BARENDRECHT ONTMANTELD
wekt zelf irritatie op
Pikzwarte zaterdag voor Quick Boys0-2
Katwijk laat de winst liggen
Optimisme
Ter Leede
terecht:
5-0
RCL weerlegt counter-spelletje van debutant: 4-0
Henk v.d. Zwan
stelt zege
RBB veilig
MAANDAG 3 OKTOBER 1977
SPORT SPORT SPORT SPORT SPORT SPORT
SPORT SPORT
IgggP^ 0
Ui
NOORDWIJK - Voor Sjoerd Boot
hadden de Zwaluwen-spelers za
terdag geen goed woord over. De
Noordwijk-middenvelder was er
de oorzaak van dat twee Vlaar-
dingers een officiële waarschu
wing opliepen, toen zij de
"zuigende" Boot onreglementair
het zwijgen wilden opleggen. In
het vanaf de tribune vriendelijk
ogende duel (door Noordwijk
met 3-0 gewonnen) bleek zich in
werkelijkheid heel wat mepr af te
spelen, waarbij verbaal weinig
respect voor elkaar werd ge
toond.
Dat bleek bijvoorbeeld uit de
dialoog tussen de Vlaardingse
spelbepaler, arts Leen Pijpers, en
de ijverige Noordwijk-spits Ruud
Bröring na een tackle van Boot:
"Die vent schop ik straks de po
ten onder het lijf vandaan", zei
Pijpers, waarop Bröring ad rem
antwoordde: "Heb je werk te
weinig?"
Na afloop van de wedstrijd maakte
Zwaluwen-aanvoerder Buitelaar
zich schuldig aan onbeheerste
kreten en kondigde hij zijn wraak
op Boot aan, nadat hij "door"
hem was opgeschreven: "Dit is
mijn laatste seizoen en als
Noordwijk bij ons komt zitten we
tegen het einde van de competitie
aan. Niets staat me dan nog in de
weg om die negen (Boot) al in de
eerste minuut de poten onder zijn
gat te schoppen".
De wraakzuchtige schets van het
zaterdagvoetbal anno 77/78.
Sjoerd Boot, liet de woorden ge
laten over zich heen gaan. "Eén
keer heb ik tegen iemands benen
geschopt, voor de rest zijn ze al
lemaal in mijn manier van spelen
getrapt en dat wekte irritatie bij'
hen op. En als zo'n vent mij, wan
neer het spel dood is, wil om
gooien, dan ben ik bereid als een
kegel neer te gaan. Als hij daar
dan een waarschuwing voor
krijgt, kan ik dat toch jiiet hel
pen?"
Noordwijktrainer John Eelman
probeerde het irritatie-opwek-
kende„spel van Boot ook nog te
verklaren: "Vorig seizoen heeft
Sjoerd tegen NSW een flinke tik
tegen de benen gehad, waardoor
hij zes maanden buiten de lijnen
stond en kort geleden kreeg hij in
een vriendschappelijke wed
strijd weer een tik tegen zijn en
kel. Daarom speelt hij zo narrig".
"Hij is in ieder geval geen gemene
speler", verdedigde Ruud Brö
ring nog.
Diezelfde Bröring toonde zaterdag
zijn grote vorm weer eens, door
twee van de drie "juwelen van
doelpunten" voor zijn rekening
De eerste kwam vrij
onverwacht tot stand, omdat
Noordwijk in de eerste helft meer
tegen de wind speelde dan tégen
de tegenstander. Goede aanval-
sacties bleken in die periode niet
te kunnen worden opgebouwd,
omdat de wind de bal de meest
vreemde richtingen mee gaf.
Bovendien moest Noordwijk attent
zijn op de snel uitgevoerde tegen
stoten van de Vlaardingers, maar
toch kwam toen 1-0 tot stand. Op
links mocht John van Dijk van de
zwak leidende scheidsrechter
Bouwhuis een corner nemen.
Noordwijk kon toen de op de
training ingestudeerde "truc" in
de praktijk uitwerken. Rob Sut-
torp verlengde de bal bij de eerste
paal naar Bröring, die geheel vrij
staand weinig moeite had om 1-0
te laten aantekenen.
