Cruijffs „.neen" zal
geloofd moeten worden
Voetbal verdient niet meer dan samenvatting
VRIJ-UIT
Rensenbrink:
'Belg heeft nog
steeds complex'
Laatste hoofdstuk van successtory?
JINSDAG 25 OKTOBER 1977
SPORT
PAGINA 11
Voetbalmoeheid
Belangstelling en waardering
voor voetbal op tv is de laatste
jaren minder geworden. Er
lijkt sprake te zijn van een ze
kere voetbalmoeheid bij ge
deelten van het publiek. Dat
staat te1 lezen in het recente
rapport „12llt jaar televi
sievoetbal" van de dienst Kij
konderzoek van de NOS.
Je kunt je afvragen waar die
voetbalmoeheid aan te wijten
1) Zijn we na driekwarteeuw
geregelde competitie te lan
gen leste uitgekeken op deze
tak van sport? Of is het alleen
een tijdelijke zaak;
2) Gebeurt er bij de huidige be
houdende manier van spelen
te wein ig boeien ds in een wed
strijd om daarvoor 90 minu
ten lang de aandacht te vra
gen?
Niemand kan daarop op dit
moment een afdoend ant
woord geven. Zelf ben ik ge
neigd in argument nr. 2 de
hoofdoorzaak .te zien. Tac
tisch hebben topelftallen zich
uitgerust met zoveel kennis,
geslepenheid en voorzichtig
heid dat een levendig gevecht
nauwelijks nog mógelijk is. In
zulke krachtmetingen zie je
alles bijeen maar enkele mi
nuten opperste spanning en
klassespel, de rest bestaat uit
afwachtende voorsprong
verdedigen of op de nul spe
len. Kortom: resultaatvoetbal
- de ellendigste sportterm van
de afgelopen twintig jaar.
Ik weet het: een voetbalwed
strijd kdn onmogelijk gedu
rende de volle speeltijd span
ning en amusement bieden.
Perioden van doodtij zijn (en
waren vroeger ook) onver
mijdelijk. Maar ze duren te
genwoordig wel héél, héél erg
lang .(Nederland-Rusland
Noord-Ierland-Nederland).
Bij de laatste integraal op tv-
uitgezonden wedstrijden
merkte ik aan mezelf hoezeer
ik moeite had 90 minuten lang
dat soort voetbal aandachtig
Door
Ruud Paauw
te bekijken. Meestal greep ik
halverwege een boek. omdat
ik anders vreesde in slaap te
zullen sukkelen
Het onderzoek van de dienst
Kijkonderzoek lijkt de veld
winnende gedachte te beves
tigen dat het integraal uit
zenden van voetbalwed
strijden een achterhaalde be
zigheid is. Samenvattingen
van twintig minuten zijn ge
noeg. Die kun nen wel eens een
vertekend beeld 'van de wer
kelijkheid geven(Vorig jaar
"sneed" Studio Sport
Feyenoord-Ajax zodanig dat
het een geweldige partij
scheen, terwijl 'vrijwel alle
verslaggevers het er over eens
waren dat het over 90 minu
ten gezien een zeer matig potje
was). Maar dat moeten we
dan maar voor lief nemen
Het huidige voetbal is, door-
eengenomen, helaas niet meer
waard.
Engeland.
Nog altijd stuit ik op n
van mening zijn dat ons
voetbal zich moet spiegelen
aan Engeland. Dat heb ik ook
enige tijd gedacht. De inzet,
de vechtlust en het en
thousiasme van de Britten
zijn inderdaad bewondeten-
swaardig. Maar na Enge-
land-Nederland 0-2 (en vooral
de manier waarop dat ge
beurde) kan niemand toch se
rieus menen dat we die kant
met ons voetbal uit moeten
Herman Kuiphof ver
geleek zondag (Liverpool-
Everton) de Engelse wijze van
spelen met James Bond: een
sterk lichaam en een leeg
hoofd. Dat is het wel zo onge
veer. Albion zal straks dan
ook niet in Argentinië te vin
den zijn
Dat Engelse voetbal, dat kan
alleen maar op dat eiland
daar.
