UYS-RYC: remmen
los, toch geen goals
Roodenbnrg onderstreept
problemen in Papendrecht
Lisse pas laat naar gelijkmaker bij Hillegom (2-2)
LFC verslikt zich voor tweede maal in
Texas/DHB: 0-2
Opmars
LDWS
gestuit
Bijzonder zwakke
prestatie Lugdunum
MAANDAG 19 DECEMRER 1977
SPORT
PAGINA 15
SPORT
Veelbelovend debuut van junior Marcel Blom
PAPENDRECHT - Zo langza
merhand dreigt het gebrek aan
koelbloedigheid problemati
sche vormen aan te gaan ne
men by Roodenburg. Die
kwaal openbaarde zich gister-
LEIDEN - Gëen doelpunten, slechts een handvol
echte kansen en dan toch nog kunnen spreken
van een goeie pot voetbal. Het is mogelijk,
UVS-RVC was het bewijs.
Twee ploegen die nadrukkelijk op
de aanval speelden en die, naar
mate de wedstrijd vorderde en
het gewenste resultaat uitbleef,
steeds meer risico gingen nemen
om de (waarschijnlijk) winnende
treffer te produceren. In het
laatste kwartier escaleerde de
zaak zodanig, dat van taktiek to
taal geen sprake meer was. Op z'n
"Engels" stormden de teams naar
voren, maar ook in die ener
verende slotfase kon geen van de
twee het geluk afdwingen. De 0-0
was terecht, maar 2-2 had bij
voorbeeld wel zo aardig geweest.
Overigens had het maar een haartje
gescheeld of vlak voor tijd had
UVS alsnog de volle buit bin
nengehaald. Marcel Blom, een
jong ventje uit de regionalen,
wilde zijn toch al veelbelovende
eerste optreden in de hoofd
macht koste wat kost nog meer
cachet geven. Doelbewust be
lastte hij zich met de directe vrije
trap en poeierde het leder vervol
gens "als een streep" naar de
korte hoek. Slechts met de
grootst mogelijke moeite perste
RVC-doelman Bakhuis er nog
een corner uit.
Voordat Blom overigens zijn entree
mocht maken - na een kwartier
kwam Hans Neuteboom in bot
sing met ploegmaat Bert Kort en
moest uitvallen - had UVS op zijn
beurt enkele hachelijke momen
ten beleefd. Er klopte in de begin
fase namelijk erg weinig in de,
door het wegvallen van voor-
stopper Wil Henskens, behoorlijk
gekortwiekte UVS-defensie. Pas
toen trainer Désar een paar om
zettingen had gepleegd (Zand
bergen op de beweeglijke Riedijk
en Van Ginkel op de snelle Wet
zel) kreeg UVS de zaak redelijk
onder controle.
Daarvóór mocht elke RVC'er gaan
en staan waar hij wilde en daar
door kwam bijvoorbeeld Maup
Martens tot twee keer toe
oog-in-oog met Wijnand Sloos.
Hij schoot tweemaal veel te haas
tig. Een derde mogelijkheid voor
RVC deed zich voor toen Sloos
aarzelde met uitlopen. Hij her
stelde zich evenwel goed door de
TAFELTENNIS - Bettine Vriese-
koop was gisteren in Goor de
enige die tegen de Chinese tafel
tennisploeg een punt pakte. Be
ttine won van Jang Jen Tsjoen.
harde inzet van Riedijk nog juist
tot hoekschop te verwerken.
Inmiddels had UVS de zaakjes
weer voor elkaar en behalve het
aardig rondspelen van de bal,
kwamen er voor de pauze nog
twee uitstekend opgezette aan
vallen. De eerste liep stuk op
Frits van der Heiden, die op het
beslissende moment weggleed,
de tweede liep dood, omdat Jan
Verver door de strak leidende ar
biter De Koster werd terugge
haald vanwege buitenspel.
