PE lUEPPEfcPOO* De roos in het velt De prinses die lachte Mop 1 Mop 2 Mrdr. M.F.B. Draaismavoorzitter NVB ZATERDAG 2 DECEMBER 1978 ARNHEM (GPD) - - Een recht hartelijk „bedankt!" moet worden uitgesproken in de richting van Bestek '81. De daarin vervatte bezuinigin gen hebben het ledental van de Nederlandse Vrijgezellen Bond (NVB) bepaald goed gedaan. Met name het ziekenhuistientje heeft de leden doen toestro men. Dit voorstel wil dat on- gehuwden en gehuwden zon der kinderen een tientje be talen voor elke dag dat ze in het ziekenhuis liggen. Dat tientje bespaart de zieke zich op levensonderhoud, zo is de redenatie. „Schandalig. schandalig", vindt voorzitter mevrouw mr. dr. M. F. B. Draaisma (56) van de NVB. „Waarom pakken ze altijd weer de groep die zwak staat? Je wordt zo gedwongen tot on-netjes gedrag. En dat terwijl we altijd zo'n keurige bond zijn geweest..." Steunpilaren „Wij zijn steunpilaren van de maatschappij", voegt ze aan haar woorden toe. „Maar ik geloof dat ze het liefste zou den willen dat we èèn dag voor ons pensioen dood gaan. Dan kunnen ze niet eens dank je wel zeggen, want dan zijn je ogen dicht" Sombertjes, mevrouw Draais- „Maar het is ook een erg somber beeld. Je bent afhankelijk als je ziek bent. En juist dan word je getroffen. Er wordt binnen de bond gedacht aan oprich ting van een politieke partij als dat zo doorgaat. Uiteinde lijk zijn er genoeg vrijgezel len" Krachtige, zeg maar gerust mili tante taal. De Nederlandse Vrijgezellen Bond laat zich als een zelfbewuste club ken nen. Dat mag dan ook wel: rond de kerst bestaat de NVB 25 jaar, en er is sinds 1953 heel wat veranderd. Mevrouw Draaisma vertelt over vroeger: „Je werd als vrijge zel raar aangekeken. Dan dachten ze: die is zeker over gebleven, of: daar is zeker iets niet goed mee. Vrijgezellen werden ook als-de stofdoek van de familie gebruikt. Ze bleven vaak bij de ouders, en gingen later inwonen bij broer of zus" ,In 1953 was de achterstelling groter. Wij hebben bereikt dat er twee-drie keer belasting verlaging kwam. Huisvesting was toen ook een groot probleem. Dat is nog wel zo. In immateriaal opzicht is het nu iets makkelijker, hoe wel.. Vertel eens. .,Ik hoor vaak mensen die vin den datje als vrijgezel niet af bent, niet compleet. Dan vraag ik altijd maar: wat be doel je nou toch eigenlijk? En dan weten ze geen antwoord, natuurlijk" Dan zegt ze: „Als vrijgezel is je actieradius veel groter. Als ik met m'n 25e getrouwd was, had ik nu vijf kinderen. Want dat was vroeger zo, veel kin deren krijgen. Ik zou dan nu, op m'n 56e, uit de kinderen zijn geweest" .,Maar wat zie je? Ik heb nu wel 50 kinderen. Die komen op bezoek, en dan help ik ze met huiswerk en zo. Niettemin ben ik blij dat ik geen kinde ren van mezelf heb. Ik vind het heerlijk als ze komen, daar niet van, maar ik vind het even heerlijk als ze weer weg gaan" Tegenpartij We praten verder over het beeld dat de maatschappij heeft van de vrijgezel. Mevrouw Draaisma spreekt in dit ver band enkele malen over .,de tegenpartij" „Zolang wij alleen goed zijn voor de collectebus en de be lastingen, kan de tegenpartij op het dak gaan zitten. Wij worden vaak als misdadigers aangemerkt. En waarom? Wij zorgen niet voor de overbe volking. Wij doen minder dan de anderen aan milieuvervui ling". Het is duidelijk: helemaal zon der strubbelingen verloopt het contact tussen de gemid delde solitariër en „de tegen partij" niet. Daar komen nog al eens minder prettige ge voelens bij om de hoek kij ken. Onterechte achterdocht bijvoorbeeld. Mevrouw Draaisma: „Er is sprake van een spannings veld als je als vrijgezel bij een gezin op bezoek komt. Ik merkte dat vooral toen ik jon ger was. Dan dacht de vrouw des huizes dat je haar man wou afpikken - en waarom zou je? - maar dat verandert als je ouder wordt" Of jaloezie. „Ja, dat voelde ik ook vaak. Zo van: dat kun jij je als vrijgezel veroorloven. Op m'n werk zei ik bijvoor beeld dat ik het weekeinde naar Zwitserland zou gaan, en dan vroeg ik of ik een mi nuutje eerder weg mocht om het vliegtuig te halen. Dat mocht niet. Later word je milder. Dan zeg je maar niet meer dat je er weer een week eindje op uit gaat" Nu willen al deze kanttekenin gen niet zeggen dat de vrijge zel naar het gevoelen van me vrouw Draaisma een onop vallend mens tussen andere onopvallende mensen is. Nee hoor. „Vrijgezellen zijn een volk apart", horen we. .,Dat komt omdat ze minder re kening met anderen hoeven te houden. Ze zijn erg op zich zelf. Niet dat ze a-sociaal zijn, maar ze zijn gewoon gehecht aan hun gewoontes. Daar