DWY-UVS in één minuut beslist: 1-0 Geen loon naar werken voor DOCOS Gerard Heijnen „helpt" Roodenburg aan winst Lugdumim in problemen nanienwe nederlaag LDWS wacht op taktische 1-3 „Toch komt die ploeg hoog" BLUNDERS BREKEN LFC OP MAANDAG 12 SEPTEMBER 1977 sportH sport sport AMSTERDAM - Pech en geluk la gen weer eens in elkaar verlengde tijdens het hoofdklasse-treffen tus sen DWV en UVS. Twintig, mis schien dertig seconden nadat de Leidse middenvelder Theo van Seggelen dé kans van de wedstrijd had gemist, had de Amsterdamse rechterspits Piet Blanken aan een veel minder mogelijkheid vol doende om zijn ploeg alsnog naar de winst te mikken. Inplaats van 0-1 werd het in die 70ste minuut van het pittige duel 1-0, waarmee prijs en punten verdeeld waren. "Ik had het aan zien komen", wist DWV-trainer Ger van Mourik na derhand. "De ploeg die een doel punt zou maken, zou de partij gaan Zulke momenten kunnen DELFT - De voorsprong van LFC in de wedstrijd tegen DHL bleek iets te vroeg tot stand te zijn geko men. In de eerste vijftien minuten van het duel strafte de Leidse equipe twee grove blunders van de Delftse verdediging meedogenloos af. Daarna liet LFC de Delftenaren het spel maken en ging de ploeg van trainer Raboen vrijwillig met de rug tegen de muur staan. Even grove blunders van de Leidse de fensie deden de fortuinlijk verkre gen voorsprong daarna weer teniet. De Leidenaars konden die teleur stelling maar moeilijk verkroppen en begonnen onbezonnen overtre dingen te maken, wat Cees de Roode en Sam Holswilder op offi ciële waarschuwingen kwam te staan. Uiteindelijk ging LFC af met een 3-2 nederlaag. In het begin wees niets op een der gelijke teleurstellende afloop. Al in de eerste minuut kwam LFC op 1-0. Hans de Kruyff profiteerde van een mistrap van Smit en stelde Cock van Weerlee in staat te scoren. Die zelfde Van Weerlee zorgde een handvol minuten later voor 2-0, toen Bles Zuma attent reageerde op weer een mistrap van een Delfte naar (Nieuwpoort) en de Leidse spits in stelling bracht. Zonder zich werkelijk te hebben ingespannen zat LFC al op rozen. De ploeg maakte op onbegrijpelijke wijze het werk niet af en liet het spel ma ken over aan DHL, dat pas in de tweede helft werkelijk van die aan geboden vrijheid kon profiteren. Toch lagen ook aan de Delftse goals fouten van de tegenstander ten grondslag. De eerste fout was van doelman Visser, die op het moment dat hij zijn verdediging meedeelde dat de bal voor hem was, er letter lijk onder door liep. De tweede fout was van de complete Leidse verde diging, die zich op kinderlijke wijze door Nieuwpoort liet verrassen. Nieuwpoort trok de bal goed voor en liet Smit scoren. John Verschoor deelde ook in de malaise toen hij op eigen helft het leer onnodig ver speelde aan Zwaard, die vervolgens Nieuwenhout liet scoren. Ondanks de twee wissels (Gijsman voor Spies en Nachtegeller voor De Kruyff) kon LFC daarna niets méér veroveren dan de twee waarschu wingen voor De Roode en Holswil der. WALTER OOMEN Blauw Zwart pas laat naar winst ROTTERDAM-Blauw Zwart heeft in het met 2-1 gewonnen duel bij HOV weinig problemen gehad. Vanaf het begin hebben de Wasse- naarders constant pressie op het doel van Broekhuizen uitgeoefend. Toch zou HOV - geheel tegen de veld verhouding in - op een 1-0 voorsprong komen, toen Wim Kalt van afstand succes had. Blauw Zwart ontwikkelde daarna echter een nog hoger tempo, waarna HOV zich nog uitsluitend tot verdedigen kon bepalen. Niettemin zou het nog tot een kwartier na rust duren, alvo rens Blauw Zwart de gelijkmaker aan kon tekenen. Pieter Donath goochelde zich op sublieme wijze in vrije positie, waarna hij koel bloedig inschoot (1-1). Een kwartier voor tijd bepaalde Juul van Bi echt de eindstand op 1-2, toen hij een terugspringend schot van Ger Smit inschoot. Door Paul de