Na rust werd het voetbal minder,
maar steeg de spanning tot grote
hoogte, omdat de teams van
lieverlee alle remmen los gooi
den. Was er voor de pauze nog
sprake van systeemvoetbal en
een weloverwogen opbouw van
beide kanten, na de hervatting
hanteerde RVC vrijwel alleen
nog maar de dieptepass en
trachtte UVS vooral vanuit het
midden (Kantebeen - Van Seg-
gelen) diep in de Rijswijkse de
fensie te penetreren. Gevolg: veel
geharrewar voor de doelen (bij
UVS man-tegen-man situaties,
bij RVC een macht van verdedi
gers contra een veelheid aan aan
vallers) en grote gaten op het
middenveld. En van die ene keer,
dat RVC ook eens massaal ten
aanval trok kwam de ploeg van
Berry Janse snel terug. De overi
gens voortreffelijk werkende
Mede Ruis (weer opgesteld na het
zoveelste interne conflict) ver
speelde de bal, die door Kan-
i der Heiden 'flitstvoorbij Maup Martens. De bal zou echter ver naastgaan.
tebeen perfect op maat bij Theo
van Seggelen werd afgeleverd.
De kans was te simpel. Van Seg
gelen, die liever vanuit de meest
onmogelijke situaties scoort,
miste weer eens hopeloos.
Het was wel hét teken voor beide
partijen om nu maar helemaal
alle remmen los te gooien. Het
tempo werd nog hoger opge
voerd en de vele overtredingen
ten spijt golfde het spel snel op en
neer. Wetzel kon aan de ene kant
nog net door de hardwerkende en
zeer scherp voetballende Rob
van Ginkel worden afgestopt, aan
de andere kant knalde Koos
Hannaart de bal maar net over de
kruising. Maarten Rog tenslotte
kopte, vlak voordat talent Blom
de bepaald niet onervaren
doelman Bakhuis tot het uiterste
dwong, het leder voorlangs. Zo
bleef het 0-0, maar twee-twee had
toch aardiger geweest.
AD VAN KAAM
LEIDEN - LDWS heeft de stij
gende lijn van de afgelopen
weken (zes punten uit vier
wedstrijden) tegen Nieuwen-
hoorn niet verder weten door te
trekken. In een rommelige en
bij vlagen zeer harde wedstrijd
werden de Leidenaars, terecht,
met een 1-3 nederlaag gecon
fronteerd. LDWS-trainer Leo
de Jong had gelijk toen hij na
afloop opmerkte dat zijn ploeg
in lichaamskracht en vechtlust
duidelijk had tekort geschoten.
Maar hiermee typeerde De
Jong slechts gedeeltelijk het
verschil tussen LDWS en
Nieuwenhoorn.
Want Nieuwenhoorn vertoonde
niet alleen een surplus aan
„body" en inzet, maar was er op
de kritieke momenten letterlijk
en figuurlijk met het hoofd be-
ter bij. Figuurlijk, omdat de
ploeg zich veel minder snel dan
LDWS in verwarring liet bren
gen door de soms merkwaar
dige beslissingen van scheids
rechter Van der Togt. En let
terlijk omdat Nieuwenhoorn
met name in haar spitsspeler
Arie Verboon een gevaarlijke
kopspecialist kende. Hij was'
dan ook degene, die hal
verwege de eerste helft, na
goed voorbereidend werk van
de Engelsman McClockhan
voor 0-1 zorgde (uiteraard met
het hoofd).
Dit doelpunt leek voor beide
teams het sein om de strijd op
het scherpst van de snede te
voeren. Want zowel LDWS als
Nieuwenhoorn probeerden
soms op hardhandige wijze, el-
kaars aanvallende aspiraties in
de kiem te smoren. Bikkelhard
spel rond de middencirkel dus.
Jurgens voor LDWS en Van
Ooyen voor Nieuwenhoorn za
gen hun namen genoteerd in
het boekje van Van der Togt,
die eenvoudig weigerde om
nog meer spelers daarin te doen
verdwijnen.
