bedoeling is het dak of de bin
nenkant van de goot een nieuwe,
waterdichte „huid" te geven, en
het is dan gemakkelijker om een
smeerbaar of uitstrijkbaar pro-
dukt te gebruiken. Niet alle pro-
dukten echter bieden een vol
doende langdurige bescherming.
Onder invloed van ultraviolette
straling, luchtvervuiling, enz.
wordt de reparatielaag soms vrij
snel weer aangetast; dat nadeel
bezitten de gewone synthetische
asfaltprodukten. Sinds kort is er
een nieuw materiaal, dat is sa
mengesteld uit gilsoniet-asfalt,
siliconen en glasvezel. Het ziet er
uit als zowat alle andere prepara
ten voor dit doel (een zwart
goedje), maar dank zij die „inge
bouwde wapening" houdt het
veel langer stand. De fabrikant
geeft er dan ook zonder blikken
of blozen tien jaar garantie
CA»cu eng t »UiJtséfgq
/nté oféori teJ.
e.d. Met een flinke kwast smeert
u de kritieke plaatsen eenvoudig
Wanneer u er een plat dak mee be
handelt, kunt u in de nog natte
laag fijne leislag strooien. Nood
zakelijk is het niet, maar het ziet
er gewoon wat aantrekkelijker
t rvJuiitn
•JOOm 1oJ&f
y 't - /net rAcsireiAw
uit. Wet Jet wordt geleverd o.m..
in verpakking van 3,7 liter, vol
doende voor ongeveer 4 m2. De
prijs daarvan is ongeveer 65,
dus 16 per m2. Met één blik kunt
u een hele 'lap' goot behandelen.
Denk er wel aan dat u, voordat u
het daar gaat verwerken, alle vuil
uit de goot verwijdert. Het beste
is wel om het zink dan nog met
staalwol te behandelen en alle
stof weg te vegen. De goot moet
goed droog zijn. Wanneer u wilt
weten waar het materiaal te koop
is: importeur is Intralux BV, tel.
01830-24843.
Eenvoudig
Met deze appelverdeler kan men
door één druk appels of peren in
twaalf gelijke stukjes snijden,
waarbij het klokhuis tegelijk
wordt uitgestoken. De "diviso-
rex" appelverdeler van West
mark is bijzonder handig bij het
bereiden van vruchtensla, appel
taarten, enz. Geraamte en hand
vaten zijn vervaardigd uit gego
ten aluminium; de precisie-mes-
sen uit roestvrij staal.
Importeur: J. Wouters Zn. Post
bus 192 1250 AD Laren, Noord-
Holland. Telefoon 02153-10385
Het verwerken van dit materiaal,
Wet Jet geheten, is bijzonder
eenvoudig. Het is geen stijve
massa, maar heeft een vloeibaar
karakter. U kunt het dan ook met
een borstel, een vloertrekker (dat
is een soort „ruitewisser" op een
steel), met een grote verfroller, of
zelfs met de bezem aanbrengen.
Voor een plat dakje dat u weer
helemaal dicht wilt maken, is een
vloertrekker of een bezem het
handigst, voor de goot gebruikt u
bij voorkeur een borstel.
Het materiaal wordt gewoon koud
verwerkt, en één Jaag is voldoen
de. En het gaat nog snel ook. In de
professionele sfeer wordt gere
kend met 300 m2 per mandag. Nu
zult u geen honderden meters
dak repareren, maar u kunt eruit
afleiden dat u aan een zaterdag
middag ruim voldoende hebt om
uw karwei te klaren.
Het resultaat is een volkomen
naadloze dakbedekking of een
weer volkomen lekvrije zinken
goot. Wet Jet kan ook worden
toegepast bij dakdoorvoeren, zo
als koepelopstanden, ontluch-
tingskokers, rookgasafvoeren.
