Jatsjenko op
hoogt*
eenzame
m
MEDAILLES
En nu dan weer Jan Raas
Estafettes: doekje voor het bloeden
Hockeyteam
ondanks
matig spel
ongeslagen
OKC
rspei
1
1 -X
is misJ
ukt
Fraaie overwinning in klassieker Parijs-Brussel
MAANDAG 4 SEPTEMBER 1978
SPORT SPORT SPORT SPORT SPORT SPORT SPORT SPORT SPORT
Inzet nationale ploeg nu in elk geval wél boven de maat
PRAAG (GPD) - Co van der Weij-
den heeft zijn zin gekregen. De
Amsterdamse atleet had er vu
rig op gehoopt de eerste Neder
lander te worden in het Euro
pees Kampioenschap marathon.
„Dat zou ik een geweldige eer
vinden", liet hij voor het vertrek
weten. Inderdaad slaagde de ge
brilde loper er ook in. In de voor
het loodzware parcours in de
omgeving van Praag erg goede
tijd van 2.17.32,8 finishte hij als
22ste. De Eindhovense Cor
Vriend werd 30ste in 2.21.25 en
Roelof Veld trok op het laatste
stuk nog een fel sprintje om zijn
34ste plaats (in 2.23.38) veilig te
stellen.
De marathon werd beheerst door
een snelle kopgroep, waarin de
Belgen Henry Schoofs en Karei
Lismont en de Italiaan Magnani
erg actief waren. Die groep bleef
echter tót 35 km bij elkaar, maar
daarna kwamen de tempo-ver
snellingen. Twee Russen, Leo
nid Mosejev en Nicolaj Penzin,
kwamen voorop en het Belgi
sche bijtertje Lismont ging in de
achtervolging. Mosejev triom
feerde in 2.11.57.5, voor Penzin.
Karei Lismont bezorgde zijn
land op de valreep nog een bron
zen medaille. Daarbij ontkwam
België op het nippertje aan een
historisch dieptepunt, want
wanneer Lismont de plak niet
gehaald zou hebben, zouden de
Belgen voor het eerst sinds 1958
medailleloos zijn geweest op een
Europese titelstrijd.
Gijsbers
Verademing
De prestaties van de estafette
ploegen op zaterdag waren een
verademing ten opzichte van de
individuele verrichtingen van
de voorafgaande dagen. Op de
vier maal 400 meter dames rea
liseerden Tilly Verhoef, Truus
van Amstel, Cobi Kömeling en
Wilma Hillen een nieuw natio
naal record met 3.34.7. Het oude
record stond op 3.35.6. De klas
sering was weliswaar niet goed
genoeg voor kwalificatie, maar
de inzet van de ploeg vormde Waar Sylvia Barlag op de vijf-
schril contrast met de luste- kamp dames ver beneden de
Ook de herenploeg deed het goed
en bleef slechts een halve secon
de van een finaleplaats verwij
derd. De talentvolle Leidenaar
Koen Gijsbers, die in zijn serie
400 meter als een strijkijzer over
de baan ging, leverde een enorm
groot aandeel in die prestatie.
En ook Marcel Klarenbeek (in
gevallen voor de geblesseerde
Hugo Pont) straalde de nodige
vechtlust uit.
loosheid die teveel atleten op de
individuele onderdelen hadden
uitgestraald.
maat bleef („Ik begrijp er niets
van. Ze was conditioneel hele
maal in orde", klaagde vak
groeptrainer Piet van Gerwen),
bleek Els Stolk het weer erg
goed te doen. Ze bleef met
slechts 5 punten verwijderd van
haar beste prestatie (ze kwam
uit op 41.90) en verbeterde haar
persoonlijk record hoogsprin
gen met 2 centimeter tot 1.77. Ze
zorgde ook voor de eerste Neder
landse overwinning. In haar se
rie 800 meter ging ze als winna
res door de finish. Weliswaar
waren het geen prestaties die in
ternationaal van enige beteke
nis zijn, maar de Amsterdamse
voldeed in ieder geval aan de
verwachting. En in Praag
vormden dergelijke uitzonde
ringen al een reden om tevreden
lachend rond te lopen. Eigenlijk
is juist dat om te huilen.
