Hooghoudt
Landing op
zee moést
„Hoe minder ik uit
het kabinet weet
des te vrijer ben ik"
We waren overtuigd van onze redding
Hier word je toch op
minst nerveus van
^mMzacme
ZATERDAG 16 SEPTEMBER 1978
5?
(Van een onzer verslaggevers)
VALKENBURG - Woorden
kwamen de eerste minuten niet
over zijn lippen. Zijn vróuw, in
verwachting en kind klemde hij
stevig tegen zich aan. Tranen
welden op toen hij hen begroette
op het vliegkamp Valkenburg.
Boordwerktuigkundige Claasseh
uit Roelofarendsveen heeft oog in
oog met de dood gestaan. Hij en
vier andere bemanningsleden
van het opsporingsvliegtuig 'At
lantic', dat eergisteren voor de
Schotse kust op zee een noodlan
ding moest maken, hadden geen
tijd meer beschermende kleren
aan te trekken tegen het ijskoude
zeewater. Het bootje van rubber
weigerde dienst te doen. Terwijl
tien collega's in een andere boot
snel uit het oog verdwenen, ploe
terde hij in de kolkende zee om het
hoofd boven water te houden.
"Tot ik op een gegeven moment
hinders (de tweede vlieger uit
Roelofarendsveen) op een stuk
afgebroken vleugel zag drijven.
Daar ben ik, zo goed en zo kwaad
het ging, naar toe gezwommen. Ik
ben er toen ook op gaan zitten. Je
had je handen en voeten wel no
dig om erop te blijven. Sjonge,
wat was dat ding glibberigver
telt hij.
Commandant Jongejan uit
Rijnsburg en eerste vlieger De
Boer uit Ede (hij voerde de nood
landing uit) hadden zich ver
schanst op een losgeslagen deur
en dobberden op vele meters af
stand van Claassen en hinders
rond.
"Weetje," zegt de boordwerktuig
kundige uit Roelofarendsveen,
"ik ben er nog een keertje afgesla
gen ook. Die golven waren ook zo
verschrikkelijk hoog. Maar we
zijn geen moment in paniek ge
raakt. Constant heb ik me bewo
gen. Om de bloedsomloop een
beetje op gang te houden. Toen ik
eenmaal in de helikopter lag, kon
ik niks meer bewegen. Ik was he
lemaal stijf van de kou."
Heeft hij geen angst gehad dat zij
niet zouden worden gered
"Eigenlijk niet nee. De dood in
ogen zien Ach, dat vind ik wel
een beetje cru gezegd. Je had geen
tijd om daarover na te denken. Al
je aandacht had je nodig om je
aan die afgebroken vleugel vast
te klampen. Maar ik heb er geen
moment over gepiekerd dat dit
wel eens het einde zou kunnen
zijn. Natuurlijk, allebei keken we
uit naar de helikopter die ons
moest komen redden. En dat die
zou komen, daar waren we van
overtuigd."
Hebben Linders en hij nog wel
met elkaar gepraat En waar-
"Nee, dat niet. Je was veel te veel
met jezelf bezig. We hebben wél
eens gezegd waar zou dat vlieg
tuig nou toch blijven. Maar ja, je
kunt alleen maar afwachten.
Meer niet."
Twee uur heeft hij in zee gelegen,
had hij het nog veel langer kun
nen uithouden
Als het veel langer had geduurd,
had het kritiek kunnen worden.
Dan ga je elkaar toch moed in
spreken. Gelukkig heb ik een vrij
goede conditie. Daardoor heb ik
die twee uur kunnen overbruggen
zonder te worden bevangen door
de kou. Was dit niet het geval ge
weest, dan had ik het zo net nog
niet geweten..
Door slechte toestand
van marine-vliegtuig
VALKENBURG - "Het was een
verschrikkelijke ervaring. Alles
bij elkaar heeft het nauwelijks
veertig minuten geduurd, maar
ik denk dat we stuk voor stuk een
boek over die noodlanding kun
nen schrijven. Het laatste dat we
tegen elkaar zeiden was: het bes
te, misschien zien we elkaar
straks weer."
De wijsvinger van navigator Van
de Linde zat rióg'ïh verband, een
pleister ^sierde' z'n andere hand.
