Smith is ook in Engeland welkom Libanon tot slachtoffer van Camp David gemaakt De explosieve erfenis vanAldo Moro Turkse premier verwerpt politieke moordpartijen Opnieuw kort conclaaf? DINSDAG 10 OKTOBER 1978 bruikt om het politieke evenwicht van het land te verstoren, en met name chris ten-democraten, socialisten en communisten tegen elkaar ROME (GPD) - Op 9 mei van dit jaar werd de partijvoorzitter van de Italiaanse christen democraten, Aldo Moro, vermoord door de Rode Bri gades, die hem op 16 maart hadden ontvoerd en hem hadden onderworpen aan een zogenaamd volksproces. Nu, vijf maanden later, is de zaak weer even actueel als toen en blijkt Aldo Moro nog steeds in staat de partijen te verdelen en het politieke evenwicht van het land (dat hijzelf in ja nuari tot stand bracht) te be dreigen. Het bleek enkele weken gele den, toen het Milanese dagblad „Corriere Delia Se ra" plotseling in het bezit kwam van zeven ongepubli ceerde brieven van de ver moorde staatsman, en die ook dadelijk afdrukte. Ze stonden vol beschuldigingen aan het adres van de regering-An- dreotti en de leidende figuren van zijn partij, maar ook van de communisten. De socialis ten werden daarentegen ge prezen vanwege hun bereid heid gevangen brigadisten uit te wisselen tegen Moro. Dadelijk laaide de discussie op: waar kwamen de brieven vandaan? Wie had er belang bij, de partijen tegen elkaar op te zetten en de regerings meerderheid aan het wanke len te brengen? Nog voordat hier antwoord op werd ge vonden, werd er deze dagen opnieuw olie op het vuur ge gooid. Vorige week legden de carabinieri, onder leiding van generaal Carlo Alberto dalla Chiesa, in Milaan de hand op negen vermoedelijke terroris ten en ontdekten vier schuil plaatsen van de Rode Briga des. Al meteen ontstond het ge rucht, dat onder de gevonden documenten zich ook het ver slag bevond van het zgn. volksproces, dat Moro door zijn ontvoerders was aange daan. Het werd pas tegen het eind van de week officieel be vestigd, maar toen waren er al allerlei verhalen in omloop over de inhoud van dit docu ment. Met name het Romein se blad „La Republica" meende te weten dat Moro kwalijke achtergronden had onthuld over een aantal van zijn eigen partijgenoten, en vooral over premier Andreot- ti. Verder zou hij de ware gang van zaken rond de Lockheed-af faire uit de doeken hebben gedaan en hebben toegege ven dat de Italiaanse geheime dienst, in samenwerldng met buitenlandse collega's, een actieve rol had gespeeld bij de talrijke rechtse samenzwe ringen van de afgelopen ja ren, o.m. bij de bomaanslag van december 1969 in een Milanees bankkantoor, waar van de hoofdverdachte, de zelfverklaarde fascist Franco Freda, juist deze dagen spoorloos verdween uit Ca- tanzaro, waar het desbetref fende proces ten einde begon te lopen. Voorts wist het blad te melden dat het document in het geheim door de carabi nieri naar Rome was ge bracht, waar het aan premier Andreotti zou zijn getoond, om te zien of het niet geheel of gedeeltelijk tot staatsgeheim kon worden verklaard. Opnieuw ontstond er een alge mene discussie en werd er van alle kanten aangedron gen op algehele publikatie. Pas zondag kwam er een ont kenning van de regering: zo wel premier Andreotti als de minister van binnenlandse zaken Rognoni ontkenden ten stelligste dat zij het do cument hadden gezien of zelfs maar van de inhoud op de hoogte waren gebracht. De enigen die het in bezit heb ben, zijn de procureurs van de republiek in Milaan en Rome, die zich met het onderzoek bezig houden. Daarmee zijn de vragen van de afgelopen dagen echter nog niet opgelost. Heeft de „Re- pubblica" zijn berichten zo maar uit de lucht gegrepen? En zo niet, waar komen dan die onthullingen vandaan? Het is duidelijk, dat de zaalc- Moro nog steeds wordt ge