"We zijn met z'n allen gezonder gaan eten" [PUBLIEK Knal alleen nieuwjaarsnacht Bejaarden restaureren WV in Hillegom heeft het moeilijk De ruimte in de woonboot is eigenlijk te beperkt. Af en toe maakt ze zich enorm boos. Bijvoorbeeld op de or ganisatoren van de vogel tentoonstelling die niet even de moeite hebben genomen haar een aankondiging of aanplakbiljet toe te sturen of ze windt zich op over de winkeliers die zich in Hille gom vestigen maar nalaten haar daar even van op de hoogte te stellen. Sofia van Heyningen, ze viert haar vierde lustrum als directrice van de Hillegomse WV, kan er met haar pet niet bij. "Wij doen er alles aan om de Hillegommers zo optimaal mogelijk te informeren over allerlei zaken maar ander som vertikken veel Hille gommers het om ons bepaal de informatie toe te spelen. Je moet ze gewoon achter d'r vodden aan zitten om dingen aan de weet te komen. Dat is wel eens het frustrerende van dit werk". Voor Sofia van Heyningen zijn er eigenlijk redenen te over om na twintig jaar een punt te zetten achter haar WV- werk. De Hillegommers in teresseren zich maar matig jes voor wat zij en haar assis tente aan informatie in huis hebben gehaald, de inkom sten zijn zo gering dat er maar net een minimum-sa laris aan wordt overgehou den en de behuizing is ook al niet om over naar huis te schrijven. De VVV houdt kantoor in een woonboot. Daarin is het erg improvise ren. Men zou bijvoorbeeld graag wat ruimte hebben om folders uit te stallen. Bij ge brek daaraan blijft veel ma teriaal in dozen opgeslagen liggen. Er zijn wel bespre kingen gaande met het ge meentebestuur maar een nieuw onderkomen voor de VVV lijkt er voorlopig niet in te zitten. "Noem mijn werk gerust maar een brokje idealisme", zegt de VVV-directrice. "Een an der had het misschien al lang voor gezien gehouden onder deze omstandigheden. Voor al de financiën baren mij zorgen. Elk dubbeltje moet twee keer worden omge draaid. De financiën. De Hillegomse VVV, een stichting, krijgt jaarlijks een gemeentelijke subsidie. Daarvan alleen kan men lang niet rondkomen. Een nevenbron van inkom sten is de (vrijwillige) bij drage van plaatselijke win keliers en bedrijven. Die zijn ook niet erg scheutig. En dan verdient de VW nog wat bij aan de bemiddeling bij het verschaffen van onderdak aan toeristen in het bloem bollenseizoen. "Vroeger hielden we daar re delijk wat aan over", zegt Sofia van Heyningen, „maar de laatste jaren lopen die in komsten sterk terug". "Steeds minder Hillegommers zijn bereid mensen te slapen te nemen. Op de eerste plaats hebben ze het geld niet meer zo hard nodig. Bovendien le nen veel nieuwbouwwonin gen er zich niet meer voor. Ik verwacht dat binnen een paar jaar de hele particuliere bedden- verhuurderij plat ligt. En niet alleen in Hillegom", zegt ze. Een klein salaris, een bevol king die niet erg meewerkt en ook weinig interesse toont, een behuizing die te wensen over laat. "Ik ben nogal optimistisch van aard", zegt Sofia van Hey ningen. "Er zal een tijd ko men dat het allemaal beter gaat. Bovendien, ik heb er al te lange tijd krom voor moe ten liggen om dit werk nu zo te laten schieten". Een groot aantal bejaarden en arbeidsongeschikten uit Nieuw Vennep brengt sedert een maand of twee veel vrije uren door in de lokalen van de voormalige St. Antonius- school aan de Venneperweg. Op vrijwillige basis repare ren ze daar speelgoed, leren creatief bezig te zijn en ze hebben er nu ook een andere bezigheid bij: het restaureren van werktuigen zoals die vroeger door tuinders en boe ren uit de Haarlemmermeer zijn gehanteerd. Alle werktuigen zijn eigendom van de stichting Meerhistorie. Veel tuinders en boeren, die in de afgelopen jaren hun be drijfjes hebben opgedoekt of op moderner materiaal zijn overgestapt hebben spullen afgestaan aan de historische vereniging. Diverse typen ploegen, eggen, zaaimachi- nes,een hekeldorsmachine, en wat boerenwagens en klein gereedschap zoals bieten schopjes en -messen. En omdat in een deel van de Haarlemmermeer ook bloem bollen worden geteeld kwa men bij de vereniging ook binnen truffels voor het rooien van bollen, stroburries. hor ren om het