Wanneer de badkamer wordt ge
moderniseerd, is er vaak een
probleem: wat doen we met het
raam? Om allerlei redenen kan
het raam niet aan de nieuwe eisen
voldoen. Ingrijpend wijzigen van
het raam zelf is niet alleen een
heel karwei, maar heeft boven
dien consequenties voor de bui
tengevel. En u moet niet verge
ten, dat het niet is toegestaan het
uitwendig aanzicht van een huis
te veranderen zonder bouwver
gunning.
Een eenvoudige en toch mooie op
lossing is het raam te „verber
gen" achter een plaat transparant
perspex. Perspex is in vele dikten
en kleuren te koop. Over het al
gemeen zal een melkwitte plaat
het meest geschikt zijn in een
badkamer, maar ook een vrolijk
kleurtje is denkbaar. De essentie
van het perspex is dat het niet
doorzichtig is, maar wel een dif
fuus licht doorlaat.
Het perspex kunt u elke gewenste
vorm en afmeting geven - het
hoeft niet de vorm van het ach
terliggende raam te volgen - en
het kan desgewenst uit meerdere
stukken bestaan. Door de plaat
aan één zijde scharnierend op te
hangen, kan hij weggeklapt wor
den en blijft het raam bereikbaar
voor schoonmaken. Ook blijft het
dan mogelijk het raam te openen
en te sluiten, wat voor de ventila
tie in de badkamer natuurlijk erg
belangrijk is.
Bij het ophangen van plaat pers
pex moet u er rekening mee
houden, dat deze in het algemeen
geheel vlak is. Van veel muren,
speciaal in oudere huizen, kan dit
niet gezegd worden. Om te voor
komen dat rond de plaat perspex
de aansluiting met de muur onre
gelmatig wordt, is het verstandig
tussen plaat en muur een afstand
van een paar centimeter vrij te
houden. De plaat perspex blijft
dan vrij van de muur en oneffen
heden vallen niet op. Construc
tief wordt de afstand tussen plaat
en muur overbrugd door een af
standblokje tussen de scharnie
ren en de muur. Het licht schijnt
dan niet alleen door de perspex-
plaat heen de badkamer binnen,
maar ook achter de plaat langs als
strijklicht over de muur.
Heeft u last van tocht, breng dan
tussen de muur en de plaat per
spex een tochtstrip aan. Door de
ze iets binnen de rand van de
plaat te bevestigen blijft het vi
suele effect toch hetzelfde. Voor
een goede aansluiting is het dan
wel belangrijk een goede mag
neetaansluiting aan te brengen
aan de binnenzijde van het per
spex.
Zoals gezegd laat het perspex een
diffuus licht door, maar natuur
lijk alleen overdag. Door een
lamp of TL-buis in de raamope
ning aan te brengen kunt u van de
perspexplaat ook 's avonds een
bron van licht maken.
Zaag de perspexplaat af, of koop
hem in de juiste afmetingen. Te
ken de plaats van de scharnieren
af en boor de schroefgaten.
Schroef en lijm de scharnieren
vast aan het perspex. Gebruik
daarvoor twee componentenlijm.
Zaag de uiteinden van de schroe
ven af en vijl ze gelijk met het
perspex. Dek deze zijde af door
een metalen afdekplaatje over de
schroefuiteinden heen te lijmen.
Schroef de andere helft van het
scharnier door een afstandblokje
heen vast op de muur.
ZATERDAG 23 DECEMBER 1978
De pluimveehouders worden
verplicht extra kleurstoffen
in het kippevoer te stoppen
omdat wij zo gek zijn op don
ker gekleurde eierdooiers.
Donkere dooiers zijn niet ge
zonder dan de fletse en heb
ben niet meer vitamines.
Toch is er een toenemende
vraag naar de donkere soor
ten. Daarom hebben diverse
pluimveehouders van de in
stantie, via welke zij de eieren
verkopen, bericht ontvangen
dat donkere dooiers worden
geëist.
De kippen maken de dooi-
erkleur niet zelf. Ze moeten
de stoffen hiervoor via het
voer opnemen. Ook al selec
teert de pluimveehouder de
grondstoffen nog zo goed, het
lukt niet te voldoen aan de
donkere eisen van de kopers.
