Leidsch Dagblad | 1978 | 24 augustus 1978 | pagina 4

Auto
gordel
altijd

om

Bowlingbanen
in nieuw bad
bij sporthal

OOK SAUNA IN
LEIDEN ZUIDWEST

IN "LEIDSCHE HOUT"
Dansen en poppenstuk

in open-luchttheater

Leidse brief naar minister:
"KEUR OPKNAPPLAN
MAREDORP NU GOED"

Berm-paaltjes
Boerhaavelaan
gaan weer weg

"Hou café op
Kalvermarkt
gesloten

PAGINA 4

VARIA

DONDERDAG 24 AUGUSTUS 1973

LEIDEN - In het in aanbouw zijnde
zwembad naast de Vijf Meihal zal
een bowling-centrum worden
ondergebracht alsmede een res
taurant met een oppervlakte van
300 vierkante meter. Dit werd gis
teren meegedeeld door wethou
der Tesselaar van sportzaken tij
dens een officiële bijeenkomst op
de eerste verdieping van het
zwembad.

Deze bijeenkomst had plaats in
verband met het bereiken van het
hoogste punt van de bouw van
het zwembad. De wethouder
deelde verder mee dat Ton Men
ken exploitant zal worden van
zowel het bowlingcentrum als
het restaurant. Bovendien is het
zeer waarschijnlijk dat er een
sauna in het zwembad komt die
plaats zal bieden aan maar liefst
dertig personen. De onderhan
delingen hierover zijn nog gaan
de.

Het overdekte zwembad krijgt
twee baden. Eén van 25 meter bij
15 meter met een beweegbare
bodem en één van 7,15 bij 25 me
ter. Kleedgelegenheid, douches
en toiletten komen op de begane
grond en het restaurant en de zes
bowlingbanen op de eerste etage

LEIDEN - Binnenkort zullen op
de Brahmslaan snelheidsmetin
gen worden verricht om te onder
zoeken of de aangebrachte ver
smallingen en andere voorzie
ningen in de weg effect hebben
gehad. Aan de hand daarvan zal
bekeken worden of er nog extra
maatregelen genomen moeten
worden. Tevens zal bekeken
worden of het mogelijk is op de
kruising van de Brahmslaan een
klein soort rotonde aan te leggen
om de snelheden van de auto's op
de kruising te matigen

Voorts wees de wethouder erop dat
het de bedoeling is nauwe be
trekkingen te kweken tussen het
zwembad en de Vijf Meihal.
Vanmorgen is er zelfs een ver
binding tot stand gekomen tus
sen de hal en het zwembad mid
dels het aanbrengen van een
luchtbrug. Het is de bedoeling
dat het restaurant van het zwem
bad de kantine van de Vijf Meihal
enigszins zal ontlasten waardoor
deze in de toekomst kan worden
gebruikt als vergaderruimte en
als onderkomen voor verschil
lende soorten denksporters (bij
voorbeeld schakers, dammers en
bridgers).

De kosten van het totale project
bedragen 4.6 miljoen. Bij dit be
drag zijn de herstelwerkzaamhe
den aan het dak van de Vijf Mei
hal inbegrepen.

LEIDEN - In het openluchttheater
van het Leidsche Hout zal aan
staande zondagmiddag 3 sep
tember weer een totaalprogram
ma worden gepresenteerd. Die
middag zal er een voorstelling te
zien zijn van de Leidse groep Ma-
trogoth en een poppentheater
met een spannend stuk. Verder
kunnen de bezoekers een de
monstratie volksdansen ver
wachten. Een groep kinderen
heeft een eigen Zuidamerikaans
programma gemaakt.

Er zal die middag in het openlucht
theater ook muziek zijn. Bijvoor
beeld gezellige volksmuziek uit
Amerika gespeeld door de
Ramshackle Stringband. Zuid-
amerikaanse klanken worden
geproduceerd door de groep Ya-
ravi en er is blues-muziek van de
steeds bekender wordende Ca
boodle Band. Het geheel zal nog
worden verlevendigd door de

LEIDEN - Uit handen van me
vrouw Werter kreeg wethouder Tes
selaar gistereyi een lijst met 125
handtekeningen aangeboden met
het verzoek in het nieuwe zwembad
enkele zwemuren te reserveren voor
de Leidse huisvrouwen. Nu "De
Overdekte" is gesloten zitten de
Leidse huisvrouwen namelijk zon
der eigen, zwemurenOp de onderste
foto Sportstichting-voorzitter Piet
Biegstraaten tussen enkele huis-

Op de bvovenste foto hijst wethou
der Tesselaar de vlag naar het
hoogste punt van het nieuwe over
dekte zwembad.

