André van Buuren gek op parachutespringen V Gezondheidsbureau heeft geldgebrek 'Basis college zo breed mogelijk' Avontuur telt niet meermaar UITNODIGING '7! ZATERDAG 29 OKTOBER 1977 LEIDEN. "Door ■Marga Wuis LEIDEN - Van de laatste I twee jaren is André van Buuren misschien drie —.Weekeinden thuis geweest. De overige zaterdagen en dzondagen was hij op het lu vliegveld Zestienhoven om eiparachute te springen, of om „als de weersomstandighe- a^den dat niet toelieten, met ^de anderen van Flying .„Dutchmen alleen maar te '3kunnen praten over het èfispringen. Om alle ervarin gen en bijzonderheden uitte lgkunnen wisselen die er zijn eilals ze hangend aan hun ^'kleurrijke chutes langzaam terug naar de aarde vallen. >ijWat de toeschouwende leek op de »n grond ziet zijn alleen die vrolijk in ■dde lucht hangende koepels. Waar aan hij denkt is het avontuur en vaak ook het gevaar; dat zijn jon gens die met opzet hun leven in de waagschaal stellen. Een para die deze gedachten zou kunnen lezen Ie zou meteen op zijn achterste benen aistaan. Want zo is het niet, geen 10 waaghalzerij, maar topsport. 'ei André van Buuren reageert ten- 'e minste zo. 'Het is bewezen dat een ^elektrisch mes gevaarlijker is. Er )(^worden gemiddeld een 30.000 st sprongen per jaar gemaakt en in 1976 zijn er maar vijftig ongelukken ,gebeurd, waarvan het grootste ge deelte niet ernstiger dan een ge broken been. Er was in dat jaar één dodelijk ongeval'. "enmerkend voor de vooroordelen zijn als het om parachute springen gaat, vindt André het vol lende. Op het vliegveld Hilversum en nogal wat klachten bin- ;an omwonenden over ge- uidsoverlast die ze ondervonden de vliegtuigen die met para's de lucht in gingen. De club is toen eens polsen of het werkelijk ge- uidsoverlast was wat de mensen >njdwars zat of dat het om het sprin gen zelf ging. Toen ze vasthielden aan het lawaai werden ze allemaal S mee de lucht ingenomen. Van de .r> klagers springen er nu drie zelf, één 1- is bestuurslid van de club en van de anderen is nooit meer een klacht gehoord. ,rHonderdste André maakte zelf zijn honderdste e. sprong bij de opening van Beesten spul in de Groenoordhal. hij was degene die de sleutel had waarmee Beestenspul officieel geopend zou worden. Doordat hij iets te vroeg had moeten springen in verband J^met een melding van Schiphol dat )0 er twee straaljagers in aantocht wa ren, kwam hij een eind achter de .i r - Groenoordhal terecht in plaats van op de afgesproken plaats. Wie zijn honderdste sprong maakt bereikt daarmee wel een mijlpaal, maar om internationaal mee te tellen moeten toch veel meer, drie- tot vierhon derd sprongen gemaakt worden. Zover komen er niet velen. Van acht mensen waarmee André in de opleiding zat zijn er maar twee doorgegaan met springen. De tweede heeft nu dertien sprongen gemaakt, André honderd. Vooral na de eerste sprong durven velen de lucht niet meer in. Die eerste sprong wordt gemaakt na een theoretische opleiding van drie weekenden. De eerste acht sprongen worden gemaakt terwijl de parachute met een lijn verbon den is met de instructeur in het vliegtuig, die de parachute opent. Daarna moet de springer zelf zijn chute open trekken. Is dat twee keer goed gegaan, dan wordt de vrije val opgebouwd. Van een se conde bij een sprong vanaf 2800 voet (ongeveer 1 kilometer) hoogte, tot zestig seconden bij een sprong vanaf 12.500 voet. Hoger mogen ze niet zonder zuurstof en de chute moet open zijn op 2300 voet, wantje moet er tenminste 2Vï minuut aan hangen. Vrije val Bladerend, in een Amerikaans fotoboek over parachutespringen verzucht André: "Was het alvast r zaterdag..." Voor de foto heeft hij zijn parachute en overall even te vodrschijn gehaald. 