Buurtonderzoek: positieve reacties „M n smoel was pikzwart van die kerel z'n vuile handen 'Ik wil wereldkampioen worden' W addinxveense scholier (18) onschuldig aan dood van voetgangster OVERVALLEN VEEHANDELAAR KLAAS KOOT NAUWELIJKS GESCHROKKEN: 11 Jaarvergadering van de VVV WOENSDAG 2 NOVEMBER 1977 PAGINA 19 Boskoopse politie heeft hoop aanvaller te kunnen arresteren BOSKOOP - De rijkspolitie in BOS KOOP heeft na gister iets meer hoop de dader te pakken, die zon dagavond het achttienjarige meisje v.l.a. met een hard voorwerp op het hoofd sloeg. De Boskoopse was op de Snijdelwijklaan uit de bus ge stapt toen zij werd aangevallen. Met drie hoofdwonden moest zij zich onder doktersbehandeling stellen. Gisteravond hebben in totaal elf politiemensen van het Boskoopse korps en het regionale necherche- team in de buurt van het voorval honderdvijftig adressen bezocht. De mensen kregen daarbij een compositiefoto en een vragenlijst Er waren diverse positieve reacties die erop duidden dat de knaap geen onbekende is in die omgeving.'' vertelde een politiefunctionaris vanmorgen. "De een had hem ge zien bij de patatzaak en een ander weer bij een sportgelegenheid. Maar d'r is nog niets concreets uit gekomen. We zullen al die opmer kingen uiteraard natrekken. Na deze positieve reacties hebben we in ieder geval meer hoop gekregen de dader te kunnen arresteren." Uit een woning aan de Bodegraafse Oranjelaan hebben dieven gister avond stereo-apparatuur ter waarde van achttienhonderd gul den gestolen. Tevens gingen zij aan de haal met een doosje siera den, die een waarde vertegen- woordigern van zo'n twaalfhon derd gulden. Volgens de politie zijn de inbrekers over een hek ge klommen waarna ze via een bo- venraampje de achterdeur openbraken. Waddinxveen - De Waddinxveense scholier Jacob S. (18) is onschuldig aan de dood van een voetgangster enkele maanden geleden De rechtbank in Rotterdam heeft de jongen alleen veroordeeld tot driehonderd gulden boete voor te laat remmen bij een zebrapad in de Kanaalstraat in Waddinxveen, waardoor een vrouw van middel bare leeftijd later aan haar verwon dingen overleed. De officier van justitie had eerder een week gevangenisstraf geëist en bovendien een jaar ontzegging van rijbevoegdheid. Hij sprak toen van grote onvoorzichtigheid van de scholier. Deze had met zijn brom mer geen voorrang verleend aan een inwoonster van het Gouwe dorp, die zojuist een voetgangers oversteekplaats was opgelopen. De jongen kon haar door zijn snelheid en de korte afstand niet meer ont- .•ïjken zodat een botsing mijdelijk v de vrouw Zwaar gewond werd een ziekenhuis opge- r zij korte tijd later i de gevolgen van het Erwin en Chiel Hamers rukken op naar damtop HAZERSWOUDE-ErwinODen Chiel (14) Hamers zijn bij de as pirant kampioenschappen dam men van Zuid-Holland op een gedeelde eerste plaats geëindigd. Na toepassing van het SB-sys- teem had Chiel net iets meer pun ten en werd dus de kampioen. Voor de tweede keer in zijn leven, want in 1974 veroverde hij deze titel ook al. Voor Erwin bete kende dit zijn eerste grote succes. Het gezin Hamers, (vader, moeder en vier kinderen) dat aan de Zuidsingel woont, bekijkt de prestaties van Chiel en Erwin al lemaal erg nuchter. Vader 'Het is maar een sport en ik ben al blij als ik zie dat ze er plezier in hebben. Het gaat bij mij om het spel, niet om