Arbeidsbureau
moet de mensen
beter opvangen"
Bewondering voor schetsen "Waagbrug
Driessen (CDA):
"Meerderheids
colleges door
wet voorkomen"
Akkoord bij
L.A.F. over
reorganisatie
Ir. Lem (79) overleden
VRIJDAG 9 SEPTEMBER 1977
LEIDEN
Kritische geluiden uit onderwijswinkel
na gesprekken met ongeschoolde jongeren
Frans Boomker (links) en Maarten Witkam: goed. mis met opvang
LEIDEN - Het arbeidsbureau moet dichter bij de mensen
gaan staan. Het moet meer de boer op. En het moet veel
actiever bemiddelen ten gunste van de werkzoekende. Dat
concluderen Maarten Witkam en Frans Boomker van de
Leidse onderwijswinkel aan de hand van een aantal ge
sprekken die ze hebben gehad met jonge ongeschoolde
werkzoekenden. De ervaringen van die jongeren zijn neer
gelegd in een dezer dagen verschenen boekwerkje, getiteld
"Vuil werk", een uitgave van de onderwijswinkel.
Door
Wim Wirtz
In het boekje komen acht jongeren
aan het woord, in de leeftijd varië
rend van 16 tot en met 20 jaar. Ze
zijn door de onderwijswinkel opge
trommeld omdat men daar al sinds
jaar en dag wordt geconfronteerd
met vragen van jongeren over stu
diekostenvergoeding, beroepskeu
zetests. opleiding, uitkeringen en
bemiddeling van het arbeidsbu
reau en de sociale dienst.
De onderwijswinkeliers hebben
daaruit de conclusie getrokken dat
het goed mis is met de opvang en
begeleiding van ongeschoolde
werkzoekende jongeren door het
arbeidsbureau. "En ik denk", zegt
Maarten Witkam, "dat dat vooral
samenhangt met de wijze waarop
de bemiddelaars van het arbeid- ze op dat moment zelt misschien
sbureau aankijken tegen werklo- iets heel anders willen gaan doen.
zen en tegen de verhouding Je hoort het ook van de KWJ (Kri-
werkgever-werknemer. Dat
De medewerkers van de Leidse
onderwijswinkel zijn van plan
nog meer gegevens te verzame
len over de opvang en begelei
ding van ongeschoolde, werk
zoekende jongeren door het
arbeidsbureau. Ze willen ook
de jongeren zelf aansporen
daarover contact op te nemen
met de onderwijswinkel (Sop-
hiastraat 36, tel. 126325). In een
later stadium willen de on
derwijswinkeliers het arbeid
sbureau met deze gegevens te
confronteren.
uit de gesprekken gebleken die
hebben gehad met die jongeren;
het is soms echt nog de mentaliteit
van: er is werk genoeg voor ieder
een die wil werken, terwijl ze zich
veel te weinig afvragen welke rich
ting de werkzoekende op wil".
"We krijgen uit die gesprekken de
indruk", voegt Frans Boomker
eraan toe, "dat de r
arbeidsbureau echt
ook tiese Werkende Jongeren-
Leerlingstelsel
richting worden ingeduwd, terwijl
Als een groot probleem, zo blijkt uit
de gesprekken met de acht jonge
ren, wordt het leerlingstelsel erva-
ren. Dat stelsel geldt voor 16- en 17-
od het jarigen, die gedeeltelijk leerplichtig
bepaalde zijn en éen of twee dagen per week
i beroepsopleiding of
mingscentrum moeten. Voor ver
schillende leerlingstelsels, zo was
de bittere ervaring van enkele jon
geren, moet je evenwel een baan
hebben. Met andere woorden: geen
baan, dan ook geen opleiding.
"Aan de ene kant is het wel lo
gisch", meent Maarten Witkam,
"dat je naast zo'n opleiding ook
praktijk moet doen, zoals bijvoor
beeld bij de kappersopleiding.