Toch kwam LDWS terug. Tien
minuten voor rust kwam een
mislukte pass van Piet Ouwe
hand (vervanger voor de we
gens familieomstandigheden
in Suriname verblijvende Pi
nas) fortuinlijk voor de voeten
van Richard Jurgens. Deze liet
een fabelachtige „inswinger"
los, hetgeen 1-1 betekende.
LDWS kreeg weer hoop, maar
deze werd door Nieuwenhoorn
in de tweede speelhelft reso
luut de grond ingeboord. Uit
een corner beukte laatste man
Martin Klomp de bal vanuit een
kluwen van spelers ineens ach
ter de verbouwereerde Stou
ten, (1-2).
LDWS ging vervolgens op jacht
naar de gelijkmaker, maar deed
dit te gretig zodat er achterin
grote gaten vielen. Vlak voor
tijd profiteerde Verboon hier
van. Zijn inzet deed Stouten
voor de derde maal de trieste
gang naar het net maken, (1-3).
JAAP VISSER
t Een situatie, zoals die wel vaker v<
nidden) tegenover een overmacht i
kwam in de wedstrijd LFC-Texas: een LFC-aanvaller,hier Koos Bekooy
i Texas-verdedigers
LEIDEN - Een typische ploeg, dat
Haagse Texas DHB. Een team
zonder echt getalenteerde
voetballers, noch verdedigend,
noch aanvallend ingesteld en er
lopen zware mensen in de voor
hoede die er niet bepaald naar
uitzien (qua postuur) ooit nog
eens grote triomfen te oogsten als
aanvaller. Daarom is het nog ty
pischer dat juist LFC, een jong en
beweeglijk elftal, zo'n beetje het
tegenovergestelde van Texas, al
tijd de grootste moeite heeft met
deze Hagenaars. Eerder in dit
seizoen werd er in Den Haag een
3-0 nederlaag geleden en gisteren
op de Boshuizerkade was het al
niet beter met 2-0 trok Texas aan
het langste eind.
Wel moet gesteld worden dat de
nederlaag, die de Leidenaars le
den, niet alleen door toedoen van
Texas tot stand kwam. Het ver
lies heeft LFC in eerste instantie
aan zichzelf te wijten, want LFC
had zijn dag bepaald niet. Men
mocht toch tenminste van LFC
verwachten, op jacht naar lijs
taanvoerder DHC, dat Texas on
der flinke druk gezet zou worden.
Dat gebeurde helemaal niet, be
halve dan in het eerste kwartier
van de wedstrijd.
In die periode kwam LFC tot een
venijnig afstandsschot van Ge-
rrie Nagtegeller en een kopbal
van Cock van Weerlee in het
zijnet. Het fysiek sterkere Texas
voetbalde zich na twintig minu
ten naar een 1-0 voorsprong. Fred
Prosman drong alleen door in de
LFC-verdediging, verspeelde de
bal, kreeg die terug van een
Leidse verdediger en tikte het le
der beheerst in de korte rech
terhoek langs Wim Visser.
Het spel van LFC werd door de te-
gengoal niet beter. Integendeel,
het sudderde voort op een laag'
pitje en niet onverdiend liepen de
Hagenaars voor rust nog uit naar
2-0. Zwarts kon, geheel vrijge
laten, op rechts rustig voorzetten
waarna het hoofd van Leen de
Graaf hoger reikte dan de handen
van Visser.
In de tweede helft bleef LFC teveel
in de breedte spelen en alleen
Zuma kreeg nog een aardige
kans, die hij evenwel miste.
Texas kwam verder niet in moei-
liikheden.
middag tegen Papendrecht
(uitslag 0-0) weer op onthul
lende wijze. Neem Reinier
Verkuylen bijvoorbeeld. Twin
tig minuten na het beginsignaal
leek hij zich op te maken voor
de finishing-touch van een
gave actie, die hem langs zijn
directe bewaker Wim ter Stege
had gebracht. Voor een gapend
doel behoefde hij slechts het
beslissende tikje te geven om
Roodenburg op voorsprong te
brengen. Verkuylen treuzelde
echter zolang, dat Papend-
recht-rechtsback Martin van
der Kooy als nog als reddende
engel voor zijn ploeg kon op
treden.
