Honderdmaal
lieve dames
beste heren'
Filmsjdeze week
EEN TOTAAL MISLUKTE MOP
Een hoop
onzin in
Medusa
BLIJVEN STEKEN IN SEX
Thema's en films op
studentenfilmfestival
Onduidelijk
Ambtenaar
en pensioen
VRIJDAG 17 NOVEMBER 1978
Richard Burton heeft rampzali
ge krachten in "The Medusa
touch".
Medusa was een Gorgo, een afzich
telijk monster, zo weerzinwek
kend en afschuwelijk, dat degene
die haar aankeek in steen veran
derde. Ze werd onthoofd door
Perseus, waarna uit haar bloed
Pegasus, het vliegende paard
ontstond.
The Medusa touch; regie Jack
Gold; voornaamste rollen Ri
chard Burton, Lee Remmick,
Lino Ventura; Studio; 12 jaar.
In "The Medusa touch zijn aardige
parallellen te ontdekken met de
ze Griekse Mythe. Richard Bur
ton is, ook al wordt hij wat ouder,
nog steeds het aankijken waard
en er is niets wat hem qua uiter
lijk bindt aan de zo weelderig met
slangen uitgedoste Medusa. Maar
achter dat beschaafde uiterlijk
van Richard schuilt een waar
monster, een man die zijn para
normale gaven aanwendt om bo
ven Londen een Boeing 747 naar
beneden te halen en zelfs om een
ruimtecapsule in het grote heelal
te laten verdwijnen.
Het heeft te maken met zijn jeugd,
zijn Ierse kindermeisje die hem
gruwelijke verhalen vertelt over
de helse martelingen van Satan
op het ogenblik waarop kleine
Richard door mazelen geveld al
leen maar kan toehoren. De kin
derjuffrouw sterft een dag later
Of zijn ouders, die hem maar een
vreemd jongetje vinden en geen
gelegenheid ongebruikt laten om
hem dat duidelijk te maken. Ze
gaan met auto en al de afgrond in
En zo is de rij aan te vullen met
zijn leraar, zijn vrouw, haar min
naar, zijn buurvrouw, een rech
ter. Ze sterven allen nadat zij Ri
chard op zijn hart hebben ge
trapt.
De film begint met datgene wat on
vermijdelijk is, Richard wordt de
schedel ingeslagen met (een klein
grapje van regisseur Jack Gold)
een beeldje van Napoleon. Maar
dan begint de ellende pas goed.
Want nadat Jack Gold via de con
statering van een politieagent,
dat "zijn schedel tot moes is ge
slagen", ons laat weten dat bij Ri
chard elke vorm van leven is uit
gesloten begint het lichaam plot
seling te ademen. En in het zoe-
kenhuis kunnen we aan de hand
van een ECG, een machine die de
hersenactiviteiten meet, zien dat
de kwade krachten in Richard
volop aan het werk zijn.
Kortom raadsels te over voor een
uit Frankrijk overgewaaide po-
litieinspecteur, ene Brunèl, en de
vrouwelijke psychiater, die meer
van Richard weet dan ze kwijt
wil. Lino Ventura speelt de po-
litieinspecteur en dat doet hij
prima, zolang hij zijn mond niet
hoeft open te doen. Hij spreekt
zijn Engels net iets te moeizaam
om ongehinderd te acteren, ook
al doet hij nog zo zijn best. Als hij
echter zijn regenjas en zijn kraag
opzet is hij er weer helemaal. En
ook, hij wil ons doen geloven dat
he met een potje negatief denken
de hele St. Paul Kathedraal naar
beneden kunt krijgen.
The MEDUSA TOUCH" IS EEN
FILM WAARBIJ DE HAREN JE
TE BERGEN RIJZEN. Buiten
gemeen spannend, zeker als je
een hoop parapsychologische
t lief neemt.
HILVERSUM (GPD) - „Ik ben in
1929 geboren in Groningen", is
het eerste wat Bob Bouma zegt,
wanneer hij tussen de repetities
en de opnamen door van „Voor
een briefkaart op de eerste rang",
een interview tracht te geven
Uiteindelijk is hij zelf vijftien jaar
lang journalist geweest, dus weet
hij precies wat er maar 't beste
meteen gezegd kan worden. Een
secuur opgesomde levensloop
met jaartallen en plaatsnamen
volgt in rap tempo
Die middag gaat er, heel ongebrui
kelijk, vrijwel van alles mis. Het
geluid van de films valt uit, de
zoemer voor de kandidaten blijft
maar dooijengelen, een monitor
werkt niet meer en de gaste van
de filmquiz, Mirjam van Loon,
moet verschillende malen uitge
legd worden naar welke camera
ze moet kijken, hoe ze de getrok
ken briefkaart zal vasthouden en
hoe lang ze kan praten.