PRAAG (GPD) - De atletie-
kwereld heeft zijn nieuwe
idool. De 19-jarige hoog
springer Vladimir Jats-
jenko hield zaterdagavond
de tienduizenden toe
schouwers in het kille
Strahov-stadion in Praag
volledig in zijn greep.
De grillige Rus liet, toen zijn
Europese titel al vast
stond, de lat met een stalen
gezicht op 2.35 meter leg
gen. Het zou een nieuw
wereldrecord betekend
hebben. Op de tribunes
werd vanaf dat moment
alleen nog maar op fluis
tertoon gesproken. En ook
al haalde hij die hoogte
niet, de donderende ovatie
die er na zijn drie mislukte
pogingen door het stadion
rolde, bewees dat het fe
nomeen de verdiende
waardering kreeg.
Want Jatsjenko die in Milaan een
indoorrecord van 2.35 vestigde en
in de openlucht al een keer over
2.34 wipte, blijft een outcast in de
Russische ploeg. Hij speelt met
het publiek als een rasartiest. Met
zijn guitige, dromerige gezicht en
vooral zijn ongeëvenaarde klasse
is de jonge atleet in het toch wat
buitennissige gezelschap van
hoogspringers een indrukwek
kende persoonlijkheid.
Behalve Jatsjenko was er nog een
hoogspringer die een onbegrensd De balans
respect afdwong. De Oostduitser
Rolf Beilschmidt behaalde fi-
minder fout gesprongen had dan
de gehandicapte Beilschmidt,
pakte met 2.28 meter het zil-
Op de 400 meter horden doken twee
dames onder het 14 dagen verse
wereldrecord van de Russin
Tatjana Zelencova (55.31). Zelf
greep de recordhoudster goud
met 54.89, de Oostduitse Silvia
Hollmann werd tweede met
55.14. Vermeldenswaardig was
ook de verspringprestatie van de
Fransman Jacques Rousseau die
driemaal ruim over de 8 meter
sarong en zegevierde in 8.18
medaille. Met de knie
van zijn afzetbeen helemaal in
gepakt sprong hij 2.28 meter. Ie
dere keer kostte het meer kracht
en kromp hij bijna in elkaar van
de pijn. Pas na zijn eerste poging
op de 2.30 meter gaf hij op. De
Rus Alexander Grigorjev, die
i Heumen
HANNOVER (ANP) - Na twee
gewonnen wedstrijden kan
het Nederlandse hockeyteam
gekeerd, maar de 32-jarige
ausputzer maakte het karwei
in de rebound zelf af (1-1).
plaats 'in de halve finales Spanje kreeg vleugels en profi-
het toernooi om het Eu- teerde onmiddellijk van de
tijdelijke Nederlandse ont
reddering. Van der Staak liet
Monsalve weer vrij staan en
dat bleef niet onopgemerkt.
Spaanse rechtsbuiten
ropees kampioenschap
Hannover eigenlijk al niet
meer ontgaan. In het afgelo
pen weekeinde rekende
Oranje af met Ierland (3-0) en
Spanje (6-3). Nederland (als
enige nog ongeslagen) heeft
in groep B resoluut de leiding
genomen.
Het veldspel verliep zaterdag
tegen de Ieren uiterst stroef.
Vloeiende combinaties waren
zeldzaam. Het uiteindelijke
resultaat viel eigenlijk over
dreven gunstig voor Neder
land uit. Met drie doelpunten
(van Ron Steens voor de rust
en Leefers en Doyer erna)
werd het enthousiast strij
dende Ierland te zwaar ge
straft nu vooral in de tweede
helft de nationale defensie
had gewankeld.
Gisteren bleek het Nederlands
hockeyelftal zich tegen
Spanje volledig aan de om
standigheden in Hannover te
hebben aangepast.