Voor Nederland moeten we een
Nederlandse oplossing vin
den. We zouden al een, heel
eind op weg zijn als iemand
een middeltje wist om te voor
komen dat iedereen in dit
land op de counter speelt.
Bettine
Er zijn sportbonden in Neder
land, die nooit een crack van
betekenis voortbrengen, die
internationaal nooit iets in de
melk te brokkelen hebben.
Hoest zo'n bond dan. door een
speling van het lot. een troef
op dan kun je er donder op
zeggen dat de zaak daar uit
de klauw loopt.
De tafeltennisbond heeft met
zijn spelers een speelsters bui
ten de grenzen nimmer wat
bijzonders klaargemaakt. Ga
de historie maar na: Du Buy.
Van Zoelen, Pelser, Onnes,
Schoofs. Van der Helm.dezus
jes Van Megen, Ursula Artz.
Mieke ten Broek enz. enz.,
goeie spelers en speelsters,
hoor, maar geen figuren waar
internationaal tegenop geke
ken werdEn ineens flonkerde
daar de diamant die Bettine
Vriesekoop heet, en prompt
raakt de tafeltennisbond ver
blind.
Dat men haar spelpeil poogt op
te voeren, is begrijpelijk.
Maar het aan haar. aan haar
alleen, toestaan in de heren
competitie uit te komen is niet
fair tegenover de andere top-
speelsters. ook al zijn die niet
tegen Bettine opgewassen.
Het doet me wat elitair aan,
het komt ook te veel over als
"gelegenheidsrecht". Want
met welk ander recht kan de
NTTB eigenlijk bepalen dat
Bettine Vriesekoop
.uit het goede hout gesneden
Goed moreel
Haar coach heeft gezegd dat het
nuttig voor Bettine isorAinde
herencompetitie uit te komen,
omdat ze dan op sterker te
genstand stuit, en omdat het
haar weer eens leert wat ver
liezen is. Als dat de doelein
den zijn vraag ik me af
waarom ze per se in de heren
competitie moet uitkomen.
Had men haar dan niet een
voudig manlijke oefen
partners kunnen geven?
Daarmee was dan in elk geval
voorkomen dat de zo moei
zaam van de grond gekomen
damestafeltenniscompetitie
indirect een schop voorhaar
achterste kreegOverigens
vraag ik me af wat nu precies
het effect van het spelen in de
herencompetie op Bettine
zal zijn. Damestafeltennis is
nu eenmaal anders (recht
lijniger) dan herentafel-
tennis. En internationaal zal
ze toch naar de dames terug
moeten
Maar van éen ding kunnen we
overtuigd zijn: Bettine is uit
het goede hout gesneden, ze
heeft een hard moreel, ze is
niet gauw van haar stuk te
brengen Ondanks alle beroe
ring rond haar persoontje de
buteerde ze in de herencom
petitie met drie overwinnin
gen. Dat. meer dan iets an
ders, geeft de hoop dat ze het
heel ver zal brengen.
Jongen
Het is voor de tafeltennisbond
niet te hopen dat er ooit nog
eens een jongensster opduikt
die ver boven het Nederlandse
herenpeil uittorent. Want wat
zou de NTTB met hem in he
melsnaam aan moeten?
Wim
De krant van zaterdag bevatte
een nogal droevig sfeerstuk
van de hand van Ad van
Kaam over Wim van Duyven-
bode, een man die de grootste
bekendheid kreeg als be
stuurslid van de Leidse
wielervereniging Swift, maar
daarnaast nog een dozijn an
dere functies in de sport uit
oefende.
Hij groef zich dusdanig in zijn
liefhebberijen in dat hij niet
lette op wat hij in zijn naaste
omgeving aanrichtte. En nu
zit hij met de brokken: een ka
pot huwelijk, een leeg huis en
stilte. Het verhaal laat zich le
zen als een kroniek van een
onjuist besteed leven en dat is
het dan ook wel. Tragisch en
leerzaam. Voer voor predi
kanten.