Bob Bouma, de presentator, ziet
het allemaal met een wat berus
tende blik aan. Als hij aan het
woord komt gaat zijn hand met
de sigaret onder tafel en presen
teert hij vlot de noodzakelijke
tekst. Hij staat bekend om zijn
versprekingen, zijn haperingen
soms, maar dat maakt het juist
wel prettig om naar hem te luiste
ren. „Nee, een Hans van Willi-
genburg ben ik niet"
Deze keer is het de 99e maal dat de
quiz op het scherm komt, voor de
volgende aflevering, de honderd
ste (30 november) zijn fantasti
sche gebeurtenissen gepland. Er
!zal een beroemde (mannelijke)
gast worden uitgenodigd, maar
wie het zal zijn moet absoluut
topgeheim blijven. Hetzelfde
geldt voor de te tonen films en de
kandidaten die mee gaan
doen.
Negen jaar lang doet Bob Bouma
dit werk nu. Het is een hobby van
hem. Nog steeds. In het dagelijks
leven is hij perschef van de
grammofoonplatenmaatschappij
Phonogram, waar hij zich inspant
voor het klassieke repertoire. Jos
van der Valk was de program
mamaker die hem vroeg voor de
filmquiz. „Hij zocht mensen met
journalistieke ervaring", vertelt
Bouma. „Bovendien had ik al wat
televisie-ervaring door een zater
dagmiddagprogramma dat ik
samen met Anneke van Lams-
weerde verzorgde"
Hij glimlacht als hij uitlegt dat hij er
tot nu toe nooit moeite mee heeft
gehad met beroemde filmmen
sen te praten. „Ja, het klink gede
cideerd, ik heb een soort van
techniek. Om te beginnen inter
view ik de gast van de quiz nooit
tijdens de repetities. Daarmee
voorkom ik dat ik tijdens de op-
teveel in beslag word ge-
door te proberen dezelfde
vragen te stellen. Je gaat dan min
of meer zitten wachten op „dat
leuke antwoord" of dat interes
sante verhaaltje, als het dan an
ders uitpakt krijg je zo'n gefor
ceerd gedoe"
..Het enige wat ik mijn gast van te
voren vraag is: wat mag ik je ab
soluut niet vragen? Ik vind zoiets
erg belangrijk, want het zou pijn-
Bob Bouma: nooit moeite met de sterren
Het is natuurlijk een altijd terugke
rende vraag: gaat Bob Bouma
nou ook voortdurend naar de
film? Weet hij er evenveel vanaf
als zijn kandidaten? „Nee",
klinkt het resoluut. „Allicht weet
ik het een en ander omdat ik nou
al negen jaar deze quiz doe en me
elke keer heb verdiept in de film
prestaties van de mensen die hier
als gast komen. Maar als ik
tweemaal in de week naar de bio
scoop ga is het veel. Ik onthoud
de gegevens ook niet zo makke
lijk. Kijk, die deelnemers die suc
ces hebben, weten niet alleen
veel, maar hebben ook een sterk
geheugen. Dat moet wel. Namen
van regisseurs of sterren, titels en
jaartallen vergeet ik gewoon,
wanneer ik een paar films heb ge-
„De grote man achter deze quiz is
de regisseur Fred van Doorn, dat
is pas een echte filmjournalist,
heeft op de filmacademie geze
ten, weet alles over film. Hij be
paalt het gezicht van het pro
gramma. Ik presenteer 't slechts,
doe de interviewtjes"
Hij wacht even, vertelt dan naden
kend dat de filmster die hij ooit
nog eens hoopt te interviewen
Ingrid Bergman is. „Na het zien
van „Casablanca" is zo'n vrouw
een stuk van mijn leven gewor
den. Die film heeft zo vreselijk
veel indruk op mij gemaakt. Met
haar zou ik erg graag willen pra-
tqn. Niet noodzakelijkerwijs voor
de
"Loflied op de zonde" is een film
die als thema meekreeg de ver
houding tussen machthebbers en
machtelozen. De machteloze is
'loflied op de zonde", van regis
seur Miklós Jancsco, met o.a. La-
jos Balazsovits, theater: Lido 3
(16 .ir).
de zoon van de keizer, de kroon
prins die zich niets van het dicta
toriale bewind van zijn vader aan
trekt en in zijn eigen paleis in het
denkbeeldige Habsburgeriaanse
rijk constant feest viert, de liefde
bedrijft en naakt ronddartelt. De
machthebber is de vader, die een
complot tegen zich ziet gesmeed
door de zoon, de zaak liever in de
doofpot stopt en het gedrag van
"mensen die niet gek zijn maar
gek zo doen" niet te pruimen
vindt. Tenslotte vindt hij een ma
nier om van zijn opstandige zoon
af te komen.
