Politie dagelijks in touw
tegen milieu-vervuiling
mm
de weekbladen
Spitsuren en
komkommers
deTijd
HP
EISEVIERS
DONDERDAG 10 AUGUSTUS 1978
Wie in dit vakantieseizoen het
strand betreedt, loopt grote kans
blote voeten of luchtig zomer-
schoeisel te bevuilen met een sme
rig zwart goedje. Het laat zich
moeilijk verwijderen, zeker van
kledingstukken. Vreemden in Je
ruzalem zullen zich ontsteld af
vragen met welke rommel ze hier
toch te maken hebben. Maar zij
die met de waterkant vertrouwd
zijn, zullen de onwetenden gauw
wijzer kunnen maken: stookolie,
vrijwel altijd illegaal geloosd
door een of ander schip. Milieu
verontreiniging van een duide
lijke waarneembare soort. Alleen,
als gemiddelde strandbezoeker
begin je er niets tegen. Je zou in
zo'n situatie vaker met recht wil
len vaststellen dat het goed is, dat
er politie is.
Onze Haagse redacteur Flip Fey
ging eens na waarom schepen olie
of andere vettige troep lozen en
wat er zoal tegen wordt onder
nomen. Hij kwam daarvoor te
recht bij luitenant H. J. A. Re
nters, op Schiphol commandant
van de Vliegdienst van de Dienst
Luchtvaart van de rijkspolitie.
Deze functionaris vertelde over
materieel, signalering en bestrij
ding. Het nagaan van ongewen
ste olielekkages en het optreden
daartegen maken deel uit van
frequente politiesurveillances
vanuit de lucht. Hij 1
nog meer inlichtingen
collega's van de rijkspolitie te
water in het district Dordrecht,
waar van alles gebeurt.
Per helikopter ging het in drie
kwartier van Schiphol naar de
Kreekraksluizen in de Schelde-
Rijnverbinding Op de Ooster-
schelde, aan boord van de RP 46,
vertelden drie politiemensen over
hun dagelijks werk. Over de als
onbegrijpelijk ervaren nalatig
heid van veel landgenoten op en
om het water en over het nochtans
toegenomen milieubesef. Aan
boord van het schip bevonden
zich de wachtmeesters der eerste
klasse A. J. van den Broeke en E.
F. Temminck van de post Rei-
merswaal en adjudant F. van
Dokkum, plaatsvervangend
commandant van de groep Vlis-
singen van de rijkspolitie te wa
ter.
Met de Vlissingse adjudant
wachtmeester der eerste klasse
vlieger N. Oord werd tenslotte
enige uren boven Zeeland-
Vakantieland gevlogen. Olielo-
zende schepen werden niet waar
genomen, maar wel vissers in
Saeftinghe,wormenspitters langs
de Oosterschelde, pijlsnelle wa
terskiërs bij Schouwen-Duive-
land en overal wuivende badgas
ten. JJe mensen kennen ons over
al al", werd in de helikopter op
gemerkt. Er klonk grote tevreden
heid in door.
„Niemand kan mij aan het verstand brengen dat al die
olielozingen nodig zijn". Luitenant Remers van de vlieg
dienst van de rijkspolitie op Schiphol zegt het op een toon
die evenveel heeft van oprechte verontwaardiging als van
ondeugende uitdaging. Een beetje redelijke tegenwer
ping blijft natuurlijk uit. Waar hij mee vervolgt, is ook
bekend: „Het milieu is ontzettend waardevol. Het is met
geen geld te betalen. De bedreiging ervan moet waar mo
gelijk worden tegengegaan"
Het zijn conclusies na een verhaal
over de dagelijkse belevenissen
van zijn dienst. Het opsporen van
ontoelaatbare onzorgvuldighe
den op het land en op het water.
Olielozingen zijn er zomaar een
voorbeeld van. Samen met de
rijkspolitie te water wordt er met
man en macht aan gewerkt de
menselijke leefomgeving de
moeite waard te houden en daar
toe is het niet zelden nodig, dat de
mens tegen zijn eigen gedrag
wordt beschermd. Soms gebeurt
dat door een ouderwets beroep
op het gezonde verstand, een an
dere keer door middel van ge
voelige sancties. Een afwisselend
bestaan, evenzogoed.