In een ander in Leiden ver
schijnend orgaan las ik zo on
geveer het zelfde relaas, zodat
ik mag aannemen dat nu
iedereen op de hoogte is van
Van Duyvenbodes prive-om-
standighedenAls krant kun
je zo'n verhaal niet terzijde
leggen, al is het alleen maar
om de waarschuwende wer
king die er vanuit gaat. An
derzijds vrees ik dat hij met
het op deze manier exposeren
van zijn prive-leven het alleen
nog maar erger heeft ge
maakt. Ik ken Wim al lang,
zelfs uit de tijd dat hij nog
geen snor droeg. En het doet
me een beetje zeer om te zien
hoe rigoreus hij bezig is
geweest zijn eigen glazen in te
gooien.
Schaakcuriosa
hi het weekeinde heb ik dolle
pret beleefd met een nieuw
verschenen schaakboekje:
"Nieuwe schaakcuriosa" door
Tim Krabbe (uitgegeven door
Andriessen bv, Amsterdam).
Alleen tot in hoge graad
schaakbezetenen kunnen een
dergelijk boekje schrijven en
Krabbe mag, nee, moet tot die
categorie worden gerekend.
Hij begint in het hoofdstuk
"Te mooi om waar te zijn" met
een vijf dames tellend eind
spel. Ik kwam er mee in aan
raking vlak na het ontbijt, zo
dat mijn spijsvertering de
hele dag in de war bleef. Het
werkje wemelt werkelijk van
de bizarre stellingen en de cu
rieuze verhalen. ("Mys
terieuze krachten in de to-
Een mooie story levert hij over
zichzelf af. Op zijn 15de jaar
meende hij dat een wereldtitel
in zijn ransel zatals hij maar
dezelfde internationale con
tacten kreeg als Fischer. Hij
begon voorzichtig.
Per brief benaderde hij de
Luxemburger Kremer ("um
das ich ausgerechnet habe das
Sie in der letzte Olympiade
der allerslechteste Spieier
war") voor een potje cor
respondentieschaak. Hij nam
meteen wit en liet weten dat
zijn openingszet 1e4 was. Nu,
19 jaar later, piekert de
Luxemburger nog altijd over
zijn tegenzet.
Een correspondentiepartij met
de grote Bouwmeester kwam
wel van de grond. Krabbé
hield het zo lang mogelijk vol,
ook al omdat hij bij het posten
van zijn brief steeds langs een
aardig meisje kwam dat zeer
in zijn schaakprestaties
geïnteresseerd was. Een plot
selinge winstmethode van
Bouwmeester bracht deze
mooie verhouding tot mat.
11Oefenwedstrijd
ZEIST-Alle zestien spelers van het
Nederlands-elftalselectie hebben
gistermiddag geoefend tegen de
c-ploeg van Go Ahead Eagles in een
erg jeugdige samenstelling.
Zwartkruis begon met: Van Beve-
ren, Suurbier, Krol, Jansen en Ho-
venkamp., Willy van de Kerkhof,
Neeskens en Van Hanegem., Rene
van de Kerkhof, Cru ij ff en Ren
senbrink. Na rust verving hij Van
Beveren, Krol, Neeskens. Van Ha
negem en Cruijff door Jongbloed,
Dusbaba, Peters, Van der Kuylen
en Geels.
Beide „elftallen" scoorden in hun
speelhelft van het zeer vriend
schappelijke partijtje vijf keer.
Rene van de Kerkhof (3). Geels (3),
Cruijff. Rensenbrink, Willy van de
Kerkhof en Hovenkamp maakten
de doelpunten.
Cruijff dolt in Zeist. Voor de laatste keer
ZEIST- „In België zijn nog altijd mensen die niet begrijpen
dat ik graag wedstrijden voor het Nederlands elftal speel.
Die redeneren: waar je werk is staatje huis. Maar voor mij
ligt dat anders. Ik voetbal graag voor Nederland", stelde
Rob Rensenbrink, de Nederlandse linksbuiten van An-
derlecht.
„Iedere keer weer doe ik het met enorm plezier. Om het geld behoef ik het
niet te doen. Met een wedstrijd van Anderlecht tegen HSV kan ik meer
verdienen dan met Nederland-Belgie. Er is natuurlijk veel gesproken in
de Anderlecht-kern. juist voor deze wedstrijd, maar ik geloof dat de
i affaires die genoemd zijn veel meer van buiten afkomen dan uit bijvoor
beeld de spelersgroep.
