Nederlandse vissers
gebeten op Britten
BEDDENNOOD IS HOOG
„wu ZIJN GEEN
SPECULANTEN..."
Gezin verbruikte in kwartaal voor vier jaar ineens
Topweekeinden voor kust- en bollenstreek
WOENSDAG 19 APRIL 1978
KUST- EN BOLLENSTREEK - De VW's in de
kust- en bollenstreek zitten met de handen in
hun haar: voor de komende weekeinden
(bloemencorso op 22 april en koninginnedag
op 1 mei) zijn er veel te weinig bedden be
schikbaar voor de (vooral Duitse) gasten. Par
ticuliere instellingen, die zich bezighouden
met het onderbrengen van bezoekers, hebben
dezelfde klacht geuit.
Roovers: "Maar ik heb de gast na
tuurlijk het liefst in m'n eigen
plaats en zeker niet ver daarbui
ten. Dan is de lol er voor die men
sen ook, vanaf'.
Hopeloos
Zoals het er nu naar uitziet zullen
de komende twee weekeinden de
topper van dit seizoen worden.
"Er komen bovendien meer gas
ten dan was verwacht", vertelt
VW-directeur Roovers van
Noordwijk. "Mensen die zo maar
in de auto stappen en hierheen
rijden. Nu al hebben we een groot
tekort aan bedden. Alles wat zich
aandient kunnen we gebruiken".
Kan niet iedereen aan een bed wor
den geholpen, dan kan in laatste
instantie een beroep worden ge
daan op het Nationaal Bureau
voor Toerisme. Dit heeft, speciaal
voor het 1 mei-weekeinde, maat
regelen genomen om daar waar
nodig de helpende hand te bie
den bij het vinden van logies.
Leiden heeft
nog 400
slaapplaatsen
beschikbaar
"In de hele bollenstreek is het ho
peloos met bedden", vertelt de
VW in Lisse. Voor het corso-
weekeinde is alles volledig bezet.
De hamvraag voor de VW's hier
is: waar brengen we de mensen
onder die nog zullen komen. In
Lisse weet men het niet. Daar
heeft men elf bussen al laten we
ten maar beter weg te kunnen
blijven. Lisse kon voor deze men
sen geen onderdak vinden.
"Die mensen hebben me nu al ge
vraagd wanneer het bloemen
corso volgend jaar wordt gehou
den. Weet je, in november zaten
we al volgeboekt voor het ko
mende weekeinde", aldus het
VW in Lisse, dat de mensen die
tóch komen voor nachtverblijf
zal verwijzen naar Arnhem of
Eindhoven.
Toch heeft men in Lisse de moed
nog niet opgegeven. Er zal een
geluidswagen door het dorp
■MtM
VW-directeur Roovers
Noordwijk: gasten onderbrengen in eigen gemeente als het kan.
rijden die het verzoek zal doen
om bedden beschikbaar te stel
len. Het wordt zelfs niet uitgeslo
ten geacht dat er bezoekers zullen
overnachten in de hal van het
overdekte winkelcentrum. Twee
jaar geleden is dat ook gebeurd.
Brieven
Hillegoms VW heeft niet alleen
geadverteerd voor bedden, maar
heeft ook huis-aan-huis briefjes
in de bus laten glijden met het
verzoek om slaapruimte voor de
gasten te creëren.
"Het resultaat was bedroevend",
vertelt een woordvoerdster. "We
hebben niet meer dan vijftien
aanbiedingen gekregen. Natuur
lijk, dat is veel te weinig. We we
ten gewoon niet waar we met de
mensen heen moeten. Ja, ergens
anders proberen onder te bren
gen, dat is de enige kans. Mis
schien dat er in Aalsmeer nog iets
te regelen valt".
Volgens het Hillegomse VW ko
men er ieder jaar steeds minder
bedden beschikbaar. "Ik denk
dat men de kamers van de kinde
ren niet meer beschikbaar wil
stellen. En het is toch een aardige
bijverdienste hoor als je zo'n vijf
dagen één of meer gasten in huis
haalt".
