[PUBLIEK
Bejaarden tijdens opknapbeurt
Max Heijmans
als een duif
in de herfst
Schilderen met gloeinaald
-
'Toen we jong waren ww dat alleen voor hele rijken
Downingstreet 10. noemde Moor Heijmans deze combinatie die bestaat uit een vierkante geruite
sjaal, een bruin-zwart geruite roken een zwart uniformjasje. Een bontmuts met ketting comvleteert
het geheel.
AMSTERDAM - De zachte
blauw-grijze tinten van een
duif zijn door couturier Max
Heymans uitgeroepen tot
belangrijkste kleur van zijn
herfst- en wintercollectie. De
vrouw die Heymans voor
ogen heeft, zal zich het ko
mende seizoen hullen in wol
lige tweeds, verwerkt tot ca
pes en ponchos over rechte
rokken met een split op het
linkerbeen, of lange broeken
met bandplooien en omge
slagen pijpen. Hij heeft de
militante lijn, die ookin Parijs
naar voren kwam, vertaald in
bijzonder brede schouders
voor jasjes en mantels. Die
breedte wordt soms door
epoletten en schoudervulling
geaccentueerd. Naast sluike
mantels met col en brede
schouderlijn, brengt Hey
mans mouwloze mantels in
de kleur van het bijpassende
tailleur. De rokken reiken tot
over de knie en zijn klokkend
of gerimpeld in de taille, of
nog liever recht met een split
schuin voor. De tailleur-jasjes
zijn iets langer dan de taille en
worden door een ceintuur in-
gesnoeid. Jersey-sjaals zijn
voorzien van geknipte tweed
franje. Bijna steeds worden er
halsbandjes gedragen met
een schitterend bijoux op de
keel.
De Heymans-vrouw draagt
kleine ronde mutsjes in de
stof van het ensemble. Soms
zijn het Nehroe-mutsen ge
worden. Veren steken er
dwars doorheen of wiegen
boven op het hoofd Van de
mannequin. De kapsters zijn
streng: een knotje in de nek of
een lange vlecht, die op de rug
bungelt. De benen zijn decent
in doorschijnende donkere
panty's gestoken en het
schoeisel is, zoals we na sei
zoenen vol plompe,, brede
gemaksschoenen mochten
verwachten, toegespitst. Er
worden glanzende, hoogge
hakte laarzen gedragen, of di
to pumps met t-bandjes over
de wreef.
De fraaie stoffen waarover
Heymans ieder jaar beschikt,
bestaan uit geruite tweeds-
Shetlands en flanels, met als
voornaamste winterkleur
blauw. Blauw van lavendel
tot nachtblauw, grijs en bei-
Een cognac-kleurige doorschijnende rok-blouse-combinatie met wijde
van Heijmans kreeg de naam Pablo Picasso mee.
DONDERDAG 28 SEPTEMBER 1978
Tips voor deze rubriek kunt U elke
morgen tot 10.00 uur aan mij kwijt, tel.
071-144941, toestel 215. U mag ook
schrijven.
Het grand-hotel Huis ter Duin in Noordwijk, bekend
geworden als chique aanloop-oord voor welgestel-
den, krijgt zo goed als zeker tijdelijk een andere be
stemming: namelijk een tehuis voor bejaarden.
Waarschijnlijk nog deze maand zal de directie van
Huis ter Duin een contract afsluiten met het stich
tingsbestuur van het Hillegomse bejaardencentrum
Bloemswaard.
Zoals wellicht bekend wordt
Bloemswaard gerenoveerd
en daarom was het noodza
kelijk uit te kijken naar een
alternatief onderkomen voor
de in totaal 120 bejaarden.
Uiteindelijk is het oog geval
len op het pompeuze hotel
boven op de Noordwijkse
duinen. Het is de bedoeling
dat de bejaarden (ze gaan in
januari over) een jaar in het
hotel zullen bivakkeren, net
zo lang als de renovatie van
Bloemswaard zal duren.
Overstap
Volgens Huis ter Duin-manager
Eberharter hoeft de overstap
geen enkel probleem op te le
veren. "De bejaarden komen
in ons hotelgedeelte te wonen
(Huis ter Duin heeft ook ap
partementen red.) en dat is in
1973 nog gerenoveerd. Er
hoeft dus niets aan te worden
opgeknapt. Ze kunnen er zó
intrekken". Met de bejaarden
gaan, zo is het plan, ook alle
verpleegsters, part-timers,
administratieve medewer
kers en staf mee. Ook het
keukenpersoneel verhuist en
kan gebruik gaan maken van
de hotelkeuken.
Het is bekend dat het hotel van
Huis ter Duin de laatste jaren
niet erg floreert. In tegenstel
ling tot vroeger, toen het
grand-hotel het gehele jaar
door niet over klandizie had
te klagen, heeft het hotel het
afgelopen seizoen slechts in
anjien gasten
over de vloer gehad.
"Ons streven is natuurlijk het
hotel ook in de stille maanden
bezet te krijgen", zegt mana
ger Eberharter. "Vandaar dat
we de eventuele komst van de
Hillegomse bejaarden toejui
chen. Al moet ik wel zeggen
dat we er financieel niet direct
veel beter van worden. Want
het hotel zal nu weliswaar het
gehele jaar door bezet zijn,
maar het is duidelijk dat be
jaarden minder geld in het
laatje brengen dan toeristen.
