„Leiden" trok pittig van leer op venijnige Zevenheuvelenweg VRIJDAG 21 JULI 1978 LEIDEN PAGINA 17 .Willy Blansjaar Ans en Willem Mansveld, weinig om het lijf. Astrid uit Alphen, ook actief als voetbalster .Pro Patria, de Leidse studentenweerbaarheid begint aan de lange klim Bij de derde etappe in de Nijmeeg se Vierdaagse zit het venijn in de acht kilometer lange staart: de Zevenheuvelenweg. De naam zegt het al. Zeven keer een heuvel op, zeven keer omlaag. Met de au to gaat dat prima, maar lopend? Bijna 15000 wandelaars moesten er gisteren aan geloven. Met of zonder blaren, weer of geen weer Dat gold voor de oudste deelnemer, de 89-jarige Zwitser Frank, net zo goed als voor de Italiaanse prima ballerina Clotilde Vella, die er na elke inspannende wandeldag nog een schepje bovenop gooit door in Nijmeegse etablissementen demonstraties klassiek dansen weg te geven. door Herman van Amsterdam foto's Jan Holvast Het gestoei met het venijnige par cours wordt door ieder anders beleefd. De een klost op klompen voort, een ander vindt dat de moeilijkheidsgraad nog best wat kan worden opgeschroefd en duwt een kinderwagen (met pro viand en regenkleding) mee voor zich uit. Er wordt gezucht en ge steund, op eieren gelopen, zo waar tussensprintjes getrokken moedeloos in de graskant geze ten. De een gooit zijn eigen pk's in de strijd, er zijn er die zwaar on dersteund moeten worden. Om hoog en omlaag gaat het. Deuntjes uit een mondharmonica, de regen die plotseling in bakken neerklettert, het geritsel van re genkleding aan en uittrekken, veel soldatenliederen, afgestemd op het ritmische links, rechts, links, rechts. Denen, veel Ameri kanen, hoopjes Hollanders, Ja panners zowaar. Een man op één been, iemand met een lading ver se groenten op een strooien zon nehoed. Een bonte stoet, elk jaar Bekenden En natuurlijk veel "bekende" ge zichten. Leiden en omstreken laat zich doorgaans goed verte genwoordigen als het in Nijme gen weer zo ver is. Wie kwamen zoal buurten daar halverwege die vinnige Zevenheuvelenweg? Leidenaar Dirk Maassen v.d Brink bijvoorbeeld. De dertigja rige hovenier loopt zijn eerste Nijmeegse. In een erg rap tempo Dat beviel 'm best. Hij is niet voor niets snelwandelaar. Draait ge middeld negentig oefenkilome ters per week. Binnenkort gaat hij naar Engeland om mee te doen aan de 100 mijls race, zeg maar 160 kilometer. Ook snel wandelen. Ans Mansveld (52) en haar man Willem (54), beiden uit Leiden, doen het liever wat rustiger aan, al zijn het bepaald geen begin ners. Hij loopt de vierdaagse voor de 33e keer, zij noteert nummer II. Beiden in korte broek en ook verder weinig om het lijf. "Hoe minder je aan hebt, hoe beter het gaat", vinden ze. Nóg een Leidse loopster met erva ring: mevr.v.d. Weyden. De 56-ja- rige, voor de vijfde keer in Nij megen, werd kortgeleden onder scheiden omdat ze in de laatste zeveneenhalve jaar in totaal 15.000 kilometers onder de voe ten doordraaide. In Nederland, maar ook in het buitenland. "De vierdaagse? Een fluitje van een cent", zegt ze. Even diep adem halen en weg was ze weer. Ze maakte plaats voor Voorschote naar Bey, al een stuk in de zeven tig. Die heeft het niet zo makke lijk gehad, de eerste twee dagen. "Klopt", zei hij, "vooral de twee de dag heb ik flink in de kreukels gezeten. Vanwege mijn nieuwe schoenen. Maar nu gaat het ge- lakkig weer". Kost wat kost wil Oij vandaag de overwin- ■aingsbloemen in de hand ge drukt krijgen. Verzorger vinger in de richting van een voorbijtrekkende groep agenten gaat. "Roen heeft de eerste avond knel gezeten tussen twee auto bumpers. Heeft daar een dik been aan over gehouden. Beetje rustig aan doen en dan lukt het wel". En weg is Bart. De jeugd en eindelijk ook de zon kondigde