De enige gemeente die niet met
moeilijkheden te kampen heeft is
Katwijk. Daar beschikt het VW
over voldoende bedden. Hoewel
men de eerste drie weken vol
ledig is volgeboekt. Mocht het
onverhoopt alsnog uit de hand
lopen, dan zullen de Katwijkers
een beroep doen op de ruimte in
de buurgemeenten.
400 bedden
De gemeente Leiden (hotels, par
ticulieren en pensions) heeft nog
zeker vierhonderd bedden be
schikbaar om mensen op te van
gen die een aantal dagen in de
kust- en bollenstreek willen
doorbrengen. Hiervoor geldt ech
ter wel wie het eerst komt, die het
eerst maalt.
*'We houden voor niemand iets
vast", zei een woordvoerdster
van het VW in de Sleutelstad
vanmorgen. "Afspraken met
VW's in kust- of bollenstreek-
gemeenten hebben we niet. Zij
weten dat er in Leiden nog bed
den vrij zijn".
Overigens verwacht het VW wél
dat die vierhonderd slaapplaat
sen de eerstkomende weekein
den allemaal bezet zullen zijn.
DEN HAAG - Voorzitter Hoekstra van het Visserij
schap heeft zich gisteren in de bestuursvergadering
beklaagd over het uitblijven van een duidelijk
Europees visserijbeleid en als hoofdoorzaak daar
van "sabotage door onze Britse vrienden" genoemd.
De Britten wensen de macht over hun deel van de
EG-zee exclusief uit te oefenen en willen daarbij
geen rekening houden met anders EG-lidstaten,
waarvan de vissers al eeuwen voor het Britse kust
gebied vissen, aldus de voorzitter.
Voor het bereiken van hun doel
zijn zij bereid al overeenge
komen regels ter zijde stellen,
daarbij handig gebruik ma
kend van het in de EG-top-
conferentie van eind 1976 tot
stand gekomen "Haagse ak
koord". Daardoor konden ze,
onder het mom van een niet
discriminerende maatregel,
halverwege het vorige jaar in
hun tweehonderd-mijlszone
de haringvisserij verbieden
op het moment dat de Britse
vissers zelf de buit al binnen
hadden.
Het Schap had zijn eerste be
stuursvergadering in 1978
lang uitgesteld wegens de
trage besluitvorming in de
EG. Nu wilde men echter niet
langer meer wachten, ook al
leeft men ook nu nog in onze
kerheid over het uiteindelijke
EG-quoteringsbeleid en het
opvangen van de gevolgen
daarvan. Die onzekerheid, al
dus Hoekstra, heeft een ver
lammende invloed op het or
ganisatorisch functioneren
van het Nederlandse visserij
bedrijf.
Voor de visserij-ondernemin
gen is het onmogelijk, zelfs
maar een korte-termijnplan-
ning te maken, zowel voor de
visserij op gangbare als voor
die op minder gangbare soor
ten. Evenmin kunnen conc
rete plannen worden gemaakt
voor de visserij op alter
natieve visgronden, omdat
niet bekend is welke steun en
garanties de EG en de natio
nale overheid daarvoor zou
den willen geven.
Voorzitter Hoekstra was het
ook niet met alle huidige
voorstellen van de Europese
commissie eens en evenmin
met de voorlopige besluiten
over de vangstbeperking, die
de EG-staten met uitzonde
ring van Engeland hebben
genomen. De voorlopig over
eengekomen vangstquota be
tekenen volgens hem dat de
Nederlandse visserij het
grootste offer moet brengen.
Vergeleken met de gemid
delde vangsten in de periode
1973-1976 komt het neer op 30
procent, terwijl de Britten
slechts een offer van een half
procent brengen.
