voor filmfestivals
Een amusante
moordpartij
Huppert sterk in
film vanChabrol
Belangstelling is aan het tanen
FILMS
DEZE
WEEK
VROUWENFILMS IN
FILMHUIS LVC
„MOORD OP DE NUL
Joris Ivens
vijftig jaar
cineast
VRIJDAG 3 NOVEMBER 1978
ÉS
UTRECHT (GPD) - De filmfestivals van Utrecht, Arnhem
en Rotterdam worden in hun bestaan bedreigd door
plannen tot het organiseren van een Filmweek Amster
dam die de andere overbodig zou maken. Voor de Cine-
manifestatie Utrecht lijkt als eerste de noodklok te luiden
nu de fut eruit schijnt te zijn bij het feest dat ooit Neder
lands belangrijkste filmgebeurtenis is geweest.
Er was dit jaar, voor de zevende Ci-
nemanifestatie, opnieuw een be
langwekkend programma sa
mengesteld. Prominenten uit de
internationale filmwereld als
Ferreri, Skolomowski, Citti,
Schmid en Trotta kwamen naar
Utrecht. Desondanks zijn de
voorstellingen vaker voor minder
dan éénderde bezet dan dat ze
zijn uitverkocht.
Waaraan is de verflauwde belang
stelling te wijten? Zijn de cine
fielen uitgestorven? Natuurlijk
niet, maar de filmgekken in
slaapzak, die in de jaren zestig
geen film ongezien wilden laten,
kunnen in 1978 geen passe-par-
touts meer kopen. In 1970 kon
den ze voor 50 gulden 22 voor
stellingen zien. Nu moeten ze 121
gulden neertellen voor 22 voor
stellingen, als ze genoegen ne
men met de goedkoopste plaat
sen van f5,50. In Springhaver
kom je trouwens niet eens binnen
voor minder dan f 7,50. Overigens
heeft Springhaver het in de ma
laise het ergst te verduren, aange
zien het extra programma van dit
theater volledig buiten het offi
ciële programmaboekje is ge
houden.
Elan
Belangrijker is het gebrek aan elan
van de organisatie, die verzuimd
heeft initiatieven te ontplooien
om het publiek enthousiast te
maken. Waar in Arnhem nog
steeds de halve stad de vlag uit
steekt ter gelegenheid van de
Filmweek, de middenstand be
trokken is met etalageversierin
gen en prijsvragen, de blaaska
pellen aubades brengen, en de
burgemeester ten stadhuize ont
vangt, daar is in Utrecht het
randgebeuren allang doodge
vallen. Alleen over een afstand
van honderd meter langs een Ou
de Gracht merkje nog dat er iets
bijzonders aan de gang isap.
Uit de begroting van deze Ctfftema-
nifestatie blijkt dat het bedrijfs
leven nauwelijks nog financieel
bijdraagt aan het filmfeest. De'to-
tale kosten (geraamd op 137.300
gulden) worden voornamelijk
gedragen door de gemeente
Utrecht (58.800 gulden subsidie
plus 17.000 gulden garantie), de
provincie Utrecht (14.000 gulden)
en CRM (31.000 gulden). De bio
scooponderneming Wolff (die we
tot in lengte van dagen dankbaar
mogen blijven voor het feit dat ze
überhaupt ooit, en geheel voor
eigen rekening, met een Cinema-
nifestatie zijn begonnen) ont
vangt vergoedingen voor zaal-
huur (6000 gulden) en perso
neelskosten (19.000 gulden).
Natuurlijk schiet de onderneming
er sowieso financieel bij in en
raakt erg veel extra tijd en moeite
kwijt aan de manifestatie. Daar
staat echter wel het een en ander
aan. goodwill en publiciteit te
genover. Als sponsor is Wolffs in
zet echter nog steeds loffelijk,
maar geen onvervangbaar dra
gende factor meer.