Ook zijn tweede treffer scoorde
Noordwijks "rossige" aanvals-
spits met het hoofd, toen uit een
hoekschop van Jan-Willem Bo
gers, nadat Albert Spaanderman
in eerste instantie onder het leer
was doorgedoken. Aangever Bo-
gers ftadeven tevoren Noordwijk
zelf met een prachtige actie op
2-0 gezet. Bogers soleerde, nadat
hij de bal overigens wel in duide
lijke buitenspelpositie staande
had ontvangen, naar het Zwalu
wen-doel en liet tijdens zijn actie
twee verbouwereerde Vlaardin
gers achter, waarna hij doelman
Nijgh volkomen verraste door
niet naar de vrijstaande Bröring
en Van Dijk af te spelen, maar zelf
uit een moeilijke hoek te scoren.
Tegenover deze wapenfeiten kon
Zwaluwen VI weinig stellen.
Slechts eenmaal leek het erop dat
doelman Van Bu.yten in actie
diende te komen, maar arbiter
Bouwhuis floot voor buitenspel.
Overigens was Bouwhuis zater
dag volkomen van slag. Dat bleek
vooral in de tweede helft, toen de
arbiter regelmatig "om niets"
floot en bij toerbeurt elke ploeg
een vrije trap mee gaf. Ook een
reden waarom de Vlaardingers
hoe langer hoe meer geïrriteerd
raakten.
Het deerde de Noordwijkers alle
maal niets. De twee punten wa
ren binnen en de race om de titel
kan beginnen. Althans volgens
Jan-Willem Bogers: "We hebben
dit keer voor het eerst dit seizoen
redelijk kunnen combineren en
als we dit peil kunnen aanhouden
dan zullen we echt wel meetel
len".
WALTER OOMEN
LEIDERDORP - De glimlach van Barendrecht-trainer Daan den Bleyker kwam net iets te
geforceerd over. Iets te luchthartig ook analyseerde hij de 4-0 nederlaag, die zijn equipe
even tevoren tegen RCL had geleden. „Och", zo sprak hij, „we missen momenteel wat
zelfvertrouwen; dat komt volgende week, als we voor de beker moeten spelen, misschien
wel weer terug".
De vraag kan worden gesteld, of het
catastrofale verlies van zijn ploeg
geen diepere oorzaken heeft dan
het door Den Bleyker aangevoerde
gebrek aan zelfvertrouwen. Veeleer
lijkt zaterdagmiddag het sys
teem-Den Bleyker eindelijk door
RCL ontmanteld. Dit systeem
bleek in de tweede klasse een door
slaand succes voor de ex-
Feyenoorder. Den Bleyker ging uit
van het basisprincipe, dat niet zijn
Lisser Boys
niet verder
dan gelijkspel
DEN HAAG - Lisser Boys heeft
zijn koppositie in de wedstrijd te
gen DUNO in het Haagse niet kun
nen waarmaken, getuige het gelijke
spel (1-1). Trainer Nanai liep na af
loop van de wedstrijd teleurgesteld
het veld af: "De jongens hebben
slecht gespeeld, waarom weet ik
niet, misschien het slechte weer,
misschien het ontbreken van zowel
Barten als Boot. Ik weet het niet.
Daarentegen begrijpelijke blijde
gezichten bij de Hagenaars, die on
danks hun ook niet al te sterke spel
een punt van de koplopers konden
afsnoepen.
Lisser Boys had met voor de ge
blesseerde Barten en Boot resp.
Luik en de nog jonge Wassenaar,
gedurende vrijwel de gehele wed
strijd een veldoverwicht, maar kon
zich nauwelijks doelrijpe kansen
scheppen. DUNO beperkte zich tot
verdedigen met vooral aanvoerder
W. Linden in een uitstekende rol als
centrale verdediger. Toch was het
DUNO dat na ongeveer 30 minuten
in de eerste helft op voorsprong
kwam. Lingbeek beging een over
treding bij de middellijn, uit de
daarop volgende vrije trap bracht
van Linden de bal in de doelmond,
waar Batenburg doelman Groene-
weg verraste (1-0).
Lang konden de Hagenaars niet
genieten van deze voorsprong,
want in de laatste seconde van de
eerste helft scoorde Jan van Sloo-
ten (van hem moest deze keer het
gevaar komen) de gelijkmaker
(1-1). Na rust speelde de strijd zich
nog hoofdzakelijk af op de speel-
helft van de gastheren, die echter
weinig moeite hadden met de aan
vallen van de Lissenaren, die zon
der overtuiging en inventiviteit
werden opgezet.
