Cor van der Hart niet al te fijntjes behandeld
VRIJ-UIT
AZ'67 test
speler en
doelman uit
Zuid Afrika
0 BBfBMTOB11E»!
MNSDAG 29 NOVEMBER 1977
SPORT
PAGINA 13
Door
Ruud Paauw
Ergernis
Cor van der Hart (49) kan uit de
WW stappen, nu AZ hem heeft
aangetrokken als opvolger van
de in zijn verwachtingen
teleurgestelde Jan Notermans.
Een heel plezierige zaak, want
Van der Hart mocht dan een
wat omstreden man met tal van
menselijke zwakheden zijn, hij
was in elk geval geen fan
tasieloze bla-bla-figuur zoals
er zovele in de dug-out zitten.
Wat mij alleen geërgerd heeft,
was de wijze waarop één der
gebroeders Molenaar dat
nieuws in Studio Sport wereld
kundig maakte. Hij had het
over een contract dat gepaard
was gegaan met een 'medische
ingreep'. Het was voor niet-in-
gewijden een soort raadseltje.
Alleen mensen die wisten dat
Van der Hart nou niet direct het
glas schuwt, moeten hebben
vermoed waarom het ging.
De Volkskrant schrijft daarover:
'Wat de kleine medische ingreep
aangaat, die wordt nog wel
eens toegepast om mensen die
aan de alcohol verslaafd zijn, te
genezen. Men brengt daartoe
tabletjes aan in de buikwand,
die langzaam in het bloed wor
den opgenomen en waarvan het
effect is dat de betrokkene erg
misselijk wordt wanneer hij
een slokje tot zich neemt. Het is
uiteraard ook mogelijk de ta
bletjes gewoon door de mond in
te nemen. Maar AZ heeft bij
Van der Hart kennelijk geen ri
sico willen nemen en hem ver
zocht zich medisch te laten be
handelen'.
Goed, ik kan er inkomen dat AZ
rrf.et zijn nieuwe trainer geen
moeilijkheden wil hebben die
ver buiten de voetballerij zelf
vallen. Dat Van der Hart en AZ
onderling een dergelijke in
greep overeenkomen, is dan ook
begrijpelijk. Maar waarom
moet Molenaar dat aspect voor
de tv uitkramen en waarom
moet de clubleiding dat zo no
dig in een communiqué zetten?
Als je de medische ingreep
openbaar maakt, kun je net zo
goed alles vertellen, want het is
duidelijk dat dan het achter
grondverhaal niet meer ver
borgen kan blijven.
Van der Hart zegt ingestemd te
hebben met het communique.
Hij had natuurlijk weinig keus,
terzijde gesteld als hij was. Het
moet zeer pijnlijk voor hem zijn
zo openlijk een etiket opgespeld
te krijgen. Ook al heeft hij het
aan zichzelf te wijten. Wat tact
en discretie betreft begint in
Alkmaar bepaald niet de vic
torie.
Wie van de drie
Ik was vrijdagavond van plan
geweest de afscheidsreceptie
van Roodenburg-voorzitter
Henk Uiterdijk te bezoeken,
maar er kwam wat tussen en
daarom moest ik van dat voor
nemen afzien. Nou was ik daar
toch al met weinig vreugde
heengegaan, want ik vond het
maar niets dat zo'n hoogst be
kwame bestuurder als Uiter
dijk wilde opstappen. Maar ja,
wie luistert er naar mij? Uiter
dijk zeker niet.
Achteraf heb ik ook helemaal geen
spijt dat ik niet gegaan ben.
Want wat lees ik in het receptie-
verslag? Uiterdijk zal als gas
theer bij Roodenburg blijven
optreden. En hij neemt of krijgt
zitting in de bouwcommissie.
Daaruit spreekt toch wel de niet
weg te krijgen belangstelling
die hij voor zijn club heeft. Ge
glimlacht heb ik even toen ik
vernam dat Uiterdijk tot ere
voorzitter is benoemd. Dat be
tekent gewoon dat er niets ver
andert.
Want wat hebben we nu bij Rood
enburg? Een voorzitter interne
zaken: Nico Vogelenzang. Een
voorzitter externe zaken: Jan
van Wezel. En een erevoorzitter:
Henk Uiterdijk.
