AC Y-N oordwij k (4-4) brok pure propaganda k: 'AUegoede dingen bestaan uit drie' Grandioos voetbalfeest in Assen MAANDAG 5 JUNI 1978 SPORT SPORT SPORT SPORT SPORT SPORT SPORT SPORT SPORT SPORT Het juweeltje van Rob Suttorp in beeld. (Foto links) De liggende vleu gelspits van Noordwijk heeft met de buitenkant van de voet zo fraai in getikt dat er voor Hoekman geen redden meer aan is. Cees Spaanderman en John van Dijk, die 2-2 heeft ingekopt, (foto rechts), veren op. Bolman, Schip per, Koeling en doelman Hoekman staren de bal verslagen na. ASSEN - Een avondje praten, een ochtendje "feesten" en een middagje karaktervol en uiterst spectaculair voetbal hebben Noordwijks uitzichten op de algemene zaterdagtitel met één duel verlengd en weer zeer zonnig gemaakt. Na de eerste kampioenskrijg tegen ACV (1-1) kwam de Eelman-groep vorige week bijeen om andermaal te benadrukken dat de vleugelspitsen veel meer in het spel moesten worden betrokken. Daarbij werd afge sproken dat de return in Assen moest worden benut om het spel te spelen, zoals dat gespeeld diende te worden. Ondermeer om de op 3 juni jarige Ruud Bröring toch nog de kans te geven zijn gezicht te laten zien in een derde duel (morgenavond 19.30 uur op het WOG-terrein in Harderwijk). Een eerste veijaardagsgeschenk werd de geschorste spits zater dagochtend al aangeboden in een hotel in Norg, het Drentse plaatsje waar Noordwijk zich ontspannen voorbereidde. Een spelersinval in zijn kamer verras te de nu 31-jarige "Bro",voor wie het schorsingsleed met gebakjes werd verzoet. Dat partijtje voor veertien spelers werd 's middags op het ACV-ter- rein voortgezet met een gran dioos voetbalfeest voor dik 2000 kijkers. Noordwijk bleek door de voorbereiding in een bui, waarin het team eenvoudig niet kapot te krijgen was; Met een onver woestbare mentaliteit werden alle tegenslagen geïncasseerd. Na een schitterend spektakelstuk, waarin ook ACV consequent weigerde zich van de wijs te laten brengen door het soms bizarre optreden van Arbitter Jongman (die het enige incident in de hand werkte), kon Noordwijk de 4-4 omhelzen als een morele over winning op de arbiter en de te genstander, voor wie toch óók bewondering was gegroeid. Wie een ontketend Noordwijk kan beteugelen moet van goede huize komen. ACV bleek daartoe in staat en meer dan dat zelfs. De Asser formatie lag na een aan vankelijke achterstand doorlo pend voorop in de race naar de winst die de titel zou opleveren. Pas acht minuten voor het einde bracht aanvoerder Sjoerd Boot ("We hebben gelijk gespeeld te gen twaalf man, dit is onze over winning op de scheidsrechter") het derde duel tot stand. Wie dat besissende treffen gaat winnen is een zeer open vraag. In de 35-jarige historie van de strijd om de zaterdagtitel zullen toch zelden twee ploegen tegenover elkaar hebben gestaan, die zó ge lijkwaardig zijn en zó op elkaar lijken. ACV en Noordwijk zyn op alle fronten eikaars evenknieën. Met dezelfde mankementen en dezelfde sterke punten. De sluit posten zijn zwak; de verdedigers en middenvelders een stuk beter; in de aanval lopen zonder meer de beste spelers. De 4-4 sprak wat dat betreft al boekdelen; het ver loop van de partij bracht dat alles nog nadrukkelijker aan het licht. Rendement Eenvoudig omdat beide trainers (Koetsier van ACV, Eelman van Noordwijk) een aanvallende op dracht hadden gedicteerd om het maximale rendement te plukken van de linies met de grootste ca paciteiten. Het simpele parool Jaap van Kesteren heeft het niet meer van vreugde als Sjoerd Boot 4-4 heeft gescoord. De Noordwijker schreeuwt het uiten lijkt een poging te doen de lat van het ACV-doel te breken luidde: blijven gaan, blijven aan vallen, waarbij de tactiek, die vaak zo verlammend werkt, er gens op de derde plaats kwam. De