zich aan. Marcel van Vulpen (17) en' Willem kondigen (15), beidenuit Leiden,even later gevolgd door Helma (13) en Peter van Vulpen (15). Het ziet er alle maal gezond uit. Beetje stijf maar dat komt wel weer goed. Op weg Wie hebben we daar? Lidiam Men- tink en Resi Berbee. uit Leiden allebei. Lopen voor de tweede keer. Lidiam heeft problemen met haar hiel. Loopt daarom de laatste kilometers op een schoen en een sok. Maakt daar overigens geen probleem van. Zo val je tenminste nog eens op. Stumperen Daar komt in de verte, onder lei ding van de Alphense kaptein Van Brakel, een peloton van de nationale reserve aan stappen. Sergeant-verzorger Willem Vink iit Zoeterwoude is alvast vooruit gefietst om te laten weten dat "het weer fantastisch gaat". Hij is aan zijn elfde vierdaagse bezig. Op de fiets dan wel te verstaan. "Ik heb het een keer lopend ge probeerd, maar dat was niets voor mij", zegt Vink, die als ver zorger rondfietst met een door hem zelf ontworpen marskra- flnerskist waarin voldoende ver band, jodium en pleisters om een heel regiment op te kalefateren. •€et peloton marcheert inmiddels voorbij en uit een van de rijen wipt nog even Leiderdorper Wal ter Frans. Handje schudden, "doe ze in Leiden de groeten" en dan is het rennen geblazen om de nationale reserve weer te comple teren. Ze komt vlak voor me staan, frun nikt aan haar bloemenhoedje en zegt "Noteer maar. Mevrouw Leemans uit Leiden. Zeventig jaar en bezig aan haar twintigste vierdaagse. Heeft graag veel kle ren aan en soms schiet onder het ópen haar been de verkeerde kant uit. Nou, tot kijk hoor". Volgende klant. Politieman Bart Heemskerk uit Hazerswoude. Is bezig aan zijn tiende (gouden) vierdaagse. Alles wel aan boord. Geen problemen. Wel met collega Roen van Vliet uit Ter Aar. "Daar tiopt 'ie", zegt Bart, terwijl zijn Dat doet ook Noordwijker Theo Schipper. Hij is 75 jaar maar be weegt zich als een jonge hond temidden van de voortzwoegen- de meute. Komt naast mij staan en overziet met een glimlach het "slagveld". "Moet de meesten zien stumperen", zegt hij, "ze hebben er totaal geen kaas van gegeten. Geen wonder dat ze moe worden. Weetje waarom ik deze vierdaagse aan mijn laars lap? En weetje ook waarom het voor mij helemaal geen prestatie is om 'm steeds weer uit te lopen? Omdat ik techniek heb." Oh zo. Daar snelt Schipper er alweer vandoor. Er wordt ons weinig tijd gegund. Astrid van Kooten uit Alphen (voetbalster bij Alphia) laat haar neus even zien en ook het Lei derdorps jeugdkwartet Ed Koort, Paul Kersten,Guido Friedrich en Arie Maassen wil vastgelegd zien dat alles naar wens verloopt. Dat krijgen we ook te horen van Willy Blansjaar uit Leiden, die onder weg vooral loopt te genieten van de natuur. Sjaak Slingerland uit Sassenheim wipt even aan en even later zien we ook haastig zijn broers Dick en John voorbij poten. Een tevreden beginneling op visite. Leidenaar Jacob Maandag. Is inmiddels 66 jaar maar voelt zich nog fit genoeg om een wande luitdaging aan te gaan. Loopt het parcours met een wandelstok "om dikke handen tegen te gaan". Nog wat bekenden. Het echtpaar Kwesto uit Leiden (15e vierdaag se), Oegstgeestenaar Ed Wester hout en de in ruim trainingspak gestoken Leidenaar Wim Tafijn. Leiderdorper Gerard Dekker (62) maakt een snelle tussenstop ("oké lui") en een goede tijding aan het thuisfront komt ook van de 50-jarige Leidenaar Isaac Flo rijn. .leiderdorps jeugdkwartet it .Sjaak Slingerland laadt de .politieman Bart Heemskerk Van Vulpen ir .broer Noordwijker Theo Schippei jonge ir .tevreden beginnenlingJacob Maandag Sergeant-Verzorger Vink neemt Walter Frans onder handen Valkenburg .tussenstop

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1978 | | pagina 17