De bemanning van de RP 46 op de
Oosterschelde is het met de col
lega van de vliegdienst eens. De
drie politiemannen vertellen
sterke staaltjes van de zaken
waarmee ze in aanraking komen
en doen dat op een manier, die
een soort immuniteit voor ver
rassingen of gekke dingen ver
raadt: ,,Op het water kan je alles
meemaken", zegt er dan ook een,
nadat juist is geinformeerd naar
de papieren van een groepje van
vijf vissers in een gammel speed
bootje, vrijwel in de schaduw van
de haastige beroepsvaart tussen
Antwerpen en Rotterdam. De ge
vraagde bescheiden blijken
overeenkomstig de wettelijke
voorschriften en de vissers - één
haalt nog net een spartelende ro
de poon uit zijn vertrou wde voch
tige omgeving - ontvangen het
advies wat verder van de vaar
geul te gaan zitten.
De politieboot zet zich weer in be
weging en koerst naar het haven
tje van Halsteren. In een soort
telefoonboek wordt nog gekeken
of de buitenboordmotor aan het
zojuist bezochte vaartuigje al dan
niet ergens wordt gemist. Dit
blijkt niet het geval. „Jaarlijks
verdwijnen er vele tientallen van
die motoren. Zelden wordt er een
teruggevonden. We hebben wel
eens hardop gedacht dat ze in
grote hoeveelheden tegelijk in
een of ander vreemd land aan de
man worden gebracht. Ze moe
ten toch ergens blijven" Het is
onverstandig, zo wordt vastge
steld, om een schip te verlaten
zonder eerst de motor in veilig
heid gebracht te hebben.
Minister
Adjudant Van Dokkum haakt in op
de olielozingen en leidt zijn be
toog in met een opmerking van
de Nijmeegse A. A. M. van Agt,
die in zijn functie van minister
van justitie eens een tochtje
meemaakte: „De tegenwoordige
minister-president noemde ons
bij die gelegenheid de eerste mi-
lieu-politie van Nederland. En
inderdaad, wij doen dit werk al"
jaren. Het oppervlaktewater be
hoort eenvoudigweg niet veront
reinigd te worden. Niet alleen
vanwege het milieubelang, maar
denk ook eens aan het enorme
economische belang. Hier in de
Oosterschelde ligt zo'n 80 miljoen
gulden onder het water. Oesters
en mosselen, waar veel mensen
hier uit de buurt hun bestaan aan
te danken hebben. Dat kan en
mag niet zomaar kapot gemaakt
worden.."
Waar die olie vandaan komt? „Het
zijn vaak restanten van een la
ding. Bij het innemen van nieuwe
lading moeten eerst de tanks
goed schoongemaakt worden. Is
er bijvoorbeeld eerst gasolie ver
voerd en moet er later super-ben
zine in, dan moet die rest gasolie
eruit. Als het goed is, gebeurt dat
op erkende afgiftepunten, die
verspreid langs het water gevon
den kunnen worden. In de mees
te gevallen hoeft dat niet eens wat
te kosten. Er is alleen een goede
mentaliteit en een beetje tijd voor
nodig. Aan beide wil het helaas
nogal eens ontbreken en dan ko
men wij in touw"
Luitenant Remers van de vlieg
dienst woont en werkt in de
Randstad Holland en kan zich dat
gejaag tegen de klok levendig
voorstellen: „Schepen moeten
varen. Daar zijn ze per slot van
rekening voor. De beloodsing op
zee gebeurt tegenwoordig wel
met helikopters, alleen uit een
oogpunt van tijdbesparing. Je
kan dan wel nagaan: als het
goedkoper is om een helikopter
te laten vliegen dan om even op
het gemakje op een loodsboot te
wachten, krijg je er meteen een
idee van welke bedragen er met
de scheepvaart gemoeid zijn. Wij
zijn ons daar terdege van bewust,
maar kunnen toch echt niet toe
staan dat die rotzooi
overboord gaat"
Afgiftepunten
Adjudant Van Dokkum meent dat
er te weinig afgiftepunten voor
afgewerkte olie en aanverwante
artikelen zijn. Als het aan hem
lag, zou ook voor de binnenvaart
wettelijk voorgeschreven moe
ten zijn dat op elk schip een olie-
boek wordt bijgehouden: „Die
regeling geldt behalve voor de
zeescheepvaart alleen nog maar
voor de Rijn, maar zou algemeen
moeten worden. Aan de hand van
zo'n boek zou dan gemakkelijk
na te gaan zijn of er olie over
boord gegaan is of niet. Nu is het
dikwijls gemakzucht. Het gaat
dan van: hup, weg ermee. Geen
haan die ernaar kraait. En wij
maar zoeken"
Aan boord van de RP 46 bestaat be
grip voor het tijdrovende karak
ter van procedures die tot een
wetgeving moeten leiden. Het
besef heerst, dat het lang niet
meevalt elke kwalijke gebeurte
nis met olie en water door middel
van lettertjes in het Staatsblad
onmiddellijk effectief te lijf te
gaan. Aan het slot van de over
peinzingen wordt vastgesteld,
dat er vaak een wereld van ver
schil bestaat tussen wat eigenlijk
niet mag en wat feitelijk niet
mag.