In de laatste minuut kroop Lisser
Boys nog door het oog van de naald
toen Koenraads alleen voor
Groeneweg dreigde te verschijnen.
Slechts door aan de noodrem te
trekken kon Slijmer hem nog af
stoppen, wat hem weliswaar op een
officiële waarschuwing kwam te
staan, maar Lisser Boys voor de
nederlaag behoedde.
ploeg, maar de tegenstander het
spel moest maken. Dit counter-
speUetje lukte, zoals gezegd, in het
vorig seizoen wonderwel. Een
promotie naar het „Walhalla" van
het zaterdagvoetbal was er zelfs het
gevolg van.
Zaterdagmiddag werd de Barend-
recht-coach met een negatief facet
van zijn eigen - negatieve systeem -
geconfronteerd. RCL had na 14 mi
nuten al door Wilbert Witteman
(nagoed voorbereidend werk van
Leo Holl) de leiding genomen en
Barendrecht werd daardoor ge
dwongen om naar een offensievere
speelwijze over te schakelen. De
ploeg zou er niet in slagen. Twee
schoten van de middenvelders Rini
Leeuwenburg en Bas Hokke
vormden het enige offensieve
weerwerk van een elftal, dat de diep
in de ploeg gewortelde 5-3-2 opstel
ling ook na de 1-0 van Witteman
niet vaarwel kon zeggen. Hans
Braat kon daardoor zijn recht-
sachterpositie met gerust hart ver
laten en als extra verdedigende
middenvelder naast Wally van Ha
ver gaan fungeren. Jan van Duijn
en Bennie Heemskerk behoefden
zich daardoor slechts tot het aan
vallende deel van hun taak te be
perken. De voortdurende
diepgaande Heemskerk werd vlak
voor rust door de goed spelende
Leo Holl met een splijtende diepte-
pass gelanceerd. De middenvelder
had van dichtbij geen enkele
moeite om Barendrecht-goalie El
lenbaas te passeren (2-0).
De wedstrijd was hiermee volledig
gelopen, want Barendrecht zou
daarna volkomen machteloos
blijken. Neem bijvoorbeeld spits
Cees van der Meer, die vorig
seizoen nog de schrik van alle
tweedeklasseclubs was.
Hij werd door Daaf Brandt tot een
zielig figurant gedegradeerd.
Raakte door de consequente dek
king van de RCL-voorstopper der
mate ontmoedigd, dat Brandt tegen
het einde van de wedstrijd zelfs pog
aanvallende activiteiten kon gaan
ontplooien met als hoogtepunt een
schot, dat op de paal uiteenspatte.
RCL maakte trouwens van de hele
Barendrechtploeg een miserabel
geheel. Waar voor de rust de Den
Bleyker-brigade nog enige opposi
tie voerde, was de tegenstand van
de Barendrechters erna helemaal
weggeëbd.
RCL kon in de tweede helft doen
wat het wilde. Leo Holl voorzag zijn
medespelers voortdurend van
goede passes, Bennie Heemskerk
was een doorlopend gevaar voor de
Barendrecht-defensie en Wilbert
Witteman was zijn opponent Roel
van Bethem regelmatig te vlug af.
Eigenlijk bleef alleen Jan van Duyn
uit de toon vallen. Hij, die voor rust
al de zwakste RCL-speler was, bleef
ook na rust te afwachtend spelen,
legde geen meter teveel af, onder
hield een traag bewegingstempo en
legde in zijn passes geen enkele
zuiverheid.
Nieuwkomer Freek Linde (ex-
Drenthina) daarentegen schudde
zijn voor de pauze geëtaleerde
schroom van zich af en ontpopte
zich als een nuttige, intelligent
meevoetballende spits. Linde is
weliswaar geen technische
hoogvlieger, maar met zijn snèlheid
kan hij - mits de Drent in de diepte
wordt gelanceerd - het rech
terspitsprobleem bij RCL gaan
oplossen. In ieder geval toonde hij
zich na 63 minuten attent, toen Varr
Bentheim te zacht op Elenbaas te
rugspeelde. Linde kon daardoor
gemakkelijk 3-0 binnenschieten.
