Er deugt iets niet met de espresso-rage
Onvriendelijke
man bij het
rij-examen
Rookgordijn over
de koffieprijzen
Theater in
gashouder
Makkelijk
foto's
maken
Gordijnen
Wat een vraag
naar alles-meter
VRIJDAG 23 DECEMBER 1977
Binnen vijf jaar tijd wordt de
helft van alle nieuwe over
gordijnen en vitrages alweer
vervangen. Volgens Enka
Glanzstoff zijn verhuizen en
het opnieuw inrichten van
kamers de belangrijkste mo
tieven voor het kopen van
nieuwe gordijnen. Vorig jaar
is 260 miljoen gulden besteed
aan overgordijnen, 115 mil
joen aan vitrage en 50 miljoen
gulden aan de zogeheten
"open geweven" gordijnen.
Dat is bij elkaar drie procent
van de consumptieve 'beste
dingen.
Nog steeds niet geslaagd om die
meneer uit Venlo aan de lijn te
krijgen die de "meetschaar" im
porteert? Tientallen mensen
slaagden er niet in, maar gelukkig
heel veel van onze lezers wel.
Nu heeft de importeur een han
delsonderneming ingeschakeld
om de vele belangstellenden niet
teleur te stellen. De firma Starink
in Scherpenzeel, die weet waar U
die allesmeter kan kopen. Het
telefoonnummer is: 03497 - 2724.
In Kopenhagen wil men een 100
jaar oude gashouder verbouwen
tot een theater, waarbij de
stoelenrijen vrij stijl omhoog
zullen worden gebouwd.
In de gashouder worden 62 ronde
ramen aangebracht. Er zullen
duizend mensen een paats kun
nen vinden. De gashouder werd
in 1881 gebouw en is sinds 1930
niet meer in gebruik.
Na Sinterklaas en Kerstmis zul
len er in heel wat Nederlandse
huizen elektrische apparaten
voor espresso-koffie staan. Voor
dat cadeau is zóveel reclame
gemaakt. Sinds kort ontbreken
ze nog maar zelden in de Tefal
van elektro-zakendé esp
resso-apparaten van Moulinex,
Tefaq en andere fabrikaten.
Kennelijk verwacht men voor de
maak-het-zelf espresso een flink
succes in dit land van koffie
drinkers, want ook de grote
koffiebranders zijn nu
gaan meedoen in de propagan
dacampagne. Ze hebben 'n
speciale espresso-maling uitge
bracht, en geven kogting op
espresso-apparaten en kleine
kopjes waar je het uit moet
drinken.
Om zelf thuis espresso-koffie te
maken, heb je, behalve een ap
paraat, speciaal dubbelge
brande zeer fijn gemalen koffie
nodig. Nu was kleinverbruikers
koffie in Nederland ook voor de
kluinverbruiker al wel te koop,
maar dan moest je er toch naar
gaan zoeken in delicatessenza
ken of in speciale koffie- en
thee winkeltjes. Er waren men
sen die er een echt Italiaans ho-
gedenkapparaat voor bezaten,
maar erg veel waren dat er niet.
Nu de marktonderzoekers kenne
lijk het sein hebben gegeven dat
espresso zich een plaats kan
gaan verwerven bij het gewone
volk, zijn de meer volkse ap-
paratenfabrieken en de dito
koffiebranders er dus snel inge
sprongen. In steeds meer su
permarkten verschijnen thans
de pakken koffie voor espresso
op de planken. Van alledaagse
merken zoals Van Nelle en Al-
bert Heijn. En ook Douwe Eg
berts is met de nieuwe koffie-
soort in aantocht.
Maar lees eens goed wat
voor inhoud er op de pakken
espressomaling staat ge
drukt. Wat valt je dan op? Er
deugt iets niet. Hele
maal niet.
Espresso en gewone snelfiltermaling van AH en Van Nelle.Van Nelle,die
al jarenlang een typisch eigen verpakking voor zijn koffie heeft, wil deze
nu niet meer voor zijn espresso gebruiken en kiest voor een nieuw pak met
minder erin.
