„PvdA moet niet
in het college
gaan
zitten
SPITS H ORDT OPGEHESEN
In Noordwijk vliegen
geen kleiduiven meer
PAGINA 4
VARIA
VRIJDAG 1 SEPTEMBER 19(8
Tips voor deze rubriek kunt U elke
morgen tot 10.00 uur aan mij kwijt, tel.
071-144941, toestel 215. U mag ook
schrijven.
De Noordwijkse paardenfokker Slagmolen hoeft zich niet langer
op te winden over de activiteiten van de stichting "Jachtschiet-
baan Leiden en Omstreken". Hij heeft steeds gedreigd de stich
ting voor de rechter te dagen, omdat hij van mening was dat hij
ernstige hinder ondervond van het schieten van kleiduiven, een
activiteit van de bij de stichting aangesloten schutters.
Dat kleiduiven schieten gebeurde op een terrein langs de Leidse-
vaart. De paardenfokkerij van Slagmolen grenst daar aan. Zijn
klacht was dat na elke schietpartij zijn weiland bezaaid lag met
uit de koers geraakte kleiduiven en delen van stukgeschoten
exemplaren.
"Niet makkelijk"
De stichting heeft nu echter, na vijfjaar, een punt gezet achter het
kleiduiven schieten aan de Leidsevaart. Noodgedwongen welis
waar. De veehouder van wie ze de lap grond pachtte heeft beslo
ten er bollenland van te maken. Daarom is men nu zonder komen
te zitten.
"Het zal niet makkelijk zijn elders een terreintje te vinden", zegt
voorzitter Wijntjes. "Vooral omdat de hinderwet tegenwoordig
nogal hoge eisen stelt. Er is nu geloof ik ook een bepaling in
opgenomen dat er toestemming moet zijn van eigenaars van be
lendende percelen. Dat kan wel eens het grootste struikelblok
gaan worden".
Daar kwamen ze pas achter
toen ze een kijkje namen in
een achter op de lastdrager
geplaatste boodschappentas.
Toen ze de tas openritsten
ontwaarden ze een motortje
van een solex, nog warm van
het draaien.
De 14-jarige scholier, bestuur
der van de fietsbrommer,
bleek uiterst vernuftig het
motortje achter op zij"n fiets te
hebben gemonteerd. Hij had
bijvoorbeeld onder de last
drager een deel van het spat
bord weggezaagd om de aan-
drijfrol van de motor over de
De Kat wijkse verkeerspolitie
(de fietsbrommer trok giste
ren veel bekijks op het bu
reau)- heeft geen procesver
baal opgemaakt, maar wel de
misleidende tweewieler in
beslag genomen.
...maar toen agenten de tas openritsten, bleek
tje onder te schuilen, dat op vernuftige wijze vit
over de achterband de fiets kon omschakelen tot
solex-motor-
i een aandrijfrol
bromfiets.
De kerkspits in Hillegom
vóór de brand. De bouw van de
nieuwe torenpunt begint
spoedig.
Op het plein naast de hervormde kerk in Hil
legom worden deze week de voorbereidin
gen getroffen voor de bouw van een toren
spits, die de plaats gaat innemen van het
exemplaar dat begin dit jaar tijdens restau
ratiewerkzaamheden aan de klokkenstoel
in brand raakte.
Het bouwteam dat de werkwijze bepaalt voor
deze restauratie heeft besloten de 19 meter
hoge spits op de begane grond op te bou
wen en hem daarna met een hijskraan op de
stenen onderbouw te^plaatsen. Hoewel de
kans blijft bestaan dat er tijdens dit specta
culaire karwei iets mis gaat wil men het
toch op die manier doen.
Hillegommer Elseman, begeleider van de res
tauratie: "Als nog nooit eerder in Nederland
een spits met een hijskraan op een kerk zou
zijn gezet, zouden we geloof ik de primeur
niet willen hebben, maar er zijn ons talloze
kerken voorgegaan. Steeds zonder proble
men. Daar rekenen wij ook op".
Eigenlijk had de restauratie al voltooid moe
ten zijn, maar de brand heeft roet in het eten
gegooid. De verzekeringsmaatschappijen
hebben er dik een half jaar voor nodig ge
had om te bepalen hoeveel er uitgekeerd
kon worden. Kortgeleden is men tot over
eenstemming gekomen, vandaar dat aan
nemer Holleman uit Santpoort weer aan de
slag is gegaan. Het totale schadebedrag be
liep rond de half miljoen. "We zullen dat
bedrag niet tot op de laatste cent binnen
krijgen", zegt Elseman. "maar we zijn te
vreden met wat door de verzekeringsmaat
schappijen is toegezegd.".