360 graden draaien, linksom en dan rechtsom, een "achterwaartse exit", achteruit uit het vliegtuig springen dus, of figuren maken met meerdere personen, "relative springen". André heeft nu zijn D-brevet, het hoogste oefenbrevet. Hij kan nu nog een examen doen voor een springvergunning, en een instruc teursexamen. Voor de spring vergunning wil hij graag doorgaan, want dan mag je zonder instructeur de lucht in. Hij is twee jaar geleden begonnen omdat hij luchtmachtofficier wilde worden. Maar mentaal was hij daarvoor niet sterk genoeg, hij raakte te snel in paniek als er iets mis ging. Men raadde hem aan te gaan springen, en dat deed hij. Met als gevolg dat het nu een soort ver slaving is geworden waar hij niet meer buiten kan. Luchtmachtof ficier kon hij om een andere reden niet worden. Hij heeft nu een ad ministratieve baan. Alle problemen en zorgen die er in een week werken zijn, worden ver geten na één sprong op zaterdag. "Het is alsof er een soort geheugen verlies optreedt. Je valt helemaal op jezelf terug. Je leeft zo naar die sprong toe, een half uur van te vo ren ben je al zo geconcentreerd dat er gewoon niets anders meer be staat". Ook tijdens de reis naar be neden is de concentratie groot. De houding van het lichaam als je springt (als van een baby die in de lucht gegooid wordt), het in be dwang houden van de chute zodat je niet gaat draaien en het sturen naar de plaats waar je neer moet komen, zijn belangrijker dan het mooie uitzicht dat u en mij boeit als we de lucht in gaan. "Bij mijn eerste sprong had ik wel even een soort sensatiegevoel over wat ik beneden me zag. Maar dat duurde niet langer dan een seconde of vijftien. Toen had ik mijn gedachten weer bij el kaar en kon me weer concentreren op wat ik doen moest". Hij had bij die eerste sprong geen problemen van toch op het laatste moment niet durven. "Je doet bij zo'n eerste Kleurrijke koepels rood met geel) vallen langzaam terug naar de aarde (6 meter per seconde). sprong gewoon wat je opgedragen wordt, wat er van te voren zo is in gepompt dat je al niet anders meer weet. Je gaat onder de vleugel zit ten en als de instructeur roept "go"!, dan spring je". Technische kennis Het is niet meer wat het geweest is en wat je zou verwachten dat het nog is, het avontuur dat lokt. Toen Leonardo da Vinci in 1495 het eerste ontwerp van een parachute maakte, had hij toen in de peiling dat André van Buuren in 1977 een zeer technisch verhaal zou vertel len en die technische kennis ook wel moet bezitten wil hij goede springresultaten halen? Toen de eerste sprong in 1617 werd gemaakt was dat nog een bijzonder avon tuurlijke aangelegenheid, want de parachute was toen nog onbe stuurbaar. Nu houden de para's wedstrijden in het precisie-sprin- gen, waarbij ze moeten proberen met hun voet neer te komen op een witte stip op de grond. En nu zijn er topspringers als Jaap Havekotte die tijdens de vrije val een serie maken van 360 graden linksom, 360 graden rechtsom, een achter waartse salto en dat alles twee keer in 7.56 seconden. Het is een topsport, van de eerste Nederlandse para-club die in 1953 door oud-KNIL-gangers werd op gericht, uitgegroeid tot een twaalftal verenigingen met gemid deld 150 leden per vereniging. Het is de enige ongesubsidieerde sport, en daarom nogal duur. Een para chute kost gemiddeld 800 en elke sprong moet betaald worden. Dat kost, afhankelijk van het aantal mensen per vliegtuig en van de hoogte, 15 tot bijna 60 gulden per sprong. Maar als je zo