3 AZC-droom spat uiteen,maar 9''we hebben wel veel geleerd" Mij zien ze niet voor vol aan, misschien mijn advocaat wèl "Waterpolo vermoord" met plaatsing Jeu de Boules met olijven in een hotelhal MAANDAG 21 NOVEMBER 1977 SPORT SPORT SPORT SPORT SPORT SPORT SPORT HANS VAN HELDEN (GLORIEUS WINNAAR IN DEVENTER) OVERWEEGT KORT GEDING TEGEN SCHAATSBOND NI 'VR°oreV DEVENTER - Als de voortekenen niet bedriegen staat er opnieuw een roerig schaatsseizoen voor de deur. Wat te denken van het feit dat Hans van Helden - glorieus eerste in het individuele klas sement van de IJssel Cup - overweegt een kort geding tegen de KNSB aan te spannen. Van Helden: "Mij zien ze bij de bond niet voor vol aan, misschien dat ze mijn advocaat wel serieus nemen. Die moet maar eens voor me uitzoeken op welke manier ik in staat kan worden gesteld al die wedstrijden te rijden waar ik zin in heb en die ik nodig heb om in topvorm te komen". De verdeeldheid is nu al troef bij de ijsbloemen van onze bij de gratie van de gemeentelijke energiebe drijven bestaande sehaatsnatie. Neem de medische verzorging. Van Helden en kernploeglid Piet Kleine houden het op dokter Lap, kernploegleden Vriend en Derk- sen bezoeken de omstreden wielerfanaat Geert Simons, en die ontwikkeling moet ploegarts Hans van Eist toch minstens een doorn in het oog zijn. De Kaas unie sponsort natuurlijk de kernploeg, maar twijfelt duide lijk aan het aldaar gebundelde talent en bezorgde de verbannen kroonprins Hans van Helden voor alle zekerheid ook nog naar een privé-contractje. De schaatstrainers in Nederland tenslotte hebben weinig op met de keuze van Tjaart Kloosterboer als de verantwoordelijke man bij de Oranje-equipe en demon streerden dat in Deventer via het dragen van een rouwband. Kloosterboer, een wat vroeg oude jongeman gehuld in een iets te krap schaatsjack vond het on kies, vroeg zich af wie er overle den was, zei begrip te hebben voor de grieven van de trainers maar de wijze waarop dat geuit werd te verfoeien. Niet eenvoudig Voor alle duidelijkheid CIOS-in- structeur Tjaart Kloosterboer heeft het inderdaad niet een voudig. De krachttraining die hij heeft ingevoerd zal vermoedelijk op zijn vroegst volgend seizoen pas vruchten kunnen afwerpen en wat dat betreft is het gesnoef van Van Helden dat hij zuiver op techniek eerste werd in de IJssel Cup en dat alleen de techniek za ligmakend is natuurlijk prema tuur. Kloosterboer verdient hier het voordeel van de twijfel. Maar hij is het toch zelf die zich door zijn halstarrigheid ten opzichte van het fenomeen Van Helden in een precaire positie heeft gema noeuvreerd. Van Helden wilde geen krachttraining, weg met Van Helden. Een martelaar werd geboren en dat had voorkomen kunnen worden als de uiterst rechtlijnig denkende Klooster boer wat plooibaarder was ge weest en gezegd had: okay Hans, jij dan maar niet, dan zul je zelf wel merken dat het schip vroeg of laat strandt. Van Helden mag, nu hij geen lid meer is van de kernploeg, geen districtswedstrijden meer rijden terwijl de pupillen van Klooster boer wel overal als gastrijders mogen optreden. Hoe makkelijk zou het voor Kloosterboer zijn om de diverse districten te ver zoeken ook Van Helden te laten meedoen. Hij weigert dat: ben je gek, dan is het hek van de dam, dan kan je voor iedereen wel een uitzondering gaan maken. Een denkfout, want Van Helden is niet iedereen, hij is, wat voor be zwaren er ook aan deze bizarre schaatsclown mogen kleven, momenteel nog de beste schaat senrijder van Nederland, een in dividualist pur sang ook. Waar mee het. inderdaad niet makke lijk werken is en dat had nu juist een uitdaging voor Kloosterboer moeten zijn. Breuk Maar de breuk tussen beide heren was onvermijdelijk omdat de ka rakters botsten en het gevoel voor humor bij Kloosterboer to taal ontbreekt. Hij demon streerde dat in Deventer waar hem terloops gevraagd werd of het waar was dat hij wel eens een tourtocht had gereden en toen na