Overdonderend
De ploeg van Wim van Heumen
begon overdonderend. In en
kele minuten waren al meer
goede combinaties tot stand
gekomen dan zaterdag in de
gehele wedstrijd. Het ope
ningsdoelpunt van Paul
Litjens was een logisch uit
vloeisel van de meerderheid
in het veld. De donkere
Utrechter benutte de tweede
strafcorner (1-0). Bij de eerste
korte corner had Litjens met
zijn gebruikelijke kanonsko
gel de Spaanse verdediger
Churuca een handblessure
bezorgd.
Na twintig minuten was het in
eens met het offensief ge
beurd. Met lange passes kon
Spanje het spel verplaatsen.
Daarbij kwam dat Van der
Staak zich een allesbehalve
betrouwbare verdediger
toonde. In korte tijd kwam
Nederland op achterstand.
De lange Amat zag zijn inzet
in de tweede strafcorner in
eerste instantie door Sikking
werd op zijn wenken bediend,
stopte en schoot in één
vloeiende beweging (1-2).
Reden voldoende voor Van
Heumen om Van der Staak
naar de bank te halen en
Diepeveen voor hem in te zet
ten.
Geluk
In de slotfase van de eerste helft
mocht Nederland zich geluk
kig prijzen dat Pellen een
unieke kans miste. Na de te
rechtwijzingen van Van
Heumen pakte Nederland de
zaken na de rust weer ener
giek aan. Binnen zes minuten
kwam Nederland op voor
sprong. Eerst ontsnapte
Litjens aan de Spaanse ver
dedigers. Hij liet het echter
liever op een strafcorner aan
komen dan direct in te schie
ten. Doordat Pellen vervol-
- gens de bal met de hand be
roerde mocht Litjens van de
Finse scheidsrechter Ruuttu
een strafbal nemen, waar de
Utrechter geen moeite mee
had (2-2).
Twee minuten later kreeg Leef
ers bij een lange corner de bal
van Taminiau. De Hagenaar
zag kans in te schieten en
Garcia grabbelde tevergeefs
naar de bal (3-2).
Toen de zich voortdurend
kwaad makende aanvoerder
Ron Steens er 4-2 van maakte
kon Nederland niets meer
gebeuren.
Ook een tegentreffer van
Spanje (Cabot benutte een
strafbal toegekend omdat
Sikking een slaande bewe
ging had gemaakt) kon het
optimisme niet doen om
slaan.
Nederland bleef technisch en
tactisch de betere ploeg en
drukte dat in nog twee tref
fers van Doyer en Litjens uit.
de gouden medailles
sloeg na het weekend door in het
voordeel van de Sowjet-Unie, dat
met 13 plakken Oost-Duitsland er
één voor bleef. De Russische eer
ste plaatsen waren voor de mara
thonloper Mosejev, Jury Sedych
(kogelslingeren, 77.28), Tka-
chenko (vijfkamp, 4744 punten),
Siana Romanova (1500 meter in
3.59.00) en de damesploeg op de als tweede
vier maal 100 meter estafette
(42.54).
Voor Oost-Duitsland zegevierden:
Johanne Klier tijdens de op
nieuw gelopen finale 100 meter
horden (12.62), Thomas Munkelt
(110 meter horden in 13.54), Wolf
gang Schmidt (discuswerpen,
66.82 meter), en de estafetteploeg
op de vier maal 400 meter dames
(3.21.20).
De Italiaan Ortis gaat juichend i
kilometer. De Rxis Fedotkin en de Zwi
derde.
Zwitser Marcus Ryffel en de Rus
Alexander Fedotkin. Spanje
sleepte een eerste plaats weg bij
de 50 km snelwandelen. Daarbij
zegevierde Jorge Llopart. De
s eerste over de streep op de vijf
■er Ryffel eindigen in dezelfde tijd
Joegoslaaf Srejovic won het
hinkstapspringen in 16.94 m en
West-Duitsland pakte op de vier
maal 400 meter heren de eerste
plaats met 3.21.2.
