Max van den Berg: "Basis van PvdA vooral versterken Protest-schrijven houdt gehandicapten uitwijk VLOEIBAAR GAS IN JAPAN ERG WELKOM PAGINA 4 DINSDAG 31 OKTOBER 1978 DINS door Herman van Amsterdam Achteraf is Jaap van Alphen uit Rijnsburg blij dat hij het bijl tje er niet bij neer heeft ge gooid, toen dit jaar tijdens een wedvlucht vanuit de Franse plaats Orleans liefst 15 van de 20 duiven die hij had ingezet, niet meer op het hok terug keerden. "Mijn hart was er toen goed voor om er direct voor dit jaar een punt achter te zetten",zegt Van Alphen. "Bij die vijftien zaten al mijn cracks. Ik was ten einde raad. Een verloren jaar, dacht ik toen". Wat is het anders uitgepakt. Jaap van Alphen mag zich nu de algemeen kampioen noe men van de Nederlandse Al gemene Bond van Postdui- venhouders, afdeling west. De hele Leidse regio valt daar onder, veertien verenigingen in totaal. Jaap van Alphen, lid van de Rijnsburgse postduivenver eniging De Snelvlieger, wordt as. zaterdag gehuldigd. Het is de eerste keer dat de 32-ja- rige boekhouder postkantoor Katwijk) zo hoog grijpt. Al thans, in 1967 en 1968 behaal de hij die in duivenkringen felbegeerde titel ook, maar toen samen met zijn vader. "Die heeft nu ook weer een groot aandeel in mijn overwinning gehad", zegt. Van Alphen. "Het zijn hoofdzakelijk zijn duiven waar ik mee heb ge werkt. En daarnaast nog wat eigen kweek". Er kon afgelopen jaar bijna geen wedstrijd voorbij gaan of de duiven van Jaap van Alphen vlogen vooraan. "Na tuurlijk is het prettig als je over uitstekend vliegmate- riaal beschikt", zegt hij, "maar het belangrijkste is het niet. Waar het wellicht nog meer op aankomt is dat je ze een goede verzorging geeft en dat ze een onderkomen hebben dat aan alle vereisten voldoet Dat is de basis voor succes" Zaterdag krijgt hij ook de prij zen in handen die zijn duiven bij elkaar hebben gevlogen. Daar zit onder meer een reis naar Londen bij en een stereo installatie. Gisteren had Jaap van Alphen een collega uit Duitsland bij hem op bezoek. Die ving jaren geleden één van de uit de koers geraakte duiven van de Rijnsburger. "Hou 'm maar" liet hij de Duitser toen weten. Achteraf bleek dat hij een kampioensduif had weggege ven, die na een paar jaar tot de top-drie duiven van West- Duitsland behoorde... Met die Duitse duivenhouder wisselt hij nog regelmatig duiven uit Het ziet er niet naar uit dat het groepje gehandi capten dat op de nominatie staat om ingescha keld te gaan worden bij de verzorging van de plantsoenen in de Noordwijkse uitbreidings wijk Duinpark, in die wijk ook een werkplaats, tevens schaftruimte tot de beschikking krijgt. Het plan was om in de Pieter Bedijnstraat voor dat doel twee garageboxen om te bouwen, maar een handjevol omwonenden heeft daar per brief bij de gemeente protest tegen aange tekend. Met als resultaat dat burgemeester en wethouders het plan nu zo goed als hebben laten varen. De gehandicapten om wie het gaat behoren tot het personeel van de in Sassenheim gevestigde werkvoorzieningsschap 't Spectrum, een stichting die onder meer nauwe relaties on derhoudt met de zeven bollenstreekgemeen ten en die door die gemeenten ook wordt ge subsidieerd. Als "tegenprestatie" kunnen deze op hun beurt een beroep doen op de perso neelsleden van 't Spectrum, zij het dat die vanwege hun handicap slechts beperkt inzet baar zijn. Er zitten bijvoorbeeld mannen en vrouwen onder met rugklachten, er zijn er die een ledemaat missen en sommigen zijn geestelijk gehandicapt. Daardoor komen ze alleen in aanmerking voor lichte werkzaamheden. Dat doen ze in Sassen heim, waar 't Spectrum een eigen werkplaats heeft, of in de zogenaamde buitenprojecten. Een voorbeeld daarvan is het buitenproject van