twintig kilometer had moeten opgeven. Kloosterboer opver end: geen sprake van, wie zegt dat, wie verspreidt die leugens, althans woorden van gelijke strekking, want van opwinding viel hij even terug op zijn Friese idioom. Geen wonder dat hij Van Helden aan het begin van het seizoen een keer uit zijn wagen zette toen ze samen op weg waren naar een trainingskamp en onze held hem meedeelde dat hij weinig zag in een leider die zelf het beentje over in de hoeken amper beheerste. Als je niet op houdt, ga je maar lopen, vond Kloosterboer. Akkoord sprak Van Helden, en hij stapte uit. Zijnde echter een bekende Ne derlander had hij in een mum van tijd een lift. Van een uitstekende chauffeur, want wie schetste de verbazing van Kloosterboer toen hij in het trainingskamp ar riveerde en Van Helden daar al achter de dampende koffie aan trof. Kloosterboer had in Deventer he laas niet de grandeur outcast Van Helden alle eer te gunnen toen deze met de gehavende kern ploeg - ónder andere Piet Kleine ontbrak - de ijsvloer aanveegde, veerde als door een adder gebe ten op toen hem gevraagd werd hoe hard Hans wel gegaan zou zijn als hij wel aan de krachttrai ningen had meegedaan. Meende dat Van Helden stiekum heus wel zelf aan krachttraining had ge daan, een insinuatie die de nieuwe, smakelijke vriendin van Van Helden resoluut weerlegde: "Hij tilde haar nog geen eens op, om zijn rug te sparen", zei ze. Door Pim Stoel Gortig Kloosterboer jammerde nog dat Van Helden op die 1500 meter het beste ijs getroffen had, maar dat werd schaatscoach Egbert van 't Oever toch te gortig. Niets beter ijs, sprak deze ferm. Hans heeft gewoon geweldig gereden. Natuurlijk was het voor Klooster boer sneu dat zijn ster in op komst, de twintigjarige Fries Hilke van der Duim op de 500 me ter tegen het ijs kletterde. "Jam mer. jammer, jammer", aldus de krachttrainer. "Wat erg voor zo'n jongen, geloof me, ik voelde het zelf toen hij viel. En hij was net zo verschrikkelijk hard van start .De Nederlandse trainers zijn bekwaam, de KNSB ziet ze nog niet staan". Om dat te veranderen hadden die oefenmeesters protestborden met die tekst opgesierd. gegaan, sneller dan alle anderen, hij zou een supertijd hebben ge reden als hij niet gevallen was". Maar ja. misschien was het een wel het gevolg van het andere. Als au tocoureur James Hunt besluit nu eens eerder dan alle anderen de tarzanbocht op Zandvoort in te razen en hij vliegt er vervolgens uit, dan kan hij er zich ook moei lijk op beroepen dat hij op het rechte eind toch maar een stuk sneller was geweest dan de con currentie. Van der Duim herstelde zich goed op de 1500 meter met 2.07.61, maar moest de Utrechter Frits Schaley (2.06.58) en Hans van Helden (2.04.02) toch ruim voor laten gaan. Kernploegleden Vriend en Derksen bleven met 2.11.97 en 2.08.15 ver achter bij dit geweld. Bemoedigend was het optreden van Jong Oranje-rijder Wim Voorneveld die met 41.10 (500 meter) en 2.08.98 (1500 meter) de derde plaats achter Van Hel den van Schaley in het eindklas sement claimde. Van Helden kraaide, het viel te verwachten, uitvoerig victorie. Dacht dat alle rumoer rond zijn persoontje nog eerder negatief op de kernploegleden had gewerkt dan op hemzelf. Sprak groot moedig de hoop uit dat alle ge krakeel nu snel een einde zou vinden, dat er van nu af aan ge Alphense ploeg nog te onvolwassen voor Europa Cup avontuur SYRACUSE-AZC is bruusk uit de Europa Cupdroom ontwaakt. Na de 8-3 nederlaag tegen Vasas Boedapest waren de Alphense Waterpoloërs zater dag al voor de finaleronde geëlimineerd en de confrontatie van gistermid dag tegen CSKA Moskou (uitslag 6-9 in het voordeel van de Russische ploeg) was alleen voor de Sowjets nog van belang. CSKA kwalificeerde zich door die overwinning voor de finaleronde, die over drie weken zal worden gehouden. Een voorbeeld, dat door Canottieri, dat zaterdag nog met 3-6 van CSKA had verloren (periodestanden 0-0; 1-2; 2-4 en 0-0), werd