Die misser van de overigens goed
spelende Verkuylen typeerde
eigenlijk het onmachtige op
treden van alle Leidenaars.
Weliswaar creëerden de Ver-
steegh-pupillen zich vooral
voor rust de meest aantrek
kelijke mogelijkheden, maar
evenzovele malen werden die
kansen door gebrek aan
koelbloedigheid om zeep ge
holpen. Na drie minuten bij
voorbeeld knalde Peter Ciere
na een één-twee combinatie
met Richard Klein (later met
een hoofdblessure uitgevallen)
over het doel en Wouter Hol-
verda kwam een minuut
daarna te laat, toen Reinier
Verkuylen linksback Johan
Tinus had "gedold" en de ver
der onzichtbare linkerflank-
speler met een messcherpe
voorzet had bediend.
Die acties m die beginfase leken
de aantrekkelijke voorboden
van een Leidse monsterzege.
Immers, de wijze, waarop met
name Hans Tisseur in die pe
riode zijn voorhoede met splij
tende passes injecteerde, be
loofde veel goeds voor de rest
van het duel. Temeer, omdat de
Papendrecht-defensie regel
matig werd zoekgespeeld.
Naarmate echter het duel vor
derde werd die belofte door de
Leidenaars zelf ontkracht. Het
onvermogen van de Leidenaars
om een aanval af te ronden liep
als een rode draad door dit duel
heen. In feite zou kunnen wor
den volstaan met een dorre op
somming van (door Rooden
burg) gemiste kansen. Nadat
Ciere en Holverda zoals gezegd
al hadden gemist en Verkuylen
na een schot van Tisseur net
iets te laat kwam, toen de onze
kere Papendrecht-goalie Ge-
rrit Romijn de bal uit zijn han
den had laten vallen, onder
streepte de kleine aanvalsspits
de Leidse onmacht na 23 minu
ten in nog sterkere mate. On
macht, waar Roodenburg
trouwens ook na rust onder ge
bukt ging. Papendrecht-coach
de Keizer mocht dan later wel
verklaren dat zijn ploeg mede
de doelpunten had weten te
voorkomen, omdat zijn forma
tie van een 4-3-3 naar een 4-4-2
concept was overgeschakeld,
maar die uitleg moest worden
gezien als het goedpraten van
een oefenmeester, die te ver
heugd was over de ongedachte
0-0 deling, om na afloop nog
iets zinnigs te zeggen. Want ook
na rust had Roodenburg (De
Groot en Van Houten) goede
scoringsmogelijkheden laten
liggen. Papendrecht kon daar
door een winstpunt incasseren,
waarop het uit oogpunt van
prestatie nauwelijks recht had.
Het offensieve weerwerk van
de Papendrechters was in dit
treffen namelijk bedroevend
zwak geweest. Uitgerekend in
de slotfase trachtte de brigade
van De Keizer- via een of-
fensiefje de zege naar zich toe te
trekken. Verder dan een schot
van Papendrecht-libero
Schalk, dat voorlangs het doel
van Nievaart zeilde, leverde die
prestatie echter niet op. Wat te
recht was. Roodenburg had
zijn probleem zelf al duidelijk
genoeg onderstreept.
GERARD VAN PUTTEN
POELDIJK - Men kan er zeker na
het duel Verburch-Lugdunum
nauwelijks meer omheen. Lug
dunum speelde gistermiddag
namelijk zo ongeïnspireerd, zo
slecht, (er werd met 1-0 verloren)
dat de Leidenaars de benarde po
sitie op de ranglijst van de tweede
klasse A volledig verdienen.
