„Daar moet
over schrijvendat
moet je vieren
B WOENSDAG 4 OKTOBER 1978
LEIDEN
Onder de titel "Wonderbaarlijke
reizen" werd in de optocht dit jaar
onder meer aandacht besteed aan
Gullivers reizen"
Op een van de praalwagens in de
stoet ligt de reus aan handen en voe
ten gebonden en wordt in triomf
door de jeugd door de stad geleid
LEIDEN - Drie oktober. Mu
ziek, gedrang, ballonnen, ha
ring en wittebrood, gekke
mensen, bier, politie, hut
spot, optocht. Of: op zoek
naar de sfeer.
Op het sportveld van de hoc
keyclub Roomburg pakt een
man met een Gelders accent
de microfoon: "Mag ik m'n
eigen even voorstellen. Mijn
naam is Van Leeuwen". Hij
vertelt dat het nog wel even
tjes kan duren, maar dan is
Leiden getuige van "een
unieke demonstratie para
chutespringen". Het feest
gaat echter niet door vanwe
ge het nevelige weer. Nadat
enkele honderden toe
schouwers zo'n twee uur
naar de lucht hebben staan
kijken, worden ze naar huis
gestuurd. Geen parachutist
gezien.
'Kinderen, wie heeft het spook
gevangen"?. Tientallen keel
tjes gaan wijd open. "Jan
Klaaaassen, Jan Klaaaas-
sen". De Leidse poppenkast
van Devilee is een trekpleis
ter op de Haarlemmerstraat.
Er is geen tweede 3 oktober-
evenement waarbij de toe
schouwers zo intens meele
ven. Met gloeiende wangen
worden de verrichtingen
van Jan Klaassen gevolgd.
De vaders en moeders heb
ben twee attracties om naar
te kijken: de poppenkast en
de kinderen.
Een aapje aan een riempje zit
als attractie op de Turf
markt, terwijl zijn (haar?)
baas een centenbakje op
houdt. In de optocht loopt
een olifant mee, die op com
mando op de achterpoten
gaat staan. Ook is er een
groep kozakken, die hun
paarden met hoge snelheid
over de straatstenen jagen.
De dieren voelen zich onze
ker, hun hoeven glijden keer
op keer uit.
De bouwers van de praalwa
gen "De sirenen en Odys
seus" waren kennelijk ver
geten om eerst de route van
de optocht te verkennen
voordat ze aan het karwei
begonnen. "De woeste
yeloop blijft zelfs in de
Weidse straten Odysseus en
zijn makkers achtervolgen",
zo stond in het programma
boekje van de "3 October-
Vereeniging" te lezen. Nie
mand had echter rekening
gehouden met de hoogte (of
beter gezegd: laagte) van het
bruggetje achter de Mors-
poort. De cycloop liep in de
Morsstraat nog keurig ach
ter Odysseus aan, maar
moest toen de achtervolging
staken omdat hij niet onder
de brug door kon. Nadat de
één-ogige reus een tijdje
langs de weg had gestaan,
liep hij maar weer naar de
Blauwpoortsbrug. Daar zag
hij Odysseus weer terug, die
inmiddels een rondje langs
het station had gemaakt.
Theo Koomen is een vakman.
Ruim anderhalf uur ver
maakt hij het publiek bij de
touwtrekwedstrijd in de
Doezastraat. Een ononder
broken stroom van woorden,
grappen, bulderend gelach
en verschrikte kreten. Joop
Riethoven wordt door Theo
in het zonnetje gezet, omdat
hij ereburger van Leiden is
geworden. Riethoven's
touwtrekploeg, Swift, trekt
intussen bijna alle tegen
standers moeiteloos over de
streep.Alleen de zeven
zwaargewichten van een
Aalsmeer garagebedrijf zijn
sterker. Ondanks de steun
van het publiek is Swift
kansloos tegen de Noordhol
landers, die niet alleen de
armen maar ook "het kop-
pie" gebruiken. Wel wordt
Swift Leids kampioen 1978.
Het is werkelijk geen gezicht,
al die bonzen van de "3 Octo-
ber-Vereeniging" wuivend
in hun rijtuigen tussen de
praalwagens in. "Wat zijn
dat voor gosers"?, vraagt
iemand in het publiek. Nie
mand in zijn omgeving weet
het antwoord. De bestuurs
leden kunnen volgend jaar
dus gerust anoniem langs de
route gaan staan. Tenslotte
gaat het om het feest en niet
om hen.
Een man hangt voorover gebo
gen over een afzethekje en
bekijkt de optocht. Een
vrouw met een klein kind
aan de hand tikt de man op
zijn schouders: "Mag mijn
zoontje vóór u staan? Dan
kan-ie de optocht zien". De
man kijkt verveeld achter
om en geeft geen krimp:
"Daar verderop is nog zat
plaats". De vrouw trekt haar
zoontje weer terug. Ze is
kwaad. "Ach, vent. Stik jij
In een lunchroom in de Haar
lemmerstraat eet ik hutspot
met klapstuk. Acht piek. Wel
duur, inaar het hoort er nu
eenmaal bij. Het is goed te
eten trouwens. Twee vrou
wen en een man komen aan
mijn tafeltje zitten. Er volgt
meteen een gesprek over drie
october. De man woont al
dertig jaar in Leiden "en elk
jaar heb ik nog 3 october ge
vierd". Niet de eerste de bes
te dus. Als hij hoort dat ik
voor de krant op pad ben
geeft hij een goede raad.
"Meneer, je moet niet over
een feest schrijven. Een feest
moet je vieren"
Daar zit wat in.
Kinderen maar ook ouders kijken geboeid naar de poppenkast bij de Harlebrugkerk
Acrobatische toeren midden op de B
Friese staart- en
stoeltjesklokken, Zaanse-
en Schippertjesklokken.
Div. stijlklokken. moderne
schoorsteen- en
wandklokken.
Interessante collecties
antieke klokken.
Horloger
v. d. Water
Haarlemmerstraat 181