Staatsbosbeheer in Noordwijk. In het duingebied daar werken al een jaar of zes on der leiding van een werkmeester negen ge handicapten. Het is de bedoeling dat in de badplaats nog een tweede groep aan de slag kan. Bij het zoeken naar een geschikte werkplaats zit het de ge meente echter niet mee. Eerder al liet men het oog vallen op een gebouwtje nabij het bejaar dencentrum Hoogwaak. Maar ook daar rezen protesten van omwonenden. Het Noord wijkse raadslid Leo Schaap heeft zich nogal opgewonden over deze gang van zaken en in bedekte termen gesproken óver discri minatie van de gehandicapten. Volgens hem lijkt het er veel op alsof de Noordwijkers die geprobeerd hebben tegen het ombouwen van de garages, de gehandicapten liever zover mo gelijk uit de buurt willen houden De Noordwijkse wethouder Bedijn, voor zijn gemeente vertegenwoordigd in het bestuur van de stichting 't Spectrum, wil zich niet wa gen aan zulke boude uitspraken. "Ik heb nog niet kunnen nagaan wat precies de beweegre denen zijn geweest om tegen het plan van de gemeente te protesteren" 'Ik ga er vooralsnog van uit dat ze alleen bezwa ren hebben gemaakt omdat het bestemmings plan een dergelijk gebruik van de garages niet toestaat. En als dat zo is hebben ze niets on geoorloofds gedaan. Het is hun goed recht om daar iets tegen te ondernemen. En dan staan ze ook vrij sterk. Ik geloof niet dat we als gemeen tebestuur het plan er dan door krijgen. Of pas najaren procederen. Daarom lijkt het mij beter dat er snel naar iets anders wordt uitgekeken", aldus Bedijn, die overigens nog wel de bewus te briefschrijvers aan de tand wil voelen over hun motivatie. De mogelijkheden om binnen het Duinpark een geschikt werkonderkomen te vinden zijn be perkt. Waarschijnlijk zal het er op uitdraaien dat de gehandicapten een ruimte buiten de woonwijk wordt toegewezen. Of zo'n onderkomen ook door 't Spectrum zal worden geaccepteerd is onzeker. Directeur Kolkman: "Zodra de gemeente Noordwijk een beroep op onze mensen doet zullen wij beoor delen of de werkruimte geschikt is. De plaats is daarbij belangrijk. Het spreekt vanzelf dat het voor gehandicapten beter is dat ze vlakbij hun werk beschikken overeen eigen werkplaats en schaftruimte. Hun handicap vraagt dat. We wachten rustig af wat nu het alternatief gaat worden." De protestbrief is gestuurd uit naam van een stuk of tien bewoners van de Jan van Kanhof en Pieter Bedijnstraat. Ze hebben met hun brief nogal wat wrevel gewekt onder de overi ge bewoners van hun straat, die er duidelijk wél een stukje discriminatie in proeven. Om te voorkomen dat de goegemeente de indruk krijgt dat alle bewoners van beide straten ach ter de protestbrief staan, overwogen sommi gen de gemeente een brief te schrijven waarin een tegenovergestgelde mening wordt ver kondigd. Niet de bedoeling Volgens mevrouw Hazenoot, zij ondertekende de brief, is het geenszins de bedoeling de li chamelijk en geestelijk gehandicapten uit het Duinpark te weren. "Als dat de bedoeling was geweest had ik mijn handtekening nooit ge zet", zegt ze. "Ons is het alleen te doen om het feit dat de gemeente zich zomaar een paar huurgarages wil toeëigenen. Bovendien, zodra daar een werkplaats van is gemaakt, zal onge twijfeld voor de kinderen een stuk speelgele- genheid verloren gaan. Daar gaat het om. En om niets anders. Niemand van ons heeft iets tegen gehandicapten." GRONINGEN (GPD) - „Laat ik eerlijk zeggen dat ik Wim Meijer echt een goede kandidaat vind. Hij komt alleen uit dat kleine kringetje van Haagse bestuurders en ik vraag me af of dat per sè moet. Dat is een afweging die de partij moet maken. Ik vind er een zeker gevaar aan zitten dat het evenwicht ti^sen de kamerfractie en de rest van de partij verstoord