Vorige week in de strijd tegen stad
genoot LDWS (1-0 verlies) wisten
de volgelingen van trainer Ruud
de Groot zich tenminste nog sco
ringskansen te creëren. Nu, in het
duel tegen Verburch, lukte de
Kikkers helemaal niets. Niet één
klein kansje werd er door de fan
tasieloos operende Lugdunum-
ploeg gevonden.
Toegegeven: het gemis in de front
linie van de vaak hardwerkende
Jaap Schildthuyzen en de bal-
vaardige Rinus van Es was
duidelijk merkbaar, hoewel
beide spelers toch ook vorige
week niet speelden. De vervan
gers, Jan Pijnakker en Henk
Brand, konden, hoewel hard
werkend, de Verburch-defensie
niet in moeilijkheden brengen.
Het middenrif van Lugdunum
(Sjardijn, De Roo en Pracht) kon
ook nauwelijks imponeren. Sjar-
dyn was wel veelvuldig aan de
bal, maar kon de gehele wedstrijd
niets zinnigs met het projectiel
verrichten. De Roo en Pracht
toonden alleen veel inzet. In aan
vallend opzicht schoten deze
lichtsgewichten echter duidelijk
tekort tegen de zich robuurst ver
zettende Verburch
defensie.
De achterhoede was nog het minst
slecht operende onderdeel van de
Leidse ploeg. Wim Oppelaar gaf
de altijd gevaarlijke Aad van Sta
veren geen kans terwijl de tan
dem Van Peilen-de Cler nuttig
werk verrichtte. Niettemin was
het toch een communica
tiestoornis in de Lugdunum-de-
fensie ("pak jij die bal of pak ik
'm") die Verburch in staat stelde
de enige treffer van deze wed
strijd te scoren. Het was Ver-
bruch aanvoerder Henk van Be
rge Henegouwen die in het méle
van spelers op slag van rust het
beslissende tikje langs de graai
ende handen van Wim Eradus
gaf.
Ach, in de tweede helft wilde Lug
dunum wel, maar de ploeg kon
geen vuist maken. Te gehaast
trokken de Leidenaars richting
Verburch doel. Bij voorbaat wa
ren die acties al tot mislukken
gedoemd, omdat de opbouw door
onzorgvuldig plaatsen al
vroegtijdig stokte. Daarop pro
beerden de Kikkers het maar van
afstand. Ook dat mislukte
Blauw Zwart in
de problemen
WASSENAAR - Het begint er voor
Blauw Zwart zo langzamerhand
donker uit te zien. Ook tegen
VIOS moesten de Wassenaarders
na een spannend duel het hoofd
buigen (0-1)
In dit treffen bleek opnieuw, dat
Blauw Zwart een man mist, die
een aanval koelbloedig kan af
ronden.
Vooral in de beginfase van dit duel
bleek dat. Na een minuut al kreeg
de jeugdige Ruud Timmer al een
uistekende kans, die hij echter,
alleen voor VIOS-goalie Ton
Beye, verprutste. Iets, dat later
ook Ren van de Ham die uit
ideale positie rakelings over
schoot, zou overkomen.
VIOS kreeg, naarmate de wedstrijd
vorderde, steeds meer greep op
het spel én ontpopte met name
Wouter Pronk zich tot een uitste
kende spelverdeler, die met
schitterende dieptepasses re
gelmatig de snelle Karei Waan-
ders inschakelde. Vooralsnog le
verde dit alles voor de Hagenaars
geen treffers op, omdat Waanders
en centrumspits Van Laar door
middenvelder Wim Tolido van
scoren werden afgehouden. Wat
Tolido trouwens later nog eens
zou doen, toen .Wim van Laar
(opnieuw) was doorgebroken.
Met een uit zeven man bestaande
defensie leek Blauw Zwart een
puntendeling binnen te halen.
Tien minuten voor tijd echter
verspeelde Martin Hoogeboom
de bal aan Wouter Pronk, waarna
de laatste Marijnissen bediende,
die keihard de beslissende 0-1
binnenknalde.