De nieuwste mode van koffiedrin
ken - zelf thuis espresso maken -
gaat gepaard met een snel groei
ende chaos in de verpakkingen
en prijzen van gemalen koffie in
ons land. Met het in de handel
resso-maling hebben de koffie
branders Van Nelle en Albert
randers Van Nelle en Albert
Heijn het oude vertrouwde ge
wicht van 250 gram per pak in één
keer van tafel geveegd. Hun pak
ken dubbelgebrande koffie be
vatten nog maar 225 gram. Het
publiek kan nu de prijzen van
deze koffie en gewone filterma
ling niet meer met elkaar verge
lijken, of het zou de espressoprijs
eerst met 1.111 moeten verme
nigvuldigen. Nog groter wordt de
verwarring, nu blijkt dat Douwe
Egberts op de markt komt met
pakken espresso-maling waar
wèl 250 gram in zit. Zodat ook
binnen dezelfde koffiesoort geen
prijsvergelijking meer mogelijk
Een compleet
rookgordijn
Volgens de laatste berichten gaat
Douwe Egberts op 12 december
de handel bevoorraden met pak
ken espressokoffie van 250 gram.
De verkoopcampagne in de win
kels start 2 januari.
Tot dusver liep de grote koffieb-
rander D.E. achter op de nieuwe
mode. Hij had nog geen espresso
in zijn assortiment, terwijl Van
Nelle en Albert Heijn er al even
tjes mee bezig waren.
Nogal stil
Deze twee branders hebben hun
espresso-maling uitgebracht in
pakken van 225 gram. Dat staat er
eerlijk op, maar verder is het
nogal stilletjes toegegaan bij deze
gewichtsverlaging. Heel wat
mensen zullen het niet door heb
ben.
Iedere huisvrouw rekent in ons
land op haar boodschappenlijst
met „een half pond koffie". Die
eenheid van een half pond is een
groot gemak bij het vergelijken
van prijzen. En die raken we nu
kwijt. Waarom?
Wij vragen het bij Albert Heijn.
Daar zeggen ze: „Meneer, waar
praat u over. We hebben al esp
resso-maling te koop sinds 1969.
Dat zat toen in een blik, ook van
een aparte maat. Nu zyn we het in
pakken gaan doen, net zoals de
gewone koffie. Dat is alles".
Maar dat er een afwijkend gewicht
in gewone pakken zit, dat vinden
wy nu juist zo verwarrend. Eerst
was dat mindere gewicht mis
schien niet zo'n probleem omdat
de espresso in aparte bussen zat,
en toch hoofdzakelijk hoofdre
kenaars en andere gediplomeer
den het kochten. Maar nu het zo'n
algemeen artikel aan het worden
is waarvoor grootscheepse re
clame wordt gemaakt, dachten
wij toch....
„Kwestie van
volume"
De A.H.-woordvoersten „Ja, maar
dat kan nu eenmaal niet anders.
Dat is een kwestie van volume.
Espressomaling neemt meer
ruimte in, ook al pers je het in
elkaar. In het volume van een half
pond filterkoffie gaat maar 225
gram espresso. En op zo'n vo
lume zijn onze machines nu een
maal afgesteld. U begrijpt, voor
een nieuw artikel als espresso,
dat nog klein is, kunnen we niet
weer hele nieuwe verpak
kingsmachines gaan nemen".
Dat klopt inderdaad dat het pak
espresso van A.H. ongeveer even
groot - zelfs een klein beetje ho
ger - is als het pak filtermaling.
Zo op de hand lykt het alleen wat
minder stijf geperst, maar bewijs
dat maar een als leek.
Wat zelfs een leek wèl kan zien, is
dat er in een pak gewone Supra
snelfilterkoffie van Van Nelle
best nog zoveel ruimte over is, dat
er ook wel een half pond esp
resso-maling in zou kunnen.
Waarom zit die espresso van Van
Nelle dan toch in een heel ander
soort pak van maar 225 gram?
„Kwestie van
produktie"
Een meneer bij Van Nelle zegt:
„Dat is een kwestie van produk
tie. Voorzover ik weet hebben wij
niet geprobeerd of wy de esp
resso per 250 gram konder ver
kopen door de Supra-verpak-
king te gebruiken. Wij willen na
melijk in de toekomst juist van
die doos afstappen. In de handel
is al jaren alles zich aan het in
stellen op wikkelpakken, dat zijn
die gladde pakken met een pa
pieromslag erom en geen doos.
Nu zijn wij met espresso meteen
De espresso waar Douwe Egberts
binnenkort mee komt. Die heeft
weer wèl 250 gram in een pak.
op een wikkelpak gegaan".
Maar was dat dan niet een mooie
gelegenheid om een inpak-
machine voor wikkelpakken zo
in te stellen, dat er 250 gram esp
resso in een pak kon?
De meneer van Van Nelle: „Nee,
alles wordt ingesteld op 250 gram
filtermaling. Dat is een pak van
een gebruikelijke maat. Anders
zou je pakken espresso krijgen
die groter waren dan de pakken
met filtermaling. Dan zouden we
weer problemen krygen met de
winkeliers, die de afwijkende
maten moeilijk bij elkaar in hun
rekken zouden kunnen stape
len".