wordt als ook de voorzitter uit die kring komt. Juist de socialistische beweging moet mijns inziens zor gen voor voldoende doorstroming op de belangrijke pos ten". Aan het woord Max van den Berg, de man die na acht jaar wethou derschap in Groningen een gooi doet naar het landelijk voorzit terschap van de Partij van de Ar beid. In april moet de PvdA een nieuwe voorzitter kiezen. Van den Berg en ex-staatssecretaris Meijer zijn voorlopig de enige kandidaten voor deze functie, nu zowel landdrost Han Lammers als Tweede-Kamerlid Jaap van den Doef zich hebben terugge trokken. Beiden overigens ten gunste van Meijer, die steeds meer als favoriet wordt gedood verfd. Voor Max van den Berg is dat geen reden om op te geven. Hij is bezig aan een intensieve campagne, hij drie weken eerder is voorzien terugkeerde van een verblijf in Mexico. Hij geeft interviews aan radiopro gramma's, dag- en weekbladen. Hij vervult bijna dagelijks spreekbeurten voor partij-afde lingen in het hele land. Van terug trekken is rtog geen sprake. Hij wil wel in debat met zijn concur rent, maar dan graag op basis van inhoudelijke zaken. Tegenstellingen „De discussie rond het voorzitter schap dreigt te ontaarden in eti- kettenplakkerij. waarbij Meijer wordt voorgesteld als de man die tegenstellingen zal overbruggen en ik als de man van de polarisa tie". Zelf ziet hij dat anders. „De socialistische beweging dankt haar ontstaan aan het zichtbaar maken van de tegenstelling tus sen arbeid en kapitaal. Wie dit soort tegenstellingen onder tafel wil stoppen, is bereid om af te stappen van de beginselen van de partij. Dat betekent natuurlijk niet dat je tegenstellingen moet zoeken waar ze niet zijn, maar als we werkelijke tegenstellingen willen verdoezelen, kunnen we even goed Van Agt kiezen. Die probeert alle tegenstellingen te versluieren. Dat past niet in de PvdA" r waarop Van den Berg de meningsverschillen in Gronin gen zichtbaar heeft gemaakt, heeft niet overal vertrouwen ge wekt in zijn vermogen om ver schillende stromingen in de par tij met elkaar te verzoenen. Niet alleen verdwenen het CDA en de WD uit het college van B en W, maar ook partijgenoten moesten het veld ruimen voor zijn daden drang. „Ik heb nooit gemerkt dat met mij niet was samen te wer ken. Het gekke is, dat die sugges tie juist van Lammers kwam, die wat dat betreft veel meer problemen heeft gekend". Stimuleren Bovendien vindt Van den Berg de positie van een partijvoorzitter anders dan van een wethouder. „Ik zit daar niet voor mijn eigen standpunt. In de Partij van de Arbeid is een aantal mensen sa mengekomen op een program,en die moeten samen beslissen over de koers. Als voorzitter moet je dat proces stimuleren en bewa ken. Ik kan bijdragen leveren aan de discussie, maar het gaat er niet Over de manier waarop dat moet gebeuren, heeft Van den Berg uitgesproken ideeën. Weliswaar heeft ook Meijer in zijn beleids plan gesteld dat de invloed van de afdelingen op de besluitvorming groter moet worden, maar Max meent dat hijzelf dat voornemen beter heeft uitgewerkt. „In de ja ren zestig is de partij wakker ge schud. Van een typische be stuurderspartij keerde men terug naar een socialistische stelling neming en werd er intern gede mocratiseerd. Maar dat blijkt een papieren democratie" „In feite beslist de partij over zoveel zaken, dat ze nauwelijks meer er gens over beslist. Ik vind dat we toe moeten naar een nieuwe be sluitvorming. De partij moet dis cussiëren over de hoofdpunten. De dagelijkse politieke strijd moet gevoerd worden door de mensen die daarvoor gekozen zyn. Nu worden de afdelingsse cretarissen zo met papier onder gesneeuwd, dat ze nauwelijks de hoofdlijnen kunnen vasthouden, laat staan dat er een goede dis cussie