Negen uitgelaten
politici op de
sportieve toer
I ZATERDAG 21 OKTOBER 1978
EXTRA
PAGINA 23
Begin augustus werden op de
terreinen van de Technische
Hogeschool in Twente (bij
Enschede) de opnamen ge
maakt van het televisie-pro
gramma Sterrenslag dat de
AVRO op vrijdag 27 oktober
op het scherm zal brengen.
Het programma, een sportie
ve ontmoeting tussen arties
ten, politici en tv-presentato-
ren trok vorig jaar al miljoe
nen kijkers. Onze redacteur
binnenland Bert Paauw, die
als (oud) leraar lichamelijke
opvoeding en actieve atleet
ook de nodige sportieve inter-
resses koestert, was door de
A VRO-program mamakers
aangezocht de ploeg van de
politici te coachen. Bijgaand
zijn verslag van drie dagen
optrekken met negen over het
algemeen aardige landsbe
stuurders.
Zaroeres Connie Vandenbos op de massagetafel.
nige 'manschappen'V.l.n.r. Harry
SPW
Produktie-leider René van de
Water (oud-Leidenaar) be
klemtoont het nog eens tij
dens de voorbespreking:
Sterrenslag mag dit jaar niet
ontaarden in het 'slagveld'
van vorig jaar. Toen beland
den tv-presentatrices Atie
Dijckmeester en Judith
Bosch met ernstige spierbles
sures in een rolstoel en kwa
men ook andere deelnemers
niet ongeschonden uit de
strijd.
Ondanks de publiciteit die dat
opleverde moeten zulke si
tuaties deze keer worden
voorkomen. Het gevaar van
nog ernstiger blessures is
immers niet denkbeeldig en
dat zou noch de deelnemers
noch het programma ten goe
de komen.
Eén van de taken van de drie
coaches (naast mij zijn dat
twee andere Leidenaars,
Frans Kroone en Aya van
Gemeren) bestaat uit het tij
dig ingrijpen bij dreigend
blessure-gevaar, het afrem
men van al te driest enthou
siasme en een goed samen
spel met de aanwezige fysio
therapeut en masseurs.
Ik heb zo m'n twijfels of het zal
lukken m'n ploeg 'heel' te
houden. Die politici zijn na
tuurlijk volkomen ongetraind
en weten ook niet goed wat
hen boven het hoofd hangt.
Het team telt twee PvdA'ers
(Relus ter Beek en Harry van
den Bergh), twee CDA'ers
(Martin van Rooijen en Hans
van den Broek). twee
WD'ers (Cornelis Berkhou
wer en Ad Ploeg) plus Ria
Beckers van de PPR en Elida
Wessel van D'66. Kamer
voorzitter Anne Vondeling is
hoofdchoach, zoals elk team
voor de versiering een hoofd
coach heeft.
De eerste die 's middags bij ho
tel Voss in het fraaie Twentse
plaatsje Oitmarsum, waai
de Sterrenslag-equipe de ten-
téh heeft opgeslagen, arri
veert is Ria Beckers. Na haar
loopt het hotel snel vol.
Steeds meer bekende gezich
ten. Piet Römer en Jan Blaa-
ser lopen al gelijk te dollen,
Lenny Kuhr wordt uitbundig
door collega's gezoend en
Cornelis Berkhouwer ("Ik
drink melk maar wel tot ne
gen uur 's morgens") zie ik
rondbenen met een flinke bel
cognac of iets wat daar sterk
op lijkt.
De stemming zit er gelijk goed
in, niet in de laatste plaats
door de .overvloed aan
drankjes en hapjes.
De jeugd van Ootmarsum heeft
al strategisch stelling gekozen
bij de ingang van het hotel. De
jacht op handtekeningen is
begonnen. Wie zijn of haar
bekende neus buiten de deur
laat zien is de pineut.
Naar Klere Jan
De afgesproken ontvangst
procedure is eenvoudig maar
effectief. Ploegleden opvan
gen, een handje geven en ge
lijk doorsturen naar de eerste
verdieping waar ene "Klere
Jan" voor sportkleding, trai
ningspak, schoenen en een
tas zorgt. Na een drankje
doorsturen of brengen naar
één van de drie hotels waar de
ploegen zijn ondergebracht.
Zelf zit ik met de politici in hotel
De Wiemsel (de meesten pra
ten al snel over de Wriemel),
een hotel dat waarschijnlijk
niet ten onrechte één van de
gerieflijkste hotels van Ne
derland pretendeert te zijn.