zand van de bollen af te schudden) en allerlei soorten sclwffels. De voorraad groeit nog bijna wekelijks. De meeste spidlen stonden tot voor kort opgeslagen in een schuur in Hoofddorp. Tot ech ter het bestuur van de Stich ting Creatief Contact uit Nieuw Vennep op het idee kwam het historisch mate riaal te laten restaureren door mensen die er vroeger zelf ook op een boerderij of in de bloembollen mee hebben gewerkt. Opgeslagen Mede-initiatiefnemer Tamboer, hij is bestuurslid van de histo rische vereniging: "Het is een bekend feit dat veel bejaarden zich doodongelukkig voelen bij de gedachte dat ze voor taan hun dagen moeten slij ten met het leggen van een kaartje of zitten op een bank je. De meesten zouden dol graag iets om handen hebben dat in het verlengde ligt van wat ze voor hun pensionering hebben gedaan. Nou en dan is dit natuurlijk een pracht ge legenheid". In de school per dag zijn er ge middeld zo'n man of twintig bezigworden de aangevoer de werktuigen (uit de periode 1880-1950) van roest ontdaan en opnieuw geschilderd en het houtwerk geconserveerd. Wat gereed is verhuist voorlopig naar de bovenverdieping van de school, om later een vaste plaats te krijgen in de eigen museumboerderij van de stichting Meerhistorie. Vlot Zo vlot als het nu met de restau ratie van de landbouwwerk tuigen verloopt,zo traag gaat het met de uitvoering van het plan van de stichting om na bij de molen in Hoofddorp het oude landarbeidershuisje neer te zetten, dat een jaar of zeven geleden in brokken is gezaagd en sindsdien in een loods opgeslagen heeft gele gen. Tamboer: "In Hoofddorp staat een technische school. Ons leek het een prachtige gelegenheid voor de leerlingen van die school behulpzaam ie zijn bij het weer opbouwen van dat huisje. Ze kunnen er aan timmeren, metselen en er zit- In Nieuw-Vennep Tips voor deze rubriek kunt U elke morgen tot 10.00 uur aan mij kwijt, tel. 071-144941, toestel 215. U mag ook schrijven. Met veel plezier gaan ze elke dag ten ook de nodige loodgie terswerkzaamheden aan vast. Het voormalige school hoofd zag er destijds wel wat HAA dac spa liss schi Bri jeu tee i ter Ste hel gec An get te g Br wc de Sc al vc d( OJ te di in maar het is er toen niet van kunnen komen. De huidige di recteur, een jonge vent, voelt er niets voor. Die vindt zoiets niet belangrijk. Die brengt zijn leerlingen waarschijnlijk liever bij hoe ze moeten sta ken". weer aan de slag in de grond of, als deze bevro ren is, vul ze met zand. - Bepaal vooraf de plaats, zo ver mogelijk van de ontstekings plaats, vanwaar huisgenoten kunnen toekijken. Houd daarbij rekening met eventu eel optredende gladheid. - Gebruik voor het afsteken geen lucifers, maar een gloeiende sigaret of sigaar. Steek niet per abuis het vuurwerk in de mond terwijl gelijktijdig de sigaret wordt weggeworpen. - Experimenteer niet met vuurwerk. Probeer niet zelf vuurwerk te maken. - Bundel geen vuurwerk ter- wille van effectverhoging, dat is levensgevaarlijk, maar ont steek ieder stuk apart. - Bereid kinderen zorgvuldig voor, wanneer ze oud en wijs (voorzichtig) genoeg zijn om vuurwerk te mogen ontste ken. Telefoonnummers van brandweer, arts en politie bij de hand, voorkomen dat in geval van nood kostbare tijd verloren gaat met zoeken. En ten slotte: overtuig u, dat geen onontploft of half ver brand vuurwerk achterblijft. Dat levert gevaar op voor kinderen, die de volgende ochtend op zoek gaan. DEN HAAG - Knallend vuur werk, soms letterlijk en fi guurlijk brandend in de han den van degenen, die het middernachtelijk uur van de jaarwisseling niet kunnen afwachten. Eind deze maand is het weer zover. De meeste mensen zullen weinig be zwaar hebben tegen het af steken van vuurwerk - dat hoort er eenmaal bij. Maar geknal dagen voor en na nieuwjaarsnacht is overbodig en ergert velen. De Neder landse Stichting Geluidhin der is daarom een actie be gonnen onder het motto: „Knal alleen op nieuwjaars nacht". De stichting ijvert voor een vermindering van de geluid soverlast door vuurwerk, door de periode, waarin vuurwerk mag worden ont stoken, te beperken. In een rondschrijven aan de burge meesters van alle gemeenten in het