Peru: „Schot
voor de boeg"
voor Nederland
Argentina '78
De Yroet: „Peru vereist een
ander speleoneept dan Iran...
Toch vertekend beeld
„We zouden zelfs
van amateurs
verloren hebben"
Lima viert feest
na onverwachte
zege op Schotland
Nederland is nu duidelijk gewaarschuwd.,.
MAANDAG 5 JUNI 1978
SPORT SPORT SPORT
SPORT SPORT
CORDOBA - Nederland heeft een waarschuwing gehad. De schotten staan
(vrijwel) op de keien, Peru heeft zich zaterdagavond aangediend als kan
didaat voor een topplaats in groep 4.
CORDOBA - Ally Macleod een
dag later. „Wij hebben de
slag verloren, maar de strijd
is nog niet gestreden".
De Schotse coach ging ver te
rug in de geschiedenis. Naar
1314, toen het Schotse leger
onder Robert the Bruce bij
Bannockburn (tussen Glas
gow en Edinburgh) een let
terlijk historische en on
verwachte overwinning op
de Britten behaalde. Het
Stalingrad uit de tweede we
reldoorlog, Den Briel uit on
ze eigen geschiedenis.
Er stond een andere Macleod.
Er was eigenlijk niet zo veel
over van de uiterst zelfver
zekerde coach, die ooit in
Paisley, bij St. Mirren zijn
carrière begon. Als zovele
Schotten ging hij over de
grens", die ondanks Ban
nockburn voor buitenlan
ders een fictie is. Hij speelde
bij Blackburn Rovers, ver
loor ooit een Engelse cupfi
nale en keerde terug naar het
noorden, naar Edinburgh en
Hibernian. Voor hij werd ge
vraagd Willie Ormond op te
volgen was hij manager bij
Ayr United (dat hij naar de
eredivisie bracht) en Aber
deen, dat onder zijn leiding
een plaats veroverde tussen
de Schotse reuzen Rangers
en Celtic. Op 18 mei 1977
werd hij bondscoach van een
ploeg die zijn eerste kwalifi
catiewedstrijd voor het we
Schotse coach Macleod:
reldkampioenschap, in
Praag tegen Tsjecho Slawa-
kije, al had verloren.
Macleod echter maakte er
een winnende ploeg van.
Het succesverhaal van de
coach eindigde 54 weken ge
leden nadat hij was begon
nen aan het grootste karwei.
Een werk dat hem net als al
zijn andere prestaties een
basis leek te geven voor een
in bepaalde opzichten niet
Britse zelfverzekerdheid.
Macleod was nog steeds aan
het einde van de wereld,
waar hij op een wat kille za
terdagavond plotselinge was
neergezet. Hij had nog het
niet verwerkt. „Zoals wij na
rust speelden, zouden wij
zelfs hebben verloren van
een amateurploeg". Eerlijk
namelijk is hij gebleven.
Maar hoe kon het gebeuren?
„Wij hebben vijftien minu
ten goed gespeeld en als wij
dat nog een kwartier zouden
hebben volgehouden, was de
wedstrijd voorbij geweest.
Maar wij begonnen plotse
ling ballen weg te geven, wij
ontspoorden en daarbij zijn
wij eigenlijk weg gespeeld.
Ieder die er bij betrokken
was weet hoe wij hebben ge
voetbald. Zeker ook de spe
lers".
Kenny Dalglish bijvoorbeeld
maakte die woorden van
Macleod bijzonder duidelijk.
Hij speelde zaterdagavond
zijn 55ste wedstrijd voor
Schotland. Zeven jaar na
zijn debuut, als invaller in
Aberdeen tegen België had
hij Denis Law geëvenaard
als Schots record-interna
tionaal. Gevraagd naar zijn
gedachten over zijn record-
wedstrijd zei Dalglisch: „Ik
praat er liever niet over, nu
niet en nooit".
Toch had Schotland kunnen
winnen. „Wij hebben", legde
Macleod uit, „Twee keer beet
gehad. Twee keer ook heb
ben wij de vis van de haak
laten gaan. Eerst nadat wij
op 1-0 waren gekomen en
verder hadden kunnen gaan,
Vervolgens in die rampzali
ge twee minuten na rust.
Jordan miste een geweldige
kans, Masson scoorde niet
van de stip. Wanneer wij
weer een voorsprong zouden
hebben genomen, was er nog
niets aan de hand geweest.
Het ging er namelijk niet om
of Peru goed speelde of niet.
Het enige dat werkelijk heeft
geteld in deze wedstrijd was
dat wij er niet waren.
„Wij hebben niets van ons vuur
en temperament getoond.