op te zetten. Maar door wie dan, als de opstellers van het verslag al een week in de ge vangenis zitten? Zo komt men dan op de drin gendste vraag: wie zit er ach ter de Rode Brigades? Wie heeft ze aangezet om Moro te ontvoeren, te verhoren en ten slotte te vermoorden? En wie manipuleert op dit ogenblik het materiaal dat ze daarbij in handen kregen? Het zijn on rustbarende vragen, en zo lang zij niet worden opgelost, blijft er in Italië een aantal tijdbommen rond zwerven, en ieder ogenblik kunnen die opnieuw tot uitbarsting ko- ROME (GPD) - Zijn de kardinalen in Rome het al eens over de op volger van paus Johannes Paulus I? Is dat de reden waarom zij niet, zoals hun door de conclaafregels van Paulus VI wordt voorge schreven, elke dag vergaderen? Het afgelopen weekeinde namen zij vrijaf „voor gebed en bezin ning". Velen maken het op uit het optimis tische vraaggesprek dat kardi naal Carlo Confalonieri gisteren gaf aan het Romeinse dagblad „II Tempo". Confalonieri, die met zijn 85 jaar geen deel meer mag nemen aan het conclaaf, zit als oudste kardinaal, of kardinaal deken, wel de voorbereidende vergaderingen voor en wordt al gemeen beschouwd als een in vloedrijk lid van het kardindaals- college. Twee maanden geleden leek hij de enige die niet verrast was door de ongewoon korte duur van het conclaaf waarin Al bino Luciani tot paus werd geko zen. Ook deze keer, zo verklaarde hij aan „II Tempo", voorziet hij een „kort en gemakkelijk conclaaf'. Het is meer dan de meeste andere kardinalen durven te voorspel len. Zo dacht de Belgische kardi naal Suenens, dat er waarschijn lijk „niet meer dan acht stem mingen, dus twee dagen" voor nodig zouden zijn, maar rekende kardinaal Siri van Genua toch al gauw op drie, vier dagen, en be kende de aartsbisschop van Li ma, Landazuri Ricketts, dat er onder de kiesmannen „grote be zorgdheid" heerst, nu zij hun ver antwoordelijkheid voor de toe komst van de kerk verzwaard voelen door de voortijdige dood van de paus die zij nog geen twee maanden geleden kozen. .,Nu de gezondheid van de paus ons in de steek heeft gelaten, dienen we heel wat zorgvuldiger te werk te gaan en niet alleen op het punt van de gezondheid". Leeftijd en nationaliteit zijn, als men de kardinalen mag geloven, ook nu weer van geen enkele in vloed op de pauskeuze. Dit werd ook de vorige keer in alle toon aarden verkondigd, maar na de keuze van Luciani bleek het wel degelijk van doorslaggevend ge wicht geweest te zijn, dat hij Ita liaan was. Ervaring met de Romeinse curie? „In het geheel niet interessant" zegt de Braziliaanse kardinaal Lorscheider (naar verluidt, de kandidaat op wie Albino Luciani tot aan de laatste ronde bleef stemmen). „Ik ben van mening dat alle kardinalen uitstekend op de hoogte zijn van dat mi lieu". Zo valt er ook ditmaal weinig peil te trekken op de uitlatingen van de kiesmannen. Zij blijven volhou den dat een conclaaf zich onttrekt aan alle menselijke wetten en be rekeningen. Er bestaan geen par tijen, geen conservatieven of progressieven, geen voor- of te genstanders van de ene of de an dere theologische school. „Wij kardinalen", zo zegt aartsbis schop Landazuri, „zijn uitverko ren om als werktuigen Gods de kerk een paus te schenken, die geschikt is haar in deze moeilijke tijden te leiden". Zondag, als de kardinalen gaan stemmen, kan de wereld over hun keuze oorde len. De eerste rooksignalen wor den tussen elf en twaalf uur zon dagmorgen verwacht. Somoza heft censuur op MANAGUA (ANP) - President Somoza van Nicaragua heeft gisteren onder druk van de commissie voor de mensen rechten van de Organisatie van Amerikaanse Staten (OAS), de door hem ingestel de censuur op alle nieuws media ongedaan gemaakt. De stap van de president was voor het 'brede oppositie front' niet voldoende mee