Anderen in België hebben daar wat moeite mee. Men is daar nog niet aan
gewend dat spelers in het buitenland hun brood verdienen. Ze hebben
nu Van Gooi, die bij Keulen speelt en vroeger is De Vrindt een tijdje bij
PSV geweest, maar die was toen geloof ik al niet meer vaste keus voor
het Belgisch elftal,
j Door onbekendheid met die toestand krijg je merkwaardige situaties.
Bijvoorbeeld over de spanning tussen Van Binst en mij. Dat is een
geintje geweest. We hebben dat ook duidelijk laten blijken, maar kenne
lijk toch niet duidelijk genoeg. Het is een vanzelfsprekendheid, dat Van
Binst morgenavond fel zal spelen, wie ook zijn tegenstander is, maar ik
heb geen moment angst dat hij zal proberen mij uit de wedstrijd te
schoppen. Ik van mijn kant ben ook helemaal niet van plan hem te gaan
j dollen. Daarvoor is het Nederlands elftal ook niet. Als ik het oranje
draag, speel ik zo sober mogelijk.
In de groep van onze Anderlecht-spelers heb ik min of meer opgevangen
dat zij denken hier als kansloze voetballers naaf toe te komen. Dat maakt
het voor hen alleen maar gemakkelijker. Wij zullen zeker een heel ander
elftal tegenover ons vinden dan in Antwerpen. Toen was België nog erg
jong en onervaren. Nu hebben die mannen een paar wedstrijden achter
de rug en er dus wat bijgeleerd. Maar ze hebben nog altijd een Neder
landers-complex.
Ik begrijp niet waarom. Stuk voor stuk zijn het allemaal goede voetballers,
die zo in iedere Nederlahdse topclub zouden kunnen meedraaien. In
Antwerpen waren de toen nog erg groene Belgen gewoon onder de
indruk van ons. Morgenavond zal het wel wat minder zijn, maar weg
gesleten is die idee naar mijn mening nog altijd niet.
i Normaal zou je moeten verwachten dat België woensdag alle risico's
1 neemt om zijn laatste kans waar te maken. Ik geloof daar niet in. Ze zijn
nog altijd bang voor een afgang. Daarom verwacht ik dat Guy Thijs toch
weer met vier verdedigers en vier middenvelders zal gaan spelen en
slechts twee spitsen zal inzetten, dus alleen Lambert en Van Gooi. Wan
neer hij drie man op de aanval wil zetten, zal hij voor Van der Eist moeten
kiezen, die bij ons, ook min of meer noodgedwongen, teruggetrokken
middenvoor speelt. Je moet je dan alleen afvragen waar hij Lambert
moet laten.
Ik geloof er niet in dat België in een zo korte tijd alle oude angst van zich zal
kunnen afzetten en toch met drie punt-spelers naar Amsterdam komt.
De enige aanleiding zou kunnen zijn, dat zefiu het idee hebben of er niets
meer te verliezen is.
Gezien de houding van de Belgische voetballers, die ik redelijk ken, zou
die ommezwaai voor mij een wonder zij'n. Maar wij moeten natuurlijk
wel rekening houden met de mogelijkheid".
Droefenis zou best eens de boventoon kunnen voeren,
morgenavond in Het Olympisch Stadion, zelfs als de Oran
jeleeuw de Witte Duivels met huid en haar verslindt. Want
als de voortekenen niet bedriegen speelt Johan Cruijff (Fe
nomeen) er zijn laatste interland.
Dat zei hij een jaar geleden al, dat
roept hij nu nog. en toch, zowaar
vonkte daar plotseling vorige week
nog een sprankeitje hoop in de
trant van; Seth Gaaikema komt met
Oudjaar op de TV; we hebben er
mee leren leven (moeizaam) en in
eens meldt een landelijk ochtend
blad dat Wim Kan zelf de deur nog
op een kier houdt. Hoop is gewekt,
doet ie het of doet ie het niet. Nou
Cruijff doet het niet, zegt ie nog
steeds met nadruk, de kijkdicht
heid en de waarderingscijfers zul
len er onder lijden straks, maar er
helpt geen lieve moeder aan.