Het hotel is meer een verza
meling riante bungalowtjes
met alle luxe d'erop en d'eran.
Trouwens, de vele en goede
hotels die Ootmarsum telt is
toch een opvallende zaak.
Waar halen ze in vredesnaam
de (kapitaalkrachtige) gasten
vandaan, vraag ik me af.
Die avond worden er een aantal
spel-onderdelen op het plaat
selijke sportveld van Ootmar
sum geoefend. Samen met de
pas na het avondeten gearri
veerde KRO-omroepster An
toinette van de Brink rijd ik
daar naartoe. Het veld ziet
zwart van de mensen. De hele
bevolking van Ootmarsum is
kennelijk uitgelopen. Be
stuurders van een gemiddel
de voetbalclub uit de eredivi
sie zouden de vingers aflik
ken bij zo'n toeschouwers
aantal.
Met Vondeling spreek ik af alle
ploegleden even vaak aan bod
te laten komen tijdens de op
namen. Dat betekent dat ie
dereen aan vijf van de acht
onderdelen kan meedoen. Ik
informeer naar ieders voor
keuren en maak alvast een
proef-opstelling.
Klap
Voor speerwerpen zijn aanvan
kelijk geen liefhebbers. Dit
nummer is op het laatste
moment ingelast ten koste
van het wielrennen. Bij een
ander programma (Super
teams) heeft schaatser Jos
Valentijn op dit onderdeel
zo'n klap gemaakt dat produ
cent René van de Water liever
geen risico neemt. Fred Oster
protesteert hevig. Voor het
wielrennen heeft hij nou juist
veel getraind.
Bij het maken van de opstelling
zit ik met nog een ander
probleem. Er zijn teveel lief
hebbers voor de zwem-esta-
fette. Omdat ik Ria Beckers
en Elida Wessel per se wil la
ten zwemmen moet óf Martin
van Rooijen óf Relus ter Beek
óf Cornelis Berkhouwer af
vallen. Het wordt, na overleg
met Vondeling, Van Rooijen
die op andere nummers al
goed aan z'n trekken komt.
Berkhouwer wil zowel in de
zwem- als in de loopestafette
als laatste starten omdat hij
denkt de snelste te zijn.
Beetje lastige man. Ik geef
maar toe. Collega-coach Aya
van Gemeren, die de tv-pre-
sentatoren begeleidt, heeft
ook zo'n lastige klant in zijn
ploeg: Kick Stokhuyzen.
Vreemd, dat lijkt op tv nou
juist zo'n probleemloze fi
guur.
Frans Kroone, die met de arties
ten optrekt, heeft het echter
het moeilijkst. Welke opstel
ling hij ook maakt, hoofd
coach Eli Asser wil steeds
weer veranderen. Grinne-
kend hoor ik Frans pianist
Tonny Eyck vermanend toe
spreken. Tonny durft niet
mee te doen aan de hinder-
nisbaan want hij is benauwd
een doodsmak te maken. Hij
doet ook liever niet mee aan
het
of
het
hardlopen want dat kan hij
niet goed. Hij kan eigenlijk
niks.
Snertzaak
De volgende morgen, op de eer
ste opnamedag, miezert het.
Klere Jan loopt regenjacks
rond te delen en krijgt een
paar smalende opmerkingen
naar zijn hoofd van scheids
rechter Anton Geesink, voor
wie geen regenjack in de juis
te maat voorradig is. "Wat een
snertzaak", hoor ik Geesink
zeggen.
De start van het eerste onder
deel, de zwemestafette, wordt
enigszins vertraagd omdat
Ben Cramer en Albert West
elkaar van de duikplank pro
beren te duwen. Cornelis
Berkhouwer trekt ondertus
sen onverstoorbaar een paar
trainingsbaantjes. Als de es
tafette eenmaal aan de gang is
valt een veelheid aan stijlen te
bewonderen. Ria Beckers
zwemt een soort rugslag in de
touwen, Elida Wessel produ
ceert een vorstelijke school
slag terwijl ik in de andere
baan Jan Blaaser meer zie
aanspoelen dan zwemmen.