De verlaging van het Neder
landse tongquotum heeft bij
de Nederlandse platvissers de
weerstand tegen de heffing
voor het uitkoopfonds tong
en scholvisserij doen toene
men. De vissers hebben in
dertijd die heffing aanvaard
omdat bij handhaving van de
Noordzeequota van 9.200 ton
tong en 35.600 ton schol de
d»or sanering van de vloot
vrijgekomen quota aan de zo
genaamde blijvers ten goede
zouden komen, waardoor
sprake zou zijn van een verbe
tering van hun positie.
De verlaging van het Noord-
zee-scholquotum heeft, vol
gens Hoekstra, in bedrijfs-
kringen grote verbazing ge
wekt. Ze was niet nodig, om
dat schol al optimaal wordt
bevist. De berichten, dat de
vermindering diende als wis
selgeld voor de Europese
commissie bij onderhande
lingen met Noorwegen over
een kabeljauwquotum, heb
ben onze vissers het gevoel
gegeven dat de Brusselse au
toriteiten hen, onder druk van
de Britten, tot kind van de re
kening hebben gemaakt.
laatste jaren nooit meer dan
ruim 600 ton schol aanvoer
den, hun vloot-outillage zul
len moeten aanpassen nu ze
uit de EG-wateren een extra-
scholquotum van 4.000 ton
krijgen.
De Brusselse autoriteiten, zo
concludeerde voorzitter
Hoekstra, baseren zich bij
hun besluiten over vangstbe
perking niet meer uitsluitend
op biologische motieven,
maar vooral op politieke.
Daarbij lijken economische
gevolgen van een conserver
ingsbeleid sterk te worden
onderschat. Zo is bij het be
sluit tot volledige sluiting van
de Noordzee voor de visserij
op haring voor menselijke
consumptie onvoldoende het
gevaar onderkend dat de Ne
derlandse marktpositie
daarbij ernstig zal worden
aangetast.
Het bedrijfsleven is zich ervan
bewust dat een tot herstel van
de haringstand leidend beleid
nodig is. Het heeft er echter
geen begrip voor dat een voor
de Nederlandse haringvis
serij noodzakelijk mini
mum-quotum van hooguit
enkele duizenden ton haring
wordt geweigerd, terwijl men
in Brussel wel akkoord is ge
gaan met een regeling, waar
door de Denen bij de visserij
voor de vismeelindustrie
maximaal 15.000 ton jonge
haring als bijvangst mee
kunnen vangen. Hoekstra
merkt op dat de Deense vis
serij, die in belangrijke mate
verantwoordelijk is geweest
voor de overbevissing van ha
ring, bij de verdeling van
quota met een te brengen of
fer van 16 procent veel gun
stiger is behandeld dan de
Nederlandse vissers.
Emotionele reacties van onze
vissers moeten, volgens voor
zitter Hoekstra worden ge
zien in het licht van onzeker
heid en sombere verwachtin
gen. Het zijn wanhopige po
gingen om duidelijke uit
spraken te forceren en een
beleid te bewerkstelligen dat
moed geeft voor de toekomst.
Hoekstra pleitte voor handha
ving van haring- en kot-
tervloot in hun huidige om
vang.
Makelaars over boerderij-verkoop:
HILLEGOM/SASSENHEIM - Makelaardij Zwaan in Sas-
senheim is door de progressieve fractie in de raad van
Hillegom in opspraak gebracht. Volkomen ten onrechte
heeft deze fractie het vermoeden uitgesproken dat deze
makelaar zich schuldig maakt aan grove speculatie en
bovendien zakelijke- en privé-belangen vermengt.
Dat vinden althans twee firmanten
van deze makelaars-onderne
ming, de heren Zwaan en Berg. In
de afgelopen donderdag gehou
den raadsvergadering in Hil
legom kwam het voorstel aan de
orde om aan Berg voor 475.000
gulden de veelbesproken
boerderij aan de Parklaan te ver
kopen. De progressieve fractie
stelde bij monde van de heer
Wotte, dat gevreesd werd dat de
makelaar via Berg een slaatje uit
de boerderij wilde slaan.
was speculatie mogelijk geweest.