bezeten bent van een sport als André van Buuren van parachutespringen, dan telt dat niet meer. Dan leef je een hele week naar het weekend toe en daar teer je de volgende week op. En voor de toeschouwende leek op de grond blijft het een fraai gezicht, waar of niet? "Steeds meer activiteiten ,EIDEN - Dat de kennis over oedingsgewoonten slecht is. is het Bureau Gezondheids- oorlichting van de GG en GD niets ws. Het straatonderzoek van aantal Leidse medische stu- lenten en diëtistes, dat dit gegeven "n twee weken geleden weer eens tan het licht bracht, heeft voor het i trouwens in het algemeen errassende resultaten opge leverd. Het is zelfs de vraag of het •nderzoek eigenlijk wel zo nuttig al wil mevrouw Zwart, direc- van de GG en GD daar niet egatief over oordelen. "Ik ben ql ö.folij", zegt ze, "dat ze bij dat onder hoek weer 250 mensen een beetje •ewust hebben kunnen maken van n [goede en slechte voedingsgewoon- ezondheidsvoorlichting - zo {blijkt ook hier weer uit - is niet een- ,0 voudig. De vraag hoe je de mensen 5_ moet bereiken, is op zichzelf al een it peel probleem. Laat staan datje als ureau Gezondheidsvoorlichting illusie zou mogen hebben dat de 'erstrekte adviezen meteen zouden g worden opgevolgd. 'Een zeer praktisch probleem het Bureau Gezond heidsvoorlichting te kampen heeft, is een gebrek aan geld. In het eerste jaar van z'n bestaan kon het bureau (nog redelijk rondkomen van de 40.000 gulden die voor de voorlich tingsactiviteiten beschikbaar wa ren gesteld. Maar al in het tweede jaar werd de post verhoogd tot 100.000 gulden. En inmiddels zou de financieel armlastige gemeente Leiden eigenlijk opnieuw met de billen bloot moeten om de logische uitbreiding van de gezondheids voorlichting eveneens te financie- Tandbederf Twee jaar geleden begon het bu reau onder leiding van diëtiste Henny Vermaas - toen part-time, nu full-time aan de GG en GD ver bonden - met beperkte voorlich tingsactiviteiten voor kinderen van 0 tot 6 jaar de strijd tegen het tand-- bederf en het bijbrengen van goede eetgewoonten. Via ouders, leerkrachten, artsen, verpleegkun digen, kinder en buurtcentra wer den bulletins op grote schaal ver spreid. En na verloop van tijd werd het voorlichtingsmateriaal op niet minder grote schaal aangevuld. Inmiddels heeft het bureau z'n ac tiviteiten flink uitgebreid. Het be strijkt nu zo'n 50 kleuterscholen en 60 tot 65 lagere scholen en scholen voor buitengewoon onderwijs in Leiden. Een paar keer per jaar gaat Henny Vermaad bij de scholen langs om zelf actief voorlichting te geven. Suggesties en problemen "in het veld" komen al dan niet door middel van speciale vragen lijsten bij een commissie terecht, die het bureau begeleidt. In die commissie hebben o.a. zitting een arts, een tandarts, vertegenwoordi gers van het onderwijs en een pe- VVV-Leiden e.o. houdt op vrijdag, 4 november a.s. haar jaarlijkse Algemene Ledenvergadering in Hotel Nieuw Minerva, Vrouwensteeg 11 te Leiden, aanvAng 16.30 uur. De Leidse VVV, 75 jaar jong, is nu uitgegroeid tot een "wegwijsmaker" voor heel Nederland op recreatief gebied. Het pakket diensten heeft een grote uitbreiding ondergaan en bestaat thans onder meer uit de Logis Informatie Dienst, het Theater Bespreekbureau, de Landelijke VVV Geschenkbon en het Agentschap van de Nederlandse Jeugdherberg. Centrale voor het inschrijven van nieuwe NJHC-leden. De Leidöe VVV is nu ieders vraagbaak geworden, ook voor een zinnige invulling van de circa 130 vrije dagen per jaar waarovêr men tegenwoordig kan beschikken. Zij is daarom niet meer weg te denken uit het maatschappelijk bestel