zou je Conflict bewoners en on tw ikkel a arWa ardeil and Over kunstmatige inseminatie... Proefproces over het „groen Groenoorcl- hallen 2 dagen in teken van brood(jes) en banket LEIDEN Dokter Kees van Schie LEIDEN - Dokter Kees van Schie gevraagd om een interview over het kunstmatig insemineren van lesbische vrouwen: "Ik zeg geen nee, maar je moet het even opnemen met het stichtingsbe stuur, want we worden de laatste tijd overspoeld door allerlei kranten en bladen". Voorzitster van de Stichting Me disch Centrum voor Geboortere geling is mevrouw Schadee. "Waarom nu", vraagt ze teleurge steld: "Er wordt nu ineens zo n ophef gemaakt over die lesbische vrouwen, maar wij doen kunst matige inseminatie bij allerlei vrouwen en al langer dan van daag. Eén sensatiestuk in een Engels blad en jullie komen ook ineens allemaal". We hebben toch een afspraak ge maakt. Mevrouw Schadee en dokter Van Schie vertellen rustig waarom ze geen verschil maken tussen getrouwde, alleenstaande en lesbische vrouwen als die vra gen om kunstmatige inseminatie van een donor (KID). Zij hoeven zich er niet druk over te maken, want het is voor hen een heel lo gische zaak. Mevrouw Schadee: "Waarom zou je vrouwen niet mogen helpen, nu het allemaal wat makkelijker, wat minder emotineel beladen en wat safer kan. Het gebeurt immers toch, er zijn al lesbische vrouwen die kinderen hebben, uit een huwelijk bij voorbeeld, waar niemand zich ooit druk over heeft gemaakt. Ze moesten dasn wel vaak bij echt scheiding geheim houden dat ze lesbisch waren, anders gingen de kinderen naar de man. Of vrou wen die dan maar met een kennis naar bed gingen, met alle emoties en spanningen van dien plus de angst dat de man zich later toch zou willen bemoeien met de op voeding. Er zijn ook vrouwen die al een tijd bezig zijn om KID te krijgen, maar ontzettend veel weerstand ondervinden. Wij kunnen hen in de meeste geval len gewoon helpen". Gemotiveerd "Die vrouwen zijn vaak ontzettend gemotiveerd. Zon kind is ge wenst, en dat is belangrijker dan of het door een vrouw en een man of door twee vrouwen worden opgevoed. "Er wordt vaak ge zegd, zo'n kind groeit op met een sociale achterstand, het kan zich niet identificeren met een vader. Het krijgt later moeilijkheden bij contact rfiet de andere sekse. Maar dan wordt er van uitgegaan dat lesbische vrouwen helemaal geen contact hebben met man nen, dat het automatisch man- nenhaatsters zijn. Dat is gewoon niet waar. Natuurlijk groeit zo'n kind in een andere situatie op, maar daar zijn die vrouwen zich wel terdege van bewust. En de mate waarin het kind gewenst is weegt daar ruimschoots te genop". Kunstmatige inseminatie bestaat al een jaar of dertig, veertig. Het ge beurde in het verleden, en in de meeste gevallen nog, met vers sperma. Dat houdt in dat de do nor en de vrouw die geïnsemi- neerd moet worden ongeveer ge lijktijdig op de zelfde plaats aan wezig moeten zijn. De vrouwen, die in de meeste gevallen komen omdat hun echtgenoot on vruchtbaar is, stellen er door gaans geen prijs op de donor, en dus de biologische vader van het kind dat ze eventueel krijgen, te met vers sperma is dus voor de vrouw zelf en voor de donor min der prettig. Ongeveer vijftien jaar geleden is in Amerika het diepvriezen van sperma ont staan. Nu kan op elk gewenst moment geinsemineerd worden, en hoeft niemand meer bang te zijn dat vrouw en donor elkaar tegen het lijf zullen lopen. In het Academisch Ziekenhuis in Lei den werd het kunstmatig inse mineren met diepvriessperma rond 1970 ingevoerd. Er werd een zogenaamde zaadbank opgezet. De doktoren Van Schie en Van Lith, initiatiefnemers van het Medisch Centrum, oriënteerden