Maar als er nog beperkende
voorwaarden waren gesteld, had
ik die ook wel willen slikken. Had
ik de boerderij bijvoorbeeld niet
binnen 5 jaar mogen doorverko
pen, dan had ik haar ook ge
kocht".
"Niets gehoord"
Maar van die bezwaren had Berg
nog steeds niets gehoord, tot ze in
de raad naar voren kwamen. In de
raadscommissie-vergadering die
voorafging was ook geen enkele
partij er volgens hem mee geko
men. Het geheel bezorgt hem dan
ook een wrange smaak in zijn
mond.
Dat geldt ook voor de hele gang van
zaken, direct na het moment dat
hij het koopcontract onderte
kende. Wethouder Smits (tevens
waarnemend burgemeester van
Hillegom) is daarna, zo meent al
thans Berg, aan de praat geraakt
met aannemers, die hogere
prijzen voor de grond in het
vooruitzicht stelden. Toen Smits
in de raadsvergadering plotseling
met die meer-opbrengst voor de
dag kwam, bleek de CDA-fractie
snel bereid te zijn om de verkoop
aan Berg mee te verhinderen.
Berg: "Er is een politiek spelletje
gespeeld. Wethouder Smits was
Firmant Berg (links, rechts makelaar Zwaan): "Beperkende voorwaarden had i
willen slikken
Kwaad
Berg heeft zich daar zeer kwaad
over gemaakt., "Deze aankoop
was zuiver een privé-zaak. Door
deze uitspraken sta ik plotseling
als boeman te boek. Een beëdigd
makelaar houdt zijn privé-zaken
altijd gescheiden Van zijn bedrijf.
Dat is een principiële zaak. En dat
geldt dus ook voor de aankoop
van deze boerderij, die ik met
mijn gezin had willen gaan be
wonen. Niet getreurd, ik vind wel
iets anders. De beschuldiging
van speculatie, die zit ons hoog".
De verkoop ging donderdagavond,
zoals gemeld, niet door. De ge
meente wil de grond nu verkopen
voor bungalowbouw. Niet omdat
speculatie dan op voorhand on
mogelijk is, maar omdat het dan
allemaal financieel beter uit
komt. Voor de grond kan de ge
meente, zo meent althans wet
houder Smits, dan wel 1,2 mil
joen gulden vangen. Het specula
tie-argument van de progressie
ven bleef in de lucht hangen. B en
W kwamen in de raadsvergade
ring althans niet met een ontken
ning.
Berg: "Ik had al een koopcontract
met B en W van Hillegom afgeslo
ten. Natuurlijk onder de voor
waarde, dat Het ongeldig werd als
de gemeenteraad het afwees. Als
dat contract was goedgekeurd,
had ik de boerderij inderdaad
mogen doorverkopen. Ja, dan
TER AAR - In het natte vooijaar
van 1976, om precies te zijn, op 1
maart van dat jaar, betrokken de
theologiestudent Joop van Wal
linga en zijn vrouw Joke hun
nieuwe woning aan de Bever
landhof 19 in Ter Aar. Vier maan
den later kreeg het echtpaar een
rekening voor een waterverbruik
van 377m3. Een waterverbruik
dat goed is voor een gepeperde
rekening van 338,38. Het water
verbruik over de eerste vier
maanden dat Joop en Joke aan de
Beverlandhof woonden, was
bijna tien maal zo hoog als wat zij
later verbruikten. Het tweede
halfjaar van 1976 betaalden Joop
en Joke van Wallinga 53, het
eerste halfjaar van 1977 56 en
het tweede halfjaar van 1977 53.
Voor Joop van Wallinga stond
toen wel vast dat er met die eerste
rekening iets niet klopte.