LEIDEN - De projectgroep Mare-
dorp heeft bij minister Beelaerts
van Blokland aangedrongen het
verbeteringsplan voor Maredorp
goed te keuren. Deze goedkeu
ring is nodig om met de uitvoe
ring van de stadsvernieuwing in
dit deel van de Leidse binnenstad
te kunnen beginnen. Pas na de
goedkeuring van het verbete
ringsplan geeft het rijk de beno
digde financiële steun voor de
stadsvernieuwing (interim-saldo
regeling).

In een brief aan de minister wijst de
projectgroep Maredorp de minis
ter op de situatie dat door het uit
blijven van zijn goedkeuring het
proces van stadsvernieuwing
stagneert. De projectgroep bena
drukt dat de stadsvernieuwing na
alle papieren plannen (bestem
mingsplan en verbeteringsplan)
ook tastbare vormen moet gaan
aannemen. „Het wachten hierop
heeft al te lang geduurd", schrijft

De aandrang van de projectgroep
bij de minister is in feite een her
haling van een eerder verzoek. Al
in maart van dit jaar drong de
projectgroep bij minister Bee

laerts aan het verbeteringsplan
goed te keuren. De projectgroep
noemde het toen al onbegrijpe
lijk dat de minister zijn goedkeu
ring aan de plannen voor Mare
dorp onthield.

Het hernieuwde verzoek van Mare
dorp aan de minister volgt op een
eerdere brief van de gemeente
Leiden. Burgemeester en wet
houders drongen vorige maand al
bij minister Beelaerts aan goed
keuring voor Maredorp te verle
nen. Het college herinnerde de
bewindsman er aan dat hij deze
goedkeuring begin dit jaar al aan
de gemeente had toegezegd.

trucs, toeren en toestanden van
de Lakonini's (clowns en acroba
ten).

De voorstelling wordt georgani
seerd door de Commissie Open
lucht Theater Leidsche Hout.
Commissielid Pleun van den
Dool: "Het openluchttheater
leent' zich uitstekend voor voor
stellingen, maar het wordt bijna
niet gebruikt. Dat is erg jammer."
De commissie kan nog een aantal
vrijwilligers gebruiken om op 3
september een handje te helpen
met opbouwen en afbreken.
Daarvoor kan men zich aanmel
den via tel. [phone].

LEIDEN - B en W zullen bekijken
of de doorsteken in de midden
berm van de Boerhaavelaan in
ere kunnen worden hersteld. Die
toezegging deed wethouder Waal
tijdens de vergadering van de
gemeentelijke verkeerscommis-
sie, naar aanleiding van klachten
van bewoners, dat voor het par
keren soms grote afstanden om
gereden moeten worden.

Op de doorsteken heeft de gemeen
te paaltjes geplaatst. Volgens een
van de bewoonsters, mevrouw
J.M.Schulten-Grosman, is het
argument destijds geweest dat
het gras van de plantsoenen beter
beschermd moet worden, maar
daarvoorstaan de paaltjes op de
verkeerde plaats.

Aanvankelijk wilde wethouder
Waal de zaak eerst ambtelijk la
ten onderzoeken, maar op aan
drang van de commissie werd be
sloten om direct tot verplaatsing
van de paaltjes over te gaan wan
neer dat mogelijk zou blijken.

Kr aamcentrum "liep terug"

LEIDEN - Het kraamcentrum "Rijn en Vliet" heeft het afgelopen jaar in
1282 gevallen de verzorging gedaan na een bevalling. Het jaar daarvoor
was het totaal-aantal 1313, zodat er sprake is van een lichte teruggang. De
verzorging vond vorig jaar in 897 gevallen plaats na een poliklinische/
ziekenhuisbevalling en in 385 gevallen na een bevalling thuis.

In sommige gevallen kon de gevraagde hulp niet worden verstrekt. De
stichting verwacht echter door de uitbreiding van het aantal kraamver
zorgsters dat voortaan teleurstellingen kunnen worden voorkomen.
Daarbij wordt uitgegaan van een stabilisatie in de vraag naar hulp in de
eerstkomende jaren.