Wat denkt u dat er gebeurt als
iemand straks roept: wil de
échte voorzitter van Rooden
burg opstaan? Nou dan.
Excelsior
Zaterdagavond naar de jubi
leumuitvoering van de heren-
gymnastiekvereniging Ex
celsior geweest. Ik heb een teer
plekkie in mijn hart voor die
club, omdat-ie overeind wordt
Klaas Molenaar: wat tact en
discretie betreft begint de victorie
niet in Alkmaar.
gehouden door een stel mooie
bezetenenZonder de Pommers,
de Pannekoeken, Sievallen,
Van der Hoevens e.a was Ex
celsior vermoedelijk al lang ter
ziele geweest. Want het jongens-
en herenturnen is de laatste 15
jaar naar steeds grauwere
diepte afgezakt. Een landelijke
tendens. Van de specifieke he-
renturnclubs in Nederland zijn
er nog maar vier over.
Ik had graag in wat bevlogener
termen over de uitvoering ge
schreven dan ik gisteren deed,
maar dat kon echt niet. De in
houd van het gebodene liet dat
niet toe. Ik vermoed dat de oor
zaak van het matige peil was
dat de spanning in de club wat
al te hoog was opgelopen.
Excelsior heeft in zijn jubi
leumjaar tal van activiteiten
ontwikkeld en dan komt er een
moment dat de energie is opge
brand. Tekenend in dit ver
band was wat een Excelsior-
functionaris mij zaterdagmid
dag zei: 'Het is goed dat het na
vanavond is afgelopen, want
het aantal mensen van ons dat
thuis ruzie met zijn vrouw
heeft, is tot grote hoogte opgelo
pen. En ze proberen het alle
maal weg te douwen. De één
roept nog harder dan de ander:
wat ik doe is niet zoveel, je moet
naar hém kijken, die is nooit
een avond thuis'.
Vastbijtertjes.
Ik voel wel met die Excelsior
vrouwen mee, hoor. Want ik
weet uit (geringe) ervaring dat
degenen die zich bestuurlijk
met de gymnastiek bezighou
den vastbijtertjes zijn.
Mijn vrouw is lid van het
bestuur van Nieuw Brunhilde.
Om de wat magere clubkas te
spekken, besloot die vereniging
enige tijd terug een bazar an
nex rommelmarkt te houden.
Dus zetten de dames zich aan
het maken van allerlei aan
trekkelijke dingetjes. Mijn
vrouw ontwierp mini-wiegjes,
ter grootte van een vuist. Elk
vrij momentje ging daar in zit
ten .Na een aantal weken kon ik
geen wieg meer zien. Daarna
werd een reeks volslagen
naakte poppen van de vrouwe
lijke kunne het huis binnenge
dragen. Die dienden te worden
aangekleed. De fraaiste jurken
werden er ontworpen. Af en toe
werd mij gevraagd wat ik er
van vond. En dan riep ik maar:
'Enig'.
Ik heb in die tijd ook wel eens pes
terig gezegd: 'Het gaat hele
maal niet om die bazar, dat is
alleen maar een voorwendsel
om lekker met poppen te spelen
Naarmate de dag van de bazar
naderde kwam de gang steeds
voller met ongeregeld goed te
staan. Ik bezag het allemaal
met de ogen van een buiten spel
geplaatste particulier. Zo zal
het ook de mannen van de an
dere bestuursleden zijn ver
gaan. Nou stemde dit alles nog
wel tot vrolijkheid, maar als het
langer duurt ga je natuurlijk
roepen, zoals die Excelsior-
vrouwen,of er nog wel eens aan
wat anders wordt gedacht.
Binding
De ellende is dat zonder die
voortdurend in de weer zijnde
getrouwen al die gymclubs in
elkaar zouden duvelen. Want
de binding van de leden in deze
tak van sport is (vooral de
laatste jaren) zeer geringIn te
genstelling tot bijv. voetbal
clubs hebben gymnastiekver
enigingen geen clubhuis, geen
kantine waar je elkaar treft. Je
draait je les in een niet al te ge
zellig gymlokaal van een school
en je gaat daarna meteen naar
huis.
