"Relatie met Ivic nu helemaal verstoord" mam Hoeveel minkukels zitten er in Leidse atletiek? VRIJ-UIT AZ: "geen eer te behalen" Opbouw Twente in knel nicotine arm René Notten mag niet mee naar Noorwegen dinsdag 13 september 1977 pagina 13 Scheren ,£chrijf nooit in woede zei mijn leermeester in de prakti sche journalistiek vele jaren geleden op het Instituut van PerswetenschapJDoe je dat wel dan is de kans groot datje dingen schrijft die je later be treurt". Die leermeester was Henri Knap (tegenwoordig te zien als jurylid in het tv- programma „Cijfers en let ters"). Knap gaf ook een soort therapie aan: „Ga je. alvorens te schrijven, voor de spiegel staan scherenWant er is niets zo vermakelijk als kijken naar je eigen boze kop". Die les heb ik ter harte genomen Door de jaren heen heb ik me dan ook op hoogst ongebruike lijke uren staan scheren. En het hielp vaak. Deze wat wijdlopige inleiding heb ik nodig om uit te leggen waarom ik nu pas iets schrijf over een zaak die tien dagen geleden in de krant werd aangekaart. Zoals men zich herinnert, werd toen bekend gemaakt dat wethouder Dick Tesselaar voor sportzaken van plan was diep in de ge meentelijke geldbuidel te tas ten om de atletiekbaan in de Leidse Hout te vergroten (400 meter) en te verbeteren. Dat is bepaald niet iets om boos over te worden, integendeel. Maar het artikeltje dat er boven stond (,feidse Atletiekcom- missie niet bepaald slag vaardig") was heel wat min der aangenaam. Daaruit bleek dat er al driejaar een commissie, bestaande uit vertegenwoordigers van de Leidse atletiekverenigingen (AV Holland, De Bataven, AV Leiden), bezig is plannen te Door Ruud Paauw ontwerpen voor de bouw van een nieuwe kantine annex clubhuis bij die sintelbaan, want de huidige accommoda tie is inderdaad niet om aan te zien. Drie jaar zijn de com missieheren met elkaar aan de praat. En wat hebben ze bereikt: NIETS. Je houdt het niet voor mogelijk. Mijn hoofd en pen waren daarover dermate met erger nis gevuld dat ik het schrijven maar even heb uitgesteld; zelfs het scheren hielp niet. Nou vraag ik u. Zonde Eerlijk, in de loop der jaren heb ik in Leiden al aardig wat be stuurlijke minkukels aan de slag gezienmaar ik vrees dat dit de kroon spant. Commis sielid Van der Mey zegt dat deze zaak „op de buitens taander wel een onbenullige indruk moet maken". U heeft geleerd de dingen fluweel zacht te zeggen, meneer Van der Mey. Commissievoorzitter Kleine meldt: ,JDe plannen waar we totnutoe mee zijn gekomen stuiten steeds weer af op be zwaren bij de Sportstichting Persoonlijk vind ik het zonde om kostbare tijd te verdoen 'aan zaken die anderen, en dan denk ik aan de mensen van de Sportstichtingbeter weten". Bij het nog eens lezen van die laatste zin vraag ik me af waarom de heer Kleine nog in die commissie zit, en zelfs nog wel als voorzitter. Commissielid Veldhuizen bakt ze ook mooi bruin. Als die 400 meter baan er komt, geloof ik toch dat ervan de kant van de atletiekclubs iets gaat gebeu ren Ik heb het idee dat er door de atletiekgemeenschap op een dergelijk initiatief aldoor wordt gewacht". De heer Veldhuizen "gelooft" en heeft het idee". Had hij het nu zo langzamerhand'niet zé ker moeten weten? Jarenlang in een commissie zit ten om een clubhuis op poten te zetten en dan niets anders produceren dan een plas woorden. Je moet het maar kunnen. Wijlen mijn oom, een hondelief hebber, zei altijd van mensen die