Noordwijkse zet zee op papier Japanners koorddansend naar vrede met Peking PUBLIEK Karin Meis (19): Radio-debuut is goed bevallen Eigen tentoonstelling liefste wens BIERTAPPERS UIT REGIO KWAMEN NIET ERG VER PAGINA 4 VARIA DONDERDAG 12 JANUARI 1978 Karin Meis uit Leiderdorp: vlot en zuiver de lucht in.. In het AVRO-radioprogramma Totaal Theater krijgt elke week een voor het grote publiek nog onbekende Nederlandse artiest(e) voor de studiornicrofoon de gelegenheid het al dan niet aanwezig talent te etalerenDeze week werd de 19-jarige Karin Meis uit Leiderdorp voorde leeuwen geworpen.Twee liedjes bracht ze ten gehore. Eén in het Engels, één met een Nederlandse tekst. Het radiodebuut, (ze begeleidde zichzelf op de gitaar en kreeg ook steun van een orkest) is goed bevallen. En niet alleen omdat de twee liedjes vlot en zuiver de ether in gingen. "Het was tevens een mooie gelegenheid om eens een blik in de radiowereld te werpen", zegt ze, "dat heb ik altijd al willen doen. Die ervaring op zich was al hardstikke leuk Daar naast is het aantrekkelijke van zo'n radio-optreden dat je naam landelijk wat meer bekendheid krijgt. Er vloeien vaak belangrijke contacten met mensen van platenmaatschappijen uit voort". Proberen Karin moet haar eerste plaatje nog maken. In Leiden geniet ze rede lijke bekendheid, al treedt ze er de laatste tijd niet meer zo vaak op Ze studeert nu ook. Psychologie in Amsterdam. "Ik weet nog niet wat ik zal doen zegt ze. "Als ik de kans krijg voel ik er veel voor het een jaar of wat in de muziek te proberenDe studie moet dan maar even aan de kant. Niet het één én het ander. Lukt het niet met zingen, dan kan ik altijd nog doorgaan aan de universi teit". "omdat mijn huisje het dichtst bij de kerk stond". In 1951 maakte zij voor de kerk naast haar een aantal heili genbeelden die er nu nog in staan. Vier in totaal, vervaar digd van klei met een laagje glazuur. De Noordwijkse mocht de beelden naar eigen inzicht gestalte geven, uitge zonderd dat van Maria. Daar van moest door haar eerst een model van worden gemaakt en ter goedkeuring worden opgestuurd aan de bisschop. Die had er geen aanmerkin gen op. Haar bejaardenwoning her bergt honderden van haar werkstukken. Opgeslagen in mappen, hangend aan de huiskamermuren of in haar werkkamer wachtend op de laatste hand die er nog aan moet worden gelegd. Veel aquarellen, maar ook oliever fschilderijen en tekeningen. Favoriete ontwerpen: stil levens, de vakantie (ze is in talloze landen geweest en maakt dan nooit foto's maar tekeningen van wat ze ziet) en naakten. Voor schetsen van naakten is ze vaak naar Parijs geweest, waar ook haar doch ter woont. "Ik ken er een leuk arties tencafé," zegt de 79-jarigeEr zijn altijd wel vrouwen die dan voor wat geld willen po seren. Als ik daar aan het schetsen sla voel ik mij ar tistiek gezien het meest in mijn element". Ook de zee trekt haar als on derwerp erg. Die neemt ze vooral de laatste jaren fre quent op de korrel. Ze gaat er vaak samen naar toe met een Wie regelmatig langs de Noordwijkse boulevard kuiert of een frisse neus haalt op het strand, zal ongetwijfeld wel eens de al wat oudere dame zijn opgevallen die daar met een schetsboek in de hand de duinen, het strand en de zee vereeuwigt. Een paar keer per maand, tenminste als het weer goed is, neemt ze er gens haar positie in en zet uit losse pols iets op papier. Haar verzameling zeegezichten is inmiddels zo gegroeid dat er een aparte tentoonstelling aan gewijd zou kunnen wor den. De zeeschilderes, mev rouw