Tombe dan beslissend zijn. Voetbal blijft een kans-spel". Pech en geluk lagen weer eens in eikaars verlengde. Aan de mislukte actie van Van Seggelen, die lange tijd vrijuit en zelfverzekerd had kunnen spelen, was een daverende knal van Koos Hannaart vooraf ge gaan na een situatie waarin de Am sterdamse verdediging bepaald niet had gehandeld, zoals er gehan deld moest worden. DWV-doelman Jaap Bloem had de bal slechts ang stig af kunnen weren, waardoor Van Seggelen plotseling in stelling was gebracht. Van een paar meter afstand zocht hij het doel echter te ver naar rechts. De Amsterdamse tegenaanval leverde een vrije trap op, waarbij de UVS-defensie wél handelde zoals er gehandeld diende te worden. De muur werd op dejuiste wijze geformeerd. Cees DuPrie liet zijn vaste man "los" en stelde zich naast de vrije John de Hoog op, voorstopper Henskens bevond zich tussen de spitsen Barbe en Blanken. Niets aan de hand dus tot de bal langs de "muur" laag over de grond bij Blanken te recht kwam, die met een halve draai het net vond. Uitgerekend Blanken, die de ge hele wedstrijd zó aan banden was gelegd door DuPrie, dat zelfs Am sterdamse bestuursleden hadden gesteld dat hun ploeg "slechts met anderhalve spits" speelde. Of beter gezegd: met een "halve", want ook Cor Habe, in vroeger jaren toch een erkend kansenbenutter, was zo weinig aan de bak gekomen dat hij een omstreden figuur was gewor den. Barbé, die zich met zijn forse figuur geen raad weet als. weinig hem lukt, was na de treffer dan ook onmiddellijk gewisseld. Een symptoom van de onrust in de Amsterdamse kampioensploeg, die de draai nog lang niet gevonden heeft, als gevolg van een bekend gegeven. Van Mourik: "De ruimte die we als onbekenden vorig sei zoen kregen, wordt ons nu niet meer gegund. Wij zijn de kampioen en die wordt dus geen meter gege ven. Daar moeten we nog aan wen- Hoe moeizaam dat aanpassings proces verloopt was vooral in het eerste uur gedemonstreerd. Met pech en geluk. Aanvoerder Piet de Graaf had zijn eigen doelman Bloem al na een paar minuten bijna gepasseerd (na een lobje van Kan tebeen belandde zijn terugspeelbal nog net op de Lat). Bloem had daarna een paar ballen losgelaten (acties Van Seggelen, Van der Heiden) zonder fataal ge volg en Bloem was kansloos ge weest bij knallen van Kantebeen (schoot uit stand keihard in de kruising, maaraan de zijkant van het doel) en Hannaart (boven kant lat). DWV zelf had zich via Riechelman en John de Hoog, twee vertegen woordigers van het met vier man zwaar bezette middenveld ook wel kansjes geschapen, maar het had de greep van UVS op de wedstrijd niet kunnen aantasten. De Leidse voet ballers spelen vanuit een geheel andere intentie dan vorig seizoen. Nog altijd pittig, maar veel ver zorgder en vooral veel offensiever, "al moet er nog wat meer diepte in komen" zei trainer Désar. Niettemin was zelfverzekerdheid troef geweest, totdat Hans Neute boom onbesuisd een kans had ge mist en de 70ste minuut aanbrak. Wel istartte UVS na de tegenvaller in de vorm van de 1-0 van Vlanken alsnog een massale zoekactie naar de gelijkmaker, gevonden werd die niet meer. Ook niet nadat Hans Kruit vanwege zijn lengte Hans Neuteboom was komen vervangen en laatste man Koos Hannaart zich onmiddellijk achter zijn voorlijn was gaan bewegen. Als gevolg van het genomen risico kreeg DWV- invaller Schuitemaker zelfs nog de beste kans op een doelpunt, maar Sloos hield hem van scoren af. 2-0 zou ook veel te geflatteerd zijn ge weest, nu 1-0 dat in wezen al was. Zei van Mourik: "UVS is een stuk sterker geworden, ondanks het ver lies van Filippo. Tot nu toe heb ik CW en AFC gezien en UVS is be slist niet minder. Let op: die ploeg gaat meedraaien met de top". Peter üubbeldeman (links) profiteert van de enorme blunder van de niet zichtbare Wilhelmus-verdediger