Hij zat precies op een punt in het
marine-vliegtuig 'Atlantic' van
waar hij de aangerichte schade
kon
Twee hevige ex
plosies schakelden de motor uit
van het opsporingsvliegtuig, dat
in Schotland deelnam aan een na-
to-oefening. De schade door de
klappen was zo groot, dat tot een
noodlanding op zee moest wor-
Zeven bemanningsleden van het
opsporingsvliegtuig "Atlantic",
dat eergisteren een noodlanding
voor de Schotse kust moest ma
ken, komen uit de Leidse regio.
Dit zijn commandant Jongejan
(Rijnsburg), telegrafist De Haas
uit Lisse, H. Brinks (Noordwijk),
W. Crommentuyn (Sassenheim),
Boordwerktuigkundige Claas
sen (Roelofarendsveen), A. Vis
ser (Katwijk) en A. Linders,
tweede vlieger.
den besloten. Vijfentwintig ki
lometer uit de kust met een snel
heid van rond de tweehonderd
kilometer sloeg het toestel op de
tien meter hoge golven. De staart
brak, het water stroomde met
grote snelheid en kracht naar
binnen.
Alle bemanningsleden, veertien
Boordwerktuigkundige Claassen (links)
met het echtpaar De Haas en navigator Van de hinde
stuks, zagen kans het vliegtuig te
verlaten. Tien van hen dobber
den twee uur rond in een rubber
bootje. De vier anderen dreven in
het kolkende water: twee klom
men op een afgebroken vleugel,
de anderen konden zich boven
water houden door op een losge
slagen deur te klauteren.
Na de explosie viel het licht in het
toestel uit. "Dat was een angstige
gewaarwording," vertelt een zo
op het eerste gezicht rustige na
vigator Van de Linde. De eerste
vlieger L. de Boer uit Ede (hij
komt met de trein naar huis net
als gezagvoerder Jongejan uit
Rijnsburg en de tweede vlieger
Linders uit Roelofarendsveen)
heeft nog wel geprobeerd om op
één motor verder te vliegen. Maar
het toestel was zo beschadigd dat
het snel hoogte verloor. Het was
daardoor onmogélijk op een
vliegveld in de directe omgeving
te landen. De 'Atlantic' vloog al zo
laag dat zij zelfs niet meer over
een opdoemende bergwand kon.
Besloten werd toen om richting
thuisbasis te gaan. De gezag
voerder vond de toestand.van het
vliegtuig zo slecht dat hij dit niet
wilde riskeren. Dan hadden er,
volgens Van de Linde, slachtof
fers gevallen. Daarom besloot
men op zee te landen. "Onze posi
tie was bekend."
De meeste zorgen heeft men tij
dens het barre avontuur gehad
om de vier bemanningsleden die
zonder beschermende kleding en
zonder bootje in de koude zee (de
temperatuur van het water was
dertien graden) dobberden. De
'tien' hebben van alles gepro
beerd om hen te bereiken. Door
de hoge golven en windstoten
van zeventig kilometer per uur
was peddelen een onmogelijke
zaak. Allen hadden last van zee
ziekte.
De 'crew' had de zenders op de
zwemvesten inwerking gesteld
waardoor het mogelijk was dat
zoekende vliegtuigen hen kon
den lokaliseren. Een boei met so
nar werd in de buurt van hen 'ge
dropt'.
De meeste zorg hadden de 'tien
over de vier bemanningsleden
die niet in de boot zaten. Maar zij
moesten zich ook bezighouden
met het oppompen van die boot
en het verzorgen van de opgelo
pen wonden. Lof zwaaide Van de
Linde toe aan de Engelse lucht
macht, die een kwartier voor het
marine-vliegtuig de noodlanding
maakte al een helikopter op weg
had gestuurd hen te zoeken.
JAN WESTERLAKEN
Bejaarden in geweer tegen "optieplan"
"Als die mijnheer Van Rijn dit doorzet speelt hij met de
gezondheid van bejaarden. Want hoe zou jezelf reageren
als je gezondheid niet meer zo best is en je weet dat er
iemand op je dood zit te wachten. Daar zou je toch ner
veus van worden. Of misschien nog wel erger".
ss
Deze Katwijkse
woningen nog
Onrust en afkeer spreken uit de
woorden van Katwijker Van
Leeuwen, één van de bejaarde
bewoners van de flat op de hoek
Zeeweg/Karei Doormanplein.
Hij is bepaald niet de enige die
ontdaan is van het plannetje dat
de 31-jarige Katwijker A.M., van
Rijn heeft bedacht om ijiunt te
slaan uit het feit dat hij per 1 de
cember van dit jaar eigenaar van
d^ flat wordt.
