Holverda: held en zondebok UVS krijgt afstraffing (3-0) bij hoofdklasse-aanwinst Blauw Wit Docos: oude liedje LFC geeft koploper les LDWS: "punt kwijt en speler kwijt ROODENBURG LAAT TEGEN BLAUW ZWART ZEGE GLIPPEN: 2-2 SC Lisse schotvaardiger in gelijkopgaand duel met Teylingen: 2-0 T\ 1 7 7 MAANDAG 26 SEPTEMBER 1977 SPORT SPORT I SPORT SPORT H SPORT AMSTERDAM - Het verschil werd nadrukkelijk geëtaleerd in de voorlijn. Daar waar bij UVS doorlopend op de rem moest worden getrapt door gebrek aan mankracht en initiatief, bracht Blauw Wit gisteren constant in hoog tempo allerlei plannen ten uitvoer. Te simpel gericht nog in eerste instantie, maar toen na derhand de variaties werden aangesproken, nam het onder scheid opmerkelijke vormen aan. UVS liep in het Amsterdamse Sloten dan ook tegen een ge voelige afstraffing aan, de Leidse ploeg werd met 3-0 „verdron ken". Een dik verdiende nederlaag, hoewel UVS qua veldspel niet veel voor de knap debuterende partner hoefde onder te doen. Zo weinig zelfs dat de aanvankelijk leuk tikkende Désar-formatie de lof van de tegenstander meek reeg. „De beste ploeg die we tot nu toe hebben gehad" meende Blauw Wit-trainer Dick Maurer (vroeger bij de zaterdag-tweede klasser Volendam) zelfs. „Maar daar geloof ik niets van", bekriti seerde zijn collega Gerard Désar. Begrijpelijk onbegrip nu zijn team zo weinig doortastend was geweest, maar desondanks was de Maurer-uitspraak wel ver klaarbaar. UVS behoort dit seizoen tot de categorie elftallen met een zodanig positieve spe lopvatting dat ook een tegen stander ruimte krijgt om te voetballen. Daarin kan het tech nisch vaardige Blauw Wit zich doen gelden als een pure aan winst voor de amateur-hoofd klasse, want dat is de debutant die propaganda loopt te maken voor het aanvallende voetbal boordevol initiatief. Het Am sterdamse team bestaat uit een combinatie van routiniers, ex- profs (onder wie Volendammer Jan Mühren, de broer van Arnold en Gerrie) en talentvolle jeugd, die een mengeling van indivi duele technische vaardigheid, fy sieke kracht en een groot loop vermogen het veld inbrengen. Daarbij hebben de Amsterdam mers de beschikking over een positief rommelende centrum spits, van het type Nico Jansen, maar dan zonder diens negatieve kanten. Nico Lubbersen scoorde dan ook tweemaal, al gebeurde dat pas na de pauze. Het was ty perend voor de conditionele kracht van de Maurer-formatie, die negentig minuten lang kan blijven doorgaan met het ont wikkelen van een hoog aanvals plan en het meesturen van de vleugelbacks. Voor rust hadden middenvelders en defensie van UVS dat nog bij kunnen benen in de toen gelijkwaardige strijd. Al was in die fase ook al karakteris tiek dat alleen Frits van der Heide eenmaal tot een doelgericht schot was gekomen (bovenkant lat). „UVS doet het te simpel" vond Maurer. „Het op snelheid opko mende voetbal dat ze spelen, ver liest aan kracht doordat er te weinig mensen meegaan". De oorzaak die daarachter ligt is te herleiden tot het spelers-mate riaal. Van het middenveld af is alleen Theo van Seggelen in staat herhaaldelijk diep te gaan; Bert Kort en Mattie Kantebeen, even als de alleen verdedigend sterke flankverdedigers Cees Duprie en Rob van Ginkel komen daar veel minder toe. Vooral als een Mattie Kantebeen bijvoorbeeld een tegenstander heeft als Blauw Wits spel- en smaakmaker Marcel Hartman- Kok. Kantebeen legde zijn