De kop is eraf. Ondanks alle
gein moet er wel de hand
worden gehouden aan het
tijdschema in verband met de
werktijden van de cameralie-
den en andere technici. Ook
voor hen bestaat er zoiets als
r Tv-presentatrice Ria Bremer in opperste concentratie ti jdens het boogschieten
Voor het volgende onderdeel,
de spectaculaire motor-trial,
heerst er zowaar iets van een
nerveuze spanning in de
ploeg. Vraagbaak en alles-re-
gelaar René van de Water, met
de ervaringen van vorig jaar
nog in het geheugen, heeft het
vantevoren gezegd: "In het
begin wordt er veel lol ge
maakt en gaat het nog niet
echt om het winnen maar als
ze eenmaal bezig zijn worden
ze steeds fanatieker".
Bij het oefenen doen Harry van
den Bergh, Ad Ploeg en Bans
van den Broek het goed zodat
een zege voor het grijpen ligt.
Als het er op aan komt gaat
het echter niet al te best. Har
ry van den Bergh, die voor
alles in is en het liefst aan elk
onderdeel zou meedoen, rijdt
veel te wild. Z'n motor stei
gert en onder gejuich van het
publiek gaat hij bijna plat.
Een hypernerveuze Ad Ploeg
gaat bij de eerste, makkelijk
ste hindernis al de mist in
terwijl Hans van den Broek,
die bij de generale repetitie
foutloos rondkomt, er ook
weinig van bakt.
Vondeling spreekt zijn man
schappen bemoedigend toe.
Ondertussen rijdt de ver
vaarlijk ogende Wim Bos
boom, met een helm op zijn
roodaangelopen hoofd, in
volle vaart de strobalen in.
Sport figuur
Het is pauze. Tijdens het mid
dagmaal bespreek ik met de
vijfleden van de estafette
ploeg in welke volgorde er
gelopen gaat worden. Elida
Wessel maar als eerste en
Martin van Rooijen als twee
de. "Die kan dan gelijk de
achterstand weer inhalen",
denk ik bij mezelf. Van
Rooijen is een chte sportfi-
guur, heeft vroeger aan atle
tiek gedaan en staat bijna te
trappelen van ongeduld om
weer eens een eind te hollen.
Relus ter Beek en Harry van
den Bergh lopen als derde en
vierde terwijl Berkhouwer
mag besluiten omdat hij dat
nou eenmaal graag wil. Hans
van den Broek staat reserve
voor het geval Harry, die last
heeft van zijn been, niet kan
lopen. Berkhouwer vindt dat
Harry maar direct naast de
ploeg moet worden gezet
"want hij is toch veel te
traag". Doen we niet, beslis
ik, aan de opstelling verande
ren we voorlopig niets. Bij de
warming-up vertel ik iets
over de wisseltechniek met
het estafettestokje en er
wordt geoefend. Berkhouwer
oefent niet mee want hij weet
wel hoe dat moet, zegt ie. Vijf
minuten voor de start komt
Harry van den Bergh aanhol
len. Hij is bij de masseur ge
weest en voelt zich weer op
perbest. Berkhouwer is
kwaad: "Dat vind ik een rot
streek Harrv. Laat Hans nou
maar lopen, die is veel snel
ler".
De drang om te winnen heeft al
danig bezit genomen van
sommige deelnemers. Politici
zijn ook maar mensen, denk
ik. Bij het voorstellen van de
ploegen gaat er iets mis. In
plaats van Harry van den
Bergh wordt de naam van
Hans van den Broek opge
noemd. Ik heb zo'n vermoe
dens wie die wijziging op ei
gen houtje heeft doorgege
ven. Enfin, de estafette ver
loopt prima hoewel... Eén
wissel eaat grandioos de mist
in. Inderdaad, die tussen v.d.
Bergh en Berkhouwer.
De stemming in de ploeg is na
de estafette bijna jubelend.
Die politici doen het nog niet
zo gek, is een veelgehoorde
opmerking, vooral als het
speerwerpen ook nog heel
behoorlijk verloopt. Produ
cent René van de Water zelf
oud atleet, steelt de show met
enkele demonstratieworpen
al is in dit gezelschap van
sportblinden natuuilijk een
beetje werper al gauw ko
ning.
Poeier
Na het speerwerpen kan er in de
sporthal nog een uurtje geoe
fend worden op het volley
ballen. Cornelis Berkhouwer
("Ik kan niet volleyen") trekt
zich terug en de overige
ploegleden vinden dat ik
maar moet bekijken wie er de
volgende dag wisselspeler
staat. Ik heb het al gauw ge
zien. Harry van den Bergh
speelt veel te onbesuisd en te
zelfzuchtig. Hij springt
ploeggenoten op de tenen en
moet zich zichtbaar inhouden
om niet elke bal die voor z'n
handen komt een ontzettende
poeier te geven. Harry dus
aan de kant. Als we de finale
wedstrijd halen mag hij mee
spelen ten koste van Elida
Wessel.