HILLEGOM - Het heeft er gister
middag even naar uitgezien dat
de laaggeplaatste derde klasser
Hillegom voor een verrassing zou
gaan zorgen in de bollenderby te
gen SC Lisse. De Hillegommers
hadden een poosje uitzicht op de
zege, nadat John van der Velde
voor 2-1 had gezorgd. Met inzet
van alle kracht kon Lisse echter
alsnog een puntendeling berei
ken: 2-2. Teylingen boekte kost
bare winst op HMSH (1-0) DO-
COS verloor bij Postduiven (2-1).
Wie alleen de eerste helft gezien
zou hebben, zou beide ploegen
krachtig hebben geadviseerd nog
eens enkele weken stevig te gaan
oefenen. Het grote offensief
waarmee SC Lisse van start ging
legde de Hillegommers wel
iswaar volledig lam, maar resul
teerde niet in de doelpuntenre-
gen die verwacht had mogen
worden. Weinig spectaculaire si
tuaties konden de Lissenaren in
hun sterke periode voor het doel
van Alfons de Wilde creëeren.
Laurens van der Voort kon de
score dan ook alleen openen
doordat de bal na zijn hoekschop
direct in het doel verdween. Veel
balverlies, en een groot aantal
overtredingen was het enige Hil-
legomse antwoord. Bovendien
durfde de ploeg niet in de aanval
te gaan, De tweede helft bood
plotseling een heel ander beeld.
Een bijzonder strijdvaardig Hil
legom scoorde met een snelle
start al in de 5de minuut de ge
lijkmaker. Toen de Lisser verde
diging even stond te "slapen"
tikte Ron de Jong uit vrije positie
in. (1-1). Het gaf beide teams
vleugels. John van der Velde
voor Hillegom, en Laurens van
der Voort voor Lisse waren her
haaldelijk gevaarlijk. Alleen van
der Velde trof echter doel na een
schitterende solo-actre (2-1).
Toen SC Lisse daarna voluit ging
spelen kwam echter al vlot het
niveau-verschil tussen de teams
om de hoek kijken, wat de Lisser
tegentreffer uiteindelijk recht
vaardigde. In de eindfase van
deze spannende strijd scoorde
Jack van Ruiten die gelijkmaker.
(2-2). Voor SC Lisse misschien
een magere prestatie, voor de
Hillegommers een onverwacht
goed, en verdiend resultaat.
POSTDUIVEN - DOCOS: 2- Een
veel sterker Docos was tegen de
Postduiven weer niet schotvaar
dig genoeg. Na een gelijkop-
gaande eerste helft had de Loos-
duinse ploeg al twee maal roos
getroffen. Enkele minuten voor
rust passeerde Ton van Kouteren
drie man in de Leidse achter
hoede en scoorde 1-0. Kort
daarop kreeg Postduiven een,
door Docos fel betwistte, straf
schop toegekend, die Anton La-
serom in de touwen kogelde. Na
rust gunde DOCOS de Postdui
ven geen centimeter speelruimte
meer. Ondanks het offensief
konden de Leidenaars echter
maar één maal tegenscoren. Jan
Smits redde uit de rebound, voor
Docos de eer.
TEYLINGEN - HMSH: l-01n het
treffen van twee bikkelhard
vechtende teams kwam Teylin
gen uiteindelijk als winnaar uit
de bus. Beide elftallen schiepen
zich vele kansen, maar konden
die niet benutten. Daardoor was
de stand by rust nog 0-0. Na de
pauze sloeg de balans door naar
de Teylingse kant. Nadat eerst
Rene van der Krogt de paal had
gevonden, was teamgenoot Aad
Witteman even later succesvol
ler. Met de linkervoet lanceerde
hy een vernietigende uithaal
waartegen de Hagenaars niets in
te brengen hadden. Teylingen gaf
de kostbare winst daarna niet
meer uit handen.
VOETBAL - Het Bondsbestuur
van de KNVB heeft mr Max Tri
pels kandidaat gesteld voor het
bestuur van de UEFA.