ne gentienjarige opponent in de eerste helft tactisch uitgekookt aan banden, maar kon hem na rust niet meer intomen toen Hartman-Kok steeds vaker van hem wegtrok. Daarmee kwam een brok offensieve creativiteit los, die Blauw Wit voordien had ontbeerd. Alle ballen war^n in het eerste speldeel hoog voor de pot beland; maar in het tweede part werd er veel gevarieerder aangevallen. Nico Lubbersen trok daar al na vijf minuten ren dement van met een halve om haal naar 1-0 (aangever vleugel verdediger Liefeld), Hartman- Kok zelf vond een kwartiertje la ter schitterend 2-0 via de onder kant van de lat (aangever andere vleugelverdediger Bruinesteyn) en vijf minuten voor sluitingstijd van het sportieve duel kopte op nieuw Lubbersen 3-0 in (aange ver Bruinesteyn). Het sterk te ruggevallen UVS had in de tijd tussen de treffers het verschil zelf lopen typeren door niet aanmaal echt gevaarlijk te worden, on danks het risico dat toch wel ge nomen werd. De Leidse ploeg kon gewoon geen tempo maken als het' doel van de tegenstander in zicht kwam, mede omdat er te weinig afspeelmogelijkheden waren. Pas toen Henk Zandber gen voor Rob van Ginkel was ge komen (Verver was al vervangen door Neuteboom) kwamen wat meer spelers „op", maar dat ge beurde te laat om nog effect te kunnen sorteren. „Een uitste kende ploeg, dat Blauw Wit", zei Désar. „De afstraffing was duidelijk". PAUL DE TOMBE Bart van der Wexjden komt iets tekort om Celeritas-doelman Drewes te verrassen. Ton Spoel (4) kijkt toe. LEIDEN - LDWS-Celeritas gisteren een duel vc cialisten. Zo zoutloos LEIDEN - Wat smalende opmerkingen waren zijn deel, toen Wouter Holverda, in de extra speel tijd al, de bal op onbenullige wijze voorlangs het geheel verlaten Blauw-Zwartdoel schoof. Immers, met nog hooguit een paar seconden te gaan leek die 2-1 van Roodenburg zo "vast als een huis", vandaar dat de frêle linkerspits, die toch al zo fraai voor 1-0 had gezorgd, alle krediet kreeg die hij wilde. Hoe veranderlijk is evenwel de mens, in casu de supporter. Een luttel tellen later had haast niemand van het thuisfront meer een goed woord over voor het Rood enburg-talent. Want toen Blauw Zwart in die allerlaatste fase ver twijfeld, maar doeltreffend naar 2-2 uithaalde lag het woordje 'als' met de toevoeging Holverda plots weer op ieders lippen. Waarmee de haastig vertrokken buitenspeler alsnog tot zondebok werd bestem peld. zoch zocht een hoge score, van ze ker drie doelpunten afhield (inzet ten van Ooyendijk, De Groot en Van Houten). En het was opnieuw de Wassenaarse goalie die zich fan tastisch weerde toen de Leidse ploeg vlak na rust opnieuw alle re gisters opentrok. Dat hij uiteinde lijk toch tweemaal kansloos was, lag aan het feit, dat Roodenburg eindelijk gehoor gaf aan de roep van de trainer om het spel via de vleugels te leiden waardoor opeens wél die uitgespeelde kansen ont stonden waartegen ook Pieterse niets meer kon beginnen. Al had Pieterse met zijn spectaculaire op- Ger Smit is te laat, Peter van Houten kan uithalen. Blauw Zwart-doelman Peet Pieterse zou echter wéér redding brengen. treden inmiddels wél bereikt, dat zijn ploeggenoten, naarmate de wedstrijd vorderde, met steeds meer vertrouwen op de wankele Roodenburg-defensie inbeukten. De strijd escaleerde dan ook toen Roodenburg via Holverda, die na een breedtepass van Verkuylen draaide, versnelde en scoorde, op 1-0 gekomen