Zonder een moment te twijfelen
aan de oprechte bedoelingen van
de Hongaarse regisseur wordt na
vijf minuten "Loflied op de zon
de" duidelijk dat hij halverwege
in het thema is blijven steken
Was het niet zijn bedoeling om
een sexfilm (niks meer, niks
minder) te maken, het beeld is 99
procent van de tijd met krioelen
de lichamen gevuld. Iets anders
dan een sexfilm is er moeilijk in
te zien. De film, die in z'n algem
eenheid vervelend is om naar te
kijken, kent een paar prachtige
momenten: als de kroonprins laat
weten waartoe dit alles dient en
ook als hij om het ieven wordt
gebracht door trawanten van zijn
vader. Jammer van die paar mo
menten die veel moois beloofden,
maar ze zijn de moeite van het
zien van de hele film niet waard.
MIEP DE GRAAFF
„Met een meisje als Mirjam van
Loon, die voor de eerste maal een
hoofdrol heeft gespeeld in een
Nederlandse speelfilm, vraag ik
hoe ze 't heeft ervaren. En na
tuurlijk wil ik van haar weten hoe
ze zo maar bij de film terecht is
gekomen. Ik heb begrepen dat ze
van beroep fotomodel is. Kijk, ik
heb thuis vier kinderen, waaron
der een dochter van zeventien. Ik
weet gewoon dat meisjes van die
leeftijd vol bewondering naar
zo'n Mirjam van Loon zitten te
kijken en zich afvragen: waarom
zij wel en ik niet. Hoe heeft ze 't
gedaan gekregen".
„Nou", het klinkt nuchter vanuit de
ligstoel waar Bob Bouma zich
voor de 99e maal overgeeft aan de
strelingen van een schminkjuf-
frouw, „op die manier bekijk ik
het dan. En ik dacht wel met suc
ces. Want de kijkcijfers zijn nog
altijd prima!"
WIM SCHEURER
Het is altijd pijnlijk mee te maken,
wanneer iemand een mop vertelt
die de mist ingaat. Vaak is de in
houd van die mop dan wel leuk,
maar de manier van vertellen
deugt niet. Zo is het ook met "The
cheap detective" (de goedkope
'The cheap detective"; regie: Ro
ger Moore; hoofdrollen: Peter
Falk, Louisa Fletcher, Madeline
Kahn; Trianon; a.l.
detective): het had best een leuke
film kunnen worden, maar de
manier waarop hij wordt ge
bracht maakt hem tot een misser
Het lijkt wel of de regisseur zich
heeft verslikt. Zoveel gegevens
worden aangedragen, dat je de
draad al spoedig kwijtraakt. Een
wirwar van personen die ogen
schijnlijk niets met elkaar te ma
ken hebben, zouden aan het slot
toch een zekere verbifitenis moe
ten hebben. Zo niet in deze film
Niemand heeft eigenlijk echt iets
met een ander te maken, de ene
zaak staat écht los van de ander,
kortom, wat er maar aan een de
tective-film fout kan zijn dat is er
fout aan. En het vervelende is dat
de opzet, komisch bedoeld, daar
door totaal mislukt. Zonde ei
genlijk van het talent dat eraan is
verspild. Want een Louise Flet
cher in een film, moet tegen
woordig toch borg staan voor een
goed produkt. En zelfs Peter
Falk, die zijn regenjas uit 'Co-
lumbo' hier maar heeft aange
houden, kan een zeker acteerta
lent niet worden ontzegd. Het
zelfde geldt voor Madeline Kahn
Kennelijk is "The cheap detecti-
ye" bedoeld als een parodie op
"Casablanca", waarin Ingrid
Bergman en Humphrey Bogart
schitterden. Maar door de enor
me wirwar kun je zelfs van een
parodie niet meer spreken. Ook
de manier waarop de mensen aan
hun eind komen, en dat zijn er
hier heel wat, kan nauwelijks
grappig worden genoemd, omdat
het tè onwaarschijnlijk is alle
maal. En dat de sjofele Peter Falk
als "Lou Peckinpaw" de grote
trekpleister voor vrouwen vormt
kan de regisseur ook al weinig
geloofwaardig overbrengen. Hoe
dan ook, de film gaat in elk shot
Peter Falk speelt een 'goedkope de-
de mist in. Hier wordt volkomen
de plank misgeslagen. En het er
ge is, dat uit niets blijkt, dat de
makers ervan beseffen hoe fout
ze hier zitten.