De twijfel was in de wereld geko
men door de wat al te optimistische
interpretatie van een niet al te
snuggere verslaggever, aldus de
strekking van het verweer van onze
held: je weegt niet'ieder woordje op
een goudschaaltje, je praat wat
heen en weer, je filosofeert wat, je
mijmert een stukje en de slechte
verstaander blijkt maar een half
woord nodig te hebben.
Welnu dan moet het maar anders:
Gaat u naar Argentinië, Hoogheid
Cruijff: nee. Is dat uw laatste
woord, exellentie Cruijff: ja.
De vraag is of we Johan Cruijff
moeten geloven. Hij die eens de le
gendarische uitspraak deed dat hij..
Ajaxvoorzitter Jaap van Praag nog
nooit op"een'waarheid had kunnen
betrappen (zo'n kunst is dat
trouwens niet), mag zelf ook best
blij zijn dat Pinokkio slechts ont
sproten is aan de fantasie van een
verteller.
Daarbij zijn er argumenten om de
hoop op de reis van De Verlosser
naar Argentinië staande te houden.
Neem de discussie gisteren. Criuijff
blijkt tot op heden 34 goals in
Oranje te hebben gescoord. Een
opmerking langs de neus weg. Goh
Johan, weetje dat ik me er eigenlijk
niet één van kan herinneren. De
duivel springt pats uit het doosje.
Niet herinneren, en die tegen Bel
gië dan, vanaf de achterlijn, kan je
je die dan niet meer herinneren?
Nou Pfaff weet het nog precies....
De eerzucht blijkt nog even vee
rkrachtig als op de dag dat hij, 7
september 1966 in De Kuip debu
teerde tegen Hongarije, en op dat
vlak zijn er dus nog lauweren te
odgsten daar in Zuid-Amerika waar
het imago v.an ene Pele nog steeds
huizenhoog uittoornt boven dat
van het Nederlandse zorgen- en
wonderkind.
De ambitie leeft dus nog en afkerig
van de harde munt is hij door de
jaren heen toch ook nauwelijks ge
weest.
En toch houdt Johan Cruijff (Su
perstar) vol dat de invitatie vanuit
de Kosmos om daar nog een jaartje
de sterren van de hemel te spelen
dezelfde weg op zal gaan als de
KNVB uitnodiging voor Argenti
nië: naar de prullenmand.
We zullen hem deze keer helaas
moeten geloven, hij zegt dat hij
juist de laatste maanden ervan
overtuigd is geraakt de enige voor
hem juiste weg te bewandelen.
Waarom juist de laatste maanden?
Cruijff zwijgt, het is persoonlijk,
het is privé, dus blijft het gissen
Maar het zou best zo kunnen zijn
dat de operatie aan de hardnekkige
kuitbeenblessure een rol speelt, hij
wil ongeschonden de eindstreep
halen; bepaalde een jaar terug dat
aan het einde van het komende
seizoen het doek definitief zou val
len. En dan zijn er verder toch de in
vertrouwelijke momenten wel eens
opgebiechte angsten: hart en vaat
ziekten velden z'n vader en z'n
grootouders, en pleegde hij niet zelf
willens en wetens roofbouw op ei
gen lijf; waarom dan nog eens de
goden verzoeken door de door hem
uitgestippelde koers te wijzigen?
Hoe het ook zij, Cruijffs "neen
staat nog hechter verankerd dan
een jaar geleden. Het zal de happe
ning morgenavond in Amsterdam
toch een wat schrijnende basis ge
ven. Voor de liefhebbers restten er
dan nog slechts de krantenknipsels
dis als legpuzzel kunnen dienen tot
het bouwen van de successtory:
van Amsterdams straatjochie tot
miljonair. Met als meest vertede
rende stukje dat verhaaltje met het
fotootje van Johan Cruijff die in de
Haagse Hobbemastraat de opening
van een sigarenzaak luister bij zet
Het moet eeuwen geleden zijn
PIM STOEL
