Aanpak werklozen
vermindert
werkloosheid niet
IRAN: geen
boze droom
maar bittere
werkelijkheid
vloerbedekking
HP
EISEVIERS
I DONDERDAG 28 SEPTEMBER 1978
\ÜMêè
Het is gegaan zoals te voorzien
was: direct na Prinsjesdag
ontstonden er felle debatten
over belangrijke zaken. Maar
de eerste compromissen tus
sen CDA en WD waren al
gauw binnen. U weet: het
ging over Urenco en over de
ondernemingsraad. Maar nu
komen er dingen aan de orde
waar als het ware iedereen
persoonlijk en direct mee te
maken heeft. En het wordt
een uiterst spannende aan
gelegenheid hoe de gevech
ten zich zullen ontwikkelen
tusen regering en Kamer
enerzijds en de vakbonden
anderzijds. De korte woor
denwisselingen op dezelfde
avond nog van Prinsjesdag
tussen de kopstukken logen
er niet om. Er staat dan ook
voor honderdduizenden
mensen veel op het spel. Ons
land dat wel klein is in om
vang maar een forse bevol
king telt, staat veel onrust en
wellicht ellende te wachten.
Maar het nieuws dat ons toe
stroomt beperkt zich niet tot
Den Haag Vandaag. Ook el
ders in de wereld is er veel
leed en dan nog wel van veel
grotere afmetingen. Zo wer
den we de avond van zaterdag
16 september opgeschrikt
door een verbijsterende ramp
van ongeziene afmetingen in
Iran Daar woedde allang de
opstand van het volk tegen de
Sjah met zijn fascistisch ge
dresseerde leger. De manier
waarop het leger zomaar op
volksmenigten inschoot deed
denken aan de somberste da
gen van de Tweede Wereld
oorlog. Dat gebeurde in de
hoofdstad Teheran. Enkele
honderden kilometers daar
vandaan had er een aardbe
ving plaats. De grootste van
dit jaar. De gevolgen waren
afgrijselijk. Het aantal doden
moet de dertigduizend heb
ben overschreden, aangezien
ze het na dagenlang opgege
ven hebben nog te tellen. In
enkele seconden werd Tabas,
de voornaamste van de ge
troffen plaatsen, één groot
kerkhof. Je kunt je niet voor
stellen wat daar geleden is,
vlak voor de dood en door de
mensen die de dood onher
roepelijk zagen naderen om
dat ze niet meer gered konden
worden. En dan de achter
geblevenen, overgebleven
van hele gezinnen, familie
banden verscheurd, kinderen
vermorzeld. Zo groot moet
dat leed zijn dat het onze
menselijke fantasie teboven
gaat.
Dagenlang werd het gebeuren
in Iran uitvoerig besproken
en beschreven. Maar al gauw
nam de troonrede de voorpa
gina van de kranten in beslag
en veel ander belangrijk
nieuws vroeg om de aan
dacht. Nu lees je nog zelden
enig bericht over de aardbe
ving. Maar het leed gaat door
en als je zoals ik alle tijd hebt
om erover na te denken, laat
zoiets je niet meer los. En
hoor je op de achtergrond van
alle dingen toch het gekerm,
het geweeklaag over Tabas.
Je gaat dan nadenken: moet
daar niet iets aan gedaan
worden, moet daar niet on
middellijk hulp geboden
worden. Er komen dwaze fan
tasieën in je hoofd op.
Als de regering en de Tweede
Kamer nu eens veertien da
gen op reces gingen om zich
daarover te beraden. Maar ie
dereen begrijpt dat dat een
dwaze gedachte is van welke
kant je het ook bekijkt. Is er
niets te bedenken dat wel
Het Rode Kruis stuurt dekens
en dat is nodig want de nach
ten zijn er zeer koud. Maar ik
weet zeker dat ze daarginds
nog veel meer behoefte heb
ben aan hardwerkende be
kwame jonge mensen. We
zouden hen van alles moeten
voorzien, dat spreekt vanzelf.
Geld, overvloedig materiaal,
uitstekende leiding, alles wat
nodig en nuttig is.
Ik vraag me af wat ik gedaan
zou hebben als deze ramp in
Iran was gebeurd toen ik nog
dertig jaar was. Ik was jong,
gezond, niet gehuwd en zou
zeker toestemming gekregen
hebben. En toch had ik het
niet aangedurfd. Waarschijn
lijk mij voor mijzelf ver
schuilende achter vele
schijnbaar zwaarwegende
motieven, zoals: ik heb geen
nandvaardigheden geleerd,
ik ben erg onpraktisch, ik ben
bang uitgevallen en boven
dien, ik had nu eenmaal een in
mijn ogen belangrijke taak.