In de bus tijdens de terugreis
van de Technische Hoge
school naar Ootmarsum
wordt er veelvuldig gevraagd
naar de masseurs. "Morgen
zijn jullie helemaal zo stijf als
een plank", voorspel ik Mar
tin vèn Rooijen die overigens
onvermoeibaar lijkt. s
Avonds zie ik hem bezig op de
tennisbaan en een half uurtje-
later zwem ik in het zwembad
van het hotel een paar baan
tjes met hem op.
"Ik zou wel weer eens wat meer
aan sport willen doen", be
kent de in Oegstgcest wonen
de Van Rooijen, "het komt er
in dit beroep bijna niet meer
van". Ik doe hem een sugges
tie: "Kom maar naar de Leid-
se Hout. Je kunt altijd mee
doen bij m'n atletiekclub AV
Holland". Van Rooijen knikt
welwillend maar waar
schijnlijk met de wetenschap
dat
dat
toch niets terecht komt.
De volgende dag. met vijf on
derdelen voor de boeg. is hij
weer éen van de fitsten.
Trouwens, gezien de uitspat
tingen de vorige avond (alco
hol etcetera) valt de conditie
van de meeste deelnemers
niet tegen. Scheidsrechter
Anton Geesink, aan wie ik zo
onverstandig ben een lift te
geven (gevolg de toch al zach
te rechtervoorband van m'n
auto is bijna lek) ziet er in z'n
afschuwelijke gele AVRO-
colbert weer onaantastbaar
uit.
Punteren
Penalty-schieten is het begin-
nummer. Eddy Pieters
Graafland staat in het doel en
het veld is natuurlijk weer
omzoomd met honderden
belangstellenden, achter de
hekken gehouden door inge
huurde TH-studenten.
Ria Beckers staat bij het in
schieten driftig te 'punteren'
Jan Blaaser slaat alles. Die
voert een complete act op. Ie
dereen ligt dubbel en ik zie op
een gegeven moment produ
cer René van de Water zelfs
over de grond rollen van het
lachen. Albert West blijkt
over erg veel kracht in zijn
spillebenen te beschikken.
De vaart wordt er in gehouden
Op naar het volgende onder
deel: volleybal. Harry van den
Bergh is nogal teleurgesteld
dat hij in de eerste wedstrijd
wisselspeler staat en sugge
reert min of meer Elida Wes
sel maar aan de kant te hou
den. Elida, een beetje geïrri
teerd, vraagt me hoe de defi
nitieve opstelling nu eigenlijk
is en zegt er een beetje pinnig
achteraan dat ze in ieder geval
niet naast Harry wil staan. Ria
Beckers, die de conversatie
heeft gevolgd, vindt dat Elida
niet moet worden gewisseld
als de ploeg goed draait.
Waar heb ik dit gekibbel eerder
gehoord? Ik waan me weer
even voor de klas. Ik kijk naar
hoofdcoach Vondeling maar
die zit (natuurlijk) weer ge
zellig te kletsen met één van
de artiesten. Bijzonder aardi
ge man, Vondeling, is lang
niet zo vormelijk als hij op het
tv-scherm over komt. Als hij
ziet dat ik zijn richting uitkij k
glimlacht hij vriendelijk en
zegt: „Ik draag al m'n be
voegdheden aan jou over".
Nou, daar sta ik dan. Tot m'n
lichte schrik bemerk ik plot
seling dat ik Harry van den
Bergh bestraffend toespreek.
Maar het helpt. Het probleem
lost zich daarna vanzelf op als
Ad Ploeg door z'n enkel gaat;
de eerste echte blessure in de
ploeg. Harry kan het veld in.
De ploeg draait goed. De arties
ten worden ingemaakt. Jan
Blaaser speelt elke bal alsof
bij een hete croquet in zijn
handen geduwd krijgt. Bij de
time-out is de instructie dan
ook eenvoudig: „Rustig
doorgaan en indien nodig de
bal richting Jan Blaaser spe
len. Altijd prijs".
Levensgevaarlij k
Het boogschieten is een wat
langdradige zaak maar ik laat
me door ehige programma
makers vertellen dat dit on
derdeel, verknipt, het op de
beeldbuis erg goed doet.