Voor de Polen werd gisteren het
toernooi nog een beetje goed ge
maakt door het behalen van
tweemaal goud. Borislav Mali-
nowski won de 3000 meter stee- Sowjet-Unie
pie chase in 8.15.06 en op de vier Oost-Duitsland
maal 100 meter heren versloeg West-Duitsland
Polen in 38.58 Oost-Duitsland. Ralie
De Engelsman Steven Ovett triom- Polen
feerde op de 1500 meter in 3.35.60 Oroot-Brittannië
voor de Ier Eamon Coghlan en de Finland
Brit David Moorcraft. De 5 km- Frankrijk
race bracht Venanzio Ortis uit Joegoslavië
Italië goud op (13.28.50) en de Spanje
goud zilver brons
goud zilver brons
Tsjechoslowakije 2 2
Roemenië 2 -
Zwitserland - 1 1
Zweden i
Hongarije i
Ierland i
Noorwegen i
België i
Bulgarije j
PRAAG-Alle ambitieuze trainingsplannen ten spijt zijn de Euro
pese atletiekkampioen schappen in Praag voor de Nederlandse
afvaardiging geëindigd in een triest- dieptepunt. De grootste
ploeg die de KNAU ooit uitzond naar een EK is (enkele uitzonde
ringen daar gelatencompleet afgegaan. De karrevracht argu
menten waarmee de technische staf zondag in een laatste vertwij
felde poging trachtte het débackle van Praag te verklaren, was
volstrekt niet toereikend om het gehavende aangezicht op te lap
pen. Integendeel: het verkreukelde prestige werd door die mis
plaatste .jchoonpraterij"waarbij linksen rechts flink werd na
getrapt naar ex-collega's, nog ernstiger geschonden.
Met de blik van een ten onrechte ter dood veroordeelde, zaten de
vakgroeptrainers naast elkaar. Tegenwerkende clubtrainers, te
weinig geld, de frontale botsingen met collega's in het verleden.de
grijze sfeer in het atletendorp en de dramatische uitschakeling
van Jos Hermens waren in het kort gezegd de door hen opgesomde
oorzaken van de ondermaatse verrichtingenDe begeleiding door
.de vakgroeptrainers stond niet ter discussie.
Trainer-bondsarts Hans Keizer: „Conditioneel was iedereen in or
de toen we hiernaar toe gingen. Het moet dus zuiver een mentale
kwestie zijndat de meesten helemaal niet aan hun beste prestatie
zijn toegekomen"Volgens de planning van het trainingsplan
hadden er dit jaar twee pieken in de prestaliecurve moeten zitten
één in het voorseizoen, de tweede in Praag. Oyidanks het feit dat
de EK in plaats van een piek een dal te zien gaf, noemde Keizer de
planning van de pieken „goed". .Alleen heeft een aantal atleten
juist vlak vóór de kampioenschappen goede prestaties geleverd
en niet hier".
Realistisch
De enige wat realistische figuur binnen de Nederlandse leiding was
Wim de Beer .voorzitter van de atletiekun ie.Je zult mij niet zien
lachen. We moeten dit eerst allemaal eens laten bezinken en daar
na zal er flink geëvalueerd worden. Niet alleen over de atleten,
maar ook over de trainers". De Beer betitelde de EK als een kei
harde selectie. Een schifting, waarbij het overgrote deel door de
mand is gevallen. In ieder geval heeft het falen bewezen dat het
uitzenden van een groep van 27 atleten complete waanzin is
geweest. Want de mentale schade die is aangericht zal pas op
langere termijn duidelijk worden. Een zo grote groep, die tot
stand is gekomen omdat de trainers die nu zo goed weten waarom
het fout is gegaan, hun uiterste best hebben gedaan zoveel moge
lijk atleten van de eigen discipline mee te nemen.
De bondsvoorzitter heeft zijn gedachten dan ook al laten varen over
het huidige limietensysteem. Dit jaar was het uitgangspunt dat
de limiet tweemaal moest worden gehaald en de vorm behouden
diende te blijven. De Beer zegt te denken in de richting van een
systeem, waarbij het gemiddelde van de vijf beste persoonlijke
seizoenprestaties doorslaggevend is. Maar de mentale zwakheid
in een dergelijk groot toernooi blijft niet te meten. ,AHe grote
internationale wedstrijden zijn duidelijk iets anders dan Euro
pese kampioenschappen of Olympische Spelen. Zurich en de Van
Damme-memorial in Brussel beleef je als atleet psychologisch veel
anders. Het is een stuk eelt op de ziel dat de meesten nog moeten
krijgen. Wie er blijk van geeft dat niet te kunnen, valt dus gewoon
af'.