oeverloos en vruchteloos met iets bezig waren: "Ze kunnen beter mijn pekinees uitlaten". Het werd een ge vleugeld woord. Ik geloof dat ooms pekinees nog leeft en ik denk dat ik hem binnenkort maar cadeau doe aan de commissie. Groot Vorige week heb ik op deze plaats geschreven dat je in de voetbalsport tegenwoordig al gauw een grootheid bent. Dit naar aanleiding van opmer kingen op radio en tv over de Ajacied Rene Notten, die te gen Feyenoord in de laatste if Marianne Heeren: goudvis i schaal vol barracuda's t op uiterst fortuinlijke wijze de gelijkmaker scoorde. Ik vond het overdreven dat Not ten alleen door dat doelpunt op het schild werd getild en dat over zijn (matige) spel werd gezwegen. Daarbij ci teerde ik NUS-verslaggever Kees Jansma die in Studio Sport Notten "de onverwacht grote man van de wedstrijd noemde". Jansma heeft daar op, overigens zeer vriendelijk, gereageerd. Hij vindt dat ik hem niet geheel correct heb behandeld. "Ik heb in dat ver slag wel degelijk ook gezegd dat Notten vóór hij dat doel punt maakte nog vrijwel geen bal had geraakt of woorden van gelijke strekking" Dat heb ik niet gehoordmaar ik neem van Jansma direct aan dat het zo is. Dat zij hierbij dus rechtgezet. Met de term "onverwacht grote man" had Jansma, zo legde hij uit, alleen de pikante si tuatie willen benadrukken dat de Ajacied, door Feye noord begeerd, zijn mogelijk nieuwe werkgever een punt door de neus had geboordEen tikje slordig taalgebruik dus. Hij zei immers iets anders dan hij bedoelde. Daarin staat Jansma overigens niet alleen. Dat is een kwaal die al lang in de sportjournalistiek rond waart. Het voortdurend zich uitdrukken in de overtref fende trap brengt dat met zich mee. Dingen die groots, gran dioos, briljant, fabelachtig en miraculeus worden genoemd, zijn bij nadere beschouwing vaak helemaal niet groots, grandioos, briljant, fabel achtig en miraculeus. Een voud en soberheid zijn begrip pen die in de topsport en de beschrijving ervan al lang zijn verdampt. Marianne In het laatste nummer van Het Turnblad geeft Hans Soeters een opsomming van opkomst en ondergang van Marianne Heeren (19), vorig jaar van de nogal geïsoleerde Katholieke Turnbond (NKGB) overge stapt naar het KNGV. En me teen Nederlands kampioene, vóór al die Papendal- internaatsleden. Daarmee begon een moeilijke periode voor haar. Marianne mocht dan onmiskenbaar ta lent hebben, maar was ze ook de sterkste? Het werd in twij fel getrokken. Ze werd, als niet-Papendal-figuuruit de nationale ploeg gelaten die tegen Noorwegen zou uitko men. Een rare toestand na tuurlijk. Want wie laat er nou zijn nationale kampioene thuis? Er kwamen meer van dit conflicten. Als kampioene werd ze niet al te netjes be handeld. Het was voor sommige figuren in het zich superieur wanende KNGV nogal bitter te zien dat een turnstertje van die kalme, niet aan het grote turnen deelnemende KNGB in één klap Nederlands kampioene kon worden. Het geknarse tand daarover kon je met het blote oor vernemen. Een paar maanden terug, ruim een half jaar na dat glorieuze kam pioenschap, verliet ze ont goocheld de rijen van het KNGV (en dus de topsport). Volgens Soeters zijn er drie schuldigen in de tragedie: de bond, haar KNGV-vereniging Pro Patria en zijzelf, "ze heeft nooit een serieuze poging on dernomen om begrip te krijgen voor de mentaliteit van een topsporter". De ellende was dat het succes te snel kwam. Voor haarzelf én het KNGV. Ze was niet hard genoeg om de met de kam pioenstitel gepaard gaande jaloezie op te vangen en te verwerken. Dat klinkt in alles door. Die rustige jaren in de KNGB hadden haar gemaakt tot een goudvis. En die werd ineens in een schaal vol bar racuda's geworpen .