Heijnen. Doelman Oostdam en Kolstee kunnen er niets meer aan doen. LEIDEN - Roodenburg- Wilhelmus was de wedstrijd van Gerard Heijnen. De lange centrale verdediger van Welhelmus, was in hoge mate verantwoordelijk voor de uiteindelijke 2-1 score. Eerst had hij zijn ploeg op voor sprong gebracht door een penalty te benutten en even later liet hij de bal na een lange pass van Ooyen- dijk op dermate knullige van zijn voet springen, dat Peter Dubbeldeman dankbaar 1-1 kon scoren. Een kwartier voortijd werd het voor de Voorburger allemaal nóg erger, toen hij een ongevaarlijk schot van Kromwijk van richting veranderde, waardoor Roodenburg alsnog de beide winstpunten op kon strijken. Een geflatteerd resultaat voor de Leidenaars, dat zeker. Beide ploe gen hadden zich immers in dit tref- Ook Ton Boehmer kon voor LDWS geen openingen forceren in de defensie van Hellevoetsluis. Hier moet de spits opboksen teQen drie O* verdediqei LEIDEN - Op de resultaten van LDWS valt (nog?) geen peil te trek ken. De slechte seizoenstart tegen Nieuwenhoorn werd gevolgd door een redelijk gespeeld duel tegen Westlandiamaar de derde afleve ring van de nieuwe voetbaljaar gang leverde opnieuw weinig rede nen tot optim isme. Met 1-3 bleef het bezoekende Hellevoetsluis gisteren heer en meester aan de Vliet. Slechter nog dan het resultaat was het spel dat LDWS liet zien. Alleen een taktische revolutie lijkt de ploeg van trainer Leo de Jong te kunnen vrijwaren van een verblijf in de onderste ranglijstregionen. Onein dig breiwerk op het middenveld (een toeschouwer merkte zelfs op: "Ze hebben zeker nieuwe shirtjes nodig") sloot een vlot verloop van het aanvalsspel al bij voorbaat uit. Voeg daarbij een drietal grove dek- kingsfouten in de verdediging en de nederlaag is verklaard. Het zat LDWS vooral in de eerste tien minu ten niet bepaald mee. Verdediger Jerry Fakkel liet eerst Kieviet de bal in alle rust aannemen (diens schui ver betekende 0-1), en nauwelijks vijf minuten later werd 0-2 geno teerd. Ger de Roode verloor de bal op het middenveld en Bergkotte profiteerde van het feit dat de LDWS-defensie opnieuw verzuimde in te grijpen. verdedigers. Die mentale domper had direct zijn weerslag op het spel van LDWS. Traag zoekend probeerden de Lei denaars openingen te forceren, die maar niet wilden komen. Slechts één keer was Ger de Roode dicht bij een tegentreffer (zijn overigens knappe schot vloog net over de lat), voordat dezelfde speler 1-2 kon la ten noteren. Uit een strafschop, na dat de doorgebroken Bart v.d. Wei den door Nino Vaudo tegen het gras was gewerkt. In de tweede helft van hetzelfde laken een pak: veel kansen voor het sneller, directer en vooral ook feller spelende Hellevoetsluis dat door doelman v.d. Steen van een groot aantal treffers werd afgehou den. Slechts één keer moest v.d. Steen capituleren, toen Bergkotte na een opruimfout van de LDWS- defensie wederom raak schoot. LDWS kon er slechts een groot aan- tegenover stellen. fen in veel opzichten eikaars ge lijken getoond. In de beginfase kon Roodenburg zich wat aanvallender manifesteren, maar diep in de eerste helft hadden de Voorburgers het initiatief al overgenomen. Die situatie duurde tot halverwege de tweede helft, waarna de Leidenaars het spel weer enigszins konden dic teren. Als daarbij worden gevoegd dat beide teams na afloop op een gelijk aantal doelrijpe kansen kon den wijzen, dan had dit treffen met een 1-1 eindstand de enig logische uitslag meegekregen. Die logica ontbrak echter ditmaal. Talloze ma len belandden passes op onbe doelde bestemmingen, waardoor veelvuldig balverlies ontstond. Duidelijk miste Roodenburg in deze puntenslag de regisserende kwaliteiten van Han Tisseur. Hoe wel zijn vervanger Kromwijk on vermoeibaar over het veld draafde, kon die speler verder weinig posi tiefs aan de Leidse