Giro geeft geld
terug maar zegt
het liever niet
Zelf espresso maken, moeilijker dan u denkt
Veel
tieners
spelen
nog met
lucifers
Slap-stick
Skol
Op de fiets
Wegwijzer
naar de sluis
MAANDAG 29 MEI 1978
Je blijft rare dingen tegenkomen bij de banken en de girodienst. Ze zijn in luttele jaren tijds
oppermachtig geworden, deze geldinstellingen. Vrijwel ieders maandsalaris valt auto
matisch in hun handen, en je dient je strikt volgens hun regels te gedragen als je er zelf
nog wat mee wilt doen.
Zolang je je maar houdt aan hun
pasjes, cheques en invulkaarten,
kan er véél. Wil je echter gewoon
je eigen geld terug hebben, dan
wordt het eventjes anders. Ik zeg
niet dat ze het willen houden,
maar het systeem werkt dan wel
ineens een stuk minder coulant
dan bij al die af-, bij- en over
schrijvingen met onzichtbaar
geld.
Ik heb op dit punt een aardig voor
beeld over de girodienst:
Een particulier die een giroreke
ning heeft, krijgt, als hij daar
tenminste regelmatig tegoeden
tegenover heeft staan, twee zoge
naamde kascheques van elk 500
gulden. Daarmee kan hij, zonder
kosten of tijdverlies, bij elk post
kantoor 1000 gulden opnemen.
Hij moet die kascheques daar in
leveren, en het duurt dan een dag
of vier voordat hij wi
thuisgestuurd krijgt.
Verzoek afgewezen
Na een poosje krijgt hij antwoord.
Dat wil zeggen, er komt een tele
foontje van iemand van de giro in
Leeuwarden, die aan een wille
keurig gezinslid dat de telefoon
opneemt, eventjes meedeelt dat
het verzoek is afgewezen. Meneer
kan wel meer betaalkaarten krij
gen.
Daar is meneer niet bijster tevree
mee. Hij vraagt aan de girodienst
of er misschien een normaal,
schriftelijk antwoord op zijn
schriftelijke gedane verzoek kan
worden gegeven. En als dat ant
woord een afwijzing is, zal hij
graag de redenen
Een gemak
Zulke kascheques zijn soms een
gemak, want er zijn altijd wel
dingen die je contant moet af
doen: stortingen op andermans
bankrekening als je zelf geen
bank hebt, betaling van grote re
paraties of.de aankoop van een
auto, vreemd geld halen als je
naar het buitenland gaat, huis
houdgeld, enzovoort.
Nu wil iemand die vaak ineens wat
meer baar geld van zijn giro nodig
heeft, en die daar regelmatige
forse bijstortingen tegenover
heeft staan, eigenlijk wel graag
wat meer dan twee kascheques
hebben.
Ingewikkeld
Want nu moet hij op een nogal in
gewikkelde manier te werk gaan,
wil hij zijn geld los krijgen. Dat
doet hij zo: zijn vrouw heeft een
eigen giro met ook twee kasche
ques. Hebben ze nu veel contant
geld tegelijk nodig, dan haalt hij
1000 gulden op zijn kascheques
en gooit tegelijkertijd een giro-
overschrijving op de bus, naar de
giro van zijn vrouw. Zijn vrouw
haalt nu meteen met haar twee
kascheques ook 1000 gulden bij
het postkantoor. Als die bij haar
afgeschreven worden bij de ad
ministratie van het girokantoor,
geeft het niet of zij dit tegoed al of
niet had, want dan komt daar ook
meteen de overschrijving van
haar man aan, en dan loopt haar
rekening toch weer glad.
Zoals gezegd, een ingewikkelde
De rekeninghouder wil dit wel eens
beter regelen. Hij legde daarom
de hele gang van zaken uitvoerig
uit in een brief aan het girokan
toor, en vraagt om meer kasche
ques op zijn naam.
"Per maand
Na weer een poosje ontvangt hij
een briefje met de volgende in
houd:
"Aan uw verzoek om meer dan
twee kascheques per maand te
gebruiken, kan ik helaas niet vol-
doen. Wel kan ik u éénmalig twee
extra kascheques toesturen.