land bepleitte de Ne derlandse Stichting Geluid hinder landelijke uniformi teit door het hanteren van de modelverordeningen om trent vuurwerk, zoals deze door de Vereniging van Ne derlandse Gemeenten (VNG) worden geadviseerd. Naar het publiek gericht verschijnt de ze maand een campagne in de dagbladen onder het motto: „Wees zacht, knal alleen op nieuwjaarsnacht". Boven dien stelt de NSG gratis pos ters beschikbaar, die eventu eel ook verkrijgbaar zijn bij de gemeentehuizen of poli tiebureaus. Op initiatief van TNO zijn on langs geluidmetingen ver richt aan knallend vuurwerk. Doel van het onderzoek was de kans op gehoorschade te bepalen. Wanneer het ge luidsniveau van vuurwerk wordt vergeleken met dat van andere geluidsbronnen, dan scoren sommige soorten vuurwerk zeer hoog met 160 decibel op 2 meter afstand. Bij dit niveau treedt acute ge- hoorbeschadinging (springen van trommelvlies) op. De pijngrens ligt op 140 dB; een landend straalvliegtuig op 250 meter hoogte produceert bijvoorbeeld ongeveer 100 dB. Voor een normale woon wijk ligt het geluidsniveau overdag, buiten, op gemid deld 50 dB. Een vallend blad scoort slechts 10 dB. Ervan uitgaand dat men met een onbeschermd oor al gauw blootgesteld wordt aan een tiental knallen, dan moet men minstens 4 meter als veilige afstand tot het vuurwerk aanhouden. Voor 100 knallen wordt dit ten minste 14 me ter. Kies een veilige ontstekingsplaats. Een dergelijke hoeveelheid vuurwerk zal op 1 meter af stand van het oor dan mis schien nog geen verwondin gen aan het gezicht ten gevol ge hebben, maar in een op de twintig gevallen al een merk bare gehoorbeschadiging veroorzaken. Het oplopen van een gehoorbeschadiging kan merkbaar worden door oorsuizen of oorfluiten. Een gehoorbeschadiging bouwt zich in het algemeen lang zaam op. Wanneer men zijn handicap bemerkt is er niets meer aan te doen. Huisdieren Het vuurwerkplezier van en kelen betekent een kwelling voor huisdieren. Veel dieren, opgeschrokken door vuur- .werkknallen, lopen in paniek van huis weg, gaan zwerven of komen om in het verkeer. De dierenbescherming advi seert dan ook uw huisdier in de vuurwerkperiode zoveel mogelijk binnen te houden. „Laten we zacht zijn voor el kaar" en laten we onze huis dieren daarbij niet verge ten. Het Veiligheidsinstituut uit Amsterdam heeft een aantal veiligheidsregels op een rij gezet. Elke liefhebber van vuurwerk, hoe goed naar zijn mening ook bekend met de gebruiksaanwijzingen (in het Chinees?) en het effect, doet er volgens dat Veiligheidsin stituut wijs aan de volgende „tien geboden" eens zorgvul dig door te nemen. Vuurwerk is van tijdelijke aard. Een verkeerde of onzorgvul dig gebruik heeft echter vaak blijvende gevolgen. Dit zijn enkele punten waarop moet worden gelet: - Koop alleen vuurwerk dat is voorzien van een duidelijk leesbare, in de Nederlandse taal gestelde, handleiding, bij officiële vuurwerkwin kels. - Bewaar het vuurwerk in bij voorkeur een metalen trom mel op een veilige en droge plaats, zo mogelijk buitens huis. - Kies een veilige ontstekings plaats, in verband met brand gevaar. Denk aan mens en dier. Let op rieten daken en ander brandbaar materiaal. Sluit ramen en deuren vóór het vuurwerk begint. - Lees de handleiding ruim vóór het ontstekingstijdstip. Het zelfde geldt voor het klaarzet ten van de te gebruiken hulpmiddelen, zoals flessen voor het plaatsen van vuur pijlen. Plaats de flessen half UTRECHT - Uit allerlei publi- katies en meer nog uit ver spreide, incidentele berich ten, krijgt een argeloze lezer soms de indruk dat de enige manier om tegenwoordig ge zond te eten is: van de honger doodgaan. Want overal zit wel „iets" in dat funest is voor de gezondheid. Plezierige afwis seling tussen al die kommer en kwelgeluiden: een des kundige aan het woord te ho ren die op grond van ervarin gen in zijn vakgebied tot de conclusie komt dat onze voe ding de laatste 50 jaar gezon der is geworden. Zo'n deskundige is dr. A. Rui ter, die vandaag aan de Rijks universiteit Utrecht zijn ambt heeft aanvaard als lector in de faculteit der diergeneeskun de m onderwijs te geven in de levensmiddelenchemie. Dr. Ruiter: „Het