en verdient ook Uw steun: aarzelt daarom niet ah bezoekt de Algemene Ledenvergadering van de Leidse VVV. Komt eens luisteren naar wat de VVV van Leiden ook U te zeggen heeft. Na Uw vragen en onze antwoorden wordt ook U lid van Uw eigen VVV. Bij voorbaat roepen wij U een hartelijk welkom toe. Bestuur en Direktie VVV-Leiden e.o. De onderwijskracht is bij de ge zondheidsvoorlichting een belang rijke "sleutelfiguur". Van hem of haar is het immers afhankelijk hoe de informatie op de kinderen wordt overgebracht. Ook al stelt het Bu reau Gezondheidsvoorlichting honderden wandplaten, folders en ander praktisch materiaal (zoals de bekende grote tandenborstel en het bijbehorende voorlichtingsgebit) ter beschikking. Voor de scholen zijn eveneens spe ciale werkbladen vervaardigd. Maar ideaal zou zijn, aldus mev rouw Zwart en Henny Vermaas, wanneer er, als het maar even kan, tijdens de normale lessen op ge zondheidsvoorlichting wordt over geschakeld. Het woord hygiëne tij dens een taalles, zo redeneren beide dames, geeft daarvoor al voldoende aanleiding. Henny Vermaas: positieve reacties. Verkeer Onder gezondheidsvoorlichting wordt inmiddels al veel meer ver staan dan alleen informatie geven over tandenpoetsen en verant woorde voeding. "We geven nu ook voorlichting .over het gebit, over hygiene en over verkeer. En sinds kort hebben we een pakket voor de scholen, dat heet "Slaap wel" en dat gaat over goede nachtrust, op tijd naar bed gaan", vertelt Henny Vermaas. Vrij nieuw in het voor lichtingsmateriaal is een bord waarop een (kleuter)klassesituatie is afgebeeld; door middel van zelf klevende figuurtjes kan dan wor den aangegeven hoe in de dage lijkse omgeving van het kind ge vaarlijke situaties kunnen ontstaan (bijv. zonder te kijken met een voorwerp door de klas lopen, waar door het kind zichzelf en anderen kan verwonden). Behalve de (steeds weer nieuwe) in formatiebulletins gaan er jaarlijks zo'n 900 wandplaten naar de Leidse kleuterscholen en een slordige 2300 naar de lagere scholen en scholen voor het buitengewoon onderwijs. Ook de club- en buurthuizen en bij voorbeeld kindercrèches worden evenwel bij de informatiestroom betrokken. Henny Vermaas meent dat het ef fect van al die voorlichting nu, na twee jaar, langzaam maar zeker zichtbaar begint te worden. "Uit het onderwijs krijg je in het alge meen altijd wel positieve reacties en ook ouders, voor wie ik wel le zingen hou op ouderavonden, ne men zich wel voor om beter op be paalde dingen te gaan letten. Er is in elk geval nu al bereikt dat er op veel scholen als er iemand jarig is, niet meer met snoep wordt rond gegaan." Als het aan mevrouw Zwart en Henny Vermaas ligt, wordt de ge zondheidsvoorlichting liever van daag dan morgen uitgebreid tot in het voortgezet onderwijs en bij voorbeeld op de vormingscentra voor werkende jongeren. Het ziet er evenwel niet naar uit dat het rijk of de gemeente op redelijk korte ter mijn financieel zal bijspringen. LEDENVERGADERING D'66: LEIDEN - D'66 zal met een eigen lijst en een eigen programma deel- nemen aan de gemeenteraadver kiezingen in mei 1978. de afdeling zal serieus de mogelijkheid onder zoeken van een college van B en W op zo breed mogelijke basis. Dat is, vrijwel letterlijk, het besluit dat de ledenvergadering van D'66 gisteravond heeft genomen. De le den brachten daarmee een wijzi ging aan in het voorstel dat het be stuur van D'66 - Leiden had inge diend. Ook het bestuur was van mening dat D'66 zelfstandig - dus niet samen met de PPR op één lijst - de verkiezingen in moeten gaan, maar meende dat de vorming van een college