te doen aan het bemiddelings- werk van de OAS tussen So moza en de oppositie. Daar voor moet de president ook de staat van beleg opheffen en alle politieke gevangenen in vrijheid stellen. LONDEN (GPD) - De Rhodesische leider Ian Smith is niet langer onwelkom in Engeland. De Britse regering zou in geval van „buitengewone redenen" bereid zijn de Rho desische leider toe te laten tot het Verenigd Koninkrijk. Een woordvoerder van het ministerie van buitenlandse zaken zei dat onder deze „redenen" bijvoorbeeld werd verstaan het bijwonen van of discussies over een confe rentie van alle bij het Rhodesische conflict betrokken partijen, of in het algemeen „zinvolle onderhandelin gen". VERZOEK OM VISUM VOOR ARAFAT VERENIGDE NATIES (Reu ter) - De leider van de federa tie van Amerikaans-Arabi sche organisaties heeft giste ren verklaard dat hij de Ame rikaanse minister van bui tenlandse zaken, Cyrus Van ce, verzocht heeft zijn goed keuring te hechten aan een visum voor PLO-leider Jasser Arafat. In een verklaring zei de heer Mehdi dat de federa tie Arafat had uitgenodigd de jaarvergadering van de orga- nistie bij te wonen. Deze jaar vergadering begint op 1 de cern beren wordt gehouden in Washington. Mehdi merkte op dat ook pre mier Smith van Rhodesië een visum voor de VS had gekre gen en dat als de VS een "open maatschappij" zijn, ook Jasser Arafat toegelaten zou moeten worden. De Palestijnse bevrijdingsor ganisatie van Arafat heeft bij de VN de status van waarne mer, zo voegde hij eraan toe terwijl de regering van Ian Smith door de VN als illegaal wordt beschouwd. BEIROET (GPD) - Het afgelopen weekeinde waren er mensen in Beiroet die 's nachts met een schok wakker werden, omdat het zo rustig was. Negen dagen bijna onafgebroken gedreun van artillerie, geratel van mi trailleurs en gesuis van raketten heeft menig inwoner van Beiroet op de rand van een zenuwinstorting ge bracht: voordat het bestand zaterdagavond om zes uur inging, maakten beiden partijen - de Syriërs en de chris ten-rechtse milities - nog even van de gelegenheid ge bruik om elkaar met hun complete arsenaal van dode lijk wapentuig te bestoken. Daarna werd het plotseling rustig, alleen het geknetter van de vele branden was nog hoorbaar. Moordaanslag in Spanje MADRID (UPI) - In de Noord- spaanse stad Elgoibar is gisteren een lid van de Spaanse rijkspoli tie, door schoten dodelijk ge wond toen hij van een bank op weg was naar zijn kazerne. Na de aanslag is nog een tweede man van de Spaanse rijkspolitie om het leven gekomen. De twee de aanslag geschiedde bij een wegversperring, die opgeworpen was in een poging de plegers van de eerste aanslag te pakken. Sinds het begin van dit jaar zijn in Baskenland bij aanslagen 54 mensen gedood, van wie 22 poli tieman waren. De verantwoordelijkheid voor de eerste aanslag werd later opgeëist door een onbekende, die in een telefoongesprek met een Bas- kisch dagblad zei te speken na mens de "autonome comman do's". In Baskische kringen werd gezegd dat deze groepering be staat uit activisten die hebben gebroken met de ETA. t.b.v. Nat. Puzzelactie Hoewel de woordvoerder het in een N telefoongesprek ontkende, bete kent deze houding van het minis terie een opvallende en belang rijke koerswijziging in het door Londen tot nog toe gevoerde Rhodesië-beleid. Premier Ian Smith werd door de Britse rege ring beschouwd als een verrader, die Rhodesië op eigen houtje en op onwettige manier onafhanke lijk verklaarde Volgens de Britse wet kan Smith dan ook technisch nog steeds voor verraad en opstand tegen de koningin gearresteerd en straf rechtelijk vervolgd worden wan neer hij zich op Brits grondge bied bevindt. Immuniteit van strafvervolging kan echter ver leend worden door een speciale juridische procedure. Overigens heeft de