Nee, ik zou ook toen al mij er
toe beperkt hebben anderen
aan te sporen in vurige beto
gen en vele artikelen. Om kort
te gaan: ik zou er te laf Voor
geweest zijn. "Doe wel naar
mijn woorden, maar zie niet
naar mijn daden". Nu, ruim
dertig jaar later, denk ik daar
wel anders over. Maar nu is
het te laat. Mij staat niets an
ders meer open dan dit artikel
in deze krant in de hoop en de
stellige verwachting dat er
jonge mensen zijn, dapperder
en edelmoediger dan ik het
was op hun leeftijd. Er wordt
wel veel van ze gevraagd.
Weggaan uit je vertrouwde,
veilige omgeving en je storten
in een gevaarlijk onzeker
hachelijk avontuur. Het zou
niet een volstrekt nieuw
avontuur zijn. Immers al dui
zenden jonge mensen zijn op
het ogenblik vrijwillig werk
zaam in vele delen van de der
de wereld als ontwikkelings
werkers. Ze doen daar voor
treffelijk werk al jarenlang.
Ze hebben ontdekt o.m. dat
christelijke bevrijding niet
alleen slaat op de bevrijding
na de dood. maar ook op de
bevrijding hier op aarde van
elke onderdrukking, tirannie
en fascisme.
De Sjah van Iran heeft gezegd
dat buitenlandse hulp niet
nodig is. Hij is natuurlijk
bang* dat het buitenland te
veel kennis zou krijgen van
het optreden van zijn leger de
laatste maanden. Maar deze
hulp van Nederland zal hü
niet kunnen weigeren. Vooral
niet waar Nederland een be
vriende relatie is.
Natuurlijk zal zo'n plan als dit
hier in het land geen enkel
van de vele problemen oplos
sen. Maar de mensen die er
aan mee zouden doen, zouden
wel heel sterk ervaren dat je je
leven niet nuttiger kunt be
steden dan door anderen
vooral in zo'n gruwelijke
nood bij te staan.
Iran is geen boze droom, maar
bittere werkelijkheid.
Door Joop Maat
"De meeste werklozen zijn te belazerd om een baantje aan te pakken. En
dat is ook logisch: de uitkering ligt zó hoogdat ze er niks voor voelen om
voor een paar tientjes méér de hele dag bij een baas te gaan werken
Bovendien verdienen de meesten er 'zwart' nog welhet een en ander bij
Vrijwel dagelijks is deze uitspraak wel ergens te beluisteren. Aan de stam
tafel van het café, tijdens verjaardagsfeestjesof gewoon in de slagers
winkel: volgens veel mensen zijn werklozen lui en profiteren ze van de
sociale voorzieningen.
Dergelijke uitspraken worden meestal geïllustreerd met verhalen over een
'klussende' bouwvakker met een WW-uitkering, of een bijverdienende
bijstandtrekker, die bij een vriend van een kennis in de straat woont
Zo ontstaat bij veel mensen het beeld, dat de ruif van de socia:le zekerheid
voor een groot deel wordt leeggegeten door lieden die daar eigenlijk geen
recht op hebben. Dit denkbeeld werd een aantal jaren geleden vooral
naar voren gebracht door Hans Wiegel, toen hij nog fractieleider van de
VVD was.
De laatste tijd horen we op dit gebied niet veel meer van Wiegel. Maar dat
komt omdat hij het inmiddels tot minister heeft gebracht. Als tweede man
in het kabinet-Van Agt kan hij het nu anders aanpakken. In Bestek '81
het 'onheilsplan' van de huidige regering, is een paragraaf van 10 blad
zijden gewijd aan het onderwerp "Oneigenlijk gebruik en misbruik". En
dat stuk maakt duidelijk dat de opvattingen van Wiegel en de zijnen nu
worden omgezet in beleid.
Maken er nu werkelijk zoveel
mensen misbruik van de werk
loosheidsvoorzieningen? Ja,
zeggen velen. Als 'bewijs' daar
voor worden dan vaak de beken
de verhalen aangehaald. Maar
ook op grond van 'harde cijfers'
denkt men wel het bewijs te kun
nen leveren. Dan wijst men over
het algemeen op de tienduizen
den vacatures die er in Nederland
bestaan. Of men haalt uitspraken
aan van ondernemers, die zeggen
absoluut geen personeel te kun
nen krijgen.