Optie
Zoals wij al eerder deze week
meldden wil Van Rijn de
huurflats in de verkoop gaan
gooien. Gegadigden kunnen er
riu alvast een optie op nemen. De
aspirant-koper, zo heeft de han
delaar in onroerend goed be
dacht, komt voor de flat in aan
merking als binnen een jaar
daarna de bewoner ervan komt te
overlijden. Zo niet, dan vervalt de
optie en strijkt Van Rijn zes pro
cent optierente op.
De Katwijkse za"kenman heeft met
die zet met name de bejaarde wo-
ners (er wonen in de flat alleen al
twintig alleenstaande dames op
leeftijd) tegen zich in het harnas
gejaagd. Mevrouw Buys, 70 jaar:
"Toen we het bericht in de krant
lazen hebben we direct met een
stuk of wat flatbewoners beraad
gehouden en afgesproken dat
voortaan niemand hem meer
binnen laat. In de afgelopen we
ken is hij erbij veel over de vloer
geweest. Om over zaken te pra
ten. Toen deed 'ie poeslief en aar
dig. En nu dit. Hoe durft 'ie.
Er blijkt uit datJie geen enkel res
pect heeft voor oudere mensen.
Maar wij bejaarden laten geen
loopje met ons nemen. We weten
nu wat we aan mijnheer Van Rijn
hebben. We zullen 'm in de gaten
houden".
Zo'n we-lusten-'m-rauw-stemming
klinkt ook uit de reactie" van de
oudste bewoonster van de flat,
mevrouw Den Hollander. "Mis
schien had men wel anders ver
wacht", zegt ze, "maar ik lig er
geen minuut wakker van. Mijn
heer Van Rijn gaat zijn gang
maar. Laat hij maar een optie af
sluiten op mijn flatje. Als hij maar
niet denkt dat hij mij er uit krijgt.
Er bestaat in Nederland nog zo
iets als huurbescherrping. Daar
vertrouw ik dan maar op. Boven
dien doet het me niets dat iemand
op mijn dood zit te wachten. Want
ik ga pas als het mijn tijd is".
Op de stoep
ADVERTENTIE
Bestel nu het "WITBOEK" over een zwarte blad
zijde in de Nederlandse geschiedenis.
BEKIJK HET ZELF
U gireert 2,- op giro no. 2963282 t.n.v. Stichting "Recht Zonder
Onderscheid", Postbus 275 te Nijmegen, en U ontvangt het "WIT -
BOEK" zonder meer thuis.
Bij aantallen voor verspreiding in uw omgeving 20% k.
CDA-fractieleider Aantjes
UTRECHT (GPD) - „Wat er in het
concept-abortuswetsontwerp
staat? Geen idee. Ik weet het niet,
echt niet, en ik vraag er ook niet
om. Er'is geen contact hierover
geweest tussen de onderteke
naars (de ministers De Ruiter en
Ginjaar) en mij. Als het kabinet
mij voor een gesprek uitnodigt, of
als men de stukken wil laten zien,
dan ben ik beschikbaar. Zolang
dat niet gebeurt, ook best. Ik ben
nu veel minder gecommitteerd.
Zo is het nu eenmaal: hoe minder
ik uit het kabinet weet, hoe min
der ik gebonden ben".
Het komt-telkens terug in het ruim
twee uur durende gesprek: de
vrijheidsdrang van Willem Aan
tjes, fractievoorzitter van het
CDA. Ruimte om te onderhan
delen, ruimte om een eigen
standpunt te bepalen of om een
zo' gunstig mogelijk resultaat
voor de CDA-fractie binnen te
halen. De bewindslieden in het
kabinet-Van Agt - wiens contro
leur Aantjes nu eenmaal is - en de
coalitiepartners, met wie altijd
een dubbelzinnige haat-liefde
verhouding behoort te bestaan,
zullen het weten. Aantjes houdt
zich loyaal aan afspraken, maar
waar geen afspraken zijn is het
jachtseizoen open.
„CDA en WD moeten geven en
nemen, daar heb ik geen moeite
mee. Maar het is anders bij de
problemen die ten tijde van het
regeerakkoord voorzien waren,
maar toch niet werden geregeld.