Eigenaardig is dat de gemeente dit
jaar met een extra garantie van
14.000 gulden moest bijspringen,
als gevolg van het feit dat dit jaar
in één keer de garantie weg viel
van het door de Bioscoopbond
opgerichte Stimuleringsfonds
voor Kunstzinnige Films. In 1976
zette de bond ineens zijn schou
ders onder de Cinemanifestatie,
in 1978 valt die steun (financieel
althans) even plotseling weer
weg. Wat daarvan te denken?
Een politieke truc (eerst iets opbla
zen om het des te harder te kun
nen laten springen) wil ik er niet
achter zoeken. Maar een teken
aan de wand is het zeker. Want
vanuit het Nederlandse filmbe
drijf (een paar ënthousiastelin-
gen niet te na gesproken) is de
medewerking aan deze Cinema
nifestatie heel miniem geweest.
Vooral de concerns die distribue
ren en in Amsterdam een stoot
bioscopen exploiteren, waren
niet mee te krijgen.
Overbodig
In La Dentellière van de Zwitser
Claude Goretta was ze daar in
eens: Isabelle Huppert. Een tot
dan toe vrijwel onbekende actri
ce. die met haar rol van het timide
kapstertje Pomme in één klap de
harten van velen veroverde. Wie
mocht denken dat de pas 23-jari-
ge Francaise een eendagsvlieg
zou zijn, moet terstond Violette
Nozière gaan zien. Isabelle blijkt
namelijk als Violette ook van een
in veel opzichten aan Pomme te
gengesteld karakter, iets heel
Violette Nozière; regie: Claude
Chabrol; hoofdrollen: Isabelle
Huppert en Stéphane Audran;
theater: Camera: leeftijd 16 jaar
moois te kunnen maken. Op het
filmfestival van Cannes werd ze
er dan ook terecht voor onder
scheiden. Een eer die de film zelf
niet te beurt viel en ook dat is niet
al te verwonderlijk. Weliswaar
heeft regisseur Claude Chabrol
van dit in de jaren dertig spelende
drama een fraaie sfeertekening
gemaakt, maar de uitwerking is
als geheel toch wat minder ge
slaagd. Om te beginnen echter
eerst even in het kort de inhoud.
Violette Nozière is de waar ge
beurde geschiedenis van een 18-
jarig meisje dat een dubbelleven
leidt. Voor haar ouders probeert
ze de schijn van een keurig meisje
op te houden, maar eenmaal bui
tenshuis stort ze zich in het
"mondaine" studentenleven. Die
kant van haar dreigt aan het licht
te komen als ze bij één van haar
sexuele avontuurtjes syfilis op
loopt. 'Een erfelijke zaak', be
weert ze, maar daar zijn haar
moeder en peetvader niet al te
zeer van overtuigd. De situatie
wordt thuis langzamerhand on
houdbaar en Violette besluit daar
op rigoreuze wijze een einde aan
te maken. Ze vergiftigt haar ou
ders. De eerste keer mislukt dat
echter. Als ze financieel onder
druk komt te staan omdat een
hopeloze verliefdheid op een
charlatan alleen met veel geld te
redden is, probeert Violette het
echter nog een tweede keer. Dit
keer met meer succes: pa over
lijdt, maar ma overleeft het. Vio
lette wordt gearresteerd en ter
dood veroordeeld. Dat wordt la
ter veranderd in dwangarbeid en
in '45 volgt zelfs gratie.
Chabrol heeft aan de ene kant ge
probeerd die geschiedenis van
Violette zo droog mogelijk te ver
tellen (Violette toont nauwelijks
emoties), maar aan de andere
kant gebruikt hij weer flash
backs om juist mededogen met
het arme kind op te roepen. Een
merkwaardige tweeslachtigheid.'
Verder gebruikt hij steeds korte
fragmenten, die zelden volledig
op elkaar aan sluiten. Een voor de
bezoeker vermoeiende methode,
die zich na enige tijd ook gaat
wreken. Zelfs de aanwezigheid
van Isabelle Ruppert kan daar
niets aan veranderen.
BART JUNGMAN.
Hinderpaal
Een belangrijke reden lijkt het in
Amsterdam sinds lang broeiende
verlangen in de hoofdstad een ei
gen filmfestival op te bouwen,
dat de Cinemanifestatie en de
Filmweek Arnhem en liefst ook
het Rotterdamse Film Interna
tional overbodig moet maken.