Adjudant Van Dokkum wil de
mensen op het water niet alle
maal over een kam scheren: „De
meesten zijn van goede wil. De
op de vaart zijn over het
algemeen harde werkers, ze ge
troosten zich doorgaans meer
moeite om aan hun boterham te
komen dan menigeen op de wal
en geven vaak blijk van een posi
tieve instelling. De wetsovertre
ders zijn vaak steeds dezelfden.
We kennen ze goed, ze leren het
nooit. Je kan ze trouwens overal
tegenkomen"
De beide wachtmeesters van de
post Reimerswaal vinden, dat de
nadruk nogal is komen te liggen
op de olievervuilers. Ze onder
kennen dit kwaad, maar geven
tevens de raad het eens wat dich
ter bij huis te zoeken: „Wat dacht
je van de dagjesmensen aan de
waterkant of van de vissers? Wij
kunnen het van een eindj e al zien:
de zorgvuldige, nette mensen
hebben tasjes en koffertjes bij
zich waar ze alles in stoppen en
mee terug naar huis nemen. De
rommelige types hebben bij wij
ze van spreken aan 10 m2 nog niet
genoeg. Ze gooien van alles in het
water, blikjes, glas tot kleding
stukken toe. Bij de Kreekrakslui
zen worden op gezette tijden
vrachtwagenladingen tegelijk uit
het water gevist en dat terwijl het
hier nog niet eens zo druk is, ver
geleken met westelijker de Oos
terschelde af, richting Noord-
De bemanning van de rijkspolitie-
boot signaleert toch een bewust
wordingsproces, dat gaande is in
de goede richting. Ze ontvangen
steeds meer tips over verontrei
nigingen en merken dat ook veel
mensen zich vriendelijker tegen
over het milieu zijn gaan gedra
gen. Dat houdt ze zo'n beetje op
de been, daar ter hoogte van de
sluizen in de Schelde-Rijnver-
binding.
Vliegdienst
De vliegdienst van de Dienst
Luchtvaart van de rijkspolitie
speelt een belangrijke rol bij het
opsporen van verontreinigingen.
Op Schiphol staan drie tweemo-
torige helikopters van het type
Bolkow-B 0 105, een eenmotorige
Cessna-Reimsrockets en twee
tweemotorige Cessna 337-Sky-
masters (vleugelvliegtuigen), in
september worden er twee nieu
we helikopters bij verwacht.
De toestellen worden ingezet voor
alles wat maar enigszins denk
baar is in het politiewerk: alge
mene surveillance, verkeerscon
trole, scheepvaartcontrole, re
cherchezaken en hulpacties. In
een mum van tijd zijn ze op de
gewenste plek. In de lucht kom je
nog geen files tegen en evenmin
spelen situaties als het wachten
op een open brug en tegenwer
kende verkeerslichten. Als er
echt iets aan de hand is, is het
vliegend materieel op afroep be
schikbaar voor elke politie
dienst.