Die problemen worden niet met
een compromis opgelost. Ik houd
de vrijheid in die gevallen en zal
proberen een kamermeerderheid
achter mijn standpunt te krijgen.
Neem bijvoorbeeld die zaak van
het doorverkopen van woning
wetwoningen en een recenter ge
val, de Wet ondernemingsraden.
De Beer en Keja (de betrokken
specialisten van de WD) bewe
ren tegen beter weten in dat die
zaken in het regeerakkoord wél
waren geregeld. Daar heb ik lak
aan. De WD mag, net zo goed als
het CDA, proberen in het parle
ment een meerderheid voor het
eigen standpunt te krijgen. Wat
lachen jullie? Ja, natuurlijk weet
ik dat het CDA veel groter is dan
de WD (49 zetels tegenover 28
zetels), maar dat had de WD zich
maar moeten realiseren toen het
regeerakkoord werd 'opgesteld.
Het moest toch zo nodig vlug
klaar zijn? De WD heeft deze si
tuatie met open ogen geaccep
teerd".
Argwaan
Inmiddels ook in kennis gestéld
van het wat luguber aandoende
optieplan van Van Rijn heeft de
huidige eigenaresse van de flat,
de Rotterdamse beleggingsmaat
schappij Niels Hemmes B.V., de
Katwijker laten weten niet erg
ingenomen te zijn met dergelijke
praktijken. "We kunnen het hem
op juridische gronden helaas niet
verbieden", zegt directeur Kie-
boom, die de werkwijze van de
31-jarige Katwijker omschrijft als
"onbeschoft".
De Katwijkse wethouder voor
woonruimte-zaken, J.J. van Oos
ten, onderschrijft dat de wet geen
mogelijkheden biedt om Van
Rijn te verbieden waar hij mee,
bezig is.
Flatbewoner Van Leeuwen heeft
zich ondertussen opgeworpen als
spreekbuis van de flatbewoners.
"Ik wacht nog even af hoe deze
zaak zich verder gaat ontwikke
len", zegt hij. "Zodra ik het ver
moeden heb dat de rechten van
de huurders met voeten worden
getreden sta ik direct op de stoep
van het gemeentehuis. Daar kan
mijnheer Van Rijn zeker van
zijn".
Een bijna permanente argwaan
binnen de WD. Argwaan jegens
het CDA, maar vooral jegens
Aantjes. Zit die man nog steeds
aan het eerste kabinet-Den Uyl te
denken. Of nu al aan het tweede?
Echt geliefd is Aantjes nergens,
maar dat is een zeer normale ei
genschap voor een actief politi
cus. Bij de PvdA zijn ze ook niet
meer zo op hem gesteld. Het ge
rucht wil dat Den Uyl nog wel een
zwak voor hem heeft, maai- dat
lijkt - zo blijkt uit het interview -
vooralsnog allerminst weder
zijds. Tenminste, niet voor de po
liticus Den Uyl.
„Ja, ik heb gelezen dat Den Uyl het
heeft over de intellectuele ar-
moede van dit kabinet. Ik vond
dat in Vrij Nederland een nogal
zelfbewuste opmerking. Alsof
drammerigheid en gedrevenheid
het synoniem zijn voor intellect,
ijver. Over intellectuele armoede
gesproken: dit was nou dom van
Den Uyl".
„Ach, ik weet niet hoe ze in de
PvdA echt over me denken. De
ene keer ben ik weer prima, de
andere keer wordt er weer ge
schreven dat ik onder het juk van
Van Agt doorga, nou ja. Hoe onze
relatie met de PvdA nu is? Wij
zijn niet van die terugstaarders.
Daarover wordt eigenlijk niet ge
sproken. Mijn opvattingen en kri
tiek over en op de PvdA ten tijde
van de formatie is bekend. Te
hoog spel, te veel willen eisen van
ons. Ik heb er geen enkel ver
trouwen in dat de socialisten in
tussen wijzer zijn geworden. Ik
ben eigenlijk niet zo geinteres-
seerd in de PvdA. Ik denk niet in
termen van: de PvdA is het alter
natief'.
En zelfs binnen zijn eigen club - het
CDA - zijn er nog genoeg die Aan
tjes en de overige acht „loyalis
ten" bekijken als - bruusk gezegd
- de losliggende roeden op de
trap van het Catshuis. Een be
kwaam man, die Aantjes, dat wel.