Die cijfers zijn juist en die onder
nemers staan niet te liegen. Maar
een bewijs voor de stelling dat het
met de werkloosheid allemaal
wel mee zou vallen als de werklo
zen maar wat harder worden aan
gepakt, vormen ze beslist niet.
ADVERTENTIE
Over 2 dagen
EURORA'S
GROOTSTÉ
DIERENSHOW
Beestenspul '78"
Groenoordhallen Leiden.
Het zou een simpele oplossing zijn.
laat de ruim 200.000 werklozen
eerst maar eens die 70 a 80 dui
zend openstaande arbeidsplaat
sen bezetten, dan houden we nog
maar 120.000 werklozen over. De
werkelijkheid is echter minder
eenvoudig.
Neem bijvoorbeeld de bouw-sec-
ton er zijn duizenden werkloze
bouwvakkers en er is tegelijker
tijd een nijpend tekort aan bouw
vakkers. Rara, hoe kan dat?
Om te beginnen is de ene bouw
vakker de andere niet. De één
werkt in de grond-, weg- en wa
terbouw, de ander zit in de bur
ger- en utiliteitsbouw (huizen,
kantoren, gebouwen). Wanneer
er minder wegen en bruggen
worden gebouwd, kan de man die
daardoor werkloos wordt, niet
ergens anders een huis gaan met
selen. Daar heeft hij de vakbe
kwaamheid niet voor.
In de burger- en utiliteitsbouw
geldt, dat veel werklozen in die
sector beroepen hebben die wel
wat met de bouw te maken heb
ben, maar niet behoren tot de
groep van vakbekwame metse
laars en timmerlui. En naar die
laatste categorie is juist een grote
vraag.
Tenslotte, en dat is ook een belang
rijk punt, worden er veel bouw
vakkers gevraagd in de Rand
stad, terwijl er in Limburg en
Noord-Brabant een flink aantal
werkloos zijn.
Al met al is het duidelijk, dat de
behoefte aan geschoolde bouw
vakkers niet kan worden opge
vuld door degenen, die nu als
werkloos bouwvakker staan in
geschreven.
Het is overigens best nuttig, om na
te gaan waardoor de huidige si
tuatie op de bouw-arbeidsmarkt
is ontstaan. Want dezelfde on
dernemers die nu staan te klagen
over het gebrek aan vaklieden
hebben zelf de huidige situatie in
de hand gewerkt: In de tijd van
opkomende flatbouw en andere
grootschalige projecten mikten
de bouw-ondernemers helemaal
op de elementen-techniek. De
bouw-elementen werden in serie
geproduceerd en op de bouw
plaats door relatief goedkope on
geschoolde arbeidskrachten in
elkaar gezet. De opleiding van
vaklieden raakte erdoor in het
slop.
Inmiddels is het tij gekeerd. Door
de groei van de stadsvernieuwing
en de verbouw-sector is er nu
weer grote behoefte aan vaklui
De vrijwel ongeschoolde bouw
vakker uit de jaren zestig wordt
nu afgedankt.
Ook in andere bedrijfstakken blij
ken veranderingen aan de vraag
kant (dus bij de bedrijven) beslis
sende invloed te hebben op de
arbeidsmarkt. Dat geldt niet al
leen voor de verandering in pro-
duktie-technieken die voortdu
rend optreden, maar ook doordat
bedrijven in het algemeen kies
keuriger zijn geworden bij het
aantrekken van personeel.
Het ruime aanbod van arbeids
krachten biedt de bedrijven de
gelegenheid om hoge eisen te
stellen aan opleiding, ervaring,
vakbekwaamheid, enz. Dit heeft
tot gevolg dat alleen de meest
produktieven nog aan de slag
komen. De kwalitatief "mindere'
arbeidskrachten blijven achter in
de kaartenbakken van het Ar
beidsbureau: de jeugdigen (voor
al schoolverlaters), ouderen, (ge
huwde) vrouwen en gehandicap
ten.
Deze groepen maken in vergelij
king een groot deel uit van het
werklozenbestand. Dat maakt
nog eens extra duidelijk dat de
huidige werkloosheid niet wordt
vergroot door het misbruik van
de voorzieningen, maar door de
afbraak van werkgelegenheid en
door het onvoldoende scheppen
van nieuwe arbeidsplaatsen.