Dit vertelt de Coöperatieve
Handelsvereniging in Veghel.
De vereniging wijst de pluim
veehouders nu op een pro-
dukt van het Zwitserse con
cern Hoffman-La Roche dat
kan zorgen voor een lekkere
kleur. De stoffen zijn volgens
de vereniging onschadelijk.
Er zijn zelfs mensen die ze
slikken om een „bruinachti
ge" kleur te krijgen zonder in
de zon te komen.
Zoals bekend is het concern
Hoffman-La Roche in ver
schillende landen in op
spraak gekomen door de veel
te hoge prijzen van zijn ze-
nuwstillende middelen, of de
„mafmakers" zoals ze heten
in medische kringen. De eie
ren zullen dus in geen geval
goedkoper worden met die
extra grondstoffen.
Wat is er aan de hand met de Con
sumentenbond? Er worden de
laatste tijd nogal eens fouten ge
signaleerd in het werk van deze
organisatie, die met zijn 500.000
leden en zijn geweldige publici
teit, een van de machtigste be
langengroeperingen in dit land
Nu pas is weer gebleken dat de
Consumentenbond als uitvoer
der van het technische werk van
de Stichting Vergelijkend Wa
renonderzoek. bijna alle in Ne
derland in gebruik zijnde popu
laire goedkope bakoventjes af
keurt met de kreet: „Wie liefheb
berij in bakken heeft, kan beter
geen van deze ovens aanschaf
fen".
Bij nader inzien blijkt dat de gewo
ne huisvrouw kennelijk beter
kan bakken dan de onderzoekers.
Want de oventjes doen het prima
en zij maakt er mooie dingen
Nog onlangs moest de Consumen
tengids een compleet vonnis van
de Haagse rechtbank afdrukken.
De bond had een cv-installateur
ervan beschuldigd dat hij „veel
belooft, maar daarvan weinig
waarmaakt". Deze beschuldiging
werd geuit op grond van een
klacht van iemand in Limburg,
die zei dat zijn centrale verwar
ming tikkende geluiden bleef
maken, en dat zijn installateur
daar volgens hem niet genoeg aan
deed. De bond was zelf nooit gagp
kijken wat er nu precies waar was
van die klacht. Ze hadden de in-
De Consumentenbond werd daar
om veroordeeld tot herroeping
van zijn onbewezen beschuldi
ging.
Momenteel is er ook weer een pro
ces hangende. Een importeur van
luidsprekers zegt dat zijn pro-
dukt bij een test volgens totaal
verkeerde maatstaven is beoor
deeld. Wij zullen over die zaak
hier verder niet uitweiden totdat
er een uitspraak van de rechter
Waar wij het thans over willen heb
ben, dat zijn de vragen: Hoe be
trouwbaar is de voorlichting die
de Consumentenbond geeft? Kun
je altijd vertrouwen op de uit
komsten van tests in de Consu
mentengids? Kun je erop rekenen
dat de Consumentenbond de con
sument snel en duidelijk waar
schuwt, als de bond zelf eventueel
een fout heeft gemaakt?
Niet royaal
Als de Consumentenbond een
gemaakte fout toegeeft, gebeurt dat
in het rubriekje "Nogmaals" dat op
veranderende plaatsen binnenin
het blad in een klein hoekje wordt
weggestopt.
Uit de praktijk krijg je niet de in
druk dat de Consumentenbond
het makkelijk toegeeft als zij fout
zit. Wat gebeurt er, als er een niet
te loochenen vergissing is ge
maakt bij een berekening of een
onderzoek van de bond? Dan
heeft men de neiging die fout weg
■4e moffelen, lijkt het wel. Dat ge
beurt door middel van een héél
klein rubriekje dat de naam
„Nogmaals" draagt, en dat langs
moeilijk te vinden plaatsen in de
Consumentengids rondzwerft en
vaak in zeer onduidelijke termen
is gesteld.