was. Blauw Zwart, dat net zelf aan een offensief be gonnen was, zette gewoon door, zag Van Leeuwen en Smits in kansrijke positie missen, maar kwam, zij het vrij fortuinlijk toch snel op 1-1. De verder goed leidende arbiter Van Tour namelijk, legde de bal, na een stevige confrontatie tussen Ooyen dijk en Karremans, onverwacht op de stip. Van Leeuwen mikte loepzuiver. Daar wenste Roodenburg zich ech ter niet bij neer te leggen en ge haast, maar nu wél over de zij kanten van het veld, vocht Rood enburg terug. Richard Klein vond het gaatje en tevens de vrije man in de persoon van Wim Ligtvoet. Hoe hard die kan schieten bewees deze nog eens: 2-1. De 3-1 leek daarna 'kat in het bakkie', toen Holverda door invaller Van Tongeren vol ledig vrijgespeeld werd. Maar niet Holverda maar Jules van Brecht van Blauw Zwart ging met een glo rievolle blik in de ogen van het veld. Versteegh: "Ach, wat zou dat. Het publiek heeft genoten, dat is véél belangrijker". AD VAN KAAM fen tussen de twee ploegen die in de dieetspe- tweede klasse troosteloos onderaan het tref- bengelen. Geen enkel spectaculair moment en uiteindelijk geen enkel doelpunt. De wedstrijd eindigde zoals hij begon: 0-0. Toch bete kende deze uitslag het tweede punt voor de Vlietbewoners. Een uitslag waar trainer Leo de Jong achteraf weinig tevreden mee was: "Ik heb een punt verloren en ik heb een vaste kracht verloren", was zijn verklaring. Die vaste kracht was Cock Slingerland, die na een on gelukkig kopduel pijlsnel naar het ziekenhuis werd afgevoerd, waar geconstateerd werd, dat zijn juk been op drie plaatsen gebroken was en dat de splinters het oog hebben beschadigd. "We hadden hier twee punten moe ten halen. Die mogelijkheden zaten er gewoon in. Alleen het afmaken van de kansen levert nog wat pro blemen op" vervolgde De Jong. Ton Boehmer, Richard Jurgens en Bart van der Weyden kwamen steeds iets tekort om de vele kansen te verzilveren. Vooral de kansen voor Boehmer en Jurgens waren ontelbaar. Jurgens werd echter te weinig in de diepte aangespeeld, waardoor de jeugdspeler te weinig zijn snelheid kon gebruiken. Boehmer, die een keihard schot over zich heeft, hield het leer te lang aan de voet en wanneer hij een schot op het doel waagde ging dat huizenhoog over. De Jong: "Daar wil ik wat aan doen. Want we heb ben per slot van rekening goede spitsen". Halverwege de eerste helft kreeg Celeritas de enige kans in deze wedstrijd. Een vrije trap van Koopman' kon doelman Van der Steen nog maar net uit het doel rantselen. Het was het enige wa penfeit van de Wateringse ploeg. LDWS kreeg meer mogelijkheden om te scoren. Met name Bart van der Weyden en Ton Boehmer, in stelling gebracht door de razends nelle Jurgens. Onzorgvuldigheid en te lang wachten drukten die mo gelijkheden de kop in. Aan de an dere kant was het een positief feit dat de verdediging voor de tweede maal in successie de nul kon vast houden. Roodenburg-trainer Pieter Ver steegh was het daar absoluut niet mee eens. Wees op geheel andere zaken en personen, die in verband stonden met het puntenverlies van Roodenburg. Blauw-Zwartdoel- man Peet Pieterse bijvoorbeeld kenmerkte hij als "hoofd schuldige". Zoals die jongen de ballen uit de hoeken ranselde, ge woon niet te geloven. Daarnaast moet ik stellen, dat onze defensie bepaald niet sterk opereerde. Weinig getraind, nauwelijks inge speeld. En verder komt Han