Wij zijn blijven steken in on
ze onmacht. Schotland staat
na ruim zes en een halve
eeuw weer voor Bannock
burn."
Macleod is er nu echter niet
echt gerust op. „Ik dacht dat
wij vier punten nodig had
den om te overleven. Wij
kunnen nog steeds vier pun
ten halen, maar zelfs dan is
er geen enkele zekerheid dat
er voor ons in dit toernooi
nog een volgende ronde zal
zijn".
De overwinning van Peru, 3-1 is
echter enigszins misleidend. De
kracht van Peru is in het volge
pakte stadion van Cordoba ver
tekend overgekomen, want voor
46.792 toeschouwers heeft
Schotland een onvoorstelbaar
slechte wedstrijd gespeeld. Het
meest verbazingwekkende was
dat niet alleen het voetbal niet
best was, maar dat het helemaal
niet Schots was. De ploeg zat vol
komen vast door het opnieuw
falende middenveld, Masson,
Rioch en Hartford. Net als tegen
Engeland haalde coach Macleod,
Masson en Rioch, het absoluut
onmachtige duo te laat uit het
veld. Gemmill en Macari kregen
nog twintig minuten de kans,
maar toen was alle leed al ge
schied. Peru stond met 2-1 voor.
Eer de twee nieuwelingen zich
hadden aangepast had Cubillas
al veilig gesteld
De kleine Teofilo Cubillas en doel
man Ramon Quiroga hebben in
feite de Schotten verslagen. Door
hen is de verrassing verwerke
lijkt. Cubillas opende de Schotse
verdediging voor de gelijkmaker
van Cueto en scoorde vervolgens
nog twee keer met schitterende
schoten van buiten het straf
schopgebied. Quiroga, de enige
topkeeper van de wereld die met
afgezakte kousen voetbalt, stopte
een goed kwartier na rust een
strafschop van Masson. Een
voorbeeld van hogere rechtvaar
digheid trouwens, want de over
treding van Diaz tegen Masson
was veel minder overtuigend dar/
de komedie van de Schot. IPif
Eriksson uit Zweden echter trap
te erin. Een minuut later dook
Quiroga de bal uit de rechterbo
venhoek. Het was niet zijn enige
opmerkelijke reactie. Geen mi
nuut eerder had hij Jordan, die
van vlak bij hem inschoot van
diens tweede treffer afgehouden
Een doelpunt dat de Schotten
misschien uit hun indolentie had
kunnen tillen.
Schotland begon met Peru in een
koude greep te nemen. Linksach
ter Buchan hield de razendsnelle
Munante erg kort en voorkwam
dat "the yet" zijn sprijnts kon ge
bruiken, omdat Cubillas en Cue
to in de beginfase nog voorname
lijk aan hun verdedigende taak
dachten* bleef de Schotse on
macht op het middenveld een
tijdlang verborgen. Vrij gemak
kelijk wandelde Schotland in de
richting van Quiroga en na een
paar pogingen van Masson en
Hartford, was de openingstreffer
van Jordan, de afsluiting van een
goede combinatie van Rioch en
Hartford, een normaal gebeuren
Geweldig
Schotland leek de wedstrijd in de
zak te hebben, schijn echter werd
geen werkelijkheid. De achter
stand dwong Peru de linies wat
naar voren te schuiven en toen
bleek dat de ploeg veel meer kon
dan in betrekkelijke angst af te
wachten wat de door hen ge
vreesde Schotten zouden gaan
doen. Manzo en Velasques gooi
den wat meer lichamelijk geweld
in de strijd, Velasques kreeg
daarvoor prompt de gele kaart.
Maar veel belangrijker was cjat
Cubillas zijn blik meer naar voren
ging richten. Hij verplaatste het
spel, gaf niet alleen goede passes
naar vooral Oblitas, maar hij ging
zelf door tot in het strafschopge
bied, dankbaar gebruik makend
van de vrijheid die Rioch Hem
bood. In de buurt van de zestien
meterlijn vond hij het duo For-
syth-Bums van wie vooral Burns
voortdurend met lege handen
stond. Cubillas was animator van
taltijke korte combinaties, waar
bij hij niet alleen zijn eigen be
hendigheid in de schaal wierp,
maar ook gebruik maakte van de
vaardigheid van Cueto, Oblitas
en La Rosa. Stuk voor stuk ook
meesters in de mini-combinatie.
Ieder voor zich mannen, die zich
zeer wel voelden bij acties die
niets aan zuiverheid en snelheid
verliezen als zij dienen te worden
uitgevoerd op een stukje veld van
zakdoek-formaat.