Een kwartier later zou de rech
terflankspeler ook een aandeel in
de vierde treffer hebben, toen
Heemskerk een één-twee combina
tie met Linde opzette, de bal op
maat van die laatste terugkreeg en
daarna beheerst scoorde. Met de
4-0 score had RCL het intelligent
geachte Den Bleyker-systeem tot
een dom spelletje gereduceerd.
Den Bleyker mag nu voor zijn team
een ander (liefst positievere) De tweede treffer
RCL hier i
Fred. Elenbaas kansloos.
beeld. Bennie Heemskerk (rechts) laat Barendrecht-doelman
Schamel gelijkspel tegen ZOB (1-1)
KATWIJK - De door het KNMI dit
keer feilloos voorspelde „krachtige
tot stormachtige wind" heeft de
voetbalwedstrijd Katwijk-ZOB
(1-1) in hoge mate beïnvloed, om
niet te zeggen onmogelijk gemaakt.
Vooral in de eerste helft had het al
lemaal maar bitter weinig met
voetbal te maken.
Hoge voorzetten tegen de wind in
keerden vaak met een boogje weer
terug en door de storm gedragen
afstandsschoten suisden als ka
nonkogels op ZOB-doelman Dick
Doorenboom af. Met' kunst en
vliegwerk kon hij in die eerste 45
minuten de schade tot één
doelpunt beperken.
Nu leek Katwijk zich ook niet goed
raad te weten met het windvoor-
deel. Combinaties werden te. lang
doorgevoerd en te zelden werd
Doorenboom van buiten het straf
schopgebied onder vuur genomen.
Het succes kwam voor Katwijk
misschien ook wat te vroeg. Al in de
eerste minuut kon Wim Guyt II,
nadat hij vlak daarvoor een schot
van de doellijn zag gehaald, een
corner inkoppen (1-0).
Net als tegen IJ muiden overviel de
ploeg na die voortvarende start een
vreemd soort matheid, of zoals
trainer Frans van der Zeeuw het
voorzichtig uitdrukte: „Een aantal
spelers wisten zich niet goed raad
met de weersomstandigheden".
Maar ook vlak na rust toen de wind
wat was gaan liggen bleef het sa
menspel slordig en de inzet van
sommige Katwijkers (Arnold Boers
en Wim Haasnoot) onder de maat.
ZOB was in die periode veruit de
Wim Guyt kopt al na een minuut Katwijks enige treffer in de touwen. Freek Rienks kijkt toe.
betere ploeg en het was dan ook
niet meer dan verdiend dat mid
denvelder Ron Glandorf na een
kwartier een vrije trap ineens ach
ter doelman Kees Koelewijn ko
gelde (1-1). Die treffer werd door de
ploeg uit Zuid Oost Beemster met
opvallend veel gejuich begroet. Het
was dan ook de eerste keer in deze
competitie dat ZOB de bal in het
doel Van de tegenpartij zag ver
dwijnen.
Het had blijkbaar geen bevrijdende
werking want daarna kon Katwijk
het initiatief weer naar zich toe
trekken, want de ploeg van trainer
Van der Zeeuw sprong te slordig
om met de gecreeërde kansen. Wim
Haasnoot kon zich dat het meest
aantrekken, want hij slaagde erin
van nog geen drie meter de bal over
volledig verlaten doel te lepe
len.
BART JUNGMAN
SPIJKENISSE - Twee flon
kerende "records" zag Quick Boys
zaterdag in Spijkenisse in scherven
vallen. Doelman Floor Schaap, in
vijf competitiewedstrijden nog
geen enkele maal geklopt, kreeg er
nu op één middag twee om de oren.
En het feit dat hij gepasseerd werd,
betekende voor de Katwijkers te
vens de eerste nederlaag in het
nieuwe seizoen (2-0). Daarmee was
de kelk-met-onaangenaamheden
voor Quick Boys nog niet leeg: op
deze zwarte zaterdag moest Lage-
dijks equipe óók nog de koppositie
prijsgeven.
kortom, een dag waaróp je als
Katwijker beter in je bed had kun
nen blijven. Kussen boven op het
hoofd.