mag wel eens worden geconcludeerd dat we met ons allen gezonder zijn gaan eten, en dat geldt ook voor de ontwikkelings landen". Maar hoe zit het dan met die alarmerende berichten over kwik in vis, over arseenresten in vlees, over de verwoesten de werking onder bepaalde omstandigheden van lood en cadmium? En als ogen schijnlijke bevestiging van de stelling datje niets leuks met eten kan doen of er is wel iets kwalijks mee aan de hand noemt dr. Ruiter in de rede waarmee hij zijn ambt aan vaardde, dat sinds kort be kend is dat door roosteren of schroeien van eiwithoudend materiaal (vlees dus bijvoor beeld), kankerverwekkende stoffen kunnen ontstaan. En niet maar zo'n beetje kanker verwekkend, maar heel erg. Gevaar valt mee Uit een toelichting van dr. Rui ter blijkt dat het wel meevalt met dat grill- en roosterge- vaar. Schadelijke verbindin gen in levensmiddelen kun nen uiterst gevoelig worden bepaald en dank zij chemi sche methoden die veel nauwkeuriger zijn dan de nu veelal toegepaste microbio logische technieken zal dat in de toekomst nog veel sterker het geval zijn. Maar dat bete kent nog niet dat het zin heeft de grenzen waarbinnen scha delijke stoffen aanwijsbaar zijn ook als basis te hanteren voor nog vast te stellen to leranties. Als voorbeeld noemt hij de his torie van het benzpyreen in gerookte levensmiddelen. Het komt voor in houtrook, het komt in grotere hoeveel heden voor in roet en het heeft kankerverwekkende eigenschappen. Gedacht is dat de aanwezigheid van benzpyreen in gerookt voeel de hoge frequentie zou kunnen verklaren van maag darmkanker in een land als IJsland. Experimenten met ratten die grote hoeveelheden gerookt schapevlees en ge-* rookte forel kregen toege diend leken dat te bevesti gen. Primitief Maar het is twijfelachtig of der gelijke experimenten maat gevend zijn, want vlees en vis waren heel traditioneel, ui terst primitief en langdurig behandeld met rook afkom stig van een met turf en ge droogde schapenmest ge stookt vuur en de kwaliteit was zo slecht dat sommige r< ratten eraan bezweken voor. Zij ook maar de kans kregen tumoren te ontwikkelen. j] t Kortom: het ging om bizar v voedsel - voortkomend uit 1 bittere armoede - dat geluk- 1 kig vrij we niet meer op IJs- land voorkomt, aldus dr. Rui- ter. 1 Het is trouwens nog maar de vraag of benzpyreen de grote boosdoener was, want door langdurige roosteren van 1 vlees of vis kunnen stoffen 1 met kwalijke eigenschappen ontstaan waarbij die van benzpyreen in het niet vallen. Maar ook voor die stoffen geldt dat roosteren dan wel uitzonderlijk lang en onder uitzonderlijk slechte om- standigheden moet gebeuren en dat er heel veel van het al dus ontstane produkt gecon sumeerd moet worden voor de kwalijke effecten zich gaan voordoen. Allemaal totaal andere omstandigheden dus dan zich voordoen in een sa menleving waarin mensen zich gezelligheidshalve bij tijd en wijle bezighouden met grillen, roosteren, barbecuen en wat er aan primitieve mo derne keukentechnieken maar te bedenken valt. Omlaag Niet alleen in IJsland, over de hele wereld is, sinds om streeks 1920 de systematische metingen begonnen zijn, reeds de frequentie van maag- darmkanker voortdurend omlaag gegaan en dat proces gaat nog steeds door, aldus dr. Ruiter. Moderne koeltech nieken mogen dan energie kosten, ze maken allerlei toe voegingen overbodig en daarnaast heeft gestegen welvaart het mogelijk ge maakt gevarieerder te gaan eten wat op zichzelf ook een goede ontwikkeling is. De moderne levensmiddelen- i chemie maakt het mogelijk tot steeds nauwkeuriger con troles te komen. Resultaten: eerder voldoening gevend •dan verontrustend. Met kwik, een jaar of wat gele den aanleiding tot wijdver breid „vialarm" is helemaal niets aan de hand, conclu deert dr. Ruiter. Voor arseen- vroeger wel toegepast als groeibevorderend middel in de veeteelt-geldt Met lood en cadmium ligt het wat moeilij ker, maar door verbetering van de toegepaste analyse technieken is gebleken dat de vóór 1974 voor vlees gehan teerde gehalten veel hoger zijn geweest dan de werkelij ke gehalten.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1978 | | pagina 4