LEIDEN - Een groep bewoners
van de Kalvermarkt, Haven
kade en Zuidsingel heeft er
gistermiddag in de commissie
voor bestuurlijke zaken op
aangedrongen dat het café
aan de Kalvermarkt voor
goed gesloten blijft. Volgens
de opstellers van de brief aan
de gemeente waarin hetzelfde
verzoek werd gedaan is het
café een bedreiging voor het
Herengracht-Zijlsingelge-
bied.

Het café is momenteel gesloten.
De eigenaresse, mevrouw Den
Dubbelden, heeft haar ver
gunning laten verlopen. De
omwonenden vrezen echter
dat, wanneer de gemeente
niet anders beslist, de deuren
van het café binnenkort weer
open kunnen.

Woordvoerder mevrouw Ver
laan benadrukte gisteren nog
eens dat de cafébezoekers,
geen van allen buurtbewo
ners, tot diep in de nacht kei
harde muziek maakten, autos
van buurtbewoners hadden
"uitgeprobeerd"buren mo
lesteerden omdat ze hadden
geklaagd. "Bezopen" klanten
maakten met hun auto's de
Kalvermarkt onveilig en ver
nielden zelfs het balkon van
een woonboot.

Volgens mevrouw Verlaan héb
ben de buurtbewoners inmid
dels massaal gereageerd te
gen het opnieuw openstellen
van het café. Zo zouden er
vijftig handtekeningen zijn
opgehaald. "De angst is nu
eenbeetje weggeëbd, maar
zodra de heropening ter spra
ke wordt gebracht komt die
weer boven", aldus mevrouw
Verlaan. Volgens haar kan er
geen leefbare buurt ontstaan
als het café weer opengaat.

Namens de politie zei de heer
Vink gistermiddag in de
commissie dat er scherpe con
troles in en om het café had
den plaatsgevonden. De poli
tie had enkele vuurwapens in
beslag genomen. Tegen de
geluidsoverlast kon echter
niet worden opgetreden vol
gens de heer Vink omdat de
bezoekers, zodra de unifor
men gesignaleerd werden, de
muziek zachter zetten.

Tijdens de eerstvolgende ABA-
vergadering zullen de com
missieleden beslissen of er al
dan niet een nieuwe vergun
ning voor het café kan worden
afgegeven.

AMERSFOORT - Op een zomer
se dag reed Johan Piek van zijn
woonplaats Hoevelaken naar
Amersfoort. Hij pakte gewoon
tegetrouw de rustieke weg, die
de automobilist met een boog
om rode stoplichten en een ge
sloten spoorwegovergang uit
het dorp voert. Het leek voor
Johan een leuk ommetje te
worden. De mooie weg, de gun
stige tijd ('s morgens negen
uur) en het plezierige zonnetje
brachten hem in een uitste
kende stemming. Maar bijna
halverwege reed een rode Mer
cedes het rozige sfeertje in
scherven. De tegenligger reed
op de linkerweghelft, tijd om
uit te wijken was er niet. De
botsing was frontaal. Johan
mag nog van geluk spreken. Hij
liep slechts een paar kneuzin
gen op, overigens ernstig ge
noeg om hem wekenlang van
het werk te houden.

Het ongeluk waarvan hij het
slachtoffer is geworden, is ei
genlijk niets bijzonders. Alleen
de statistiek weet het allemaal
precies: vorig jaar hebben 1210
autorijders het verblijf op de
weg niet overleefd, 23.110 per
sonen (chauffeui# plus inzit
tenden) werden gewond. Weer
een record vergeleken met
1976, voor welk jaar respectie
velijk de cijfers 1058 en 20.794
werden genoteerd. Deze alle
daagse gebeurtenis heeft Jo
han Piek niettemin ingrijpend
getroffen. Op die zonnige dag
in juni zag hij zich van de ene
seconde op de andere voor het
eind van zijn leven geplaatst
Wat gebeurde er op dat mo
ment? Welke ervaringen heeft
hij na de botsing opgedaan?
Welke lessen heeft hij eruit ge
trokken? We gaan met Johan
de verschillende fasen van het
ongeluk na.

De gebeurtenis

„In een fractie van een seconde
was het bekeken. Ik zie hem
nog aankomen op mijn weg
helft. Het hoofd helemaal naar
links gedraaid. Hij heeft nader
hand verklaard dat hij naar
broedende zwanen langs de
kant van de weg heeft gekeken,
maar dat betwijfel ik sterk.
Daarvoor was hij de beesten al
te ver voorbij. Doet er ook niet
zo heel veel toe. Bepalend is dat
hij mij niet zag. Daarvan was ik
me ook zo alarmerend bewust
die man heeft me helemaal niet
in de gaten! Meteen gevolgd
door de verpletterende zeker
heid dat ik hem niet meer kon
ontwijken".