moet je niet aankomen" Diner-dansant .Een van de typische trekken aan een vrijgezel is, dat hij erg gesteld is op eten. En op dan sen. Eten en dansen, dat is erg belangrijk. Onze bondsdag eindigt niet voor niets met een diner-dansant. Dat klinkt weliswaar erg materialistisch, maar zo is het niet be doeld". De 6000 leden van de NVB laten zich ruwweg in twee groepen onderverdelen. „Je hebt mensen die zich wel, en die zich niet kunnen vermaken. Bij die laatste groep komt eenzaamheid voor". „In ons blad staan de telefoon nummers van die SOS-toe- standen, die je kan bellen als je in nood zit. Dat is natuurlijk niet voor niets. De eenzamen zonderen zich zelfs op een bijeenkomst van de NVB af. Die gaan apart zitten, en rea geren schichtig als je erbij gaat zitten". ..Helpen kan je niet. Ze moeten zichzelf helpen. Dat kunnen ze niet, of ze willen het niet. Ik vind dat verstrooiing het bes te medicijn is tegen eenzaam heid. Daarom wordt er goed gefeest bij de NVB. Want dat kunnen we, feesten" Drags Dan keert mevrouw Draaisma weer naar de tegenpartij. „De mensen die zich losgelaten voelen en naar drugs grijpen, dat zijn de echte eenzamen. Die kinderen die... ik ben blij, ja, ik ben toch wel blij dat ik geen kinderen heb" -,We hebben het goed, allemaal, en toch zijn we niet gelukkig. Als je iemand ziet lachen, komt dat omdat hij net een mop heeft gehoord. Zo is dat toch? De mensen praten niet met elkaar. Hebben geen be langstelling meer voor el kaar". Met andere woorden: niet al leen de solitariër is solitair, vindt mevrouw Draaisma. Dat blijkt ook als ze over het huwelijk praat. „Huwelijk, is dat alles? Het past niet overal voor. Een huwelijk is nou eenmaal geen Haarlemmero lie. Als je toch ziet hoeveel er fout gaan. Je schrikt je ge woon rot als je een goed hu welijk ziet". Haar motivatie om voorzitter van de NVB te zijn. „Wat ik wil proberen is het zelfbe wustzijn van de vrijgezel op te krikken. Men hoeft zich niet in een hoekje te laten druk ken". ,Ik vind het bijvoorbeeld bela chelijk dat je bij allerlei for mulieren nog steeds moet in vullen: gehuwd-ongehuwd. Dat is discriminatie op zich. Dat doet er toch niets toe?" Eelt .Daarom doe ik dit werk. Mij zelf doet het niets meer. Ik heb in de loop der jaren zoveel eelt op mijn ziel gekregen, dat ik er niet warm of koud van word. Waar ik me wel kwaad over maak, is de regering, die de zwakken probeert te pak ken". ,Ik voel mezelf het prototype van de vrijgezel. Ik zou niet meer anders kunnen. Voort durend iemand om je heën hebben, daar zou ik niet tegen kunnen. Als kind wilde ik al graag alleen zijn. Mijn moeder was streng. Ze heeft mensen van ons gemaakt". Overigens heeft de Nederland se Vrijgezellen Bond maar vast een voorschot genomen op het 25-jarig bestaan, dat half december een feit is. Er is een groot feest gegeven. Eten en dansen volop. Op 11 november was dat. Op de elf de van de elfde, dus. Omdat de vrijgezellen niet langer als narren bekeken willen- worden. Beste mama Ik ga een verbaal maaken en ook een tekening. VifT je dat leuk? Er was eens een bloem. Het was een roos, hij was rood en midenin was het geel. Daar om was hij heel mooi. Hij woonde in het velt. Er waren nog meer bloemen. Op een dag ging hij eens goed kijken want hij kwam nog net uit de gront hij kreeg elke dag een beetje water. Daarom hat hij het heel fijn en ze leefde nog lang en gelukig. Mireille de Ridder (7 jaar) Bremkant 52 Noordwijk Er was eens een prins die een vrouw zocht. Maar het was jammer want geen een vrouw vond hem leuk. Maar op een dag stond er in de krant: "Er is een prinses die kan haar lach niet inhouden. Wie lach kan weg halen trouwt met haar". Dat vond de prins prachtig, hij ging naar dat kasteel van de prinses en hij had gereedschap bij zich. Hij hielp de prinses en trouwde met haar en ze leefde nog lang en gelukkig. Petra Heijkoop (8jaar) Merendonk 94 Leiden Er was eens gek die uit het gek kenhuis was ontsnapt. Die gek kwam een man achterna, die- man dacht die gek komt me ze ker achterna. En die man maar hollen en hollen en hollen. Op eens kwam hij tussen twee spoorbomen, die man zij "nu ben ik er geweest". Die gek zij "tikki, jij bent hem". Op de hoek stond een café. In die caf-e kwam een man. Die man zij tegen de ober "Ik moet naar de wc. Toen zij de ober "die is verstopt". "O. dun zoek ik hem wel even op". John Kapaan (9 jaar) Apothekersdijk 18 Leiden Redactie: Astrid Guns en Henk de Kat Frieda de Winter (9 jaar), Langevaart 7, Rijnsburg

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1978 | | pagina 25