Toch wil het kabinet-Van Agt/Wie-
gel de werklozen steviger gaan
aanpakken. Dat zal gebeuren
door het uitbreiden van de con
trole, door het aanstellen van zg
"sociale rechercheurs", door een
nauwere samenwerking tussen
uitkeringsorganen en arbeidsbu
reaus, tussen bedrijfsverenigin
gen en gemeentebesturen. Ook
valt een ruimere toepassing van
het begrip "passende arbeid" te
verwachten. Daardoor zal de
werkloze minder eisen kunnen
stellen aan het werk dat hem
wordt aangeboden wat betreft
beroepsrichting, beloning en
woon-werk-afstand.
Verder denkt de regering aan het
een of andere vorm
legitimatieplicht voor werk-
Alle werknemers zouden
dan een registratiekaart moeten
hebben, die wordt ingenomen
zodra men een sociale uitkering
geniet. Men overweegt zelfs het
instellen van één centrale perso-
nenregistratie van al degenen die
één of andere uitkering ontvan
gen.
Het is duidelijk dat dergelijke
maatregelen een inbreuk zullen
op de privacy van dege
ADVERTENTIE
PEPERZAK beheerst 't vakf
Ontmoet onze kollekties 1
waardeer onze prijzen
REPAREREN - MODERNISEREN
nen die van een uitkering leven
Maar, zo staat te lezen in Be
stek '81: "Fraudebestrijding leidt
nu eenmaal onvermijdelijk tot
ingrepen in de persoonlijke le
venssfeer"
De werklozen in ons land zullen re
kening moeten houden met een
verscherpte heksenjacht op pro
fiteurs en fraudeurs. Als groep
worden zij daarmee in de hoek
gedrukt van lieden, die scherp in
de gaten ghouden moeten wor
den. Voor velen van hen zal dat
het werkloos-zijn een nóg onpret
tiger ervaring maken.
Maar de verscherping van de con
trole heeft nog andere gevolgen.
En daardoor wordt de klok weer
vele jaren teruggezet. Want de
ontwikkeling van het Arbeidsbu
reau Nieuwe Stijl (ANS) zal er
sterk door vertraagd worden.
De laatste jaren zijn de Gewestelij
ke Arbeidsbureaus zich van eng-
bureaucratische controle-orga
nen gaan ontwikkelen in de rich
ting van moderne, open bemid
delingsbureaus. De instelling van
vakature-banken en sollicitan
ten-banken past in die ontwikke
ling. De werkzoekende werd ge
leidelijk aan steeds meer als
cliënt beschouwd, die een eigen
verantwoordelijkheid heeft.
Het inpassen van het GAB in een
verscherpte aanpak van werklo
zen zal de controle-functie van
het GAB weer sterker benadruk
ken dan de bemiddelings-func-
tie.
Misschien nog wel sterker geldt dit
voor de Gemeentelijke Sociale
Diensten. Die hebben naast een
hulpverleningsfunctie ook een
controle-functie. Wanneer de
controle voorop komt te staan,
kan dat een goede hulpverlening
in de weg staan.
Als het aanpakken van de fraude
rende werklozen en bijstands
trekkers zulke ingrijpende ge
volgen heeft, heiligt het doel dan
de middelen wel? Voor de huidi
ge regering blijkbaar wel. Want
het werkelijke doel van de aan
gekondigde maatregelen is niet
het uitroeien van het misbruik.
Het misbruik is namelijk niet
groot. Dat is door cijfers meer
malen aangetoond. Door het aan
te pakken zal er dus niet veel geld
bespaard worden. Ook zal de
werkloosheid er niet beduidend
door verminderen.
De bedoeling van dit kabinet is veel
meer de werklozen aan te wijzen
als de schuldigen van de huidige
situatie. Het valt niet te ontken
nen dat de kosten van de sociale
zekerheid verbluffend snel stij
gen. Maar door het bestrijden van
misbruik en fraude zullen die
kosten niet wezenlijk lager uit
vallen.
Niemand hoeft tegenwoordig
meer in de rij te staan voor een
WW-uitkering maar de gang
naar "sociale zaken" is toch
geen „uitje".