„Hoei, hoe hard zal hij gereden
hebben. Dat weet ik niet meer
precies. Ik schat net zo hard als
ik, ongeveer 60 km. In dat hele
korte stukje tijd voor de bot
sing gaat het ergste door je
heen. Een grote auto, die on-
omzeilbaar op je afkomt. Een
enorme schrik. Daarna komt er
een gevoel van berusting over

je. Als het vreselijke toch niet te
vermijden is, laat het dan maar
gebeuren. Ja, zoiets was het
Nee, ik ben niet in de ban ge
weest van de volslagen verbij
stering. Daarvoor was, denk ik,
'de tijd te kort. Ik heb ook niet
het goede en slechte in mijn le
ven als in een film aan mij
voorbij zien trekken. Dat hoor
je wel eens vertellen van men
sen die vlak voor hun einde
hebben gestaan. Na al die sterk
wisselende ervaringen in een
onderdeel van een seconde
volgde de botsing"

-vEen harde klap en toen wist ik
het even niet meer. Bewuste
loos was ik niet, wel verdoofd
Ik moet in een reflex nog en
kele beslissende handelingen
hebben verricht, anders waren
de gevolgen ongetwijfeld ern
stiger geweest. Toen de bui
tenwereld weer tot me door
drong, steeg een gevoel van
grote dankbaarheid in me op
Ik zag mezelf niet in een plas
bloed liggen. Hoopvol teken
dat het allemaal nogal meeviel.
Voorzichtig probeerde ik m'n
armen en benen te bewegen
Ook dat ging goed. Wel had ik
hevige pijn in mijn borstkas
Dat was natuurlijk niet leuk,
maar ja, een botsing helemaal
zonder narigheid was een
beetje te veel verlangd".

..Heel langzaam draaide ik mijn
hoofd in de richting van de an
dere auto. Het beeld dat ik zag,
was voor mij toen het meest
rustgevend. De chauffeur stap
te zonder zichtbaar letsel z'n
wagen uit. Gelukkig was er in
deze geschiedenis geen dode of
gewonde. De materiële schade
was groot, mijn auto was total-
loss en het front van de Merce
des zag er uit als een harmoni-
ka. Op dat moment kon me dat
echter absoluut niets sche
len".

De hulp

„Ik denk nog wel eens terug aan
de snelle hulp die ik op dat
weggetje heb gekregen. Mijn
dank gaat het eerst uit naar de
automobilist, die me achterop
kwam. Die man deed precies
het enige watje in zo'n moment
moet doen. Hij keerde zijn auto
en reed pijlsnel naar het eerste
het beste huis, om vandaar de
GG en GD te bellen. Die was er
in minder dan geen tijd. Ik ben
zeer onder de indruk gekomen
van de manier waarop de ver
pleegkundigen van de genees
kundige dienst hun werk doen.
Heel efficiënt en tegelijk erg
mensenlijk. Ze houden er dui
delijk rekening mee dat een
verkeersslachtoffer ook

geestelijk een opdonder heeft
gehad en daardoor zeer gevoe
lig is voor een aangepaste be
handeling".

In het ziekenhuis heeft een arts
met een hamertje mijn corpus
van boven tot onder uitgetest.
Er was niets gebroken. Het

Johan Piek: behoefte
aan praatje met die man

heeft mij en mijn huisdokter
trouwens ook later wel ver
baasd waarom er geen foto's
van mijn hals en hoofd zijn ge
maakt. Daardoor kon het ge
beuren dat een zwakke plek in
mijn nek over het hoofd is ge
zien, oorzaak van veel duizelig
heid en vervelende black-outs
Nu, een maand na het ongeluk,
heb ik er nog wel eens last van.
Ik word regelmatig duchtig
onder handen genomen dooi
de fysiotherapeut en dat helpt
wel. Ik heb er meer moeite mee
om mezelf te helpen. Het klinkt
gek, maar soms denk ik wel
eens dat meer radicale gevol
gen van de botsing gemakke
lijker te verdragen waren ge
weest. Armen en benen zwaar
in het gips, hangend aan een
katrol, gelegitimeerd zielig
voor alle bezoekende familie
leden, vrienden en kennissen.
Kijk me nou eens! Ogenschijn
lijk heb ik niks. Ik loop elke dag
straatje-in-straatje-uit onbe
kommerd naar de vogeltjes te
fluiten".