Maar als de mensen geen baan
kunnen krijgen, dan vraag ik me
toch af of die mensen de toegang tot
zo'n opleiding geweigerd moet
worden. Ik vind dat het arbeidsbu
reau en de consulent van dat leer
lingstelsel in elk geval veel actiever
moeten worden en samen een baan
voor die jongere moeten zoeken".
Het merendeel van de jongeren met
wie de onderwijswinkeliers ge
sprekken hebben gehad, kijkt te
rug op slechte ervaringen met het
onderwijs. Sommigen zijn door
hun ouders voortijdig van school
gehaald, anderen zijn in een school-
richting gemanoeuvreerd waar
voor ze helemaal niet gemotiveerd
waren. Zoals het meisje, dat o.m.
het volgende vertelde: "Op de la
gere school kreeg ik op het eind van
de 6e klas een toets. Uit die toets
moest blijken voor welke school je
geschikt was. Voor mij werd beslo
ten dat ik naar de mavo moest. Er
werd mij persoonlijk niets ge
vraagd, maar ja, uit die toets bleek
dat ik er geschikt voor was, dus ik
moest wel. Na 2 jaar ben ik van die
mavo afgegaan. Dat kwam omdat
ik toen niet wist waarom die mavo ik wc
eigenlijk nodig was en daarom lijke
vond ik het niet nodig om die af te eerst
maken". Ontslagen
De acht jongeren gingen vervol
gens met hun vaak ontoereikende
opleiding aan het werk. Of deden
daar althans pogingen toe. De één
werd na tien weken ontslagen om
dat hy te weinig zou hebben ge
daan, de ander vloog er na driejaar
uit als gevolg van werkverminde-
ring. Ze maakten kennis met de
WW, de WWV en de RWW. Maar al
lemaal probeerden ze weer aan het
werk te komen. Ze raakten dan ver
strikt in de grote kluwen selectied
rempels (vooropleiding, toela
tingsnormen e.d.) of bleken niet
goed te zijn voorgelicht over een
bepaalde opleiding.
Een meisje vertelt: "Ik heb me
daarna opnieuw als werkzoekende
laten inschrijven. Het duurde toen
ontzettend lang tot ze wat voor me
gevonden hadden. En al die tijd zat
ik zonder voldoende geld, totdat ik
zelf wat had gevonden voor hele
dagen. Daarna besloot ik bij de LOI
wat te gaan leren. Ik wilde met de
mavo beginnen en ik ging opnieuw
naar het arbeidsbureau om te vra
gen of ik nu Wél voor een studie
beurs in aanmerking kwam. Als
antwoord kreeg ik: daar komt u al
leen voor in aanmerking als het een
vakopleiding was geweest, dit is
een algemene ontwikkeling. Ik ver
telde direct dat ik een tijdje geleden
een vakopleiding had gevolgd,
maar daarmee moest ophouden
juist omdat ik geen studiebeurs
kreeg. Nou, daar was hun niets van
bekend
Een ander had een soortgelijke er
varing: "Toen ik wérkloos was ben
begonnen met een schrifte
rsus mavo. Ik ging daarvoor
aar het arbeidsbureau en
vroeg of ik een studiebeurs kon
krijgen. Ze zeiden daar dat ik daar
voor op het stadhuis moest zijn. Ik
ging naar het stadhuis en daar zei
den ze dat ik daarvoor op het ar
beidsbureau moest zijn. Ik werd
van het kastje naar de muur ge
stuurd en kreeg geen studiebeurs".
Ook de weg naar de omscholing
bleek voor enkele jongeren gepla
veid met struikelblokken. Een jon
gen: "Toen heb ik omscholing aan
gevraagd als timmerman. Het ar
beidsbureau had me liever in de
metaal want daar hadden ze men
sen nodig. Ik moest naar Den Haag
om de test te doen".