moed van de twee ploegen, die elkaar vrijuit lieten voetballen en daarbij op hun sterkst zijn, werd beloond. ACV en Noordwijk maakten pure propaganda voor de voetbalsport. Weliswaar wer den er veel fouten gemaakt, maar die verhoogden alleen de amu sementswaarde van de fraaie of fensieve acties en de soms bril jant gevonden goals. ACV- Noordwijk werd daarmee een partijtje dat (nu er sprake van is dat de profs ook op zaterdag gaan voetballen) aangaf hoe de zaterdagamateurs de concurren tiestrijd met het betaalde voetbal kunnen aangaan. Dit soort spel moet op den duur een voudig nog méér toeschouwers lokken. Tenminste.... Als ook de betrok ken sectie van de KNVB daaraan wil meewerken door voor zulke wedstrijden capabele scheids rechters aan te wijzen. De Zwol lenaar Jongman, die zaterdag als spelleider fungeerde kon zijn taak niet aan en "verziekte het potje", zoals meerderespelers het uitdrukten. Technisch zal hij best goed zijn, maar de man miste in Assen elk jgevoel voor sfeer en kon met zijn optreden ook nau welijks gezag afdwingen. Daarbij manifesteerde hij zich één helft lang (de eerste) bovendien als een rasechte thuisfluiter, die in elk geval van twijfel ACV bevoor deelde. Een gegeven, waarmee de Asser ploeg zich uiteindelijk ook geen raad meer wist, hetgeen ten slotte escaleerde tot een incident waarbij een paar klappen vielen. Jongman had in de eerste periode nauwelijks zicht op het verschil tussen blokkeren en doordrin gen; op "inkomen" en zeker niet op de sprongen van Mennega. Een actie van die Mennega leidde het ontsierende voorval in. De Ruud Bröring komt het veld het "verjaardagscadeau" spits van ACV is een klasse-voet baller. Sterk aan de bal, vrijwel niet te kloppen in de lucht en daarbij zo geroutineerd als ex- prof dat hij bij verlies van een persoonlijk duel een overtreding van een tegenstander kan sugge reren door afwisselend echte en gespeelde tuimelingen. Jongman liet zich daardoor voortd urend op irritant naïeve wijzw misleiden en op het moment dat hij schijn en werkelijkheid voor de zoveel ste maal niet uit elkaar kon hou den, was de maat voor Noordwijk vol. Terwijl Mennega op de grond lag, deed Sjoerd Boot opzichtig voor hoe die speler zich had laten vallen - een stukje theater dat door Jongman verbaasd werd bezien. ACV-verzorger de Jonge en Hans Westgeest raakten daar na op het veld slaags; Noordwijk- trainer Eelman knalde zowat van woede toen hij van de knokpartij hoorde, en begeleidde de wegge stuurde De Jonge scheldend met een waarschuwend geheven vin ger. zijn ploeggenoten te bedanken Het incident paste in het geheel niet in de wedstrijd, waarin tussen de spelers onderling totaal niets aan de hand was Ook niet tijdens de meest enerverende fasen, waar van de eerste al direct na het startsein begon. Het felle Noord wijk was er duidelijk op uit een snelle beslissing te forceren en leek die met een bliksemstart ook te gaan verwezelijken. Via een "juweel" van een doelpunt van Rob Suttorp. De uitblinken de vleugelspits (die in de pauze geblesseerd moest uitvallen en waarschijnlijk morgen niet kan spelen) tikte de bal al in de derde minuut half zij- en achterwaarts met de buitenkant van de voet in, na de knappe voorbereiding van Bogers en Van Dijk aan de lijn. Noordwijk speelde in dat eerste wedstrijddeel het sterkst, spurtte goed weg via de flanken en vond ook bijna de 0-2, die alles waar schijnlijk heel anders had ge maakt. Alweer Suttorp, met een halve omhaal, en Bogers die nog net van de bal werd gezet, zagen Foto's: Jan Holvast hun acties echter niet bekroond, waarna Jongman ging "mee spelen". Na een duel Jaap van Kesteren - Soumeru koos de arbi ter voor het eerst opzichtig de kant van ACV en na de vrije trap van Soumeru bewees Mennega voor het eerst zijn