Gaarne verneem ik van u of u dit
wenst"
Door
L. Bakker
Daar schiet de aanvrager niet erg
veel mee op. Hij heeft niks aan
één keer extra cheques. Als je dat
antwoord goed leest, gaat hij er
trouwens zelfs op achteruit. Want
tot dusver kon hij om de vier, vijf
dagen nieuwe kascheques krij
gen, en nu schrijft de giro-ambte
naar hem dat hij ze maar één keer
in de maand mag gebruiken.
De aanvrager besluit zich maar
eventjes heel koest te houden,
anders remmen ze misschien de
toezending van zijn kascheques
inderdaad nog af ook. Dat ge
beurt gelukkig niet. Wel krijgt hij
een mapje met twintig nieuwe
betaalkaarten in de brievenbus.
Hij heeft er zelf ook nog twintig
liggen, want hij gebruikt die din
gen liever niet.
Natuurlijk kun je daar bij postkan
toren ook baar geld op halen,
maar dan moet je wel vijf betaal
kaarten (toen dit geval speelde
waren het er zelfs tien, want ze
hadden toen nog de halve waar
de) invullen, inplaats van twee
kascheques. En waarom zouden
ze hem niet gewoon die cheques
geven, als hij wel kredietwaardig
genoeg wordt geacht voor zoveel
betaalkaarten?
Piepklein foldertje
Over deze dwaze tegenstrijdigheid
loopt de rekeninghouder nog na
te denken, als hij in een postkan
toor stom toevallig een piepklein
blauw foldertje ziet liggen, geti
teld "PTT extra tips".
En wat leest hij daar in?
Dat er in elf postkantoren in het
land een directe verbinding be
staat met de centrale postgiro-
computer. Op die postkantoren
kun je, nadat ze daar even in de
computer hebben gecontroleerd
of het tegoed op je girorekening
genoeg is, per dag 3000 gulden
opnemen, op één kascheque. Dan
heb je de andere cheque nog over
en daar kun je, als je zoveel geld
op de giro hebt, de andere dag
wéér 3000 gulden op halen. Dat is
dus in twee dagen tijd zes keer
zoveel als normaal.
Dit alles is mogelijk in bepaalde
postkantoren in Amersfoort,
Bussum, Delft, Dordrecht, Eind
hoven, Den Haag, Helmond, Hil
versum, Rotterdam, Schiedam
en Tilburg.
Nooit van gehoord
Als die meneer dat had geweten,
dan was hij allang mooi geholpen
geweest, want hij woonde in één
van die plaatsen.
Je girodienst schreef het hem niet,
en in zijn omgeving had ook ver
der niemand er ooit van gehoord.
Hij vroeg op het postkantoor
waar hij dat foldertje vond, of de
nieuwe regeling misschien toch
op één of andere manier bekend
was gemaakt.
"Nee", zei men hem, "dit is nog een
proef. Eigenlijk leggen wij die
foldertjes niet te goed zichtbaar
neer. Alleen wie er naar vraagt,
die kriigt er eentje"
Maar hoe kun je nou vragen naar
iets waarvan het bestaan niet be
kend is7
De rekeninghouder informeerde
ook nog eens bij een kleiner
postkantoortje in zijn buurt. Daar
zei men iets heel anders: "O ja,
dat is in de kranten bekend ge
maakt toen het begon. En nu
krijgt iedere nieuwe inwoner van
de stad een foldertje toegestuurd
waar de nieuwe regeling in staat"
aantal rekeninghouders beperkt
is gehouden. Het gaat hier om een
test van de mogelijkheden van
onze computer. Alleen de reke
ninghouders die in de directe
omgeving van de aangewezen
postkantoren wonen, zijn aange
schreven. Dat is genoeg voor on
ze doeleinden. Verder hebben wij
er geen bekendheid aan gege-
Dus toch? Maar hoe kwam het dan
dat de girodienst dat blijkbaar
zelf helemaal niet wist?
De rekeninghouder vertelde zijn
verhaal aan ons en wij verzochten
de persdienst van de PPT om
daar eens een verhelderend licht
op te laten schijnen.
"Een test van de com
puter"
Deze dienst deelde mee: "Het is een
proefneming die tot een klein
Juist, nu begrijpen we het. Onze
geplaagde rekeninghouder kon
niet van de proef profiteren om
dat hij te ver van het postkantoor
woonde. Dan mag je niet. En
daarom vertelde dus ook de giro
dienst in Leeuwarden het hem
niet.