kan plaatshebben met de leden". De strategie van de ex-wethouder is duidelijk. Hij probeert steun te vinden bij de basis van de partij, fle afdelingen. Als hij voorzitter wordt, wil hij ook veel energie steken in het versterken van die afdelingen, bij voorbeeld door goede scholing van de bestuur ders. Dat moet wat hem betreft voorrang krijgen boven andere geldverslindende zaken. Het gaat hem er immers om dat zoveel mogelijk mensen op de juiste manier deelnemen aan de poli tieke besluitvorming. Antwoord Deze nadruk op de invloed van de basis betekent niet dat Van den Berg geen bijdragen heeft voor de discussies over de toekomst van de PvdA. Het ergert hem daarbij dat hij wordt afgeschil derd als een vage idealist. „Ik Jaap van Alphen (rechts) temidden van zijn duiven, die hem een reis naar Londen en een stereo-installatie hebben bezorgd. Links een Duitse collega, die een duif kreeg van Van Alphen. Het is nu één van de top-3 duiven in Duitsland... Tips voor deze rubriek kunt U elke morgen tot 10.00 uur aan mij kwijt, tel. 071-144941, toestel 215. U mag ook schrijven. TOKIO-OSAKA (GPD) - Terwijl onze volksvertegenwoordiging onlangs -t worstelde met de vraag waar in 1985 het Algerijnse vloeibare aardgas aan land moet komen, wordt in andere landen al volop het LNG (Liquidfied Natural Gas) uit verre streken aangevoerd. Ook in Japan dat voor 90 procent van zijn energiebehoefte afhankelijk is van invoer: een kwets- g bare positie Al voordat de oliecrisis de kwetsbaarheid vergrootte - de energievoorzie- ning steunt voor 75 procent op de aanvoer van ruwe olie - zocht Japan naar alternatieven. In dit kader begon in 1969 leveranties van LNG uit Alaska. Een jaar later startte de levering van vloeibaar aardgas uit Libië Spanje en Italië: Werkelijk grote transporten van LNG kwamen echter eerst eind 1972 op gang toen de eerste lading LNG uit Bruenei (aan de Noordwestkust van Borneo) naar Japan werd gebracht. Er werd een contract gesloten voor de levering van 3,7 miljoen ton LNG per jaar aan enige Japanse energie bedrijven. Inmiddels zijn de overeengekomen hoeveelheden 5 miljoen ton per jaar. Ook in Europa zat men intussen niet stil. De al lang bestaande afzet van LNG uit Algerije in Engeland en Noord-Frankrijk is nu uitgebreid met leveringen aan Zuid-Frankrijk, Spanje en de oostkust van de Verenigde Staten. Nederland komt dus achteraan. Logisch, want wij hadden im- I mers en hebben nog ons eigen aardgas. Bepalen we ons tot Japan, er is aan de LNG-terminals niet zoveel te zien.- I steigers, pijpleidingen, tanks en installaties om het gas van vloeibaar weer gasvormig te maken. En een tanker uiteraard. De genoemde hoeveelheid van 5 mihoen ton komt overeen met ongeveer 7 I miljard kubieke meter. Japan krijgt sinds 1977 ook LNG uit Aboe Dabi. De totale invoer zal ditj aar zo'n 15 miljoen ton belopen en in 1985 kan het 30 miljoen ton zijn. Dan wordt 6 a 7 procent van de energiebehoefte uit LNG gedekt. In 1999 kan de invoer zijn opgelopen tot 44 miljoen ton. Dat is dus een kleine 62 miljard kubieke meter. De heer A. M. Budd, speciaal in Japan verantwoordelijk voor het LNG- I transport over zee, noemde Japan dan ook een belijdende markt voor I LNG: „Wij zien een goede toekomst voor vloeibaar gas in dit land", zo zei I hij. De Shell zelf denkt tot 1999 bij projecten betrokken te zijn tot 14 I miljoen ton. Het verdere verloop zal mede afhangen van de prijsontwikkeling. LNG is I nu 2,5 maal zo duur als olie. De prijs moet dus omlaag. Vandaar ook dat I ondanks de hiervoor geschetste opkomst van het LNG, in het algemeen I het gebruik van LNG nog bescheiden is. Wil de zaak financieel haalbaar zijn dan moet het om grote hoeveelheden en langlopende contracten gaan, waarmee