klasse met een preciese kopstoot naar 1-1 (22ste min). Was Noordwijk-sluit-post Van der Niet kansloos op die strakke kopbal naar de hoek; een handvol minuten later moest hem zwak ingrijpen worden ver weten. In de dans om de bal, die hij, met Mennega als partner, uit voerde sloeg hij het leer precies op de voeten van middenvelder Manders, die miraculeus fraai op 2-1 aanstuurde terwijl het ge wicht van Mennega voorkwam dat Van der Niet op kon staan, waardoor zijn halve misslag extra zwaar op hem drukte. Zijn collega-doelman Hoekman volgde zijn voorbeeld overigens vlak voor rust en tastte eveneens mis waardoor John van Dijk met het hoofd 2-2 kon vinden. Nog was het doelpunten-en foutenfes- tival niet verstomd, want Noord wijk was nog maar nauwelijks uitgejuicht of de opponent had alweer toegeslagen. De hoofd rollen waren daarbij opnieuw weggelegd voor de aarzelende Van der Niet en de doortastend koppende Mennega (3-2), die ver volgens met zijn val naast Cees Spaanderman het incident in leidde. VERSCHUIVINGEN Een gebeuren dat snel vergeten was door de sportieve opwin ding, waarvan ook in de tweede helft sprake was. Omdat Suttorp geblesseerd uitviel, moest Eel man een aantal verschuivingen doorvoeren. Tio kwam opdraven als laatste man, Cees Spaander man schoof op naar de voorstop- persplek waar hij Mennega moest gaan bewaken (wat hem zeer goed afging), v.d Veen werd back en Jaap van Kesteren werd ver kast naar de spitspositie. Daar kopte hij bij zijn eerste actie al bijna raak. De 3-3 bleef toen nog uit, maar vertrok na dertien mi nuten toch van de voet van Albeit Spaanderman. Vanaf de vleugel zeilde de bal het doel binnen, middenin een ACV-overwicht, dat nadien gestalte kreeg in een treffer van Bolman. De verdedi ger scoorde in de rebound na een actie van (wie anders) Jan Men nega, en zwak optreden van Van der Niet. Na die zoveelste mentale tik leek Noordwijk eindelijk definitief verslagen. Temeer omdat met Gerard Tio duidelijk een andere laatste man het veld in was ge komen. Waar Cees Spaanderman vaak achter de verdediging blijft hangen (wat enerzijds nogal eens aansluitingsproblemen geeft, maar anderzijds ook ruimte schept voor corrigerend optre den), daar is Tio "moderner" in gesteld. Op momenten dat het middenveld daar qua spel om vraagt schuift hij op en gaat hij mee. Een speelwijze waaraan de defensie van Noordwijk nog niet zodanig gewend is dat het her haaldelijk kan worden uitge voerd, vooral niet als dan de toch wat tragere Cees Spaanderman in een één tegen één situatie met Mennega wordt achtergelaten. Het leek in de slotfase dan ook een fout te gaan voor Noordwijk, om dat er gaten vielen. Albert Spaanderman voorkwam echter eenmaal dat Mennega zou gaan scoren nadat Veneboer op de paal had gekopt, en na die broeder- dienst stak ook Jongman Noordwijk de helpende hand toe door ACV-ers een paar maal uit riante posities terug te fluiten. De arbiter, die zich duidelijk had hersteld in de tweede helft, maakte nog meer goed voor Noordwijk door in een twijfelge val nu eens anders te beslissen Westgeest kreeg de vrije trap méé, Van Dijk stuurde bikkel hard op doelman Hoekman aan Sjoerd Boot was ter plekke om in de herkansing voor 4-4 te zorgen Acht minuten voor het einde was daarmee de uitslag vastgesteld; wat nadien nog volgde viel onder de categorie "circusvoetbal" van twee volledig uitgeputte ploegen, die het einde haalden zonder el kaar nog iets cadeau te doen Voor het derde duel (het grote ge schenk voor Ruud Bröring) acht ten ze zich beiden kansrijk. Terecht, want zw zijn de titel beide waard. Voor één van de twee zal de hemel morgenavond deson danks verduisteren. Wat kunnen reglementen soms toch onrechtvaardig zijn. PAUL DE TOMBE ASSEN - Welgeteld negen minuten had Noordwijk-secretaris