Luitenant Remers: „Als vanuit een
helikopter of vliegtuig wordt
waargenomen, dat olie wordt
geloosd, is de eerste actie gericht
op het stoppen van de overtre
ding. Dat gebeurt bijvoorbeeld
door de schipper daartoe via de
luidspreker te sommeren. Op
hetzelfde moment kan vanuit de
lucht worden gefotografeerd en
in de meeste gevallen wordt de
naam van het schip vastgesteld
en de rijkspolitie te water inge
schakeld. De politiemensen in de
lucht maken dan een proces-ver-
baal van waarneming, dat door de
collega's te water wordt aange
vuld met een proces-verbaal van
verhoor, dat uiteindelijk als een
geheel naar de officier van justitie
wordt gezonden". De comman
dant vliegdienst vindt dat de
rechtelijke macht in het alge
meen terecht zwaar aan dit soort
overtredingen tilt.
De rijkspolitie in de lucht verleent
allerlei hand- en spandiensten.
Zo wordt regelmatig voor rijks
waterstaat gevlogen om te békij-
ken waar een bepaalde olielozing
zich heeft afgespeeld en van wel
ke omvang dfe is. De informatie
wordt gebruikt bij de besluit
vorming om het oliebestrijdings-
vaartuig „Smal Agt" in actie te
brengen. Rijkswaterstaat wil
voorkomen, dat dit schip de
Scheveningse haven voor een
loos alarm verlaat.'
Luitenant Remers: „De olielozin
gen worden geconstateerd in ge
combineerde surveillances. Er
wordt in feite op alles gelet wat
daar beneden gebeurt en zonodig
worden passende maatregelen
getroffen"
olielozeiide binnenvaarttanker midden), genomen als bewijsmateriaal bij het proces-verbaal
i waarneming (foto: Rijkspolitie Dienst Luchtvaart Schiphol)
De komkommertijd is volop bezig
en overal schieten de vruchten
welig uit de grond, gedwongen
geteeld door alle media. Veijaar-
de t.v.-programma's worden
weer uit de stoffige kasten ge
haald. De omroepen, zo heet het
dan, konden niet langer weer
stand bieden aan de herhaalde
dringende smeekbeden van kij
kers om die programma's nog een
keer uit te zenden. Liefst met se
ries tegelijk. Dat zet lekker aan.
Na voor de vierde maal weken ach
tereen Joop Zoetemelk - nomen
est omen - te hebben mogen be
kijken als eeuwige tweede, van
voren maar vooral van achteren
werd de 34 jaar oude grijsaard
Tom Okker weer uit het Melk-
huisje getoverd, begeleid door de
opa melkboer Willem Duys.
De piijs voor de superkomkommer
gaat dit jaar naar een krant uit de
Haagse regio: "Funchal, Madeira
- Met een glas bier in de hand is
de Noorse kapicein Kristof
Vesprhein van de Nederlandse
walvisvaarder "Tónna" met zijn
schip ten onder gegaan. Het schip
zonk zaterdag zo'n 350 kilometer
van de kust van Portugal toen de
bemanning een walvis van meer
dan twintig meter trachtte bin
nen te halen. Bij het binnenhalen
van de vis begon de zestig meter
lange boot water te maken. Er
brak brand uit en uiteindelijk
kapseisde het schip. De beman
ning bestaande uit Japanners,
Spanjaarden, Nieuw-Zeelanders,
Portugezen en Zuidafrikanen
zette daarop de reddingsboten
uit. De kapiteit weigerde echter
ondanks aandringen van zijn
mannen, het zinkende schip te
verlaten. Het laatste wat de man
schappen van hun kapitein za
gen, was dat hij kalm een biertje
op de brug stond te drinken".
Een fijn gevoel voor de komkom
mertijd demonstreerde het kabi
net Van Agt doordat bijna alle
ministers met hun caravan op
pad gingen om alle belangrijke
staatszaken voor enkele weken
over te laten aan de heer Wiegel.