ANNEMIEK RUYGROK
Blijvers
"Grease" - De rage is nog niet
uitgewoed. Olivia Newton John
en John Travolta varen er wel
bij. Luxor, Leiden.
"For a few dollars more" - Clint
Eastwood in western. Camera,
Leiden.
"Aasgieren vallen aan" - Ri
chard Burton in vechtstem-
ming, Lido 2, Leiden.
"Moord op de Nijl" - Er vallen
heel wat slachtoffers in dit vrij
naar Agatha Christie bewerkte
produkt, Lido 1, Leiden, Euro 1
en 2 Alphen.
"Hooper" - Stunts van Burt
Reynolds, Euro 4, Alphen.
Nieuw in Alphen
"Het debuut" - Met Marina de
Graaf en Gerard Cox als het
jonge meisje en de oudere man,
die een verhouding hebben,
Euro 3, Alphen.
Kindermatinee
"Winnetou, groot opperhoofd"
- Camera, Leiden.
"Donald Duck" - Lido 3, Lei
den.
"Peter en de draak Elliot" -
Studio, Leiden.
"Alice in Wonderland" - Rex,
Leiden.
"Q&Q" - Euro 2, Alphen.
Nachtfilms
"1001 Nacht" - Camera, Leiden.
"Een bed voor ons drieën" -
Rex, Leiden.
"Ontuchtige vertellingen" -
Euro 1, Alphen.
"The professionals" - Euro 2,
Alphen.
"Aai poesje" - Euro 3, Alphen
"Hooper" - Euro 4, Alphen.
Rex
"Villa Erotica" - Originele
naam voor een buitenhuisje,
waar sex de boventoon van het
huishouden voert.
Haagse bioscopen
APOLLO 2: "Konvooi van de
angst", dag. 7 en 9.30 uur. 16
jaar.
AL.
BIJOU: "Eyes of Laura Mars",
dag. 2, 7.30 en 9.45 uur, zo. 1.30,
4, 7.30 en 9.45 uur. 12 jaar.
CALYPSO: "Herfstsonate",
dag. 2.15, 7.15 en 9.30 uur, zo.
1.45, 4.15, 7.15 en 9.30 uur. 16
jaar.
CINEAC: "The mountain of the
Cannibal God", dag. 1.30,4,7 en
9.30 uur, za., zo. en woe. 7 en 9.30
uur. 16 jaar.
CAMERA "Salo, of de 120 da
gen van Sodom", dag. 2.15, 7 en
9.30 uur, zo. 1.30, 4.15, 7.15 en
9.30 uur. 16 jaar.
CORSO: "Hel is voor honden....
hemel voor mij", dag. 2, 6.45 en
9.15 uur, zo. 1.45, 4, 6.45 en 9.15
uur. 16 jaar.
DU MIDI: "Once upon a time in
the West", dag. 8 uur. 12 jaar.
EURO: "Ben Hur", dag. 7.30
uur, za. en zo. 3.30 en 7.30 uur.
AL.
METROPOLE 1: "Moord op de
Nijl", dag. 2 en 8.15 uur. AL.
METROPOLE 2: "Straight ti
me", dag. 2, 6.45 en 9.30 uur, zo.
1.15, 4, 6.45 en 9.30 uur. 16 jaar.
METROPOLE 3: "The boys
from Brazil", dag. 2, 6.45 en 9.30
uur, zo. 1.15, 4, 6.45 en 9.30 uur.
16 jaar.
METROPOLE 4: "Deutschland
im Herbst", dag. 2, 6.45 en 9.30
uur, zo. 1.15, 4, 6.45 en 9.30 uur.
AL.
METROPOLE 5: "Cet obscur
objet du désir", dag. 2, 6.45 en
9.30 uur, zo. 1.15, 4, 6.45 en 9.30
uur. 16 jaar.
ODEON 1: "Moord op de Nijl",
dag. 2 en 8 uur. AL.