Juist die instelling van de meeste atleten werd de grootste afknap
per van de titelstrijd in de Tsjechische hoofdstad. Vaak had het
gebeuren voor de Nederlanders meer weg van een toeristische
trip.
Ook aan de greep die de vakgroeptrainers op hun pupillen hebben
wil De Beer het een en ander gaan verbeteren .Hij denkt erover om
een soort contract te laten ontwerpen, waarin is vastgelegd dat de
betreffende sportman of-vrouw topsport wil bedrijven en zich zal
houden aan vooraf vastgestelde bepalingen. .Het enige wat ik me
afvraag, is of dat juridisch haalbaar is", voegt De Beer er aan
toe.
Het is de lering die hij heeft getrokken uit de twaalfde aflevering
van de Europese kampioenschappenMaar de open vragen over
Praag zijn nog steeds onbeantwoord. „Daarom zullen we met de
atleten en de trainers na moeten gaan hoe het mogelijk is dat - op
een enkele uitzondering na- iedereen achterblijft bij zijn normale
prestatie. En dan heb ik het nog niet eens over persoonlijke re
cords", aldus De Beer.
Alleen al het feit echter dat de titelstrijd een zo desastreus verloop
heeft gehad, bezorgt de KNAU wel een uiterst wankele onderhan
delingspositie met het Nederlands Olympisch Comité over de se
lectieprocedure voor de spelen van 1980 in MoskouHet pokerspel
om zoveel mogelijk atleten „in het diepe te gooien m de hoop dat
er een wonder zal gebeuren, is mislukt. Wanneer die truc wel was
geslaagd had de KNAU Leeuwenhoek cs. met resultaten om de
oren kunnen slaan.Nu zullen de atleten die wellicht met moeite de
Olympische Spelen kunnen halen, veel moeilijker over de streep
getrokken kunnen worden en blijft de verwachting voor de toe
komst: aanhoudend slecht weer.
BRUSSEL (GPD) - Ook al
was Parijs-Brussel gede
valueerd op de lijst van
klassieke wegwedstrijden,
dan nóg is het succes van
Jan Raas schitterend te
noemen. Winnen is im
mers een kunst die niet ie
dereen verstaat. Zeker niet
in het profmilieu, als de
koers ruim 200 kilometer
telt en een peloton van 101
man aan de start ver
schijnt.
Om nog maar niet te spreken van de
vaak slecht geplaveide wegen in
de omgeving van Mons, een val
partij als er 73 kilometer is afge
legd en een slotstuk waarin de
karavaan liefst acht keer over de
Alsemberg wordt gestuurd. Met
andere woorden: óók de 58ste
editie van Parijs-Brussel was
geen koers voor de tweede garni
tuur, alhoewel de wedstrijd niet
meetelde voor de Super Prestige
Pernod.
Trouwens, de uitslag was er om het
gehalte van de wedstrijd toch te
verduidelijken. In het spoor van
Jan Raas finishte niemand min
der dan Gerrie Knetemann en tot
de verslagenen in de leidergroep
van elf behoorden onder meer
Jean-Luc van de Broucke, „mon
sieur Bordeaux-Paris" Herman
van Springel, Andrè Dierickx en
Didi Thureau.
Zij hadden drie jongeren in hun
midden: Renè Martens, Ludo
Peeters (de winnaar van vorig
jaar) en... Johan van de Velde, de
vluchters in de laatste 50 kilome
ter. „Ik rekende op t
ning", zei laatstgenoemde. „Renè
Martens kon geen kwaad meer en
in de sprint voelde ik me opge
wassen tegen Ludo Peeters.