Hij zegt weliswaar steeds het ka
binet-Van Agt niet ten val te wil
len brengen, maar verbindt daar
altijd weer de voorwaarde aan dat
het kabinetsbeleid die ontvanke
lijkheid dan ook wel mogelijk
moet maken. Aantjes behoudt
dus de vrijheid om het kabinet
weg te sturen zodra de heren het
te bont maken.
„Ik heb best bezwaren tegen dit
kabinet, maar er moet wel heel
wat gebeuren voor ik het laat
stranden. Ik kan me trouwens
niet voorstellen dat er een desa
streus conflict zou uitbreken tus
sen kabinet en CDA-fractie. Zo'n
conflict zou namelijk eerst in het
kabinet zijn uitgevochten, daar
zitten onze vertrouwensman-
Een van de grote zorgen die Aantjes
bij het bepalen van het CDA-
standpunt over Bestek '81 koes
tert is de dreiging dat het ar
beidsvoorwaardenbeleid voor
het komend jaar - het gesprek
tussen werkgevers, werknemers
en regering - hopeloos vast komt
te zitten. „Het wordt erg moeilijk
om met Bestek '81 een verant
woord beleid uit te stippelen en
daarmee de basis voor overleg
tussen de sociale partners en re
gering overeind te houden. Maar
je kunt niet een noodzakelijk be
vonden beleid ondergeschikt
maken aan de wensen van belan
gengroepen. De verhouding tus
sen de partners is erbarmelijk
slecht. Ik ben geschrokken van
het cynisme".
Aantjes is zeer te spreken over
FNV-voorzitter Wim Kok, die
laatst een onderhoud met de frac
tie heeft gehad over de bestek
plannen. „Ik was buitengewoon
blij met dat gesprek. Het was een
goede discussie. De confrontatie
tussen Kok en onze fractie kan
karikatuurvorming voorkomen.
Koks benadering is er niet een
van: met dit kabinet willen we
geen zaken doen. Ik heb de stelli
ge indruk dat hij zich niet laat ge
bruiken om weer een links kabi
net op poten te zetten. Toen hij er
pas zat dacht ik wel eens dat hij
het allemaal niet zou aankunnen.
Maar ik heb grote bewondering
voor de evenwichtigheid van zijn
beleid. Hij groeit naarmate hij
hoger op de ladder komt".
Over sommige uitlatingen van
Koks tegenspeler - VNO-voorzit-
ter Van Veen (een voormalig
CHU-minister) - is Aantjes min
der te spreken. „Wonderlijk, dat
Van Veen heeft gezegd dat, als
Bestek '81 niet onverkort wordt
uitgevoerd, het aantal werklozen
met 200.000 zal toenemen. Terwijl
hij niet kan zeggen hoeveel ar
beidsplaatsen" er door het be
drijfsleven worden gecreëerd als
Bestek '81 wél wordt uitgevoerd.
Ik begrijp dat niet, dat hij het ene
sommetje wel kan maken en het
andere niet".
Weddenschappen
Het gaat het kabinet - zeker gezien
de drukkende omstandigheden -
redelijk voor de wind. De eerste
weddenschappen in het perscen
trum Nieuwspoort op een snelle
val van Van Agt zijn reeds verlo
ren. De uitslagen van de staten-
en raadsverkiezingen hebben het
CDA meer zelfvertrouwen gege
ven. Aantjes wil op zijn manier
wel een paar kanttekeningen
maken bij het klaarblijkelijke
succes.
„Het is toch ook zo dat dit kabinet
profiteert van de luwte na de
storm. De mensen voelen zich
verlost. Zij waren het gedram van
de socialisten goed zat. Bij Den
Uyl moest er zo nodig elke dag
wat spectaculairs gebeuren. Ik
vind het voldoende als, zo nu en
dan, èèn vonk overspringt, dat
hoeft niet eens dagelijks. Maar
daarbij nog èèn opmerking: be
halve de drammerigheid en de
wereldhervormingsdrang zat er
in het kabinet-Den Uyl ook een
geweldige aansprekende onrust
in het beleid met de bestaande si
tuatie. Dat willen we niet missen.
Wij willen een beleid op basis van
het uitgangspunt dat er een hele
boel in deze wereld niet
deugt".
ADVERTENTIE
BRINK Luchtverwarming
Uw installateur:
LUCOTHERM B.V.-ALPHEN a/d RIJN
Postbus 337,Kalkovenweg 58.Telefoon (01720) 2 03 00