"De eerste keer bleek dat er geen
goede afspraak gemaakt was en
moest ik een andere keer terugko
men. De test stelde weinig voor, je
moest sommetjes in een snel tempo
maken; je begon met 5 5 maar het
werd steeds moeilijker. Ze keken er
eigenlijk helemaal niet naar of ik
aanleg had voor timmeren, ik
hoefde alleen een spijker in een
plankje te slaan, verder opgaven
maken met poppetjes en figuur
tjes".
Werkgeverskant
Het arbeidsbureau komt er slecht
af in de verhalen van de acht jonge
ren. "Ik vind", zegt één van hen,
"dat het arbeidsbureau te weinig
voorlichting en informatie geeft en
dat het te weinig uitgaat van de
problemen, belangen en interessen
van de cliënten".
Een ander: "Ze kiezen altijd de kant
van de werkgevers. Ik werd naar
een autospuiterii gestuurd. De baas
begeleiding
vroeg of ik het leuk werk vond. Ik
had het nog nooit gedaan en zei
toen: ik heb er weinig idee in. Toen
werd ik er gelijk door een van zijn
werknemers uitgegooid en die baas
belde op naar het arbeidsbureau
dat ik niet wilde werken en dus
werkschuw was. Het arbeidsbu
reau gaf dit door aan de sociale
dienst en toen werd mijn uitkering
stopgezet".
Conclusie van de onderwijswinke
liers en de jongeren zelf: het arbeid
sbureau functioneert niet zoals het
zou moeten functioneren: bemid
delend en begeleidend ten gunste
van de werkzoekende.
"Een arbeidsbureau is in feite een
verlengstuk van werkgevers, die
hiermee beschikken over een gratis
selectie-apparaat, waardoor alleen
mensen geselecteerd worden die
aan hun wensen voldoen", is een
van de oude stellingen in het boekje
van de onderwijswinkel.
"De mensen die op het arbeidsbu
reau komen en die hun problemen
moeilijk onder woorden kunnen
brengen, moeten veel beter worden
opgevangen. Ik vind dat het ar
beidsbureau een goede afdeling
maatschappelijk werk moet heb
ben. Een afdeling die de werkzoe
kenden kan begrijpen en die hen
kan begeleiden", zegt Frans
Boomker.
Maarten Witkam: "En die selec
tiedrempels bij het arbeidsbureau
moeten worden opgeheven. Ze lo
pen nu volledig in de pas van die
selectiedrempels. Ze zeggen: neem
nou maar van ons aan dat die selec
tienormen door deskundigen zijn
samengesteld. Maar het zou mis
schien wel eens interessant kunnen
zijn om de waarde daarvan te on
derzoeken".
LEIDEN - De fractieleider van het
CDA in de Leidse gemeenteraad,
mr. H. E. A. Driessen, vindt dat o.a.
de Gemeentewet zodanig gewijzigd
moet worden, dat het vormen van
meerderheidscolleges zoals in de
huidige Leidse situatie niet meer
mogelijk is. Hij dringt hierop aan in
een brief die hij gezonden heeft aan
de Tweede-Kamerfractie van het
CDA.
Driessens brief staat integraal ge
publiceerd in het landelijk KVP-
blad „Politiek Nieuws". Driessen
vindt dat het college van B en W op
basis van evenredige vertegen
woordiging door en uit de gemee
nteraad moet worden gekozen. Dit
kan volgens Driessen bereikt wor
den door alle wethouders tegelij
kertijd te kiezen, waarbij ieder lid
van de gemeenteraad slechts één
stem zal hebben (nu kan hij zes keer
stemmen). Ook is het Belgische
systeem een mogelijkheid om
evenredige vertegenwoordiging te
bereiken, aldus Driessen. Op basis
van evenredigheid worden in Bel
gië aan de verschillende fracties
plaatsen in het dagelijks bestuur
toegekend. Driessen beperkt zich
in zijn brief niet tot de gemeentera
den, maar wil ook provinciale sta
ten, het openbaar lichaam Rijn
mond en de agglomeratie Eindho
ven aan soortgelijke regels binden.