zeer forse investeringen zijn gemoeid. Vandaar dat maar een beperkt aantal landen, buiten Japan en de VS, er aan kan beginnen. LNG heeft evenwel een grote aantrekkelijkheid met name voor dichtbe volkte landen en daar valt Japan onder. LNG, trouwens aardgas in het algemeen, is een schoon produkt. Het geeft geen vervuiling. LNG wordt bovendien extra gezuiverd om het beter vloeibaar te kunnen maken. Het stoken van een elektrische centrale met LNG is dus heel wat prettiger voor de omgeving dan bijvoorbeeld met kolen. Om aardgas vloeibaar te maken moet met het onder atmosferische druk afkoelen tot -160 graden Celsius. Het volume wordt dan eenzeshonderd- ste van het oorspronkelijke. De tankers moeten dus de temperatuur in de tanks op -160 graden kunnen houden en daar zelf tegen bestand zijn. Een complicatie is dan ook dat scheepsstaal bij zo'n barre kou bros wordt. Daar is uiteraard wat op gevonden. De techniek daarvoor stamt uit 1964 toen Shell werd betrokken bij het eerste transport van LNG van Algerije naar Engeland. Het vloeibaarmaken heeft men al sinds de jaren veertig onder de knie. Het LNG uit Brunei komt in Japan terecht bij twee terminals van Tokyo Gas Company in Chiba en in Yokohama, in de baai van Tokio, en bij een terminal van Osaka Gas Company. Daar wordt er weer aardgas van gemaakt. Eenvoudig gezegd door het te verwarmen, Tachtig procent van het gas is (thans) bestemd voor elektriciteitscentrales I en 20 procent gaat naar particuliere huishoudingen. Max van den Berg - strijd om voorzitterschap ontaardt in etiketten- plakkerij - denk dat realisme is: het ant woord zoeken op de 'enorme problemen waar we voor staan: werkloosheid, armoede, bewa pening, energiecrisis en milieu zorg, bij voorbeeld. Realisme is het erkennen van deze proble men en er niet voor weglo-, pen". ,De partijvoorzitter is er om het debat te leiden over de vraag hoe we een samenwerking organise ren, waar we invloed hebben en hoe we produceren. Daarbij gaat het er niet om de Staat meer in vloed te geven,- maar de mensen zelf. Alle partijen, zelfs de onder nemers zijn het er over eens dat de overheid moet ingrijpen. De vraag is alleen hoe". .Rechts wil de lonen matigen, de publieke sector terughouden en de markt versterken. Maar die markt is verzadigd. Aanstekers produceren voor de Derde We reld is geen oplossing. De belang rijkste behoeften liggen in de publieke sector. Nog veel men sen hebben geen goede woning, menselijke werkomstandighe den, goed onderwijs en medische hulp. Door de terughoudende opstelling van de vakbeweging, die overigens uniek is in de we reld en de winst die we boeken door technische vondsten kun nen we werk scheppen en anders verdelen. Dat moet gecontro leerd worden door de gekozen organen". In de regering Het staat voor Van den Berg als een paal boven water dat de PvdA een rol moet spelen bij deze maatschappelijke veranderin gen. Van het kabinet-Van Agt zal het niet komen. Dat kabinet moet wat hem betreft dan ook zo snel mogelijk ten val worden ge bracht. „Het is volgens mij onzin om te denken dat we sneller terug komen in de regering door lief te zijn voor het CDA". Dat sluit niet uit dat er ooit weer met het CDA geregeerd kan wor den in zijn visie. Alleen niet met het huidige CDA, dat zich „rechts opstelt". P/let een CDA dat mor gen of overmorgen bereid is tot een andere positie, kan de PvdA volgens Max best een „gelegen heidscoalitie" sluiten. „Ik wil wel streven naar een progressieve meerderheid, maar we moeten natuurlijk zo snel mogelijk terug komen in de regering, als we daarin op basis van ons eigen programma kunnen deelnemen. Laat daarover geen misverstand bestaan".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1978 | | pagina 4