ODEON 2: "Despair", dag. 2,
6.45 en 9.15 uur, zo. ook 4.30 uur.
16 jaar.
ODEON 3: "An unmarried wo
man", dag. 2.6.45 en 9.15 uur. zo.
4.15, 6.45 en 9.15 uur. 16 jaar.
ODEON 4: "Damien: Het twee
de Omen", dag. 2, 6.45 en 9.15
uur, zo. 4.15, 6.45 en 9.15 uur. 16
jaar.
PASSAGE: "Game of death"
dag. 2, 7 en 9.30 uur, za. en zo.
1.30, 4, 7 en 9.30 uur. 16 jaar.
STUDIO 2000: "Grease", dag. 2,
7 en 9.30 uur, zo. 1. 7 en 9.30 uur.
AL.
DE UITKIJK: "The cheap de
tective", dag. 2, 7.15 en 9.45 uur
(di. avond gesloten) AL.
AMSTERDAM - Zelfs
het kleine Afrikaan
se Togo is met een
filmisch eerherstel
van "De rat" verte
genwoordigd op Ci-
néstud, het interna
tionaal studenten
filmfestival dat deze
maand voor de zesde
keer in Amsterdam
wordt gehouden.
Tot 23 november
zijn in het Kriterion-
theater 101 korte en
langere films te zien,
door studenten in
dividueel of in
groepsverband ge
maakt, dat laatste in
een aantal gevallen
binnen het raam van
hun opleiding Er
werden trouwens
ook films in het pro
gramma opgeno
men van collectie
ven, die niet of niet
uitsluitend uit stu
denten bestonden.
De inzendingen zijn
onder meer afkom-
stog uit Amerika,
Canada, Engeland,
Scandinavië, Oost-
Europa, Israël,
Zwitserland, België
en natuurlijk het ei
gen land.
Cinéstud is er nog al
tijd trots op dat het
eerste festival (in
1960, ook al in de
studentenbioscoop
Kriterion) filmpjes
werden bekroond
van de Pool Roman
Polanski en de
Tsjech Jan Nemec,
die toen hun naam
nog moesten maken.
Ook ditmaal worden
aanmoedigingsprij
zen toegekend, on
der meer op basis
van enquetes onder
het publiek en de
pers. De kosten van
het festival, waarop
sociale documentai
res sterk zijn verte
genwoordigd, wor
den door CRM, de
gemeente Amster
dam, het Prins
Bernhard-fonds en
de Nederlandse Bio
scoopbond gedra
gen.
De organisatoren laten
het niet bij de film
vertoningen. Op 20
en 21 november gaat
een internationaal
gezelschap onder
meer in forum ver
band over het thema
"film en filmoplei
ding" praten en is er
in samenwerking
met het IKON een
symposium met als
inleider de befaam
de Amerikaanse do
cumentairemaker
Frederick Wiseman
en zijn BBC-collega
Geoffrey. Verder
wordt in de loop van
de week nog aan
dacht geschonken
aan verschillende
cumentair film-ma
ken en draaien tij
dens een marathon
voorstelling in de
nacht van zaterdag
op zondag de eerste
films van de Ita
liaanse cineasten
Visconti, Bellocchio
en Bertolucci.
Op mijn stuKje onder deze titel in
LD/AD van 1 november heb ik
een aantal reacties gekregen. En
kelen, waaronder de heer Snij
ders in zijn reactie in LD/AD van
7 november, vonden dat ik van
een onjuiste vergelijking uitging.
Bij de invoering van de AOW in
1957 hebben de werknemers in
het bedrijfsleven een loonsver
hoging gehad om de AOW-pre-
mie te compenseren. De ambte
naren kregen die verhoging niet,
omdat de overheid de AOW-
premie voor haar rekening nam.
Volgens de heer Snijders blijkt
uit de salarisverschillen tussen
het particuliere bedrijf en de
overheid, "dat de overheid wel
degelijk rekening houdt met het
feit dat zij de AOW-premie be
taalt."
Over deze reacties wil ik graag het
volgende opmerken. In de eerste
plaats was het helemaal niet mijn
bedoeling een uitspraak te doen
over de vraag of ambtenaren in
het algemeen en in de totaliteit
van hun beloning al dan niet
worden bevoordeeld boven an
dere werknemers. Deze vraag is
zo ingewikkeld dat die niet in het
kader van een ingezonden stuk is
te beantwoorden.