Dat is niet erg royaal tegenover bij
voorbeeld fabrikanten wier pro-
dukten fout zijn beoordeeld, en
evenmin tegenover de mensen
die in die fabrieken werken en die
ten onrechte van hun kennissen
te horen krijgen dat zij rommel
maken. Maar het is helemaal niet
zo netjes tegenover de consu
ment. Hij riskeert door de han
delwijze van de Consumenten
bond altijd met verkeerde inlich
tingen te blijven rondlopen
Laten wij eens wat voorbeelden
bekijken uit Consumentengid
sen van de laatste paar jaren.
Solarium
Gezien de belangstelling voor sola
ria onderzoekt de Duitse Stiftung
Warentest een aantal van deze
elektriche kunstzonnen. De Con
sumentengids neemt het Duitse
verhaal over voor acht solaria die
voleens de bond ook in ons land
Vader heeft nog altijd een beetje de pin
buitenboordmotor een vrije loop moest hebben.
te koop zijn. Dit rapport beslaat
drie bladzijden in de Consumen
tengids van maart 1977.
De uitkomsten zijn niet zo best voor
de apparaten. Van de acht zijn er
drie onveilig, voor drie andere
luidt het advies: „niet kopen,
want hij schakelt niet automa
tisch uit en dan kun je verbran
den", één heet „slecht" en eentje
„matig".
Voor de liefhebbers wordt uitein
delijk maar de matige als ver
houdingsgewijs de beste aange
geven.
Twee maanden later, in mei 1977,
staan er elf kleine regeltjes ergens
onderaan een bladzij van de Con
sumentengids van die maand. Er
is gebleken dat een van de solaria
waarvan was gezegd „niet kopen,
want hij schakelt niet uit", in Ne
derland toch wel met een scha-
kelklok te koop was. Hij was ei-
i het figuur dat hij sloeg toen hij bleef volhouden dat die
gids van 1977. Klokradio's heet
het. Daarin wordt kortweg mee
gedeeld dat een Sonoclock 21
klokradio niet een slechte, maar
juist een heel redelijke FM-ont-
vangst heeft. Deze radio moet, al
dus het berichtje, dan ook niet als
slecht worden beschouwd, maar
eigenlijk als goed. Er staat bij dat
men aanvankelijk een radio had
getest die kapot was geweest,
waardoor de FM niet zo best ging.
Dat had men bij het testen niet
bemerkt.
Dat de radio niet deugde had eerder
in een groot stuk van vijf volle
pagina's in de Consumentengids
gestaan. De voorpagina van de
Consumentengids was voor die
gelegenheid versierd geweest
met een komische tekening van
gekke klokradio's. Maar de me
dedeling dat men er bij de test
achteraf gezien volledig naast
genlijk even goed als die ene, die
in maart als mogelijke koop was
aangewezen. En hij was bijna
honderd gulden goedkoper...
Jammer dat de Consumentenbond
zo'n vergissing dan niet vlugger
en duidelijker bekend maakt. Of
eerst beter nagaat wat er te koop
Radio was stuk
Ons oog valt toevallig op een klein
berichtje achterin het oktober
nummer van de Consumenten
Tien keer zo duur
De prijzen van hoestmiddelen
kunnen, als je de dosis aanhoudt
die op de verpakking wordt
voorgeschreven, variëren van 21
cent tot maar eventjes F 4,86 per
dag. Dat staat in de Consumen
tengids van maart 1978. Alweer in
een groot artikel van vier pagi
na's, waar alles in staat wat er op
hoestgebied te koop is, en dat is
heel wat.
Dankzij dit artikel komen wij te we
ten dat Noscapine Siroop een
goede keus is. Niet schadelijk en
maar 21 cent per dag. Gauw Nos
capine Siroop gekocht dus, want
de kriebelhoest waart rond in de
ze gure maand.
Pas veel later, bij het doorbladeren
van een stapeltje Consumenten
gidsen, blijkt waarom die siroop
eigenlijk toch nog zo duur leek in
het gebruik.