Maar alles tegen elkaar weg
strepend zien we het toch wel
zitten".
Elders op het Huis ter Duin-ter
rein zal in de nabije toekomst
een nieuw hotel worden
neergezet. Daar zullen dan
hoofdzakelijk toeristen en
zakenlui onderdak in krijgen.
Het gerenoveerde hotel kan
dan voor andere ddeleinden
dienst gaan doen, bijvoor
beeld als tijdelijke opvang
van bejaarden. Het is bekend
dat er elders in de streek nog
meer bejaardentehuizen op
de nominatie staan om gere
noveerd te worden.
Uitzicht
Of ook de Hillegomse bejaarden
tevreden zijn met Huis ter
Duin als tijdelijk woonoord?
"Ze staan niet te trappelen
van ongeduld om de overstap
te maken", meent administra
teur Moorren. "Terwijl je juist
het tegenovergestelde zou
waarde dat de bejaarden, van
wie sommigen bedlegerig
zijn, in Noordwijk optimaal
kunnen worden verzorgd.
Pensionprijs
Een delegatie van de bejaarden
heeft inmiddels een bezoekje
gebracht aan Huis ter Duin.
Ze hebben er te horen gekre
gen dat ze kunnen beschik
ken over alle faciliteiten die
het hotel te bieden heeft, dus
ook de groot formaat restau-
rantbar, de biljartzaal en het
op de duintop gelegen zonne
terras. De pensionprijs die ze
nu in Bloemswaard betalen
blijft gelijk. Een groot ver
huisbedrijf zal alle persoon
lijke bezittingen van de be
jaarden naar de badplaats
overbrengen.
Een probleempje is nog de toe
wijzing van de kamers. Niet
iedereen kan aan de zeekant
wonen en het aantal kamers is
te gering om iedere bejaarde
zijn eigen hotelkamer te ge-
"Zalig"
Van de bejaarden die in
Noordwijk een kijkje zijn
gaan nemen zijn de meesten
enthousiast. Mevrouw Van
Bohemen, zij zit in de bewo
nerscommissie: "Zalig zeg.
Zo maar een douche of een
bad op je kamer. In Bloems
waard moeten we het met
gemeenschappelijke douches
doen. Gelukkig dat er aan die
ouderwetse toestanden een
einde komt. Huis ter Duin zal
ons best bevallen.
Het leuke is dat veel van ons.
toen we jong waren, het
grand-hotel beschouwden als
iets dat alleen was weggelegd
voor heel rijke mensen. En nu
mogen we er zelf een heel jaar
in gaan wpnen. Leuk toch?"
verwachten. Want wil je nog
meer dan een kamer die op
zee en het strand uitkijkt?
Bovendien krijgen ze in Huis
ter Duin grotere kamers"
"Toch hebben veel bejaarden er
moeite mee. Ergens nog wel
te begrijpen ook. Een mooi
uitzicht zegt immers niet veel.
Waar het om gaat is dat ze niet
graag verkassen. Maar de
meeste beseffen nu wel dat ze
een tijdje weg moeten uit
Bloemswaard. Er zijn er eer
lijk gezegd maar weinig die
een verblijf in Noordwijk als
een lange vakantie zien"
Huis ter Duin is door het stich
tingsbestuur gekozen als het
meest geschikte woon-alter-
natief. Men is er bij het zoeken
naar een vervangende ruimte
steeds van uit gegaan dat het
wenselijk was alle bejaarden
in het zelfde gebouw onder te
brengen. Dat betekende wel
dat de keuze in de Bollen
streek niet zo groot was. Wel
licht had men iets daar buiten
kunnen vinden, maar het
streven is geweest om dicht in
de buurt van Hillegom te blij
ven. Ook met het oog op de
familie van de bejaarden.
De provincie, die in de plannen
is gekend, gaat akkoord met
de verhuizing. Wel op voor-
Hotelmanager Eberharter
..Bejaarden kunnen er zó in...
W;;
rr V. - "v.
Het grand hotel Huis ter Duin in Noordwijk: in totaal 120 Hillegomse bejaarden gaan daar een jaar
wonen, omdat hun tehuis moet worden opgeknapt.
Een houtbrand-"schilderij" van oud-Noordwijker Jan Kt
Houtbranden, met een
gloeiend hete naald een af
beelding in het hout "schil
deren", wordt doorgaans ge
zien als een typisch kunst
nijverheids-gebeuren, met
als meest bekende produkt
de houtgebrande brood
plank voor aan de muur. Er
is echter een handjevol Ne
derlanders dat houtbranden
als kunstvorm is gaan be
drijven, onder wie Jan Kok.
De 31-jarige oud-Noordwijker
die een opleiding aan de Vrij
Academie in Den Haag ach
ter de rug heeft, verdient er
tegenwoordig zijn brood
mee. Waar hij met de hete
naald zoal toe in staat is valt
komende zaterdag te zien in
het katwijkse meubelcen
trum Baalbergen.
Jan Kok (hij is een paar jaar
creatief therapeut geweest
in het psychiatrisch centrüm
St. Bavo in Noordwijker-
hout is onlangs nog aan het
houtbranden geweest in een
kerkje in Zweden, het land
waar hij werd geboren. Zijn
favoriete materiaal is wrak
hout dat hij van het strand
meeneemt.