De Schotse verdediging begreep
dat niet helemaal, maar semi-prof
Alan Rough in het doel, hield de
boot nog even af. De part-timer
uit Glasgow kwam een paar keer
opmerkelijk attent naar voren om
in te grijpen. Hij was echter
kansloos toen Cubillas, Cueto en
La Kosa het vlak voor rust nog
eens probeerden. Cueto kwam
tenslotte vrij voor Roughs en
schoof de bal van enkele meters
langs de kansloze doelman.
Macleod bleek in die rust nog geen
afstand te heb'oen gedaan van
zijn protegé's Masson en Rioch,
die nog een poVje verder mochten
aanrommelen en hun falen ten
slotte ook de goed begonnen
Hartford meesleepten. Schot
land, dat al geen brekend mid
denveld hod, bezat ook geen
bouwend rniddenrif en dat werd
meer en '.neer dankbaar in het
toch al niet zo overtuigend al niet
zo overtirigend aanvalsspel.
Effect
Johnsto7A kwam nauwelijks aan de
bal. De voortdurende plaatsver
wisseling van Jordan en Dalglish,
hadden geen effect meer. De pas
ses kwamen niet aan en omdat
Peru eigenlijk niet de moed bezat
om Tisico te nemen zakte het duel.
weg naar een zelfs voor de zwak
kere ploegen onaanvaardbaar
peil weg.
De gemiste strafschop van Masson
ontnam de Schotten het laatste
beetje overtuiging en oude ster
ren als Chumpitaz en Cubillas
hebben over voldoende vinger-
toppengevoel te beschikken om
te merken dat er nu een kans was.
Chumpitaz stuurde zijn mannen
een stukje naar voren. Munante
ging zijn snelheid gebruiken,
Oblitas op links durfde opeens
tot soli over te gaanaan en Cueto
volgde in het spoor van Cubillas.
Burns werd een steeds minder
zekere sluitpost.
De kleine laatste man van de Schot
ten moest steeds vaker gaan cor
rigeren en de bal bleef maar hem
komen omdat zijn eigen midden
velders er niets goed mee dede.
Twintig minuten voor tijd, de
Schotten konden de gemiste
strafschop van Masson en de on
gelooflijke redding van Quiroga
nog niet vergeten zijn, barstte de
bom plotseling. Een combinatie
van Peru was vastgelopen op het
duo Forsyth-Burns en de bal
sprong naar Cubillas. De mid
denvelder bleek het schot in de
voeten te hebben dat werkelijk
klassespelers eigen is. Rough was
kansloos.
Schotland ook, maar de Schotten
wilden het nog niet begrijpen.
Macleod stuurde Gemmil en Ma
cari, die nog nauwelijks waren
opgewarmd het veld op. Het
tweetal presteerde weinig meer
dan Masson en Rioch die voor
hen hadden plaats moeten ma
ken. Dalglish en Jordan bleven
verstoken van speelbare ballen.
De Schotten gingen wel iets meer
druk uitoefenen. Daar wachtte
Peru op. De middenvelders Cue
to en Cubillas, die zelf vrij veel
ruimte hadden gegeven, kregen
nu een gelijke kans en maakten er
gretig gebruik van. Razendsnel,
met werkelijke flits-acties schoot
Peru af en toe naar voren. Een
kwartier voor tijd kon Kennedy
de uitbrekende Oblitas slechts
afstoppen door hem neer te leg
gen. Cubilla nam de vrije trap van
achttien meter en bleek ook een
stilliggende bal precies naar de
plek te kunnen sturen waar zelfs
een uitstekende doelman als
Rough niet bij kon komen.
Geschorst
BUENOS AIRES - De Hongaren
Nyilasi en Torocsik, die afgelo
pen vrijdag in de wedstrijd te
gen Argentinië uit het veld wer
den gestuurd, zijn door de tucht-
commissie van het WK-eind-
toernooi voor één wedstrijd ge
schorst. Die straf is zaterdag
middag in Buenos Aires be
kendgemaakt.
Dit betekent dat de twee 23-jarige
spelers morgen in Mar del Plata
de wedstrijd Hongarije-Italië
vanaf de tribune moeten bekij
ken.
Daniel Passarei la (Arg), Marco
Tardelli (Ita), Michel Platini en
Henri Michel (beiden Fra), die
allen in hun eerste wedstrijd een
gele kaart kregen, werden door
de commissie gewaarschuwd.
LIMA- De Peruaanse hoofdstad Lima bood zaterdag hetzelfde aan
zicht als Buenos Aires en Tunis de dag tevoren. Na de overwinning
van 3-1 van het nationale vlaggeschip, volgens velen gedoemd snel
te zinken in het WK-eindtoernooi, op Schotland trokken duizen
den fans de straten in om aan elkaar te laten zien hoe blij men was
met het onverwachte resultaat. Feestvieren na een voetbalover
winning lijkt internationaal, want Argentijnen en Tunesiërs deden
hetzelfde na de zeges van hun landen op respectievelijk Hongarije
en Mexico.