„Het lijkt ons een gezonde ontwik
keling van het CDA als door wette
lijke bepalingen een einde aan de
verdeel- en heerspolitiek van de
PvdA wordt gemaakt", schrijft
Driessen aan de kamerfractie.
Zoals bekend heeft Leiden een col
lege bestaande uit vijf PvdA- en één
PPR/D'66 wethouder. Het polarisa-
tiestreven van de PvdA heeft in
deze gemeente volgens Driessen
geleid tot „pogingen om verdeeld
heid binnen het CDA te wekken,
om CDA tegen WD uit te spelen en
tot overbevoordeling van linkse
partijen in het college van B en W".
Het CDA-raadslid zegt geen steun
van geestverwanten in het kabinet
tegen de „ongenuanceerde macht
suitoefening van de meerderheid"
te hebben ontvangen. In tegenstel
ling, aldus Driessen, tot de PvdA:
„Wij vermoeden dat er bewuste be
voordeling door kabinetsleden aan
geestverwante meerderheidscolle
ges is verleend", zo schrijft hij.
advertentie
LEIDEN - De leden van de Indus
triebonden NVV en NKV bij de
Leidsche Apparatenfabriek (LAF)
zijn gisteren unaniem akkoord ge
gaan met de reorganisatieplannen
waarover directie en bonden al eer
der overeenstemming bereikten.
Volgens de plannen zal het bedrijf
worden opgesplitst in een nieuw
bedrijf in Zoeterwoude waar voor
42 werknemers plaats is, terwijl een
ander deel bij de eigenaar van het
bedrijf, Gist Brocades in Delft, kan
gaan werken. Voor een klein aantal
van de 89 mensen zal geen plaats
meer zijn.
Er wordt van uitgegaan dat het
nieuwe bedrijf in Zoeterwoude, dat
Gist Brocades Technical Products
gaat heten, een omzet van 5.7 mil
joen per jaar zal halen. De vakbon
den hopen dat het nieuwe bedrijf in
de toekomst .weer wat zal kunnen
uitbreiden, door werkzaamheden
te gaan verrichten voor andere in
Zoeterwoude gevestigde be
drijven.
Volgens districtsbestuurder Nol de
Jong van de Industriebond NW
hebben de bonden een „redelijk re
sultaat" bereikt. Hij zei dat geble
ken was dat Gist Brocades bereid
was geld in de LAF te stoppen, door
apparaten van de LAF te blijven be
trekken hoewel ze elders goedko
per te krijgen zijn. „Het is voor ons
onverkoopbaar om nee te zeggen.
Dit is het enige plan waar we de
mogelijkheid tot overleven en ver
dere uitbreiding hebben" hield De
Jong de vergadering voor.
De bonden gaan nu met de directie
van Gist Brocades onderhandelen
over een sociaal plan waarin on
dermeer de pendeldienst tussen
Leiden en Delft geregeld zal wor
den.
Eerste steen
LEIDEN - Op woensdag 14 sep
tember zal in de Driftstraat de
eerste steen worden gelegd voor 48
woningen van de woningbouwver
eniging „Eensgezindheid". Die
steen zal worden gelegd door de se
cretaris van de woningbouwver
eniging, de heer H. J. van der Laan.
De woningen dienen ter vervan
ging van 58 woningen die stonden
in het blok Formosastraat - Drift
straat - Javastraat - Lombokstraat
en die eind februari werden ge
sloopt. De nieuwbouw zal in de
cember voltooid kunnen zijn.
LEIDEN - De damp rond'een
"wasemkapgeschil" is ook gis
teren tijdens een zitting van de
gemeentelijke commissie voor
beroepschriften nog niet opge
trokken. Waar gaat het om? De
Leidenaar Van Vliet kreeg van
B en W een brief waarin stond
dat hij de mechanische wasem-
kap in zijn keuken moest ver
wijderen omdat de bovenburen
hadden geklaagd over "kook-
geurtjes". Tegen dit besluit ging
de heer Van Vliet in beroep.
