Wao-clubs proberen
krachten te bundelen
„Werk van kwajongens"
Katoen, wijd en
alles over elkaar
Tien vrijwilligers
voor Sancta Maria
DINSDAG 25 OKTOBER
197TPS
door
Herman van
Amsterdam
Tips voor deze rubriek kunt U elke
morgen tot 10.00 uur aan mij kwijt, tel.
071-144941, toestel 38. U mag ook
schrijven.
Het ziet er niet naar uit dat de snel in aantal groeiende
WAO-clubs uit de Bollenstreek op korte termijn zullen
besluiten tot de instelling van een overkoepelend re
gionaal bestuur.
Daar is door de afzonderlijke
werkgroepen in de afgelopen
maanden wel op gestudeerd.
Een samengaan zit er echter
nu nog niet in omdat men het
nog niet eens is kunnen wor
den over de algemene toela
tingseisen.
Mevrouw Witteman, bestuurs
lid van de Sassenheimse
WAO-club De Kring: "Sinds
wij geen onderdeel meer uit
maken van Herwonnen Le
venskracht (zijtak van NKV
red.) en wij een zelfstandig le
ven zijn gaan leiden, doet het
er bij ons niet toe of nieuwe
leden wel of niet georgani
seerd zijn.
Andere clubs stellen het lid
maatschap van het NKV nog
wel als eis. Dat is het kar
dinale punt. Daar moeten we
nog uit zien te komen. Dan is
een regionaal bestuur een
haalbare kaart".
Van de WAO-clubs (opvang
voor arbeidsongeschikten en
nu ook voor weduwen/we
duwnaars en gescheiden
mannen/vrouwen) is die van
Sassenheim het langst in be-
Leuzen gekalkt in Lisse
Een dag lang zijn twee medewerkers van de Lissese
reinigingsdienst in de weer geweest om op de weg
gekalkte namen (R.A.F., Baader-Meinhof) die
nauw zijn verwant aan het terrorisme te verwij
deren.
Onder meer waren op de stoep voor het politiebu
reau aan de Hereweg, op de zijmuur van de her
vormde kerk aan de Achterweg, op de
Ruyshoornlaan en in het Poelpoldervyinkelcen-
trum leuzen gekalkt.
Bovendien troffen tientallen Lissenaren een briefje
tussen de ruitenwissers waarop de (in ballpoint)
geschreven mededeling: „We zijn er nog niet".
„We gaan door" en „Revolutie nu".
In de brievenbus van het politiebureau werd een
enveloppe gedeponeerd met daarin een bloc
notevelletje waarop kreten als: „We krijgen jullie
nog wel". „Jullie zijn domme mensen" en „We
zullen jullie te pakken r
Die „acties" die door de politie op naam worden
geschreven, zo zegt groepscommandant Run
haar, „van kwajongens die iets tegen de politie
hebben. We weten wel zo'n beetje in welke rich
ting we moeten zoeken".
„Als we die brief niet hadden gehad, was dat gekalk
door ons wellicht nog serieus genomen maar in
die brief staat zoveel onzin en de stijl is ook zo
jongensachtig dat we er verder ook geen aandacht
meer aan gaan besteden. Je moet er niet achter
gaan zoeken wat er niet achter zit".
Schuttingwoorden
„Er is een tijd geweest dat schuttingwoorden erg in
waren. Later werden dat hakenkruizen of de ha
mer en sikkel en nu is het terrorisme een aankno
pingspunt om kattekwaad mee uit te halen", zegt
Runhaar, „want meer is het niet".
drijf'. Vorig jaar ging men er
van start en in dat jaar is het
aantal leden dat regelmatig
neerstrijkt in het clublokaal
De Zevensprong, gegroeid tot
zestig. In andere plaatsen
loopt het wat stroever.
Uit isolement
De heer Slagman, hoofd van de
sociale dienst in Sassenheim
en als bestuurslid verbonden
aan de Stichting Sport en rec
reatie gehandicapten Bol
lenstreek (onder deze stich
ting zouden .de diverse
WAO-clubs bestuurlijk gaan
vallen): "In elke plaats kijken
de inwoners weer anders te
gen arbeidsongeschikten aan.