(Dit is een hele lelijke vergelijkingmaar die moet toch maar even), als ze de veerkracht had kunnen opbrengen om nogmaals de nationale titel te grijpen, of zeer hoog te eindigenzou de gramschap en de twijfel zijn verstomd. Ik ben ervan over tuigd. Jammer dat niemand haar dat zetje heeft kunnen geven. Enfin, ze is nu terug in de veilige moederschoot van de KNGB. De Papendal kinderen kunnen weer rustig pitten. Attentie Twee weken geleden heb ik in deze kolommen iets geschre ven over de schrale opbrengst van een collecte tijdens de re cente prof wieier ronde van Leiden. Deze was bestemd om de geestelijk gehandicapte kinderen van de Leidse Kor te-V lietschool in 1978 een vakantie te bezorgen. Ik heb toen de lezers van deze rubriek gevraagd daar wat aan te doen. Bij die gelegen heid is een niet geheel correct gironummer vermeld van het Oudercomité van de Korte- Vlietschool. Een dag daarna werd dat gerectificeerd, maar ik ontvang er nu nog tele foontjes over. Daarom ver meld ik nog even het goede nummer: 3422129. Ik ben u al lang voorafgegaan met een gift. U vólgt mij toch zeker wel, hè? ALKMAAR - Met veel tam tam zal AZ morgenavond de nieuwe lich tinstallatie inwijden. Ruim een uur voordat de UEF-Cupwedstrijd tegen het Luxemburgse Red Boys Differdange begint, krijgt het pu bliek reeds het een en ander voor geschoteld. Majorettes, de fanfare van Alkmaar en vele tientallen jongens en meisjes in Noordhol landse klederdracht zullen dit feest van het AZ-licht opluisteren. En daarmee is dan toch nog een positief slot gekomen aan AZ's martelgang om met steun van de gemeente en de provincie een lich tinstallatie in De Hout te laten verrijzen. AZ's voorzitter Arie Ligthart concludeerde: „In acht weken tijd is de lichtinstallatie hier verrezen. De kosten ruim twee miljoen) zijn betaald en vanaf nu kunnen we onze suppor ters ook in de avonden van top voetbal laten genieten. Of de overheid bereid is ons financieel te steunen in de gemaakte kosten is nog een vraag. Op 27 september komt het college van B en W bijeen om te praten met Gedeputeerde Staten. Ik hoop dat dit college, dat wel achter onze plannen staat, onze zaak goed zal verdedigen", want „rond" is het nog steeds niet. Zoals bekend wezen Gedepu teerde Staten van Noord Holland vorige week AZ's verzoek om sub sidie voor de aanleg van deze nieuwe lichtinstallatie af. Maar Ligthart ziet het niet somber in. De verwachting is dat AZ mor genavond voor zo'n dikke 20.000 mensen zijn eerste Europese be kerwedstrijd in zijn geschiedenis gaat spelen. In de voorverkoop zijn alle kaarten weggegaan, slechts een klein aantal staan plaatsen is nog te verkrijgen. Voor technisch direkteur Hans Kraav is dit het bewijs dat AZ leeft in Alk maar. „Want", zei hij, „welke echte voetbalsupporter komt nou op Red Boys Differdange af? Weinig toch". Voor Hans Kraay kleeft er één na delig aspect aan dit duel tussen een topclub uit Nederland en de goedwillende amateurs uit Luxemburg. „Goed zul je het nooit doen. Als je wint zegt men: wat een kunst. Lukt het niet om zo'n ploeg met grote cijfers te verslaan dan word je uitgefloten. Nee, aan zo'n wedstrijd is