gevolgd. De Italianen zegevierden met 5-4 over Vasas Boedapest, maar aan die zege kleefde een penetrant luchtje. De uitschakeling van AZC 'was zonder meer terecht, want te duidelijk was tijdens dit toernooi te zichtbaar geworden, dat de Al phense club aan een evenement van dergelijk formaat eigenlijk nog niet toe was. Zowel in spor tief als (vooral) in bestuurlijk op zicht - het laatste gold met name buiten het zwemstadion - presen teerde AZC zich in deze halve fi naleronde van dit Europa Cup toernooi als een (nog?) onvolwas- Door Gerard van Putten op Sicilië voor het LD/AD sen formatie. Onvolwassenheid, die trouwens ook de Siciliaanse organisatie kenmerkte. Oud- voetbalscheidsrechter Lo Bello, tegenwoordig Siciliaans par lementslid. mocht dan wel uiterst hautain rondstappen, zijn ho ningzoete glimlachjes naar of-' ficials en pers konden de kapitale blunders op organisatorisch ge bied, waar hij verantwoordelijk voor was, niet verhelen. Alle reerst was er voor de pers geen programma, of iets wat daar zelfs maar op leek, beschikbaar. Mijn verzoek om informatie werd met een vriendelijk schouderophalen afgedaan en er ontbrak ook een deugdelijke tijdswaarneming. Een scorebord bleek in Syracuse eveneens een onbekend begrip, terwijl de 35 secondenregel (na die periode moet een aanval met een doelpoging zijn besloten) op geen enkele wijze werd aangege ven. De wanorganisatie werd tenslotte nog gecompleteerd door het feit, dat geen enkele wedstrijd tijdens dit toernooi op tijd werd aangevangen. Niette min bleek achteraf dat Lo Bello 'zijn zaakjes' uitstekend geregeld had. Want de wijze, waarop de Duitse arbiter Polmann tijdens het beslissende kwalificatieduel tussen Canottieri Napels en Va sas Boedapest op valse toon hoogte floot, was op zijn zachts gezegd merkwaardig te noemen. Vooral in het eerste part van dit treffen verkeerde de Duitser op vallend vaak in dromenland. Toen namelijk weigerde hij een viermeterworp uit te delen aan de Hongaarse sterspeler Farago in een situatie, die daar om schreeuwde. Marco Pizone sjorde dermate hardhandig aan de langharige Hongaar, dat die beslissing de enig logische leek. Polmann weigerde echter. De toekijkende AZC-coach George Geurtsen wond zich danig over deze onrechtvaardigheid op. 'Hier is het waterpolo vermoord', riep de Arnhemmer Tamas Fa rago later toe. De Hongaar de monstreerde echter een gewel dige zelfbeheersing en ant woordde: 'ach, ik heb hier geen problemen mee'. Dit laatste te kende echter in ander opzicht de klasse van Farago. Hij, de ziel van de Hongaarse ploeg die met zijn knalharde afstandschoten een nachtmerrie voor elke defensie was, liet na afloop geen spoortje van verontwaardiging over het 'Grote Onrecht' van dit toernooi blijken. Want één ding was giste ren wel duidelijk. Polmann en niemand anders heeft, zulks tot zichbaar genoegen van Lo Bello (hij wil ook de eindronde naar Si cilië -Palermo- halen), de kwali ficatie van Vasas in de weg ge staan. Niets was de Duitsers, daarvoor een toonbeeld van ze kerheid, in dit treffen te dol. Zo schonk hij bij een 2-2 stand twee vier-meterworpen aan de Italia nen. Toen echter zegevierde het recht nog, want de Hongaarse doelman Janos Darido wist de in zetten van Vincenzo d'Angelo en Marco Pizone nog te stoppen. Maar toen Paolo De Crescenzo vlak voor tijd de winnende 5-4 binnen mocht schieten, was ook Darido machteloos (periodes- tande 0-1: 1-1; 1-0 en 3-2). Eerder op de middag had CSKA zich moeiteloos voor de finale ronde gekwalifiseerd. Reeds na twee perioden keek AZC door treffers van Romanshuk (2x), Rudakov (2x), Frolov, Kabanov, Fedotov en Akimov -Gijze Stro- boer had daar slechts één streffer tegenover weten te stellen- tegen een 1-8 achterstand aan. AZC mocht van de Russen in de derde periode toen wat terugdoen via Wim Keman, Eric Noordegraaf (man meer) en Wim Keman, die in het begin van het vierde kwart voor 4-8 zorgde. Het zeven inter nationals tellende CSKA 'kwam