Tis- seur, herstellende van een blessure, adem tekort. Hij bleef teveel in het centrum, waardoor het spel nauw elijks gespreid werd. Natuurlijk, Wout had de zege alsnog kunnen veiligstellen. Maar om hem alléén aansprakelijk te stellen gaat me toch te ver". Juiste Versteegh, die het kruis voor zijn tocht tegen de spelverruwing voor de afwisseling eens had thuisgela- ten ("het was hard maar niet ruw") trok juiste conclusies. Het was in derdaad Peet Pieterse die Rooden burg, toen het in het nog prille be gin van deze streekderby meteen al NIEUWENHOORN - De klap was hard aangekomen. De verbeten gelaatstrekken van de Nieuwen- hoorn-spelers verrieden het drama, dat zij hadden beleefd. Wat voor de koploper van de tweede klasse A een glorierijke middag had moeten worden, mondde uit in een com plete 0-5 ontluistering. Een uitslag, die niet eens geflatteerd was, want LFC had de Lagrand-brigade op alle voetbalonderdelen een ge voelig lesje gegeven. De Leidenaars demonstreerden gistermiddag een enorm technisch overwicht, on derhielden een véél hoger bewe gingstempo dan de nogal logge Nieuwenhoorners en bezaten met ideèenrijke spelers als John Ver schoor en Piet Gubler de architec- LEIDEN - Met 3-1 nederlaag tegen HTV heeft het zelfvertrouwen vaji DOCOS opnieuw een geduchte knauw gekregen. Volgens het gebruikelijke patroon hadden de Leidenaars lange tijd weer het beste van het spel maar de Hagenaars scoorden de doelpunten. Hil- legom verloor met 3-2 van de Postduiven. De ploeg was alleen in de eindfase van de strijd op dreef, maar toen bleek het al te laat. SC Lisse, tenslotte, won met 2-0 van Teylingen, na een gelijkopgaande strijd. Postduiven-Hillegom: 3-2. De ruststand van 1-0, dankzij Louis Behren was wat geflatteerd na een zeer gelijkopgaande eerste speel- helft. In de tweede helft toonden de Postduiven echter aan dat de voor sprong terecht was. Hoewel er geen sprake was van pressie-voetbal hadden de Hagenaars toch het be tere van het spel. Rond de vijf tiende minuut van de tweede helft raakte Gerrit de Graaf de bal als laatste aan en schreef daarmee een frommel-goal op zijn naam: 2-0. Dat het lot, en wellicht ook de scheidsrechter, de Postduiven gunstig gezind was, bewees Martin van der Hut toen hij zich door een op buitenspel lijkende situatie niet van de wijs liet brengen: 3-0. Daarna hield de thuisclub het wel voor gezien, en kreeg Hillegom de kans om in de laatste twintig minu ten knap voetbal te laten zien.Boudewijn Pijpers en John van der Velde (twee minuten voor tijd) drukten dat in twee doelpun ten uit. SC Lisse-Teylingen: 2-0. Eén reële kans kreeg Teylingen in het eerste half uur. Na een kopstoot van Jan van der Lans passeerde de bal wel iswaar doelman Hans Kortekaas maar het leer kon nog van de doellijn gehaald worden door An dre van der Klauw. Van der Klauw deed ook bij het andere doel goed werk, en opende tien minuten voor rust de score met een zuiver schot in de rechterhoek: 1-0. In de tweede helft werd de veld- verhouding, die tot dan toe in het voordeel van Teylingen was ge weest, wat rechtgetrokken en de den zich aan beide kanten fraaie kansen voor. Vooral Lisse toonde zich met Fred Dobbe bijzonder schotvaardig maar moest tot in het laatste kwartier op de tweede tref fer wachten. Scheidsrechter Dij kers constateerde niet, dat Ruud van der Voort doelman Leo Dols vasthield. Hennie van Eeuwijk kon dgarop zonder