„Zo lijkt het tenminste. In wer
kelijkheid ben ik te flink om in
bed te blijven en te zwak om te
gaan werken. Kan ik echt niet,
dat weet ik van mezelf. Mijn
hoofd is nog niet helemaal in
orde. De dokter? Nee, die wil
me voorlopig niet in actie heb
ben. Aan tennissen hoef ik dit
seizoen helemaal niet te den
ken, heeft-ie gezegd. Ik heb het

advies gekregen om de rustpe
riode af te sluiten met drie
weekjes vakantie. Heel rustig
aan het tempo opvoeren, zo
luidt het consigne. Dat noemen
ze vakantie! Andere jaren stond
ik dagen voor het vertrek al in
de startblokken en als het zover
was, schoot ik weg als een steen
in de katapult. Nu blijf ik door
sukkelen tot het moment dat ik
weer aan de slag mag. Daar kan
ik flink de pest over in krij
gen"

Reacties

„Wat mij werkelijk heeft getrof
fen is de belangstelling van de
mensen voor mijn toestand.
Kennissen uit de buurt hebben
me opgezocht, clubvrienden
lieten van zich horen, collega's
van mijn bureau idem dito,
hartverwarmend allemaal. Je
moet een keer goed ziek zijn
geweest om te weten wat het
betekent als anderen zich om je
bekommeren. Dat geeft je een
geweldige oppepper. Maar alle
belangstelling van vrienden en
relaties hebben het gemis van
èèn man niet goed kunnen ma
ken".

„Ik heb lang gedacht, dat de be
stuurder van de rode Mercedes
ook contact met mij zou willen
zoeken. Niet omdat ik hem dan
als de grote schuldige groot
moedig zou kunnen vergeven.
Nee, het gaat mij nu niet om

schuld. Om je de waarheid te
zeggen, heb ik behoefte aan een
praatje met die man. Dat auto
ongeluk heeft bij mij een aantal
vragen opgeroepen, waarop hij
alleen antwoord kan geven.
Misschien kan-ie dat niet. Dan
nog zal een gesprek de hemel
tussen ons een eind doen op
klaren. Waarom komt hij nou
niet?".

..Menselijke verhoudingen zijn
verstoord en hij kan er een
hoop aan doen om die weer
recht te buigen. Ik heb over dit
chapiter met verschillende
mensen gesproken. Ze hebben
me stuk voor stuk verzekerd
dat ik zijn wegblijven niet zo
vreemd moet vinden. Het
schijnt zo te zijn dat automobi
listen die schuld hebben aan
een ongeluk, in negen van de
tien gevallen niets van zich la
ten hore. Zeer verontrustend!
Zij zouden moeten beseffen
hoezeer de slachtoffers van een
door hen veroorzaakt ongeluk
hun aandacht nodig hebben,
contact zou hen waarschijnlijk
goed doen".

„Ik weet intussen wel wie mijn
auto in de kreukels heeft gere
der!. Moet ik hem nu uitnodi
gen voor een gesprek? Zover
kan ik mezelf niet krijgen. Stel
je voor dat-ie denkt: wat moet
die vent van me? Hoe dan ook,
ik neem dat risico niet. Hij zal
de eerste stap moeten zetten. Ik
houd er echter rekening mee

dat hij me nooit zal opbellen.
Misschien beneemt angst hem
de moed. Of het is eenvoudig
onverschilligheid, die hem alle
aandacht voor het lot van een
ander doet verliezen. Dat zou
best mogelijk kunnen zijn.
Want het is mij bijgebleven dat
hij zelfs kort na de botsing van
mij geen notitie heeft genomen
Ik begrijp dat niet"

Conclusies

•,1k ben nog lang niet de ouwe en
toch pluis ik nu al elke dag de
krant uit in de hoop dat er tus
sen de vele advertenties voor
mij toch een leuk tweede
handsje voor een lekker prijsje
verborgen zit. Ja, ondanks het
feit dat ik de schrik van mijn
leven heb geincasseerd, zal ik
het autorijden nooit kunnen la
ten. De auto is zo'n belangrijk
deel van mijn leven geworden,
dat ik hem niet meer kan mis
sen. Ik was eerst van plan een
bescheiden exemplaar te ko
pen. Een keurig bespoten blik
op vier wielen. Niet duur in
aanschaf en goedkoop in het
gebruik. Die gedachte heb ik na
het ongeluk meteen laten va
ren. Ik ben nu graag bereid een
paar centen meer uit te geven
als daarmee het behoud van
mijn hachje wat meer verze
kerd is. Veiligheid heeft bij mij
nu allerhoogste prioriteit, ter
wijl dat aspect van het rijden
vroeger in mijn overwegingen
nauwelijks een rol speel
de".