In Sassenheim durven
WAO-ers meer en meer naar
buiten te treden. Uit hun iso
lement te komen. Vooral ook
omdat ze zien dat anderen er
ook geen punt van maken.
Elders is men weer wat terug
houdender. Maar dat is mijns
inziens een kwestie van tijd.
De drempelvrees zal steeds
minder worden. Over de hele
linie".
Voor de Sassenheimse WAO-
erg, die aanvankelijk ont
spanning kregen voorge
schoteld in de louter recrea
tieve sfeer (sjoelen, klaverjas
sen, bingo, handenarbeid,
bloemschikken) worden nu
ook wat taalcursussen
georganiseerd." 'Het lijkt er
op dat we ons gaan bewegen
op bijvoorbeeld het terrein
van de volksuniversiteit,
maar dat is geenszins het ge
val", zegt Slagman.
"De WAO-ers, zo is onze erva
ring, zitten niet zo te springen
om een volledig takenpakket,
zoals je dat wel treft op volk
suniversiteiten. Dat is een te
zware opgave. Op dat echte
schoolse zitten ze niet te
wachten.
"Als ze een taal willen leren gaat
het om wat eenvoudige zih-
netjes, zodat ze zich op vakan
tie een klein beetje verstaan
baar kunnen maken. Meer-
niet. En mocht men op een
bepaald moment toch verder
willen, dan kunnen we alsnog
een verbinding tot stand
brengen tussen de WAO-club
en de volksuniversiteit of bij
voorbeeld moedermavo.
Waar het hier vooral om draait is
dat de mensen weer relaties
kunnen aanknopen als ze dat
willen. Zichzelf weer ontdek
ken".
Samen met nog wat organisa
ties die werkzaam zijn op het
terrein van het bejaarden-
werk (Zonnebloem, UW,
kerken) gaat de WAO groep
Sassenheim begin volgende
maand van start met een
klusjesdienst. Bij toerbeurt
leveren de diverse organisa
tie^ vrijwilligers voor het op
knappen van karweitjes voor
bejaarden, zonder daarbij
echter "de commerciële
vicediensten in de wielen te
rijden". De karweitjes kun
nen varieren van het repare
ren van een tafelpoot tot een
autoritje naar het ziekenhuis
Alleen de materiaal- en be-
nzinekosten zullen dan in re
kening worden gebracht.
Klusjesdienst.
Voorlopig zal de klusjesdienst
alleen in de ochtenduren
operationeel zijn. Mocht
blijken dat er ook 's middags
en ,'s avonds aan hulp behoeft
is, dan worden de activiteiten
van de klusjesdienst daarop
afgestemd.
Bij het psychiatrisch ziekenhuis Sancta Maria in Noordwijkerhout
heeft zich "een redelijk aantal" vrijwilligers aangemeld dat een
"oom-" of "tante-"relatie wil aangaan met een bewoonster van het
paviljoen Duinzigt C, waar zwakzinnige vrouwen in de leeftijd van 23
tot 73 jaar zijn ondergebracht.
De advertenties en perspublikaties in de regionale bladen leverden in
totaal tien gegadigden op. Uit Den Haag, Lisse, Noordwijk, Lis-
serbroek en ook uit Noordwijkerhout.
Hoofdzakelijk zijn het jonge mensen, die op zich hebben genomen de hen
toegewezen (vaak eenzame) zwakzinnige patiënte in Noordwijk te
komen opzoeken en ook mee uit te nemen.
"Tien aanmeldingen lijkt niet veel", zegt paviljoenshoofd F. de Crook,
"maar op meer hadden we echt niet gerekend. Ook niet uit Noordwij
kerhout waar het ziekenhuis dan weliswaar staat, maar waar de in
woners al zo vaak op straat met de patiënten worden geconfronteerd
dat we ons kunnen indenken dat ze wat terughoudend zijn.
Met die tien kunnen we voorlopig vooruit. We willen eerst eens kijken
wat er van dit experiment gaat worden. Slaat 't aan, dan doen we nog
wel eens een beroep op de bevolking uit de streek. In welk vat we de
"werving" dan gieten moet nog worden bekeken".
De tien "ooms" en "tantes" hébben inmiddels wat kennismakingsge
sprekken achter de rug en een paar zijn al met hun relatie van start
gegaan.