Naarmate de eindstreep dichter
bij kwam, ging Peeters steeds
meer een afwachtende houding
aannemen. Ik was niet van plan
om voor hem als gangmaker te
fungeren en tja, toen waren daar
opeens de acht achtervol
gers".
Voor Johan van de Velde duurde
Parijs-Brussel amper èèn kilome
ter te lang. Voor zijn sponsor niet.
Raas en Knetemann waren er
immers óók nog. „Ik vond het
sneu voor Johan", zei Raas. We
reldkampioen Knetemann dacht
er precies eender over. „We
speelden in de kaart van Van de
Velde. Toen Peeters vooraan niet
veel werk meer deed en zijn
ploegmakkers (Jacobs, Dierickx,
Verlinden - red.) op de hergroe
pering aanstuurden om Thureau
te lanceren, veranderde de zaak
natuurlijk".
Vlak vókr het rechte stuk naar de
finish probeerde Jan Raas twee
keer te ontsnappen. Eerst kleefde
Thureau als gom aan zijn wiel,
daarna Dierickx. „Toen riep ik
tegen Van de Velde dat hij moest
gaan", aldus Raas. Johan kwam
op kop maar viel toen terug. „On
gewild hinderde hij me zelfs. Hij
kwam te dicht in de buurt van het
dranghek en versperde mij de
doorgang. Ik duwde hem opzij,
niet om gelanceerd te worden
maar om mijn kansen te behou
den".
Toen Jan Raas op sprintsnelheid
was, kwam hij heel even in de
wind te zitten. Knetemann niet.
De drager van de regenboogtrui
kon mede hierdoor een jump
maken, waardoor niemand van
de Belgische-ploeg maar wél een
teamgenoot uit de „stal" van - dit
keer overigens niet aanwezig -
Peter Post de gevaarlijkste op
ponent van Raas werd. „Kom nou
niet aan met de vraag of ik een
cadeautje heb weggegeven", zei
„de Kneet" over de ontknoping.
„Als ik had kunnen winnen, had
ik het gedaan. Nu Raas nummer
èèn is, ben ik ook blij. Ik weet dat
zo'n overwinning je een kick
geeft. Iedereen trouwens in de
ploeg juicht. Of dacht men soms
dat wij tot zo'n successenreeks
gekomen waren als er niet die
vriendschap had bestaan".
Raas lachte, de sprint riep bij hem
herinneringen op aan de eind-
rush enkele weken geleden in
Heesch tijdens de Proftour Ne
derland. „Toen kwam ik aan de
leiding, alhoewel ik rekende op
Piet van Katwijk. In die beslis
sende seconden kun je echter
niet kijken of er soms een ploeg-
makker nadert. Dan is de concur
rentie je te snel af', zei de Zeeuw,
voor wie Parijs-Brussel de acht
tiende overwinning dit seizoen is.
Dat hij bovendien de eerste Ne
derlander werd die deze klassie
ker op zijn naam schreef, maakte
het succes alleen maar groter.
„In Nivelles (75 km-red.) geloofde ★Het gebruikelijke beeld van de laatste tijd: II
ik niet te kunnen winnen", aldus eersten over de meet.
Raas. „Ik was betrokken bij een
valpartij. Vijf man wachtten me
op. Terug in het peloton had ik De uitslag was:
veel last van rugpijnen. Zeker een 1. Jan Raas Ned.212 km in 4 uur 59
half uur was het bijna niet om te m'n 55 sec.: 2 Gerrie Knetemann
harden. Daarom geeft de over- (ned 3. Jean-Luc Vanden-
winning me zoveel genoegen. broucke (Bel.); 4. Jos Jacobs
Ook al behoorden vele kopstuk- (Bel 5. Herman van Springel
ken niet tot de deelnemers" (Be.); 6. André Dierickx (Bel 7
Gerry Verlinden (Bel 8. René
Martens (Bel.); 9. DidiThurau (W-
Dl.(; 10. Ludo Peeters (Bel 11
Johan van de Velde (Ned.), allen
in dezelfde tijd: 14. Aad v. d. Hoek
op 1 13,15, Henk Lubberding z.t.,
18. Kuiper z.t.