Nu is dat een bezwaar dat de
gymnastieksport altijd heeft
aangekleefd. Maar vroeger
troffen de leden elkaar in elk
geval jaarlijks op de uitvoe
ring: hef, resultaat van vele
maanden gezamenlijke blok
ken op één programma. Maar
van één keer per jaar werd het
één keer per twee jaar en nu is
het, op zijn hoogst, één keer per
vijfjaar dat een vereniging met
een uitvoering komt. Hoe lang
hebben we al niets meer gezien
van Brunhilde, Concordia en
DOS? De uitvoering is bezig te
verdwijnen. Spreek je met
leiders of clubbestuurders dan
geven zeals reden op: de n ieuwe
generatie leiders en leidsters
voelt er niet veel meer voor; je
krijgt de jongens en meisjes er
niet toe om maanden aan een
oefening te werken; De Stads
gehoorzaal is veel te duur en de
goedkopere Vijf-Meihal is er
toch eigenlijk niet zo geschikt
Zelf heb ik voortdurend beweerd
dat de gymnastiekverenigin
gen te gemakzuchtig zijn ge
weest, veel te lang het oude pa
troon van de uitvoering hebben
aangehouden. Er is veel te
weinig geëxperimenteerd. Het
kan zijn dat ik dat verkeerd zie.
Misschien is het nuttig de uitvoe
ring een langzame dood te laten
sterven. Maar.wat komt er
voor in de plaats? Als dat niets
is (en zo staat het er op dit mo
ment voor) dan kun je je afvra
gen wat dat woord 'vereniging'
in de gymnastiek nu eigenlijk
nog te betekenen heeft. Over
vele schoollokalen verdeeld,
zullen vele ploegjes jongens en
meisjes hun sport bedrijven en
slechts heel zelden zullen de le
den elkaar ontmoeten. Het is
geen aanlokkelijk toekomst
beeld.
ALKMAAR - AZ is gisteren be
gonnen met het testen van
twee voetballers, afkomstig
uit Zuid-Afrika. Het zijn
doelman Gery Bailey en
linksbuiten David Huson, die
beiden de Engelse nationali
teit bezitten.
"Een keeper", zei manager
Hans Kraay, "hebben we op
dit moment eigenlijk niet no
dig. Een goede linksbuiten
misschien wel. Bailey heeft,
dat kun je meteen zien, ge
weldige reflexen. Huson zul
len wij mogelijk, wanneer hij
goed genoeg blijkt
woensdagavond in de vriend
schappelijke wedstrijd bij FC
Groningen opstellen".
Volgens Kraay past een zuini
ger beleid op de transfer
markt precies in de plannen
voor de toekomst voor de
club. "Wij zullen ons meer en
meer op jonge spelers gaan
richten.
Wij willen verjongen. Dat wij
proberen Cruijff voor het vol
gende seizoen voor zeventien
thuiswedstrijden te con
tracteren is daarmee niet in
strijd en bovendien in over
eenstemming met een ander
deel van onze filosofie, wij
vinden namelijk dat je het
publiek wat moet bieden. Dat
hebben wij twee jaar geleden
ook met Van Hanegem ge
daan. Met dergelijke
voetballers in de ploeg, kun je
het de onervaren jonge spe
lers bovendien alleen maar
gemakkelijker maken."
DEN HAAG - Rien de Roon is er
in de nacht van maandag op
dinsdag op de Haagse kun
stijsbaan "De Uithof' niet in ge
slaagd het werelduurrecord
schaatsen te verbeteren. De
Roon, legde in één uur schaatsen
36 kilometer en 67,87 meter af.
Het record staat met 36 kilometer
en 971 meter sedert 23 februari
1976 op naam van Jan-Roelof
Kruithof.
ALKMAAR - De zure appel is doorgebeten. AZ'67 blikt
weer optimistisch naar de toekomst na de tumultueuse
Notermans-nasleep en Cor van der Hart is stralend van
energie aan het trainerskarwei begonnen na een periode
vol sociale problemen. Gisteren ging de appel definitief
doormidden. Nog eenmaal moest Van der Hart verklaren
hoe hij alles ervaren had en kon Kraay al vast roepen, dat
hij zijn trainingspak dat hij in de overbruggingsperiode
weer had moeten aantrekken zou verbranden.