Beekman-Lewan- dowski zou dat ook graag willen. "Het liefst in de Kapel in de Hoofdstraat", zegt ze, "waar ook regelmatig belangrijke tentoonstellingen worden gehouden. Ik heb wel eens een visje in die richting uitge gooid maar de heren die er over gaan doen niet erg hap pig. Een ander zou misschien doorduwen maar daar ben ik te bescheiden voor. Mis schien komt het wel omdat ik een vreemdeling ben. Als ik Nederlands spreek maak ik nog wel eens een foutje. Zou het daardoor komen?" Mevrouw Beekman-Lewan- dowski is bijna tachtig jaar. Ze werd in Polen geboren. Zestig jaar geleden kwam ze naar Nederland. Woonde eerst in Delft en vestigde zich na d.e oorlog in Noordwijk. Had er toen inmiddels een studie aan de kunstacademie in Berlijn opzitten en spe cialiseerde zich nog verder door privé-les te nemen bij professor Wenkenbach. Had in Noordwijk eerst een woning in de Huis ter Duin straat, vlak naast de r.k. kerk. ■kMevr. Beekman- Lewandowski (79) Daarnaast stonden nog elf van zulke woningen. In de volksmond werd het woonblok "de twaalf aposte len" genoemd. Mevrouw Beekman woonde in Petrus Tips voor deze rubriek kunt U elke morgen tot 10.00 uur aan mij kwijt, tel. 071-144941, toestel 215. U mag ook schrijven. Zicht op zee vanaf de Koningin Wilhelminaboulevard vriendin die ook tekent. De verzameling breidt zich nog steeds gestadig uit. 'Mensen adviseren mij wel eens werk te verkopen. Ik zou wat meer aan de weg moeten timmeren, zeggen ze, probe ren meer bekendheid te krijgen. Maar wat schiet ik er mee op? Geld zegt mij niet veel. En het is ook niet mijn bedoeling om beroemd te worden. Voor mij is het ple zier in het leven veel belang rijker". Toch hoopt ze in haar woonplaats Noordwijk nog eens iets met al die zeegezich ten, stillevens en naakten te kunnen doen. De in september van vorig jaar tot kampioen van de Bol lenstreek gekroonde biertappers hebben gisteren weinig in de melk te brokke len gehad tijdens het in de RAI in Amsterdam gehou den Nederlands kampioen schap biertappen. Door ze nuwen kwam mevrouw Duivenvoorde van de bar- grill Barbaar uit Lisse in de categorie "Een-manszaken" niet verder dan de voorron den. Het was de eerste keer dat ze aan dit kampioen schap meedeed. Iets beter ging het het Leidse duo Van Heusden-Aalbers- berg (café Morspoort) af in de categorie "Teams". Het eindigde als negende en dat leverde nog net een eervolle vermelding op. In beide categorieën kwamen er 37 aan de start, alle win naars van de vorig jaar ge houden regionale voorron den. Winnaar van dit door het Centraal Brouwerij Kan toor georganiseerde even ement werd bij de een-mans zaken Delftenaar L.P. van Dunnen en bij de teams het tap-duo Jacobs-Krom- mentuyn van café De Doelen uit Nijmegen. Het bezoek van de Ja panse minister van buitenlandse zaken So- noda aan Moskou heeft deze week weinig ver anderd aan de onge makkelijke driehoeksverhouding Tokio-Moskou-Peking, waar binnen de Japanse diplomaten hun even wichtskunsten uitvoe ren. Moskou houdt de Koerillen-eilanden, en Tokio zal spoedig een vredesverdrag met Pe king sluiten. Dat zit geen van beiden erg lekker. De Koerillen, een reeks eilan den ten noorden van Japan, werden zes dagen voordat Ja pan zich in de tweede wereld oorlog overgaf, ingenomen en aan de Russen toegewezen als dank voor bewezen diensten. Maar noch bij de afspraken van de geallieerden in Yalta, noch bij het verdrag van San Fran cisco uit 1951 werden de eilan den duidelijk omschreven en Japan eist nu al jaren de zuide lijkste vier op. Praten daarover met