weinig eer te beha len". Vrij spel ..jongste der wereldmerken! OSLO - Gedachtig aan de wanvertoning in Kerkrade heeft Tomaslav Ivic een voorbeeld willen stellen. Nog zondag avond in de Intercity Heerlen-Amsterdam wees zijn vinger bestraffend in de richting van René Notten. Daar, met Suurbier, Schoenaker en Geels aan een flesje bier lurkend, zat de zondebok. Nadat de Ajax-trainer zijn middenvelder toebeet dat hij er verstandiger aan deed om zich op de volgende wedstrijd te concentreren werd de onrechtvaar dige straf uitgesproken. Op het moment dat de trein het Amstelstation binnendenderde, kreeg René Notten van zijn trainer te horen dat hij uit de eerste selectie van Ajax was verbannen. In zijn plaats zou Adje Bouma alsnog worden uitgenodigd om de Europa-Cuptnp naar Noorwegen mee te maken. De woedende Notten, nadat hy gis termiddag zonder Ajax-blaser aan op Schiphol nog een gesprek voerde met Jaap van Praag: "Dit is in de geschiedenis van de Neder landse voetballerij nog nooit ver toond. Het hele elftal speelde als een krant tegen Roda JC. Ik her haal: het hele elftal. En wie krijgt de schuld? Uitgerekend Reneetje Not ten. Trouwens ik weet nü nog niet of het besluit van Ivic te maken heeft met dat flesje bier of met de wedstrijd tegen Roda JC. Maar dit pik ik niet. De relatie Ivic-Notten is hierdoor voor altijd naar de knop pen. Ik heb er geen woorden voor". Aan Tomaslav Ivic de vraag of hij ten aanzien van Notten niet al te hard van stapel liep. Tenslotte was de gestrafte niet de enige, die er te gen Roda JC weinig van terecht bracht. Ivic echter: "Het sterke punt van Notten is zijn inzet. Wan neer zijn ijver te wensen overlaat, heb ik niets aan hem. René wil weg bij Ajax en je kunt me niet wijsma ken dat hij voor de volle honderd procent met zijn gedachten bij de wedstrijd is. Zo althans kwam het zondag op me over. Aan mensen, die hun werk maar half doen, heb ik niets. Ajax is niet meer het elftal dat met kop en schouder boven de ter genstander uitstak. Iedereen moet negentig minuten keihard werken voor het resultaat. Als er een is die dat maar tachtig minuten doet, heeft dat err tige gevolgen. Van daar". Omdat René Notten niet al te popu lair is bij de collega's, lagen de reac ties op Ivic' drastische besluit in de DC 9, die het gezelschap van Am sterdam naar Oslo vloog, niet voor het opscheppen. Zelfs Jaap van Praag verborg zich dit keer achter een brok diplomatie. Van Praag: "Ik heb op Schiphol vluchtig met Notten van gedachten gewisseld. Ik sta uiteraard achter het stand punt van de trainer. Op dit moment kunnen we er toch niets aan doen. Donderdag praten we verder". En passant werd tijdens de vlucht ook nog over het Europa-Cupduel tegen Lilleström gesproken. To maslav Ivic zag de club zelf tegen Start Kristiansand in actie en kreeg nog meer details te horen uit de mond van spion Tonnie Pronk, die de Noorse kampioen in het week einde met 4-0 van Moss zag winnen. •Met name over Tom Lund, die Spitz kohn blij met EC-voetbal, maar: GLASGOW - De vreugde liet geen ruimte voor de werkelijkheid. De KNVB-beker bood FC Twente op rechte voldoening, het seizoen was alsnog gered, maar de consequen ties werden in de Bossche Vliert vooralsnog over het hoofd gezien. De beker betekent inderdaad Eu ropa Cup-voetbal waarop manager Ton van Dalen gezien zijn begro ting voor dit seizoen niet eens meer had gerekend. Een gelukkige bij komstigheid, die