Maar nu begint het alweer onrus
tig te worden. Als de heer Wiegel
goed en wel in Spanje is aange
land zal er in Den Haag toch weer
wat moeten gebeuren. De messen
worden al geslepen. Het zal de
vraag zijn of men in de Tweede
Kamer zal willen wachten tot
eind september met de kritiek op
de ombuigingsnota Bestek '81.
Eén
Iedereen in onze westerse landen,
zeker ook in ons land, leeft van
jong tot oud onder de doem, of als
U wilt, onder de vloek van het
systeem van de achtdurige werk
dag.
's Morgens zet zich de hele bevol
king in beweging. In bussen van
het openbaar vervoer of in be-
drijfsbussen, in auto's van pool-
rijders, in treinen of als alleen-rij
ders, of, nog chiquer, in dure au
to's met chauffeur om zich naar
zijn werk te begeven.
Kinderen naar school tot 16 of 18
jaar, daarna naar fabrieken of an
dere bedrijven en kantoren en
universiteiten.
Vanaf half acht tot negen uur is al
les op weg. En in de namiddag
hetzelfde tafereel in tegengestel
de richting van vier uur tot half
zeven.
Er is geen ontkomen aan: we zijn
met zijn allen veroordeeld tot
spitsuren. Tweemaal per dag. We
zijn verplicht aan de kilometer
lange files deel te nemen. De ra
dio meldt braaf waar we weer een
half uur zullen staan. Honderd
duizenden uren gaan per dag
verloren aan het domweg stil
staan, in benzinestank. Wegen en
dorpen en steden zijn ervan ver
geven. Er is geen ontsnappings
mogelijkheid.
In wezen is het niet anders dan het
industriële systeem, dat niet in de
eerste plaats voor het pleizier van
de werknemer is opgebouwd,
maar voor het gemak van de
werkgever. Dit dwaze systeem
behoort tot de kern van het kapi
talisme, hoewel het door alle
communistische geïndustriali
seerde landen vlot en vanzelf
sprekend is overgenomen.
Door
Piet Wesseling
Er bestaat geen meer gruwelijke
beperking van de menselijke
vrijheid en van de rechten van de
mens dan dit bolwerk bedacht
door rijke werkgevers. Immers
aan iedereen wordt een naar uren
en werkdagen vastgesteld bedrag
uitbetaald. Werknemers zijn aan
deze slavernij onderworpen en er
is geen regering die aan deze
grondwet durft te raken. Het lijkt
of deze wet heilig is. Aan de mar
ges wordt wat getornd. Wel of
geen openbaar vervoer bijvoor
beeld. Meer of minder aanleg van
grote verkeersroutes. Na vele ja
ren van strijd ging men eindelijk
de zaterdag tot vrije dag verkla
ren. De bouwvakvakanties zullen
wat gespreid gaan worden per re
gio.
Maar, nogmaals, het gaat om mar
ginale veranderingen, het sy
steem blijft. Elke fantasie schijnt
op te houden als men er de vinger
naar zou willen uitsteken. Je
moet er niet aan komen. Het is
een wet van Meden en Perzen.
Ook de grote economen draaien
er in bochten om heen.
Men draait de zaak zelfs om door te
spreken van het recht van elke
man en elke vrouw om aan dit
gehele arbeidsproces deel te ne
men.
Twee
"Alle landen spreken over het
spook van de inflatie. Maar we
zullen moeten ophouden de infla
tie met werkloosheid te bestrij
den om de eenvoudige reden dat
er een enorme hoeveelheid
werkloosheid voor nodig is om de
inflatie te stoppen".
Werknemers zullen de keus moeten
hebben tussen overwerk of lan
gere vakanties en vanaf een be
paalde leeftijd zou een man of een
vrouw aanspraak op arbeids
loos inkomen moeten hebben.
Drie
De buitenlandse gastarbeiders
zullen niet blijvend met juridi
sche foefjes heengestuurd kun
nen worden. Al die buitenlanders
zullen geleidelijk burgerrechten
gaan eisen, sociale gelijkwaar
digheid en stemrecht. Daar hoeft
niemand aan te twijfelen.