In het aprilnummer blijkt een klein
berichtje te hebben gestaan:
„Abusievelijk werd in het maart
nummer voor Noscapine Siroop
een prijs per dag vermeld van 21
cent. Dit moest zijn f2,10. Deze
opmerking dat deze siroop het
goedkoopste is in het gebruik,
komt hiermede te vervallen"
Einde mededeling.
Als we het zelf napluizen in het ou
de nummer van maart, dan blijkt
dat Noscapine nu op vijf na de
duurste is van alle 33 onderzochte
middeltjes. Dus dan was er wel
een voordeliger keus ge
weest.
Toch laat de Consumentengids ook
in zijn rectificatie nog na te zeg
gen welke dan volgens de bond
nu de goedkoopste siroop is en
wat die per dag kost.
Buitenboordmotor
„met vrijloop"
In het nummer van april 1978,
waarin op zo'n onopvallende ma
nier de rectificatie van de hoestsi
roop staat, wordt ruim plaats ge
maakt voor een test van buiten
boordmotoren. Er zijn er heel wat
beproefd. De beste in hun klasse
zijn de Volvo Penta 39; de Archi
medes A3'9; en de Thomos
T4.
Fijn zo'n onderzoek. Je hebt er zelf
als regel toch niet zoveel verstand
van dat soort dingen en in boten-
winkels willen ze je van alles
aanpraten.
Alleen... het is wel jammer datje erg
voor gek komt te staan als je vol
houdt dat je een Volvo Penta 39
wil hebben met een vrijloop, die
hij volgens de Consumenten
bond heeft. Want die motor bezit
helemaal geen vrijloop.
Misschien ontdek je ooit nog dat
kleine berichtje in het nummer
van mei 1978, waarin vier regel
tjes koeltjes wordt meegedeeld'
De vrijloop is „abusievelijk ver
meld", dan verneem je ook nog
meteen dat de Yamaha 6A in een
heel andere uitvoering aan de
markt blijkt te zijn dan in het on
derzoek heeft gestaan, en dat de
Suzuki DT7,5 bijna honderd gul
den minder kost dan de onder
zoekers hadden verstaan.
18 fouten
Het mei-nummer waaruit deze rec
tificatie is geplozen, bevat ook
alweer een groot onderzoek. Ze
ven pagina's vol met kritische
beoordeling van filmcamera's
Nu weet je alles.
Maar helaas, je moet daarna het
geluk hebben dat je de volgende
maand ook nog heel goed het ju-
ninummer doorsnuffelt. Daar
staat wel niets op aangekondigd
overeen cameratest, maar zonder
de verbeteringen in dat nummer
kun je het eindoordeel van de
Consumentenbond over de ca
mera's beter vergeten.
In het juninummer staat plomp
verloren ergens dat er in de
beoordeling van de camera's vo
rige maand „enkele fouten geslo
pen zijn". Die „enkele fouten",
dat blijken er een stuk of 18 te
zijn, als je ze natelt. De hele lijst
heeft niet gedeugd, zeg dat maar
gerust. Hoe dat komt, wordt er
niet bijverteld. Eén kolommetje
met een stukje nieuwe lijst (dat
echter weer niet op de oude lijst
past!), daar moet de camera
vriend het mee doen.
Dit verbergen van eigen fouten
maakt dat de publicaties van on
derzoeken door de Consumen
tenbond niet 100 procent be
trouwbaar zijn. Je weet nooit of
het waar is wat je leest. Tegenar
gumenten van anderen worden
uit principe al nooit in de Con
sumentengids opgenomen. Maar
zelfs ook verkeerde metingen en
tellingen die men noodgedwon
gen moet corrigeren, worden niet
duidelijk onder ogen van de be
langhebbende consument ge
bracht.
Het zou beter zijn als de Consumen
tenbond zich bij gemaakte fouten
wat reëler ging opstellen. Het
gaat niet om gelijk hebben, maar
om goed voorlichten. Voorlich
ting is ook een vorm van dienst
verlening die van goede kwaliteit
moet zijn.