Ja maar, de consument, daar mag
toch ook wel rekening mee wor
den gehouden. Zo werkt u toch
verwarring in de hand?
De meneer van Van Nelle: „Welja,
geeft u de koffiebranders maar
weer de schuld. Die hebben het
toch altijd gedaan, tegenwoor
dig".
Toch een
gewoon pak!
Nauwelijks zijn wij aldus door Al-
bert Heijn en Van Nelle met onze
bezwaren weggewuifd, of ons be
reikt het bericht dat er vertegen
woordigers van Douwe Egberts
op pad zijn met een nieuw artikel.
Espressomaling. In pakken van
250 gram. Dus gewoon met het
ouds bekende, voor de con
sument zo gemakkelijke gewicht
waar we het al die tijd al over
hebben. Hoe kan dat nou?
Is dat nu zo'n wanstaltig groot pak
geworden, dat eigelijk met een
normaal pakmachien niet dicht
te krijgen is, en dat de opstape
lende winkelier tot wanhoop
brengt?
Als wij er via-via een monster-
exemplaar van in handen krygen,
blijkt dat dit „onmogelijke" pak
espressokoffie slechts 2 millime
ter hoger is dan het lichtgewicht
pak van Van Nelle, en nota bene
een centimeter lager dan dat van
A.H. Breedte en dikte van de
pakken zyn hetzelfde. Een heel
gewoon pak dus, ondanks het
volle half pond.
Hoe kan het nu dat het dus toch
kan, vragen wij bij Douw Eg
berts.
Een fractie
groter
De woordvoerder van D.E. zegt
„Dit pak is een fractie groter dan
onze normale snelfiltermaling.
Het kan zyn dat er bij ons mak
kelijker 250 gram in gaat, doordat
ons produkt iets minder lang is
gebrand dan dat van andere mer
ken. Wy zyn namelijk van me
ning dat de koffie ook nog in een
normaal filter moet kunnen wor
den gebruikt.
Langer branden geeft inderdaad
een groter volume. Aan de andere
kant brengt de extra fijne maling
van de espresso dit volume weer
terug. Trouwens, bij koffie heb je
altijd volumeschommelingen.
Het is een natuurprodukt, en de
ene keer geven de bonen een an
dere hoeveelheid maalsel dan de
andere. Op die schommelingen
zyn de inpakmachines toch ook
in te stellen. In elk geval is bij ons
het uitganspunt van het begin af
geweest datje koffie moet verko
pen in pakken met een normaal
gewicht van 250 gram".
Echte Italiaanse
We kunnen het meer of minder ge
brand zyn van de espresso overi
gens helemaal buiten beschou
wing laten, als het om de door
zichtigheid van de koffiepryzen
gaat. Want in een goed orteerde
supermarkt komen wy toevallig
ook de pittig gebrande originele
Italiaanse espressomaling tegen.
Van het (dure) importmerk II-
lycaffè.
Het gewicht?
Gewoon 250 gram. In een blik.
Waar een wil is, is dus ook wel een
weg.
„We vinden het een heel nauwkeu
rige man, maar hij zou best wat
vriendelijker en wat geïnteres
seerder kunnen zijn", zeggen rij
examenkandidaten over hun
examinator. Dit blijkt uit een
door de Consumentenbond ge
houden enquete. In het hierbij
afgedrukte staatje kunt u zien
hoe de meningen precies luiden
en hoeveel procent van de onder
vraagden er zo overdenkt. Overi
gens heeft niet heel Nederland
dezelfde mening. Examenkandi
daten in Utrecht, Breda en En
schede waren beter over de gang
van zaken te spreken dan gemid
deld in Nederland. In Tilburg,
Eindhoven en Groningen was
men minder tevreden.
Drie procent van de ondervraagden
had examen moeten doen in een
andere auto, dan waarin ze les
had gehad. Dat is natuurlijk erg
vervelend. Het kwam ook een
paar keer voor dat de rijschool op
de examendag geen auto had, dat
de auto kapot ging of dat de
examinator de auto afkeurde.
Dan gaat het examen niet door. En
wie betaalt dan de schade? Het
Centraal Bureau Rijvaardig
heidsbewijzen in ieder geval niet,
want je moet van goeden huize
komen wil je daar je geld te
rug krygen.
De Consumentenbond vindt dat in
zulke gevallen (dus: auto kapot,
of afgekeurd, of niet beschikbaar)
de rijschool het examengeld en
nog daarna te nemen lessen moet
vergoeden.