De PTT-persdient "Nee, zo is het
ook weer niet. Iedere giroreke
ninghouder die wéét dat de proef
bestaat, mag er gebruik van ma
ken als hij dat wil. Het geeft he
lemaal niet of hij ver van het
postkantoor woont. Hij wordt
gewoon geholpen. Ook zijn reke
ning kan met de computer wor
den nagekeken"
Maar waarom vertelden ze dat in
Leeuwarden dan niet eventjes
aan die meneer. Dat was toch een
kleine moeite geweest. Dan was
hij toch voorlopig een poosje ge
holpen geweest, want die proef
loopt nu alweer langer dan een
jaar.
"Dit is geen service"
De PTT: "Het is heel goed dat de
ambtenaar in Leeuwarden dat
niet heeft geantwoord. De proef
neming betekent geen service
uitbreiding. En alleen service ligt
op zijn terrein".
Nou.
Kunnen onze giroklant en even
tuele andere geïnteresseerden
dan misschien voor de toekomst
nog hoop hebben? Die proef
loopt nu al een hele tijd. Wordt de
nieuwe service - die weliswaar
geen service mag heten - voort
gezet of uitgebreid?
De PTT: "Daar is nog niets over te
zeggen. De computerverbindin
gen die nu met de kascheques
worden getest, kun je voor van
alles gebruiken. Daar zijn de che
ques dus niet bij nodig. Het is
zelfs de vraag of die hele kasche
que nog wel blijft bestaan. De be
taalkaart is nu al tot 200 guiden
gegarandeerd. Als hij straks bij
voorbeeld naar 300 gulden gaat,
wordt het misschien wel zo lang
zamerhand de vraag of dat be
drag niet hoog genoeg is om de
kascheques helemaal te vervan
gen"
Waarom eigenlijk niet?
Blijft er natuurlijk altijd nog wel
eén vraag onbeantwoord: Waar
om zou je als geldinstelling geen
fatsoenlijke mogelijkheid open
houden waardoor iemand wiens
eigen geld je beheert, op elk mo-
Van tijd tot tijd vertonen de ban
ken, de giro en de elektronische
industrie ons verbluffende kun
sten. Bijvoorbeeld automaten,
waarmee je zomaar echt geld
van je rekening kunt halen.
Maar in de praktijk hoor je er
daarna niet veel meer van.
ment dat hem goed uitkomt zo
veel mogelijk van zijn tegoed in
eén keer kan terughalen?
Als de PTT dat liever geen "servi
ce" noemt, zou ze er misschien de
naam "plicht" aan kunnen geven.
(Volgende keer een verhaal over
een bank, waar ze d'r óók wat van
kunnen
PAGINA 17
De Consumentenbond heeft zich
geërgerd aan de televisiespot
„Gooit u maar". Daarin adver
teert Forbo-Krommenie met een
nieuwe vloerbedekking. De fa
brikant gaat daarin op de komi
sche toer. Een dame die niet weet
waar ze haar glazen zal laten
wordt uitgenodigd ze op de grond
te gooien. En kijk, die glazen bre
ken niet, want zo zacht is die
nieuwe vloerbedekking.
De Consumentenbond trekt dat in
twijfel: zo zacht kan de nieuwe
vloerbedekking niet zijn. De con
sumentenorganisatie gelooft
evenmin dat de consument het
grappige van het reclame-filmpje
zal inzien. De bond heeft daarom
zijn beklag gedaan bij de Recla
meraad. Maar die ziet geen
kwaad in de spot.
De fabrikant voerde als verweer
aan dat geen weldenkende con
sument de overtrokken slap
stick in het filmpje serieus zal
nemen. Wie dat den kt onderschat
het onderscheidingsvermogen
van de tv-kijker, aldus Forbo-
Krommenie.
Skol bier heeft een gouden me
daille gewonnen in de Monde
Selection 1977 in Luxemburg en
heeft daar in grote advertenties
bekendheid aan gegeven. Skol
kreeg dat goud in de kategorie
„pils", evenals brouwerijen uit
Canada, Bolivia, Nicaragua, In
dia, Zuid-Afrika (3x), Joegoslavië
(2x), Israel, Portugal en Mexico.
Twintig pilsener bieren kregen het
zilver. Er waren geen andere Ne
derlandse winnaars. Wel Neder
landse verliezers? Zo vraagt de
Consumentengids zich af. Of an
ders gezegd: tegen welke Neder
landse bieren heeft Skol het in
Luxemburg moeten opnemen?