aanvalspatro- nen bijdragen. Niettemin ontston den juist door het veelvuldige heen-en-weer getrap, talrijke kan sen. Holverda bijvoorbeeld kreeg na 10 minuten al een unieke moge lijkheid, maar hij knalde onbesuisd naast en aan de andere kant mocht goalie Nievaart van gelukspreken, dat een kopbal van linksbuiten Bo ting rakelings over zijn doel ver dween. Nadat Holverda de capaci teiten van doelman Oostdam met een hard schot had getest en vlak na rust Nievaart een kogel van mid denvelder Chris Linders op fraaie wijze buiten de palen had geran seld, kwam Gerard Heijnen de - twijfelachtige - hoofdrol van deze wedstrijd voor zich opeisen. Eerst kopte hij elf minuten na rust een corner van Dick Hoogendorp kei hard op doel, waarna Van Koope ren het leer wegsloeg. Heijnen be zorgde zijn ploeg van elf meter zelf bewust een 0-1 voorsprong. Dat zelfvertrouwen verdween echter zienderogen, toen hij een kwartier later een makkelijk te onderschep pen bal van André Ooyendijk van zijn voet liet springen, waardoor Dubbeldeman de gelijkmaker aan kon tekenen. Nog was de rol voor Heijnen niet uitgespeeld, want toen Kromwijk even later een wan hoopsschot losliet, boog hij de bal - voor Roodenburg - in ideale rich ting om. Als een gebroken man slofte Heij nen daarna van het veld GERARD VAN PUTTEN LEIDEN - Het duel Lugdu- num-DHC (2-4) had trainer Ruud de Groot weer een stuk wijzer ge maakt. Na de wedstrijd van vorige week had de Leidse trainer ver klaard een oplossing te zullen vinden voor het zwakke spel van zijn achterhoede. Het treffen van gistermiddag leerde echter, dat De Groot voorlopig nog met dat pro bleem opgescheept zit. Vier afgrij selijke blunders van zijn defensie waren de oorzaak van de neder laag van de Kikkers. De Groot na afloop: „Afgelopen woensdag ging het in de beker wedstrijd tegen SJC wel aardig. Nu zijn ze echter door de mand geval len. Ik zal weer naar een andere op lossing moeten zoeken". De de fensie is trouwens niet het enige probleem waar de Lugdunum- trainer mee worstelt. AI de tot nu toe geleverde prestaties van zijn team zijn hem tegengevallen. "Ik had blijkbaar wat te hoge verwach tingen van deze ploeg. Qua voetba lintelligentie valt het me allemaal een beetje tegen in de tweede klas se. Neem nou zo'n ploeg als DHC. Een van die zogenaamd betere ploegen. Ze spelen gewoon recht- toe-recht-aan voetbal. Boerenkool-voetbal dus". En het was allemaal zo rooskleurig begon nen voor Lugdunum. In een goede openingsfase, waarin vele snelle aanvallen van beide ploegen te be wonderen vielen. Rond de twaalfde minuut viel het eerste doelpunt van Lugdunum. Johan van Egmond onderschepte op rechts de bal en passeerde drie DHC-verdedigers op rij plus de Delftse keeper Hans Suiker (ex-FC Amsterdam). Een schitterende goal, die de Kikkers voldoende zelfvertrouwen had moeten geven om DHC op grotere achterstand te zetten. Lugdunum- keeper Wil de Vos deed dat ver trouwen acht minuten later echter weer teniet. De Vos beoordeelde een voorzet van DHC'er Han de Visser verkeerd en bood daardoor Wim van Zinnen de kans de bal in het verlaten doel te koppen (1-1). Toen was het pas goed mis met de Leidse defensie. Communicaties toornissen en dekkingsfouten wa ren aan de orde van de dag. Zes mi nuten voor rust profiteerde Jack Vaes van zo'n blunder en liet 1-2 aantekenen. Na de rust ging het weer wat beter met de thuisclub, tenminste, in aanvallend opzicht. Frans Sjardijn (te nerveus spelend) en Jan Pijnakker kregen zelfs sco- ringsmogelijkheden, maar Wim van Pijlen (met Henk Hooymans overgekomen van RKAW) deed alle hoop op de gelijkmaker weer vervagen. Van Pijlen speelde te zacht terug op doelman De Vos. Frans van Straaten kon het leer gemakkelijk onderscheppen en in het lege doel deponeren (1-3). Ee:i kwartier voor tijd kwam er dan toch weer hoop in de