Generaal Francisco Morales, hoofd van de militaire regering van
Peru, kon in het nationale feestgewoel niet achterblijven. Hij deed
het met een gelukstelegram aan de nationale selectie wat ingeto
gener "Ik wilde de eerste zijn om jullie te feliciteren en dat doe ik
uit naam van het Peruaanse volk en de regering", telegrafeerde hij.
"Jullie triomf toont wat mensen met discipline, toewijding en
solidariteit kunnen bereiken"
In Lima waren tijdens het gebeuren dë straten uitgestorven, daar
ieder die in zijn buurt een televisietoestel had, zonder onderbre
king keek. Na de overwinning waren de straten overvol met toete
rende auto's en juichkreten uitslaande voetbalfans. Ook in andere
steden van het land waren dit soort taferelen te zien.
CORDOBA - „Het Schotse elftal is vooral door
zijn onzekerheid opgevallen. Ik zal nog een keer
terug moeten komen om de Schotten te zien. Ik
kan mij niet voorstellen dat zij tegen Iran de
zelfde ploeg in het veld brengen en dat zij nog
een keer zo slecht spelen." Arie de Vroet ver
klaarde dit na afloop van de confrontatie
Schotland-Peru, die hij in zijn kwaliteit als
spion voor Happel had bekeken.
„Dat was één kant van de zaak, de
andere zijde, Peru dus, is voor
Nederland belangrijker. Hun in
dividuele techniek heeft mij ver
baasd, maar ook dat zij er een
paar spelers tussen hebben staan,
die zonder meer schoppers zijn,
Velasquez en Manzo met name.
Het zal voor Ernst Happel nodig
zijn de tactiek aan te passen. Wij
zullen tegen dit elftal natuurlijk
niet met slechts drie verdedigers
kunnen spelen. Tegen Iran is drie
man voldoende, omdat we wisten
dat die ploeg met twee spitsen
zou spelen. Dan houd je er altijd
nog een over, maar tegen Peru zal
een vierde verdediger nodig zijn.
Hun buitenspelers zijn erg gevaar
lijk. Ik vond Munante zelfs nog
moeilijker te bestrijden dan Obli
tas. Munante heeft een geweldige
sprint in de benen, maar hij bezit
ook nog een paar leuke schijn-
Arie de Vroet: "Ik kan mij niet
voorstellen, dat Schotland tegen
Nederland zo slecht zal spelen"
bewegingen en hij kan zowel bui
tenom, wat hij meestal wil, als
binnendoor. Wanneer hij kort
gehouden wordt, is hij minder
dreigend."
Wat De Vroet ook had verwonderd
was de agressiviteit waarmee Pe
ru voetbalde en de conditie van
de ploeg. „Wanneer er mogelijk
heden zijn", zei hij, „komt men
erg snel uit en een speler als Cu
billas is een zeer belangrijke fi
guur in het elftal. Hij is 31 jaar,
maar hij toonde opnieuw aan dat
leeftijd in voetbal niet zo veel be
tekent, wij hebben trouwens
mannen die ouder zijn".
Nadelig
Waar het voor Nederland nadelig is
dat de serie in Mendoza wordt af
gesloten met de ontmoeting te
gen Schotland, daar is het aan de
andere kant volgens De Vroet een
voordeel dat niet tegen Peru
moest worden begonnen.
„Wij zijn nu gewaarschuwd en voor
ons is het nog niet te laat. Wij
kunnen nu nog maatregelen ne
men. Ik heb een aantal dingen
ontdekt waar wij rekening mee
moeten houden, maar ook een
paar waar wij ons voordeel mee
kunnen doen. Peru speelt in de
ruimtedekking en dat is volgens
mij gunstig voor Nederland. In de
periode dat Schotland twee spit
sen in het centrum had, werden
die opgevangen door Chumpitaz
en Manzo, schoof er een van die
twee naar buiten, dan werd die
automatisch overgenomen door
de flankverdediger die daar
stond. De laatste vier spelen vrij
wel op een lijn en de middenvel
ders geven ook een bepaalde
vrijheid aan de tegenstander.
De Schotten hebben daarvan geen
gebruik gemaakt. Dat was niet in
de eerste plaats een verdienste
van Peru, maar een gevolg van
het slechte spel van de Schotten.
Na rust verwachtte ik dat er nog
wel iets van hen zou komen, maar
zij konden zelfs geen pressie uit
oefenen."
