circus moeite waard DE IU1PPEM>00J WmSÊÊSÊ^mm^ÊÊÊ^^ÊKS^^^S0t^^^^^SÊBSKmmÊSÊÊÊSmSsÊISKSKÊIKÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊIÊÊÊÊÊÊm op tocfat 3 o^kotr&R SpL\ SS vlainrrtA rv ^U. u. R. MO N STA 02. A/zB£ DE REUS DAT KOMT ERVAN ZATERDAG 21 OKTOBER 1978 MOSKOU - „Een, twee, hop!" „Denk aan je linkerschouder, die moet naar boven wijzen." „De volgende!" „Uitstekend!" De een na de ander buitelen toekomstige circusartiesten door het oefenlokaal van Mos- kou's enige circusschool, waar met geduld en volharding nieuwe talenten rijp worden gemaakt voor het circusleven. Met groot enthousiasme springen, zwaaien en draaien de adspirant-circushelden rond allerlei toestellen, trapezes, touwen en touwladders. Daartussendoor wordt gejongleerd met ballen en kogels. Ondertussen worden de inspanningen voortdurend onderbroken door kritische leermeesters, die na een leven in de piste hun kennis en ervaringen aan de jongere generatie doorgeven. Wie de vier jaar training met goed gevolg doorloopt, is verzekerd van een dankbaar publiek. Het Russische circus mag zich name lijk in een grote populariteit ver heugen. En niét ten onrechte. Want afgezien van de „rode boodschap", die ook in het circus blijkbaar niet mag ontbreken, is het geboden programma ge woonlijk de moeite waard. Af wisselend, met vaart gebracht en met een kundigheid die door het enthousiasme van de artiesten wordt geëvenaard. De Moskouse circusschool werd in 1926 gesticht door circusman Loenacharsky en zijn vrouw. Het ging in die beginjaren eigenlijk nog niet om een echt opleidings instituut. Het was Loenacharsky er meer om te doen de artiesten te leren hun eigen benodigdheden zelf te maken en verder om wat lijn te brengen in hun kunsten en grollen. Het gebodene moest een achtergrond, een idee, een filoso fie krijgen. Intensieve training Intussen is Loenacharsky's schep ping uitgegroeid tot een bekend opleidingsinstituut, dat zijn ge lijke in de Sowjet-Unie niet heeft. In Tbilisi en Kiev zijn ook wel cir- cusscholen, maar die hebben meer het karakter van een studio dan van een allround oplei dingsinstituut. Met grote intensi teit wordt er in Moskou gewerkt. Dat is niet verwonderlijk wan neer men kijkt naar de verhou ding van 110 leraren die beschik baar zijn voor 384 leerlingen. Het enthousiasme voor de circus school is groot. Voor het cursus jaar dat net is begonnen, meldden zich 2673 kandidaten, voor wie maar 80 plaatsen beschikbaar waren. Die kandidaten zijn ge woonlijk 11 tot 12 jaar oud en hebben dan de eerste vier jaar van de lagere school achter de rug. Toelatingseisen zijn onder andere een goede lichamelijke ontwikkeling en een zekere sou plesse, elegantie, kortom een goede coördinatie van bewegin gen. In de circusschool krijgen de aan komende artiesten een voortge zette opleiding, die sterk wordt gericht op hun toekomstige be roep. Daarnaast wordt er begon nen met de intensieve training van diverse disciplines, zoals gymnastiek, ballet, acrobatiek, evenwichtsoefeningen, jongle ren en zelfs de elementaire begin selen van het clownsvak worden beoefend. Na het eerste jaar beslissen leerling en leraar welk specialisme voor de betrokken cursist het meest geschikt is. Het tweede jaar wordt dan besteed aan de vereis te basis-kundigheden die voor het uitgekozen specialisme zijn vereist, terwijl in het derdejaar al wordt begonnen met de beoefe ning van dit specialisme. In het vierde en laatste jaar wordt het specialisme tot een programma verwerkt, dat tevens zal dienen als eindbeoordeling van de aan staande circusartiest. Geen voorkeur „Wat ga jij straks doen?", vroegen we aan een lieftallige, schuchtere cursiste. „Dat weet