zich ondermeer in het AZL, waar volgens hen op de meest gedo cumenteerde manier gewerkt wordt. Met technische steun van het AZL is de zaadbank van het Medisch Centrum toen begin 1977 opgezet. Donoren Dokter Van Schie laat het gebouw zien. Beneden is een gezellig in gericht kamertje waar de dono ren op alle gemak kunnen mas turberen. Eens in Üe veertien da- een is er een avond waarop ze te recht kunnen. Ze vangen hun sperma op een potje. In de ruimte ernaast wordt het sperma ver mengd met een vloeistof die het moet beschermen tegen het in vriezen. Dan wordt het verdeeld over netjes van een kwart cc, die aan beide kanten worden afgeslo ten. De rietjes zijn er in alle kleu ren van de regenboog, iedere do nor heeft zijn eigen kleur. Op pa pier staan de gegevens van de donors, die horen bij de ver schillende kleuren. De rietjes worden eerst in de damp van vloeibare stikstof afgekoeld tot een temperatuur van min negen tig graden. Dan gaan ze in be- waarvaten met vloeibare stikstof, waarin de temperatuur daalt tot min 196 graden. Een vrouw wordt geinsemineerd op de tijd die het beste voor haar is, afhankelijk van haar eigen cy clus. Daarvoor moet ze eerst drie maanden temperaturen, zodat de meest vruchtbare periode kan worden bepaald. Tot ze bevrucht is, en anders gedurende een half jaar, komt ze drie keer gedurende haar vruchtbare periode. Als het na een halfjaar nog niet gelukt is, wordt er opnieuw gepraat en uit gemaakt of vrouw en arts door willen gaan of niet. Als een vrouw komt, ontdooit de arts twee rietjes, en verwarmt ze tot 25 graden. De vloeistof wordt uit de rietjes in een spuitje gezo gen. Aan dat spuitje wordt een slangetje bevestigd met aan het uiteinde een kapje dat met va cuüm op de baarmoedermond wordt vastgezet. Zo kan het sperma niet meteen weer weglo pen. De vloeistof wordt in het kapje gezogen en de vrouw kan weer naar huis. Het kapje met het slangetje, waarvan een gedeelte uit de schede hangt, blijft zes uur zitten. Dan kan ze het zelf verwij deren, schoonmaken en de vol gende keer weer meenemen. Het Medisch Centrum heeft sinds begin 1977 ruim tachtig aanvra gen voor KID gehad. Ongeveer vijftien daarvan waren afkomstig van lesbische vrouwen. Men komt via verwijzing door een huisarts, de NVSH of de Acade mische Ziekenhuizen, waar wachtlijsten bestaan van één a twee jaar. Een ziekenhuis kan hoogstens vijftig vrouwen per jaar helpen. Bij het Medisch Cen trum bestaat nog geen wachtlijst. De vrouw wordt meteen uitge nodigd voor een eerste gesprek, met haar partner als ze die heeft. Het gesprek wordt gevoerd met een pedagoog, terwijl ook de arts er een deel van meemaakt. Of an- Spuitje, slangetje en kapje, dat op de baarmoedermond wordt vastgezogen om het sperma in te brengen. ders maakt hij het tweede of eventueel derde gesprek mee. Meestal loopt zo'n gesprek wel uit op KID, de vrouw kan dan me teen beginnen met temperaturen. In slechts vijf van de ruim tachtig aanvragen is het verzoek om KID afgewezen. Het principe bij het Medisch Centrum is "ja, tenzij". Dat tenzij geldt bijvoorbeeld voor vrouwen die een ziekelijke kin derwens hebben, waarbij het kind de eenzaamheid moet op vullen. Voor alleenstaande vrouwen die maatschappelijk erg geïsoleerd d leven of voor vrou wen die getrouwd zijn met een man die het nog niet verwerkt heeft dat hij steriel is. Een even tuele afwijzing gebeurt nooit door één persoon, maar altijd in overleg. Negentig De donors komen doordat ze gele zen of gehoord hebben over de mogelijkheid. Bij het Medisch Centrum hebben er zich tot nu toe negentig gemeld. Ook met hen wordt eerst een gesprek ge voerd, er wordt nagegaan of er geen erfelijke