Lugdunum-harten. Bennie de Roo II omzeilde slim de Delftse buitenspelval en bood de meegekomen Collé een niet te mis sen kans: 2-3. Een blunder van Henk Hooymans (Frans van Stra ten mocht ongehinderd oprukken en scoren) vlak voor tijd betekende evenwel de genadeslag voor de ROB ONDERWATER Sjaak Rietbergen volgt belangstellend c i de duels uit de wedstrijd Docos-Postduiven LEIDEN - In de derde klasse heeft Docos niet het loon gekregen, wat de ploeg na de geleverde prestatie tegen de Postduiven had verdiend. De Leidenaars kwamen niet ver der dan een 1-1 deling. Een resul taat trouwens, dat ook Teylingen tegen het Haagse HMSH behaalde. De Bollenstreekderby tussen SC Lisse en Hillegom tenslotte, ein digde in een broederlijke 2-2 de ling. DOCOS-Postduiven: 1-1 Docos heeft tegen de Postduiven niet de overwinning kunnen boeken die de ploeg qua spel zou hebben ver diend. Na een half uur vond Ton van Din- ten met een hard schot de rechter bovenhoek (1-0). Op slag van rust kon Ton van Koutrik echter één van de vele kansen die hij in dit duel kreeg, benutten. Nadat hij op links was doorgebroken besloot hij zijn actie niet met een - verwachte - voorzet maar schoot zelf in. Ip de tweede helft oefende Docos pressie uit op het doel van de Loos- duiners. Voornamelijk door de straffe dekking die de Postduiven- verdediging toepaste lukte het Do cos echter niet om gevaarlijk te worden. De weinige kansen die er waren, zoals met name voor Rob Aniba, stuitten op de goed keep ende Niek van Gaarden. Uit één van de counteraanvallen wisten de Postduiven nog via Louis Beere gevaarlijk te worden, maar deze miste alleen voor de keeper. Nadat Peter van der Kooij tegen het Postduivenhoutwerk had gescho ten staakten de Leidenaars hun po gingen om alsnog twee winstpun ten binnen te slepen. SC Lisse-Hillegom: 2-2 Twee aan vechtbare arbitrale beslissingen hebben Hillegom een handje ge holpen om tegen het iets sterkere SC Lisse een 2-2 deling te behalen. Jack van Ruyten vloerde op rand van het strafschopgebied Boude- wijn Pijper. Die laatste benutten het arbitrale geschenk; 0-1. Tien minuten voor rust werd de (later door Hans Verschuren vervangen) Fred Dobbe door Hennie van Eeu- wijk bediend, en kon daardoor met een fraai schot 1-1 scoren. In de tweede helft beroerde de Lis- ser doelman Kortekaas op de rand van het strafschopgebied de bal met de hand. Arbiter van Aggelen besloot tot een vrije schop die door Boudewijn Pijper slim werd geno men. Met een boog verdween de bal over de muur in de verste hoek van het doel (1-2). Doordat SC Lisse in de tweede helft meer tempo ont wikkelde kon het uiteindelijk in het laatste kwartier de gelijkmaker scoren. Ruud van der Voort, die eerder al met een fraaie omhaal het doel had gemist profiteerde van foutief terugspelen en scoorde be heerst 2-2. HMSH-Teylingen: 1-1 - Teylingen heeft zich in de wedstrijd tegen HMSH veelvuldig tot verdedigen moeten bepalen. Dit belette niet, dat Rinus van Otterlo de goed spe lende doelman Leo Dols na 15 mi nuten met een keihard schot kon verslaan. (1-0). Doordat de goed sluitende Sassenheimse verdedi ging de Haagse druk verder goed weerstond kon HMSH het nadruk kelijke veldoverwicht niet in meer doelpunten omzetten. Na rust wij zigde het spelbeeld zich enigszins. HMSH werd onder druk van Tey lingen duidelijke wat meer in de verdediging gedrongen. In die pe riode creëerde Teylingen goede mogelijkheden maar met name Leo van der Krogt toonde zich echter een weinig alerte kansenbenutter. Uiteindelijk kon de mee naar voren gekomen Jan van Boekei van onop lettendheid in de HMSH verdedi ging profiteren: 1-1. HMSH speler Ruud van Ruijn miste daarna de kans op de winnende goal door uit vrije positie rakelings over de lal te knallen. Vrij spel

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1977 | | pagina 11