Een paar meningen daarover; Pe
ter Goedings (distributeur en ex
ploitant te Amsterdam): „Dat is
heel gek. Zowat alle hoofdsteden
ter wereld - noem ze maar op,
Londen, Parijs, New York, Ber
lijn, Montreal, Brussel - hebben
een eigen festival. Amsterdam
niet. In Nederland zitten de festi
vals in provincieplaatsen, waar ze
in het buitenland nooit van ge
hoord hebben".
Hans Saaltink (programmeur van
de Cinemanifestatie): „Toen Am
sterdam 700 jaar bestond, was er
een speciale commissie ingesteld
om iets aan film te gaan doen. Na
maanden werd er plotseling op
de tafel geslagen, want er bleek
voor nop te zijn geconfereerd: er
was geen geld. Arnhem en
Utrecht zijn klein begonnen en
langzaam volwassen geworden
en de subsidies van stad en pro
vincie zijn daar meegegroeid. Ik
weet dat er een hoop mensen zit
ten te wachten op een jaarlijkse
filmweek Amsterdam, maar er
schijnt daar geen geld voor te
zijn. De CRM-garanties zouden
Huub Bals die de Cinemanifesta
tie en Film International heeft op
gezet.
nog wel overgeheveld kunnen
worden naar Amsterdam. Toch is
het te hopen dat die filmweek
Amsterdam er komt, want met
dezelfde inspanning kun je dan
waarschijnlijk een groter publiek
*en een groter rendement vin
den"
- Dat zou dus het einde betekenen
voor de festivals van Arnhem en
Utrecht?
Hans Saaltink: „Een filmweek Am
sterdam zou er moeten komen in
overleg met de besturen van de
festivals van Arnhem en Utrecht,
want die festivals zouden dan
worden vervangen. Misschien
zouden producenten in het ui-
tenland het aardiger vinden als
hun films in Amsterdam worden
gedraaid, inplaats van in plaatsen
als Utrecht en Arnhem, waar ze
nog nooit van hebben gehoord.
Hypothetisch kun je dan een veel
beter programma maken. Maar ik
ben heel tevreden in Utrecht.
Want een Cinemanifestatie en het
Rotterdamse Film International,
beiden door Huub Bals opgezet,
hebben toch een bepaalde sfeer
laten groeien. En dat deel laat
zich dan heel moeilijk organise-
Saaltink meent dus dat een Am
sterdamse filmweek voorlopig
zou afspringen op financiële
knelpunten. Dat gelooft niet Jan
de Vaal (directeur van het Film
museum in Amsterdam): „Met
Amsterdam 700 was het alleen zo
dat het budget voor die specifie
ke festiviteiten het organiseren
van een filmweek niet toeliet.
Maar het lijkt me dat de gemeente
Amsterdam voor gewoon een
Amsterdams filmfestival in de
toekomst best zal willen bij
springen. Voor mij zou die film
week van Amsterdam 700 het be
gin hebben betekend van een
jaarlijks terugkerend evenement.
De Bioscoopbond stond klaar,
maar de gemeente durfde toen
niet".
„Het staat voor mij vast dat Neder
land één groot filmfestival nodig
heeft, wat plaats dient te vinden
in de hoofdstad. En dat een einde
maakt aan de versnipperde toe
stand van nu. Het zou de Cine
manifestatie en de filmweek
Arnhem overbodig maken en wat
mij betreft ook „Rotterdam"
Zo'n festival zou door Huub Bals
en Hans Saaltink geprogram
meerd kunnen worden, de twee
enigen in Nederland die hebben
bewezen zoiets te kunnen"
„Een hinderpaal is alleen de plaats
waar je zoiets kunt laten plaats
vinden. In Amsterdam heb je
meerdere bioscoopconcerns die
elkaar beconcurreren. Het festi
val zou dan terecht moeten ko
men op neutraal terrein. Ik zal het
helemaal niet gek vinden als voor
deze en andere doeleinden een
speciaal festivalgebouw zou ko
men, met meerdere zalen, een
ontvangsthal met allure, uitge
breide accommodaties voor de
pers en dergelijke".