De heer en mevrouw Van Vliet
lieten gisteren blijken de hou
ding van de gemeente niet hele
maal te begrijpen. "Die kap is in
1974 geplaatst en pas in fe
bruari van dit jaar komen ze
met klachten." Een woordvoer
der van bouw- en woningtoe-
Geschil over
wasemkap met
geurtjes nog
niet opgelost
zicht komt verklaren dat hij bij
een controle in de bovenwoning
Chinees eten had geroken.
Hij had echter vergeten om bij
de benedenburen na te vragen,
of zij dat inderdaad aan het
klaarmaken waren. "Als we een
enkele keer patat bakken ge
bruiken we een reukloze friteu-
se, mijn vlees maak ik in de
snelkookpan klaar en nasi eten
we thuis hooguit tweemaal per
jaar", luidde het commentaar
van mevrouw Van Vliet.
Omdat bouw- en woningtoe
zicht niet kon vertellen of het af
voerkanaal lek was en men ook
verzuimd had om te kijken of
misschien een vogelnestje in het
kanaal de oorzaak zou kunnen
zijn', werd besloten de zaak te
schorsen tot daarover meer ze
kerheid bestaat.
De heer Van Vliet: "Ik begrijp al
die toestanden niet. Waarom
hebben die mensen van boven
ons nooit geraadpleegd en naar
boven laten komen? Dan had
den we de zaak onderling kun
nen regelen.
LEIDEN - Tijdens zijn vakantie in
Luxemburg is de oud-directeur van
ADVERTENTIE
DEALER VAN O.A.
BOUSSAC GORDIJNEN
PLOEG GORDIJNEN
BESOUW TAPIJT
Interieurverzorging
W. J. ZIRKZEE b.v.
Zeemanlaan 22 - Lelden
Telefoon 071-142627
Gemeentewerken in Leiden ir. D.Y.
Lem op 79-jarige leeftijd overleden.
Ir. Lem kwam in 1931 in dienst van
de gemeente en volgde in 1956 ir. D.
Boogerd op als directeur Gemee
ntewerken. In augustus 1963 ging
hij met pensioen. In 1923 werd de
heer Lem buitengewoon opzichter
bij Rijkswaterstaat en het jaar
daarop slaagde hij met lof voor het
examen civiel ingenieur aan de TH
in Delft. Hij werkte vervolgens o.m.
bij Bouw- en Woningtoezicht in
Amsterdam en bij Shell. Hij was
ere-lid van de Leidsche Roei- en
Zeilvereniging "Dei Leythe*'. Van
daag is zijn stoffelijk overschot be
graven.
De beste voegloze 14 k. rin
gen o.a. 1 paar met geslepen
zijkant170,-
Dit model met briljant 245,-
Met 2 briljanten 320,-
Gratis graveren.
Blijvende service
Desgewenst handgraveren.
Desiree
Anjer
A.S.
Constant
v. d. WATER
UW JUWELIER
HAARLEMMERSTRAAT 181
LEIDEN - Enkele schetsen voor een bruggetje van het
waaghoofd in de Rijn naar de Stille Mare maakten gister
avond in de commissie Ruimtelijke Ordening vele tongen
los. Van de ene kant bleken veel raadsleden huiverig te zijn
voor zo'n ingreep bjj het meest karakteristieke punt van
Leiden, van de andere kant dwong de ontwerper ir. Latta
bewondering af met zijn zeer oorspronkelijke ideeën.
Het idee om een brug te leggen van
de Aalmarkt naar de Stille Mare is
al eerder ter sprake gekomen. In
het denken van de projectgroep
voor de binnenstad, waar ir. Latta
als extern adviseur deel van uit
maakt, is steeds duidelijker naar
voren gekomen de noodzaak om
meer verbindingen tussen de
Breestraat en de Haarlemmerstraat
te hebben. Het huidige winkelcen
trum bestaat nu eigenlijk uit twee
lange winkelstraten (Haarlem
merstraat en Breestraat) verbon
den door maar één belangrijke rou
te: de Hoogstraat. Er zijn opdrach
ten verstrekt aan enkele architec
ten om schetsen te maken voor
bruggen over de Nieuwe Rijn tus
sen Koornbrug en Gangetje (tegen
over Beschuitsteeg), over de Oude
Rijn bij de Dullebakkersteeg, en
over de Oude Vest van de Lijsbe-
thsteeg naar de Lange Scheistraat.