de knikkers.' Moeder 'Het leukste vond ik dat toen ze beiden op de eerste plaats eindigden en Chiel tot kampioen uitgeroepen werd, Erwin hele maal niet afgunstig bleek te zijn.' Waarop Erwin ad rem reageert: 'Trouwens, de tweede prijs was veel mooier dan de eerste!' (De tweede prijs was een goudkleu rige beker op een marmeren standaard en de eerste was een grote zilverkleurige) Huisman Chiel en Erwin zijn beiden vruch ten van de damschoolaktiviteiten die de Hazerswoudse Damvere niging 'Samen Sterk' zo'n vijfjaar geleden op touw zette. Ciel won in 1973 de tweede prijs van de Jo hannes Post-school ('achter een meisje, Tineke') en kwam toen op de clubtraining die Albert Huis man, de huidige senioren kam pioen van het Leids damdistrict en nu de bord-éénspeler van het Rijnsburgse RDC, verzorgde. Erwin volgde een paar jaar later. 'Toen ik mijn eerste toernooitje speelde verloor ik bijna alles en ik dacht: laat ik maar wat anders gaan doen. Maar de laatste partij won ik en toen had ik er weer zin in. Louis de Frankrijker (een Ha zerswoudse dammer) vroeg toen of ik lid wilde worden van de woensdagavondtraining. Daar deed Paul Bremmer allemaal zetjes voor.' Na de verhuizing van Albert Huisman naar Leiden, bedankte hij ook voor 'Samen Sterk' en het dreigde dat Chiel zonder trainer kwam te zitten. Er is toen een af spraak gemaakt dat zowel Chiel als Erwin, die zonder meer de sterkste jeugdspelers waren, iedere week bij Huisman gingen trainen. Chiel, erg blij met zijn trainen 'We hebben het wel aan hem te danken dat we nu zo hoog geëindigd zijn. Hij heeft ons al lerlei zetjes en foefjes geleerd. We krijgen ook huiswerk mee. Dan moeten we opdrachten uitvoeren en sommige theorieën kennen. Als we dat niet doen, dan is Huisman niet gemakkelijk.' Waarop vader Hamers reageerde: 'Terecht. Men verwacht dat eer trainer zich inzet voor zyn pupil len en dan moeten de pupillen zich ook inzetten voor de lessen. Net zo goed als ik vraag of ze hun huiswerk gemaakt hebben, vraag ik ook of ze hun damlessen heb ben geleerd. Hebben ze dat niet, dan stuur ik ze naar boven. Daarbij komt dat Huisman alles pro deo doet en zo iemand teleur stellen, dat gaat niet.' Chiel speelt ook wel eens blind- partijen met Huisman. Het blind- spel wordt door slechts een mi niem percentage dammers beoefend. Chiel: 'Ik heb een vrij goed geheugen en een inzicht van een zet of vijftien diep. En dan is het blindspel niet zo moeilijk. Op school is mijn geheugen ook wel gemakkelijk. Vooral met ge schiedenis. Als ik twintig blad zijden moet leren, dan hoef ik het Erwin (links) en Chiel tijdens een oefenpartijtje thuis. Geheugen Voor Erwin, leerling aan de Jo hannes Postschool (vijfde klas), lijkt het wel gemakkelijk zo'n ge heugen te hebben. 'Als Chiel eenmaal een damstand heeft ge zien dan kan ie het de andere dag nog op het bord zetten.' Vader Hamers: 'Ik denk dat Chiel dat geheugen van mijn vrouw heeft. Die heeft al vaak winkeliers ver baasd doen staan, dooreen lijstje met boodschappen te vergeten, om het dan uit het blote hoofd op te zeggen. Voor mij hoeft dat niet. Als je iets kan opschrijven, dan zie ik de noodzaak niet van het onthouden.' Toch is het hebben van een goed geheugen geen garantie om te kunnen dammen. Mevrouw Ha- 'mers: 'Als ik nu vraag aan Erwin of hij zin heeft om met me te dammen dan vertikt hij het. Te gen zo'n stomme dammer speel ik niet, zegt hij dan. Maar ja, die jongens dammen ook heel anders dan ik. Met boekjes en alles.' Chiel is zeer voorzichtig als men hem vraagt of hij ooit nog eens naam zal maken als dammer. 