ziektes in hun fa milie voorkomen en gevraagd waarom ze zich hebben opgege ven. Het blijken jonge vaders te zijn die ook een ander het geluk van een kind gunnen. Of mannen die het probleem van geen kinde ren kunnen krijgen of de moei zame weg van het adopteren van een kind uit eigen omgeving kennen. Vaak zijn het ook man nen die ook al bloeddonor zijn, en het zien als zoiets: als je het kunt geven, waarom zou je dan niet? Niet van iedere donor echter is het zaad bestand tegen invriezen. Bepalend is de concentratie en beweeglijkheid na h^t ontdooien. Om dat te kunnen vaststellen moet iedere donor in elk geval twee keer komen. Dokter Van Schie: "Als we van die negentig doners er dertig overhouden waarvan we het zaad kunnen ge bruiken is het veel. Daarom heb ben we veel donors nodig". Als er van één donor een aantal zwan gerschappen zijn, wordt hij uit het bestand geschrapt, maar zo ver is het nog niet bij het Medisch Centrum. Ouders willen uiteraard het liefst een kindje dat een beetje op hen lijkt, al is het dan van een andere man. Ze moeten er toch een beetje op kunnen rekenen dat uit het anonieme sperma niet een baby tevoorschijn komt met rooie peenhaartjes als ze zelf alle bei donker haar hebben. Op het Medisch Centrum houden ze daar rekening mee. Er wordt ge zocht naar een gelijkende donor, en aan de wens van de vrouw en haar partner wordt zoveel moge lijk voldaan. Nu is er jaren geleden naar aanlei ding van KID een hele discussie geweest over rasverbetering. Van Schie: "Van rasverbetering is na tuurlijk geen sprake. Het enige is dat we niet insemineren met sperma van een donor die een er felijke ziekte in de familie heeft" MARGA WUIS LEIDEN - De exploitant van het Waardeiland, projectontwikkelaar Nieman Holding heeft te gen één van de bewoners een proces aange spannen. Dit proces moet duidelijkheid bren gen in een hoog opgelopen geschil tussen de bewoners en Nieman Holding over de status van het eiland. Een groot deel van de bewoners weigert sinds vo rig jaar de contractueel verplichte bijdrage voor onderhoud van de gemeenschappelijke groenvoorzieningen te betalen. Deze weigering heeft te maken met de omstandigheid dat het eiland volledig openbaar is, terwijl Nieman Holding bij de verkoop van de huizen een privé-situatie voorstelde. De bewoners stellen zich op het standpunt dat zij niet gehouden kunnen worden aan het bij dragen aan groenvoorzieningen, die openbaar zijn. Die openbaarheid is vastgelegd in de ex ploitatie-overeenkomst die Nieman Holding en gemeente aangingen. De bewoners wisten tot vorig jaar niet van het bestaan van die overeen komst. Het proces dat Niemand Holding nu heeft aangespannen heeft het karakter van een proefproces. Als hierin een uitspraak valt, kan deze als maatstaf gelden voor alle bewoners Nieman Holding heeft dit proefproces aange spannen tegen bewoner Th. H. Dragt. De heer Dragt is in deze zaak als bestuurslid van de be wonersvereniging "Waardeiland" steeds als ver tegenwoordiger van de bewoners opgetreden. LEIDEN - Eigenlijk had het een af- geslóten privé-eiland moeten worden. Een exlusieve. enclave naar Amerikaans idee compleet met slagbomen, die een beperkte toegankelijkheid zouden garan deren. Het Waardeiland is wel exclusief geworden, maar zeker geen enclave. Het eiland is nor maal - zoals elk ander deel van Leiden - toegankelijk en zeker niet privé. Het conflict tussen Nieman Hol ding, de ontwikkelaar van het Waardeiland en de bewoners is in feite een gevolg van dit verschil tussen idee (privé-eiland) en werkelijkheid (vrij toegankelijk gebied). De kwestie rond de groenvoorziening heeft alles te maken met de oorspronkelijke gedachte van