Bij nader inzien deed hij dat toch
maar niet, maar alles beduidt wel,
dat de rust in de Alkmaarse Hout
is weergekeerd. Alles is weer op
orde. Voetbai en voetballer vor
men weer het hoofdonderwerp;
de manager is weer manager en
op het veld schuren nu de aanwij
zingen van Cor van der Hart de
winterlucht.
Een dag nog hadden Notermans en
Van der Hart alles met elkaar te
maken, zij het los van elkaar.
AZ'67 kon zich dit seizoen geen
tweede trainersaffaire meer per
mitteren. Niet tegenover de spe
lers, niet tegenover het publiek
en niet tegenover de betrokke
nen. Cor van der Hart wilde dol
graag aan het werk, maar met de
"oude" Cor zou de club onher
roepelijk zich opnieuw in de vin
gers snijden.
AZ was en is overtuigd van de grote
kwaliteiten van Cor van der Hart,
maar voor een verbintenis moest
een "nieuwe" Van der Hart wor
den gecreeerd. Daarom ook
stond de leiding van AZ voor het
dilemma, dat de vernieuwing be
kend moest worden gemaakt,
maar dat zoiets tegelijkertijd ui-
j terst pijnlijk zou zijn voor Van
der Hart.
Hij, ruwe bolster blanke pit, nam
die pijnlijke zelfreiniging geheel
op zijn schouders. "Iedereen
wist, dat ik wel een glaasje dronk,
dus moet ook iedereen weten, dat
ik daar nu mee ben opgehouden.
Dit is een nieuw begin en geen
laatste kans".
Schokkend
De herborene had best beseft, dat
op veel mensen de mededelin
gen, die AZ in de bekendmaking
van zijn aanstelling stopte,
schokkend waren overgekomen.
"Voor mensen, die me niet ken
nen, zal het vrij hard hebben ge
klonken. Mensen die het wisten,
hebben het wel begrepen. En ach,
het is zo weer vergeten; zeker als
we wat goede resultaten behalen.
Ik heb het bewijs willen leveren,
dat ik van goede wil ben. Ik wilde
dolgraag weer aan het werk, ik
weet nu wat het is om een half
jaar niks te doen. Maar ik ben te
pretentieus geweest. Ik dacht dat
ze wel bij me zouden komen. Bij
iedere club, die een trainer zocht,
werd ik genoemd. Maar ik zelf
hoorde nooit wat.
Mijn slechte reputatie heeft me
toch in de weg gezeten. Ik heb
altijd overal mijn werk naar be
horen gedaan, maar toch schijnt
zoiets je te achtervolgen. Als ik
drie pilsjes nam, waren het er in
de verhalen de volgende dag
■MnflBHBBHAnM
Doel voorhij
Met belangstelling heb ik vorige
week de reacties van de heren
Verstraaten en Van de Berg, be
stuursleden van Lugdunum, ge
lezen met betrekking tot het be
talen van spelers.
Elk jaar valt er te constateren, dat er
in de periode van de overschrij
vingen spelers worden aange
trokken ter meerdere glorie van
het elftal. Amateurbepalingen
gelden dan niet meer. Ten koste
van alles moeten zij worden in
gelijfd om hun ploeg zo hoog mo
gelijk te laten eindigen. Ik ben
van mening dat je met zulke
praktijken het doel, het beoefe
nen van de voetbalsport in een zo,
gezond mogelijke vereniging,
voorbijschiet.
Als de bestuurders van Lugdunum
willen meewerken om in de
voetbalsport de zaken weer ge
zond te maken moeten zij niet als
een kat om de hete brij lopen en
bang zijn om een beslissing te
A. de Bolster
Huizingastraat 1
Leiden
twintig. Maar nu sta ik door die
ingreep een jaar droog".
Zwaar
AZ'67 heeft zware voorwaarden ge
steld; ook op verzoek van Van der
Hart. In zijn contract heeft hij
precies de uren laten vermelden,
waarop hij bij AZ aanwezig dient
te zijn en de eerste de beste uit
spatting staat gelijk aan ontslag.
"Ik heb daar bewust voor geko
zen. Ik heb hier vier jaar geleden
geweldig kunnen werken en ik
wil de mensen, die deze sfeer
schiepen niet teleurstellen. De
Molenaars zijn niet alleen mijn
bazen, het zijn ook mijn vrienden.