via Gargonov, die profiteerde van een misverstand tussen Buunk en Keman tot 4-9, waarna de strijd met treffers van Gijze Stro- boer en Ruud de Heij (na fraai voorbereidend werk van de uit blinkende Noordegraaf) werd besloten (6-9). Periodenstanden: 1—5;0—3;2—0 en 3-1. In dit laatste duel was, evenals in de duels tegen Canottieri en Vasas trouwens, het zwakke punt van AZC opnieuw aan het licht ge komen. Te dikwijls werd in dit toernooi te laat of helemaal niet ingegrepen, waarna de vijande lijke aanval dreigend doorkwam. Wim Keman later: 'Juist dan verloren wij het hoofd. Maakten we fouten, die onmiddelijk wer den afgestraft. Vooral Vasas werd zaterdagmiddag door die defen sieve blunders in de kaart ge speeld, nadat de Alphenaren dit treffen overigens goed waren be gonnen. Weliswaar had Farago met een afstandsschot de score geopend, maar Eric Noordegraaf scoorde kort hierop de gelijk- schaatst diende te worden. Een balans opmaken na zo'n eerste schaatsontmoeting - het publiek werd gevormd door verslag gevers, schaatscoaches, rijders met aanhang - is natuurlijk niet mogelijk. Daarvoor is het seizoen nog wat te jong. Bij de kernploeg ontbraken Piet Kleine (gewei gerd omdat hij niet aan zijn dis trictsverplichtingen had vol daan), Jan Boere en Yep Kramer. Wel compleet was de damesploeg van Ab Krook. Tegen vielen de prestaties van Sijtje van der Lende en Klaske Meijer die met restverschijnselen van een hard nekkige griep kampten, hoewel vooral de stoere Friezin Van der Lende zich daarachter niet wilde verschuilen. Als je moet rijden moet je gewoon hard gaan, vond ze. En ook Ab Krook dacht dat zijn Sijtje in staat moet zijn haar prestaties van het vorige seizoen minstens te evenaren dit jaar. De sterkste was Joke van Rijssel die een uitstekende vorm eta leerde door de 1500 meter te win nen in de snelle tijd van 2.20.86 (het weer was bar en boos) en tweede achter Haitske Pijlman werd op de 500 meter (45.78 tegen 44.85). Achter dit tweetal nestelde Sofie Westenbroek zich als derde in het eindklassement, in een op zienbarende verrichting, ook al omdat het volgens traditie men taal sterke meisje afgelopen zo mer drie maanden ziek was ge weest. Ze is vast besloten zich evenals vorig jaar tussen de kernploegleden te rijden, maar de KNSB zal traditiegetrouw vermoedelijk wel even vastbeslo ten zijn haar dan op de valreep alsnog te weren uit de ploeg die straks naar de wereldkampioen schappen in Helsinki mag gaan... Ton Oudshoorn tiende plaats DEVENTER - Ton Oudshoorn uit Rijpwetering heeft zich niet kun nen mengen in de strijd om de ereplaatsen tijdens de wed strijden om de IJsselcup. Oudshoorn werd zestiende op de 500 meter in een tijd van 42.03 en maakte de 1500 meter af in een tijd van 2.09.32 Hij werd daarmee tiende in het eindklassement. Gisteravond verloor Oudshoorn op de Haagse Uithof in een recht streeks 5000 meter duel van Piet Kleine, die een tijd maakte van 7.53.28 Oudshoorn kwam tot 7.57.82. Hij werd daarmee vijfde, voor zijn plaatsgenoot Jan Boere (8.00.32) De wedstrijd in Den Haag werd gewonnen door Rien de Roon in 7.42.33. maker, nadat eerder De Heij, Buunk en Keman kansen hadden laten liggen. Te laat ingrijpen van de Noordegraaf stelde Gajdassi echter in staat om 1-2 te scoren en Farago zorgde in de tweede pe riode met een stuiterbal zelfs voor 1-3. Frank v.d. Akker bracht AZC met een fraai lobje op 3-2 terug. Met één man meer liep Va sas daarna via topschutter Buda- vari naar 4-2 uit, maar AZC bleef via Noordegraaf (man meer) tot en met het begin van de derde periode met de Hongaren gelijke tred houden (4-3). Nadat Frank v.d. Akker echter een glaszuivere treffer door de Engelse arbiter Newbold zag afgekeurd, klapte AZC in elkaar. Ieens sloop toen de involwassenheid, die het spel van de Alphenaren de dag tevo ren tegen Canottieri ook al had gekenmerkt, weer in de ploeg en kon Vasas, dat beslist niet groots speelde,, naar een 8-3 zege uitlo pen. Typerend