"De werkloosheid zal op een nieu
we manier aangepakt moeten
worden. En tegelijkertijd geloof
ik dat een vermenging van volke
ren in de westelijke gemeen
schappen veel interessanter en
cultureel veel opwindender is
dan de zogenaamde ethnische
zuiverheid"
Tenslotte
Deze interessante gedachten zijn
uiteraard niet van mij.'Maar ik gaf
een „bewerking" van een artikel
van John Kenneth Galbraith in
een blad in Zwitsterland van de
internationale arbeidsorganisa
tie.
Zo maar als een verre voorberei
ding. Nu we zoveel tijd hebben
om na te denken.
L/n
VRU NEDERLAND
In de zomereditie van de weekbla
den uiteraard veel aandacht voor
het overlijden van paus Paulus
VI. Vrij Nederland laat het één
paginalang over aan Jan Rogier.
Er zijn mensen die nog steeds
staande houden dat Paulus VI bij
uitstek geschikt was om de Kerk
te leiden. Rogier is dat zeer na
drukkelijk niet met hen eens.
Rogier noemt het veel gehoorde
onderscheid tussen de progres
sieve Paulus in zaken als ontwa
pening, ontwikkelingshulp en de
conservatieve Paulus die moder
ne opvattingen ovér bijvoorbeeld
geboorteregeling afwees, kunst
matig. De paus pleitte voor de Al
gemene Vergadering van de Ver
enigde Naties voor meer ontwik
kelingshulp en voor minder geld
voor bewapening. "Een misdadi
ge versimpeling, die opzettelijk
voorbijgaat aan de kapitalisti
sche structuur die armoede en
hongersnood in stand houdt en
de bewapeningswedloop stimu
leert, een bewapeningsindustrie
waaraan ook het Vaticaan een
deel van zijn rijkdommen heeft te
danken. Het is onaannemelijk,
dat de paus daarvan niet op de
hoogte was".
De oproepen tot vrede kwalificeert
VN als "loos en hypocriet" en
noemt de paus "een seksueel gef
rustreerde en diep teleurgestelde
man, die moet hebben geweten,
dat zijn leiderschap was mislukt
en dat hij geen greep meer had op
zijn^Kerk laat staan op de we
reld". De paus heeft zich verze
kerd van een opvolger, kardinaal
Benelli die zijn erfenis moet vei
lig stellen. Het is alleen, althans
volgens Rogier, de vraag of die
manoeuvre van de paus net niet
te laat kwam.
In VN toch ook nog andere zaken,
zoals de aanval op de Iraakse am
bassade en de dood van PLO-ver
tegenwoordiger Kalak, de ach
tergronden van een spaghetti-
western in Parijs luidt de onder
kop. Ook komt de zaak van de 182
Marokkanen aan de orde en "hun
ongelijke strijd tegen bollen-
kwekers, restauranthouders en
koppelbazen".
In De Tijd schrijven Ton Oostveen,
Hans Bronkhorst en professor
Haarsma over de onlangs overle
den paus. Ton Oostveen tekent
Paulus VI als een tragische man
en noemt hem slachtoffer van
zijn ambt. Hij lardeert zijn artikel,
net als Elsevier, met citaten uit
het boek van Seeber 'Paul, Pabst
im Widerstreit'. De kanshebbers
voor de opvolging. Het zal wel
een Italiaan worden, zegt Oost
veen. En zo dat niet het geval is
dan valt zeer te betwijfelen of
Willebrands een kanshebber is.
In Rome schijnt hij in bepaalde
kringen weinig populair te zijn.
Ook Bronkhorst noemt het beleid
van de paus dualistisch. Bronk
horst heeft het echter over een
andere progressieve paus dan
Jan Rogier in VN, een paus die zei
dat privaateigendom aan nie-
mand een absoluut en onvoor
waardelijk recht schenkt. De se
cretaris-generaal van de Pax
Christi-beweging Ter Maat wordt
geciteerd. "Op het gebied van
vrede, veiligheid en onwapening
heeft deze paus een -heel geprofi
leerd standpunt ingenomen. Hij
deed uitspraken die allerlei soor
ten katholieken, christenen en
niet-christenen konden aanspre
ken, ongeacht hun leeftijd en hun
kerkbeeld." Tot slot van het
drieluik professor Haarsma. "Als
er één mens is geweest die gele
den heeft aan de kerk dan is het
wel paus Paulus VI geweest". De
dood van de paus raakt hem emo
tioneel beduidend minder dan
die van Joannes XXIII. Een erva
ring die anderen ongetwijfeld
met hem zullen delen.