Rhodesische leider zich sinds de onwettige on afhankelijkheidsverklaring al twee keer op Brits grondgebied bevonden, toen hij deelnam aan conferenties op de Britse oor logsschepen Fearless en Tiger Gearresteerd werd hij toen uiter aard niet. De nieuwe formulering van het mi nisterie van buitenlandse zaken is opzienbarend te noemen, om dat het een bezoek van Smith aan Londen niet langer uitsluit, hoe wel de regering zich tot nog toe steeds schrap heeft gezet tegen welk formeel contact met Smith dan ook. Deze accentverlegging is des te opmerkelijker, omdat de Verenigde Staten onlangs hun oorspronkelijke houding ook hebben veranderd, en Smith met een gewoon toeristenvisum toe gang verschafte tot Washing ton. Dat besluit van de Amerikaanse re gering heeft opnieuw duidelijk gemaakt dat het initiatief voor het vinden van een oplossing voor Rhodesië niet langer berust in Londen, dat in feite de grootste verantwoordelijkheid zou moe ten dragen voor het voormalige Gemenebestland. De Britse minister van buitenland se zaken David Owen is in de af gelopen dagen onder druk gezet door een groep leden van zowel het Lager- als het Hogerhuis, on der wie de voormalige minister van buitenlandse zaken George Brown en*drie ex-ministers van de Conservatieve Partij om Smith Engeland binnen te laten. Het is te verwachten dat deze kwestie op het jaarlijkse congres van de Conservatieve Partij dat morgen in Brighton begint, ook zal worden aangegrepen voor een meer dan levendig debat. De moordende artillerieduels tus sen Syrische eenheden van de Arabische vredesmacht en chris ten-rechtse milities hebben ruim een week geduurd, ondanks toe nemende internationale be zorgdheid en diplomatiek over leg om het bloedvergieten in Li banon te stoppen. Daarbij wer den humanitaire en politieke overwegingen door elkaar ge haald: de wereld werd voorge schoteld dat „de Libanese chris tenen door de Syriërs werden af geslacht", terwijl onvoldoende naar voren kwam - onder meer ten gevolge van een zwakke Syri sche propaganda - dat de chris ten-rechtse Libanese milities een dodelijke bedreiging vormen voor de Syrische „vredesrol" in Libanon (en Syrië's strategische positie in heel de regio) en dat vroegtijdig vertrek van de Syriërs uit het land de situatie nog erger (moslim-linkse en Palestijnse be trokkenheid) zou maken dan die al was. Wat niet wegneemt dat de Syriërs hard, te hard optraden in Beiroet Politiek was de inzet van de strijd de Syrische positie in Libanon tegen de onderwerping van op standige christen-rechtse en se- mi-fascistische Libanese milities en een weerslag van de grote con troverse in de Arabische wereld over de Egyptischlsraëlisch- Amerikaanse Camp David-ak- koorden. Militair gesproken ging de strijd om twee strategische bruggen, die Oost-Beiroet ver binden met het daarachter gele gen bergland, dat geheel in han den is van de „falangisten" en „chamounisten" (aanhangers van de ultra-conservatieve oud president Chamoun), die beiden met zo'n 20.000 man de belang rijkste christen-rechtse strijd groepen vormen. Een van de redenen van het onge nadig harde optreden van de Sy riërs in Beiroet was dat zij de christen-rechtse milities als „op roerkraaiers" beschouwen, die met Israël samenspannen. In derdaad vormen genoemde mili ties „een staat in een staat", en hun samenwerking met Israël werd vorige week nog eens ge demonstreerd toen Israëlische kanonneerboten de kust van moslimWest-Beiroet beschoten Dit gebeurde onder het voor wendsel dat „een Palestijnse ma rinebasis" zou zijn uitgescha keld. Maar houten strandhuisjes en twee tussen de rotsen gemeer de roeiboten en een tiental opge schoten gewapende Palestijnse jongens kunnen met de aller grootste verbeeldingskracht niet een „terroristenzeebasis" ge noemd worden. Politieke waarnemers