Rini Wagtmans: "Dit is
triomf van discipline"
Krgntenbezorgster is in
eindspurt sne
dan Keetie van Oosten
Poloteam
zakt weg
Uitslagen
Nederlands wielerkwartet verovert gouden medaille
lw r JIM* iW^W
1#
Staat de postcode
r in een advertentie of brief?1
Gebruik'mdan alsu
reageert en...vergeet
ook uw eigen
postcode niet.
DONDERDAG 24 AUGUSTUS 1978
WEST-BERLIJN - Alle ge
schreeuwde instructies van Ivo
Trumbic ten spijt is het Neder
lands zevental gisteren voor de
tweede maal door het valluik ge
vallen. Griekenland profiteerde
van de kans, die Nederland via
een onbenullige nederlaag met
4-7 tegen Spanje, had geboden en
produceerde tegen het willige Is
raël precies voldoende treffers
(9-3) om het team van Trumbic
terug te duwen naar het gezel
schap van Mexico, Canada en Is
raël.
Deze mogen dan in de laatste drie
wedstrijden (de zege van 9-1 te
gen Israël telt nu niet meer mee)
de plaatsen dertien tot en met
zestien onder elkaar verdelen.
Trumbic, die een Grieks aanbod op
zak heeft, moet zichzelf nu wel
verwijten, dat hij niet optrad,
toen vorig jaar een deel van de
spelersgroep drie man van het
bronzen Montreal-team eruit
werkte. Met Nico Landeweerd,
Hans Smits en Hans van Zeeland
erbij, zou het hier in West-Berlijn
nooit zover zijn gekomen. Trum
bic koos voor Wim Keman en Gij-
ze Stroboer, spelers die overlo
pen van gedienstigheid, maar in
de beslissende fase van een wed
strijd van geen nut zijn. In een
poging de zaak te forceren maak
te Stroboer het zo bont, dat hij
met drie persoonlijke fouten de
kant op moest. De Spanjaarden,
die in het eerste part al op 3-0 wa
ren gekomen, zetten voor de
tweede keer aan en liepen in het
vierde kwart van 4-4 weg naar 7-4
De uitslag van het wereld
kampioenschap op de weg
voor dames: 1. Beate Habetz
(Wdl) 70 km en 500 meter in 1
uur, 45 min. en 2 sec.; 2. Kee-
tie van Oosten-Hage (Ned); 3.
Emanuella Lorenzon (Ita); 4.
Minie Brinkhof (Ned); 5. Rit-
va Mykkanen (Zwe)i 6. Frie
da Maes (Bel); 7. Rossella
Galdiati (Ita); 8. Calina Za-
reva (Sov); 9. Beth Heiden
(Vst); 10. Bella van der Spie-
gel-Hage (Ned).
Uitslag van de ploegentijdrit:
1. Nederland 1.59.51; 2. Sov
jet Unie 2.01.00; 3. Zwitser
land 2.01.29; 4. Polen 2.01.44;
5. Tsj. Slowakije 2.01.46; 6.
Italië 2.03.32.
Keetie van Oosten heeft zojuist naar zeventiende wk-medaille in haar c
Beate Habetz (rechts) won het goud.
veroverd. Ditmaal e
BRAUWEILER (GPD) - In de kor
te tijd dat Beate Habetz koerst,
heeft ze in de kleine wereld van
het dameswielrennen een flinke
reputatie verworven als sprint-
specialiste. Haar spurtsnelheid
was afgelopen jaren al vele malen
goed voor een overwinning, zo
dat haar tegenstandsters in het
wereldkampioenschap wisten
wat ze te doen stond. De venijni
ge demarrages waarmee de da
mes hadden kunnen proberen
haar zodanig te verrassen dat ze
uit de eerste rij van kanshebsters
verdween voor de finale begon,
bleven echter uit en zo kon de pas
17-jarige blonde Westduitse van
uit de meest ideale positie met
gemak de wereldtitel pak
ken.