Hoezeer Quick Boys leunt en
steunt op zijn defensie is in deze
kolommen al meermalen uit de
doeken gedaan. Het is geen kwestie
van vandaag of gisteren, het pro
bleem speelt al een paar jaar. Laat
die door de wol geverfde defensie
een steekje vallen dan waadt Quick
Boys terstond tot het middel in de
problemen, omdat met name de
voorhoede te weinig spankracht
heeft. Er gaat geen macht, geen
pressie van uit. Tegenvallers wor
den daarom maar moeizaam teniet
gedaan. Dit seizoen waren er nog
geen problematische situaties,
maar het doelgemiddelde (5-0) was
al weer veelzeggend.
Gezien die voorgeschiedenis had
den de blauwwitten alle reden met
een ongemakkelijk gevoel in de
maagstreek de strijd tegen Spijke
nisse aan te binden. Want op het
appèl ontbraken Joep den Hol
lander (pas nu geschorst voor een
handeling op de eerste competi
tiedag) en Sis-Thu Pan (gebles
seerd).
Een aderlating om van te huiveren.
Dat Den Hollander een bekwame
vrije verdediger is, weet iedereen,
maar hoe goed hij is, merkje pas als
hij er nietbij is. Nico Kuyt nam nu
de taak van vrije verdediger over en
pakte uit als een onjuiste keus. Let
wel: Kuyt speelde zeker geen
slechte wedstrijd, hij greep af en toe
zelfs uitstekend in. Maar hij deed
als vrije verdediger dingen waar
kenners in één middag grijze haren,
rimpels, jicht en bevende handen
van krijgen. Hij, de vrije verdedi
ger, probeerde één, soms twee man
te passeren, hij stond vaak niet ach
ter maar op één lijn met zijn mede
verdedigers, hij toog ook herhaal
delijk naar voren, nam vrije schop
pen vlak bij het Spijkenisser
doelgebied. De middenvelder die
Kuyt van nature is, overstemde de
vrije verdediger die hij moest zijn.
Wat dat voor de (on)rust in de Kat-
wijkse gelederen betekende, laat
zich raden.
In de beginfase ging het allemaal
nog wel. Want Spijkenisse (lands
kampioen in 1975, maar die tijd is
letterlijk en figuurlijk voorbij) ver
toonde ook een aantal zwakheden
die het zelfvertrouwen geen goed
doen. De defensie vooral acteerde
nogal povertjes en Quick Boys
sneed er in dat begin een paar keer
goed doorheen. In de tiende mi
nuut scoorde Cees van Rooyen met
een fraaie, lage kogel, een treffer die
wegens buitenspel werd afgekeurd
omdat Jaap Hoek juist op dat mo
ment op de doellijn lag
Daarna nam Spijkenisse geruime
tijd het woord.
Het Katwijkse centrum (met Dick
Vooys in plaats van Pan) kreeg het
zwaar te verduren. Steeds vaker
kon Spijkenisse zijn nijver rondz
wervende spits Van Baaren aan
spelen. Hij was het die na 29 minu
ten een zeer warrig stukje verdedi
gingswerk van Quick Boys met een
laag schot in de hoek afstrafte.
Na rust poogden de Katwijkers te
vergeefs Spijkenisse in hun greep
te krijgen. IJver kon men Mouter,
Van Rooyen en Vooys niet ontzeg
gen, maar het leverde voorin zo bit
ter weinig op. Van der Plas en Hoek
demonstreerden opnieuw hoe
slecht zij in vorm zijn en Zandber
gen kwam daardoor weer eens te
"zwemmen". Tekenend voor de
Katwijkse machteloosheid dat de
Spijkenisser defensie in héél die
tweede helft geen moment in be
nauwdheid kwam.
De uitbraken van de thuisclub
hielden wèl gevaar in. In de 23ste
minuut brak spits Jansen door, zijn
lage schot werd door Schaap knap
verwerkt, maar in de 31ste minuut
viel de beslissende tik. Bert Bak
kreeg na enig gerommel een vrij
veld voor zich en zette Spijkenisse
op 2-0. Het doelpunt verspreidde
een buitenspelgeur en doelman
Schaap ondernam daarom een ren
naar de zijlijn om verhaal te halen
bij de inderdaad wat vreemd
schutterende grensrechter. Het
hielp niet.
RUUD PAAUW
RIJNSBURG - Een zucht van
verlichting ging door de Rijns-
burgse gelederen toen Henk
van der Zwan in de laatste mi
nuut 4-2 seconde De sterjf te
ruggevallen Boys hadden na
melijk in de eindfase wel dege
lijk een gelijkmaker te vrezen
van het technisch onderge
schikte Lyra.