De Consumentengids heeft het aan
Skol gevraagd. Die kon geen
antwoord geven. Ook de juryle
den die de gids erover benaderde,
bleven het antwoord schuldig.
Het organiserende bureau in Brus
sel zei dat het reglement niet toe
laat dat de verliezers worden be
kendgemaakt.
Wat de Consumentengids in ieder
geval wel zegt te weten is, dat
Amstel, Heineken en Grolsch
niet aan de Monde Selection
hebben meegedaan.
Het Instituut voor toegepaste so
ciologie in Nijmegen heeft vast
gesteld dat bij het huishoudelijk
werk de fiets het meest gebruikte
vervoermiddel is met een score
van 56 procent. Nog eens 6 pro
cent van de bevolking doet even
vaak boodschappen met de auto
als met de fiets.
Met het openbaar vervoer gaat 3
procent boodschappen doen. De
fietsritten zijn in 81 procent van
de gevallen niet langer dan 4 ki
lometer. De Stichting Weg pleit
daarom voor goede stallingsmo
gelijkheden bij winkelcentra.
Voor watersporters zijn bij de Vol-
keraksluizen verlichte borden
neergezet, met daarop het woord
"sport" met een pijl erbij. Die
pijlen wijzen de weg naar de spe
ciale sluis voor jachten. Beroeps-
en recreatievaart worden ge
scheiden van elkaar geschut. De
pijlen kunnen overigens van
stand worden veranderd, als de
pleziervaarders om welke reden
dan ook door de sluizen van de
beroepsvaart moeten.
Zeker 35 procent van de kinde
ren op basisscholen spelen nog
wel eens met lucifers. Voor
leerlingen van huishoud- en
nijverheidsscholen en de lage
re technische scholen ligt dit
percentage nog hoger, name
lijk 48 procent.
Dit is gebleken uit een onder
zoek van het Veiligheidsinsti
tuut in Amsterdam. De enque-
te van het instituut strekte zich
uit over bijna 10 procent van
het aantal scholen in het land.
Het onderzoek maakt deel uit
van het actieplan Kindervei
ligheid van het Veiligheidsin-
rJ ..ut.
Het VI stelt in samenwerking
met het Wilhelmina Gasthuis
en de Universiteit van Amster
dam een onderzoek in naar de
diepere oorzaken van onge
vallen bij kinderen.
U bent na het boodschappen doen een coffeeshop binnengestapt voor een
kop espresso.Smaakt prima. Beetje apart .maar heel lekkerU drinkt dus
vaker zo'n espresso en op een gegeven moment denkt u: Jk zou thuis ook
wel zulke koffie willen maken". Daarom koopt u een espresso-apparaat
En dan komt de teleurstellingDatespresso bij u thuis smaakt heel anders
dan in de coffeeshop. Minder lekker eigenlijk. Hoe komt dat nou? Wat
doet u fout?.
Tja. De moeilijkheid is, dat u mis
schien helemaal niets verkeerd
doet. Het kan net zo goed liggen
aan het machientje dat u hebt, of
aan de koffie die u gebruikt.
Het is de vraag of die espresso van
thuis ooit precies zo lekker wordt
als goede horeca-espresso. Als
consument zit je eigenlijk al ge
lijk in bet nadeel. Beroepskoffie
zetters malen hun espresso na
melijk zelf. De thuiszetters kopen
voornamelijk gemalen koffie, en
dan kan er al aroma verloren
zijn gegaan.
Originele Italiaanse espresso wordt
in Nederland voornamelijk
geïmporteerd door de Italiaanse
koffiefabrikant, Illycaffe. Illycaf-
fe richt zich voornamelijk op de
horeca, maar verkoopt ook ge
malen espresso aan particulieren
(via winkels). We hebben aan de
directeur van Illycaffe Nederland
in Rotterdam, de heer C. H.
Teschmacher, gevraagd wat ie
moet doen om thuis goede
espresso te maken.
Kwaliteit
Een pasklaar antwoord heeft hij
ook niet.
,,Je hebt goede koffie nodig, en een
goede machine, die goed schoon
wordt gehouden.