Wim Spaan derman het daar, temidden van die harde supporterskern van ACV, knap benauwd. Na de 3-3 van zoon Ab ga ven die aanhangers zo mogelijk nog nadrukkelijker van hun aanwezig heid blijk. Zweepten ze hun favorie ten met luide aanmoedigingen op om die voor hun zo uitermate importante vierde treffer te scoren. Sterker nog, zochten de ACV-fans daarvoor zelfs steun bij alle denkbare goden. Iets wat door pa Spaanderman dankbaar werd aangegrepen om wat voertjes tussen de rondom hem geschaarde ACV-aanhang uit te zetten in de trant van "Zeg, worden jullie soms bang? Wat maken jullie je toch druk om een vierde goal? Die komt er immers toch niet Arme Wim Spaanderman. Hij had die laatste woorden nog niet uitgespro ken of ACV-linksback Hans Bolman verhoorde al die smeekbeden van het fanatieke thuisfront en veroordeelde met zijn 4-3 Spaanderman tot de rol van tandenknarsende zwijger. De 62-jarige Noord wijk-bestuurder, die even tevoren nog een web van zelf vertrouwen rond zich had gespon nen, zat er opeens als een bang inel- kaar gedoken vogeltje bij, mikpunt als hij na die onverwachte ACV-tref- fer was van allerlei sneerende Drent se opmerkingen. Een periode van plaagstootjes die voor Spaanderman uren moet hebben ge duurd, maar waaraan hij in werke lijkheid slechts negen minuten heeft blootgestaan. Toen namelijk bevrijd de Sjoerd Boot met zijn gelijkmaker zijn secretaris uit de wat moeilijke si tuatie, waarin die laatste 540 secon den had verkeerd. Een bevrijding, die het effect had van Jantje huilt, Jantje lacht. Want wel iswaar, had Kees Karstens ("ik zag dat ACV stuk zat, wilde het daarom weer spannend maken") hem met een foutieve terugspeelbal nog de nodige hartkloppingen bezorgd, maar nadat nazaat Ab ("die redding schonk me meer voldoening dan die derde goal, die ik scoorde") de situatie alsnog had weten te klaren, stapte er na afloop op het Asser Kortbossensportpark geen zelfbewuster man rond dan uitgere kend Wim Spaanderman. "Dat had den die lui van ACV niet verwacht, dat er nog een vierde goal van ons zou komen. Ze dachten, dat ze er al wa ren. Nou, daar zijn ze dan wel achter gekomen", jubelde de Noordwijker bijna baldadig. Wat bleek te kloppen. De ACV-gezich- ten stonden ook geruime tijd na het laatste fluitsignaal van de matige spelleider Jongman bepaald niet "op vrolijk". De reeds aangedragen fles sen champagne werden onaange roerd door ACV-verzorger Arie de Jonge naar de kantine teruggebracht en spits Jan Mennega moest zelfs er kennen, dat "Noordwijk de morele winnaar van deze wedstrijd" was. "Steeds als we een voorsprong hadden genomen kwam Noordwijk weer te rug. Toen wij 4-3 hadden gemaakt, dacht ik, nu zal het toch wel met ze gebeurd zijn. Gaf die Jongman hun een vrije schop, terwijl die voor ons was", aldus de puntspeler, die zich na afloop ondanks zijn twee gescoorde doelpunten "bepaald niet prettig" voelde. Die vrije schop, die de 4-4 van aanvoer der Boot inleidde, ontlokte zelfs bij Noordwijk de nodige discussies. Zo als bij uitblinker Jan Willem Bogers bijvoorbeeld. "Ik vond dat een erg dubieus geval. Maar daar staat wel tegenover, dat Jongman voorrust ACV ook een vrije schop cadeau had gedaan, die een goal tot gevolg had. Hij heeft zijn fou ten zo mooi rechtgetrokken". Frans v.d. Veen hierop inhakend: "Het lijkt wel of de KNVB het zaterdag voetbal kapot wil maken. Spelen wij zó goed en sturen ze een jo-jo van een scheidsrechter' Bogers opnieuw: "Vanmiddag hebben zowel ACV als wij propaganda voor het zaterdagvoetbal gemaakt. Het was toch een heerlijke pot. Tegen die jongens valt gewoon fijn te voetbal len Dat het voor rust even u it de hand is gelopen kwam dan ook alleen door die scheidsrechter". Die voelde de sfeer niet aan, maar omdat wij spelers na rust het hoofd