Als alles volgens schema verloopt kan over
een maand of vijf de spits geplaatst worden
op de stenen onderbouw. Niet eerder echter
voordat boven in die onderbouw de houten
klokkenstoel is aangebracht. Tót voor vorig
jaar was die klokkenstoel van beton, maar
wéér en wind hadden daar zó op ingewerkt
dat het onverantwoord was de zware klok
ken daar nog langer in te laten hangën.
Een beslissing over wat voor uurwerk in de
kerktoren komt (het oude is niet meei5 te
gebruiken) zal pas worden genomen zodra
duidelijk is welk bedrag er voor kan worden
uitgetrokken. Wat dat betreft is men afhan
kelijk van toezeggingen van CRM.
Jo van der Horst (58) kwam in 1953 in de Leidse gemeenteraad e
in 1964 terug te keren en in 1966 andermaal afscheid te neme
hij ononderbroken als raadslid mee.
Van der Horsts geboortewieg stond in Utrecht; hij groeide op in Zaandam. In 1933 verhuisde hij
met zijn ouders mee naar Leiden, waar hij sedertdien woont. Van der Horst, vader van één
zoon, werkt bij het ministerie van binnenlandse zaken, waar hij er verschillende taken op na
houdt: hij is secretaris van een interdepartementale commissie die op het gebied van docu
mentatie opereert, hij bekijkt de wetgeving op dat gebied en de classificatie en wetgeving
van de bestuurswetenschap in het algemeen. Hij bereidde o.m. mede het post- en archiefbe-
sluit voor. Hij zegt van zijn dagelijks werk veel profijt te trekken voor het raadslidmaat
schap en omgekeerd. Van der Horst bezit een diploma dat met hem slechts 39 Nederlanders
hebben: het diploma hogere bestuurskunde. Destijds de afronding van een experimentele
studierichting, die niet meer bestaat.
Als raadslid heeft hij zich vooral met juridische kwesties bezig gehouden en trouwens ook als
niet-raadslid: van 1966 tot 1968 was hij plaatsvervangend voorzitter van de commissie
beroepschriften. Nu hij uit de raad gaat is hij een van de kandidaten voor het voorzitterschap
van die commissie. Over Van der Horst gaat het verhaal dat hij zijn raadslidmaatschap ooit
te danken had aan het feit dat hij koploper was van de tweede kolom van de PvdA op het
stembiljet. Via voorkeursstemmen belandde hij in de raad, stemmen die eigenlijk voor een
andere partij bestemd zouden zijn geweest, zo werd beweerd. Zelfheeft hij dat nooit geloofd:
"De kiezers zijn niet zo dom als sommige partijbestuurders en journalisten denken".
Behalve specialist in de kleine letters is hij ook een taaipuritein, strevend naar eenvoudig en in
elk geval juist taalgebruik. In voorstellen van B en W duikt hardnekkig op verkeerde
plaatsen de term "c.q." op en daarover kan Van der Horst zich zeer opwinden. Zo erg, dat hij
één keer alleen vanwege het misplaatste gebruik van deze afkorting tegen een voorstel van B
en W stemde.
1
Jo van der Horst tegen zijn zin uit gemeenteraad
LEIDEN - Tweemaal eerder
al nam hij afscheid als
raadslid en tweemaal
dacht hij toen zelf stellig
dat het om een definitief
vertrek ging.
Straks is hij voor de derde
maal raadslid-af en dat op
een moment, waarop hij
graag nog enkele jaren
deel had willen uitmaken
van het stadsbestuur: Jo
van der Horst, de grijze
eminentie van de Leidse
PvdA-fractie in de ge
meenteraad.
Door het bestuur van de Leidse af
deling van zijn partij werd hij in
feite afgedankt, doordat hem een
onverkiesbare plaats op de kan
didatenlijst voor de gemeente
raadsverkiezingen van afgelopen
mei werd toebedeeld. Hoewel het
bestuur die lage klassering wei
nig tactvol en met in elk geval
weinig gevoel voor stijl als "ere
galerij" betitelde, werd de degra
datie door Van der Horst wel de
gelijk als -in zijn eigen woorden-
"grievend" ervaren. Achteraf
analyserend en relativerend zegt
hij: "Ach, in 1966 had ik het ook al
eens meegemaakt, zo'n interne
revolutie en vernieuwingsdrang.