Zo'n gebouw is er dus nog lang niet,
maar er zijn wel andere oplossin
gen bedacht. Laurens Geels (me
de-organisator van de Cinemani
festatie, ex-secretaris van de Bio
scoopbond en momenteel func
tionaris bij het Amsterdamse
bioscoopconcern Meerburg):
„De grote concerns City, Tu-
schinski en Meerburg zullen el
kaar niet makkelijk de eer gun
nen van zo'n festival. Maar er zijn
diverse blauwdrukken te beden
ken om conflicten te vermijden.
Zo is al bedacht datje het festival
afwisselend kunt houden het ene
jaar aan het Leidseplein, het vol
gend jaar aan het Rembrandts-
plein. Zo zouden de concurren
ten gelijk op kunnen delen. Een
andere mogelijkheid is om het
aan een kleinere, Amsterdamse
exploitant te gunnen".
.,Ik vind wel dat die festivalbunde
ling er moet komen. Samen met
Hans Saaltink knokte ik er al heel
lang voor. Er is een behoudend
deel in de Bioscoopbond dat
wenst vast te houden aan de
filmweek Arnhem. Terwijl de
mensen die het hardste knokken
voor een filmweek Amsterdam,
dat het meest jammer zouden
vinden voor de Utrechtse Cine
manifestatie".
Een Amsterdamse exploitant uit
het midden. Wie zou dat kunnen
zijn? Cor Koppies opent volgend
jaar aan het Leidseplein een drie
voudig Cinetol-Centrum, waarin
ook een filmhuis is onderge
bracht. Koppies is vanouds een
van de ruimst denkende bevor
deraars van de kunstfilm in Ne
derland. Hij heeft altijd Radema
kers' films beschikbaar gesteld
voor Arnhem en Utrecht. Hij ge
looft in festivals.
Filmweek
Koppies: „Ik zou Cinetol-Centrum
graag in gebruik hebben geno
men met een speciale filmweek.
Het punt is alleen dat niet valt te
zeggen of de opening nog in de
cember plaats kan vinden of dat
het maart zal worden. En onder
die omstandigheden valt er niets
te organiseren. Dus breng ik in
Amsterdam een filmweek, later
in het jaar. Ik moet alleen nog ze
ker weten wanneer „Arnhem"
plaatsvindt. Als dat eind oktober
is, dan vindt mijn filmweek waar
schijnlijk begin september
plaats..."
.,Het is dan de bedoeling dat zoiets
jaarlijks gaat plaatsvinden. Een
filmweek met niet alleen films
van mij. Het is zeker niet mijn be
doeling meteen zomaar Arnhem
en Utrecht te overvleugelen. Ik
vind ook wel dat er een groot Am
sterdams festival zal moeten ko
men, maar dat is er niet in één
keer. Ik wil ook helemaal geen
claim leggen op zo'n festival.
Maar ik wil wel iets beginnen dat
kan uitgroeien, net zoals Wolff in
Utrecht klein is begonnen en is
uitgegroeid met de Cinemanifes
tatie".
In samenwerking met het Vrouwenhuis Leiden organiseert het
Filmhuis van het Leids Vrijetijdscentrum in de maand november
een cyclus van vier avonden, waar uitsluitend "vrouwenfilms" te
zien zullen zijn: films gemaakt door vrouwen over specifieke
vrouwenproblemen.
De cyclus begint donderdag 9 november met twee korte films, ril.
"Interview met Simone de Beauvoir" van Alice Schwartzer,
waarin de beroemde Franse schrijfster haar visie geeft over de
positie van de vrouw en de vrouwenbeweging en de Engelse
tv-film "Equel Pay Today... or Tomorrow" over de strijd van
Engelse vrouwen in een fabriek voor gelijke rechten en beloning.