een privé-eiland. Het idee van het privé-eiland kwam van Nieman Holding en vooral van haar directeur Mel- kert. Het plan voor het Waard eiland - de bouw van luxe 'town- house' - werd ontwikkeld door Amerikaanse architecten en zou naar Amerikaans voorbeeld dat privé-karakter krijgen. Met die voorstelling ontlokte Nieman Holding in bepaalde ka pitaalkrachtige - kringen grote belangstelling voor het Waardei land. Er bleek de nodige belang stelling voor een riant huis op een riant eiland, waar men van de no dige privacy verzekerd was. Nieman Holding ging bouwen (1974) en verkopen (1975/'76). De kopers van de 'townhouses' - 113 in totaal - kochten niet alleen een huis, maar verplichtten zich ook voor bijdragen in de woon omgeving (groenvoorzienin- gen).Dat verklaart zich als volgt: Ómdat het eiland privé zou blijven hield Nie'man Holding de privétuinen klein, maar daar stond dan ruime gemeen schappelijke groenvoorziening tegenover. Via hun contractuele bijdrage zouden bewoners geza menlijk het onderhoud betalen. Inmiddels was Nieman Holding met de gemeente in de slag over de voorwaarden voor de exploita tie. Een situatie met beperkte toegankelijkheid - dus een privé-eiland - was voor de ge meente niet acceptabel. Zo sloot Nieman Holding een overeen komst, die in feite vastlegde dat het eiland vrij toegankelijk was. Alleen het groenonderhoud mocht men in eigen beheer "hou den. Die exploitatie-overeenkomst sloot Nieman Holding al in 1975 (in concept) met de gemeente af. Met de adspirant-kopers sloot de project-ontwikkelaar ondertus sen de koopcontracten met de privé-achtige bepalingen over de woonomgeving af. Lange tijd bleef dat verschil onbekend. Pas begin vorig jaar - toen de ge meenteraad de exploitatie eenkomst moest bekrachtigen en deze daarmee openbaar werd - vernamen de bewoners ervan. Voor de bewoners was de openbare status van het eiland een verras sing. Zij leefden voor een groot deel nog in de veronderstelling dat het Waardeiland beperkt toe gankelijk zou worden. Nieman Holding had tot dan toe nog nooit het tegendeel naar buiten ge bracht. De bewoners komen dan ook in actie. Via hun vereniging krijgen ze toe gang tot de werkgroep Waardei land, waarin men met de ge meente en Nieman Holding tot overleg kan komen. Dit overleg verloopt aanvankelijk redelijk. Men probeert er gezamenlijk uit te komen. Opmerkelijk daarbij is dat de ge meente Nieman Holding openlijk te kennen geeft dat deze beperkte toegankelijkheid - dus een privé-status - voor het Waardei land kan aanvragen. Nieman Holding maakt daar geen gebruik van. Men is kennelijk ook zelf overtuigd geraakt dat zoiets een voudig niet haalbaar is. Dat had de gemeente overigens direct al voorspeld. Blijft over het geschil tussen Nieman Holding en de bewoners. Na het aanvankelijk redelijke overleg ging de projectontwik kelaar onlangs over tot zware stappen. Bewonersvertegen woordiger Dragt kreeg onlangs volkomen onverwacht een dag vaarding voor een proefproces uitgereikt. Die ontving hij een dag na een vergadering van de Werkgroep. Daar was hem jiog van niets gebleken, anderen - ook van gemeentelijke zijde - wisten toen volgens hem al meer. De weigering van de bewoners bij te dragen aan de groenvoorzie ningen heeft naast een men - emn voelt zich door Nieman Holding onwaarachtig behandeld - ook een financiële kant. Een be- stuursdelegatie zegt: "We moeten betalen voor iets dat openbaar is. daar betalen we al onroerend goed belasting voor". Ongelijk Van de kant van Nieman Holding is men spaarzaam met com mentaar. Een woordvoerder verwijst naar hun advokaat, Mr. van der Niet uit Leiden. Volgens deze halen de bewoners de zaken door