'We zien nog wel'. De impulsieve Er win is heel wat directer: 'Ik hoop wereldkampioen te worden". ZEVENHOVEN - "Overval, riepen die kerels. Nou, dat hoefden ze mij ook niet te vertellen want dat had ik gauw genoeg in de gaten". Het dagelijkse middagdutje van veehandelaar Klaas Koot schoot er gistenniddag helemaal bij in. Om de haverklap rinkelde de telefoon of stond er iemand aan de voordeur om te informeren wat er nu precies in de kom van Hoogmade was ge beurd. En iedere keer opnieuw deed Klaas zijn verhaal, zonder zich ook maar eenmaal boos te maken over zoveel belangstelling. Als hij z'n gasten een sigaar wil aanbieden en de deksel van de doos al half heeft geopend, worden er vijf briefjes van duizend en een paar van honderd gulden zichtbaar. Wanneer hij de vragende blikken op de gezichten ziet, reageert hij la- koniek: "Ze hebben me vanmorgen toch m'n portemonee afgenomem'' Nou, ik mót toch ergens m'n geld laten?" De val morgens vroeg heeft hem, zo op het eerste gezicht, nauwelijks aangegrepen. Klaas, een drieënzestigjarige veehan delaar uit het dorpje Zevenhoven, bevestigd dit later zelf. "Ach," zucht hij, nadat hij een dikke siga retten heeft gedraaid, "als ik dit vergelijk met wat ik allemaal heb meegemaakt, betekent het niks. In de Tweede Wereldoorlog dropten ze hele ladingen stenguns in m'n weiland Die moest ik dan ergens heen brengen. Of ik een kaashan delaar was. Nou, reken er op als ze je te pakken hadden gekregen, dan had er wat gezwaaid Koot wist later op de dag nog pre cies te vertellen van welk punt de auto met de overvallers hem was gevolgd. Even voor de afslag naar Langeraar. Uit een vluchtig onder zoek ter plekke werd dit snel be waarheid. Een inwoonster van Ter Aar had die ochtend omstreeks half zes zeker een half uur een auto met een draaiende motor gehoord. Ze had er verder niet bij nagedacht en was gewoon weer gaan slapen. AFREMMEN „Die wagen," zo vertelt Klaas, "reed me wel met een hoge snel heid voorbij. Later remde hij wat af en ik regelde m'n snelheid naar hem. Een paar grote vrachtwagens liet hij nog voorgaan terwijl dat eigenlijk helemaal niet nodig was. Effe dacht ik nog te passeren. Ik heb het niet gedaan omdat ze zo'n kilometer of tachtig reden. Dat vond ik hard genoeg. Dus bleef ik er maar achter." Op een smalle plek in de Kerkstraat van Hoogmade, in het hartje van het dorp, sloegen de overvallers toe. Voor Koot er erg in had had één van de drie mannen, die bivakmut sen droegen, de deur bij het stuur open getrokken en was bovenop hem gesprongen. Het vest trok hij aan flarden en z'n portefeuille had de rover snel gevonden. Het ket tinkje. waarmee die vast zat om z'n nek, vond de politie later terug in jle auto. De andere twee overvallers, die aan de rechterkant probeerden binnen te dringen, haalden bakzeil. De deur was afgesloten. Ze sloegen wel met een revolver, dat had Koot duidelijk gezien, een grote ster on derin z'n voorruit. "En ze hebben nog een paar keer geschoten ook," zegt hij. "Kijk maar eens naar die ronde gaatjes in die ruit. Nee. hul zen heeft de politie niet gevonden. NIETS DOEN Weet je", vertelt Klaas en hij werpt z'n