Op donderdag 16 november draait "Shirin's Hochzeit" van de
Duitse regisseuse Helma Sanders uit 1974, een film over een
Turkse vrouw die haar man achterna reist, maar ten onder gaat
aan werkloosheid, armoede en prostitutie. Op 23 november wor
den weer twee korte films vertoond, nl. "Woman to Woman" van
de Amerikaanse Donna Deitsch, een film over prostituées. huis
vrouwen, moeders en lesbische moeders en "Comedy in six un
natural acts" van Jan Oxenberg, een Amerikaanse satire op de
verschillende stereotiepen die bestaan ten opzichte van lesbische
liefde, met name in de Hollywood-films. De cyclus wordt 30
november afgesloten met "Adoptie" van de Hongaarse Martha
Mészaros, een speelfilm over een geëmancipeerde, werkende
vrouw en haar verlangen naar het moederschap.
Naast de films zal er elke avond een spreekster zijn, die een korte
inleiding zal houden, waarna er gediskussieerd en vragen gesteld
kunnen worden.
Wie wel eens met de geschriften
van Agatha Christie in aanraking
is gekomen, heeft moeten consta
teren dat in haar boeken de lijken
net zo veelvuldig ter aarde stor
ten als bladeren in november. Het
kon dan ook niet missen dat
"Dood op de Nijl" heel wat bloe
derigs te zien geeft. Maar wie de
tomatenketchup ervan kan af
zien, zal zich best amuseren bij
dit amusante "reisverhaal"
Christie wist altijd zoveel grap
pigs om haar personen heen te
weven, dat het net lijkt of de
moorden ook niet zo serieus be
doeld zijn. Het zijn meer grapjes,
die nodig zijn om de rest van haar
personages aan het werk te laten.
"Dood op de Nijl"; naar een boek
van Agatha Christie; met Peter
Ustinov, Mia Farrow, David Ni-
ven, Bette Davis en vele ande
ren; Lido 1; 16 jaar.
Ook nu weer is er tijdens de boot
reis heel wat werk aan de winkel.
Tenslotte is er een rijke erfgena
me aan boord, jong, knap en dom
bovendien. Want wie trouwt er
nu met de verloofde van je vrien
din, als je toch al benijd wordt
door iedereen? Want het kamer
meisje haat haar, omdat ze geen
bruidsschat van de gefortuneer
de dame krijgt, de advocaat heeft
haar opgelicht, de excentrieke
schrijfster wordt door haar met
een proces bedreigd en de geaf
fecteerde baronesse (Bette Davis)
wordt hevig aangetrokken door
de juwelen. En zo lopen er aan
boord van het schip heel wat
mensen met moordlust rond. Het
kan dan ook niet anders dan de
pas gehuwde erfgename krijgt
een kogel door het hoofd.
Maar dat is nog niet het einde van
de ellende. Want natuurlijk heeft
een getuige de moordenaar ge
zien, dus die moet ook worden
opgeruimd. En deze moord is
weer aanleiding voor een volgen
de.
Enfin, wie echt wil weten waar het
om gaat moet het boek maar le
zen of de film gaan zien. Maar
.,Ik twijfel er niet aan of de gemeen
te Amsterdam springt dan bij.
Moet je bedenken wat voor een
schitterend festival je kunt ma
ken met al die theaters aan het
Leidseplein. En met een Film
museum en een uitstekend geou
tilleerd, alternatief theater als De
Melkweg op loopafstand. Dat kan
uitgroeien tot iets groots, com
pleet met een film markt als in
Cannes of Milaan. Op internatio
naal zakelijk niveau is daar in de
ze tijd van het jaar, september
dus, grote behoefte aan". Kortom
de Amsterdamse filmweek is er
feitelijk al.
AMSTERDAM - Het Nederlands
Filmmuseum heeft een zo volle
dig mogelijke terugblik samen
gesteld van het werk van Joris
Ivens, die deze maand vijftig jaar
cineast is en tevens zijn tachtigste
verjaardag viert. De terugblik be
staat uit 21 voorstellingen en een
tentoonstelling en wordt gehou
den van 11 november tot 2 de
cember in het museum in Am
sterdam.