Al eerder, in november 1976, was
Joop van Wallinga in de pen ge
klommen om het waterleiding
bedrijf "De Elf Gemeenten" van
de zijns inziens onjuiste rekening
op de hoogte te stellen. Daarin
stelde hij onder meen "Net zoals
het voor u een groot raadsel is, is
het ook Voor ons nog een groot
raadsel, hoe het komt dat de wa
termeter bij ons zo'n absurd hoge
stand heeft aangegeven. En dat
over een periode van ruim vier
maanden, terwijl de stand van
377 m3 een gebruik van zeg bijna
vier jaar is. Dat is des te meer ver
bazingwekkend, wanneer ik U
thans meedeel, dat wij overdag
bijna nooit thuis zijn, geen kinde
ren hebben, en dat ik pas na 29
juni (de opneemdatum) de tuin
ging besproeien, omdat die pas in
juli is aangelegd".
Van Wallinga kon in zijn brief dan
ook geen andere verklaring aan
dragen dan dat de meter in zijn
gloednieuwe woning bij plaat
sing niet op nul heeft gestaan.
Een verklaring echter die niet werd
overgenomen door het waterlei
dingbedrijf "De Elf Gemeenten".
"Het is in het geheel geen vraag of
de watermeter op stand nul be
gonnen is, daar dit uit onze mete
radministratie duidelijk blijkt.
Op 24 februari is de watermeter
met nummer 1410065 en stand
nul, als zodanig ontvangen van de
erkende watermeterherstel-
plaats, geplaatst in het pand Be
verlanderhof 19 te Ter Aar. Het
zal u dan ook duidelijk zijn dat,
waar er sprake is van een fout, wij
niet mogen ingaan op uw voorstel
er op uit om de zaak te torpede
ren. Hij hoopte eigenlijk dat hij
niemand zou vinden om de
boerderij te kopen. Dat heeft de
aankoop in dit geval doorkruist.
De gemeente heeft van twee
wallen willen eten. Op deze ma
nier zouden wij geen zaken doen.
Ik vind het bijzonder on-zakelijk
van de gemeente. Maar ja, men
heeft het geld hard nodig".
Beschuldiging
Deze beschuldiging aan het adres
van wethouder Smits wordt door
de laatste zonder meer van de
hand gewezen. Smits: "Als ik een
contract met Berg maak, ga ik
daarna toch niet met anderen on
derhandelen? Ik heb zuiver ge
handeld in opdracht van de raad.
(In eerste instantie wilde de raad
de boerderij verkopen voor mi
nimaal 450.000 gulden red.). Dat
de raad daarmee in mijn ogen een
verkeerde beslissing had geno-'
men, staat daar los van. Ik wist al
maanden dat verkoop van de
grond veel meer geld zou opleve-
De wethouder wil niet zeggen, of hij
in de fractievergadering van het
Hillegomse CDA de fractie heeft
willen ompraten: "Ik kan geen
mededelingen doen uit de frac
tievergadering. Dat is een interne
zaak", zo stelt hij.
tot vermindering van de verbrui
kersrekening". Het waterlei
dingbedrijf ging dan ook niet in
op het aanbod van Van Wallinga
om een bedrag van ongeveer 50
te betalen over de eerste vier
maanden dat hij water gebruikte
(dat bedrag komt ongeveer over
een met de bedragen die het
echtpaar later voor het waterver
bruik betaalde).
Afsluiting
Een jaar later was het bedrag van
338,38 nog niet voldaan. Van
Wallinga werd door het waterlei
dingbedrijf verzocht het bedrag
vóór 15 november (1977) te vol
doen. Bij niet-betaling zou tot af
sluiting worden overgegaan. Van
Wallinga betaalde 60. Een be
drag dat naar zijn oordeel ruim
voldoende was voor het water dat
hij van 1 maart 1976 tot en met 29
juni 1976 verbruikte. Het water
leidingbedrijf evenwel was
daarmee in het geheel niet tevre
den en op 21 november kreeg Van
Wallinga een tweede brief waarin
hem gemaand werd het reste
rende bedrag vóór 1 december te
betalen.