De kwaliteit van de koffie is tegen
woordig eigenlijk al een
probleem. Er zijn in koffieprodu-
cerende landen andere plukme-
thoden gekomen. Ook bonen die
nog niet helemaal rijp zijn wor
den geoogst. Er wordt minder
nauwkeurig geselecteerd. Het re
sultaat is dat wij bijvoorbeeld
vroeger acht van de tien monsters
als goed beoordeelden, en nu
nog. laten we zeggen, vier...In hel
algemeen kun je stellen, dat het
tegenwoordig moeilijker is om
goeie koffie te krijgen".
Ook met de espresso-machientjes
die tegenwoordig te koop zijn,
heeft de heer Teschmacher-
moeite.
„Kenmerkend voor het maken van
espresso is dat water van 95 gra
den, dat dus net niet kookt, onder
hoge druk - met 9 a 10 atmosfeer,
door de koffie wordt geperst. In
sommige van die machientjes is
bijvoorbeeld de druk niet vol
doende. Die komt niet hoger dan
5 atmosfeer. Je krijgt dan wel een
bakje koffie, maar niet de ech
te espresso".
Zien
Kun je dat aan die machientjes
„Nee dat is het vervelende. Een
leek ziet er aan de buitenkant
niets vanaf. De prijs kan een
aanwijzing zijn. Voor een goed
espressoapparaat betaal je op het
ogenblik toch zeker 350 a 400
gulden of meer. Hoe duur, dat
hangt ook een beetje af van de
extra's die eraan zitten. Je kunt ze
bijvoorbeeld ook krijgen met een
stoomleiding om cappuccino te
maken. Daarvoor moet melk heet
worden gestoomd. Een hefboom
aan de machine hoeft niet. Dat is
eigenlijk al weer ouderwets"
Schuimlaag
Op goede espresso hoort een
schuimlaag te zitten „Dat is heel
belangrijk", aldus de heer
Teschmacher. „Die schuim- of
cremelaag houdt de smaak en
reukstoffen vast. die erin en er
onder zitten. Daar mag niks aan
mankeren, want je drinkt juist
espresso om van de lange na
smaak te genieten. Als de
schuimlaag onvoldoende is kan
dat bijvoorbeeld komen doordat
de koffie te grof gemalen is. Dat
geeft drukverlies. Er kunnen ook
andere oorzaken zijn. Die moeten
allemaal in de gebruiksaanwij
zing van een machientje staan
Een goede gebruiksaanwijzing is
erg belangrijk!"
Soorten
„Overigens heb je ook in espresso-
koffie zelf nog verschillen Wij
hebben drie soorten. De lichtge-
brande waarmee we zeventien
jaar geleden in Nederland zijn
begonnen, en wat donkerder
soorten die we langzamerhand
hebben geïntroduceerd. In Italië
in de buurt van Napels gebruiken
ze nog zwaarder gebrande bonen.
Ik vind dat niet lekker. Maar veel
went. In Amsterdam bijvoor
beeld wordt uitsluitend nog onze
donkere espresso gedronken..."
Niet in filter
De heer Teschmacher in het niet
eens met koffie-fabrikanten, die
hun espresso-koffie adverteren
met „Ook lekker voor uw filter-
koffie". „Het heeft weinig zin om
espressokoffie in een filter te ge
bruiken. Van de smaak blijft
dan toch niets over".
Hij noemt ten slotte nog een paar
dingen waarop je moet letten als
je een goeie kop espresso wil
krijgen. In coffeeshops worden
de kopjes bovenop het espresso
apparaat gewarmd. By de ma
chientjes-voor-thuis kan dat
meestal niet. Toch hoort espresso
eigenlijk in warme kopjes te
worden geschonken. Ook het
model van het kopje is belang
rijk. Het moet aan de binnenkant
egaal rond (eivormig) zijn. Een
hoekige overgang van de rand
naar de bodem is minder goed
voor het behoud van de schuim
laag. Het is, kortom nog
al een toer om thuis een echte
espresso te maken. Een collega
van ons, die al drie espresso-ap
paraten heeft versleten, vertelde
dat het hem eigenlijk nooit goed
Aan de buitenkant van een espres
so-apparaat kunt je niet zien of
de druk hoog genoeg is. En je
hebt 9 a 10 atmosfeer nodig voor
een goeie kop koffie.
was gelukt. Misschien zult u met
minder tevreden moeten zijn.
Maar dat vindt de heer Teschma
cher dan weer niet leuk. „Jam
mer, want op die manier verliest
espresso zijn goeie naam en
wordt het iets gewoons. Wij heb
ben liefst dat het wat bijzon
ders blijft".
«WHK