„Een cadeautje" noemde
trainer Atte Bouma na afloop
het al in de vierde minuut ge
vallen Lierse doelpunt. Tussen
Leo Pluimgraaff en doelman
Cees Star ontstond een misver
stand waar Toon van der Meer
graag van profiteerde: 0-1.
Pluimgraaff zou in de res
terende 85 minuten met een
sterke partij voetbal zijn fout
ruimschoots goedmaken: een
kans die Star niet geboden
werd. Toen RBB eenmaal met
de hevige wind overweg kon,
moest Lyra het initiatief on
voorwaardelijk uit handen ge
ven. Toen ook moest het
houtwerk van de bezoekende
club verschillende malen red
den. Rond de 25ste minuut
kwam de gelijkmaker van de
voet van Cor Vreugdehil, die
een door Piet Haasnoot aange
geven bal onhoudbaar door
tikte (1-1).
In de tweede helft werden de
Rijnsburgers geconfronteerd
met, wat Atte Bouma later zou
noemen, de „Grote Pech". De
wind was gaan liggen, waardoor
de ploeg niet- beloond zou wor
den voor het zwoegen in de
eerste speelhelft. Lange tijd
stond RBB met tien man op de
vijandelijke helft. Typerend
w.as dat zelfs laatste man Leo
Pluimgraaff zich kansen wist te
creëren. Halverwege de tweede
helft was heteindelijk raak. Van
even buiten het penalty-gebied
kogelde Hennie de Klerk de bal
uit de vrije schop dwars door
alles heen; 2-1. Kort daarop was
het Henk van der Zwan die 3-1
aantekende, nadat doelman De
Jong hem de bal voor de voeten
had gestompt. Plotseling gaf
RBB er toen de brui aan en liet
zich naar het eigen doelgebied
terugjagen, waar Herman Ce-
vaal 3-2 scoorde. Met een door
Henk van de Zwan afgeronde
tegenstoot kon de verdiende
overwinning, zij het op het nip
pertje, met 4-2 worden bin
nengehaald.
ROLPH PAGANO
SASSENHEIM - Het opti
misme bleek niet ongegrond.
Na een zeer knappe partij
voetbal kon Ter Leede zich za
terdag tegen Marken verheugen
op de eerste overwinning van
deze voetbaljaargang. Met
speels gemak werd het tegen
vallende Marken met 5-0 opzij
gezet.
Er waren voor de aanvang van
de wedstrijd een aantal redenen
waarom Ter Leede wat opzag
tegen de wedstrijd. Ten eerste
ontbrak linksbuiten Nanne
Sluymer nog steeds vanwege
zijn blessure, ten tweede was
Marken een totaal onbekende
ploeg voor de Sassenheimers e
toen ook nog bleek dat dat
Noordhollanders een erg jong
team lieten opdraven was rr
in het Ter-Leedekamp unanï
vn mening, dat er, zeker in de
beginfase, erg behoudend ge
voetbald diende te worden.
Maar binnen de twaalf minuten
konden de Sassenheimers tot
hun opluchting concluderen,
dat de Markense defensie als los
zand in elkaar zat. Na vijf
miuninuten scoorde Hans Bis-
schops al een buitenspelgoal en
vlak daarna kon Marken op
nieuw de handen dichtknijpen
toen een voorzet van Michiel
Krop werd ingekopt door Be-
nno Kooy. De bal stuiterde via
de vuisten van Marken-keeper
v. Altena boven op de lat.
Na twaalf minuten was het toch
raak. Jan van Harskamp trof de"
paal waarna uitblinker Bis-
schops afrondde: 1-0. Ter
Leede bleef komen en in
laatste vijf minuten voor rust
werd het de zwak ingrijpende
Marken-defensie onder aanv
ring van Piet de Jong allemaal
teveel.
Achtereenvolgens Van Hars
kamp (tweemaal) en Wim Kos
ters zetten Ter Leede op 4-0.
Toen Krop vlak na rust de vijfde
scoorde hield Ter Leede het wel
voor gezien. Een barre on
weersbui deed de rest, want ge
voetbald werd er nauwelijks
HERBERT POLANEN