In december is de tentoonstelling
in het museum Boymans van
Beuningen in Rotterdam te zien,
terwijl de films worden vertoond
in het filmhuis van de Rotter
damse kunststichting.
Eenzelfde reizende tentoonstelling
en een speciaal samen te stellen
terugblik op Ivens' belangrijkste
films worden voorbereid. Ze
zullen volgend jaar een Europese
tournee maken en vervolgens
naar o.a. Amerika, Canada en
Mexico gaan.
Deze maand wordt Joris Ivens tachtig jaar. Bovendien viert hij
november ook zijn vijftig jarig jubileum als cineast
Agatha Christie zou Agatha
Christie niet zijn geweest als ze
geen kleurrijk detective aan
boord had gebracht die de raad
sels moet oplossen. Peter Usti
nov was bereid voor de rol van de
Belgische monsieur Poirot ga
rant te staan. Hij doet dat veel
voortreffelijker dan een of ander
liefdadigheidsgala presenteren.
En het is met name dank zij hem
dat "Moord op de Nijl" van begin
tot het verre eind blijft boeien.
Ondanks het feit dat de film af en
toe een beetje "inzakt" vanwege
een mislukte poging van de re
gisseur om de spanning nóg ho
ger op te voeren.
ANNEMIEK RUYGROK
Hooper:
onbenul
in persoon
Sonny Hooper is een stuntman.
Voor veel geld valt hij van daken,
springt hij uit helikopters en
"vliegt" hij in een auto met rake
taandrijving over een brandend
ravijn. In al dit soort grappen
heeft hij een dierlijk soort plezier
en zijn stunts trekken menige
filmregisseur. Op kritieke mo
menten mag Hooper dan de
"held" vervangen.
"Hooper". Regie: Hal Needham. In
de hoofdrollen Burt Reynolds,
Jan-Michel Vincent en Sally
Field. Theaters: Trianon, Lei
den, en Euro 4, Alphen aan den
Rijn.
Kortom: leuk werk, en goed be
taald. Maar er zit natuurlijk wel
een flinke adder onder het gras.
Want het kijken naar stunts (en
daar draait het in deze film eigen
lijk om, het is gewoon een dom
me stuntfilm) verveelt op den
duur ook weer. De bioscoop-be
zoeker mag naturlijk niet het ge
voel krijgen, dat hij in de hoek
van de voyeur wordt gedrukt die
zich hoopvol afvraagt wanneer er
nu écht eens iemand te pletter
vliegt.
Welnu, daar is in deze film het vol
gende op gevonden. Hooper (vol
strekt ongeloofwaardig gespeeld
door Burt Reynolds) is een twij
felaar. Hij vraagt zich af, of het
stuntwerk niet ten koste zal gaan
van zijn gezondheid. Een heus
probleem? Welnee. Want als het
er op aankomt kruipt hij echt wel
weer achter het stuur, en ramt hij
weer een benzinestation. Zo is
Hooper, die slapjanus van de bo
venste plank, toch nog geworden
tot de held met het menselijke
trekje.
Wie stunts wil zien, kan desnoods
nog wel naar "Hooper" gaan kij
ken. Voor Sonny Hooper hoeft hij
niet te gaan.
HENK VEGTER
Weg uit Leiden
"Coming home" - Van korte
duur )één week) was het genoe
gen deze film over Vietnam-ve
teranen in Leiden te hebben.
Het is niet de eerste maal dat
een uitstekende film hier zo'n
kort leven is beschoren. Maar
voor een film over dit onder
werp is het des te betreurens
waardiger, dat het Studio-thea
ter niet nog even kon prolonge-
Blijvers
"Grease" - Veel muziek, maar in
het verhaal zit weinig wol,
Luxor, Leiden.
"Aasgieren vallen aan" - Ge
welddadige exploitatie van
Afrika, Lido 2, Leiden.
"The boys from Brasil" - Hitler-
tjes in de dop, Studio, Leiden,
Euro 1, Alphen.
"Ben Hur" - Uit de tijd dat ze
nog vreselijk lange films maak
ten, Euro 3, Alphen.