nagestreefd zou moeten worden, dat zou steunen op verte genwoordigers van PvdA, PPR, D'66 en WD. Het bestuur wilde niet bij voorbaat met het CDA over samenwerking in een college gaan praten, vanwege het gedrag dat de fractie van de christen-democraten de afgelopen jaren in de gemeente raad ten toon heeft gespreid. Een vrije grote stroming binnen de le denvergadering voelde er niet voor om het CDA bij voorbaat uit te slui ten. Anderzijds was er een kleinere groep, geconcentreerd rond o.a. wethouder Oosterman, die liever de huidige samenwerking met PvdA en in ieder geval PPR voort wilde zetten. Beide groeperingen vonden elkaar kennelijk op de for mule dat het college in 1978 op een "zo breed mogelijke basis" moet worden gevormd; ook de meeste bestuursleden stemden voor deze formulering. De passage in het be stuursvoorstel dat D'66 aan een college met alleen PPR, PvdA en D'66 zelf uitsluitend meewerkt, als deze partijen een bredere college vorming in 1982 willen nastreven, werd geschrapt. Ook dat gebeurde trouwens met instemming van het bestuur. Een voorstel van mevrouw Van der Scheer, die vroeger lande lijk voorzitter van D'66 was, om samenwerking op basis van prog rammavergelijking voor de verkie zingen na te streven, en het eerst daarover te gaan praten met de PPR werd met 11-19 verworpen. Jongeren zien weinig heil in politiek LEIDEN - Meer dan 60 procent van de werkende jongeren uit Leiden en omstreken vindt, dat de poli tieke partijen niet te vertrouwen zijn. Dit Blijkt uit een enquête die de KWJ Leiden heeft gehouden, ter gelegenheid van het vijfjarig be staan van de werkende jongerenor ganisatie in Leiden. De resultaten werden gisteren op de feestavond bekendgemaakt. De enquête is gehouden onder 210 werkende en werkloze jongeren. De KWJ stelt in een voorwoord dat dit onderzoek geen antwoord op de vraag geeft hoe de plusminus 1 miljoen werkende jongeren in Ne derland er over denken. Dat de en quête inderdaad niet zo represen tatief is, blijkt wel uit de antwoor den op de vraag aan welke politieke partij degongeren de voorkeur ge ven. „Meer jongeren neigen naar de kant van de PvdA, D'66 en PSP, dan naar het CDA. Voor de rest werden enkele malen genoemd de CPN en de WD", aldus de KWJ. Uit landelijke enquêtes die vlak voor de verkiezingen van mei zijn gehouden is echter juist een sterke voorkeur voor WD en PvdA bij de jongeren naar voren gekomen. De meeste van de 210 mensen die de dertig pagina's tellende vragen lijst hebben ingevuld, is werkzaam in de gezondheidszorg (82). Van de ondervraagden doet 77 procent zijn werk graag, 15 procent vindt dat het wel gaat en 8 procent doet het niet graag. Vijftig procent was wel eens werk loos geweest of is nog werkloos. Over eventueel korter werken als middel om de werkloosheid te be strijden is men verdeeld; 96 jonge ren willen wel korter \yerken, 83 .niet. Een ander middel om meer mensen aan een baan te helpen is de leerplicht verlengen tot bijvoor beeld 18 jaar. 73 mensen waren het hiermee eens, 69 waren er tegen. Van de 113 jongeren die nu nog thuis wonen, zeggen 42 wel en 62 niet op kamers te willen wonen. De argumenten van de 62 die niet op kamers willen, zijn dat er goed voor ze gezorgd wordt, kamers te duur zijn of dat ze nu maar weinig kost geld hoeven te betalen. In hun vrije tijd luisteren de jonge ren het meest naar muziek of gaan uit. Daarnaast wordt er nog heel wat gelezen. A ft MAAKT iMALjSS? I Veredelde Kruipolie lbesliiidend B°es,L beschermend. Chemische Fabr.'Schiedam' 010-26.47.56

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1977 | | pagina 3