doórweekte peuk in de asbak, "voor je goed en wel in de gaten hebt wat er nu precies aan de hand is, is het allemaal achter de rug. Ik ben wel blij dat er geen auto's aan kwamen. Want ik geloof dat die mensen meer gevaar zouden heb ben gelopen dan ik". Wat was het eerste dat hij deed nadat hij was beroofd? Koot: "Ik heb gauw het kenteken nummer genoteerd. Nee, nee. ik kon niet zien wat voor merk auto het was. Daar ben ik nogal slecht in. En toen'heb ik constant op mijn claxon gedrukt totdat er iemand kwam kijken." Door Jan Westerlaken Daar hoefde de veehandelaar niet lang op te wachten want al vrij gauw kwam het slaperige hoofd van één van de Kerkstraatbewo- ners door het zolderraam naar bui ten om eens te kijken wie de ka baaimaker op de vroege morgen was. Even later meldde zich een kwartier was de poli even bekijken hoor," reageert hij lauwtjes. "Misschien breng ik er wel wat variatie in aan. Die mannen hebben geweten dat ik daar moest langs komen, dat kan niet anders Ze hebben zeker een half uur langer moeten wachten dan waarop ze hadden gerekend. Voor mijn doen was ik wat aan de late kant." OPBELLEN Die ochtend om halfzeven belde hij z'n kinderen vanuit de Leidse vee markthal uit bed. Dat had Klaas beloofd. Over het voorval repte hij met geen woord. "Omdat," zo ver klaarde de veehandelaar rond eten stijd, "het vanavond vroeg genoeg is om daarover te praten. Die kinde ren maken zich alleen maar onge rust als ze daar de hele dag mee moeten rondlopen." Op de veemarkt deed Koot nog een "ontdekking". "Die kerel d l n besprong, had verschrikkelijke vuile handen. Toen ik in de spiegel keek zag ik dat m'n smoel pikzwart was van de smeei Blijft hij van tijd tot tijd toch met een flinke huidel geld rondlopen? Klaas: "Het kan niet anders hè? Op de markt is het handje contantje. Laat ik je eens wat anders zeggen. Dat geld wat ik op zak had was nog niet een bei veel Ik ken han delaren die soms met een ton op zak lopen. In z'n boekhouding heeft Klaas Koot 's avonds een wel opmer kelijke post geboekt: "Vandaag van zevenduizend gulden beroofd". Met krakerige Stem bikt bij "Het enige voordeel is dat het van de be lasting kan worden afgetrok ken Of plekke, nu in het vervolg deze op hetzelfde tijdstip zal "Nou, dat moet ik nog i lfde LEIDEN - Leden van de VW Leiden en omstreken komen op vrijdag (4 november) voor een algemene vergadering bijeen, deze vergadering wordt gehou den in het onderkomen van de WV aan het Stationsplein en begint om half vijf Overigens is het aantal J dat het afgelopen jaar roep op de VVV deed lijk gestegen, en wel tot 75.676. In 1975 wendden ruim 62.000 mensen zich voor inlichtingen hetzij mondeling, telefonisch of schriftelijk, tot de VVV. Het servicebureau krijgt, zo staat in het jaarverslag over 1976 te le zen. ook steeds meer de functie van bespreekbureau. De VW hielp toen 5586 mensen a 11) plaats kaarten voor diverse evenementen (was in '75 3486). in het jaarverslag staat verder te lezen dat de VVV, mede als ge volg van het verdwijnen van de zogenaamde „straatagent", de algemene wegwijsfunctie ge ruisloos kreeg toebedeeld. 'Kijk, dat zijn ronde paatjes. Daar hebben die kerels op geschoten Het versmalde gedeelte van de Kerkstraat in Hoogmade waar veehan delaar Koot door drie mannen werd overvallen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1977 | | pagina 19