Ik heb alleen een misverstand wil
len rechtzetten, dat door mij werd
gesignaleerd in het stukje 'Gelijk
recht' van de heer Schilder in de
ze krant. Het misverstand dat bij
een ambtenaar een deel van de
AOW van zijn pensioen wordt af
getrokken, terwijl dat bij andere
werknemers niet zou gebeuren.
Ik heb getracht mijn betoog met
een vereenvoudigd rekenvoor
beeld te verduidelijken. Daaruit
bleek dat bij een gelijk bruto sala
ris vóór de pensionering het to
tale pensioeninkomen van de
ambtenaar hoger, en de daarvoor
door hen in totaal betaalde pre
mie lager is dan bij een werkne
mer in het bedrijfsleven.
Nu de tegenwerpingen van de heer
Snijders en anderen. Houdt de
overheid bij de vaststelling van
het brutosalaris rekening met het
feit dat zij de AOW-premie be
taalt? Dan zou het minimumloon
bij de overheid ook lager moeten
liggen dan in het bedrijfsleven.
Dat is echter niet het geval; beide
zijn exact aan elkaar gelijk (thans
1722,50 per maand).
Het lijkt mij dan ook waarschijnlijk
dat in het door de heer Snijders
genoemde voorbeeld van een
verpleegkundige, niet de over
heid, maar het particuliere zie
kenhuis rekening houdt met het
feit dat voor de collega's in over
heidsdienst de AOW-premie
door de overheid wordt betaald.
Of dit een algemene regel is, waag
ik te betwijfelen. Uit een onlangs
gehouden salarisenquète onder
ingenieurs bleek dat de salaris
sen van ingenieurs tot 35 jaar bij
de overheid gemiddeld hoger zijn
dan in het bedrijfsleven.
Tenslotte het andere voorbeeld dat
de heer Snijders geeft. Ik kan het
niet helemaal narekenen, maar ik
wil graag geloven dat het feitelijk
juist is. Ik merk daar wel bij op
dat het niet alleen bij de overheid,
maar ook bij de particuliere be
drijven niet meer dan 40 dienstja
ren meetellen voor het pensioen.
Ook wat dit betreft wordt de
ambtenaar dus weer niet bena
deeld ten opzichte van andere
werknamers.
Op de voor- en nadelen van het
functioneel leeftijdsontslag op
60-jarige leeftijd (met behoud
van een vrij groot deel van het
salaris) wil ik hier niet nader in
gaan; dat zou ons te ver van ons
onderwerp voeren. Wel wil ik nog
wat zeggen over het bedrag van
31.920 - dat de heer Snijders be
cijfert als door hen (neem ik aan)
te betalen extra pensioen- en
AOW-premie. De vraag is of dit
bedrag opweegt tegen het door
mij becijferde pensioenvoordeel
voor ambtenaren van 3000,- per
jaar.Om die vraag te kunnen
beantwoorden moet men nagaan
wat het kost als men bij een le
vensverzekeringsmaatschappij
een lijfrente van 3000,- per jaar
zou willen kopen. Op 65-jarige
leeftijd kost dat ruim 44.000,-
als die uitkering een vast bedrag,
dus niet waardevast is. Als die
uitkering wel waardevast is, zoals
dat met de AOW ook het geval is,
kost dat naar schatting ongeveer
60.000,-
Het is in elk geval nog heel wat
meer dan de bijna 32000,- die de
heer Snijders teveel betaald
meent te hebben.
dr. ir. J.P. van Es
Rijn- en Schiekade 8
Leiden.
(Discussie gesloten, red.)
Ondergetekende is
het volkomen eens met Prof. Bas-
tiaans van de Rijksuniversiteit te
Leiden, in z'n commentaar achter
het nieuws van donderdagmor
gen 9 november betreffende de
zaak "Aantjes".
Het is een volkstribunaal gewor
den, geen rekening houdend na
33 jaar met allerlei verzachtende
omstandigheden, 'n Zeer integer
mens en bekwaam politicus
wordt na 33 jaar gewoon even
zonder 'n weerwoord te hebben
gehoord aan de kant gegooid, er
ger. hij en z'n hele gezin en de
kring daaromheen worden gegij
zeld.
Aantjes daalt in mijn achting geen
milim.eter, integendeel. Hoe
waardig was z'n afscheid. Het zal
van Agt veel stemmen kosten,
niet om de affaire Aantjes maar
om van Agt's onrechtvaardige en
vooral onchristelijke houding.
Volgens mij is hij dan toch van
"beton"
M.C.J. Bosch
Topaaslaan 188
Leiden.