Wat wél aangepakt moet worden is
de vraagzijde van de arbeids
markt. De overheid moet een
daadwerkelijke invloed krijgen
op de omvang, kwaliteit en sprei
ding van arbeidsplaatsen. Inves
teringen zouden door de over
heid beoordeeld moeten worden
op de gevolgen voor omvang en
kwaliteit van de werkgelegen
heid.
De veelgeprezen ondernemersvrij
heid zal dus wat ingeperkt moe
ten worden. Daar is met het oog
op de groeiende werkloosheid
ook niet aan te ontkomen. Toch
proberen Van Agt en Wiegel dat
zo lang mogelijk uit te stellen.
Onder meer door te suggereren,
dat het de werklozen zijn, die de
werkloosheid hoog houden
ADVERTENTIE
^^^gen^nnulerkT^iotelordeM^^id^Jnc^irektieka^
slaapkamers (tapijt in grote en kleine coupages op de rol).
Intertest zuiver scheerwol tapijt, in berber/beige
gemeleerd, van 239,- voor JJiJ,"
Desso zuiver scheerwol tapijt met 2 cm dikke pool.
gemeleerd in berber-camel-bruin OOQ
op dubbele jute rug, van f 439,- voor J LCu,"
Gebloemd zuiver wol tapijt, van 319,- voor ƒ159,-
Perzische vloer-en tafelkleden (14 stuks) nog als 07tZ
nieuw, per stuk 1175,-en u/0,"
inlichtingen en stalen: S
N.A.I.
Bergen (NH), telefoon (02208) 5829.
iyn
VRU NEDERLAND
'Kojak in Nederland", zo heet het
openingsverhaal van Vrij Ne
derland deze week. Het gaat over
de "geheime-politie-instructies,
die Wiegel het parlement ont
houdt". Volgens de auteur, Rudi
van Meurs, zijn de afgelopen vier
maanden politiemannen in stad
en land omgeschoold tot "de
stoere, zakelijke, keiharde cop
van de televisie".
"Via dia-series, lezingen en levens
echte geheime oefeningen wer
den ze voorbereid op de grote
confrontatie met "gevaarlijke
personen" (zonder dat er een de
finitie bestaat voor dit begrip)".
De nieuwe instructies zouden
twee weken geleden voor het
eerst zijn toegepast bij het Zuid-
nolukkers-incident in Breukelen.
De goedmoedige agent heeft vol
gens Van Meurs afgedaan.
VN onthult dat minister Wiegel wel
degelijk even gespeeld heeft met
de mogelijkheid om de benoe
ming van de negende wethouder
in Amsterdam te laten torpede
ren. Maar de dreiging van een be
stuurlijke chaos in de hoofdstad
en politieke verwikkelingen (het
CDA is in Den Haag de partner
van de WD, maar in Amsterdam
van de PvdA) deden hem van zijn
voornemen afzien. ("Waarom
Wiegel grijnzend een rotje wierp
en het in zijn eigen gezicht
kreeg").
Het duo Barend-Van Dorp sprak
uitvoerig moet de directeur van
de Evangelische Omroep, L. P
Dorenbos (Bij het artikel een foto
van het stralende gezin van de
EO-vorst). Bij de presentatie van
het winterprogramma zei Doren
bos o.a. "Terreur en linkse indoc
trinatie beheersen de mediaka-
nalen". Zeventig procent van de
programmamakers is volgens
hem links. Barend en Van Dorp
leggen de nodige hardnekkig
heid aan de dag om te weten te
komen hoe hij aan dat cijfer
komt.
Ten slotte zegt Dorenbos: "Watzit u
toch met die uitspraak. Zo kwaad
heb ik het niet bedoeld. Cijfers
heb ik inderdaad niet, maar ook
mijn gevoel zegt me dat de men
sen die beslissen wat er op het
scherm komt tenderen naar
links".
Dorenbos over de VPRO: "Ik heb
eigenlijk met ze te doen. Ze heb
ben maar één complex, die Jan
Blokker ook: ze willen van God af
en dat lukt ze niet"
Over de emancipatie zegt hij: "De
man is het hoofd van het gezin en
de vrouw is de man tot hulp bij
het volbrengen van zijn taak". Zo,
dat is andere koek dan zo'n
Grand Gala.
Verder in VN een artikel van Rob
Sijmons over de Leidse crimi
noloog prof. Buikhuizen: "De
kritische houding van de Leidse
hoogleraar tegenover de racisti
sche criminoloog Exner".
Het kleurkatern gaat over jazz in
Nederland.