Moskou is niet makkelijk: De Russen ont kennen gewoon dat er een pro bleem is. De Japanners moeten zich gewoon bij de werkelijk heid neerleggen, vinden zij. Achtergrond voor die houding is dat Moskou geen precedent wil scheppen. Als er over de Koerillen valt te praten, is er ook over andere grenzen te pra ten, bijvoorbeeld in Midden- Europa. En dat is het laatste waar het Kremlin behoefte aan heeft. Maar zolang de kwestie van de Koerillen niet is gere geld, komt er ook geen Rus- sisch-Japans vredesverdrag, dat formeel nog steeds een eind aan de wereldoorlog moet ma ken. Door Lodewijk Bronsdijk Met het vredesverdrag dat Ja- pan met China wil sluiten zit het midden in de Russisch-Chinese vete. Want China wil er een „he gemonieclausule" in opnemen die is gericht tegen „overheer sing door derden" in het gebied. Uiteraard doelt Peking daar mee op de Russen, die volgens China het vacuum willen op vullen dat de Amerikanen in Azie hebben achtergelaten. De Russen beschouwen een verdrag met zo'n clausule als een belediging en hebben Ja pan dan ook de duimschroeven aangedraaid. Tekenen de Ja panners, dan mogen zij bij voorbeeld niet meer in Rus sisch water vissen. Maar volgens de Japanse krant Keizai Sjimboen loopt het niet zo'n vaart meer. Sonoda schijnt zijn collega Gromyko te hebben bezworen dat Japan niet sa menspant met Peking. Gro myko zou dat met pijn hebben geaccepteerd, en er zouden nu- geen represailles meer dreigen. De Russen hebben er belang bij Japan niet al te hard voor het hoofd te stoten. Zij koesteren grote verwachtingen van sa menwerking met Japan, bij voorbeeld bij de ontginning van de Siberische bodemschatten. China zou uiteraard een breuk tussen Moskou en Tokio prima vinden en steunt dan ook de Ja panse aanspraken op de Koerillen van harte. Regelmatig gaan de Chinezen tekeer tegen de Russische druk Geër gerd.Japan: „Machtspolitiek, inmenging in andermans za ken", roepen zij geergerd. Sonoda, een groot voorstander van een verdrag met China, hervat binnenkort de onder handelingen met Peking, en mogelijk zal het verdrag in het voorjaar getekend kunnen worden. De Japanse zaken wereld heeft daar grote ver wachtingen van. Zeker nu de nieuwe leiders in Peking zo de nadruk leggen op modernise ring van hun land, waarbij Ja panse kennis en produkten een belangrijke rol zouden kunnen spelen. Volgens sommige berichten wil Tokio bij de ondertekening van een verdrag met China in een aparte verklaring herhalen, dat de „hegemonieclausule" niet tegen een bepaald land is ge richt. Een nieuw staaltje van Japanse pogingen om de kool en de geit te sparen in de wan kele driehoeksverhouding met de twee communistische riva len. Minister Sonoda ondertekende wel een cultureel verdrag met de Russische minister van buitenlandse zaken, Gromyko tijdens zijn bezoek aan Moskou. Luchtig plaatje uit Australië, waar het momenteel wat aangenamer weersomstandigheden heersen dan hier Martine Todd (20) ziet de komende zeilkampioenschappen in Perth kennelijk optimistisch in. MÖNCHEN (ANP) - De Westduitse autofabriek Volkswagen roept 383.000 auto's van het type Golfen Scirocco terug voor een controle van de stuurinrichting. In Nederland betreft het de 18.000 Golfs en Scirocco's die tussen mei '74 en mei '75 gebouwd zijn. Volkswagen voert de controle uit op aandrang van de Westduitse Automobielclub ADAC, die de mankementen heeft ontdekt. Op de foto toont een technicus het gewraakte deel van de stvurin- richting

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1978 | | pagina 4