Al deze bruggen, en ook de ge
noemde brug van ir. Latta, zijn be
doeld om de stad toegankelijker te
maken voor de fietsers en voetgan
gers.
In een schriftelijke toelichting op
zijn ideeën geeft Latta een klein
stukje geschiedenis. De Waag was
ooit het middelpunt van veel han
del. Bij het waaghoofd meerden bo
ten aan die met behulp van een daar
geplaatste kraan gelost konden
worden. Verder was er de doorvaart
van de Rijn naar de Mare. Nog
steeds karakteristiek is tenslotte
het beeld van de kelders onder de
Hoogstraat, direct aan het water ge
legen. Ook deze kelders heeft ir.
Latta in zijn ideeën betrokken.
Was er ooit een levendig gebruik
van water en kaden, nu ligt het
waaghoofd er leeg en nutteloos bij.
Niets herinnert meer aan het be
staan van de Stille Mare. De
kraampjes op de Hoogstraat zien
eruit als een „provisorische straat-
wand", stelt Latta vast.
Latta suggereerde in de commis
sievergadering dat juist door het
toevoegen van een nieuwe brug
deze ruimte, in combinatie met en
kele ingrepen aan de Hoogstraat de
levendigheid van vroeger, en het
karakteristieke van deze plaats
meer beleefd kunnen worden.
Los daarvan benadrukte hij de
noodzaak van een nieuwe dwars
verbinding tussen de twee belang
rijkste winkelstraten van de bin
nenstad, iets waar de meeste raads
leden wel mee instemden.
De fiets- en voetgangersbrug zou
heel licht uitgevoerd moeten wor
den. Latta zou een klein landhoofd
willen bouwen aan de kant van de
Stille Mare en de brug in het ver
lengde daarvan schuin op het
waaghoofd willen leggen. Op het
waaghoofd zou een kleine mast,
herinnerend aan de vroegere kraan,
als draagconstructie kunnen ko-
Over de vorm van de brug schrijft
Latta dat een al te simpele „lande
lijke" brug hier, midden in de stad
niet op zijn plaats is. Van de andere
kant moet de constructie ook niet te
opdringerig en te kleurrijk zijn. Het
loopvlak van de brug zou van hout
moeten zijn, de mast en dragende
constructiedelen van zelfroestend
Gewelven
De geringe hoogte van de kelders
onder Hoogstraat maakt een benut
ting ervan momenteel onmogelijk.
Een uitgraven van de kelders bij de
hoogst noodzakelijke restauratie
zou zeer kostbaar zijn. Latta stelt
voor om gedeeltelijk het plavond
van de kelders, en dus een gedeelte
van de bestrating van de Hoog
straat, te verhogen. Op de verho
ging zou dan een zeer lichte be
bouwing van glas en staal kunnen
komen, evenals bijvoorbeeld een
overdekt terrasje zodat het zicht op
het water behouden blijft. Het is
denkbaar om opbouw en kelder te
benutten voor boetiekjes, ook zou
een horecavestiging mogelijk zijn.
In een schets laat Latta zien hoe in
de niet verhoogde gewelven van de
kelder zithoeken kunnen worden
gemaakt - een aantal aan het water -
terwijl alleen het looppad dan een
verhoogd plafond krijgt.
Een schetstekening van de brug
die het Waaghoofd met de Stille
Mare moet verbinden.
De schetsen van deze "Waagbrug"
zijn bedoeld als discussiestof. In de
commissievergadering ontstonden
levendige gesprekken, maar alle
raadsleden wilden nog eens rustig
de tijd nemen om de gloednieuwe
tekeningen nader te bekijken.