voor die onvolwassen heid was de laatste treffer van Fa rago ('we hebben slecht gespeeld, maar we hebben kunnen winnen door de fouten van AZC"), die van Frank v.d. Akker en Wim Keman vrije doortocht had gekregen. Eric Noordegraaf daarover 'dan kun je zien, dat wij allemaal erva ring te kort komen. Fouten, zoals wij die hebben gemaakt, zijn bij ploegen als Vasas en CSKA Mos kou niet meer mogelijk'. En cap tain Ton Buunk: "We hadden op een derde plaats gehoop. We hebben met de loting eigenlijk al pech gehad. Nu heeft een vrij zwakke ploeg als het Griekse Et- nikos zich voor de finaleronde geplaatst. In ieder geval was dit toernooi voor ons erg nuttig, want nu is gebleken, dat tegen dit soort ploegen sommige spelers van ons slechts twee perioden konden spelen'. Ook AZC-coach Georg Geurtsen had die opvatting: 'Ook van dit toernooi hebben wij weer ge leerd', zou hij later zeggen. In ieder geval is één ding zeker. De Europa Cup-droom van AZC is uit. De Alphenaren kunnen nu de in Syrkcuse opgedane ervaringen in de competitie in praktijk gaan brengen en weer van een nieuwe landstitel gaan dromen GERARD VAN PUTTEN SYRACUSE - Het deed alle maal weer even, zij het op kleinere schaal, aan de suces- sen van Feyenoord en Ajax denken. Het tijdperk, waarin diverse lieden, het zij als of ficial, hetzij als supporter zich graag met een succesrijke club gelieerd zagen. Vooral wanneer aan die successen reisjes naar het buitenland waren verbonden. Ook bij AZC waren ze er weer, de re sultaatsupporters. Brave huisvaders vaak. die op Sici lië eens flink de bloemetjes wilden buiten zetten. Welnu, dat gebeurde dan ook. Di verse "waterpoloaanhan- gers" hebben tijdens de kort stondige trip meer naar alco holische vloeistof gekeken, dan naar de vloeistof water, waar het polo in gespeeld pleegt te worden. Verrassend was trouwens ook de vin dingrijkheid van sommigen. Het uitgaansleven op Syra cuse was namelijk bepaald teleurstellend. Menig bar had zijn poorten al tegen elf uur, half twaalf gesloten. En wan neer dan toch nog een etablis sement werd gevonden, dat wat langer openbleef, bleek de eigenaar vaak niet meer dan een fris-drankje in huis te hebben. Het gevolg van dit alles was. dat allerlei drink en eetwaren werden ingeslagen die in de lobby van het hotel werden geconsumeerd- Dit tot zichtbare verontwaardi ging van de hotelmanager, die dat allemaal niet gewend bleek te zijn Wat dat betreft zou hij nog meer te verwerken krijgen, toen de drank de ver veling niet geheel meer kon verdrijven. Gezelschapsspe len bleken niet voorhanden, de televisie zond zelfs Rin- tin-tin in het Italiaans uit. re den waarom naar een andere weg werd gezocht. Die werd gevonden. Eén van de vin dingrijksten in het gezel schap ontdekte het "Ei van Columbus". De man vergat patent op zijn uitvinding aan te vragen, want met het oog op het aanstaande Sint Nico- laasfeest zou het spel grif zijn weg naar menig huiskamer hebben In de hal stond een bakje met olijven, en zie, het spel was uitgevonden. "Jeu de boules en olives" of iets dergelijks heette het. Vol wassenen tot wel diep in de zeventig vermaakten zich ermee tot in de kleinste uur tjes in de hal van het ho telDe receptionist werd er het slachtoffer van. Hij moest net zo lang op zijn post blijven tot de laatste gast had besloten de "koffer" op te zoeken. Op het laatst gaf de man, die het tafereel eerst zuchtend en steunend had aangekeken, het maar op. Hij maakte van de nood een deugd, liet vervolgens broodjes aanrukken en ver diende zo weer wat. Dit zuurverdiende geld kon ech ter meteen weer gebruikt worden, nadat de elektrici teitscentrale het voor de zo veelste maal dit jaar had laten afweten. Een AZC-supporter kon de weg in het donker niet vinden waarover hij zich zo opwond, dat het eerste de be ste meubelstuk op zijn kamer het moest ontgelden. Bepaald geen lichtend voor beeld

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1977 | | pagina 11