Niemand mag in de buurt van
de schietschijven komen. Dat
zou levensgevaarlijk zijn
want er vliegen meer pijlen
naast en over de schijven dan
er trillend in blijven staan. De
TH-studenten, die de orde
dienst vormen, houden er ie
dereen weg.
Hoewel, niet iedereen. Want wie
loopt daar rustig achter de
schijven te dribbelen? Jawel,
Cornelis Berkhouer. Eén van
de instructeurs weet nog te
voorkomen dat Ria Bremer
de pijl uit de al gespannen
boog laat schieten.
Het voorlaatste onderdeel, de
hindernisbaan, belooft sensa
tie op te leveren dankzij onder
meereen waterbak. Wij bren
gen onze troef Martin van
Rooijen weer in het veld. Het
gaat niet slecht, als de totaal
tijden worden opgeteld blij
ken de artiesten en politici
even snel te zijn geweest. Bar
rage tussen de snelste van ie
dere ploeg, beslist de wed
strijdleiding in eerste instan
tie.
Albert West en Martin van
Rooijen staan al klaar. Maar
het hoeft niet meer want vol
gens de ampex-opnamen
zouden de artiesten toch iets
sneller zijn geweest. Dat geeft
het nodige gekrakeel. Anton
Geesink begrijpt dat hij als
scheidsrechter iets moet
doen. Pas als hy schertsen
derwijs een paar druktema
kers bij de lurven dreigt te
pakken bedaart de meute.
"Appie" West en Martin van
Rooijen lopen dan maar voor
de grap over. Martin wint.
Aandoenlijk
Het touwtrekken moet de cli
max worden. Berkhouwer
bemoeit zich weer volop met
de opstelling. Ik ga maar af op
de aanwijzingen van een
functionaris van de touw-
trekbond die me aanraadt
"een sterke" als laatste man te
nemen en "een kortere dik
ke" vooraan te zetten. Dat
wordt dus Harry van den
Bergh vooraan een Martin
van Rooijen achteraan.
De tv-presentatoren gaan snel
onderuit hoewel je een man
als Wim Bosboom toch niet zo
gemakkelijk opzij zet. Als ex-
mag gelden dat zij drie
iwen in de ploeg hebben
tegen de andere teams twee.
En wat moet je nou met de
overigens erg aardige Antoi
nette van de Brink in je ploeg
die nog niet in staat lijkt een
rietje te kraken. Trouwens, by
de artiesten is ook het touw
trekken van Connie Vanden
bos aandoenlijk.
Het touwtrekken is inderdaad
het hoogtepunt van de Stor-
renslag. Bij de prijsuitreiking
staan de meeste deelnemers
nog in hun rode handen en
stijve armen te knijpen en te
wrijven. Gegrinnek bij de po
litici als geheelonthouder
Vondeling enkele flessen
champagne in ontvangst
moet gaan nemen.
Het wordt een knallend slot met
een heuse ereronde en veel
gcschuim en gespetter van
champagne. Ben Cramer
probeert iedereen in z'n direc
te omgeving nat te spuiten.
Bn de afscheidsborrel zie ik een
duidelijk opgeluchte René
van de Water tevreden om
zich heen kijken. Terecht,
want de organisatie klopte
perfect. Er worden weer heel
wat handen geschud en Ka
merleden die inmiddels heb
ben gehoord dat ik werk voor
"die krant van Han Mulder"
nodigen me uit om toch voor
al eens in Den Haag langs te
komen.
Martin van Rooijen (met Kia
Beckers en Elida Wessel af
komstig uit Oegstgeest) zegt:
"Drie politici uit Oegstgeest.
Kun je niet iets versieren in je
krant. Een plaatje of een ver
haaltje". Van Elida Wessel
krijg ik een dikke zoen "om
dat we zo fijn hebben samen
gewerkt".
Handtekening
Als ik naar buiten stap staan
daar nog steeds vele handte
keningenjagers die onver
mijdelijk bij het programma
schijnen te horen Terwijl ik
sta te wachten op m'n colle
ga's Frans Kroone en Aya van
Gemeren die nog druk bezig
zijn met het afscheid nemen
van hun ploegleden, schiet
een jongetje van een jaar of
acht op me af. "Meneer, mag
ik een handtekening" bedelt
hij. "Nee joh, ik ben geen
ster", glimlach ik terug. Hij
houdt aan. Ik zet maar een
krabbel. Met een stralend ge
zicht loopt hij weg.
Nooit geweten dat ik iemand zo
gelukkig kon maken met een
handtekening.