In De Tijd ook nog een artikel over
verkrachting, actueel na de ver
oordeling van de acht Hells An
gels, er wordt geschreven over de
Marokkanen in Amsterdam, De
Duif en de haviken uit Den Haag
en een indringende reportage
over de huwelijksbureaus
MAGAZINE
Elsevier besteed uitvoerig aan
dacht aan de erfenis van paus
Paulus VI, een omstreden paus is
de conclusie. Tweeslachtig een
andere. "Hij was noch een Pius-
noch een Joannesfiguur. Hij be
zat daartoe noch de sterke auto
cratische persoonlijkheid van de
eerste noch de optimistische, jo
viale natuur van de tweede. En zo
ontstond een soort spiegelbeeld
van twee héél verschillende, zelfs
tegengestelde naturen. De
'Hamlet van Milaan' zoals Joan
nes hem eens noemde". Paulus
laat een verdeelde Kerk na als er
fenis, een Kerk die veel aan pres
tige heeft verloren.
Drie Duitse journalisten praatten
met Henry Kissinger. Elsevier
publiceert de belangrijkste pas
sages uit dat interview, dat is ver
schenen in Der Spiegel. Kissin
ger: "De Sowjet-Unie heeft uit de
geschiedenis weaarschijnlijk een
zeer hoog ontwikkeld voor on
veiligheid overgehouden. En dat
leidt dan tot een voorliefde voor
wapens", zegt meneer Kissinger.
In Elsevier ook een gesprek met de
vrouw achter Margriet, Hannie
van der Horst, hoofdredactrice
van dit veertig jaar oude da
mesblad, een artikel over de ach
terstelling van de 450.000 bui
tenlandse werknemers die in ons
land verbhjven, de tweede gene
ratie gastarbeiders dient zich aan
en de oorlog in het archeologi
sche wereldje van Nederland,
waarbij de onschuld van Tjerk
Vermaning de inzet is.
HP schrijft over het Thorpeschan-
daal, iets wat Engelse kranten
niet mogen. Het gaat zoals be
kend om Jeremy Thorpe eens
leider van de Liberals en nu nog
steeds lid van het Lagerhuis. Hij
zou betrokken zijn bij een com
plot om Norman Scott te ver
moorden, die naar zijn zeggen
een verhouding heeft gehad met
Thorpe. Volgens het roddelblad
Private Eye dateert het moord
plan al uit 1968. Thorpe zou tegen
een protesterende oud-collega
hebben gezegd: "Het opruimen
van Scott is niet erger dan het
neerschieten van een dolle
hond". Het preutse Engeland
siddert.
Onder de kop "Ezer Weiszamn, de
bekering van een havik"in HP
een boeiend portret van de Israë
lische minister van defensie, die
het zo moeilijk heeft met zijn di
recte chef Menachem Begin. Hij
was als opperbevelhebber van de
luchtmacht de man van de ver
rassingsaanval op de Arabische
luchtmacht in 1967. Anderen
maakten zijn werk af. "Ik zaaide,
anderen oogsten", zegt hij daar
van. Twee jaar later werd hij poli
ticus en maakte ruzie met Begin
en Dajan. Met de laatste kan hij
niet opschieten. Weizman, eens
een havik is een duif geworden.
Hij is ervan overtuigd dat Egypte
vrede wil. "Ik zaai en anderen
oogsten. Nu werk ik voor de vre
de, misschien zit er iemand an
ders op het moment dat het ge
beurt".
IN HP als omslagverhaal een on
derzoek van Marianna Brouwer
en Micky Piller naar het femi
nisme in de beeldende kunst. Is
elk kunstwerk van een vrouw een
feministisch kunstwerk en is al
les wat een feministe maakt
kunst? Voorts een reisverhaal
van Michel Korzec over zijn bele
vingen gedurende drie weken
China en Brugsma over paus
Gijssen.