Nieuw in Alphen
"The Betsy" - Een corrupte
coureur en de auto van de toe
komst, naar een boek van Ha
rold Robbins.
Kindermatinee
"Laurel en Hardy bij de lucht
bescherming" - Camera, Lei
den.
"Peter en de draak Elliot" -
Studio. Leiden.
"Alice in Wonderland" - Rex,
Leiden.
"Bello en de jacht op de dia
mant" - Euro 1, Alphen.
Nachtfilms
"1001 Nacht" - Camera, Leiden.
"Verpleegsters op pad" - Rex,
Leiden.
"Pat Garrett and Billy the
Kid" - Euro 1, Alphen.
"Play it again Sam" - Euro 2,
Alphen.
"Meisjes achter tralies" - Euro
3, Alphen.
"Hooper" - Euro 4, Alphen, ook
avondvoorstelling.
Rex
"Meisjes die van toeten noch
blazen weten", maar ze komen
er snel achter.
APOLLO 1 wegens renovatie
gesloten.
APOLLO 2 "Konvooi van de
angst", dag. 7 en 9.30 uur, do.,
vr., ma. en di. ook 2 uur. 16 jaar.
ASTA"Grease", dag. 2.30, 7 en
9.30 uur, zo. 1.30,4,7 en 9.30 uur.
AL.
BIJOU :"The cheap detective",
dag. 2,7.30 en 9.45 uur, zo. 1.30,4.
7.30 en 9.45 uur. AL.
CALYPSO :"Herfstsonate",
dag. 2.15,7.15 en 9.30 uur, zo. 1.45,
4.15, 7.15 en 9.30 uur. 16 jaar.
CAMERA"Salo of de 120 dagen
van Sodom", dag. 2.15, 7 en 9.30
uur, zo. 1.30,4.15,7 en 9.30 uur. 16
jaar.
CINEAC :"The Swarm", dag.
1.30, 4, 7 en 9.30 uur, za.. zo en
woe. 7 en 9.30 uur. 12 jaar.
CORSO :"This is America",
dag. 2,6.45 en 9.15 uur, zo. 1.45,4,
6.45 en 9.15 uur. 16 jaar.
DU MIDI :"De vrouw die twee
keer leefde", dag. 8.15 uur, vr. en
za. 7 en 9.30 uur, zo. 4, 7 en 9.30
uur. 16 jaar.
EURO :"Ben Hur", do. en vr.
1.30 en 7.30 uur, za. en zo. 3 45 en
7.30 uur, ma. en di. gesloten,
woe. 7.30 uur. AL.
METROPOLE 1 "Moord op de
Nijl", dag. 2 en 8.15 uur. AL.
METROPOLE 2 "Bye bye
monkey", dag. 2. 6.45 en 9.30
uur, zo. 1.15,4,6.45 en 9.30 uur. 16
jaar.
METROPOLE 3 :"De klom
penboom", dag. 2 en 8.15 uur. 16
jaar.
METROPOLE 4 "Saturday
night fever", dag. 2, 6.45 en 9.30
uur, zo. 1.15,4,6.45 en 9.30 uur. 12
jaar.
METROPOLE 5 :"High anxie
ty". dag. 2, 6.45 en 9.30 uur, zo.
1.15, 4. 6.45 en 9.30 uur. AL.
ODEON 1 "Moord op de Nijl",
dag. 2 en 8 uur. AL.
ODEON 2 "Meneer Klomp",
dag. 2, 6.45 en 9,15 uur, zo. 4.15,
6.45 en 9.15 uur. 16 jaar.
ODEON 3 ."An unmarried wo
man", dag. 2,6.45 en 9.15 uur, zo.
4.15, 6.45 en 9.15 uur. 16 jaar.
ODEON 4 :"Damien: Het twee
de Omen", dag. 2. 6.45 en 9.15
uur, zo. 1.45,4.15,6.45 en 9.15 uur.
16 jaar.
STUDIO 2000"Grease", dag. 2,
7 en 9.30 uur, zo. 1,7 en 9.30 uur.
AL.