enige moeite in schieten: 2-0. VOETBAL - De terugkeer van Jo- han Cruijff heeft Barcelona geïnjecteerd tot een krachtsexplo sie tegen Atletico Madrid. De Mad- rilenen werden naar een 1-0 ne derlaag gespeeld dooreen doelpunt van de ex-Ajacied. SQUASH - De Nederlandse squashkampioen Robert Jan An- jema heeft in de eerste ronde van het toernooi om de wereld kampioenschappen squash in To ronto een nederlaag geleden tegen de Pakistani Muhammed Saleem (9-3, 8-10, 9-7, 9-2). Tey ling en-doelman Leo Dols slaat een Lisser aanval af. ten van de bliksemsnel uitgevoerde LFC-aanvallen, die uiteindelijk het solide lijkende Nieuwenhoorn- bastion tot een bouwvallige ruïne transformeerden. Vooral in de tweede helft werd Nieuwenhoorn bij tijd en wijle op vernederende wijze weggespeeld. Herhaaldelijk werd het Nieuwenhoorn-middenrif zoekgespeeld door de uitblinkende John Verschoor. Die laatste zou vijf minuten na rust aan de basis staan van het tweede Leidse doelpunt, dat Nieuwenhoorn een mokerslag toebracht. Verschoor lanceerde met een schitterende dieptepass Hans Kruiff, die een voorzet op maat liet volgen. Cock van Weerlee tikte het leer naar Bles Zuma door, die bedaard voor 0-2 zorgde. Zoals gezegd had dit doelpunt ernstige gevolgen voor de eilandbewoners, want die ploeg leek zich voor die goal juist te herstellen van de eerste treffer van Gerrie Nachtegeller, die na zes minuten al gescoord was. Na een periode van constante pressie van de Leidenaars, waarin Nachte geller nog eens tegen de paal schoot, namen de Nieuwenhoor ners na een half uur het initiatief over. In die periode zeilde een hard schot van libero Frans den Doelder rakelings langs het door Wim Vis ser verdedigde doel en LFC mocht daarna nog eens van geluk spreken, dat spits Cor Oostdijk te lang met schieten aarzelde. De Nieuwen hoorners leken na rust de druk nog te verhevigen, maar de treffer van Bles Zuma maakte daar een eind aan. Nieuwenhoorn leek daarna to taal verlamd. Nachtegeller, Kruiff en Cock van Weerlee konden de marge daarna tot 0-5 uitbouwen. Dat Den Doelder bovendien nog een penalty miste, maakte het Nieuwenhoorn-drama alleen maar completer. GERARD VAN PUTTEN DOCOS-HW: 1-3. Het was weer het oude vertrouwde liedje bij Do- cos. De krachten die de ploeg ont wikkelde gingen weliswaar die van HW ver te boven, maar toch moes ten de Leidenaars een 3-1 neder laag incasseren. Na een zwak en afwachtend begin, waarin HW via Robert Vermeulen al rap op 1-0 kwam, trok DOCOS alle initiatief naar zich toe. Na een schitterende solo kon Ruud van der Meer de be loning incasserën: 1-1. De moge lijkheid voor DOCOS om de ver diende voorsprong te begroeten werd jammerlijk gemist door Ton van Dinten. Zijn wegens hands toegekende penalty werd door de uitstekend keepende doelman Masman gehouden. Omdat Smits, Rietbergen en Aniba ook niet op schot waren was het bij rust nog steeds 1-1. Een al in de eerste minuut van de tweede helft gevallen HW- doelpunt beëindigde de sterke pe riode van DOCOS. Behalve Dick Pesschar sprong er niemand op na de hoge hoekschop: 1-2. Door ir ritatie, gewekt door., de scheids- recter, liet DOCOS zich dermate uit het spel halen dat HW verder weinig moeite meer met de Leide naars had. Het herhaldelijk bal verlies op het middenveld werd uiteindelijk door Herman Erbe af gestraft: 1-3.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1977 | | pagina 13