Het behoort tot de folklore van de
PvdA dat er mensen gepasseerd
worden, en ook dat dat vrij har
teloos gebeurt.
Ik geloof persoonlijk dat de men
sen het minder waarderen. Dooi
de toegenomen openbaarheid
komen dit soort dingen nu veel
meer naar buiten. Ik denk dat ook
de manier waarop wethouder
Van Aken door de partij is be
handeld, slecht gevallen is bij de
zwijgende achterban. Dat zou
best één van de oorzaken kunnen
zijn van het feit dat één/derde van
de PvdA-kiezers bij de gemeen
teraadsverkiezingen is thuis
gebleven".
Er werden wel pogingen in het
werk gesteld -door fractieleider
Leo Meijer o.a.- om Van der Horst
Jo van der Horst: "Het is veel moeilijker om op je veertig
ste nog socialist te zijn"
op de kandidatenlijst te laten
stijgen, maar uiteindelijk sanc
tioneerden de leden het be
stuursvoorstel. Van der Horst zal
er mee leren leven en rancune's
-voorzover ze er zijn- niet laten
blijken. Zijn interesse in Leiden
en het lokale politieke gebeuren
is er niet minder om geworden;
de PvdA kan hem op ledenver
gaderingen verwachten. Intus
sen is hij best bereid om zijn visie
te geven op het plaatselijke for-
matiespel dat tot een nieuw col
lege van wethouders moet leiden,
een college waarin tot voor kort
plaats bleek te zijn voor verte
genwoordigers van zowel de
PvdA als de WD. Jo van der
Horst was daar niet gelukkig
"Ik vind dat de PvdA niet in het
college moet gaan zitten. Direct
na de verkiezingen heb ik gezegd:
de uitslag van de verkiezingen
kan grof gezegd uitgelegd wor
den als een afkeuring door het
Leidse publiek van ons beleid in
de afgelopen vier jaar". De partij
en die dat beleid hebben aange
vochten, CDA, WD en D' 66, en
nu samen 21 zetels hebben, had
den het voortouw moeten nemen.
De PvdA had de consequenties
uit de uitslag moeten trekken en
tegen deze partijen moeten zeg
gen: proberen jullie het maar met
een 3-2-1 college. Dat is het meest
óprechte antwoord op de verkie
zingsuitslag".
Een stellingname die past in Van
der Horst's streven om de poli
tiek en het politieke denken zo
zuiver mogelijk te houden, een
streven dat van tijd tot tijd op z'n
hoogst kan botsen met loyaliteit
aan de eigen partij. Van der Horst
fungeerde vaak als het geweten
van dé PvdA-fractie, maar tim
merde als zodanig niet aan de
weg. Waar hij nu wellicht zelf het
slachtoffer van geworden is.
Jo van der Horst is een zachtpra-
tende man, die zichzelf niet ver
koopt en dat is in een politieke
nooit een voordeel. Hij:
"Ik behoor tot de mensen die
graag op de achtergrond werken,
besluiten voorbereiden. Aan pra
ten in de raad heb ik nooit zoveel
waarde gehecht. Dat ligt in zeke
re zin ook wel aan mijn karakter,
ja. Ik wil wel alles bedenken,
maar dan mogen anderen het
zeggen, die kunnen dat mis
schien beter". En dan, met enige
trots, voegt hij er aan toe: "Maar
in de vergaderingen van de frac
tie hoorde je toch vaak: "Jo heeft
Terugkerend op de actuele politie
ke situatie in Leiden: als de PvdA
dan toch in het college zitting wil
nemen, dan geeft Van der Horst
de voorkeur aan een college met
louter wethouders uit linkse par
tijen. Hij ziet weinig heil in een
PvdA-WD college. "Ik geloof
niet dat het kan en ik denk dat de
WD door de PvdA-fractie on
derschat wordt. Als zo'n college
tot stand zou komen had ik vrij
grote spanningen verwacht om
dat de minderheid in zo'n college
best een meerderheid in de raad
had kunnen zijn: de WD ge
steund door'CDA en D'66".
Jo van der Horst voelt zich thuis in
de kwalificatie "Links in de
PvdA". Als PvdA'er van het eer
ste uur heeft hij zich in de woelige
jaren eind zestig en begin zeven
tig in de partij weten te handha
ven. Het toverwoord van die tijd,
polarisatie, leidde tot een radica
lisering en een daarmee gepaard
gaande verjonging van de partij.