koel hebben gehou den is er niks meer gebeurd". Bogers doelde daarmee op het op stootje van vlak voor rust, dat de ver der op bijzonder hoog peil staande tweede wedstrijd om de zaterdagtitel even had ontsierd. Na een overtre ding van Cees Spaanderman was Jan Mennega ("als je ziet, dat een scheids rechter daar intuint, moetje daar ter- wille van het resultaat van profite ren") als een stervende zwaan ter aar de gestort. Voor Sjoerd Boot was dit vervolgens aanleiding geweest om Jongman voor te doen hoe theatraal de ACV- goalgetter had gehandeld. Waarna plots iedereen door de hitte leek bevangen. Terwijl Mennega ("Ik heb niets gezien van het gebeuren. Opeens rolde iedereen over mij heen") 'voor dood' op de grond lag, haalde de Asser-verzorger Arie de Jonge met een welgemikte elleboog stoot naar Hans Westgeest uit. "Om dat die Westgeest mij voor de poten had geschopt", verklaarde de emo tionele Drent - hij werd door Jong man prompt naar de tribune verwe zen - zijn wandaad later. Waarop Westgeest: "Ik zou hem ge schopt hebben? Die vent is maf. Ik heb hem alleen maar gevraagd "joh wat maak je me nou" en toen hij daar op weer dreigend op mij afkwam ben ik er maar bij gaan liggen. Ik had geen trek om nóg een oplazer te krijgen" Kees Karstens daarop: "Ja, dat zeg je nu! Je had Westgeest in de rust eens moeten zien. Zijn mond stond scheef, terwijl hij uit zijn ene oog recht voor uit en uit het andere de hoek om keek".... Het belette Hans Westgeest later niet om uit te roepen "dat zo'n wedstrijd toch het mooiste is, wat er bestaat, zeker nu ik ook nog een aandeel in die gelijkmaker had". De rechtervleu gelverdediger had met een tikje John van Dijk in stelling gebracht en diens knal ("al mijn woede heb ik achter die bal gegooid") was door ACV-goalie Roelof Hoekman exact voor de voe ten van Sjoerd Boot gestompt. Die speler had zich dat buitenkansje niet laten ontglippen en zijn formatie daarmee van een beslissingswed strijd verzekerd. Westgeest: "Ik vroeg aan Van Dijk wat zijn sterkste poot was en toen ie antwoordde "mijn rechter" heb ik gezegd alsjeblieft, hier heb je hem". Van Dijk inhakend: "In de rust had ik al gezegd: krijg ik een kans, dan gaat die bal door het net. Nou, dat is niet gebeurd, maar zo is het ook wel goed Wat in mindere mate voor Rob Suttorp gold. De rechterspits, die voor rust uitstekend op dreef was, had zich in de rust geblesseerd door Gerard Tio moeten laten vervangen, "wat vrese lijk lullig was, nu het bij ons voorin zo enorm draaide. In de eerste wedstrijd tegen ACV was alles teveel door het midden gegaan. Jan Willem en ik werden praktisch nooit ingescha keld. Daarom gingen we allebei werk zoeken en liepen we anderen in de weg. Afgelopen maandag hebben we daar over gesproken. Er is toen gezegd, dat de flanken meer moesten worden in geschakeld, omdat daar nu eenmaal onze kracht ligt. Ik draaide erg lek ker, totdat ik voor rust gelijk met Manders omhoog ging in een kop duel. Ik kwam eerder op de grond en daardoor landde hij bovenop mijn enkel. Ik ben daarna nog doorgegaan. Te lang eigenlijk, maar ik wilde zo graag. Nu heb ik een bobbel op die enkel zo groot als een ei. Daarom ge loof ik niet, dat ik in die beslissings wedstrijd mee kan doen". Dat beslissingsduel wordt door Noordwijk overigens met veel ver trouwen tegemoet gezien. "Want", weet Hans Westgeest, "alleen het woord beslissingswedstrijd pept ons al op". "Alle goede dingen immers bestaan uit drie", aldus John van Dijk, "nou, dan kan het in Harderwijk gewoon niet meer misgaan". Het is voor Noordwijk-secretaris Wim Spaanderman te hopen, dat zijn pu pillen gelijk krijgen. Hij heeft zater dag al zoveel emoties moeten door staan.... GERARD VAN PUTTEN

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1978 | | pagina 15