ik nog niet", was het antwoord. Lang niet alle nieuwe kandidaten hebben een uitgesproken voorkeur voor een of ander specialisme wanneer ze worden toegelaten. Dat gold ook voor sommigen die inmiddels tot de groten behoren en wijd en zijd bekendheid genieten. Onder hen Oleg Popow, de wereldberoemde clown. .,Het waren moeilijke tijden in 1944 - tijdens de oorlog - toen ik bij de drukkerij van de Prawda (Sow- j et-partij blad) ging werken als leerling-handwerksman. De cir cusschool was toen op een paar honderd meter afstand. Ik kende enkele acrobatische toeren, waarin ik me vaak uitleefde. Ik kwam in contact met de school en werd er uitgenodigd. Ik vond het heerlijk. Het volgende jaar werd ik officieel leerling", aldus Oleg Popow. Popow verliet de school na vier jaar als „kóorddansende clown". De ervaring uit de tijd waarin hij in de drukkerij van de Prawda werkte, kwam later goed van pas. „Tot op heden maak ik al mijn instrumenten en benodigdheden eigenhandig. Verder komen alle kundigheden die ik op de circus school heb geleerd zeer goed van pas bij allerlei variaties in mijn huidige vak". Popow geeft geen les aan de Mos kouse circusschool, waar hij zelf zijn opleiding kreeg. Daarvoor is te weinig tijd in het drukke leven van deze succesvolle circusar tiest, die veel optreedt in de Sowjet-Unie en daarbuiten. De heer Makarow, directeur van de Moskouse circusschool, kan het drukke leven van circusartiesten met een vloed van cijfers illustre ren. „Onze (circus)organisatie telt 20.000 functionarissen onder wie 6000 artiesten; de 7000 dieren ui teraard niet meegerekend" Nieuwe circussen Het „Sowjet-circus" bezocht alleen al in 1978 niet minder dan 25 lan den en vermaakte daar acht mil joen bezoekers. Nog bescheiden vergeleken bij de bezoekersaan tallen in de Sowjet-Unie zelf, die jaarlijks de 70 miljoen halen. Er zijn de laatste jaren 74 nieuwe circussen gebouwd in het hele land, deels ter vervanging van oude circusgebouwen. Het totaal aantal circussen is volgens offi ciële opgaven 80, waarvan twee rondtrekkende ijs-c: Moskou heeft twe melijk het „oude circus" midden in de stad en het „nieuwe circus" naast de Lomonosow-universi- teit op de zogeheten Lenin-heu- vels. Er is een verschil in sfeer Oleg Popow tussen beide. Het oude circus riekt meer naar zaagsel en bees ten. Dat laatste klopt overigens, want in het oude Moskouse cir cus wordt meer met beesten ge werkt dan in het nieuwe circus, waarvan het programma overi gens zeker de moeite van het be kijken waard is. Het dresseren van dieren is geen onderdeel van het trainingspro gramma van de circusschool. Het werken met dieren wordt uitslui tend in de praktijk van het cir cusleven geleerd en daarna ge perfectioneerd. Dat betekent, dat men een acrobaat enkele num mers na zijn optreden plotseling bewonderenswaardige kunsten ziet maken op de rug van een voortjakkerend paard of op een sjokkende olifant. Men legt min der nadruk op exclusieve specia lismen en lijkt zo een economi scher gebruik te maken van het beschikbare talent. Een economischer gebruik van ta lent of uitbuiting van de mense lijke arbeidskracht is een ver schijnsel dat toch juist in de communistische maatschappij afgeschaft zou worden? Het vraagstuk blijft onopgelost. Sommige bezoekers van de cir cusschool hebben ook enige moeite met het verschijnsel dat jonge kinderen van 11 en 12 jaar al aan hun vakopleiding begin nen. Kan iemand op zo'n jeugdi ge leeftijd al zo'n definitieve be slissing nemen? Men kan er later natuurlijk uitstappen, maar om scholen is nu ook niet zo'n een voudige zaak in de Sowjet- Plezier bezorgen Voor velen is dat echter niet nodig. De beroemde Russische clown