Dat gebeurde op ongeveer 500 me
ter van haar ouderlijke woning in
het gehucht Brau>veiler, waar de
vreugde zich ontlaadde in emo
tionele taferelen. De dorpelingen
vierden vol overgave het grote
feest rond Beate Habetz, hun
krantenbezorgster. die elke och
tend rond half vijf haar ronde
doet. Twee jaar geleden breidde
ze haar plaatselijke bekendheid
uit door met veel succes te gaan
wielrennen. Ze behaalde dit sei
zoen alle Duitse titels en miste
slechts op het nippertje een me
daille bij het wereldkampioen
schap sprint in München.
In een pelotonnetje van vijftig wiel-
BRAUWEILER (GPD) - Alsof hij zojuist zelf tot wereldkampioen was
gekroond, zo uitbundig gedroeg Rini Wagtmans zich aan de eindstreep
in Brauweiler. De gebalde vuist telkenmale in triomf omhoog stekend
begaf de wegcoach zich bijna in trance naar de vier coureurs, die zoëven
de ploegentijdrit over 98,2 km hadden voltooid in de ongelooflijk snelle
tijd van 1.59,51
De op èèn na beste tijd ooit bij een
wereldkampioenschap gereden
(de broers Petterson reden in
1968 de 100 km in 1.49,65), bete
kende niet alleen het vorstelijke
gemiddelde van 49,2 km per uur,
maar zou bij nader inzien tevens
goed zijn voor de wereldtitel. Een
beter WK-debuut voor een
bondscoach is niet denkbaar.
Toch moest het viertal Bert Ooster
bosch, Jan van Houwelingen,
Bart van Est en Guus Bierings
nog bijna een half uur wachten
alvorens de wurgende onzeker
heid van hen afgleed. In een ach
terkamer op een paar honderd
meter van de eindstreep steeg
plots een oorverdovend gëjuich
op toen het kwartet tijdrijders via
het openstaande venster de tijd
van de Russen vernam. Rini
Wagtmans brak op dat moment
zijn verklaring voor het overwel
digende succes spontaan af om
zich vervolgens in de armen van
de coureurs te storten. Als enige
van de 27 landen was het Oranje
viertal onder de twee uur geble
ven; het verschil met de gedesil
lusioneerde Russen bedroeg
maar liefst 1 minuut en negen se
conden en met de Zwitsers 1.38
minuut.
Speurend naar het formidabele op
treden van de tijdritploeg, op
welk gebied de Nederlanders een
voortreffelijke reputatie hebben
opgebouwd (Olympisch kam
pioen in 1964 en '68, zilver bij het
wk van 1971 en brons bij de Spe
len van München) maar daarop
de laatste jaren danig aan presti
ge hebben verloren, noemde
Wagtmans het gouden succes van
Brauweiler allereerst de triomf
van de eendracht en de discipli
ne. „Ik heb altijd beweerd", sprak
de opvolger van Joop Middelink,
„dat Nederland de beste renners
ter wereld heeft, maar dat het de
jonge garde ontbreekt aan disci
pline. Maar niemand wilde mij
toen geloven"
Buitenwacht
Net zomin als de buitenwacht erg
veel waarde toekende aan zijn op
timistische prognose dat een
plaats op het erepodium wel de
gelijk binnen de mogelijkheden
lag. Die prognose was niet alleen
gebaseerd op de indrukwekken
de overwinningenlijst van de
laatste twee maanden, waarin de
tijdritploeg alles won waar ze aan
de start verschenen, maar vooral
op de grote bereidheid van de
renners om zich volledig voor de
ploeg'in te zetten. „Wil je tot suc
ces komen", erkende Herman
Krott grif. „dan moetje vier ren
ners hebben die zich tot op de
draad leeg kunnen rijden"
En daaraan ontbrak het de laatste
jaren bijna volledig. „We had
den", meende Jan van Erp, de
sponsor van drie van de vier le
den van het gouden tijdritkwar
tet, „ook twee of driejaar geleden
best wereldkampioen kunnen
worden. Maar de laatste jaren
werd de ploegentijdrit steeds
verknald door renners die er
nauwelijks interesse voor had
den en voor zo'n ploegentijdrit
ook niet te motiveren wa-
Bij zijn aanstelling tot toekomstig
ADVERTENTIE
pttpost
Gebfuik'm goed.
opvolger van Middelink, die
paar maanden geleden alle ban
den met de KNWU plots verbrak,
belegde Wagtmans een vergade
ring met de BVAS (Belangenver
eniging van Amateur Sponsors),
waarin hij voor samenwerking en
medewerking pleitte. Daarop
ontstond een selectie van veer
tien renners, met daarbij vijf tijd
rijders.