Mode voor de komende zomer
PARIJS - Echt iets nieuws valt er
niet te ontdekken op modegebied.
En veel kan. AJs het maar wijd is.
Dat is ook het beeld voor de ko
mende zomer. Een mode die de
Fransen comfortabel noemen, om
dat je je er zo goed in kan bewe
gen.
Hoewel zeer veel ontwerpers deze
weken in Parijs hun creaties tonen,
is het voor inkopers een moeilijke
toer om een keuze te maken. Er is
gewoon te veel. Het algemene mo
debeeld is wat je noemt non
chalant. Kragen van blazers en jas
jes worden omhoog gedragen, zo
dat je tegen het beleg aankijkt. De
bovenste knoopjes van blouses
staan altijd open. Er worden veel
shawls gedragen en bijna alle jas
sen hebben geen sluiting. Ook
wordt alles over elkaar heen gedra
gen. Bijvoorbeeld: een strakke
broek met eroverheen een rok. Dan
een blousje met lage hals, gecom
bineerd met een lange overblouse
en daarover heen nog eens een
vestje.
Er is een grote verscheidenheid in
broeken. Chinese modellen (wijd
van boven, strak van onderen),
Turkse haremgevallen (boven de
enkels gerimpeld), bermuda's en
shorts. De meeste rokken zijn ge
rimpeld. Truien zijn gebreid, zeer
wijd en aan de hals gerimpeld. Zo
doende kunnen ze ook strapless
worden gedragen of met slechts
een bloot schoudertje. Verder veel
diepe v-halzen.
De wijde jurken hebben ook ge
rimpelde halzen en schouderpas-
sen en enorme mouwen. In alle jur
ken en rokken zitten steekzakken.
De afgelopen dagen heb ik nauw
elijks de handen van de man
nequins gezien. Ze hadden ze altijd
„in die zakken, waarmee nog eens
de al eerder genoemde non
chalance wordt geaccentueerd.
Jassen zijn nauwelijks te beken
nen. Er zijn wat grote, brede
trenchcoats en verder blouson-ach-
tige jacks, die over al dat wijds
worden aangetrokken.
Romantisch
Tegenover de nonchalance staat
een zeer romantische lijn, die ech
ter niet terugslaat op enkele
tientallen jaren geleden. Roman
tiek die wordt bereikt door een
voud. door kleuren en stof
fen. Heel veelin wit.
Ondanks het grote aantal Neder
landse inkopers dat deze dagen in
Parijs rondloopt is het werk van de
meest bekende ontwerpers niet in
Nederland te koop: Claude Mon
tana, Thierry &Mugler, Christian
Aujard, Kansai Ymamoto, Issaye
Miyake. Dat wil niet zeggen dat we
er thuis niet modieus bij zullen lo
pen want meer dan ooit kan iedere
vrouw haar eigen fantasie laten
gaan. Een jurkje van vorig jaar?
Trek er een broek onder
bruik shawls, kettingen en
ceintuurs. Speel met kleren. Datis
wat in Parijs heel duidelijk is ge
worden.
Practische informatie:
Kleuren; wit, ecru, zwart, veel
grijze Apostels, dus groen-grijs,
blauw-grijs, rose-grijs en ook en
kele felle kleuren, zoals rood, geel,
groen en paars.
Schoenen; zeer platvoor overdag
Materialen; veel katoen en linnen
en veel zwierige, zachte stoffen,
mousseline, crepe, zijde.
Accessoires; van natuurlijke mate
rialen, touw, hout, raffia. En
broches veel afbeeldingen
Een blauw zijden harembroek
met daarop een wit jasje in Mao-
stijl, het geheel gecompleteerd door
een hoofddeksel zoals Nehroe, een
creatie uitgebracht door Kenzo.
Sonia Rykiel gebruikte prach
tige gebloemde stof om er een jurk
met daaronder een strakke pan
talon van te maken en omdat zo'n
blote hals behoorlijk koud kan zijn
ook een omslagdoek.
Een bruid begeleidt door astronauten i
ontwerper Kansai Yamamoto.
Donna Rykiel de vrouw
een avondje uitgaan, koud zal ze
de Japanse het niet hebben met al die kleren
over elkaar.