Ik ben blij met deze kans. Ik zal
hem met beide handen aari-
gnjpen".
Trillende handen nog gisteren. Cor
van der Hart was nerveus, maar'
dat kon ook niet anders bij een
man wiens feilen zo publiek wa
ren geworden.
Hans Kraay: "Ethici zullen wel be
denkingen hebben tegen de me
thode, waarop wij Van der Harts
benoeming bekend moesten ma
ken. Het kon echter niet anders,
want vaagheid had alleen maar
nieuwe affaires opgeroepen. Nu
is het iedereen duidelijk en mor
gen is het allemaal over. Dan
kunnen wij rustig aan het werk
gaan na een heel moeilijke pe
riode, zowel op het veld als ér
omheen. Het waren zware tijden,
maar de lucht is nu weer opge
klaard.
Wat deze groep spelers nodig heeft,
is een trainer, die een goede
ALKMAAR - Cor van der Hart is
als speler en trainer geen zwer
ver geweest. In 27 jaar actief
voetbal had hij slechts drie
clubs, in 12 jaar trainerschap
vier en in beide hoedanigheid
kwam hij met de KNVB en het
Nederlands elftal in contact.
Van der Hart speelde elf jaar bij
Ajax, vier jaar bij Lille in
Frankrijk en twaalf jaar bij For-
tuna '54. Hij speelde 44 inter
lands. Als 38-jarige stopte hij als
actief speler en werd trainer bij
achtereenvolgens Holland
Sport (vijf jaar), AZ (twee jaar),
de KNVB (een jaar), Standard
Luik (twee jaar). Fortuna SC
(een jaar) en weer AZ.
voetballer is geweest. We konden
zeker gezien de affaire-Noter-
mans niet zo maar iemand ne
men. Het moest een man zijn met
voetbalinstinct. Dat is Cor van
der Hart natuurlijk helemaal. Nu
alle andere problemen opgelost
zijn kunnen we rustig de techni
sche zaken aan Cor overlaten. Hij
heeft alle bevoegdheden ten aan
zien van training, taktiek en op
stelling".
Positie
Bij de benoeming van Van der Hart
is de AZ-leiding niet over een
nacht ijs gegaan. Vier spelers
hadden nog Qnder hem getraind:
Theo Vonk, Kees Kist, Kristen
lUygaard en Gerrit Vooys. Hun
advies was unaniem positief.
Kees Kist liet gisteren merken
duidelijk blij te zijn met de terug
keer van Van der Hart "Ik sta
héél erg positief tegenover hem.
Hij is een vakman als trainer".
Kristen Nygaard was wat terug
houdender in zijn oordeel nu Van
der Hart definitief was aange
steld: "In vijf jaar ben ik veran
derd, AZ ook en Van der Hart
waarschijnlijk net zo goed. Het
zou niet juist zijn om nu al een
standpunt in te nemen".
Cor van der Hart is veranderd. Na
zijn vertrek bij AZ'67 kon hij in
dienst van de KNVB veel inter
nationale ervaring opdoen: zeker
tijdens het wereldkampioen
schap toep hij voor Rinus Mi-
chels de tegenstanders be-
spionneerde. Alleen West-
Duitsland zag hij niet aan het
werk.... Ook in zijn periode bij
Standard Luik zat hij veel in het
internationale voetbalwerk.
"Dat heeft toch mijn blik verruimd.
Ik heb in die tussentijd veel ge
leerd, waarvan AZ ook gebruik
zou kunnen maken als we weer
een plaatsje in het internationale
voetbal veroveren. Daar wil ik
graag aan meehelpen. Ik wil de
mensen die dit allemaal op
bouwden in Alkmaar niet teleur
stellen en in het komende half
jaar zal ik bewijzen er keihard
voor te willen werken. Daarna
zien we wel weer verder.
Ik begrijp best, dat AZ in deze pe
riode de kat uit de boom kijken.
Deze goede organisatie kan het
niet hebben dat de werknemers
de zaak schade berokkenen. Aan
mij zal het niet liggen".
Kees Kist r) was duidelijk blij met de terugkeer van Van der Hart: "lk sta heel erg positief tegenover hem. H ij is
een vakman als trainer".