In Leiden kwam het PAK van de
grond, een overeenkomst tussen
de progressieve partijen. "Als de
PvdA een niet-socialistische pro
gressieve volkspartij zou zijn ge
worden, zou ik dat best interes
sant hebben gevonden", zegt Van
der Horst. "Want een socialisti
sche partij krijgt alleen op grond
van haar doelstelling nooit een
meerderheid in een land als Ne
derland".
Terwijl generatiegenoten van Van
der Horst zich al dan niet ver
zuurd wendden tot DS'70 bleef
hij de PvdA zonder wroeging
trouw ook al verdween hij in 1966
als gevolg van de vernieuwings
drang tijdelijk naar de achter
grond. "Ik vond de samenwer
king tussen de linkse partijen en
de hele PAK-gedachte, na een
zekere aarzeling, een aantrekke
lijke gedachte. Het leek me een
oplossing voor de impasse
waarin we in Leiden zaten. Het
was een idee dat zeker gepro
beerd moest worden".
Uit diezelfde woelige jaren is een
streven naar meerderheidscolle
ges in plaats van afspiegelings
colleges -waarin alle partijen zo
mogelijk naar evenredigheid ver
tegenwoordigd zijn- voortgeko
men. Van der Horst die als PvdA-
raadslid beide constructies aan
den lijve heeft ondervonden,
zegt: "In principe kan je zeggen:
een afspiegelingscollege is het
beste. Maar in de praktijk blijkt
dat het niet werktUit pragmati
sche overwegingen heb ik daar
om de voorkeur voor meerder
heidscolleges. Dan heb je een
homogeen college en dat bevor
dert de besluitvorming. In een af
spiegelingscollege wil iedere
wethouder zijn eigen tuintje het
mooist maken. Bovendien wordt
er in zo'n college compromissen
gesloten, die iedere wethouder
dan weer in zijn eigen fractie
moet verdedigen. Het gevolg is
meestal dat iedere wethouder ru
zie krijgt met zijn fractie en die
weer met de achterban.
In de jaren '53-'58 waren de per
soonlijke verhoudingen in de
PvdA-fractie en ook in de hele
raad nogal moeilijk. Als ik zeg dat
dat het gevolg was van de coalitie
die er toen was, gelooft niemand
dat, maar het is wel zo. In de laat
ste tien jaar waren de persoonlij
ke verhoudingen veel beter. Ik
heb het raadslidmaatschap de
laatste jaren ook prettiger gevon
den dan daarvoor".
En juist daarom had Van der Horst
nog een paar jaar willen doorgaan
met het raadswerk. De mini-pa
leisrevolutie, de drang tot ver
jonging in de Leidse PvdA heb
ben hem de pas afgesneden. Van
der Horst verhult niet dat hij in
die verjonging ook een gevaar
ziet. "Ik geloof dat om politiek te
bedrijven je een zekere ervaring
en een zekere ervaringswijsheid
moet hebben. Het valt mij op dat
jonge mensen vaak zeer veel ver
stand hebben van moeilijke din
gen, maar veel minder van gewo
ne dingen. Ze hebben vaak een
volkomen onjuiste taxatie van
zaken waar menselijke gevoelens
een rol bij spelen. Vooral in een
partij als de onze kan verjonging
gevaarlijk zijn. Socialist zijn is
onder jongeren een modever
schijnsel geworden. Maar het is
niet zo moeilijk om op je twintig
ste een socialist te zijn. Het is veel
moeilijker om het op je veertigste
nog te zijn".
JOHN KROON
VOETBAL - Het bestuur van de
Braziliaanse voetbalclub Rios
Vasco da Gama heeft gisteren
bekendgemaakt dat internatio
nal Dirceu voor een (geschat) be
drag van 650.000 dollar is ver
kocht aan de Mexicaanse club
America. De woordvoerder deel
de mee dat Dirceu komende
morgen tegen Olaria zijn laatste
wedstrijd voor Rios speelt. Eer
der had ook de Engelse club Bir
mingham City belangstelling ge
toond.
ZEILEN - De Joegoslavië Minski
Fabris is bij de Zweedse plaats
Marstrand Europees kampioen
zeilen in de Finnjollenklasse ge
worden. Hij won de eerste, vijfde
en gisteren ook de zesde en laat
ste race. De Nederlander Mark
Neeleman eindigde als achttien
de. Hij werd in de zesde wedstrijd
tweede. Bram van der Veen
kwam gisteren als 35e binnen.