trainer Spitz Kohn evenwel vanuit een andere invalshoek benadert. Zijn opbouw komt in de knel. Het rijpingsproces van een aantal spelers, dat vorig seizoen al in versneld tempo (van wege de talrijke blessures) moest worden doorgevoerd, krijgt nu op EC-niveau niet voldoende tijd om in alle rust te oi tluiken. "FC Twente moet weer prestatief gaan werken", zegt Spitz Kohn, "en daar is deze ploeg nog niet rijp yoor. Het is eigenlijk wat te snel gegaan". Hij haast zich er aan toe te voegen dat hij natuurlijk dolblij was met de beker, dat hij gelukkig is dat FC Twente weer op Europees niveau is vertegenwoordigd, maar dat spe lers als Piet Wildschut, André van Gerwen, Ab Gritter en Hallvar Tho- resen nog onvoldoende ervaring voor dit werk hebben. "Het kan ze echter ook over de drempel hel pen", sluit Kohn dan onmiddellijk aan, "dat ze juist met die Europa Cup-ervaring sneller doorbreken". Aan de hand van de ervaringen, die Spitz Kohn in het afgelopen week einde opdeed in Glasgow durft hij onomwonden te beweren dat Glas gow Rangers zeker in verdedigend opzicht kwetsbaar is. "Zo'n vier weken geleden had ik dit niet dur ven zeggen. Twente zat toen vast, er werd niet gescoord. Maar daar is de laatste weken verandering in ge komen". Zijn sombere visie heeft inmiddels plaats gemaakt voor een optimistische, ondanks zijn lo vende woorden aan het adres van de Rangers, die hij "fysiek" zeer sterk acht. Spitz Kohn: "Het Ibrox-park is al volledig uitver kocht. Het is er tijdens de wedstrijd een typisch Brits sfeertje. Ze spelen er trouwens ook typisch Engels voetbal. Alles hoog voor de pot. Ik heb maar twee technisch vaar dige spelers gezien, Cooper en McKean. Beiden zijn vleugelspit sen". tweemaal scoorde, raakte Pronk niet uitgesproken. Ivic: "Lange jongens, die Noren. Grote sprong kracht. Ómdat zij sterk in het Enge lse voetbal zijn geïnteresseerd is het Noorse spel een mengeling van Westeuropees en Brits voetbal. Bo vendien is Lilleström een ploeg van zijn professionele ideeën. Vijf keer in de week trainen, doe je tenmin ste niet als amateurclub". Assistent-trainer Bobbie Haarms: "Toen ik Lund een paar jaar gele den van het Ajax-bestuur moest gaan bekijken, speelde Lilleström nog in de derde klasse. Inmiddels zit er een sponsor achter die de za ken zo goed aanpakt, dat ze Noors kampioen zijn geworden". Opvallende aanwezige in het Ajax-gezelschap was Piet Schrij vers. Teneinde de jonge stand-in van Rob Tervoort van advies te kunnen dienen, bood de Amster damse leiding de met gipsbeen rondstrompelende doelman een snoepreis aan naar Noorwegen en Piet kweet zich uitstekend van zijn taak. Journalisten, die Rob Ter- voort naar zijn bevindingen wilden vragen, kregen dan ook louter de naast hem zittende Piet Schrijvers te horen. Schrijvers: "Die terug speelballen hé, dat moeten ze bij mij niet doen. Kijk, die jongen gaat nu twee keer achter elkaar voor schut. Maar mij flikken ze dat niet. Als ze het wel doen, roep ik gewoon niet wanneer ik er uit kom. Maar ik loop wel even stevig tegen ze aan". En Tomaslav Ivic: "Je kunt alles vervangen. Maar een ding niet. Dat is ervaring. Ervaring opdoen gaat echter ten koste van fouten. Nee, een huurdoelman aantrekken doen we niet. Desnoods kost het nog maar een paar punten". Notten: "Nog nooit vertoond in de geschiedenis van de Nederlandse voetballerij".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1977 | | pagina 13