De rijscholen verklaarden, daar
naar gevraagd door de Con-
Ervaringen tijdens het examen
sumentenbond, dat ze bij zulke
problemen bijna altijd het
examengeld terug geven. Maar
een heleboel rijschoolhouders
doen niet aan „lessen vergoeden"
(alhoewel de meeste mensen
weer les zullen moeten nemen als
het examen wordt uitgesteld).
Extra bedrag
Rij-examen doen (voor het „ge
wone" rybewijs BE) kost op het
ogenblik 58.50. Wie alleen
theoretisch examen moet doen
betaalt 34 en alleen „de prak
tijk" kost 54,75. Daarbij komt
dan nog 4,75 voor de „eigen
verklaring" (waarin de kandidaat
zegt dat hij gezond is, of niet), en
de prijs die je voor het gebruik
van de rijschool-auto moet beta
len.
Rijscholen blijken echter vaak nog
een extra bedrag te vragen voor
„administratiekosten". De Con
sumentenbond is geschrokken
van de hoogte van dat bedrag.
Het liep op van '2,50 tot 34.
Gemiddeld was het bijna 16.
„Zoveel kan het echt niet zijn",
gelooft de bond. Het vervelende
is dat de kandidaat weinig keus
heeft. Hij kan kiezen tussen be
talen of geen examen doen. De
Consumentenbond adviseert bij
het kiezen van de rijschool al naar
de examen-kosten te informeren.
Beroepexamen
Zij heeft ook nog een tip voor dege
nen die gezakt zijn en die ervan
overtuigd zijn dat de CBR-
examinator het bij het foute eind
had. Die kunnen eventueel bij het
ministerie van Verkeer en Water
staat een zogeheten beroepexa
men afleggen, dat 65 kost. Per
jaar doen 20.000 mensen dit exa
men en 33 procent van de door
het CBR afgewezenen slaagt er.
Je mag bij het ministerie overi
gens pas praktijkexamen doen
als je voor de theorie bent ge
slaagd. Theorie wordt er monde
ling afgenomen.
Machtspositie
Over de positie van het CBR wil de
Consumentenbond ook wel wat
kwijt. De bond vindt, en met haar
83 procent van de ondervraagde
rijschoolhouders, dat het CBR
een machtspositie inneemt, om
dat er maar een man is (en dat is
de CBR-examinator) die uit-
zeer goed
goed
redelijk
slecht
zeer slecht
De examinator. Nauwkeurig is-ie wel zeggen de rij-examenkandidaten.
maakt of iemand zijn rijbewys
kan krygen. In de rest van de on
derwijswereld zijn er altijd meer
dere mensen die over het lot van
een kandidaat beschikken. Voor
het rij-examen zou dat ook zo
moeten zijn, zegt de Consumen
tenbond. Zij noemt als mogelijk
heid: de instructeur neemt het
examen af en de CBR-man
rijdt mee voor het toezicht.
Eenzijdig
De Consument beoordeelt de
CBR-examenvoorwaarden, als
„erg eenzijdig". Examenkandi
daten kunnen het CBR voor
vrijwel niets verantwoordelijk
stellen, tenzij er sprake is van
grove schuld of opzet van de kant
van het CBR. In een paar gevallen
krijg je je examengeld terug; als
je in het ziekenhuis ligt, als je
plotseling voor militaire dienst
wordt opgeroepen of als een
naast familielid is overleden.
Deze „gunsten" staan echter niet
bij de examenvoorwaarden ver
meld. Daar is de Consumen
tenbond ook niet zo over te spre
ken. Bovendien vindt ze datje in
bepaalde ziektegevallen ook best
je geld zou kunnen terugkrijgen.
Dat is nu niet het geval.
De standpunten zyn zo gekozen dat
men met een gewone lens op het
toestel de beste opnamen krijgt.
De brochure geeft bovendien nog
aanwijzingen op welk moment
van de dag de zon het gunstigst
staat om het gebouw of het uit
zicht te fotograferen.
Toeristen die Keulen bezoeken
kunnen by de plaatselijke VW
een brochure krijgen waarin 25
van de belangrijkste fotogenieke
gebouwen staan afgebeeld, met
een beschrijving. Die gebouwen
kun je zelf gaan fotograferen.
Die brochure heet: „Photo Co-
logne". Je kan in Keulen ook een
cassetterecorder huren met een
in het Nederlands gesproken
bandje. Daarop staat een route
aangegeven langs elf interessan te
punten van de stad.
Rij-examen doen is een dure grap.
Je moet voor die cassette 52 mar
ken betalen, maar het meeste is
statiegeld, want bij terugbrengen
krijg je weer 50 mark uitbetaald.
if/ALlNr'