in Beiroet zagen de Israëlische actie als een deels mislukte provocatie om de Palestijnen bij de strijd te be trekken, deels als (eveneens niet ter harte genomen) waarschu wing aan de Syriërs om Israels Libanese bondgenoot - de chris ten-rechtse milities - niet geheel in de pan te hakken. De milities vormen in feite extre mistische minderheidsgroepe ringen, die politiek niet zoveel zouden voorstellen, als ze niet zo zwaar bewapend waren en inter nationaal. beschermd zouden worden door Jeruzalem. Veel Li- banezen - ook christenen - me nen dat de fysieke onderwerping van de falangisten en chamounis ten een zegen voor Libanon zou zijn. Zo is de politieke realiteit echter niet: de christenrechtse militias hebben een duidelijk aanwijsba re politieke achterban, en de christenen kunnen ieder bestand maken of breken. De christen- rechtse leiders hebben op „inter nationalisering" van de Libanese crisis aangestuurd: het is een te leurstelling geworden, omdat de Veiligheidsraad in het verre Amerika slechts opriep tot een „bestand", terwijl falangisten- chef Gemgjel cn oud-president Chamoun VN-troepen hadden verwacht om de Syriërs in Liba non te vervangen. Nu wordt de Libanese crisis in plaats van in New york in Da mascus geregeld, en het is zeer de vraag of christen-rechts daarmee kan instemmen. Het wordt een ware krachttoer, die het Libanese politieke voorstellingsvermogen ver te boven gaat. Men trachtte in de Syrische hoofdstad in èèn klap een inter-Libanese nationale ver zoening tot stand te brengen, een regering van politici uit alle par tijen te vormen, en een „veilig heidsplan", acceptabel voor zo wel de christen-rechtse milities als de Syriërs, door te voeren. Het Gehandicapte Kind" WENEN - De Weense politie was gisteravond in staat van alarmnadat vermoed werd dat twee Westduitse terroristenChristian Klaren Adelheid Schultz, zich in de Oostenrijkse hoofdstad ophielden Later werd echter verklaard, dat het niet om terroristen, maar "om gewone misdadigers" ging. ANKARA (REUTER) - Premier Bulent Ecevit heeft gisteren de moorden veroordeeld waarvan zondagavond zes leden van de Turkse Labourpartij, een kleine oppositiebeweging, het slachtof fer zijn geworden. Volgens hem zijn deze moorden gepleegd door "hen die het democratische be wind willen vernietigen" Onbekenden schoten zondagavond vier leden van de Labourpartij dood. Daarna ontvoerden zij nog twee leden die later dood werden aangetroffen. De Labourpartij werd drie jaar geleden gevormd. Ecevit beschuldigde rechtse ex tremisten er van dat zij moeilijk heden veroorzaken om aan de macht te kunnen komen. De ui terst rechtse partij voor een na tionalistische beweging pleitte vorige week voor het afkondigen van de staat van beleg om een eind te maken aan het toenemen de politieke geweld. De moorden op de Labourleden vormden een nieuw hoogtepunt in de reeks gewelddaden. Duidelijk doelend op de rechtse extremisten zei de premier, dat het Turkse volk zich niet zal laten misleiden door "onmenselijke provocaties van hen die openlijk hun verlangen hebben beleden naar een wijzi ging in het regime" Onlangs liet het' ministerie van bin nenlandse zaken weten, dat in de afgelopen acht maanden 800 rechtse elementen zijn aange houden en dat 57 van hen lid wa ren van jeugdorganisaties die verbonden zijn met genoemde ui terst rechtse partij. In Istanboel werden vorige week een voor aanstaande functionaris van deze partij en zijn zoon doodgescho ten, terwijl ook een lid van een rechtse jeugdorganisatie werd vermoord. Kort nadien werden drie linkse studenten ontvoerd en gedood. Premier Ecevit kondigde onlangs aan dat er weldra wetsvoorstellen tot beteugeling van het geweld zullen worden ingediend.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1978 | | pagina 11