Vanaf dat moment werd een ge
richt programma samengesteld
en legde Wagtmans vooral sterk
de nadruk op de discipline. Bart
van Est daarover „Onder Mid
delink was het heus niet zo, dat
wij buitensporige dingen deden,
maar van een werkelijke ploeg-
discipline was geen sprake. Het
deed allemaal wat geforceerd
aan. Middelink koos bovendien
de slechtste momenten uit om
kritiek op een renner te léveren.
Zoals pal na de finish. En dan
komen er automatisch spannin
gen.- Voor een topsporter is het
een absolute noodzaak vertrou
wen in je coach te hebben. Wagt
mans ziet in een koers ook zaken
die Middelink nooit zag. Zijn
schat aan ervaring die hij als cou
reur heeft opgedaan, is ver
schrikkelijk belangrijk. Zonder
Wagtmans zou Theo de Rooy bij
voorbeeld ook nooit Rijnland-
Pfalts hebben gewonnen".
Gekortwiekt
Ter ondersteuning van dat ene,
„Grote Belang" werden ook de
individuele wedstrijden van de
betrokken coureurs gekortwiekt.
„Ik heb er verschillende criteria
voor moeten laten lopen", be
kende Bert Oosterbosch. „Dat
heeft me flink wat geld gekost,
maar daar heb ik nooit een punt
van gemaakt. Die trui vond ik
belangrijker dan het geld".
In het contract dat Oosterbosch
onlangs afsloot met ploegleider
iar het goud en de een na snelste tijd uit de geschiedenii
i Jan van Houwelingen.
Guus Bierings
Romain Deloof van een Belgi
sche profploeg (Zeepcentrale)
liet hij echter wel een clausule
opnemen, dat zijn contract bij
een eventuele wereldtitel alsnog
zou worden herzien. „Op die ma
nier", aldus Oosterbosch, „vang
ik het geld dus toch weer terug"
Bert Oosterbosch gold in deze
tijdrit - samen met Jan van Hou
welingen, de enige niet-Braban-
der in het gezelschap - niet alleen
als de grote gangmaker, maar zijn
recente overwinning op de Rus
Pikkuuz vormde bovendien een
niet geringe stimulans.
„Doordat Bert in de Runde van het
Zwarte Woud Pikkuuz in een
tijdrit met vier minuten verschil
versloeg, gaf dat de hele ploeg
een geweldige moraal", signa
leerde Bart van Est. „Een voor
deel was bovendien dat de ploeg
al vfoeg bekend was, zodat we
Snel vertrek
Bewust koos het kwartet ook
een snel vertrék. De dn
daarvoor vertrokken Noren gol
den daarbij als mikpunt voor de
Nederlanders, die tussen de 50e
en 75c kilometer werden achter
haald. Bovendien bestond er bij
de vier Oranje-rijders enige vrees
voor de Westduitsers, van wie
Bart van Est verwachtte dat zij als
razenden zouden vertrekken,
„om zodoende te proberen ons in
te lopen". Die vrees bleek vol
strekt ongegrond. Evenals dat
gold voor de toch min of meer te
voren ingecalculeerde triomf van
de Russen, die de eerste 25 km
weliswaar nog het snelst over
brugden, maar vervolgens steeds
meer op het Oranjekwartet verlo-
De verschillende doorkomsttijden
vertoonden ook een opmerkelij
ke regelmaat, hetgeen niet op de
laatste plaats te danken was aan
het collectieve verzet (53x14)
waarmee "feereden werd. „Maar
het waren ook wel degelijk de
kleine dingen die tot dit succes
hebben bijgedragen", conclu
deerde Rini Wagtmans, die twaalf
jaar geleden in Keulen al eens zil