JLJit het hele gebeuren heb ik ook
begrepen dat het dragen van
een gordel terecht verplicht is
gesteld. Daar wil ik wel een
hele duidelijke kanttekening
bij maken. Een gordel alleen is
niet voldoende. Laat je ver
beelding maar even werken.
Een chauffeur met gordel, die
plotseling tot stilstand wordt
gebracht, krijg het enorm
zwaar te verduren. Zijn hoofd
knikt eerst naar voren en slaat
dan met een ruk naar achteren.
Bij die beweging is de bescha
diging van een nek wervel he
lemaal niet uitgesloten. Daar
om ben ik er nu een uitgespro
ken voorstander van dat de au
tomobilist niet alleen de be
schikking heeft over een gor
del, maar ook over een hoofd
steun. En dan natuurlijk dit:
geen gesjoemel meer. Ik heb
mij eens en voor al voorgeno
men de gordel om te doen zodra
ik achter het stuur heb plaats
genomen. Of ik nu een lange of
korte rit ga maken, dat ding
gaat om".

..Les nummer drie: het heeft geen
zin om landweggetjes te mij
den. Het hoort bij het autorij
den, dat in principe alle soorten
wegen voor gebruik in aan
merking komen. Ik heb wel
geleerd om juist op rustige we
gen verschrikkelijk goed uit te

kijken. De neiging is immers
groot om soezend door het
landschap te zweven. Erg ont
spannend, maar tevens erg ge
vaarlijk, omdat de noodzake
lijke aandacht voor plotseling
opduikend gevaar verslapt,
met alle ellende vandien".

„Kijk maar naar mij. Ik voel me
nu zo'n beetje een woordvoer
der van de Vereniging Voor
Veilig Verkeer. De automobi
list hoort dit te doen en dat te
laten. Terwijl ik nu een aantal
ge- en verboden opnoem, weet
ik echt wel dat het effect niet zo
groot zal zijn. Tot het ogenblik
van de botsing heb ik ook niet
zo fanatiek op alle raadgevin
gen gelet. Dë gordel had ik
haast nooit om, hoewel ik toch
tot in den treure heb gezien en
gehoord hoe belangrijk het ge
bruik van dat ding kan zijn. Ik
heb ook in m'n leven verschil
lende auto-ongelukken gezien
- zelfs eentje in de buurt van de
plek waar ik zelf te grazen werd
genomen - zonder daar nou
verder lang over na te denken.
Dat moet ook zo zijn, geloof ik.
Stel dat je alle ernstige voor
vallen van voor tot achter ging
herkauwen, een mens zou van
schrik niet meer uit zijn fau
teuil durven komen"

Geluk bij een ongeluk

nDat ik alles nog kan navertellen,
dat is een geluk bij een onge
luk. Vaak bedenk ik dat ik er in
wezen goed ben afgekomen.
Wat had me allemaal niet kun
nen overkomen? Nou dan! Ik
leef nog. Die drie woordjes zeg
ik zo dikwijls tot mezelf. Als je
zo kort voor de dood hebt ge
staan als ik, weetje precies wat
het allerbelangrijkste is. Het
blote leven. Doorgaans als zo
vanzelfsprekend ervaren, datje
er geen gedachte aan verspilt.
Maar wanneer je op het punt
staat dat geschenk te verliezen,
besef je ineens haarscherp dat
alle dingen vergeleken daar
mee zo ontzettend betrekkelijk
zijn".

vAls ik daaraan denk, weet ik
weer precies hoe ik mezelf in
toom moet houden. In de trant
van: niet zeuren jong. Wat heb
jij toch eigenlijk te mopperen?
Dat meen ik. Wat ik heb ver
werkt, is nog maar een beetje
vergeleken bij hetgeen zoveel
andere verkeersslachtoffers
moeten doormaken. En toch
blijf je maar dooremmeren. Ik
erken daarom volmondig dat ik
van tegenstrijdigheid aan el
kaar hang. Aan de ene kant
boordevol dankbaarheid, om
dat ik zo diep de waarde van het
leven heb leren beseffen, aan
de andere kant vol onvrede,
omdat ik de dingen niet zo op
een rijtje kan krijgen als ik
graag zou willen. Ingewikkeld
allemaal hé? Wacht maar, over
een paar weken praat ik weer
anders".