MAGAZINE
Het omslagverhaal van Elseviers
Magazine heeft de sleutelrol van
koning Hoessein van Jordanië in
het Midden-Oosten tot onder
werp:
'Waarom ik dwars lig". Hoessein
ziet het zo: "Het akkoord in Camp
David is afgeweken van VN-re-
solutie 242, die voorheen de Ame
rikaanse positie markeerde. Er
zal veel herzien moeten worden
eer het vredesplan door ons en
onze Arabische partners aan
vaardbaar zal worden. De voor
zieningen voor zelfbestuur voor
de Palestijnen zijn nog zeer vaag.
Het akkoord moet voorzien in to
tal terugtrekking en in Arabische
soevereiniteit over Jerusalem.
Anders is er niets om te onder
handelen".
Dr. F. A. Hoogendijk gaat in op de
spanningen tussen CDA en VVD
over Bestek '81. De stormlopen
van het CDA op het kabinet zul
len volgens hem weinig uithalen.
"Dries Beton en Frans Andries-
sen hebben zich voorgenomen
zich niet omver te laten lopen
door een Kamer die minder wil
bezuinigen en niet met redelijke
alternatieven komt". "Is Groene-
velt echt zo gek?" vraagt de futu
roloog prof. Fred. Polak zich in
EM af. Het gaat over diens plan
voor de'vrije vrijdagmiddag.
Volgens Polak loopt de industrie
bond-voorzitter zeker niet met
molentjes. Hij verdient "onbe
vooroordeelde aandacht".
Verder. "De diamant-hausse", de
wereld vraagt steeds meer naar
dit belegginsobject. De prijs van
een 1-karaats diamant verdub
belde ruimschoots in een jaar tijd
(van 15.000 naar 36.000 gulden).
Tot slot een curieuze kreet van
TROS-vader Landré in een arti
kel over hem en het bestel: "De
Vara moet blijven", (want zonder
de Vara zou de identiteit van de
TROS vager zijn").
Johanneke van Slooten volgde
voor de Haagse Post een maand
lang het reilen en zeilen in het
SOSA-gebouw aan de Heren
gracht in Amsterdam, het do
mein van de Surinaamse junkies.
"Zwart Amsterdam", een depri
merend verhaal over drugs en de
ellende die er uit voort komt.
Ton van Dijk en Weert Schenk bui
gen zich over de scheepsbouw,
"de ziektegeschiedenis van -een
bedrijfstak. "Er moet maar weer
eens ergens oorlog uitbreken".
De HP zet de serie "De nieuwe vrij
gezellen" voort met het hoofd
stuk Oud en Eenzaam: "Als het
leven niet meer zo swingt en de
kwalen van de vergevorderde
leeftijd zich aandienen, is het al
leen wonen dan wel zo leuk?"
Nieuw is de serie "Schrijven",
waarin Harry Mulisch als eerste
aan het woord komt. Mulisch
blijkt een gruwelijke hekel aan
schrijfmachines en balpennen te
hebben. Hij schrijft met kostbare
vulpennen. "Een vulpen vind ik
een mooi object, ik koop er re
gelmatig één. Ik heb altijd wel
een excuus om een nieuwe pen te
kopen. Is er bijv. een roman uit
gekomen dan zeg ik tegen mezelf:
jij verdient een vulpen. Met der
gelijk gezwets demp ik mijn
schuldgevoelens". Passages
waar hij onzeker over is schrijft
hij met potlood. Per dag schrijft
Mulisch gemiddeld een halve
bladzijde.
hervormd
nederland
In Hervormd Nederland van deze
week een indringend interview
met CDA-fractieleider Aantjes
Als de NAVO de neutronenbom
gaat invoeren dan dient het CDA
het lidmaatschap van Nederland
ter discussie te stellen, zo meent
hij. Hij zegt dat "niet voor de
show. We zullen de onmogelijk
ste dingen mogelijk moeten ach
ten. Anders gaan we onherroepe
lijk de vernieling tegemoet"
Overigens zegt Aantjes niet wat
hij zelf zou kiezen als puntje bij
paaltje komt.
Verder in HN: "Vraag om euthana
sie moet zeer ernstig worden ge
nomen", "Waarom de Wereld
raad juist nu het Patriottisch
Front steunt" en "Shell onder
mijnt grondslagen van de demo
cratie".
(Het weekblad Dc Tijd was gisteren
nog niet verkrijgbaar).