Oleg Popow is blij met zijn vak. Zou hij in een volgend leven ook weer clown willen worden? „Tja, zie je, dan moet ik natuurlijk wel eerst als mens terugke- Wat is het boeiende aan het clownsbedrijf? „Het is leuk om de mensen plezier te bezorgen. Het is aan de andere kant ook moeilijk, omdat je ei genlijk geen tijd meer hebt voor jezelf. Al je gedachten en bezig heden zijn gericht op het creëren van nieuwe dingen". Popow heeft de bijnaam van „zon nige clown". Wat is Popow's filo sofie? „In de eerste plaats wil ik mensen laten lachen. Maar een lach moet geen domme lach zijn. Ik vecht voor de vrede met behulp van mijn clowneske manieren". Al dus Popow in zijn enige uit spraak die in de buurt van de (verplichte?) politiek komt. Wie Popow ziet optreden, herkent in hem algemeen menselijke eigen schappen, en wel in de eerste plaats de aardige en sympathieke daarvan. Popow brengt een onverwoestbaar optimistisch clownstype op het tv-scherm en in de piste. Ge kroond met een grote geruite pet gaat hij onmogelijke opgaven te lijf, waarvan de uitvoering soms een lach en soms een traan te voorschijn roepen. Het blijft het belangrijkste voor de begaafde potsenmaker dat er gelachen wordt. „Ik geloof, dat de lach verdwijnt als er geen zon meer is en dat we daarom voor de zon moeten vechten", aldus Oleg Po pow over zijn nummer waarin hij probeert een zonnestraal te pak ken. De belangrijkste interesses van de circusman uit Oost en West zijn het brengen van amusement, ple zier en het verschaffen van aflei ding. In dit opzicht is er dus heel weinig verschil tussen beide we relden. Een van de demonstra tienummers tijdens een bezoek aan de circusschool wordt uitge voerd op het" strak ritmische „Manhatten Skyline" van David Shire uit „Saturday Night Fe ver". Muziek die nergens in Mos kou is te krijgen. En dat duidt wel op een verschil tussen het Westerse circus en het Russische circus. Dit populaire staalsfenomeen is namelijk ge- privilegeerd. Het zij alle artiesten van harte gegund wanneer zij avond aan avond enthousiast, hard en creatief werken om hun medeburgers de beslommerin gen van alledag voor een paar uur te laten vergeten. Beslommerin gen die, ondanks het marxisme- leninisme, (nog...?) niet tot het verleden behoren. Redactie: Astrid Guns en Henk de Kat 7 JtXftA Wij wonen op het hoofd van dé De wereld is het hoofd van de Als het regent dan staat de reus onder de douche. ;En schijnt de zon dan gaat de reus zijn haar föhnen. En waait het dan is de reus ver kouden. Hij niest dan. De planten en bomen zijn ha- Wij zijn de vlooien van de reus. (8 jaar) Goejestraat 1 Frits heeft lucifers gevonden. Hij duikt in de kast op de rommelzol der. Hij pakt er een fornuisje uit. Hij stopt er een opgepropte krant in. En steekt hem aan. Lies zijn zusje is ook op de rommelzolder. Ze speelt met haar vrindinetje. Frits zegt nu kun je echt koken. Lies zegt dat wordt leuk. Maar haar vrindinetje zegt mag dat van je mama. Frits zegt natuurlijk mag dat. Lies gaat koekjes en limonade halen. Frits gaat nog wat kranten uit de kast halen. Als Lies terug komt zijn de vlammen al tot het dak. Lies begint te roepen help, help, brand. Mama komt boven en ziet het gelijk. Ze belt de politie op en de brandwer. Die komen metten. De politie zet de straat af. En de brandweermannen blus sen het huis. De politie vraagt hoe het kwam. Frits vertelt het hele verhaal. De politie zegt dat komt er van. Als je lucifers vind geef het aan je vader of aan je moeder. Patricia Schaafstra, (9 jaar) Olmenrode 9, Leiden. SiluCtVKA Nofke de Gunst (6 jaar) Lambrechtsveld 10, Valkenburg

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1978 | | pagina 29