elkaar. "Zij hebben volledig ongelijk, zij moeten alleen maar kijken naar hun koopovereenkomst. Daarin staat dat ze moeten betalen. De exploitatie-overeenkomst is een zaak tussen Nieman Holding en de gemeente", aldus mr. v. d. Niet. Nieman Holding heeft het proces aangespannen om - zoals wordt gezegd - 'eindelijk een keer uit de problemen te komen'. Met de bij dragen van de bewoners zijn om vangrijke bedragen gemoeid. Het gaat per bewoners gemiddeld om zo'n 600 gulden. Alleen voor vorig jaar kwam dat al op zo'n 40.000 gulden. Van de zijde van de gemeente ver klaart wethouder Waal (stads ontwikkeling) desgevraagd dat de gemeente bereid is te overleg gen over een andere regeling voor de,- groenvoorziening. De ge meente zou het onderhoud over kunnen nemen, maar Nieman Holding moet dan wel zijn on derhoudsplicht afkopen. Voorde project-ontwikkelaar is daar dan wel een fors bedrag mee ge moeid. KEES VAN DER MALEN t LEIDEN - Half maart staan de Leidse Groenoordhallen twee dagen in het teken van. de bakkerij. Dan wordt voor de tweede maal de Westneder- landsc Bakkerij Manifestatie gehouden. Een evenement, dat in 1976 de premiere be leefde in Boskoop, en dat ditmaal in Leiden wordt georganiseerd door de geza menlijke bakkersbonden in Zuid-Holland. Op de mani festatie zullen enkele duizen den bakkersprodukten te zien zijn variërend van alle daagse fijne broodsoorten tot exquise banketbakkerspro- dukten. De manifestatie, die op woensdagochtend 15 maart door de Leidse burgemeester dr. A.J. Vis zal worden geopend is beide dagen ook voor het publiek geopend. Bovendien zullen alle inge zonden bakkersprodukten worden beoordeeld door een deskundige jury. De hoogst bekroonde bakkers verwer ven daarmee het recht om deel te nemen aan de Neder landse bakkerskampioen schappen, die in Wageningen worden gehouden. In de groenoordhallen zal de bakkerswereld zich op een zeer spectaculaire wijze pre senteren. Zo zyn er voor de wedstrijd tweeëndertig ver schillende klassen, waarin de bakkers kunnen uitkomen. Twaalf daarvan vallen onder de zogenaamde kampioen schapsreeks en daarnaast zyn er nog twintig vrije klassen. Op de manifestatie zullen on der meer inzendingen te zien zijn van groot- en kleinbrood, c^kes, vruchten- en mok- kataarten, terwyl er ook di verse koeksoorten zullen worden gepresenteerd. Daarnaast zijn er nog eens on- negcntig standhou der enoordhallen hu de dernste bakkerijmachines, ovens winkelinrichting en grondstoffen tonen. Een aparte plaats op de bak kersmanifestatie is inge ruimd voor die bakkers die een nieuw produkt op de- markt brengen. De beste in zender in deze klasse zal be kroond worden met de Gou den Bakkersring, een onder scheiding die door bur gemeester Vis zal worden uit gereikt Verder werden er ook speciale jeugd vak wedstrijden georganiseerd voor leerlin gen van de bakkersvakseho- len in Den Haag. Rotterdam, Amsterdam. Bussum en Utrecht. De bakkersmanifes tatie is op woensdag 15 maart voor het publiek geopend van half elf 's morgens tot tien uur 's avonds. Op donderdag 16 maart is de expositie geopend middags 2 "gen tot Zm ok-school krijgt een ander gebouw LEIDEN - B. en W. stellen de gemeenteraad voor het ge bouw van de voormalige la gere school aan de Fran- chimontlaan 20 ter be schikking te stellen van de in Leiden gevestigde school voor zeer moeilijk op voedbare kinderen (ZMOK) De school is nu ondergebracht in het schoolgebouw aan de Hoge Mors weg 15. maar heeft een blijvend onderkomen nodig. Het gebouw aan de Franchimontlaan moet wel worden opgekanpt. De kos ten daarvan worden geschat op 1.212.000.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1978 | | pagina 3