ver behaalde als lid van de tijdrit
ploeg. „De jongens hebben zelf
gevraagd om de aërodynamische
pakken en helmen, die we een
dag voorde wedstrijd nog voor ze
hebben gekocht. Kun je daarmee
het zelfvertrouwen van een ren
ner opvoeren, dan mag zoiets
geen punt van discussie zijn"
Het resultaat was er dan ook
rensters, dat op een kaal parcours
rond Brauweiler elkaar het weg-
kampioenschap betwistte, bleek
de schrik voor Beate Habetz er
goed in te zitten. „Vanaf de start"
aldus de als 29e gefinishte Anne
Riemersma, „kon je merken dat
iedereen angst had voor haar"
De vraag waarom er dan geen ac
tie was gevoerd, die de snelle
Duitse op achterstand had kun
nen zetten, concentreerde zich
vooral op Keetie van Oosten-Ha
ge. De Zeeuwse eindigde met
duidelijk verschil als tweede, wat
Keetie haar zeventiende wereld
kampioenschapsmedaille ople
verde: negen op de baan, acht op
de weg.
Keetie van Oosten-Hage over het
uitblijven van ontsnappingspo
gingen waartoe de Nederlandse
ploeg, die bedrijvig reed, in staat
moest worden geacht „Toen er
een paar keer gedemarreerd was,
bleek dat niemand het risico
durfde nemen om te wachten tot
Beate Habetz er zelf achteraan
ging. Er waren er altijd wel een
paar uit andere ploegen die met
een reageerden. Zodoende hoef
de Habetz zich weinig zorgen te
maken. Ik heb me toen verder
niet ingespannen, omdat ik wilde
gokken op de eindsprint. Mijn
kansen lagen daarbij natuurlijk
niet erg gunstig, maar toch durf
de ik het er best op te wagen. Ik
kwam nog maar èèn keer, tijdens
een criterium in Brabant, in een
eindsprint rechtstreeks tegen
haar uit en hoewel in toen verloor
zag ik tegen deze finale niet op. Je
weet nooit, dacht ik".
Aan het einde van een door gebrek
aan goede ontsnappingspogin
gen uitermate saaie koers, kreeg
Keetie van Oosten-Hage al gauw
duidelijkheid in haar gokpoging.
Vanuit haar wiel demarreerde
Beate Habetz zó sterk weg dat ze
in de korste keren een beslissen
de voorsprong nam.
Achter Keetie van Oosten-Hage
miste Minnie Brinkhoff op het
nippertje de bronzen medaille.
Ze verspeelde die aan de Italiaan
se Emanuella Lorenzo, die met
haar manoeuvre om vooraan te
komen Minnie Brinkhoff in
moeilijkheden bracht. „Ze reed
me zowat het hek in", huilde dc.
Nederlandse die op de vierde
plaats eindigde. De meest actieve
wielrenster van de KNWU-ploeg
was Anne Riemersma geweest
Ze ondernam een paar keer ont
snappingspogingen, maar die
reikten nooit erg ver. „Het par
cours was te licht om behoorlijk
weg te kunnen komen", oordeel
de de Friezin.
Canadese pakt
kunstzwemtitel
WEST BERLIJN (ANP) - De ne
gentienjarige Canadese van Ne
derlandse afkomst Helen Van-
denburg is gisteravond in het
luxebad van Schöneberg we
reldkampioene kunstzwemmen
geworden.
Omdat de jury ditmaal de vrije oe
fening zwaarder liet wegen dan
ooit het geval was, werd de Britse
Jacqueline Cox van de tweede
naar de vierde plaats, achter de
Amerikaanse Pamel Tryon en de
Japanse Unezaki, verwezen. De
Nederlandse kampioene Marijke
van Engelen eiste de zesde plaats
voor zich op.
1 M£T P&6X4S, D/&S&/VO,
w/t*r£S, sms/ter