Die brief was voor Van Wallinga het
sein om het Alphens Bureau voor
Rechtshulp in te schakelen. Dat
bureau kwam tot de conclusie dat
het haast niet anders kon of er
moest iets mis zijn gegaan. Het
bureau verzocht het waterlei
dingbedrijf om het afsluiten van
het water nog even op te schorten
en "alsnog een nader onderzoek
in te stellen naar de mogelijker
wijs gemaakte fouten, defecten
etc."
Het waterleidingbedrijf liet het Bu
reau voor Rechtshulp vervolgens
weten dat een waterverbruik van
377 m3 heel goed mogelijk was,
bijvoorbéeld wanneer de leiding
onder de vloer geheel los zou zijn
geweest. Het waterleidingbedrijf
ging daarbij uit van een waterme
ter met een doorstroomcapaciteit
van 5 m3/h.
Juist uit de genoemde doorstroom
capaciteit maakt Joop van Wal
linga op dat de administratie van
het waterleidingsbedrijf toch niet
zo feilloos werkte als aangeno
men werd. De doorstroomcapaci
teit van de meter van Van Wal
linga was slechts 3 m3 per uur.
Van Wallinga heeft dat nage
checkt bij de meterfabriek in
Dordrecht, waar de meter was
vervaardigd.
Protest
Desondanks heeft Joop van Wal
linga de rekening uiteindelijk -
zij het onder protest - toch moe
ten betalen, omdat weigering af
sluiting van het water tot gevolg
zou hebben gehad. Juridisch
stond zijn zaak niet. al te sterk.
Van Wallinga zou in een gerech
telijke procedure hebben moeten
aantonen dat er door "De Elf
Gemeenten" in de betreffende
periode een fout zou zijn ge
maakt. In het gunstigste geval, zo
oordeelde het Bureau voor
Rechtshulp, benoemt de rechter
een deskundige. Maar ook in dat
geval was de afloop van een ge
rechtelijk procedure uiterst on
zeker. Zou de procedure verloren
worden, dan zou Van Wallinga
nog eehs zo'n duizend gulden op
tafel moeten leggen om de pro
ceskosten te betalen. Een bedrag
dat niet in verhouding staat tot
het bedrag van de betwiste reke
ning.
Van Wallinga heeft dus uiteindelijk
moeten betalen. Waar hij de
meeste moeite mee heeft is de ui
terst formele houding die het wa
terleidingbedrijf in de hele kwes
tie heeft aangenomen. "Wanneer
het waterleidingbedrijf had
voorgesteld om het bedrag van
338 te delen vanuit het principe
"Wij weten het niet en Van Wal
linga weet het niet", was ik daar
mee akkoord gegaan", zegt Van
Wallinga nu.
Er lijkt weinig meer aan de zaak te
doen. Van Wallinga heeft zijn
geld "afgeschreven". Het enige
wat hij nog kan doen is wachten
tot zich een (nieuwe) onregelma
tigheid in de meter voordoet.
Maar iedere nieuwe rekening van
het waterleidingbedrijf steunt
hem in zijn overtuiging dat het
met die eerste rekening, om wat
voor raadselachtige reden dan
ook, goed fout heeft gezeten.
Het Bureau voor Rechtshulp be
schouwt het geval Van Wallinga
als een duidelijke illustratie van
het feit, dat het recht zeker niet
volmaakt is. Dat het dat ook niet
kan zijn in die zin dat degene die
gelijk heeft ook altijd het recht
aan zijn zijde vindt. Om zijn recht
te verwezenlijken moet men vaak
bewijs leveren. Veelvuldig zijn de
gevallen waarin men dat bewijs
niet kan leveren, of waarin men
een onaanvaardbaar hoog pro
ceskostenrisico moet lopen.
